KIO 1995/18 WYROK dnia 25 października 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1995/18 

WYROK 

z dnia 25 

października 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Luiza Łamejko 

Danuta Dziubińska 

Ewa Kisiel 

Protokolant:            

Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  23 

października  2018  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  1  października  2018  r.  przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Roverpol Sp. z o.o. 

i  Rover  Alcisa  S.A.,  ul.  Przemysława  Gintrowskiego  30  lok.  221,  02-697  Warszawa  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Gminę  Miasto  Szczecin,  Pl.  Armii  Krajowej  1,  

70-456 Szczecin 

przy  udziale  wykonawcy  Budimex  S.A.,  ul.  Stawki  40,  01-040  Warszawa 

zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie, 

kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia: Roverpol Sp. z o.o. i Rover Alcisa S.A., ul. Przemysława Gintrowskiego 

30 lok. 221, 02-697 Warszawa i: 

 2.1.  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Roverpol  Sp.  z  o.o.  i  Rover 

Alcisa  S.A.,  ul.  Przemysława  Gintrowskiego  30  lok.  221,  02-697  Warszawa  tytułem 

wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

Roverpol Sp. z o.o. i Rover Alcisa S.A., ul. Przemysława Gintrowskiego 30 lok. 221, 

02-697  Warszawa  na  rzecz  Gminy  Miasta  Szczecin,  Pl.  Armii  Krajowej  1,  

70-456  Szczecin 

kwotę  2 038  zł  00  gr  (słownie:  dwa  tysiące  trzydzieści  osiem  złotych 

zero groszy) 

poniesioną tytułem wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Pra

wo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2017 poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Szczecinie. 

Przewodniczący :  ……………………………… 

……………………………… 

……………………………… 

Sygn. akt: KIO 1995/18 

U z a s a d n i e n i e 

Gmina  Miasto  Szczecin  (dale

j:  „Zamawiający”)  prowadzi  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  przebudowę 

ciągów  komunikacyjnych  DK  31  –  rozbudowa  skrzyżowania  ul.  Floriana  Krygiera  z  ul. 

Granitową z odcinkiem drogi w kierunku A6. Postępowanie to prowadzone jest na podstawie 

przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2018 

poz.  1986), 

zwanej  dalej:  „ustawa  Pzp”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  

w  dniu  31  stycznia  2018  r.  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  pod  pozycją  

2018/S 021-043321.  

W  dniu 

1  października  2018  r.  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia: Roverpol Sp. z o.o. i Rover Alcisa S.A. (dalej: „Odwołujący”) wnieśli do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wobec czynności i zaniechań Zamawiającego: 

(i) 

nieuzasadnionego wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Budimex S.A.; 

(ii) 

zaniechania  wykluczenia  wykonawcy  Budimex  S.A.  z  p

ostępowania,  pomimo  iż 

wykonawca ten przedstawił informacje wprowadzające w błąd Zamawiającego, mogące mieć 

istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu; 

(iii) 

przy

znania  ofercie  złożonej  przez  Budimex  S.A.  maksymalnej  liczby  punktów  

w ramach kryterium pozacenowego odnoszącego się do personelu wykonawcy; 

(iv) 

zaniechania  wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej  złożonej  

w p

ostępowaniu. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

(i) 

art. 24 ust. 1 pkt 16 oraz 17 ustawy 

Pzp poprzez zaniechanie uznania, że w niniejszej 

sprawie zmaterializowały się przesłanki, o których mowa w tych przepisach, gdy tymczasem 

Budimex  S.A. 

przedstawiła  nieprawdziwe,  wprowadzające  w  błąd  informacje  odnośnie 

doświadczenia  kadry  kierowniczej,  które  pozwoliły  temu  wykonawcy  uzyskać  dodatkowe 

punkty w ramach kryteriów oceny ofert polegające na: 

-  przypisaniu  panu  M.W. 

doświadczenia na stanowisku kierownika budowy w inwestycji pn. 

„Przebudowa  odcinka  drogi  krajowej  nr  3  w  Gorzowie  Wlkp.  -  ulica  Grobla  -  Most 

Staromiejski”,  gdy  tymczasem  pan  W.  nie  pełnił  w  ramach  tej  inwestycji  funkcji  kierownika 

budowy; 

a w konsekwencji powyższego, 

(ii) 

art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  przeprowadzenie  p

ostępowania  w  sposób 

niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców, 

proporcjonalności i przejrzystości. 

Odwołujący podniósł, że w sprawie zmaterializowały się wszystkie przesłanki łącznie 

występujące  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp.  Budimex  S.A.  przypisał  bowiem 

członkowi  wskazywanego personelu doświadczenie, którego osoba  ta  w  istocie nie nabyła, 

co skutkow

ać powinno wykluczeniem Budimex S.A. z postępowania. Odwołujący stwierdził, 

że  doświadczenie  przyszłego  kierownika  budowy  miało  dla  Zamawiającego  istotne 

znaczenie,  co  znalazło  odzwierciedlenie  w  możliwości  uzyskania  pięciu  lub  dziesięciu 

dodatkowych  punktów.  Jednocześnie  Zamawiający  wskazał,  że  przyzna  dodatkowe  punkty 

jedynie  w  sytuacji,  gdy  osoba  ta  piastowa

ła  w  ramach  referencyjnych  inwestycji  funkcję 

kierownika budowy lub kierownika robót drogowych. Takiego przywileju nie dawało natomiast 

pełnienie funkcji kierownika robót mostowych. 

Odwołujący  podał,  że  jak  wynika  z  informacji,  w  posiadanie  których  wszedł 

Odwołujący, pan M.W. nie pełnił funkcji kierownika budowy ani kierownika robót drogowych 

w  ramach  inwestycji  „Przebudowa  odcinka  drogi  krajowej  nr  3  w  Gorzowie  Wlkp.  -  ulica 

Grobla  - 

Most  Staromiejski”.  Sprawował  on  nadzór  jedynie  nad  pracami  mostowymi.  Co 

więcej,  inwestycja  ta  realizowana  była  w  oparciu  o  trzy  odrębne  procedury  zgłoszeniowe, 

czego  odzwierciedleniem  jest,  że  zawiadomienia  do  organu  nadzoru  (Wojewódzki 

Inspektorat  Nadzoru  Budowlanego  w  Gorzowie  Wielkopolskim)  zgłaszane  były  dla 

następujących przedsięwzięć: 

a) 

„Przebudowa  ulicy  Grobla  w  ciągu  drogi  krajowej  nr  3  w  km  182+183  - 

182+932,36 na terenie m. Gorzów Wlkp.”, 

b) 

„Przebudowa  ulicy  Grobla  w  ciągu  drogi  krajowej  nr  3  na  odcinku  w  km 

182+183  -  182+932,36  w  Gorzowie  Wlkp.  w  zakresie  zagospod

arowania  wnętrza  ronda  

u zbiegu ulic Grobla, Wał Okrężny i Przemysłowa wraz z niezbędną infrastrukturą”, 

c) 

„Nadbudowa  mostu  Staromiejskiego  nad  rzeką  Wartą  wraz  z  przebudową 

drogi dojazdowej - 

ul. Grobla na terenie miasta Gorzowa Wlkp.”. 

Odwołujący  stwierdził,  że  pan  W.  pełnił  funkcje  w  zakresie  kierowania  pracami 

mostowymi  jedynie  w  zakresie  ostatniego  z  wymienionych  przedsięwzięć  (lit.  c).  To  z  kolei 

uniemożliwia zakwalifikowanie doświadczenia pana W. jako spełniającego wymogi SIWZ nie 

tylko z uwagi na 

charakter nadzorowanych prac (prace mostowe), ale i pozostałe wymogi z 

Rozdziału V pkt 2.2) lit. b) b2) SIWZ, takie jak wartość (40 000 000 zł brutto) oraz klasa drogi 

(min.  G).  Uczestnictwo  pana  W. 

jedynie  przy  zadaniu  „Nadbudowa  mostu  Staromiejskiego 

nad 

rzeką  Wartą  wraz  z  przebudową  drogi  dojazdowej  -  ul.  Grobla  na  terenie  miasta 

Gorzowa  Wlkp.

”  nie  pozwala  bowiem  na  uznanie,  że  wymogi  te  zostały  spełnione  (zakres 

prac w ramach tego zadanie nie spełnia wymogów Zamawiającego), a tym samym, że nabył 

on sto

sowne doświadczenie.  

Jak  wskazał  Odwołujący,  nie  ulega  wątpliwości,  że  na  wykonawcy  ubiegającym  się  

o  zamówienie  ciąży  szczególny  obowiązek  weryfikacji  prawdziwości  przekazywanych 

informacji. 

Powyższe  nabiera  szczególnego  znaczenia  w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  opiera 

swoją  ocenę  (a  co  za  tym  idzie,  decyzję  o  przyznaniu  dodatkowych  punktów)  na 

oświadczeniach  wykonawcy  (w  odróżnieniu  od  np.  doświadczenia  wykonawcy,  które 

potwierdzane  jest  referencjami).  Dodatkowo 

Odwołujący  podniósł,  że  sporna  inwestycja 

mia

ła miejsce ponad 10 lat temu, co z oczywistych względów jest okolicznością stanowiącą 

dodatkowe utrudnienie dla podmiotu zabiegającego o jej weryfikację. 

Odwołujący  podniósł,  że  zarówno  w  przypadku  art.  24  ust.  1  pkt  16,  jak  i  pkt  17 

ustawy  Pzp  ustawodawca 

wskazał  na  „błąd”  jako  skutek  działania  wykonawcy.  Jak  podał 

Odwołujący,  z  orzecznictwa  wynika,  że  przez  błąd  należy  rozumieć  rozbieżność  między 

obiektywną  rzeczywistością  a  wyobrażeniem  o  niej  lub  jej  odbiciem  w  świadomości 

gospodarza  postępowania.  W  przypadku  dyspozycji  art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp 

niezbędne  jest  zaistnienie  stanu  dokonanego,  tj.  wywołanie  sytuacji,  w  której  wykonawca 

poprzez  przedstawienie  informacji  wywołał  w  świadomości  zamawiającego  fałszywe 

wyobrażenie o rzeczywistości. 

Odwołujący zwrócił uwagę, że z odmienną sytuacją mamy do czynienia w art. 24 ust. 

1  pkt  17  ustawy 

Pzp,  gdzie  ustawodawca  nie  oczekuje  wywołania  stanu  „wprowadzenia  

w  błąd”,  lecz  nakazuje  sankcjonować  już  „przedstawienie  informacji  wprowadzających  

w błąd”. Potwierdza to orzecznictwo Izby: „Przesłanka wykluczenia określona w art. 24 ust. 1 

pkt  16  p.z.p.  posługuje  się  zwrotem  w  formie  dokonanej  –  „wprowadził  w  błąd”,  zatem 

podstawą  wykluczenia  w  błąd  nie  może  być  sama  próba  bądź  zamiar  wprowadzenia 

zamawiającego  w  błąd,  a  jedynie  faktyczne  wywołanie  u  zamawiającego  mylnego 

wyobrażenia  o faktach  dotyczących kwestii  podlegania  wykluczeniu  wykonawcy,  spełnienia 

warunków  udziału  lub  kryteriów  selekcji.  Ustawodawca  odmiennie  ukształtował  przesłankę 

wykluczenia  wykonawcy  w

yrażoną  w  art.  24  ust  1  pkt  17  p.z.p.  -  dla  jej  zaistnienia 

wystarczające  jest  samo  przedstawienie  (w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa) 

informacji 

„wprowadzających w błąd” zamawiającego, które to informacje mogą mieć istotny 

wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego. Z powyższego wynika, że po stronie 

zamawiającego nie musi powstać mylne wyobrażenie o faktach, na skutek przedstawionych 

przez  wykonawcę  informacji,  wystarczającym  jest,  iż  takie  wyobrażenie  mogło  powstać. 

Istotna  jest  sama  treść  informacji  i  to,  jaki  skutek  mogły  one  wywołać  w  świadomości 

zamawiającego,  niezależnie  od  okoliczności  czy  wprowadzenie  w  błąd  rzeczywiście 

nastąpiło” (wyrok KIO z dnia 2 listopada 2017 r., sygn. akt KIO 2007/17, KIO 2014/17). Istotą 

„błędu”,  o  którym  mowa  w  analizowanym  przepisie,  jest  więc  próba  wykreowania  

u  zamawiającego  przekonania,  iż  dana  okoliczność/zdarzenie  miały  miejsce,  podczas  gdy  

w  rzeczywistości  tak  nie  było.  Oczywiste  jest  przy  tym,  jak  zauważył  Odwołujący,  że  do 

takiego  stanu  doprowadzić  musi  swoim  działaniem  wykonawca  poprzez  przedstawienie 

nieprawdziwej informacji, która stała się (lub mogła się stać) źródłem błędnego przekonania 

zamawiającego  o  danej  okoliczności/zdarzeniu.  Warunkiem  zaistnienia  stanu  błędu  po 

stronie  zamawiającego  jest  podanie  przez  wykonawcę  informacji  nieprawdziwych, 

nieodpowiadających  rzeczywistości.  Odwołujący  wskazał,  że  powyższe  znajduje 

potwierdzenie  w  orzecznictwie  Izby  zapadłym  na  gruncie  aktualnie  brzmiących  przepisów.  

W wyroku z dnia 18 kwietnia 2017 r. Izba stwierdz

iła: „Przez przedstawienie nieprawdziwych 

informacji  (informacji  wprowadzających  w  błąd)  należy  rozumieć  m.in.  złożenie  przez 

wykonawcę  własnego  oświadczenia  wiedzy  (lub  przedstawienie  oświadczenia  wiedzy 

podmiotu trzeciego), którego treść pozostaje w sprzeczności z rzeczywistym stanem rzeczy” 

(sygn. akt KIO 576/17). A contrario - 

z wprowadzeniem zamawiającego w błąd nie będziemy 

mieli do czynienia  wtedy, gdy informacja 

podawana przez wykonawcę jest prawdziwa (przy 

czym bez znaczenia jest, czy pozwa

la ona na uznanie, że wykonawca spełnia warunek czy 

też nie). 

Odwołujący  podkreślił,  że  z  taką  właśnie  klasyczną  konstrukcją  błędu  mamy  do 

czynienia  w  przedmiotowej  sprawie.  Budimex  S.A. 

oświadczyła,  że  członek  kadry 

zarządzającej  spełnia  wymóg  pozwalający  na  uznanie  warunków  za  spełnione  oraz 

przyznanie dodatkowych punktów. Informacja ta okazała się jednoznaczne nieprawdziwa, co 

musiało  skłonić  Zamawiającego  do  obligatoryjnego  wykluczenia  Budimex  S.A.  

z p

ostępowania. 

Na  uwagę  zasługuje,  zdaniem  Odwołującego,  że  Izba  w  swoich  orzeczeniach 

rozstrzygała  kwestię  podania  przez  wykonawcę  nieprawdziwych  informacji  właśnie  na 

gruncie  doświadczenia  kadry.  Tytułem  przykładu  Odwołujący  wskazał  na  wyrok  z  dnia  19 

maja 2017 r.: „Bez wątpienia uznać należy, iż informacje związane z doświadczeniem osoby 

wskazanej na kierownika budowy mogły mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez 

Zamawiającego,  uznane  zostały  za  wprowadzające  Zamawiającego  w  błąd  w  wyniku 

lekkomyślności lub niedbalstwa wykonawcy” (sygn. akt KIO 859/17, KIO 894/17). Podobnie 

rozstrzygnęła  Izba  np.  w  wyroku  z  dnia  4  maja  2017  r.,  który  również  za  podstawę  miał 

wprowadzenie  zamawiającego  w  błąd  w  kontekście  doświadczenia  przyszłego  kierownika 

budowy (sygn. akt KIO 734/17). 

Odwołujący wskazał ponadto, że określając stronę podmiotową w art. 24 ust. 1 pkt 17 

ustawy 

Pzp  ustawodawca  wskazał  na  lekkomyślność  lub  niedbalstwo  (będące  formami 

wprowadzenia w błąd wskazującymi na niższy stopień nieprawidłowości działań wykonawcy 

niż  ten  określony  w  art. 24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp).  Jak wynika z  orzecznictwa zarówno 

Izby,  jak  i  sądów  powszechnych,  obowiązek  starannego  działania  dotyczy  zarówno 

z

amawiających,  jak  i  wykonawców.  Odwołujący  stwierdził,  że  jednym  z  przejawów 

staranności jest obowiązek przedstawiania zamawiającemu informacji opartych na prawdzie, 

rzetelnych i znajdujących odzwierciedlenie w faktach. Tylko w takim przypadku możliwe jest 

bowiem  zadośćuczynienie  podstawowemu  celowi,  jaki  przyświeca  regulacjom  ustawy  Pzp, 

jakim  jest  wybór  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  gwarantującego  prawidłowe  wykonanie 

zamówienia finansowanego ze środków  publicznych.  Jak  wskazuje Izba:  „Nie może jednak 

umknąć,  że przepis  art. 24  ustawy  Pzp ma stanowić  przede wszystkim zabezpieczenie dla 

zamawiającego,  że  ma  do  czynienia  z  wykonawcą  rzetelnym,  który  prawidłowo  zrealizuje 

jego  zamówienie.  Niewątpliwie  wykonawca  rzetelny  to  wykonawca  przedstawiający 

zamawiającemu prawdziwe, zgodne ze stanem faktycznym informacje. Naganność podania 

zamawiającemu  informacji  wprowadzających  w  błąd  jest  oczywista  i  nie  może  podlegać 

dyskusji

” (wyrok z dnia 13 lutego 2018 r., sygn. akt KIO 185/18).  

Odwołujący zwrócił też uwagę na wyrok KIO z dnia 12 maja 2017 r., w którym Izba 

st

wierdziła:  „Ponieważ  do  czynności  zamawiającego  i  wykonawców  podjętych  

w  postępowaniu stosuje  się z mocy  art.  14  p.z.p.  przepisy  kodeksu  cywilnego,  zachowanie 

wykonawcy 

polegające  na  przedstawieniu  informacji  wprowadzających  w  błąd 

zamawiającego  i  mogących  mieć  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego 

należy  oceniać  cywilistycznie,  czyli  pod  kątem  dochowania  przez  wykonawcę  należytej 

staranności  wymaganej  od  uczestnika  postępowania  o  udzielenie  zamówienia”  (sygn.  akt 

Odwołujący  przywołał  wyrok  Sądu  Najwyższego  z  dnia  23  października  2003  r.,  

w  którym  Sąd  orzekł:  „Wzorzec  należytej  staranności  ma  charakter  obiektywny.  Jego 

zastosowanie  w  praktyce  pol

ega  najpierw  na  dokonaniu  wyboru  modelu,  ustalającego 

optymalny  w  danych  warunkach  sposób  postępowania,  odpowiednio  skonkretyzowanego  i 

aprobowanego  społecznie,  a  następnie  na  porównaniu  zachowania  się  dłużnika  z  takim 

wzorce

m  postępowania.  O  tym,  czy  na  tle  konkretnych  okoliczności  można  osobie 

zobowiązanej  postawić  zarzut  braku  należytej  staranności  w  dopełnieniu  obowiązków, 

decyduje  nie  tylko  niezgodność  jego  postępowania  z  modelem,  lecz  także  uwarunkowana 

doświadczeniem  życiowym  możliwość  i  powinność  przewidywania  odpowiednich  następstw 

zachowania.  Miernik  postępowania  dłużnika,  którego  istota  tkwi  w  zaniechaniu  dołożenia 

staranności,  nie  może  być  formułowany  na  poziomie  obowiązków  nie  dających  się 

wyegzekwować,  oderwanych  od  doświadczeń  i  konkretnych  okoliczności”  (sygn.  akt  V  CK 

Jak  stwierdził  Odwołujący,  wymóg  dochowania  przez  wykonawcę  należytej 

staranności  znajduje  odzwierciedlenie  w  obowiązku  weryfikacji  informacji,  którymi 

wykonawca  ten  zamierza  posłużyć  się  na  etapie  składania  ofert:  „Okres  przeznaczony  na 

opracowanie  oferty,  czyli  okres  od  opublikowania  lu

b  zamieszczenia  ogłoszenia  

o  postępowaniu  do  upływu  terminu  składania  ofert  powinien  być  wykorzystany  przez 

wykonawcę nie tylko do sporządzenia i złożenia oferty, ale także na sprawdzeniu czy podane 

w  ofercie  informacje  odpowiadają  prawdzie  i  nie  będą  mogły  wprowadzić  zamawiającego  

w  błąd  w  zakresie  mogącym  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia”  (wyrok  KIO  z  dnia  14  czerwca 

2017  r.,  sygn.  akt  KIO  1085/17)

.  W  ocenie  Odwołującego,  poza  sferą  jakichkolwiek 

wątpliwości  pozostaje  również  to,  że  informacje  dotyczące  spełnienia  warunków  czy 

kryteriów  pozacenowych  mieszczą  się  w  katalogu  tych,  które  ustawodawca  określił  jako 

„mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego”. Niejednokrotnie bowiem zdarza się, 

że  oferta  zawierająca  wyższą  cenę  jest  wybierana  w  postępowaniu,  właśnie  z  uwagi  na 

punkty  uzyskane  w  ramach 

oceny  kryteriów  pozacenowych.  Odwołujący  powołał  się  na 

wyrok KIO z dni

a 19 maja 2017 r., w którym Izba stwierdziła: „Bez wątpienia uznać należy, 

że  informacje  związane  z  doświadczeniem  osoby  wskazanej  na  kierownika  budowy  mogły 

mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego” (sygn. akt KIO 859/17, 

KIO 867/17, KIO 894/17). 

Odwołujący stwierdził, że na uwagę zasługuje, że przedstawiona powyżej wykładnia 

art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy 

Pzp  pozostaje  w  zgodzie  z  interpretacją  wynikającą  

z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). W wyroku z dnia 

4  maja  2017  r.  TSUE  stw

ierdził:  „Aby  uznać,  że  oferent  ”jest  winny  poważnego 

[wprowadzenia  w  błąd]”  w  rozumieniu  tego  przepisu,  i  wykluczyć  go  tym  samym  

z  zamówienia  publicznego,  wystarczy,  by  dopuścił  się  on  pewnego  stopnia  niedbalstwa,  

a  mi

anowicie  niedbalstwa  mogącego  mieć  decydujący  wpływ  na  decyzje  w  sprawie 

wykluczenia,  wyboru  lub  udzi

elenia  zamówienia  publicznego”  (w  sprawie  C-387/14 

Esaprojekt, podobnie TSUE w wyroku z dnia 11 grudnia 2014 r. w sprawie C-440/13 Croce 

Amica  One  Italia  Srl  przeciwko  Azienda  Regionale  Emergenza  Urgenza  oraz  wyrok  TSUE  

z  dnia  20  grudnia  2017  w  sprawie  C-178/16  Impresa  di  Costruzioni). 

Odwołujący  zwrócił 

uwagę, że w opinii poprzedzającej wydanie powyższego wyroku Rzecznik Generalny TSUE 

stwierdz

ił,  iż  w  zakresie  oceny  istotności  przekłamań,  których  dopuszcza  się  wykonawca 

ubiegający  się o udzielenie zamówienia publicznego, kluczowe znaczenie przypisać należy 

tzw.  przesłance  skutku.  Oznacza  to,  że  tak  długo  jak  przedłożone  informacje  nie  wpływają 

(lub  nie  mog

ą  wpłynąć)  na  wynik  postępowania,  wykonawca  nie  powinien  zostać 

wykluczony. Jeśli jednak nieprawdziwe informacje mogą wpłynąć na wynik postępowania (tj. 

rodzi  się,  chociażby  potencjalny,  skutek  w  postaci  uzyskania  korzyści  z  przedłożenia  tych 

informacji)  z

achodzi  konieczność  pozbawienia  takiego  wykonawcy  możliwości  uzyskania 

zamówienia publicznego. Odwołujący przywołał również wyrok KIO z dnia 15 marca 2018 r., 

sygn. akt KIO 380/18.  

W ocenie Odwołującego, przypisanie panu W. doświadczenia, którego faktycznie nie 

posiada, 

jednoznacznie wskazuje na ziszczenie się przesłanek nie tylko z art. 24 ust. 1  pkt 

17 ustawy Pzp, ale i tych z art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy 

Pzp, a więc nakładających znacznie 

dalej  idące  obostrzenia  w  zakresie  strony  podmiotowej  wykonawcy  (szczegółowa  analiza 

prawna tych przepisów poniżej). Odwołujący stwierdził jednocześnie, że jeśliby nawet jednak 

Izba  uznała,  że  niezasadne  jest  zastosowanie  względem  Budimex  S.A.  przesłanek 

wykluczenia  z  p

ostępowania,  minimalną  konsekwencją  powinno  być  przyznanie  temu 

wykonawcy  liczby  punktów  odpowiadającej  nie  trzem,  a  dwóm  dodatkowym  inwestycjom 

osoby predestynowanej do pełnienia funkcji kierownika budowy. 

Odwołujący zaznaczył, że w żadnej z tych sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 26 

ust.  3  ustawy  Pz

p,  co  pozostaje  okolicznością  bezsporną,  potwierdzoną  wielokrotnie  

w  orzecznictwie  Izby,  np.  w  wyroku  z  dnia  20  marca  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  418/18,  oraz  

w wyroku z dnia 29 marca 2018 r., sygn. akt KIO 506/18.  

Odwołujący wniósł o: 

(i) rozpatrzenie i uwz

ględnienie odwołania oraz nakazanie Zamawiającemu: 

(a) 

unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty; 

(b) 

przeprowadzenia ponownego badania i oceny oferty Budimex S.A. i, w konsekwencji, 

wykluczenie tego wykonawcy z p

ostępowania; 

ewentualnie,  w 

przypadku  uznania,  że  nie  zmaterializowały  się  przesłanki  wykluczenia,  

o  których  mowa  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  lub  17  ustawy  Pzp,  nakazanie  Zamawiającemu 

przyznania  ofercie  Budimex  S.A. 

w  ramach  ponownej  oceny  ofert  5  punktów  z  tytułu 

kryterium  oceny  ofert

,  o  którym  mowa  w  Rozdziale  XII  pkt  1.4  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  (doświadczenie  kierownika  budowy),  zamiast  10  punktów 

przyznanych pierwotnie; 

(c) 

dokonania  wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej  złożonej  

w p

ostępowaniu; 

(ii) 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  załączonych  do  odwołania  lub 

przedstawionych  na  rozprawie,  na  okoliczności  wskazane  w  uzasadnieniu  pisemnym  bądź 

ustnym; 

(iii) 

zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  w  tym  kosztów  zastępstwa  procesowego,  według  norm  przewidzianych 

przepisami prawa zgodnie z fakturą przedstawioną na rozprawie.  

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  zgłosił  

wykonawca Budimex S.A.  

Na rozprawie strony podtrzyma

ły dotychczas prezentowane stanowiska.  

Izba dokonała następujących ustaleń: 

W Rozdziale  V  pkt  2.2)  lit.  b)  ppkt  b2)  SIWZ 

Zamawiający postawił  warunek udziału  

w  postępowaniu,  zgodnie  z  którym  wykonawcy  zobowiązani  byli  wykazać  się 

dysponowaniem  osobą  proponowaną  do  pełnienia  funkcji  kierownika  budowy,  która  miała 

posiadać  m.in.  minimum  3-letnie  doświadczenie  zawodowe  przy  realizacji  inwestycji 

drogowych  na  stanowisku  kierownika  budowy  lub  kierownika  robót  drogowych,  w  tym  na 

stanowisku kierownika  budowy 

lub kierownika robót drogowych przy realizacji nie mniej niż 

jednej roboty polegającej na budowie lub przebudowie drogi klasy co najmniej „G” o wartości 

000 zł brutto. 

Doświadczenie  kierownika  budowy  stanowiło  również  kryterium  oceny  ofert  z  wagą 

Zgodnie  z  Rozdziałem  XII  pkt  1  ppkt  4)  SIWZ  „Zamawiający  przyzna  punkty 

Wykonawcy 

jeśli  osoba  wskazana  na  stanowisku  Kierownika  Budowy  sprawowała  funkcję 

kierownika  budowy  lub  kierownika  robót  drogowych  (dodatkowo  poza  doświadczeniem 

wymaganym w warunku 

udziału w postępowaniu, o którym mowa w Rozdziale V pkt 2 ppkt 2 

lit b2) siwz) przy realizacji: 

a) 

dwóch  robót  polegających  na  budowie  lub  przebudowie  drogi  o  parametrach  klasy 

minimum G wraz z mostem drogowym w ramach co najmniej 

jednej z tych robót - 5 pkt. 

b) 

trzech  robót  polegających  na  budowie  lub  przebudowie  drogi  o  parametrach  klasy 

minimum G wraz z mostem drogowym w ramach c

o najmniej dwóch z tych robót - 10 pkt.”. 

Budimex S.A. 

przedłożyła wraz z ofertą wypełniony załącznik nr 4 do SIWZ „Kryteria 

o

ceny  ofert”,  gdzie  w  pkt.  3  oświadczyła,  że  osoba  przewidziana  do  pełnienia  funkcji 

kierownika b

udowy posiada dodatkowe doświadczenie przy realizacji trzech robót, o których 

mowa w Rozdziale XII pkt 1 ppkt 4) SIWZ (strona 5 oferty). 

Pismem  z  dnia  23  lipca 

2018  r.  Zamawiający  wezwał  Budimex  S.A.  w  trybie art.  26 

ust.  1  ustawy  Pzp 

do złożenia dokumentów i oświadczeń. W odpowiedzi na ww. wezwanie 

Budimex  S.A. 

przedłożyła  wraz  z  pismem  z  dnia  3  sierpnia  2018  r.  m.  in.  wykaz  osób 

(załącznik nr 2 do wezwania). W  wykazie tym na stanowisko kierownika budowy  wskazany 

został  pan  M.W.  Na  potwierdzenie  spełnienia  pozacenowego  kryterium  oceny  ofert 

wskazano trzy inwestycje, w tym m.in. 

„Przebudowa odcinka drogi krajowej nr 3 w Gorzowie 

Wlkp. - ulica Grobla - Most Staromiejski

”, budowa drogi klasy G w tym most drogowy przez 

rzekę Warta, pełniona funkcja w ramach zadania: Kierownik Budowy, okres pełnienia funkcji: 

01.11.2005 r. 

– 31.10.2007 r., Wartość zadania: 43 337 607,07 zł brutto”.  

Pismem  z  dnia  19  września  2018  r.  Zamawiający  dokonał  wyboru  oferty  złożonej 

przez Budimex  S.A. 

(100 punktów), przyznając jej w ramach kryterium odnoszącego się do 

doświadczenia  kierownika  budowy  10  punktów.  Na  drugim  miejscu  uplasowała  się  oferta 

Odwołującego (98,33 punktów).  

Krajowa  Izba 

Odwoławcza,  rozpoznając  złożone  odwołanie  na  rozprawie  

i  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy  w  sprawie  wymieniony  w  treści 

uzasadnienia

,  jak  również  stanowiska  stron  i  uczestnika  postępowania  zaprezentowane  na 

piśmie i ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy, zważyła co następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  legitymuje  się  interesem  we  wniesieniu  środka 

ochrony prawnej, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Zakres zarzutów, w sytuacji 

ich  potwierdzenia  się,  wskazuje  na  pozbawienie  Odwołującego  możliwości  uzyskania 

zamówienia  i  jego  realizacji,  narażając  go  tym  samym  na  poniesienie  w  tym  zakresie 

wymiernej szkody. 

Rozpoznając  odwołanie  w  granicach  podniesionych  zarzutów  Izba  uznała,  że  nie 

podlega ono uwzględnieniu.   

Przedmiot  sporu 

stanowiło  oświadczenie  Budimex  S.A.  złożone  w  wykazie  osób  

w  zakresie  doświadczenia  pana  M.W.  opisanego  w  celu  pozyskania  punktów  w  kryterium 

oceny  ofert,  wskazanym  w  Rozdziale  XII  pkt  1  ppkt  4  SIWZ. 

Odwołujący  zakwestionował 

doświadczenie  ww.  osoby  nabyte  przy  realizacji  inwestycji  „Przebudowa  odcinka  drogi 

krajowej nr 3 w Gorzowie Wlkp. - ulica Grobla - Most Staromiejski

”.  

Na  wstępie  Izba  zważyła,  że  zgodnie  z  pkt  1.13  lit.  d  Warunków  Kontraktu, 

dokumenty  potwierdzające  oświadczenia  złożone  na  okoliczność  pozyskania  punktów  

w  kryterium  „Doświadczenie  Kierownika  Budowy”  miały  być  złożone  przed  Datą 

Rozpoczęcia.  Zamawiający  oświadczył,  że  podstawą  naliczania  punktów  w  ww.  kryterium 

było jedynie oświadczenie wykonawcy złożone w załączniku nr 4 do oferty. Mając powyższe 

na względzie Izba uznała, że pomimo ww. postanowienia Warunków Kontraktu, jak też bez 

względu  na  okoliczność,  że  Zamawiający  nie  wymagał  od  wykonawców  wykazania 

doświadczenia  osoby  wskazanej  na  stanowisko  kierownika  budowy  w  celu  pozyskania 

punktów  w  kryterium  „Doświadczenie  Kierownika  Budowy”,  wobec  złożenia  przez  Budimex 

S.A.  w  wykazie  osób  oświadczenia  o  posiadanym  przez  pana  M.W.  doświadczeniu  na 

okoliczność pozyskania punktów w ww. kryterium (co jednoznacznie wynika z treści wykazu 

osób  złożonego  przez  Budimex  S.A.),  oświadczenie  to  może  podlegać  badaniu  przez 

Zamawiającego  i  kwestionowaniu  przez  innego  wykonawcę  ubiegającego  się  o  udzielenie 

przedmiotowego zamówienia.   

Izba stwierdziła, że jakkolwiek złożone przez Budimex S.A. oświadczenie w zakresie 

kwestionowanym  przez  Odwołującego  może  budzić  wątpliwości  z  uwagi  na  objęcie 

wykazywaną  inwestycją  robót,  na  których  pan  W.  nie  pełnił  funkcji  kierownika  budowy,  na 

wskazanie wartości 43 337 607,07 zł brutto, która obejmowała roboty, na których pan W. nie 

pełnił wymaganej funkcji, ale przede wszystkim z uwagi na wskazanie okresu 01.11.2005 r. – 

31.10.2007  r.,  jako  okresu  pełnienia  funkcji  kierownika  budowy  przez  pana  W.  na 

kwestionowanej  inwestycji,  to  jednak  okoliczności  te  nie  mogą  odnieść  skutku  w  postaci 

wykluczenia  Budimex  S.A.  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy 

Pzp. 

Izba  miała  na  uwadze  okoliczność,  że  ustanowione  przez  Zamawiającego  kryterium 

oceny  ofert  „Doświadczenie Kierownika Budowy”  nie obejmowało wymogu  pełnienia funkcji 

przez  wskazaną  osobę  przez  cały  okres  wykonywania  robót,  jak  też  nie  dotyczyło  wartość 

robót.  W  kryterium  punktowanym  przez  Zamawiającego  znaczenie  miała  pełniona  funkcja, 

ilość robót, oraz ich przedmiot.  

Izba po analizie treści kryterium „Doświadczenie Kierownika Budowy” stwierdziła, że 

dotyczyło  ono  nie  zawartych  przez  wykonawcę  umów,  a  zrealizowanych  robót,  które 

posiadają  legalną  definicję  określoną  w  art.  3  pkt  7  ustawy  z  dnia  7  lipca  1994  r.  Prawo 

budowlane  (Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1202  ze  zm.). 

Ocenie  przez  Zamawiającego  powinny 

zatem podlegać nie zrealizowane przez wykonawcę umowy, a wykonane roboty.   

Izba  wzięła  pod  uwagę  oświadczenie  Budimex  S.A.,  że  w  wykazie  osób  posługiwał 

się nazwą umowy, inwestycji, która była realizowana w ramach trzech pozwoleń na budowę. 

Za wykazaną przez Odwołującego i niesporną Izba uznała okoliczność, że w ramach objętej 

wykazem  umowy  realizowane  były  trzy  roboty  wskazane  w  złożonym  przez  Odwołującego 

piśmie Lubuskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 1 października 

2018 r.: 

„Przebudowa ulicy Grobla w ciągu drogi krajowej nr 3 w km 182 182+183 - 182+932,36 na 

terenie  m.  Gorzów  Wlkp.”,  realizowana  na  podstawie  decyzji  Wojewody  Lubuskiego  nr 

114/05 z dnia 2 września 2005 r., 

„Przebudowa  ulicy  Grobla  w  ciągu  drogi  krajowej  nr  3  na  odcinku  w  km  182+183  - 

182+932,36  w  Gorzowie  Wlkp.  w  zakresie  zagospodarowan

ia  wnętrza  ronda  u  zbiegu  ulic 

Grobla,  Wał  Okrężny  i  Przemysłowa  wraz  z  niezbędną  infrastrukturą”,  realizowana  na 

podstawie decyzj

i Wojewody Lubuskiego nr 150/06 z dnia 20 września 2006 r., zmieniającej 

ww. decyzję nr 114/05 z dnia 2 września 2005 r., 

„Nadbudowa mostu Staromiejskiego nad rzeką Wartą wraz z przebudową drogi dojazdowej 

- ul. Grobla n

a terenie miasta Gorzowa Wlkp.”, realizowana na podstawie decyzji Wojewody 

Lubuskiego nr 307/05 z dnia 21 lutego 2006 r.  

Z  pisma  Lubuskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Nadzoru  Budowlanego  z  dnia  1 

października 2018 r. wynika ponadto, że tylko w ramach trzeciej z ww. robót wpłynęło w dniu 

września  2006  r.  zawiadomienie  o  podjęciu  obowiązków  kierownika  budowy  robót 

mostowych  przez  pana  M.W. 

Na  tej  podstawie  Izba  stwierdziła,  że  ocenie  pod  kątem 

ustanowionego  kryterium  może  podlegać  tylko  zrealizowana  przez  Budimex  S.A.  robota 

„Nadbudowa mostu Staromiejskiego nad rzeką Wartą wraz z przebudową drogi dojazdowej - 

ul.  Grobla  n

a terenie miasta Gorzowa Wlkp.”.  Pan W. nie pełnił bowiem wymaganej funkcji 

przy  realizacji  pozostałych  dwóch  robót.  Dodatkowo,  zakres  pozostałych  dwóch  robót  nie 

odpowiada wymaganiom kryterium oceny ofert.  

W zakresie pełnionej przez pana W. funkcji przy realizacji roboty „Nadbudowa mostu 

Staromiejskiego  nad  rzeką  Wartą  wraz  z  przebudową  drogi  dojazdowej  -  ul.  Grobla  na 

terenie  miasta  Gorzowa  Wlkp.”  Izba  wzięła  pod  uwagę  okoliczność,  że  funkcja  kierownika 

budowy  robót  mostowych  nie  występuje  w  prawie  budowlanym,  co  stanowiło  okoliczność 

bezsporną.  Odwołujący  stwierdził  ponadto,  że  funkcja  ta  może  być  utożsamiana  z 

kierownikiem  budowy.  Na  rozprawie 

Odwołujący  wręcz  oznajmił,  że  kwestia  ta  nie  ma 

znaczenia  i  skupił  swoją  argumentację  na  posiadaniu  przez  pana  W.  doświadczenia  przy 

budowie  drogi  klasy  G. 

Izba  stwierdziła,  że  wykazane  zostało  przez  Budimex  S.A.,  że  pan 

M.W. 

pełnił  obowiązki  kierownika  budowy  przy  realizacji  roboty  „Nadbudowa  mostu 

Staromiejskiego  nad  rzeką  Wartą  wraz  z  przebudową  drogi  dojazdowej  -  ul.  Grobla  na 

terenie  miasta  Gorzowa  Wlkp.”.  Powyższe  wynika  ze  złożonych  przez  Budimex  S.A.: 

Dziennika Budowy nr 8/2006 wydanego w dniu 

21 lutego 2006 r., w którym wskazano, że w 

dniu 1 września 2006 r. przekazano obowiązki kierownika budowy panu  M.W., z Dziennika 

Budowy nr 45/2007 wydanego w dniu 18 czerwca 2007 r., gdzie pan M.W. 

został wskazany 

jako kierownik budowy, a także z zawiadomienia z dnia 1 września 2006 r. skierowanego do 

Lubuskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zmianie osoby wykonującej 

samodzielną  funkcję  techniczną.  Zgodnie  z  prezentatą  widniejącą  na  ww.  zawiadomieniu, 

wpłynęło  ono  do  Wojewódzkiego  Inspektoratu  Nadzoru  Budowlanego  w  dniu  15  września 

2006  r.,  co  jest  spójne  z  podaną  przez  Lubuskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Nadzoru 

Budowlanego  w  piśmie  z  dnia  1  października  2018  r.  datą  podjęcia  funkcji  przez  pana  W. 

Wobec powyższego, brak jest podstaw do twierdzenia, że pan W nie spełnia  postawionego 

w treści kryterium „Doświadczenie Kierownika Budowy” wymogu pełnienia funkcji kierownika 

budowy  lub  kierownika  robót  drogowych.  Nie  ma  przy  tym  znaczenia  okres  pełnienia  tej 

funkcji 

– jak wskazano powyżej, treść kryterium nie określała wymagania w tym zakresie.  

Za  nie  wykazane  przez  Odwołującego  Izba  uznała  twierdzenie,  że  realizacja  roboty 

„Nadbudowa mostu Staromiejskiego nad rzeką Wartą wraz z przebudową drogi dojazdowej - 

ul.  Grobla  n

a  terenie  miasta  Gorzowa  Wlkp.”  nie  obejmowała  dróg  o  parametrach  klasy 

minimum  G. 

Budimex  S.A.  złożyła  na  rozprawie  Decyzję  Wojewody  Lubuskiego  nr  307/05  

z  dnia  21  lutego  2006  r.  o  zatwierdzeniu  projektu  budowlanego  i  udzieleniu  pozwolenia  na 

budowę  dla  inwestycji  „Nadbudowa  mostu  Staromiejskiego  nad  rzeką  Wartą  wraz  

z przebudową drogi dojazdowej - ul. Grobla”. Budimex S.A. twierdziła, że pozwoleniem tym 

został  objęty  teren  miasta  Gorzowa  Wielkopolskiego  i  działki  o  wskazanych  w  pozwoleniu 

numerach  ewidencyjnych,  które  obejmują  ul.  Grobla  oraz  ul.  Chrobrego  posiadające 

parametry  klasy  G.  Na  tę  okoliczność  Budimex  S.A.  złożyła  również  pismo  Kierownika 

Referatu  Zarządzania  Pasem  Drogowym  w  Urzędzie  Miasta  Gorzowa  Wielkopolskiego  

z  dnia  10  października  2018  r.  wraz  z  wykazem  dróg  krajowych,  oraz  wykaz  dróg 

publicznych w granicach administracyjnych miasta w 

zarządzie Prezydenta Miasta Gorzowa 

Wielkopolskiego. 

Dodatkowo,  Budimex  S.A.  złożyła  oświadczenie  pana  M.W.  z  dnia  4 

października  2018  r.,  zgodnie  z  którym  w  ramach  spornej  inwestycji  „wykonywana  była 

przebudowa 

mostu drogowego oraz przebudowy dróg dojazdowych prowadzących do mostu 

– w tym ul. Chrobrego dz. nr 2222, 2223, 2540, most Staromiejski dz. nr 1 i Grobla (rondo śr. 

Jerzego) dz. nr 10, 11, 12. 

Przebudowa dotyczyła dróg o parametrach klasy G.”. Odwołujący 

twierdził,  że  sporną  inwestycją  nie  były  objęte  elementy  drogowe  posiadające  parametry 

klasy G. 

Zdaniem Odwołującego, inwestycja ta obejmowała przebudowę ul. Fabrycznej i ul. 

Nadbrzeżnej,  które  nie  posiadają  wymaganych  przez  Zamawiającego  parametrów. 

Odwołujący  złożył  rysunki  mające  na  celu  pokazanie  zakresów  poszczególnych  robót  oraz 

zdjęcia  z  Geoportalu.  Wobec  spornych  oświadczeń  co  do  zakresu  prac  objętych  robotą 

„Nadbudowa mostu Staromiejskiego nad rzeką Wartą wraz z przebudową drogi dojazdowej - 

ul.  Grobla

”,  mając  na  uwadze  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  a  także 

okoliczność, że zgodnie z art. 6 KC w zw. z art. 14 ustawy Pzp, ciężar dowodu spoczywa na 

Odwołującym, Izba stwierdziła, że nie zostało wykazane przez Odwołującego w sposób nie 

budzący wątpliwości, że robota „Nadbudowa mostu Staromiejskiego nad rzeką Wartą wraz z 

przebudową drogi dojazdowej - ul. Grobla” nie obejmowała budowy lub przebudowy drogi o 

parametrach  klasy  minimum  G. 

W  tym  stanie  rzeczy,  brak  było  podstaw  do  stwierdzenia 

narus

zenia przez Zamawiającego art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp. Co za tym idzie, nie 

potwierdził się także zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 7 ust. 1 ustawy Pzp.  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  Izba  nie  stwierdziła  uchybień  w  czynnościach 

Zamawiającego i nie znalazła podstaw do uwzględnienia podniesionych przez Odwołującego 

zarzutów.  

Z  uwagi  na 

powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  

w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp 

oraz  §  5  ust.  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  

w    sprawie  wysokości  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.).  

Przewodniczący :  ……………………………… 

……………………………… 

………………………………