KIO 1049/18 WYROK dnia 7 czerwca 2018 roku

Stan prawny na dzień: 08.10.2018

Sygn. akt: KIO  1049/18 

WYROK 

z dnia 7 czerwca 2018 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodn

iczący:     Katarzyna Prowadzisz 

Protokolant:             

Rafał Komiń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  5  czerwca  2018  roku,  w  Warszawie,  odw

ołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  28  maja  2018  roku  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  NDI  spółka  akcyjna  

z  siedzibą  w  Sopocie  (pełnomocnik)  oraz  NDI  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  

z  

siedzibą w Sopocie  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  Tramwaje  Śląskie  spółka  akcyjna  

z siedzibą w Chorzowie oraz Miejski Zarząd Ulic i Mostów w Chorzowie  

orzeka 

Oddala odwołanie. 

Kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia NDI spółka akcyjna z siedzibą w Sopocie (pełnomocnik) oraz NDI spółka 

ograniczoną odpowiedzialnością z  siedzibą w Sopocie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia NDI spółka akcyjna z siedzibą 

w  Sopocie  (pełnomocnik)  oraz  NDI  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  

z  siedzibą w Sopocie tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia NDI 

spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Sopocie  (pełnomocnik)  oraz  NDI  spółka  


z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Sopocie na rzecz Zamawiającego 

Tramwaje  Śląskie  spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Chorzowie  oraz  Miejski  Zarząd 

Ulic i Mostów w Chorzowie kwotę 4 868 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące osiemset 

sześćdziesiąt  osiem  złotych,  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  poniesione  z  tytułu 

dojazdu  na  rozprawę,  uiszczonych  opłat  skarbowych  oraz  wynagrodzenia 

pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Katowicach.  

Przewodniczący:      ……………………..……… 


Sygn. akt: KIO  1049/18 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający – Tramwaje Śląskie spółka akcyjna z siedzibą w Chorzowie oraz Miejski 

Zarząd  Ulic  i  Mostów  w  Chorzowie  -  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

pod  nazwą  Modernizacja  infrastruktury 

torowo-

sieciowej w ciągu ui. 3 Maja w Chorzowie - zadanie nr 4 w ramach realizacji Projektu: 

„Zintegrowany  projekt  modernizacji  i  rozwoju  infrastruktury  tramwajowej  w  Aglomeracji 

Śląsko-Zagłębiowskiej wraz z zakupem taboru tramwajowego"- Etap I, współfinansowanego 

przez Unię Europejską ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego 

Infrastruktura i Środowisko.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  zamieszczone  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 1 marca 2018 roku pod numerem 2018/S 042-091172. 

28  maja  2018  roku 

działając  na  podstawie  art.  180  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  

(Dz. U. z 2017 roku, poz. 1579 ze zm.; dalej: „Pzp”  lub „ustawa”) Odwołujący 

wniósł  odwołanie  od  niezgodnych  z  przepisami  ustawy  czynności  Zamawiającego  i 

zaniechania  czynności,  do  których  Zamawiający  jest  zobowiązany  na  podstawie  ustawy, 

polegających  na  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  -  pomimo,  że  po  dokonaniu  poprawienia 

omyłek  oferta  ta  spełnia  wymagania  SIWZ,  zaniechaniu  poprawienia  omyłek  w  ofercie 

Odwołującego  -  pomimo,  że  Zamawiający  był  zobligowany  do  dokonania  tej  czynności  

w  oparciu  o  informacje,  jakimi  dysponował  jako  gospodarz  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  błędnym  uznaniu,  że  oferta  Odwołującego  nie  spełnia  wymagań 

SIWZ,  podczas  gdy  omyłki  w  niej  zawarte  nie  powodują  istotnej  zmiany  w  treści  oferty  i 

winny ulec poprawie przez Zamawiającego w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy, zaniechaniu 

wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień co do treści złożonej oferty - pomimo, że w 

sytuacji,  w  której  Zamawiający  powziąłby  wątpliwość  co  do  dopuszczalności  i  sposobu 

poprawienia omyłek w złożonej przez Odwołującego ofercie, nieodzownym było skorzystanie 

przez Zamawiającego z art. 87 ust. 1 ustawy i zwrócenie się do Odwołującego z żądaniem 

przedstawienia stosownych wyjaśnień. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:  

1)  art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy - przez odrzucenie oferty 

Odwołującego i zaniechanie wykonania ciążącego na nim obowiązku, tj. poprawienia 

omyłek  w  ofercie  Odwołującego  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3,  pomimo,  że  po 


poprawieniu tych omyłek oferta Odwołującego spełnia wymagania SIWZ i w oparciu o 

kryteria oceny ofert określone przez Zamawiającego plasuje się na pierwszej pozycji 

w rankingu ofert;

2)  art.  92  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  w  zw.  z  art.  8  ust.  1  ustawy  -  przez 

enigmatyczne  i  ogólnikowe  uzasadnienie  faktyczne,  jak  i  prawne  zaskarżonej 

czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  co  w  konsekwencji  uniemożliwia 

dokonanie  analizy  i  oceny  poprawności  czynności  Zamawiającego,  stanowiąc 

narusze

nie  podstawowych  zasad  prowadzenia  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  w  zakresie  przejrzystości  oraz  jawności,  mające  w  istocie 

wpływ na wynik przedmiotowego postępowania;

3)  art. 87 ust, 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z w zw. z 

art. 65 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 14 ustawy - przez zaniechanie wezwania 

Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonej  oferty  w  zakresie 

uproszczonego  kosztorysu  ofertowego,  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do 

bez

zasadnego uznania, że omyłki w ofercie Odwołującego nie podlegają poprawieniu 

oraz że oferta nie spełnia wymogów SIWZ i winna ulec odrzuceniu.

Odwołujący  wniósł  o:  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  ponownego  przeprowadzenia 

czynności  badania  i  oceny  ofert,  a  w  ramach  tego  badania  i  oceny  poprawienie  omyłek  w 

ofercie  Odwołującego  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  w  zakresie  innych  omyłek 

polegających  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia 

(SWIZ),  niepowodujących  istotnych  zmian  w  treści  oferty,  względnie  uprzednie  wezwanie 

Odwołującego do złożenia wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty w trybie art. 87 ust. 1 

ustawy  w  celu  ustalenia  sposobu  poprawie

nia  omyłek,  oraz  dokonanie  wyboru  oferty 

Odwołującego  jako  oferty  najkorzystniejszej,  zgodnej  z  przepisami  ustawy  i  spełniającej 

warunki przedmiotowego zamówienia.  

Odwołujący  wniósł  o  obciążenie  Zamawiającego  w  całości  kosztami  postępowania 

odwoławczego, tj. zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów wpisu od 

odwołania w  wysokości 20.000,00 zł wraz  z uzasadnionymi kosztami postępowania, w tym 

kosztami dojazdu na rozprawę i wynagrodzeniem pełnomocników w wysokości określonej na 

podstawie wyka

zu i rachunków przedłożonych do akt sprawy na rozprawie. 

Odwołujący  podniósł,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania  -  zgodnie  z  art. 

179  ust.  1  ustawy  posiada  interes  prawny  we  wniesieniu  odwołania,  gdyż  ma  interes  w 

uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia 


przez  Zamawiającego  wyżej  wymienionych  przepisów  ustawy.  Odwołujący  złożył  ofertę, 

która mając na względzie kryteria oceny ofert (zgodnie z informacją z otwarcia ofert z dnia 

10  kwietnia  2018  r.)  winna  zostać  sklasyfikowana  na  pozycji  pierwszej  spośród  wszystkich 

złożonych  ofert.  Mając  na  względzie  kryteria  oceny  ofert,  tj.  cena,  okres  gwarancji  i 

doświadczenie osób wyznaczonych do realizacji zamówienia, Odwołujący powinien uzyskać 

łącznie  najwyższą  ilość  punktów  spośród  wszystkich  oferentów.  Wobec  faktu,  że  oferta 

Odwołującego spełnia wszelkie wymagania SIWZ (po poprawieniu omyłek), Odwołujący ma 

realną szansę na uzyskanie przedmiotowego zamówienia.  

Pismem z dnia 17 maja 2018 r. Zamawiający zawiadomił, że w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy 

w  zw.  z  postanowieniami  rozdziału  XIII  pkt  17  lit.  f)  SIWZ  odrzucił  ofertę 

Odwołującego  jako  nieodpowiadającą  treści  SIWZ.  W  związku  z  powyższym,  dokonana 

przez Zamawiającego czynność odrzucenia oferty Odwołującego, która została dokonana z 

naruszeniem  prawa  - 

naruszyła  interes  Odwołującego,  gdyż  pozbawiła  go  w  sposób 

bezzasadny możliwości uzyskania przedmiotowego zamówienia. 

Zamawiający niezasadnie uznał, że brak 7 pozycji kosztorysowych należy uznać za istotną 

omyłkę w treści oferty. Nie dokonał poprawienia ww. omyłek w trybie zgodnym z przepisami 

ustawy  pomimo, 

że  był  zobligowany  do  dokonania  tej  czynności  w  oparciu  o  informacje, 

jakimi  dysponował  jako  gospodarz  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego. W 

konse

kwencji  odrzucił  ofertę  Odwołującego,  a  tym  samym  pozbawił  Odwołującego 

możliwości zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego i otrzymania wynagrodzenia 

za jego realizację, w tym osiągnięcia zakładanego w ofercie zysku. 

Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty: 
 

Odwołujący  wskazała  w  stanie  faktyczny,  że  w  dniu  17  maja  2018  r.  Zamawiający 

przesłał Odwołującemu za pośrednictwem e-mail pismo nr DF/FZ/669/18 „Zawiadomienie o 

odrzuceniu  oferty"  z  dnia  17  maja  2018  r.  W  piśmie  tym  poinformował,  że  Odwołujący  w 

swojej  ofercie  w  kosztorysie  ofertowym  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  -  tramwajowego  - 

część tramwajowa (str. 152 oferty) - nie ujął pozycji przedmiarowych nr 66-72, tj.: 

W tym miejscu w treści odwołania tabela 

Zamawiający wskazał, że brak 7 pozycji kosztorysowych należy uznać za istotną omyłkę w 

treści  oferty,  a  ponadto,  że  nie  jest  w  stanie  jednoznacznie  ustalić  ceny  jednostkowej  dla 

brakujących pozycji kosztorysowych nr 67, 70-72. Mając na uwadze powyższe Zamawiający 


odrzuc

ił  ofertę  Odwołującego  w  oparciu  o  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  w  związku  z 

postanowieniem rozdziału XIII pkt 17 lit. f) SIWZ, jako nieodpowiadającą treści SIWZ. 

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy 

Odwołujący wskazał, że oferta nie podlega odrzuceniu w trybie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy. 

Wszystkie  brakujące  pozycje  w  kosztorysie  ofertowym  złożonym  przez  Odwołującego 

podlegają  poprawieniu  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  jako  inne  omyłki  polegające  na 

niezgod

ności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia (SIWZ), niepowodujące 

istotnych zmian w treści oferty. Zamawiający, pomimo obowiązku ciążącego na nim z mocy 

ustawy,  zaniechał  czynności  poprawienia omyłek  i  w  konsekwencji  błędnie uznał,  że oferta 

Odwołującego podlega odrzuceniu na podstawie art, 89 ust. 1 pkt 2 ustawy. 

Stosownie  do  art.  87  ust.  2  ustawy,  Zamawiający  poprawia  w  ofercie:  1)  oczywiste  omyłki 

pisarskie,  2)  oczywiste  omyłki  rachunkowe,  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych 

dokonan

ych  poprawek,  3)  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia,  niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści  oferty  - 

niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona.  

Obecna  treść  art.  87  ust.  2  ustawy  została  wprowadzona  do  porządku  prawnego  na  mocy 

ustawy  z  dnia  04  września  2008  r.  o  zmianie  ustawy  -  Prawo  zamówień  publicznych  oraz 

niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  z  2008  r.,  Nr  171,  poz.  1058).  W  tym  miejscu  warto 

przytoczyć  fragment  uzasadnienia  do  projektu  ww.  ustawy:  „W  projekcie  wprowadza  się 

istotne  zmiany  dotyczące  sposobu  poprawiania  oczywistych  omyłek  pisarskich  i 

rachunkowych (art. 87 ust. 2). Rezygnuje się z zamkniętego katalogu sposobu poprawiania 

omyłek  rachunkowych,  pozostawiając  jednocześnie  zamawiającemu  uprawnienie  do 

poprawiania oczywistych omyłek pisarskich, rachunkowych oraz innych omyłek polegających 

na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia.  Proponowane 

rozwiązanie  przyczyni  się  do  usprawnienia  procedury  udzielania  zamówienia  publicznego 

oraz do zmniejszenia liczby odrzucanych ofert i unieważnianych postępowańOgranicza się 

sytuacje, w których oferty uznane za najkorzystniejsze podlegają odrzuceniu ze względu na 

błędy rachunkowe w obliczeniu ceny, które nie są możliwe do poprawienia w myśl ustawowo 

określonych reguł. Jest to szczególnie istotne w kontekście zamówień na roboty budowlane, 

w  których  oferty  wykonawców,  niezwykle  obszerne  i  szczegółowe,  liczące  nieraz  po 

kilkadziesiąt tomów, często podlegają odrzuceniu ze względu na drobne błędy w ich treści. 

Proponowany  przepis  art.  87  ust  2  pkt  3  w  szczególności  ma  na  celu  umożliwienie 

poprawiania tego rodzaju błędów, które mogą pojawić się w trakcie sporządzania kosztorysu 

ofertowego. 

Należy  również  podkreślić,  że  proponowane  rozwiązanie  nie  stoi  na 

przeszkodzie  temu,  aby  zamawiający  samodzielnie  precyzował  w  specyfikacji  istotnych 


warunków  zamówienia  przykładowe  okoliczności,  w  których  będzie  dokonywał  poprawy 

omyłek w ofertach w trybie art. 87 ust 2. Powyższe prowadzi do przejrzystości postępowania, 

ogranicza kazuistykę ustawy i może ograniczyć ewentualne spory z wykonawcami". 

Odwołujący  podniósł,  że  z  powyższego  uzasadnienia  wynika,  iż  celem  ustawodawcy  przy 

uchwalaniu  art.  87  ust.  2  ustawy  w  o

becnym  brzmieniu  było  umożliwienie  dokonywania 

poprawek w ofertach, w szczególności w kosztorysach ofertowych, aby z błahych powodów 

Zamawiający nie byli zmuszani do odrzucania ofert najkorzystniejszych.  

W  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  i  sądów  powszechnych  ugruntowane  jest 

stanowisko, w myśl którego „formalizm postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, 

nie  jest  celem  samym  w  sobie,  a  ma  na  celu  realizację  zasad  Pzp.  Stąd  przy  wykładni  i 

stosowaniu  przepisów  ustawy  należy  brać  pod  uwagę  cel  ustawy  (...)"  (por.  wyrok  Sądu 

Okręgowego  w  Gliwicach  z  dnia  23  lutego  2007  r.,  sygn.  akt  X  Ga  23/07).  Zamawiający 

będący  podmiotem  odpowiedzialnym  za  przygotowanie  i  przeprowadzenie  postępowania 

powinien zatem dołożyć należytej staranności, aby dokonać wyboru oferty najkorzystniejszej, 

a wykonawcy, który ją złożył, powierzyć realizację zamówienia. Zgodnie z wyrokiem Krajowej 

Izby  Odwoławczej  z  dnia  05  maja  2011  r.,  sygn.  akt  KIO  822/11,  nie  polega  na  prawdzie 

twierdzenie,  że  poprawienie  omyłek  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  PZP  nie  może 

prowadzić do zmiany ceny. W uzasadnieniu wyroku KIO wskazała, że ,,Przepis art. 87 ust 2 

pkt  3  ZamPubiU  nie  zawiera  takiego  ograniczenia

gdyż  jedynym  ograniczeniem  zakresu 

poprawiania omyłek jest skutek w postaci zmiany treści ofertyktóra nie jest zmianą istotną. 

W  konsekwencji  stwierdzić  należy,  że  również  przyjęcie  w  postępowaniu  kosztorysowej 

formy wynagrodzenia nie stanowi przeszkody do zastosowania procedur poprawienia omyłek 

oferty na podstawie art. 87 ust. 2 ZamPubiU". 

Analizując  ofertę  Odwołującego,  Zamawiający  zauważył,  że  w  kosztorysie  ofertowym  dla 

rozbudowy układu drogowo-tramwajowego - część tramwajowa, nie ujęto 7 (siedmiu) pozycji 

przedmiarowych od  numeru  66  do  numeru  72. W takiej  sytuacji  Zamawiający  zobowiązany 

był do podjęcia wszelkich niezbędnych działań  w celu ustalenia, czy te konkretne omyłki w 

tym konkretnym przypadku (ofercie) podlegają poprawieniu w trybie art. 87 ust. 2 ustawy. Do 

działań tych należy zaliczyć co najmniej analizę: cen innych pozycji w obrębie tego samego 

kosztorysu (dla części tramwajowej), cen zawartych w pozostałych kosztorysach ofertowych 

Odwołującego  (dla  poszczególnych  branż  i  zakresów  robót)  oraz  cen  zawartych  w 

kosztorysach  ofertowych  pozostałych  wykonawców,  a  następnie  dokonanie  oceny,  w  jaki 

sposób  możliwe  jest  dokonanie  poprawienia  omyłek  w  ofercie  Odwołującego  i  czy  przyjęty 

sposób ich poprawienia będzie zgodny z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, w 

szczególności z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy. 


Zgodnie  z  opini

ą  prawną  Urzędu  Zamówień  Publicznych  zatytułowaną  „Omyłki  i  błędy  w 

ofertach  wykonawców  -  analiza  na  przykładzie  orzecznictwa  sądów  okręgowych  i  Krajowej 

Izby Odwoławczej" (opinia dostępna na stronie internetowej Urzędu Zamówień Publicznych), 

poprawienie  nieprawidłowości  występującej  w  ofercie  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3 

ustawy Pzp uzależnione jest od spełnienia dwóch przesłanek:  

a) 

po  pierwsze  zauważona  niezgodność  musi  mieć  charakter  omyłki  a  nie  celowego 

działania wykonawcy polegającego na świadomym złożeniu oświadczenia woli o określonej 

treści; jak wskazał Sąd Okręgowy w Krakowie: „artykuł 87 ust 2 pkt 3 p.z.p. wprowadzony w 

celu  uniknięcia  licznych  niegdyś  przypadków  odrzucania  ofert  z  powodu  błahych  pomyłek

dopuszcza poprawienie niedopatrzeń, błędów niezamierzonych, opuszczeń, drobnych różnic 

itp.  lecz  wszystkie  te  zmiany  muszą  mieścić  się  w  pojęciu  "omyłki".  Z  założenia  zatem 

umyślne zastosowanie w ofercie materiału całkowicie odmiennego od projektu nie może być 

traktowane  jako  omyłka  w  tym  sensie,  który  nadaje  jej  przepis  art.  87  Pzp"  (Wyrok  Sądu 

Okręgowego w Krakowie, sygn. akt: XII Ga 429/09), 

b) 

po drugie poprawienie niezgodności nie spowoduje istotnych zmian w treści oferty. 

Zgodnie  z  orzecznictwem  Krajowej  Izby  Odwoławczej  punktem  odniesienia  przy  ocenie 

dopuszczalności  dokonania  poprawy  jest  odniesienie  dokonanej  poprawy  do  całości 

oferowanego 

przez  wykonawcę  świadczenia.  Okoliczność,  że  zmiana  miałaby  dotyczyć 

elementów przedmiotowo istotnych umowy (essentialia negotii) lub elementów uznanych za 

istotne  przez  zamawiającego,  a  nawet  fakt,  że  skutkiem  dokonanej  poprawy  miałaby  być 

zmiana  ceny  oferty,  nie  stanowi  okoliczności  uniemożliwiających  dokonanie  poprawy  na 

postawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Znaczenie ma bowiem, czy poprawienie omy

łki w 

sposób istotny zmienia treść oferty w znaczeniu treści oświadczenia woli wykonawcy, a nie 

czy tkwi w jej istotnych postanowieniach. Zamawiający jest zobowiązany poprawić omyłkę w 

szczególności  wtedy,  gdy  sposób,  w  jaki  ma  być  dokonana  poprawa  wynika  z  innych 

elementów  składających  się  na  ofertę,  przy  czym  nie  jest  wykluczone,  że  w  pewnych 

okolicznościach  poprawienie  omyłki  będzie  miało  miejsce  po  uzyskaniu  od  wykonawcy 

wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp (Wyrok KIO z dnia 23 marca 2011 r., sygn. akt: 

KIO  522/11,  podobnie  wyrok  50  w  Katowicach  z  dnia  1  marca  2010  r.  sygn.  akt:  XIX  Ga 

18/10,wy rok KIO  z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. akt: KłO 1127/10, wyrok KIO z dnia 12 

sierpnia 2010 r., sygn. akt: KIO 1610/10)." 

Przekładając powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, Odwołujący wskazał, 

że  wbrew  ocenie  Zamawiającego  zawartej  w  informacji  o  odrzuceniu  oferty,  możliwe  jest 

ustalenie  cen  jednostkowych  dla  wszystkich  brakujących  cen  jednostkowych  w  ofercie 


Odwołującego.  Sposób ustalenia poszczególnych cen  i  sposób  dokonania poprawy  omyłek 

przedstawia poniższa tabela: 

W tym miejscu w treści odwołania tabela 

Odwołujący  podał,  że  zestawienie  z  tabeli  stanowi  dowód  na  to,  że  wbrew  twierdzeniom 

Zamawiającego,  sama  analiza  całości  oferty  Odwołującego  i  złożonych  wraz  z  nią 

kosztorysów  pozwala  na  ustalenie  cen  jednostkowych  w  brakujących  pozycjach  nr  66-72. 

Nie  w  każdym  przypadku  takie  ustalenie  sprowadza  się  do  prostego  przeniesienia  ceny  z 

innej  pozycji  kosztorysu  - 

w  niektórych  pozycjach  wymagało  to  nieco  bardziej  złożonych 

czynności,  które  jednak  nie  powinny  nastręczać  większej  trudności  profesjonalnemu 

Zamawiającemu. Jak wskazuje się w piśmiennictwie, „podkreślenia wymaga, że inne omyłki 

nie  mają  przymiotu  oczywistości.  Tym  samym  sposób  ich  poprawienia  może  być  dużo 

bardziej  skomplikowany  niż  w  przypadku  omyłek  oczywistych"  (tak  m.in.  J.  Jarnicka, 

komentarz  do  art.  87  PZP,  Nb.  18  [w:]  M.  Jaworska  (red.), 

Prawo  zamówień  publicznych. 

Komentarz,  Warszawa  2018).  Zamawiającemu  prowadzącemu  niniejsze  postępowanie 

najwyraźniej umknęło, że celem postępowania o udzielenie zamówienia publicznego nie jest 

dokonanie  wyboru  oferty  najbardziej  poprawnej  formalnie,  lecz  dokonanie  wyboru  oferty  z 

najniższą  ceną  lub  oferty  przedstawiającej  najkorzystniejszy  bilans  ceny  i  innych  kryteriów 

odnoszących się do przedmiotu zamówienia (tak KIO w wyroku z dnia 22 lipca 2015 r,, sygn. 

akt KIO 1472/15). 

Zamawiający w rozdziale XIII w pkt 17 lit. f) SIWZ wskazał, że: 

17.  W  przypadku  omyłek  opisanych  w  art.  87  ust.  2  pkt  5  ustawy  Pzp.  polegających  na 

niezgodności  kosztorysów  ofertowych  ze  specyfikacją,  zamawiający  będzie  stosował  niżej 

wymienione zasady: 

f) w przypadku braku pozycji kosztorysu zamawiający odrzuci ofertę zgodnie z art. 89 ust. 1 

pkt  2  ustawy  - 

jeśli  omyłki  te  spowodują  istotną  zmianę  w  treści  oferty.  Oferta  nie  będzie 

podlegała odrzuceniu, jeśli zmiany będą nieistotne, a zamawiający na podstawie kosztorysu 

ofertowego danego wykonawcy będzie mógł jednoznacznie ustalić cenę jednostkową danej 

pozycji kosztorysowej. 

Skoro zatem Odwołujący w swojej ofercie posiadał wycenione pozycje, na podstawie których 

bez  większych  trudności  możliwe  było  ustalenie  cen  jednostkowych  brakujących  pozycji  nr 

72, to uzasadnione było uznanie, że te brakujące pozycje kosztorysowe będą miały ceny 

jednostkowe wskazane w wyżej przedstawionej tabeli. Jeżeli Odwołujący nie zgadzałby się z 


takim sposobem poprawienia omyłek i wobec przyjęcia takich cen jednostkowych poniósłby 

stratę, to miał możliwość zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy nie zgodzić się na poprawienie 

omyłek dokonane przez Zamawiającego. 

Jednocześnie aby stwierdzić, czy wyżej wskazany sposób poprawienia omyłek mieści się w 

ramach dozwolonych przepisem art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy, należy ocenić, czy spowoduje to 

istotną zmianę treści oferty. Suma wartości robót (po poprawkach) z pozycji nr 66-72 wynosi 

zł  netto,  a  całkowita  cena  oferty  Odwołującego  wynosi  55.183.248,83  zł  netto. 

Tym  samym  wartość  brakujących  pozycji  stanowi  zaledwie  0,05%  ceny  całkowitej,  co 

stanowi 

wręcz  marginalny  ułamek  tej  ceny.  Ocena  jest  w  tym  przypadku  jednoznaczna  - 

skorygowanie  brakujących  pozycji  nie  wpłynie  istotnie  na  treść  oferty  i  tym  samym  jest 

zgodne z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy.  

Należy  podkreślić,  że  zgodnie  z  orzecznictwem  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  zastosowanie 

art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy 

może  prowadzić  do  zmiany  ceny.  Jedynym  ograniczeniem 

zakresu poprawiania omyłek jest skutek w postaci zmiany treści oferty, która nie może być 

zmianą istotną (tak  Krajowa Izba  Odwoławcza  w  wyroku  z  dnia 05 maja 2011  r.,  sygn.  akt 

KIO 822/11). Izba wielokrotnie wskazywała, że „odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, 

której  treść  jest  niezgodna  z  treścią  s.i.w.z.  w  sposób  zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż 

obowiązkiem  zamawiającego  jest  poprawienie  w  złożonej  ofercie  niezgodności  z  s.i.w.z. 

niemających  istotnego  charakteru.  Zaniechanie  takiej  czynności  należy  uznać  należy  za 

działanie sprzeczne nie tylko z prawem, ale i nieracjonalne, gdyż prowadzi do niesłusznego 

odrzucenia najkorzystniejszej oferty, 

co nie zapewnia rozstrzygnięcia postępowania zgodnie 

z zasadami uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. Należy zauważyć, że 

intencją ustawodawcy przy wprowadzaniu aktualnie obowiązującego brzmienia art. 87 ust 2 

ZamPublU  było  zniwelowanie  formalizmu  występującego  na  gruncie  ZamPubiU,  aby 

umożliwić  branie  pod  uwagę  w  postępowaniach  o  udzielenie  zamówień  publicznych  ofert 

obarczonych  nieistotnymi  wadami,  będącymi  wynikiem  różnego  rodzaju  błędów  i  omyłek, 

których  skorygowanie  nie  prowadzi  do  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Wynika  to  z  wprost 

uzasadnienia  do  ustawy  z  dnia  4  września  2008  r.  o  zmianie  ustawy  -  Prawo  zamówień 

publicznych" (wyrok KIO z dnia 22 lipca 2015 r., sygn. akt KIO 1472/15). 

Odwołujący  wskazał,  że  istnieje  także  alternatywny,  dopuszczalny  sposób 

poprawienia  omyłek  w  postaci  brakujących  pozycji  nr  66-72  w  kosztorysie  ofertowym  dla 

części  tramwajowej  w  ofercie  Odwołującego.  Nawet  w  przypadku  uznania,  że  nie  jest 

możliwe  ustalenie  cen  jednostkowych  dla  ww.  pozycji,  to  należy  przeanalizować  ceny 


jednostkowe  tych  pozycji  we  wszystkich  pozostałych  ofertach  złożonych  przez  pozostałych 

wykonawców i obliczyć średnią arytmetyczną tych cen.  

W tym miejscu w treści odwołania tabela 

Następnie,  w  oparciu  o  średnie  arytmetyczne  ceny  jednostkowe  z  ofert  pozostałych 

wykonawców możliwe jest ustalenie sumarycznej wartości brakujących pozycji. 

W tym miejscu w treści odwołania tabela 

Suma wartości wszystkich brakujących pozycji, obliczona w oparciu o średnie arytmetyczne 

ceny  jednostkowe  z  ofe

rt  pozostałych  wykonawców  wynosi  zatem  43.255,57  zł  netto. 

Zestawienie  tej  wartości  w  stosunku  do  całkowitej  ceny  oferty  Odwołującego  w  wysokości 

55.183.248,83  zł  netto  prowadzi  do  konkluzji,  że  również  tak  obliczona  wartość  pozycji 

objętych  omyłką  stanowi  marginalny  ułamek  ceny  zaoferowanej  przez  Odwołującego,  tj. 

zaledwie 0,07% ceny całkowitej.  

Z  uwagi  na  to,  że  wartość  brakujących  pozycji  stanowi  tak  nieznaczny  procent  wartości 

kosztorysu,  Zamawiający  był  uprawniony  i  jednocześnie  zobligowany  do  poprawienia  tych 

omyłek w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy przez przyjęcie, że wartość brakujących pozycji 

została  przez  Odwołującego  ujęta  w  kosztach  ogólnych.  Taki  sposób  poprawienia  jest 

zgodny  z  przywołanym  przepisem.  Ponadto  mając  na  uwadze  fakt,  że  „koszty  ogólne"  w 

ujęciu  zwyczajowym  to  koszty  wspólne,  a  Zamawiający  określając  sposób  przygotowania 

kosztorysu określił w rozdziale XIII pkt 7 SIWZ, że „w kosztach pośrednich należy uwzględnić 

wszystkie inne koszty niezbędne do wykonania przedmiotu umowy", to Zamawiający mógł w 

taki właśnie sposób poprawić omyłki, o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy. Również 

w  tym  przypadku,  jeżeli  Odwołujący  nie  zgodziłby  się  z  takim  postępowaniem  i  wobec 

przyjęcia takiego sposobu poprawienia omyłek poniósłby stratę, to miał możliwość zgodnie z 

art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy nie zgodzić się na ich poprawienie. 

W podobnym  stanie faktycznym,  w  którym  występowały  identyczne  postanowienia SIWZ  w 

dotyczące  poprawiania  omyłek  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy,  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  w  wyroku  z  dnia  26  maja  2017  r.,  sygn.  akt  KIO  905/17,  potwierdziła 

dopuszczalność poprawienia omyłek w opisany wyżej sposób.  

Odwołujący  przypomniał,  że  jedynie  świadome  i  celowe  zawarcie  w  ofercie  treści 

niezgodnych  z  SIWZ  eliminuje  możliwość  poprawienia  omyłek  przez  Zamawiającego.  W 

niniejszym  postępowaniu  Zamawiający  zmieniał  i  aktualizował  przedmiary  robót,  będące 


podstawą  do  sporządzenia  przez  wykonawców  kosztorysów  ofertowych.  Ostatnia  taka 

zmiana  miała  miejsce  w  dniu  30  marca  2018  r.,  kiedy  Zamawiający  na  swojej  stronie 

internetowej  zamieścił  m.in.  nowy  przedmiar  robót  dla  części  tramwajowej.  Odwołujący  w 

złożonym  wraz  z  ofertą  kosztorysie  dla  tej  części  zamówienia  wycenił  wszystkie  pozycje 

objęte  nowym  przedmiarem,  a  omyłkowo  pominął  jedynie  całą  ostatnią  stronę  przedmiaru 

(str. 5), na której znajdowały się właśnie brakujące pozycje nr 66-72. Tym samym nie sposób 

przypisać Odwołującemu celowego działania w postaci zaniechania wyceny kompletu robót 

w  tym  zakresie.  Skoro  bowiem  ostatnia  strona  przedmiaru  przygotowanego  przez 

Zamawiającego zawiera wyłącznie pozycje nr 66-72 i tylko te pozycje nie zostały wycenione 

przez  Odwołującego,  to  należy  przyjąć,  że  okoliczności  wskazują  na  taką  intencję 

Odwołującego,  że  zmierzał  on  do  złożenia  kompletnej  i  zgodnej  z  SIWZ  oferty  i  w 

konsekwencji jego intencją było uzyskanie zamówienia, a nie odrzucenie jego oferty. 

Wskazał  na  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  07  sierpnia  2014  r.,  sygn.  akt  KIO 

Całokształt okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że Zamawiający wbrew powszechnie 

obowiązującym  przepisom,  mającym  charakter  norm  ius  cogens,  zaniechał  wykonania 

ciążącego na nim obowiązku, tj. poprawienia omyłek w ofercie Odwołującego w trybie art. 87 

ust. 2 pkt 3 ustawy i w konsekwencji nieprawidłowo odrzucił ofertę Odwołującego wskazując 

jako podstawę prawną art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy, pomimo braku rzeczywistych przesłanek 

faktycznych i prawnych do dokonania takiej czynności. 

Zaniechanie Zamawiającego doprowadzić może do wyboru oferty istotnie droższej od oferty 

Odwołującego,  co  stawia  pod  znakiem  zapytanie  sposób  gospodarowania  przez 

Zamawiającego środkami publicznymi. 

Zarzut naruszenia art. 92 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 PZP 

W  doręczonym  Odwołującemu  zawiadomieniu  o  odrzuceniu  oferty,  treść  uzasadnienia 

sprowadza  się  li  tylko  do  lakonicznego  stwierdzenia  odnośnie  do  braku  ujęcia  przez 

Odwołującego w kosztorysie ofertowym  kilku  pozycji  przedmiarowych,  a także zacytowania 

fragmentu SIWZ oraz skopiowania fragmentu przed

miaru do części tramwajowej w poz. 66-

72.  Zamawiający  przytacza,  że  w  myśl  Rozdziału  XIII  poz.  17  f  SIWZ,  w  przypadku  braku 

pozycji  kosztorysu  odrzuci  ofertę  zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  -  jeśli  omyłki  te 

spowodują  istotną  zmianę  w  treści  oferty.  Oferta  nie  będzie  podlegała  odrzuceniu,  jeśli 

zmiany  będą  nieistotne,  a  zamawiający  na  podstawie  kosztorysu  ofertowego  danego 

wykonawcy  będzie  mógł  jednoznacznie  ustalić  cenę  jednostkową  danej  pozycji 

kosztorysowej.  Jak  dalej  streszcza  Zamawiający  „Brak  7  pozycji  kosztorysowych  należy 

uznać za istotną omyłkę w treści oferty. Zamawiający nie jest w stanie jednoznacznie ustalić 


ceny  jednostkowej  dla  brakujących  pozycji  kosztorysowych  nr  67,  70-72".  W  zasadzie 

powyższym,  dwuzdaniowym  zapisem,  Zamawiający  kończy  treść  uzasadnienia,  uznając  je 

za  wystarczające  i  spełniające  regulacje  ustawy  w  tym  zakresie.  Z  taką  konstatacją 

Odwołujący nie mógł  się zgodzić. 

W pierwszej kolejności, mając na uwadze wyżej przytoczony fragment SIWZ, Zamawiający w 

żadnym zakresie nie wypowiedział się, jaki charakter w jego ocenie ma zmiana treści oferty 

wywołana  przedmiotową  omyłką  Odwołującego.  W  sposób  nader  nieprecyzyjny, 

skonstatował  jedynie,  iż  „Brok  7  pozycji  kosztorysowych  należy  uznać  za  istotną  omyłkę w 

treści oferty". Przy czym nie przedstawił jakiejkolwiek argumentacji, która uzasadniałaby ów 

wniosek,  nie  zaprezentował  skutków  owej  omyłki  i  ich  wpływu  na  treść  złożonej  przez 

Odwołującego  oferty.  Nie  wyjaśnił  też  -  w  odniesieniu  do  poszczególnych  brakujących 

pozycji kosztorysu - 

w jaki sposób przedmiotowa omyłka i dokonanie jej poprawienie miałyby 

spowodować  istotną  zmianę  w  treści  oferty.  Zamawiający  nie  wskazał  co  rozumie  przez 

istotną  zmianę  treści  oferty,  czy  też  na  czym  ów  istotna  zmiana  miałaby  polegać  w  tym 

konkretnym  p

rzypadku.  Jak  wykazano  wyżej,  w  istocie  na  skutek  zasadnej  i  pożądanej 

poprawy treści oferty Odwołującego według zaprezentowanych przez Odwołującego metod, 

zmiana treści oferty w zakresie ceny nie ma charakteru istotnego - modyfikując cenę oferty w 

stosunk

u do pierwotnej jedynie o 0,05 % lub 0,07%, a tym samym niezmiennie klasyfikując 

ofertę Odwołującego na pierwszej pozycji w rankingu ofert. 

Charakter „innej omyłki" w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy 

jest  całkowicie  irrelewantny.  Omyłka  może  być  nie  tylko  istotna,  ale  i  nieoczywista. 

Znaczenie ma jedynie czy zmiana treści oferty wywołana tą omyłką, czy też - jak należałoby 

rozumieć  ów  zapis  -  wywołana  poprawą  tej  omyłki  nie  ma  charakteru  istotnego.  W  tym 

zakresie, Zamawiaj

ący w żadnym stopniu się nie wypowiedział. 

Odnośnie  do  rzekomego  braku  możliwości  jednoznacznego  stwierdzenia  przez 

Zamawiającego  cen  jednostkowych  dla  czterech  brakujących  pozycji  kosztorysowych  tj.  nr 

72,  zaakcentować trzeba,  iż  Zamawiający  w  żaden  sposób  nie  wyjaśnił  jakie  metody 

przyjął  do  ustalenia  pozostałych  trzech  pozycji  kosztorysu  tj.  poz.  66,  68-69,  a  nadto 

dlaczego nie mógł owych metod zastosować do poz. 67, 70-72. Innymi słowy, Zamawiający 

nie  objaśnił  dlaczego  w  jego  ocenie  pewne  pozycje  mogły  zostać  uzupełnione,  a  inne  nie. 

Nie  doprecyzował  rodzaju  i  charakteru  dokonanych  ustaleń,  a  także  przyczyn  braku  ich 

dokonania przy innych pozycjach, pozostawiając Odwołującego jedynie w sferze domysłów, 

niepewności i braku przejrzystości, w rezultacie czyniąc uzasadnienie niepełnym, a przez to 

sprzecznym z regulacją art. 92 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy. 

W stosunku do wszystkich pozycji, Zamawiający był w stanie w dwójnasób poprawić omyłki, 

bądź  poprzez  ustalenie  cen  jednostkowych  dla  brakujących  pozycji  (posługując  się 


analogicznymi  pozycjami  z  innych  części  kosztorysu  ofertowego  Odwołującego),  bądź  też 

poprzez  przyjęcie,  że  pozycje  te  ujęte  są  w  kosztach  ogólnych  w  uśrednionej  wartości 

obliczonej  przy  uwzględnieniu  analizy  wszystkich  ofert  złożonych  w  postępowaniu. 

Zamawiający  zaniechał  jakiegokolwiek  ujawnienia  przyjętej  metodologii,  w  istocie 

uniemożliwiając  Odwołującemu  zapoznanie  się  przyjętym  trybem  rozumowania  ergo 

postępowania, mającym rzekomo uzasadniać czynność odrzucenia oferty Odwołującego. 

Jak  podkreśla  się  w  doktrynie,  wypełnienie  obowiązku  z  zakresu  sporządzenia  rzetelnego 

uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego,  ma  istotne  znaczenie  z  punktu  widzenia  realizacji 

ogólnych  zasad  prowadzenia  postępowania,  w  szczególności  zasady  jawności  i 

przejrzystości  postępowania,  ale  również  prawa  do  korzystania  przez  wykonawców  ze 

środków  ochrony  prawnej.  Wskazanie  podstawy  prawnej  i  przyczyn  faktycznych  podjętych 

czynności  (np.  odrzucenia  oferty)  warunkuje  zakres  wnoszenia  i  rozpoznania  środków 

ochrony  prawnej.  Powołanie  okoliczności  faktycznych  powinno  być  dokonane  w  sposób 

jasny  i  niebudzący  wątpliwości.  Dodatkowo,  niezależnie  od  obowiązku  podania  zarówno 

uzasadnienia  faktycznego,  jak  i  prawnego  podjętych  czynności,  dokonanie  przez 

Z

amawiającego  błędnej  subsumpcji  (tj.  błędnego  przyporządkowania  określonego  stanu 

faktyc

znego  pod  daną  normę  prawną),  przez  wskazanie  niewłaściwej  podstawy  dokonanej 

czynności,  w  sytuacji,  gdy  stan  faktyczny  wyczerpuje  przesłanki  objęte  normą  innego 

przepisu przewidującego całkowicie inny skutek, nie może być za kwalifikowane jedynie jako 

uchybienie formalne.  

W  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  dokonał  nieprawidłowej  subsumpcji,  bowiem  do 

prawidłowo  ustalonego  stanu  faktycznego  w  zakresie  omyłkowego  braku  w  kosztorysie 

Odwołującego  siedmiu  pozycji  kosztorysowych,  błędnie  zastosował  art.  89  ust.  1  pkt  2 

ustawy

,  pomimo  iż  regulacja  ta  ma  zastosowanie  jedynie  w  przypadku  braku  możliwości 

sanacji  oferty  wykonawcy,  poprzez  uprzednie  zastosowanie  obligator

yjnego trybu, o którym 

mowa  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy 

tj.  poprawy  przez  Zamawiającego  znajdujących  się  w 

ofercie  innych  omyłek  polegających  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych 

warunków  zamówienia,  niepowodujących  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Skutek 

zastosowania owego przepisu jest zgoła odmienny od tego, o którym mowa w art. 89 ust. 1 

pkt  2  ustawy.  Należy  nadmienić,  że  tak  jak  zostało  to  uargumentowane  powyżej,  w  istocie 

poprawa  omyłki  w  ofercie  Odwołującego  -  która  to  omyłka  notabene  wbrew  twierdzeniom 

Zamawiającego  nie  ma  charakteru  istotnego  -  nie  spowodowała  istotnej  zmiany  w  treści 

oferty.  W  konsekwencji  oferta  Odwołującego  po  dokonaniu  przez  Zamawiającego 

stosownych korekt, spełnia wymagania SIWZ ergo nie podlega odrzuceniu. Uzasadnienie dla 

powyższych wywodów, zawarte jest także w zaprezentowanych poniżej, wybranych spośród 


wielu, kilku orzeczeniach Krajowej Izby Odwoławczej: wyrok z dnia 11 sierpnia 2017r.  sygn. 

akt KIO 1577/17, wyrok z dnia 1 marca 2013 r., sygn. akt KIO 321/13.  

jednym  z  orzeczeń  Izba  stwierdza,  że  przepis  art.  92  ust.  1  pkt  2  ustawy  z  dnia  29 

stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zm.), 

stanowiący realizację zasad postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, takich jak 

jawność  postępowania  oraz  równe  traktowanie  wykonawców  i  zachowanie  uczciwej 

konkurencji,  nakłada  na  Zamawiającego  obowiązek  podania  wykonawcom  podstaw 

faktycznych  odrzucenia  oferty  jednocześnie  z  przekazaniem  informacji  o  wyborze  oferty 

najkorzystnie

jszej, a po stronie wykonawcy kształtuje prawo do uzyskania pełnej 1 rzetelnej 

wiedzy  na  temat  przyczyn  odrzucenia  oferty.  Uzasadnienie  faktyczne  zawiadomienia  o 

odrzuceniu oferty powinno wyczerpująco obrazować, jakie przyczyny legły u podstaw decyzji 

Zama

wiającego,  tak  aby  wykonawca,  gdy  oceny  Zamawiającego  nie  podziela,  mógł  się  do 

wskazanych  przez  zamawiającego  uchybień  ustosunkować.  To  przez  pryzmat  tego 

uzasadnienia i powołanych w nim okoliczności faktycznych oraz przedstawionej argumentacji 

Izba  dokon

uje  oceny  prawidłowości  czynności  odrzucenia  oferty,  a  ocenie  Izby  mogą 

podlegać  tylko  okoliczności  zakomunikowane  wykonawcy.  Nie mogą natomiast  wpłynąć  na 

rozstrzygnięcie  sprawy  okoliczności,  które  Zamawiający  podnosi  dopiero  w  postępowaniu 

odwoławczym  (tak  m.in.  w  wyroku  z  dnia  07  lutego  2017r.,  KIO  144/17).  Według  Izby, 

uzasadnienie decyzji  Zamawiającego winno być  tak sformułowane,  aby  umożliwić  składowi 

orzekającemu  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  a  następnie  sądowi  wykonanie  przezeń  kontroli 

nad  czynnościami  zamawiającego.  Tylko  bowiem  czytelnie  zaprezentowana  czynność, 

wskazująca okoliczności, które Zamawiający wziął pod uwagę, postanowienia dokumentacji 

postępowania, które przyświecały określonej ocenie dokumentów i oświadczeń składających 

się  na  ofertę,  daje  wykonawcy  szansę  na  zrozumienie  działań  zamawiającego.  Chodzi  tu 

więc  nie  tylko  o  poinformowanie  wykonawcy  o  losach  jego  oferty,  ale  wytłumaczenie 

przyczyn  takiej  a  nie  Innej  jej  oceny  (wyrok  KIO  z  dnia  06  marca  2017r.,  KIO  351/17).  Jak 

podkreślano,  lakoniczne  uzasadnienie  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  nie  może  być 

potraktowane jako prawidłowe wypełnienie przez Zamawiającego obowiązku wynikającego z 

art.  92  ust.  1  pkt  3  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień  publicznych  (t.j. 

Dz.U.  z  2015  r.  p

oz.  2164  ze  zm.).  Zamawiający  odrzucając  ofertę  zobowiązany  jest  w 

sposób  pełny  i  wyczerpujący  opisać  wszystkie  okoliczności  towarzyszące  tej  czynności, 

ponieważ w innym przypadku wykonawca może jedynie domyślać się podstaw faktycznych, 

stanowiących  podstawę  odrzucenia  jego  oferty.  Skutkiem  wadliwego  sporządzenia  przez 

Zamawiającego uzasadnienia odrzucenia oferty z uwagi na jego ogólność, bez wątpienia jest 

niemożność  prawidłowego  postawienia  zarzutów  odwołania.  Stanowi  to  naruszenie  przez 

Zamawiającego art. 92 ust. 1 pkt 3 ustawy - Prawo zamówień publicznych (tak m.in. KIO w 


wyroku z dnia 03 marca 2017 r., KIO 329/17 oraz z dnia 26 września 2016 r., KIO 1710/16). 

Istotne, na co zwróciła uwagę Izba w wyroku z dnia 25 maja 2012 r., KIO 968/12, iż nie ma 

znacz

enia,  że  uzasadnienie  informacji  o  odrzuceniu  oferty  było  jasne  i  czytelne  dla 

Zamawiającego,  gdyż  nie  wystarczy,  te  pozostanie  ono  w  sferze  „oczywistej"  wiedzy 

Zamawiającego,  ma  być  ono  przede  wszystkim  zrozumiałe  dla  wykonawcy.  Jak  nadmienia 

KIO w wyroku 

z dnia 28 września 2010 r., (KIO 1971/10): „Ustawa nie zawiera wyjątków od 

konieczności  podania,  zgodnie  z  treścią  art.  92  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych,  informacji  o  wykonawcach,  których  oferty  zostały  odrzucone,  z  podaniem 

uzasadnienia 

faktycznego  i  prawnego  dla  tej  czynności.  Samo  stwierdzenie  faktu,  iż  treść 

oferty jest niezgodna z treścią SIWZ poprzez podanie określonych zapisów SIWZ, które miał 

spełniać  oferowany  przez  wykonawców  przedmiot  zamówienia  nie  może  zostać  uznane  za 

uzasadn

ienie  faktyczne  w  rozumieniu  art.  92  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych". 

Odwołujący  przytacza również  wyrok z  dnia  17  sierpnia  2011r.  sygn.  akt  KIO 

Zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy 

w zw. z w zw. z art. 65 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 14 ustawy 

W  ocenie  Odwołującego,  nieuzasadnione  było  niejako  automatyczne  odrzucenie  oferty 

Odwołującego z uwagi na rzekomą niezgodność oferty z SIWZ, pomimo że w istocie zawarte 

w  kosztorys

ie  ofertowym  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia,  nie  wpływają  w  sposób  istotny  na  treść  oferty  złożonej 

przez  Odwołującego,  a  ewentualne  niejasności  treści  oferty  Odwołującego  w  tym  zakresie 

mogły  zostać  rozstrzygnięte  w  drodze  wykładni  oświadczenia  woli,  względnie  w  drodze 

procedury opisanej w art. 87 ust. 1 ustawy. 

Zgodnie  z  tezami  Urzędu  Zamówień  Publicznych,  wyrażonymi  w  przytaczanej  już  powyżej 

opinii  pn. 

„Omyłki  i  błędy  w  ofertach  wykonawców  -  analiza  na  przykładzie  orzecznictwa 

sądów okręgowych i Krajowej Izby Odwoławczej", celem regulacji art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy 

było  umożliwienie  poprawienia  błędów,  które  mogą  pojawić  się  w  trakcie  sporządzania 

kosztorysu  ofertowego.  Intencją  ustawodawcy  było  usprawnienie  procedury  udzielania 

zamówień publicznych, zmniejszenia liczby odrzuconych ofert i unieważnienia postępowań. 

Jak  podkreśla  się  w  judykaturze,  Zamawiający  jest  zobowiązany  poprawić  omyłkę  w 

szczególności  wtedy,  gdy  sposób,  w  jaki  ma  być  dokonana  poprawa  wynika  z  innych 

elementów  składających  się  na  ofertę,  przy  czym  nie  jest  wykluczone,  że  w  pewnych 

okolicznościach  poprawienie  omyłki  będzie  miało  miejsce  po  uzyskaniu  od  wykonawcy 

wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 ustawy (por. m.in. Wyrok KIO z dnia 23 marca 2011 r., sygn. 

akt: KIO 522/11, podobnie wyrok SO w Katowicach z dnia 1 marca 2010 r. sygn. akt: XIX Ga 


18/10,  wyrok  KIO  z  dnia  30  czerwca  2010 r.,  sygn.  akt:  KIO  1127/10,  wyrok  KIO  z  dnia  12 

sierpnia 2010 r., sygn. akt: KIO 1610/10). Jak precyzuje I

zba, w jednym z ww. wyroków, nie 

można  też  pominąć,  że  odrzucenia  oferty  Zamawiający  winien  dokonać  jedynie  w  sytuacji, 

gdy  w  sposób  nie  budzący  wątpliwości  ustalił,  że  jest  ona  dotknięta  nieusuwalną  wadą. W 

okolicznościach  sprawy  Zamawiający  był  uprawniony  do  tego,  aby  przez  uzyskanie 

wyjaśnień  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  wyjaśnić  przyczynę  powstałych  nieścisłości. 

Odstępując  od  ich  uzyskania  zamawiający  naruszył  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  (Wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  23  marca  2011  r.  KIO  522/11).  Nie 

powinno  budzić  wątpliwości,  iż  relatywnie  często  spotykaną  przy  robotach  budowlanych  i 

wymaganiu  w  postępowaniu  złożenia  kosztorysu  opracowanego  na  podstawie  przedmiaru 

robót,  jest  pominięcie  pewnych  pozycji  lub  kwot.  Pominięcia  takie  następują  częstokroć  z 

powodu  przeoczenia,  skutkiem  uwarunkowań  technicznych  programu  kalkulacyjnego 

wykorzystywanego przez wykonawcę lub ujęcia wartości jednej pozycji w cenie innej pozycji 

z  nią  związanej.  Kwestie  te  wielokrotnie  były  przedmiotem  rozważań  Krajowej  Izby 

Odwoławczej, przykładowo wyrok z dnia 4 marca 2011 r. (KIO 333/11, KIO 335/10), z dnia 5 

października  2009  r.  (KIO/UZP  1324/09),  z  dnia  8  maja  2014  (  KIO  793/14).  Z  brzmienia 

przepisu  art.  87  ust.  2  pkt  3  wynika,  że  intencją  ustawodawcy  było  uczynienie 

dopuszczalnym  poprawianie  wszelkiego  rodzaju  błędów,  omyłek,  nieścisłości  i  innych 

niedoskonałości  oferty,  o  ile  tylko  nie  spowodują  one  zniekształcenia  woli  wykonawcy  w 

istotnym  zakresie. 

Wartym  uwypuklenia  jest,  iż  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  jest  postępowaniem  „plastycznym"  nie  tylko  pozwalającym,  ale  wręcz 

wymuszającym  na  zamawiającym  podejmowanie  różnego  rodzaju  czynności  naprawczych, 

celem  doprowadzenia  stanu  złożonych  ofert,  do  stanu  zgodności  z  wymaganiami  SIWZ. 

Podkreślenia wymaga fakt, że Zamawiający może odrzucić ofertę wykonawcy na podstawie 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy 

jedynie w sytuacji ustalenia w sposób nie budzący wątpliwości, że 

oferta  wykonawcy  nie  zapewni  realizacji  zamierzonego  i  opisanego  w  SIWZ  celu,  a 

oferowane  świadczenie  nie  odpowiada  wyrażonym  w  treści  SIWZ  wymaganiom  (tak  m.in. 

KIO w wyroku o sygn. KIO 1327/09). Czynność odrzucenia ofert wykonawcy jest czynnością 

ostateczną i zastosowanie instytucji uregulowanej w art. 89 ust. 1 pkt 2 PZP winno nastąpić 

dopiero  po  wyczerpaniu  wszystkich 

dozwolonych  prawem  możliwości  zmierzających  do 

wyjaśnienia  lub  uzupełnienia  oferty  w  celu  ustalenia  jej  zgodności  treścią  SIWZ  (tak  m.in. 

wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24 listopada 2010 r. sygn. akt II Ca 803/10). 

W podobnym tonie wypowiedziała się Izba w wyroku z dnia 7 sierpnia 2014 r. (KIO 1515/14), 

wskazując,  iż  w  celu  doprowadzenia  zgodności  treści  oferty  do  wskazanych  w  SIWZ 

wymaganiach zamawiający może korzystać chociażby z możliwości wynikających z przepisu 

art. 26 ust. 3 i 4, art. 87 ust. 1 i 2 pkt 1-

3 czy też art. 91 ustawy. 


Odwołujący  zauważa,  że  o  ile  poprawienie  oczywistych  omyłek  nie  powinno  być 

poprzedzone stosownymi w tym zakresie wyjaśnieniami wykonawcy, gdyż zaprzeczałoby to 

poj

ęciu  oczywistości,  o  tyle  poprawienie  innych  omyłek  może,  a  często  nawet  musi  być 

poprzedzone  żądaniem  wyjaśnień  od  wykonawców.  Zamawiający  w  przypadku  innych 

omyłek  może  bowiem  nie  wiedzieć,  jak  należy  poprawić  ofertę.  Uzyskując  wyjaśnienia, 

będzie  też  mógł  łatwiej  ocenić,  czy  poprawa  spowoduje  istotną  zmianę  w  treści  oferty.  W 

wyroku  z  dnia  7  lutego  2013  r.  (KIO  140/13)  Izba  potwierdza,  że  skorzystanie  przez 

Zamawiającego  z  art.  87  ust.  1  może  być  nieodzowne  nie  tylko  dla  oceny,  czy  doszło  w 

ogóle do pomyłki, lecz również dla stwierdzenia, w jaki sposób należałoby ją poprawić (tak w: 

J.  Pieróg,  komentarz  do  art.  89  PZP  w:  Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz,  Rok: 

2017,  Wydanie:  14, 

red.  Jerzy  Pieróg).  Jak  uzasadniała  Izba,  w  ww.  wyroku  o  sygn.  KIO 

,  możliwość  samodzielnego  poprawienia  przez  Zamawiającego  omyłki,  bez  udziału 

wykonawcy,  to  wypracowana  w  orzecznictwie  wskazówka  zmierzająca  do  wytyczenia 

jednoznacznej  granicy  zastosowania  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy,  który  wprost  takiej 

przesłanki  nie  wyraża.  Zastosowanie  jej  w  praktyce  eliminuje  ryzyko  naruszenia 

wynikającego z art. 87 ust. 1 zakazu prowadzenia negocjacji z wykonawcą na temat złożonej 

oferty,  jak  również  gwarantuje  przestrzeganie  zasad  równego  traktowania  wykonawców  i 

przestrzegania  ucz

ciwej  konkurencji,  nie  oznacza  jednak  braku  możliwości  uprzedniego 

wezwania wykonawcy do wyjaśnienia treści złożonej oferty. Podobne stanowisko prezentuje 

M. Jaworska, 

(tak w: Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Rok: 2018, Wydanie: 1), w 

myśl  której  inne  omyłki  o  których  mowa  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  nie  mają  przymiotu 

oczywistości.  Tym  samym  sposób  ich poprawienia może być  dużo bardziej  skomplikowany 

niż  w  przypadku  omyłek  oczywistych.  Przyjmuje  się,  że  poprawienie  innych  omyłek  może 

nastąpić  właśnie  w  wyniku  prowadzenia  z  wykonawcą  wyjaśnień  w  trybie  art.  87  ust.  1 

ustawy

,  czy  nawet  po  uzyskaniu  przez  zamawiającego  informacji  z  innych  źródeł.  Tak  KIO 

także  w  wyroku  z  dnia  13  czerwca  2017r.  (KIO  1088/17):  „Skoro  dopuszczalne  jest 

wyjaśnienie  treści  złożonej  oferty;  dysponowanie  przez  zamawiającego  wszystkimi 

niezbędnymi  danymi  do  dokonania  poprawienia  omyłek  bez  ingerencji  wykonawcy  należy 

oceniać z uwzględnieniem informacji uzyskanych w wyniku wyjaśnień. Należy podkreślić; że 

z uwagi na "nieoczywisty" 

charakter "innych omyłek", o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 

ustawy

,  wezwanie  do  wyjaśnień  może  służyć  zarówno  ustaleniu,  czy  i  gdzie  zostały  one 

popełnione,  a  także  czy  i  w  jaki  sposób  mogą  zostać  poprawione".  Mając  na  uwadze 

powyższe, w okolicznościach niniejszej sprawy, zaprezentowana argumentacja jawi się jako 

potrzebna i uzasadniona. 


W  podsumowaniu  odwołujący  podał,  że  przedstawiona  powyżej  argumentacja 

potwierdza  słuszność  zarzutów  dotyczących  niezgodnego  z  prawem  odrzucenia  oferty 

Odwołującego.  W  opinii  Odwołującego,  tak  jak  zostało  to  wskazane  w  petitum  niniejszego 

odwołania,  Zamawiający dopuścił  się  naruszenia:  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy,  art. 87  ust.  2 

pkt 3 ustawy, art. 87 ust. 1 ustawy, art. 92 ust. 1 pkt 3 ustawy, art. 7 ust. 1 ustawy i art. 8 ust. 

1 ustawy. W przypadku, gdyby Zamawiający postąpił w zgodzie z ww. przepisami, to oferta 

Odwołującego powinna być wybrana jako oferta najkorzystniejsza. 

Po  przeprowadzeniu  rozpra

wy  z  udziałem  Stron  na  podstawie  zebranego 

materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  i  stanowisk  Stron  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

I. 

Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  

art.  189  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych    (Dz.  U.  z  2017  roku,  poz.  1579  ze 

zmianami;  dalej:  „Pzp”  lub  „ustawa”),  skutkujących  odrzuceniem  odwołania.  Odwołanie 

zostało  złożone  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  28  maja  2018  roku  oraz  została 

przekazana w ustawowym terminie kopia odwołania Zamawiającemu, co Strony potwierdziły  

na posiedzeniu z ich udziałem.  

II. 

Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy– Środki 

ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują  wykonawcy,  uczestnikowi 

konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  w  uzyskaniu 

danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody.  

III. 

Z

godnie z  brzmieniem  przepisu art.  192 ust  2 ustawy  Prawo zamówień  publicznych 

Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ 

lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Izba 

dokonaw

szy  oceny  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów,  biorąc  pod  uwagę  stanowiska 

Stron 

i  uczestnika  postępowania  odwoławczego  przedstawione  na  rozprawie  stwierdziła,  

że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 


IV. 

Na  podstawie  art.  191  ust.  2  ustawy 

wydając  wyrok,  Izba  bierze  za  podstawę  stan 

rzeczy  ustalony  w  toku  postępowania.  Na  podstawie  art.  190  ust.  1  ustawy  –  Strony  i 

uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody do stwierdzenia 

faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Dowody  na  poparcie  swych  twierdzeń  lub 

odparcie twierdzeń strony przeciwnej strony i uczestnicy postępowania odwoławczego mogą 

przedstawiać  aż  do  zamknięcia  rozprawy.  Przepis  ten  nakłada  na  Strony  postępowania 

obowiązek, który zarazem jest uprawnieniem Stron, wykazywania dowodów na stwierdzenie 

faktów, z których wywodzą skutki prawne.  

Podkreślenia  wymaga  w  tym  miejscu,  że  postępowanie  przed  Izbą  stanowi  postępowanie 

kontradyktoryjne,  czyli  sporne,  a  z  istoty  tego  postępowania  wynika,  że  spór  toczą  Strony 

postępowania  i  to  one  mają  obowiązek  wykazywania  dowodów,  z  których  wywodzą 

określone skutki prawne.  

Powołując  w  tym  miejscu  regulację  art.  14  ustawy  do  czynności  podejmowanych  przez 

zamawiającego  i  wykonawców  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

stosuje 

się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku  – Kodeks cywilny, jeżeli przepisy 

ustawy nie stanowią inaczej przechodząc do art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia 

faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne  należy  wskazać,  że 

właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 ustawy. Przepis art. 6 Kodeksu cywilnego 

wyraża  dwie  ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie  udowodnienia  powoływanego  przez 

stronę  faktu,  powodującego  powstanie  określonych  skutków  prawnych  oraz  usytuowanie 

ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z faktu tego wywodzi skutki prawne; e

incubit  probatio  qui  dicit  non  qui  negat  (na  tym  ciąży  dowód  kto  twierdzi  a  nie  na  tym  kto 

zaprzecza).  

Izba  wskazuje,  że  postępowanie  odwoławcze  jest  odrębnym  od  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  postępowaniem,  które  ma  na  celu  rozstrzygnięcie 

powstałego  pomiędzy  Stronami  sporu.  W  trakcie  postępowania  odwoławczego  

to  Odwołujący  kwestionuje  podjęte  przez  Zamawiającego  decyzje  w  zakresie  oceny  ofert  

i wykonawców w postępowaniu, nie zgadza się z podjętymi czynnościami lub zaniechaniem 

określonych działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym 

ciąży ciężar dowiedzenia, że stanowisko Zamawiającego jest nieprawidłowe. Izba  wskazuje 

w tym miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 roku sygn. akt 

X  Ga  32/09,  w  którym  to  orzeczeniu  Sąd  wskazał  między  innymi  Ciężar  udowodnienia 

takiego twierdzenia spoczywa na tym uczestniku postępowania, który przytacza twierdzenie 

o istnieniu danego faktu, a nie na uczestniku, który twierdzeniu temu zaprzecza (…) 


V.  

Skład  orzekający  Izby  rozpoznając  sprawę  uwzględnił  akta  sprawy  odwoławczej,  

w skład których zgodnie z par. 8 ust. 1 rozporządzenia z Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 

marca 2018 roku 

w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. 

z  2014  roku  pozy.  964  ze  zmianami)  wchodzą  odwołanie  wraz  z  załącznikami  oraz  kopia 

dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  a  także  inne  pisma 

składane  w  sprawie  oraz  pisma  przekazywane  przez  Izbę  w  związku  z  wniesionym 

odwołaniem.  Izba  uwzględniła  także  stanowiska  i  oświadczenia  Stron  i  złożone  ustnie  

do protokołu.  

Izba dopuściła dowód zawnioskowany przez Zamawiającego – opracowanie własne, 

tabela 

zawierająca  porównanie,  w  zakresie  poszczególnych  pozycji  z  kosztorysu 

uproszczonego,  z  ofert  pozostałych  wykonawców  w  przedmiotowym  postępowaniu  

o udzielenie zamówienia.   

VI. 

W zakresie pos

zczególnych zarzutów odwołania: 

Izba ustaliła: 

Zama

wiający pismem z dnia 17 maja 2018 roku, przekazanym Odwołującemu w tym samym 

dniu,  powiadomił  Odwołującego  o  odrzuceniu  jego  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2 

ustawy w związku z postanowieniami Rozdziału XIII – Sposób obliczenia ceny pkt 9 oraz 17 

lit. f  Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: SWIZ). Zamawiający wskazał, że 

Odwołujący  nie  ujął  w  kosztorysie  ofertowym  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  – 

tramwajowego 

– części tramwajowej (str. 152 oferty) pozycji przedmiarowych od numeru 66-

(…)  –  w  tym  miejscu tabela  przedmiarów.  Zamawiający  wskazał  również  odwołując się 

do  ww.  postanowień  SIWZ,  że  brak  7  pozycji  kosztorysowych  należy  uznać  za  istotną 

omyłkę  w  treści  oferty.  Zamawiający  nie  jest  w  stanie  jednoznacznie  ustalić  ceny 

jednostkow

ej dla brakujących pozycji kosztorysowych nr 67, 70-72.   

Zamawiający w SWIZ w Rozdziale XI – Opis sposobu przygotowania oferty wskazał między 

innymi,  że  Ofertę  stanowią  oryginał  wypełnionego  Formularza  oferty  (załącznik  nr  3  do 

SIWZ)  oraz  dokumenty  wyszc

zególnione  w  Rozdziale  VI  pkt  I.  W  Rozdziale  XI  –  Wykaz 

oświadczeń  lub  dokumentów,  potwierdzających  spełnienie  warunków  udziału  w 


postępowaniu  oraz  braku  podstaw  wykluczenia,  Zamawiający  w  punkcie  I.  Oświadczenia  i 

dokumenty  wymagane  od  W

ykonawcy  składane  wraz  z  ofertą,  określiła  w  ppkt  1  -  Ofertę 

stanowią  oryginał  wypełnionego  Formularza  oferty  (załącznik  nr  3  do  SIWZ)  wraz  z 

wymaganymi oświadczeniami i dokumentami tj.: (…) 1.2 Formularz cenowy – załącznik nr 3a 

do  SWIZ;  (…)  1.4.  Uproszczone  kosztorysy  ofertowe  sporządzone  zgodnie  z  zapisami 

Rozdziału XIII, oddzielnie dla każdego zakresu. 

W Rozdziale XIII 

– Opis sposobu obliczenia ceny Zamawiający podał:  

Formą  wynagrodzenia  za  roboty  stanowiące  przedmiot  zamówienia  zgodnie  z 

projektem umowy jest wynagrodzenie kosztorysowe.  

Cena  oferty  zostanie  wyliczona  przez  Wykonawcę  metodą  kalkulacji  uproszczonej 

(wg formuły określonej w pkt 3) w oparciu o Kosztorysy ofertowe dołączone do oferty i 

sporządzone na podstawie Przedmiarów robót stanowiących załącznik do SIWZ, dla 

każdego zakresu finansowanego przez poszczególnych uczestników postępowania.   

Cena  oferty  winna  być  wyliczona  wg  formuły:  Ck  =  Σ  L  x  Cj  gdzie:  Ck  –  cena 

kosztorysowa,  L 

–  ilość  jednostek  przedmiarowych,  Cj  –  ceny  jednostkowe  dla 

jednostek  przedmiarowych  (ceny  jednostkowe  winny  zawierać  wszystkie  niezbędne 

koszty  do  wykonania  jednostki  przedmiarowej,  z  uwzględnieniem  kosztów 

określonych w pkt. 7).  

Cena  oferty  winna  być  zgodna  z  sumą  wartości  wszystkich  pozycji  Kosztorysów 

ofertowych netto i podatku VAT. 

Cena  oferty  oraz  ceny  jednostkowe  podane  w  kosztorysach  ofertowych  winny  być 

określone z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Kwoty zaokrąglić należy do 

pełnych  groszy,  przy  czym  końcówki  poniżej  0,5  grosza  pomija  się,  a  końcówki  0,5 

grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza. 

Ceny  jednostkowe  określone  przez  Wykonawcę  w  kosztorysach  ofertowych  będą 

niezmienne w toku realizacji przedmiotu zamówienia.  

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  uwzględnienia  w  cenie  oferty  wszelkich  kosztów 

związanych z kompleksowym wykonaniem Przedmiotu Zamówienia, w tym wszelkich 

kosztów odbiorów, uzgodnień wynikających z przepisów prawa, Umowy, Specyfikacji 

Istotnych  Warunków  Zamówienia,  a  także  koszty  wszelkich  innych  działań 

wskazanych  w  Spec

yfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  jako  zobowiązania 

Wykonawcy.  Koszty  towarzyszące  wykonaniu  przedmiotu  zamówienia,  których  nie 

ujęto  w  odrębnych  pozycjach,  Wykonawca  winien  ująć  w  cenach  jednostkowych 

pozycji opisanych w Przedmiarach robót.  W kosztach pośrednich należy uwzględnić 

wszystkie  inne  koszty  niezbędne  do  wykonania  przedmiotu  umowy,  a  nie 


wyszczególnione  w  żadnej  pozycji  Przedmiarów  robót  w  tym  m.in.:  a)  koszty 

opracowania  projektu  oraz  wdrożenia  tymczasowej  organizacji  ruchu  drogowego  i 

tra

mwajowego  (zamieszczona  na  stronie  internetowej  Zamawiającego  (BIP) 

tymczasowa organizacja Ruchu stanowi materiał pomocniczy), b) koszty urządzenia i 

eksploatacji zaplecza budowy (w tym doprowadzenie i zużycie mediów, budowa dróg 

dojazdowych,  itp.)  oraz  koszty  likwidacji  zaplecza  budowy,  c)  koszty  oznakowania 

terenu  budowy  oraz  oznakowania  robót,  d)  usługi  obce  na  rzecz  budowy,  e)  koszty 

zapewnienia  i  utrzymania  dojazdów  i  dojść  do  posesji  w  trakcie  trwania  robót,  f) 

koszty  stosowania  niezbędnych  środków  technicznych  i  organizacyjnych  w  celu 

utrzymania  w  czystości  dróg  dojazdowych  i  wyjazdowych  z  terenu  inwestycji  oraz 

ograniczających  emisję  pyłu  w  trakcie  transportu  materiałów  budowlanych  i 

prowadzenia  prac,  g)  koszt  zapewnienia  odpowiedniej  bezpiecznej  org

anizacji  robót 

oraz  komunikacji,    h)  koszt  opracowania  projektów  uzupełniających  oraz  ich 

uzgodnień, projektów zapewnienia jakości oraz takich które nie dotyczą dokumentacji 

projektowej  na  podstawie  której  realizowany  będzie  przedmiot  zamówienia  (jeśli 

wys

tąpi),  i)  koszt  aktualizacji  projektu  /  opracowania  zamiennego  projektu 

tymczasowej  organizacji  ruchu  wraz  z  uzgodnieniami,  zatwierdzeniem  oraz  jej 

wprowadzenia,  j)  koszt  utrzymania  wyznaczonych  ewentualnych  objazdów,  k)  koszt 

przywrócenia  terenów  przyległych  do  stanu  pierwotnego  po  zakończeniu  robót 

(inwestycji).  l)  koszty  technologii  robót,  wynikające  z  przyjętych  rozwiązań 

technicznych  i  technologicznych  w  ramach  opracowań  Wykonawcy,  m)  koszty 

ekspertyz  dotyczących  wykonanych  robót,  n)  koszt  pełnienia  funkcji  generalnego 

Wykonawcy (jeżeli przewiduje się Podwykonawców), o) koszt wszelkich badań, prób, 

pomiarów,  sprawdzeń  itp.  niezbędnych  do  odbiorów  przejściowych  i  odbioru 

końcowego robót oraz koszt szlifowania szyn w okresie gwarancyjnym tj. po okresie 

–  24  miesięcy  od  dnia  zakończenia  danej  inwestycji.  p)  koszt  zajęcia  pasa 

drogowego na czas prowadzenia robót (jeśli wystąpi), q) koszt inspekcji kamerą video 

zrealizowanych  ciągów  kanalizacyjnych,  r)  wszystkie  podatki,  opłaty  itp.,  s)  koszty 

ubezpieczeni

a  budowy,  t)  koszt  kompleksowej  obsługi  geodezyjnej  (w  tym  służb 

geodezyjnych  przy  wykonywaniu  robót  ziemnych  w  pobliżu  istniejących  punktów 

osnowy  geodezyjnej  poziomej),  obsługi  geodezyjnej  w  trakcie  realizacji  inwestycji, 

opracowania  powykonawczej  dokumentacji  geodezyjno-kartograficznej,  wraz  z 

naniesieniem na zasoby geodezyjne Miasta, u) koszty dostosowania się do wymagań 

STWiORB  obejmującej  wszystkie  warunki  i  obowiązki  Wykonawcy,  a  nie 

wyszczególnione w Przedmiarach robót, v) zysk kalkulacyjny zawierający ewentualne 

ryzyko Wykonawcy  z tytułu innych wydatków mogących wystąpić w czasie realizacji 


robót i w okresie gwarancyjnym, w) koszt sporządzenia inwentaryzacji fotograficznej 

terenu, x) koszt opłat za udostępnienie i czasowe zajęcie gruntów na czas realizacji 

robót. 

Kosztorysy 

ofertowe 

należy 

sporządzić 

ściśle 

wg 

kolejności 

pozycji 

wyszczególnionych  w  Przedmiarach  robót.  Wykonawca  określi  ceny  jednostkowe 

netto oraz wartości netto dla wszystkich pozycji wymienionych w Przedmiarach robót. 

9.  Wykonawca  oblic

zając  cenę  oferty  musi  uwzględnić  w  kosztorysach  ofertowych 

wszystkie  pozycje  przedmiarowe  opisane  w  Przedmiarach  robót.  Wszystkie  błędy 

ujawnione  w  Dokumentacjach  projektowych  (na  rysunkach),  w  Specyfikacjach 

Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych oraz w Przedmiarach robót 

Wykonawca  powinien  zgłosić  Zamawiającemu  przed  terminem  składania  ofert  z 

zachowaniem zapisów Rozdziału VIII.  

Wykonawca  nie  może  samodzielnie  wprowadzić  zmian  do  pozycji  Przedmiarów,  z 

zastrzeżeniem pkt 11.  

11. W  przypadku  uszc

zegółowień  i/lub  zmian  do  pozycji  Przedmiarów  wprowadzonych 

przez Zamawiającego w wyniku zapytań Wykonawców należy wszelkie wprowadzone 

modyfikacje uwzględnić w cenie jak również w opisach przedmiarowych.  

15 …) 

Zamawiający zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy Pzp poprawi w ofercie oczywiste omyłki 

pisarskie,  oczywiste  omyłki  rachunkowe,  z  uwzględnieniem  konsekwencji 

rachunkowych  dokonanych  poprawek  oraz  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności 

oferty  ze  SIWZ,  niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści  oferty,  niezwłocznie 

zawiadamiając o tym Wykonawcę, którego oferta została poprawiona.  

W  przypadku  omyłek  opisanych w  art.  87  ust.  2 pkt  3  ustawy  Pzp,  polegających  na 

niezgodności kosztorysów ofertowych ze specyfikacją, zamawiający będzie stosował 

niżej  wymienione  zasady:  a)  w  przypadku  braku  ceny  jednostkowej  –  zamawiający 

przyjmie  cenę  jednostkową  wynikającą  z  wyliczenia  matematycznego  na  podstawie 

pozycji  kosztorysu  ofertowego,  b)  w  przypadku  niepełnego  opisu  pozycji  lub  jego 

braku 

– zamawiający uzna, że opis jest zgodny z przedmiarem robót dołączonym do 

SIWZ  wraz  z  ewentualnymi  modyfikacjami  dokonanymi  w  wyniku  zapytań 

wykonawców,  c)  w  przypadku  błędnie  podanej  jednostki  obmiarowej  lub  jej  braku 

przy równoczesnym zachowaniu ilości zgodnych z przedmiarem – zamawiający uzna, 

że jednostka jest zgodna z przedmiarem robót dołączonym do SIWZ, d) w przypadku 

zastosowania kalkulacji indywidualnej  zamiast podanej w przedmiarze robót wyceny 

–  zamawiający  uzna,  że  wykonawca  w  pozycji  wycenił  wszystkie  niezbędne  prace, 

które należy wykonać zgodnie z pozycją przedmiaru robót, e) w przypadku: - innego 


opisu pozycji niż w przedmiarze i/lub - zastosowania innych ilości obmiarowych niż w 

przedmiarze robót i/lub - wprowadzenia pozycji dodatkowych z zastrzeżeniem pkt. 11, 

zamawiający odrzuci ofertę  zgodnie  z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp jeśli omyłki te 

spowodują istotną zmianę w treści oferty. Oferta nie będzie podlegała odrzuceniu jeśli 

zmiany będą nieistotne. f) w przypadku braku pozycji kosztorysu zamawiający odrzuci 

ofertę zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy – jeśli omyłki te spowodują istotną zmianę 

w treści oferty. Oferta nie będzie podlegała odrzuceniu, jeśli zmiany będą nieistotne, 

a zamawiający na podstawie kosztorysu ofertowego danego wykonawcy będzie mógł 

jednoznacznie 

ustalić cenę jednostkową danej pozycji kosztorysowej. 

Jeżeli Wykonawca nie zgadza się na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 

2  pkt  3  ustawy  Pzp,  jest  zobowiązany  w  terminie  3  dni  od  dnia  doręczenia 

zawiadomienia  powiadomić  o  tym  Zamawiającego  na  piśmie.  Odmowa  wyrażenia 

zgody  przez  Wykonawcę  na  poprawienie  omyłki  powoduje  odrzucenie  oferty 

Wykonawcy. 

Zgodnie z Załącznikiem nr 9a do SWIZ – Wzór umowy Spółki Tramwaje Śląskie S.A. par. 9, 

w pkt 1 i 2 Zamawiający określił, że: 

1.  Za  wykonanie  Przedmi

otu  Umowy  Wykonawca  otrzyma  łączne  wynagrodzenie 

kosztorysowe  określone  w  formularzu  oferty,  stanowiącym  załącznik  nr  5  Umowy,  

ustalone  na  kwotę  brutto  nie  wyższą  niż  ...zł  (słownie:…  zł  00/100),  obejmujące 

wynagr

odzenie  netto  w  kwocie  …zł  (słownie:…  zł  00/100)  oraz  podatek  VAT  w 

kwocie …zł (słownie: … zł 00/100)  z zastrzeżeniem poniższych ustępów.  

Ostateczna  wysokość  wynagrodzenia  ustalona  zostanie  na  podstawie  kosztorysu 

powykonawczego  opracowanego  przez  Wykonawcę  i  zatwierdzonego  przez 

Zamawiającego 

po 

uprzedniej 

weryfikacji 

przez 

Inżyniera 

Kontraktu,  

z  zastosowaniem  cen  określonych  w  kosztorysie  ofertowym  Wykonawcy, 

stanowiącym  załącznik  nr  5  do  Umowy,  zgodnie  z  rzeczywiście  wykonanymi  

i odebranymi ilościami robót.  

Izba  ustaliła,  że  podana  przez  Odwołującego  wartość  w  kosztorysie  ofertowym  dla 

Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej  nieuwzględniającym 

pozycji  przedmiarowych  od  numeru  66-72.    tj.  22 756 

782,55  zł  jest  tożsama  ze  wskazaną 

przez Odwołującego w Formularzu cenowym dla tej pozycji.  


Nie  jest  sporne  pomiędzy  stronami  postępowania,  że  w  ofercie  złożonej  przez 

Odwołującego  brak  jest  w  uproszczonym  kosztorysie  ofertowym  dla  Rozbudowy  układu 

drogowo 

– tramwajowego – części tramwajowej pozycji przedmiarowych od numeru 66-72.  

W zakresie poszczególnych zarzutów podniesionych w odwołaniu Izba zważyła: 

W zakresie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 

ustawy (1) i zarzutu naruszenia art. 87 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy w zw. z w zw. z art. 65 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 14 ustawy (3). 

Izba  podkreśla  na  wstępie,  że  obowiązkiem  Zamawiającego  jest  prowadzenie 

postępowania o udzielnie zmówienia publicznego wobec wszystkich wykonawców biorących 

udzia

ł  w  postępowaniu  z  poszanowaniem  zasad  zamówień  publicznych  oraz  w  zgodzie  

z  obowiązkami  nałożonymi  przez  ustawę  na  Zamawiającego.  Podkreślenia  wymaga,  że 

ustawa  zobowiązując  Zamawiających  zgodnie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  do  odrzucenia 

oferty  o  ile  jej 

treść  nie  odpowiada  treści  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia 

(dalej:  SIWZ),  odrzucenie 

oferty,  biorąc  pod  uwagę  dodatkowo  zastrzeżenie  jakie  uczynił 

ustawodawca, nie może nastąpić z powodów formalnych, błahych nie wpływających na treść 

złożonej oferty oraz nie może nastąpić, gdy Zamawiający ma możliwość poprawienia błędów 

jakie  zawiera  oferta.  Natomiast 

o  zgodności  treści  oferty  z  treścią  SIWZ  przesądza  ich 

porównanie. Niezgodność treści oferty z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia 

należy  oceniać  z  uwzględnieniem  pojęcia  oferty  zdefiniowanego  w  art.  66  Kodeksu 

cywilnego,  czyli  niezgodności  oświadczenia  woli  wykonawcy  z  oczekiwaniami 

Zamawiającego  w  odniesieniu  do  merytorycznego  zakresu  przedmiotu  zamówienia  –  w 

przedmiotowym postępowaniu.  Izba podkreśla, że należy mieć na uwadze, że niezgodność 

treści  oferty  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  –  która  to  stanowi 

obligatoryjną  przesłankę  odrzucenia  oferty  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  z 

zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy – zachodzi, gdy zawartość merytoryczna złożonej 

w  danym  postępowaniu  oferty  nie  odpowiada  pod  względem  przedmiotu  zamówienia  albo 

sposobu  wykonania  przedmiotu  zamówienia  ukształtowanym  przez  Zamawiającego  i 

zawartym  w  specyfikacji  isto

tnych  warunków  zamówienia  wymaganiom  lub  również  w 

sytuacji,  gdy  dany  wykonawca  nie  złożył  oferty  bowiem  nie  złożył  oświadczenia  o  treści, 

która stanowiłaby odpowiedź na określone przez Zamawiającego w SWIZ wymagania.  

Oczywiście  obowiązkiem  wykonawcy  przystępującego  do  postępowania  o  udzielnie 

zamówienia  publicznego  jest  złożenie  oferty  zgodnej  ze  SWIZ  (porównaj:  wyrok  Sądu 


Okręgowego  w  Warszawie  z  10  lipca  2008  roku  sygn.  akt  V  Ca  1109/08),  a 

o

dzwierciedleniem znajomości wymagań SWIZ, a tym samym wymagań Zamawiającego co 

do przedmiotu zamówienia, sposobu jego realizacji jest złożona w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia  oferta.  Mogą  jednakże  zaistnieć  sytuację,  w  których  złożona  w  postępowaniu 

oferta  może  być  niezgodna  z  wymaganiami  Zamawiającego  określonymi  w  SWIZ,  

a przyczyna tej niezgodności może być wszelaka. Wykonawca składający ofertę niezgodną  

z  wymaganiami  Zamawiającego,  czyli  nie  składając  określonego  i  wymaganego  

w dokumentacji postepowania oświadczenia woli, musi brać pod uwagę konsekwencje jakie 

go spotkają, w szczególności odrzucenie oferty z postępowania.  

Zamawiający,  dokonując  oceny  oferty  złożonej  w  postepowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, 

posiada  uprawnienia  wynikające  z  poszczególnych  przepisów  ustawy,  ale  i 

obowiązki jakie nakłada na niego ustawodawca – jednakże realizacja tych prerogatyw musi 

mieścić się w granicy obowiązującego przepisu prawa. Właśnie takim przepisem jest art. 87 

ustawy, gdzie 

ustawodawca przyznał Zamawiającemu prawo ale i nałożył na Zamawiającego 

obowiązek.  

myśl art. 87 ust. 1 ustawy zostało ukształtowane prawo Zamawiającego do żądania  

w trakcie badania i oceny ofert od wykonawcy wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty. 

Biorąc  pod  uwagę,  że  ustawodawca nie wiąże skutku  w  postaci konieczności  odrzucenia z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oferty  wykonawcy,  który  nie  udzielił 

wyjaśnień  nie  można  mówić  o  bezwzględnym  obowiązku  wzywania  wykonawców  

do  składania  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonej  oferty.  Jednakże  nie  można  pominąć  

tym  miejscu  obowiązku,  jaki  ciąży  na  Zamawiającym,  czyli  rzetelnego  przeprowadzenia 

postępowania  o  udzielnie  zamówienia.  Dokonując  zestawienia  uprawnienia  wezwania 

wykonawcy 

do złożenia wyjaśnień w zakresie treści złożonej oferty oraz należytej oceny ofert 

wydaje  się  słusznym,  że  regulacja  art.  87  ust.  1  powinna  być  rozpatrywana  w  kategoriach 

kompetencji  Zamawiającego  –  czyli  prawa  Zamawiającego  do  żądania  wyjaśnień  jednakże 

połączonego  z  obowiązkiem  zażądania  tychże  wyjaśnień  celem  wypełnienia  obowiązku 

pr

zeprowadzenia  oceny  ofert  w  sposób  staranny  i  należyty.  Podkreślenia  wymaga  

w  tym  miejscu,  że  Zamawiający  korzystając  z  tego  uprawnienia  wyjaśnia  złożone  przez 

wykonawcę oświadczenie woli – czyli treść oferty, czyli to, co było w niej zawarte na moment 

ot

warcia  ofert.  Sama  instytucja  wyjaśnienia  treści  oferty  stanowi  swoiste  ,,narzędzie’’ 

Zamawiającego,  dzięki  któremu  ma  możliwość  pozyskania  dodatkowych  informacji,  

co w przypadkach wątpliwości pozwala mu na należytą ocenę sytuacji (oferty). Uprawnienie 

Za

mawiającego  żądania  od  wykonawcy  wyjaśnień  nie  może  prowadzić  do  żadnych 


negocjacji  z  wykonawcą,  którego  to  treść  oferty  podlega  wyjaśnieniu,  a  także  dokonania 

jakiejkolwiek  zmiany  w  treści  złożonej  oferty,  z  wyłączeniem  przypadków  uregulowanych  w 

art. 87 ust. 2. 

Istotnym i znamiennym jest również fakt, że wyjaśnienia treści złożonej oferty 

nie  mogą  prowadzić  do  zmiany  treści  oferty,  a  ograniczać  się  mogą  jedynie  do  wskazania 

sposobu  rozumienia  treści  jakie  zawiera  złożona  oferta.  Zamawiający  nie  może  więc  na 

podstawie  wyjaśnień  złożonych  przez  Odwołującego  dokonywać  zmian  w  treści  pierwotnie 

złożonego przez wykonawcę oświadczenia woli (oferty) 

W  rozpoznawanej  sprawie,  co 

strony  jednoznacznie  potwierdziły  Zamawiający  nie  wzywał 

Odwołującego  do  złożenia  w  zakresie  brakujących  pozycji  w  uproszczonym  kosztorysie 

ofertowym dla Rozbudowy układu drogowo – tramwajowego – części tramwajowej (pozycje 

Odwołujący podnosząc zarzut zaniechania wezwania go do złożenia wyjaśnień nie wskazuje 

jaką treść złożonej przez Odwołującego oferty miałby wyjaśniać Zamawiający. W ofercie nie 

zostało  zawarte  oświadczenie  co  do  pozycji  66-72  w  uproszczonym  kosztorysie  ofertowym 

dla Rozbudowy układu drogowo – tramwajowego – części tramwajowej. Natomiast zgodnie  

z wypracowanym w 

orzecznictwie i znajdującym odzwierciedlenie w doktrynie stanowiskiem 

w

yjaśnienia  muszą  ograniczać  się  wyłącznie  do  wskazania  sposobu  rozumienia  treści 

zawartych  w  ofercie, 

nie  mogą  natomiast  jej  rozszerzać  ani  ograniczać.  Brak 

skonkretyzowania  przez  Odwo

łującego  faktycznego  zakresu  wezwania  do  złożenia 

wyjaśnień  uzasadniającego  zaniechania  działania  Zamawiającego  w  sposób  obrazowy 

uwypukla  niezasadność  podniesionego  zarzutu.  Należy  znaczyć,  że  nie  sama  możliwość 

wyjaśnienia  treści  oferty  jest  niezasadna,  lecz  brak  wykazania  w  jaki  sposób  wezwanie  

do wyjaśnień miałoby być skonstruowane i czego w zasadzie dotyczyć, tak aby nie stanowiło 

wezwania  do  zabronionych  nieuprawnionych  negocjacji  i  t

aka  argumentacja  Odwołującego 

stanowiłaby  faktyczne  uzasadnienie  zarzutu,  natomiast  nie  stanowi  jej  cytowanie  orzeczeń 

Izby  czy  sądów  powszechnych,  bowiem  nie  odnoszą  się  one  bezpośrednio  do  zaistniałej  

w  tym  postępowaniu  sytuacji.  Słusznie  w  ocenie  Izby  wskazał  również  Zamawiający,  

że  w  tym  stanie  rzeczy  wezwanie  do  wyjaśnień,  które  w  zasadzie  nie  byłoby  wezwaniem  

do  wyjaśnień  treści  oferty,  bowiem  w  zakresie  pozycji  66  –  72  uproszczonym  kosztorysie 

ofertowym  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej, 

Odwołujący  nie  złożył  żadnego  oświadczenia  woli,  prowadziłoby  do  nieuprawnionych 

negocjacji  co  do  oświadczenia  Odwołującego,  bowiem  samo  wezwanie  musiałoby  się 

sprowadzać do postawienia pytania jak ma być wyceniona oferta w brakujących pozycjach, 

jaką  ma  przyjąć  Zamawiający  metodologie  poprawienia  oferty  oraz  skąd  i  w  jaki  sposób 

pozyskać  wartości  dla  poszczególnych  pozycji  kosztorysowych.  Należy  mieć  również  


na  względzie,  że  złożone  po  terminie  otwarcia  ofert  wyjaśnienia  mogą  stanowić  w  swej 

istocie 

zmianę oferty i w konsekwencji nową ofertę, dlatego tak istotny jest zakres wezwania. 

Niewątpliwie nienaruszalność  treści  złożonej  oferty,  brak  możliwości  negocjacji  treści  oferty 

przez  wykonawcę  i  Zamawiającego  oraz  dopuszczalność  korekty  oferty  jedynie  w  zakresie 

uchybień enumeratywnie wskazanych w art. 87 ust.2 ustawy stanowi kanon stosowania art. 

87 ust.1 ustawy. 

Jak uzasadnił Sąd Okręgowy we Wrocławiu w wyroku z dnia 30 marca 2010 

r.  (X  Ga  7/2010) 

Artykuł  87  ust.  1  ustawy  -  Prawo  zamówień  publicznych  odnosi  się  do 

możliwości żądania od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert. Dotyczy 

to  więc  tej  części  oferty,  która  jest  nieprecyzyjna,  niejasna,  dwuznaczna,  budząca 

wątpliwości  interpretacyjne,  jest  niedopatrzeniem,  lub  błędem  niezamierzonym, 

opuszczeniem,  lecz  wyrażona  w  treści  oferty.  Nie  dotyczy  to  tej  części  oferty,  co  do  której 

wykonawca  powinien  był  wskazać  konkretne  dane  pozwalające  na  ocenę  oferty  lecz  tego 

zaniechał. (...)W przypadku zupełnego braku danych wskazanie ich w terminie późniejszym 

jest uzupełnieniem oferty o nową treść, która ma istotny wpływ na ocenę oferty wskazującą 

na standard i jakość materiałów (wyrok Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 7 kwietnia 

2009  r.  III  CA  88/2009),  a  nie  jej  poprawieniem  (por.  też  wyrok  Sądu  Okręgowego  w 

Tarnowie  z  dnia  25  czerwca  2009  r. 

V  GA  40/2009)”.  Należy  tu również  zwrócić  uwagę za 

Trybunałem  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  (wyrok  z  29 marca  2012 r.  w  sprawie 

C-

599/10  Slovensko  a.s.),  że  „dopuszczenie,  by  instytucja  zamawiająca  mogła  zwrócić  się 

do  kandydata,  którego  ofertę  uważa  ona  za  niedokładną  lub  niezgodną  z wymogami 

technicznymi  zawartymi  w specyfikacji,  z 

żądaniem  udzielenia  wyjaśnień  w tym  względzie 

mogłoby  bowiem  w przypadku,  w którym  oferta  tego  kandydata  zostałaby  ostatecznie 

przyjęta,  prowadzić  do  wrażenia,  że  owa  instytucja  zamawiająca  negocjowała  tę  ofertę 

potajemnie,  na  szkodę  innych  kandydatów  i z naruszeniem  zasady  równego  traktowania. 

Ponadto  z art. 

2,  pozostałych  przepisów  dyrektywy  2004/18,  zasady  równego  traktowania 

obowiązku  przejrzystości  nie  wynika,  aby  we  wskazanej  sytuacji  instytucja  zamawiająca 

była zobowiązana do skontaktowania się z danym kandydatem. Owi kandydaci nie mogą się 

zresztą  skarżyć  na  to,  że  na  instytucji  zamawiającej  nie  spoczywa  w tym  względzie 

jakikolwiek  obowiązek,  ponieważ  brak  jasności  oferty  wynika  jedynie  z uchybienia  ich 

obowiązku  dochowania  staranności  przy  formułowaniu  oferty,  któremu  podlegają  tak  samo 

jak  inni  kandydaci.  (…)  Jednakże  wskazany  art. 2  nie  sprzeciwia  się  w szczególności,  by 

drodze  wyjątku  dane  oferty  mogły  zostać  skorygowane  lub  uzupełnione  w pojedynczych 

aspektach  w 

szczególności  w związku  z tym,  że  wymagają  zwykłego  wyjaśnienia,  lub  by 

usunąć  oczywiste  błędy  rzeczowe,  pod  warunkiem  że  owe  zmiany  nie  doprowadzą  do 

przedstawienia  w 

rzeczywistości  nowej  oferty.  Wskazany  artykuł  nie  sprzeciwia  się  zatem 

również  temu,  by  w ustawodawstwie  krajowym  istniał  taki  przepis,  jaki  jest  przewidziany 


w art. 42  ust. 2  ustawy  nr 

25/2006,  wedle którego  zasadniczo instytucja zamawiająca może 

na  piśmie  zażądać  od  kandydatów  udzielenia  wyjaśnień  w przedmiocie  oferty,  nie  żądając 

jednak  i 

nie  przyjmując  jakiejkolwiek  zmiany  oferty.  Przy  wykonywaniu  uprawnień 

dyskrecjonalnych, którymi dysponuje instytucja zamawiająca, ma ona obowiązek traktowania 

różnych  kandydatów  w sposób  równy  i lojalny,  tak  aby  pod  koniec  procedury  selekcji  ofert 

mając  na  uwadze  jej  wynik,  żądanie  udzielenia  wyjaśnień  nie  prowadziło  do  wrażenia,  że 

sposób  nieuprawniony  faworyzuje  lub  defaworyzuje  kandydatów,  do  których  to  żądanie 

było skierowane.” (oraz orzeczenie z dnia 4 maja 2017 roku w sprawie C-387/14 Esaprojekt 

Sp.  z  o.o.  przeciwko  Województwu  Łódzkiemu  –  z  pytania  prejudycjalnego  Krajowej  Izby 

Odwoławczej; orzeczenie z dnia 11 maja 2017 roku w sprawie C-131/16 Archus sp. z o.o. i 

Gama  J.  L.  przeciwko  Polskie

mu  Górnictwu  Naftowemu  i  Gazownictwu  S.A.  –  z  pytania 

prejudycjalnego  Krajowej  Izby  Odwoławczej;  orzeczenie  z  dnia  29  marca  2012  roku  w 

sprawie  C-599/10  ELV  Slovensko  a.s.  i  in.  Przeciwko  Urad  pre  verejne  obstaravanie; 

orzeczenie z dnia 10 października 2013 roku w sprawie C-336/12 Ministeriet for Forskning, 

Innovation og Videregaende Uddannelser przeciwko Manova A/S).  

Zgonie z art. 87 ust. 2 ustawy 

Zamawiający poprawia w ofercie: 1) oczywiste omyłki 

pisarskie,  2)  oczywiste  omyłki  rachunkowe,  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych 

dokonanych  poprawek,  3)  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia,  niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści  oferty  – 

niezwłocznie  zawiadamiając  o  tym  wykonawcę,  którego  oferta  została  poprawiona.  

Na  podstawie 

art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Zamawiający  zobowiązany  jest  do  poprawy  w 

ofercie innych omyłek niż te, o których mowa w art. 87 ust. 1 i 2 ustawy, które polegają na 

niezgodności  treści  oferty  ze  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  i  nie  powodują 

istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Szczególny  charakter  tego  przepisu  wskazuje,  że  jego 

stosowanie  musi  mieć  pewne  granice,  które  są  wyznaczone  koniecznością  zachowania 

zasady  przejrzystości  i  jawności  postępowania  oraz  konieczności  równego  traktowania 

wszystkich  wykonawców.  Charakter  tych  omyłek,  niezależnie  od  ich  skomplikowania, 

powinien  pozwalać  na  dokonanie  przez  Zamawiającego  samodzielnej  poprawy,  w  którą  to 

czynność poprawy nie będzie ingerował wykonawca – co wynika z orzecznictwa Izby, sądów 

powszechnych jak również orzecznictwa Trybunału.    

Izba  podkreśla,  że  postępowanie  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  nie  jest  dowolnym, 

nieskodyfikowanym, luźnym postępowaniem, stanowi ono szczególną formę prowadzącą do 

zawarcia  umowy  w 

sprawie  realizacji  danego  zamówienia,  kreowane  jest  przez 

obowiązujące  przepisy  prawa  dla  tej  dyscypliny  i  zobowiązuje  tymi  przepisami  wszystkich 

uczestników  tego  systemu  –  obowiązujące  regulacje  prawne  są  bardzo  szczegółowe  i 


nakładają na podmioty starające się o udzielenie zamówienia publicznego sztywną regulację 

postępowania, w zamian natomiast pozwalającą zawrzeć kontrakt z podmiotem publicznym, 

czyli podmiotem istniejącym i gwarantującym wypłatę środków finansowych. W obliczu tego 

choć  samo  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  nie  powinno  być 

formalizmem  samym  w  sobie,  a  jego  głównym  zadaniem  jest  doprowadzenie  do  zawarcia 

umowy 

–  to  odstąpienie  od  formalizmu  nie  może  być  utożsamiane  z  modyfikacją  reguł 

postępowania  określonych  ustawą  i  wymaganiami  SWIZ,  a  w  konsekwencji  prowadzić  do 

wyboru  w  postępowaniu  oferty,  która  nie  jest  zgodna  z  wymaganiami  Zamawiającego.  To 

zadaniem  wykonawcy  składającego  ofertę  w  postepowaniu  jest  złożenie  oferty  zgodnej  z 

wymaganiami SWIZ, natomiast Zamawiający – jedynie w granicach prawa – winien dokonać 

samodzielnie 

poprawy zaistniałej w niej błędów, bez ingerencji wykonawcy oraz w oparciu o 

informacje zawarte w ofercie.   

Na  uwagę  zasługuje  fakt,  że  uwzględniając,  że  oferta  stanowi  jednostronne  oświadczenie 

woli, 

które  zawiera  propozycję  zawarcia  umowy,  to  na  podstawie  przywołanego  powyżej 

przepisu możliwa jest ingerencja w oświadczenie wykonawcy.  

Nieistotność  lub  istotność  zmiany  treści  oferty  w  wyniku  dokonania  poprawy  oceniana 

powinna  być  każdorazowo  w  zakresie  danego  postępowania  i  danej  oferty,  bowiem  sam 

ustawodawca posługując się nieostrym określeniem owych omyłek wskazał na konieczność 

odniesienia  owej  czynności  do  konkretnego  stanu  faktycznego  (porównaj:  wyrok  Sądu 

Okręgowego  w  Krakowie  z  23  kwietnia  2009  roku  sygn.  akt  XII  Ga  102/09).  Niewątpliwie 

treść  oferty  zawiera  istotne  postanowienia,  które  zawierać  będzie  umowa  czyli  

w  szczególności  postanowienia  dotyczące  przedmiotu  zamówienia  i  ceny,  ale  oczywiście 

katalog ten jest otwarty i nie ma możliwości jego jednoznacznego zdefiniowania.  

W   

rozpoznawanej  sprawie  Odwołujący  nie  zawarł  w  uproszczonym  kosztorysie 

ofertowym dla Rozbudowy układu drogowo – tramwajowego – części tramwajowej poz. 66 – 

72,  co  nie  było  sporne  pomiędzy  stronami  postępowania.  Brakując  pozycje  kosztorysu 

dotyczyły  wykonania  robót  z  międzytorzu;  roboty  ziemne  poz.  66  –  68  oraz  międzytorze  z 

kostki betonowej poz. 69 

– 72.    

W  ocenie  Izby  zarzut  nieprawidłowego  odrzucenia  oferty  Odwołującego  jest  niezasadny, 

bowiem  brakujące  pozycje  kosztorysu  ofertowego  nie  mogły  zostać  w  całości  poprawione,  

a  właściwie  uzupełnione  przez  Zamawiającego  samodzielnie,  jedynie  przez  odniesienie  się 

do informacji zawartych w ofercie, w kosztorysach uproszczonych.   

W  przypadku 

brakującej  pozycji  70  kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu 

drogowo 

–  tramwajowego  –  części  tramwajowej  (międzytorze  z  kostki  betonowej), 


Zamawiający  określił  podbudowę  z  kruszywa  łamanego  –  warstwa  dolna  o  grubości  po 

zagęszczeniu  33  cm  (nr  spec.  Techn.  D-04.04.02).  Podkreślenia  wymaga,  że  pozycja  taka 

nie została określona przez Zamawiającego w innym miejscu tego kosztorysu jak również w 

innych  kosztorysach  złożonych  w  tym  postepowaniu  na  Rozbudowę  układu  drogowo  – 

tramwajowego 

– część drogowa dla poszczególnych trzech odcinków osobno. Odwołujący w 

treści  odwołania  (tabela)  jak  również  na  rozprawie  podnosił,  że  cenę  jednostkową  dla  tej 

pozycji Zamawiający powinien był ustalić na podstawie poz. 16 z kosztorysu dla Rozbudowy 

układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej  gdzie  zaoferowano  podbudowę  z 

kruszywa łamanego – warstwa dolna o grubości po zagęszczeniu 20 cm (nr spec. techn. D-

–  20  zł  cena  jednostkowa  (budowa  torowiska  z  płyt  żelbetowych 

prefabrykowanych). 

Taki  odniesienie  przez  przyjęcie  prostej  proporcji  podziału  kwoty  do 

grubości po zagęszczeniu i wyliczenie jednego złotego za jeden centymetr po zagęszczeniu 

nie stanowi w ocenie Izby działania, które miał podjąć Zamawiający, bowiem nie wynika to z 

żadnych  przepisów  prawa  oraz  nie  jest  to  w  żaden  sposób  oczywiste,  że  właśnie  tak 

należało  wyliczyć  wartość  w  brakującej  pozycji.  Warto  wskazać  w  tym  miejscu  pozycję  51 

kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części 

tramwajowej,  gdzie 

wykonawca  zaoferował  podbudowę  z  kruszywa  łamanego  –  warstwa 

dol

na o grubości po zagęszczeniu 15 cm (nr spec. techn. D-04.04.02) – cena jednostkowa 

zł  (perony),  co  obnaża  niezasadność  twierdzeń  Odwołującego  o  prostym  sposobie 

przeliczenia  wartości  w  oparciu  o  wskazaną  proporcję  i  potwierdza  zarazem,  że 

przed

stawiona  argumentacja  Odwołującego  przygotowana  została  jedynie  na  potrzeby 

postępowania odwoławczego.   

Po drugie, należy zaznaczyć, że numery specyfikacji technicznych w przypadku tych pozycji 

tj. pozycji 70 i pozycji 16 są inne, natomiast sam Odwołujący w trakcie rozprawy odwoływał 

się do  tożsamości  numerów  specyfikacji technicznych  stanowiących podstawę przyjęcia do 

obliczenia  wartości  jednostkowej  brakujących  pozycji,  a  której  brak  w  tym  przypadku,  jako 

argumentu dającego podstawę do dokonania poprawy.  

Po trzecie, np. w pozycji 22 i 23 tego samego kosztorysu ofertowego 

dla Rozbudowy układu 

drogowo 

–  tramwajowego  –  części  tramwajowej  (montaż  toru  na  podkładach 

strunobetonowych i drewnianych) 

wykonawca zaoferował podbudowę z kruszywa łamanego 

–  warstwa  dolna  o  grubości  po  zagęszczeniu  20  cm  (nr  spec.  techn.  D-04.04.02)  –  cena 

jednostkowa 25 zł. Jest to taka sama pozycja jak wskazywana w odwołaniu i na rozprawie w 

odniesieniu do warstwy dolnej po zagęszczeniu 20 cm, jednocześnie o numerze specyfikacji 

tech

nicznej  odpowiadającym  pozycji  70,  której  w  ofercie  brakuje  ale  cenie  jednostkowej, 

która jest inna w pozycji 16 (20 zł), i która nie pozwala uzyskać wartości jednego złotego za 

każdy centymetr grubości zagęszczenia, jak starał się to wykazać Odwołujący.  


Jednocześnie  każda  z  wymienionych  wyżej  pozycji  określona  została  w  kosztorysach  dla 

innego zakresu robót, co również ma znaczenie w zakresie wyceny poszczególnych pozycji 

kosztorysowych,  bowiem  jak  przyznał  sam  Odwołujący  w  trakcie  rozprawy  wycena 

poszcze

gólnych  pozycji  kosztorysu  uzależniona  jest  od  nakładu  pracy  i  technologii 

wykonania  co  wynika  właśnie  z  tego,  że  dotyczy  wykonania  robót  w  innych  obrębach 

inwestycji.  

Podkreślenia  wymaga  w  tym  miejscu,  że  w  żadnej  części  drogowej  (kosztorysy  dla  trzech 

o

dcinków) oraz w tramwajowej kosztorysów ofertowych nie określiła Zamawiający wykonania 

podbudowy 

z  kruszywa  łamanego  –  warstwa  dolna  o  grubości  po  zagęszczeniu  33  cm  (nr 

spec.  Techn.  D-

04.04.02)  w  międzytorzu  z  kostki  betonowej.  Zamawiający  tym  samym  nie 

m

iał  możliwości,  i  nie mógł  w  żaden  sposób  dokonać wyceny  tej  pozycji  w  oparciu  o dane 

zawarte w ofercie Odwołującego. Nie mógł również przeprowadzić kalkulacji jakie wskazywał 

Odwołujący,  bowiem  nie  stanowią  one  oczywistego  działania  i  konieczności  którego  

to działania i sposobu postępowania nie był w stanie również uzasadnić w trakcie rozprawy 

Odwołujący.  Samo  wskazanie,  że  przeliczanie  wartości  w  proporcji  sugerowanej  przez 

Odwołującego  wynika  z  doświadczenia  oraz  współpracy  z  inwestorami  nie  może  stanowić 

uzasadnienia, że Zamawiający miał to wiedzieć. 

W  przypadku 

brakującej  pozycji  71  kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu 

drogowo 

–  tramwajowego  –  części  tramwajowej  (międzytorze  z  kostki  betonowej), 

Zamawiający określił podsypka cementowo – piaskowa z zagęszczeniem mechanicznym – 4 

cm grubości warstwy po zagęszczeniu (nr spec. techn. D-05.03.23). Odwołujący również dla 

tej  pozycji  tj.  71

,  której  brakował  w  kosztorysie  ofertowym,  w  odwołaniu  (tabela)  i  na 

rozprawie 

wskazywał,  że  odpowiada  jej  pozycja  52  podsypka  cementowo  –  piaskowa  z 

zagęszczeniem  mechanicznym  –  3  cm  grubości  warstwy  po  zagęszczeniu  (nr  spec.  techn. 

D-05.03.23)  z 

kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  – 

części tramwajowej (perony).   

Podkreślenia  wymaga  w  tym  miejscu,  że Odwołujący  na  rozprawie  wyjaśnił,  że  pozycja  71 

kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części 

tramwajowej (międzytorze z kostki betonowej), opisana jako podsypka cementowo-piaskowa 

z  zagęszczeniem  mechanicznym  4  cm  grubości  warstwy  po  zagęszczeniu  występuje  tylko  

w tej jednej pozycji wszystkich 

kosztorysów uproszczonych w postępowaniu. 

Przedstawiona  przez  Odwołującego  argumentacja  odnosiła  się  do  zastosowania  

do  wylicz

enia  wartości  dla  pozycji  71,  w  oparciu  o    zastosowaniu  proporcji  na  podstawie 

danych z pozycji 52 kosztorysu czyli wartości ceny jednostkowej (6 zł) do grubości warstwy 

po  zagęszczeniu  (3  cm)  i  przyjęciu  wyniku,  że  jeden  centymetr  grubości  warstwy  


po  zagęszczeniu  został  wyceniony  na  2  zł.  Taka  argumentacja,  podobnie  jak  w  przypadku 

pozycji 70 nie może zostać uznana za prawidłową, bowiem żaden przepis prawa nie stanowi 

podstawy  do  takiej  czynności  jak  również  nie  jest  to  w  żaden  sposób  oczywiste,  że  takie 

Zamawiający miał zastosować taką proporcję. Dodatkowo potwierdza takie stanowisko Izby 

fakt,  że  pozycje  te  dotyczą  innego  zakresu  prac  tj.  wykonywanych  w  międzytorzu  z  kostki 

betonowej  (pozycja  71)  oraz  prac  w  peronach  (pozycja  52),  a  co  powoduje,  że  proste 

przeniesienie  wartości  jest  niezasadne.  Samo  odniesienie  się  przez  Odwołującego,  

że  w  pozycji  71  kosztorysu  ofertowego  wzrasta  ilość  materiału  o  około  33%  w  stosunku  

do  pozycji  52  kosztorysu  ofertowego

,  a  głównym  składnikiem  cenotwórczym  jest  cena 

materiału,  dlatego  przyjęta  proporcja  dla  obliczenia  tej  pozycji  jest  prawidłowa  nie  jest 

wystarczające,  bowiem  –  jak  również  zaznaczył  to  Odwołujący  –  dla  obliczenia  takiej  ceny 

jednostkowej  ma  również  znaczenie  robocizna  oraz  w  niektórych  przypadkach,  sprzęt 

wynikający z technologii wykonania robót.  

Różnice wynikające z zakresu obszaru wykonywania robót zostały wyjaśnione na rozprawie 

przez Odwołującego na przykładzie wyceny pozycji 34, 50 i 57 w uproszczonym kosztorysie 

ofertowym  R

ozbudowa układu drogowo  –  tramwajowego  –  część drogowa  –  odcinek III  od 

ul.  Floriańskiej  do  ul.  Katowickiej,  gdzie  przy  jednakowym  brzmieniu  opisu  pozycji  oraz,  co 

zauważa  Izba,  tych  samych  numerach  specyfikacji  technicznej,  zostały  one  wycenione 

inaczej odpowiednio 

ceny jednostkowe 22 zł, 27 zł i 20 zł. Różnice te wynikały z tego, że w 

przypadku  pozycji  34  roboty  dotyczyły  chodnika,  w  pozycji  50  były  to  roboty  ziemne  w 

miejscu ścieżki rowerowej, a w pozycja 57 odnosiła się do robót obejmujących parkingi.  

W przypadku pozycji 71 i 50 kosztorysu nie dość, że różny jest zakres opisu, czyli przedmiot 

to dodatkowo roboty  te wykonywane być  winny  w  międzytorzu z  kostki  betonowej  (pozycja 

71)  oraz  w  peronach  (pozycja  52), 

a  pozycja  71  nie  znajduje  wyceny  w  żadnym  innym 

miejscu 

–  to  w  sposób  jednoznaczny  obrazuje,  że  Zamawiający  nie  miał  możliwości 

dokonania  poprawy  oferty  Odwołującego  w  zakresie  pozycji  71  kosztorysu  ofertowego  dla 

Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej  (międzytorze  z  kostki 

betonowej)  przez  samodzielne  wprowadzenie  ceny  jednostkowej  dla  tej  pozycji  kosztorysu. 

Każde  działanie  ze  strony  Zamawiającego  musiałoby  się  sprowadzać  do  ustalenia  ceny 

jednostkowej dla tej pozycji kosztorysowej po terminie składania ofert, a takie działanie jest 

niedopuszczalne co w sposób jednoznaczny wynika z orzecznictwa Trybunału.  

W  przypadku 

brakującej  pozycji  72  kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu 

drogowo 

–  tramwajowego  –  części  tramwajowej  (międzytorze  z  kostki  betonowej), 

Zamawiający  określił  nawierzchnie  z  kostki  brukowej  betonowej  o  grubości  8  cm  

na podsypce cementowo - piaskowej (nr spec. techn. D-05.03.23). 

Odwołujący dla tej pozycji 


tj.  72

,  której  brakował  w  kosztorysie  ofertowym,  w  odwołaniu  (tabela)  wskazywał,  

że  odpowiada  jej  pozycja  42  dla  części  drogowej  w  odcinku  I  oraz  pozycja  38  dla  części 

drog

owej w odcinku II oraz pozycja 37 i 66 dla części drogowej w odcinku III.  

W ocenie Izby dobór sposobu przenoszenia cen jednostkowych do brakujących pozycji czy 

też  ich  ustalenia  dokonywany  jest  przez  Odwołującego  w  sposób  intencjonalny  i  w  sposób 

zrozumia

ły  tylko  dla  Odwołującego.  W  przypadku  brakującej  pozycji  72  kosztorysu 

ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej 

międzytorze  z  kostki  betonowej)  Odwołujący  proponuje  odnieść  się  do  innych  pozycji 

zawartych  w  innych  kosztorysach 

drogowych,  gdzie prace odpowiednio  dotyczą chodników 

(pozycja 42 odcinek I, pozycja 38 odcinek II, pozycja 37 odcinek III) i peronów (pozycja 66 

odcinek III). 

Proste przeniesienie z wartości jednostkowej z jednego kosztorysu do drugiego 

nie  znajduj

e  uzasadnienia,  chociażby  z  tego  powodu,  że  prace  jakich  dotyczą  te  pozycje 

wykonywane  są  w  innym  zakresie  robót.  Dodatkowo  podkreślenia  wymaga,  co  wyjaśniał  

w  trakcie  rozprawy  sam  Odwołujący,  że  różnice  w  cena  poszczególnych  pozycji  

w  kosztorysach  drogo

wych  wynikały  z  tego,  że  były  wykonywane  w  różnych  miejscach.  W 

tym  przypadku,  choć  ceny  jednostkowe  w  kosztorysach  drogowych  są  tożsame  to  roboty 

dotyczyły  chodników  i  peronów,  natomiast  prace  wykonywane  w  oparciu  o  brakujący  w 

ofercie Odwołującego kosztorys dotyczyć miały międzytorza. W przypadku brakującej pozycji 

kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części 

tramwajowej  (międzytorze  z  kostki  betonowej),  nie  ma  odpowiadającej  jej  pozycji  w  tym 

samym  kosztorysie,  co  nie  może  zostać  pominięte  przy  ocenie  czynności  Zamawiającego. 

Izba  uznała  za  zasadą  również  argumentację  Zamawiającego  popartą  przedstawionym  na 

rozp

rawie  dowodem,  z  którego  wynika,  że  w  wartość  kwotowa  ceny  jednostkowej  podanej 

przez pozostałych wykonawców składających oferty w postępowaniu w pozycji 72 kosztorysu 

ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej 

(m

iędzytorze  z  kostki  betonowej)  -  nawierzchnie  z  kostki  brukowej  betonowej  o  grubości  

8 cm na podsypce cementowo  - piaskowej (nr spec. techn. D-05.03.23) 

różnią się w trzech  

z czterech przypadków od cen jednostkowych podanych przez poszczególnych wykonawców 

w kosztorysach drogowych dla wszystkich trzech części jednocześnie nie różniąc się między 

sobą w częściach drogowych.  

Brak  wyceny  pozycji  72 

kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  – 

tramwajowego 

–  części  tramwajowej  (międzytorze  z  kostki  betonowej)  -  nawierzchnie  

z kostki brukowej betonowej o grubości 8 cm na podsypce cementowo - piaskowej (nr spec. 

techn. D-05.03.23)

, brak wyceny tej pozycji w żadnym innym miejscu kosztorysu dla części 

tramwajowej 

powoduje,  że  nie  ma  możliwości,  aby  Zamawiającym  samodzielnie  poprawił 

treść  złożonej  przez  Odwołującego  oferty  i  wprowadził  ceny  jednostkowe  pozycji,  których  


nie  z

na. Wprowadzenie  takich  cen  jednostkowych  do  kosztorysu  ofertowego musiałoby  się 

wiązać  z  pozyskiwaniem  przez  Zamawiającego  dodatkowych  informacji  po  terminie 

składania  ofert,  co  jest  nieuprawnione.  Proste  przeniesienie  cen  jednostkowych  

z  przedmiotowo  in

nych  kosztorysów  ofertowych  dotyczących  odcinków  drogowych  

do  kosztorysu  odnoszącego  się  do  części  drogowej  nie  jest  prawidłowym  działaniem  

i  nie  wykazał  Odwołujący  aby  właśnie  ten  zabieg  był  prawidłowym  działaniem.  W  tym 

miejscu Izba podkreśla, że nawet w obrębie kosztorysu drogowego te same pozycje opisane 

przez  Zamawiającego  były  wyceniane  w  inny  sposób  przez  Odwołującego  –  tak  jest  

w  kosztorysie  R

ozbudowa  układu  drogowo-tramwajowego  –  część  drogowa  –  odcinek  III  

od ul. Floriańskiej do ul. Katowickiej, pozycje 34, 50 i 57  – tym samym, skoro wycena tych 

samych  pozycji  w  obrębie  tego  samego  kosztorysu  ofertowego  jest  różna  i  uzależniona  

od  miejsca  wykonywania  robót  to  nie  sposób  uznać  za  prawidłowy  prostego  przeniesienia 

ceny jednostkowej dla danej pozycji z jednego kosztorysu drogowego do pozycji kosztorysu 

części tramwajowej.        

W  przypadku  brakującej  pozycji  67  kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu 

drogowo 

– tramwajowego – części tramwajowej (międzytorze, roboty ziemne), Zamawiający 

określił profilowanie i zagęszczanie podłoża wykonywane mechanicznie w gruncie kat. II-IV 

pod  warstwy  konstrukcyjne  nawierzchni  (nr  spec.  techn.  D-04.01.01

).  Odwołujący  

dla  tej  pozycji  tj.  67

,  której  brakował  w  kosztorysie  ofertowym,  w  odwołaniu  (tabela) 

wskazyw

ał, że odpowiadają jej pozycje z poszczególnych kosztorysów drogowych. 

W  ocenie  Izby,  uwzględniając  również  w  tym  miejscu  cała  argumentację  zawartą  

w  uzasadnieniu  stanowiska  Izby  do  pozycji  70,  71  i  72  kosztorysu  ofertowego  

dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej  Zamawiający  

nie 

miał  możliwości  ustalenia  ceny  jednostkowej  dla  pozycji  67  kosztorysu  dla  części 

tramwajowej. 

Podkreślenia  wymaga,  że  w  kosztorysie  w  części  tramwajowej  nie  ma  

w  żadnym  miejscu  odzwierciedlenia  brakująca  w  kosztorysie  ofertowym  Odwołującego 

pozycja  67.  Proste  przeniesienie  wartości  cen  jednostkowych  robót  wykonywanych  

w  ramach  zupełnie  innych  kosztorysów  dotyczących  robót  drogowych  w  parkingach, 

ścieżkach  rowerowych,  zjazdach  i  ciągach  pieszych  czy  peronach,  które  proponuje 

Odwołujący  nie  stanowi  czynności  jaką  Zamawiającym  jest  obowiązany  dokonać  

w  przypadku  robót  w  kosztorysie  w  części  tramwajowej,  a  dotyczących  międzytorza. 

Odwołujący  nie  wykazał  w  żaden  sposób,  że  pozycje  z  innych  kosztorysów  drogowych 

odpowiadają  faktycznie  profilowaniu  i  zagęszczaniu  podłoża  wykonywane  mechanicznie  

w  gruncie  kat.  II-IV  pod  warstwy  konstrukcyjne  nawierzchni 

w  międzytorzu.  Natomiast 

Zamawiający  w  uzasadnieniu  swoich  twierdzeń  wskazał  na  złożony  w  sprawie  dowód  


i  wyk

azał,  czemu  Izba  dała  wiarę,  że  w  złożonych  w  postepowaniu  innych  ofertach  

w  znakomitej  większości  przypadków  nie  ma  tożsamości  cen  jednostkowych  pomiędzy 

omawianą  pozycją  kosztorysu  dla  części  tramwajowej,  a  pozycjami  w  kosztorysach 

drogowych  (w  których  wartości  są  jednakowe  dla  tych  samych  pozycji).  Izba  zaznacza,  że 

również podanie takich samych numerów specyfikacji technicznych nie uzasadnia przyjęcia 

cen  jednostkowych  do  robót  wykonywanych  w  międzytorzu  (zostało  to  już  powyżej 

wykazane).  

W ocenie Izb

y działanie Zamawiającego w tym zakresie było prawidłowe, nie sposób bowiem 

było  dokonać  poprawy  tej  brakującej  pozycji  67  w  oparciu  o  przedstawione  w  kosztorysie 

ofertowym  dla  części  tramwajowej  dane,  bowiem  takich  danych  nie  było.  Natomiast  nie 

wykazał  Odwołujący  zasadności  przeniesienia  danych  z  innych  zupełnie  kosztorysów 

ofertowych  dotyczących  części  drogowej.  Zamawiający  nie  miał  możliwości  ustalenia  ceny 

kosztorysowej  w  przypadku  brakującej  pozycji  67  kosztorysu  dla  części  tramwajowej, 

bowiem  takiej 

ceny  jednostkowej  nie  przedstawił  Odwołujący,  a  jej  ustalenie  po  terminie 

składania ofert byłoby nieuprawnione.  

W tym miejscu Izba zaznacza, że w piśmie z dnia 17 maja 2018 roku Zamawiający 

wskazał,  że  oferta  odwołującego  podlegała  odrzuceniu  w  związku  z  brakiem  możliwości 

jednoznacznego  ustalenia  pozycji  kosztorysowych  o  numerach  67,  70 

–  72  kosztorysu 

ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej.  W 

zakresie  tych  właśnie  pozycji  Izba  przedstawiła  swoją  argumentację  powyżej  uznając 

działania Zamawiającego za prawidłowe.   

W  odniesieniu  do  pozycji  66,  68,  69 

kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu 

drogowo 

– tramwajowego – części tramwajowej Izba uznała, że: 

-  w  zakresie  pozycji  68  i  69  kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  u

kładu  drogowo  – 

tramwajowego 

–  części  tramwajowej  odpowiednio  w  tym  samym  kosztorysie  ofertowych 

zawarte  były  pozycje  14  i  50,  które  przedmiotowo  odpowiadały  brakującym  pozycją.  To 

pozwalało  Zamawiającemu  na  poprawę  ofert,  co  też  w  trakcie  rozprawy  przyznał  sam 

Zamawiający  oraz  czemu  dał  wyraz  w  piśmie  procesowych  Odpowiedź  Zamawiającego  

na odwołanie, 

-  w  zakresie  pozycji  66 

kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  – 

tramwajowego 

– części tramwajowej  Izba zaznacza, że nie wskazał tej pozycji Zamawiający 

jako 

niemożliwej do ustalenia w piśmie z dnia 17 maja 2018 roku, jednocześnie Zamawiający 

w  tym  zakresie  przedstawił  niespójną,  a  w  zasadzie  sprzeczną  argumentację  twierdząc  

raz w piśmie procesowym, że nie może dokonać poprawy tej pozycji, a następnie przyznając 


na rozprawie, że można dokonać poprawy tej pozycji z uwzględnieniem cen jednostkowych 

dla tej pozycji z kosztorysów drogowych. Mając na uwadze zakres informacji w piśmie z dnia 

17  maja  2018  roku,  czyli  nie  wykazywanie  pozycji  66  jako  niemo

żliwej  do  poprawy  oraz 

sprzeczną  wewnętrznie  argumentację  z  rozprawy  Izba  uznała,  że  stanowisko 

Zamawiającego  prezentowane  na  rozprawie  stanowi  jedynie  przyjęcie  takiej  taktyki 

procesowej, jednocześnie nie znajduje uzasadnienie w czynnościach podejmowanych przez 

Zamawiającego w trakcie postępowania o udzielnie zamówienia.    

W  ocenie  Izby  argumentacja  Odwołującego  ,  w  zakresie  pozycji  66,  68  i  69  kosztorysu 

ofertowego dla Rozbudowy układu drogowo – tramwajowego – części tramwajowej znajduje 

uzasadnienie  i  w 

tym  zakresie  doszło  do  naruszenie  przepisów  prawa  wskazanych  przez 

Odwołującego.  Jednocześnie  Izba  wskazuje,  że  mając  na  względzie  ocenę  zarzutów 

odwołania  w  odniesieniu  do  pozycji  67  oraz  70-72  kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy 

układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej,  uwzględnienie  argumentacji 

Odwołującego w zakresie pozycji 66, 68 i 69 kosztorysu ofertowego dla Rozbudowy układu 

drogowo 

–  tramwajowego  –  części  tramwajowej  nie  ma  wpływu  na  wynik  prowadzonego 

postepowania,  a  to  zgodnie  z  regul

acją  zawartą  w  art.  192  ust.  2  ustawy  stanowi  

o nieuwzględnieniu odwołania. Odwołanie bowiem podlega uwzględnieniu jedynie w sytuacji, 

w  której  naruszenie  przepisów  miało  wpływ  lub  mogło  mieć  wpływ  na  wynik  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia.  W  rozpoznawanym  przypadku  brak  zasadności  argumentacji 

Odwołującego  w  odniesieniu  do  pozycji  67  oraz  70-72  kosztorysu  ofertowego  

dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej  powoduje,  że  nie 

ulega zmianie wynik postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.  

W odniesieniu do  pozostałych wskazanych przez  Odwołującego sposobów  poprawy 

oferty  Odwołującego,  w  której  brak  było  siedmiu  pozycji  kosztorysowych  dla  kosztorysu 

ofertowego  dla  Rozbudowy  układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej  Izba 

uznała  argumentację  w  tym  zakresie  za  niezasadną.  Mając  na  względzie  przedstawioną 

wcześniej  przez  Izbę  argumentację  prawną  jak  również  stanowisko  wynikające  

z  orzecznictwa 

Trybunałem  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  podnoszenie  przez 

Odwołującego 

kilku 

sposobów 

poprawy 

oferty 

Odwołującego 

wskazuje,  

że  nie  w  jednoznaczny  sposób  można  było  dokonać  tej  poprawy  oferty.  Sama  decyzja  o 

sposobie  poprawy  oferty  tj.  wyboru  tego  sposobu  poprawy  oferty  wskazywanego  przez 

Odwołującego,  którą  musiałby  przyjąć  na  siebie  Zamawiający  już  stanowi  element 

negocjowania  treści  oferty,  bowiem  jak  zauważył  Odwołujący,  Zamawiający  musiałby 

zapytać wykonawcę czy godzi się na taki sposób poprawy oferty wykonawcy.  


Proponowane  przez  Odwołującego,  alternatywnie  w  przypadku  uznania,  że  nie  można 

ustalić  cen  jednostkowych  dla  brakujących  pozycji  w  kosztorysie  dla  części  tramwajowej, 

przez  ustalenie  sumarycznej  wartości  brakujących  pozycji  na  podstawie  uśrednienia  cen 

jednostkowych,  odpowiadających  brakującym  pozycjom  w  ofercie  Odwołującego,  

z  pozostałych  ofert  złożonych  w  tym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  

i  na  tej  podstawie  wyliczenie  wartości  kwoty  za  brakujące  pozycje  oraz  ujęcie  w  kosztach 

ogólnych  nie  znajduje  w  ocenie  Izby  żadnego  uzasadnienia.  Zamawiający  w  sposób 

jednoznaczny ustalił w SWIZ, że cena oferty winna być zgodna z sumą wartości wszystkich 

pozycji  Kosztorysów  ofertowych  netto  i  podatku  VAT.  Podkreślenia  wymaga  również,  

że  Odwołujący  nie  wskazał  nawet  w  jakiej  pozycji  kosztorysu  ofertowego  dla  Rozbudowy 

układu  drogowo  –  tramwajowego  –  części  tramwajowej  owe  koszty  ogólne  się  znajdowały,  

a  skoro  cena  oferty  sumarycznie  miała  odpowiadać  cenie  wszystkich  kosztorysów 

ofertowych  to  winien  był  wykazać  w  jakiej  pozycji  owe  koszty  ogólne  zostały  wskazane. 

Jednocześnie taki sposób przyjmowania poprawy ofert w zasadzie prowadziłby do wniosku, 

że nie ma potrzeby składania przez wykonawcę oświadczenia woli co do oferowanej pozycji  

i  jej  wyceny  jednostkowej,  bowiem  Zamawiający  uśredniając  ceny  z  innych  ofert  poprawi 

ofertę  wykonawcy  przyjmując,  że  kwota  ta  została  ujęta  w  kosztach  ogólnych  –  takie 

działanie  w  obliczu  obowiązujących  przepisów  jest  niedopuszczalne.  Sam  Odwołujący 

wskazując na szeroko powoływane w odwołaniu orzecznictwo podał, że Zamawiający musi 

mieć  możliwość  samodzielnego  poprawienia  omyłki,  bez  udziału  wykonawcy,  w  oparciu  

o  dan  z  oferty  wykonawcy  co  stanowi  granicę  stosowania  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy   

tym  samym  proponowany  sposób  poprawy  oferty  przez  odniesienie  do  cen  innych 

wyko

nawców  i  uśrednianie  cen  jednostkowych  po  czym  uznanie,  że  są  one  zawarte  

w kosztach ogólnych w żaden sposób nie mieszczą się w granicach podniesionej wcześniej 

regulacji prawnej. Należy również dodać, że koszty ogólne, o ile zostaną wskazane, również 

maj

ą  swoje  uwarunkowanie  i  wchodzące  w  nie  zakresy,  dlatego  wskazywanie,  że  dane 

pozycje  kosztorysowe 

–  które  wykonawca  był  obowiązany  ująć  w  kosztorysie    -  zawarte 

zostały w kosztach ogólnych stanowią kolejny zabieg procesowy Odwołującego, a nie mają 

nic wsp

ólnego w prawidłowym złożeniem oferty. Izba uznała argumentację Odwołującego za 

niezasadną  i  dodaje,  że  sam  fakt  alternatywnego  wskazywania  sposobów  poprawy  oferty 

Odwołującego  również  uwypukla brak możliwości  poprawy  oferty Odwołującego  w  zakresie 

określonym  i  dopuszczonym  ustawą.  Izba  zaznacza,  że  ustawa  określając  granicę  

w  działaniu  Zamawiającego  gwarantuję  realizację  zasad konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców  w  odniesieniu do  wszystkich podmiotów,  które  złożyły  ofertę w  postępowaniu  

o  udziele

nie  zamówienia  publicznego.  Podkreślenia  wymaga  w  tym  miejscu,  że 

przestrzeganie  obowiązujących  regulacji  daje  gwarancję  wszystkim  uczestnikom  rynku 


zamówień  publicznych  niezależnie  od  pozycji  w  jakiej  się  znajdują.  Szczególna  regulacja 

postępowań  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  zobowiązuje  Zamawiających  do  takiego 

działania oraz korzystania z praw jakie przypisuje mu ustawa, które to działanie doprowadzi 

do  obiektywnie  najkorzystniejszego  rozstrzygnięcia  postępowania,  zgodnego  z 

postanowieniami SWIZ, a 

działanie takie zapewni jednocześnie poszanowanie zasad prawa 

zamówień  publicznych  oraz  interesów  wszystkich  uczestników    procesu  udzielania 

zamówień  publicznych.  Każdy  z  wykonawców  składających  ofertę  w  postępowaniu  chce 

wygrać  zamówienie,  chce  zawrzeć  kontrakt  ale  nie  jest  to  wystarczającym  uzasadnieniem 

dla  sanowania  błędów  w  ofercie  jednego  wykonawcy  kosztem  możliwości  uzyskania 

zamówienia  przez  innego  wykonawcę.  Naruszenie  zasad  określonych  w  ustawie  zawsze 

należy  odnosić  do  wszystkich  podmiotów  będących  uczestnikami  postępowania,  bowiem 

wszystkich zasady te obowiązują.   

W  sposób  jednoznaczny  należy  pokreślić  również  kosztorysowy  charakter 

wynagrodzenia 

określony przez Zamawiającego w przedmiotowym postępowaniu o udzielnie 

zamówienia  publicznego  co  wynika  z  dokumentacji  postępowania  i  nie  było  sporne  między 

stronami.  Tym  samym 

sporządzenie  i  załączenie  w  ofercie  kosztorysu  ofertowego  jest 

niezbędne,  co  więcej  kosztorys  ofertowy  w  takim  wypadku  stanowi  element  samej  oferty, 

który  podlega  merytorycznej  weryfikacji  jak  również  stanowi  następnie  podstawę  do 

rozliczania umowy.  

W zakresie zarzutu naruszenia art. 92 ust. 1 pkt 3 ustawy w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy 

w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. 

W  ocenie  Izby  Odwołujący  nie  wykazał  zasadności  podnoszonego  zarzutu  odwołania, 

podkreślić bowiem należy, że żaden przepis ustawy nie określa jakie elementy są niezbędne 

i  jakie  winny  wchodzić  w  zakres  uzasadnienia  decyzji  Zamawiającego.  W  rozpoznawanym 

przypadku  Zamawiający  podał  podstawę  prawną,  a  w  uzasadnieni  faktycznym  wskazał,  

że w kosztorysie brak było 7 pozycji kosztorysowych, co uznał za istotną omyłkę treści oferty 

i  że  nie  był  w  stanie  ustalić  w  sposób  jednoznaczny  cen  jednostkowych  dla  brakujących 

pozycji  67  i  70-72  kosztorysu.  W  ocenie  Izby  takie  uzasa

dnieniu  Odwołującego  odpowiada 

wymaganiu  podania  powodów  odrzucenia  oferty.  Dla  wykonawcy  komunikat  również  był 

jasny  bowiem  w  oparciu  o  przedstawione  przez  Zamawiającego  stanowisko  zbudował 

szeroką argumentację zawartą w uzasadnieniu odwołania. Odwołujący nie musiał domyślać 

się  przyczyn  odrzucenia  swojej  oferty,  a  niesporny  pomiędzy  stronami  postępowania  brak  

w ofercie odwołującego 7 pozycji  kosztorysu ofertowego dla Rozbudowy układu drogowo  – 


tramwajowego 

–  części  tramwajowej  potwierdza  to  stanowisko.  Zamawiający  podał,  że  nie 

jest  w  stanie ustalić jednoznacznie cen jednostkowych dla określonych brakujących  pozycji 

czym  dał  wyraz  podstawy  odrzucenia  oferty  Odwołującego.  Odwołując  argumentując  

w uzdatnieniu odwołania, że Zamawiający winien w zasadzie przedstawić cały tok decyzyjny 

nie  wskazał  w  oparciu  o  jakie  regulacje  miałby  dokonywać  takiego  opisu  Zamawiający.  

W  ocenie  Izby  Zamawiający  podał  powody  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  choć  może  

w  sposób  bardzo oszczędny  jednakże mieszczący  się w  ramach  przepisów  ustawy,  dający 

podstawy 

do 

złożenie 

odwołania, 

czemu 

dał 

wyraz 

sam 

Odwołujący 

osiemnastostronicowym odwołaniu.   

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i 5 ust. 3 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zmianami).  

Prze

wodniczący: 

……………………………