KIO 482/17 WYROK dnia 24 marca 2017 r.

Sygn. akt: KIO 482/17 

WYROK 

z dnia 24 marca 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Izabela Kuciak 

Protokolant:             Mateusz Zientak 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 10 marca 2017 r. przez wykonawcę: 

B. I. SE 

Spółka europejska, Oddział w (…) w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: S. 

P.  Z. O.  Z.  W.  S. Z.  w (…) 

orzeka: 

1.    Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu: S. P.  Z. O.  Z. W.  S.  Z.  w (…) 

unieważnienie:  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  odrzucenia  oferty 

złożonej  przez  wykonawcę:  B.    I.  S.    Spółka  europejska,  Oddział  (…)  oraz 

powtórzenie czynności badania i oceny ofert. 

Kosztami postępowania obciąża zamawiającego: 

S.  P.   Z.  O.  Z. W. S.  Z.  w (…), i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

7  500  zł  00  gr 

(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę: 

B.  I. S. Spółka europejska, Oddział w (…), tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od zamawiającego: 

S.  P.  Z.  O.  Z.  W.  S.  Z.  w (…)  na rzecz wykonawcy: 

B.    I.    .    Spółka  europejska,  Oddział  w  (…)    kwotę  11  100  zł  00  gr  (słownie: 

jedenaście  tysięcy  sto  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  postępowania 

odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia 

pełnomocnika.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w

 Warszawie.  

Przewodniczący: ……………………… 

Sygn. akt: KIO 482/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający  prowadzi,  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  są  „usługi  ubezpieczeniowe”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu 

10 lutego 2017 r. pod numerem 23607-2017. 

W przedmiotowym postępowaniu Odwołujący wniósł odwołanie wobec: 

1)  czynności  Zamawiającego  polegającej  na  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  pomimo, 

ż

e  przedmiot  oferty  Odwołującego  w  pełni  odpowiada  przedstawionym  w  SIWZ 

wymaganiom, co stanowi naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 

1 i ust. 3 ustawy Pzp; 

2)  zaniechania dokonania przez Zamawiającego czynności wezwania Odwołującego do 

wyjaśnienia treści oferty pomimo, że Zamawiający miał taką możliwość, a wyjaśnienia 

Odwołującego  rozwiałyby  wątpliwości  Zamawiającego,  ostatecznie  przesądzając  o 

zgodności jego oferty z treścią SIWZ, co stanowi naruszenie 87 ust. 1 ustawy Pzp w 

zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp; 

3)  zaniechania  dokonania  przez  Zamawiającego  czynności  polegającej  na  wyborze 

oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu pomimo, że oferta ww. 

wykonawcy jest ofertą najkorzystniejszą w świetle kryteriów oceny ofert określonych 

w SIWZ, co stanowi naruszenie art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i ust 3 ustawy Pzp; 

4)  czynności  Zamawiającego  polegającej  na  wyborze  jako  najkorzystniejszej  w 

postępowaniu  oferty  złożonej  przez  PZU  pomimo,  że  to  oferta  Odwołującego  jest 

najkorzystniejsza  spośród  ofert  złożonych  w  postępowaniu,  a  niepodlegających 

odrzuceniu, co stanowi naruszenie art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy 

Pzp. 

Wskazując na powyższe Odwołujący wniósł o  uwzględnienie odwołania oraz o

1)  unieważnienie czynności wyboru jako najkorzystniejszej w postępowaniu oferty PZU, 

2)  dokonania ponownego badania i oceny ofert w postępowaniu, 

3)  w razie potrzeby wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 

1 ustawy Pzp, 

4)  wyboru jako najkorzystniejszej w postępowaniu oferty Odwołującego, 

5)  zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu. 

W  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  Odwołujący  podał,  że  pismem  z  dnia  8  marca 

2017  r.  Zamawiający  poinformował  Odwołującego  o  odrzuceniu  jego  oferty  i  wyborze  jako 

najkorzystniejszej  oferty  PZU.  W  uzasadnieniu  odrzucenia,  jak  wskazał  Odwołujący, 

Zamawiający powołał się na niezgodność oferty Odwołującego z treścią SIWZ, a konkretnie 

na  treść  Rozdziału  1  Ogólnych  Warunków  Ubezpieczenia  (dalej  „OWU”),  punkt  1.1. 

postanowień  ogólnych,  zgodnie  z  którym:  „Ogólne  warunki  ubezpieczenia  Biznes  Pakiet, 

zwane dalej „OWU”, mają zastosowanie do umów ubezpieczenia zawieranych przez B. I. S. w 

przedsiębiorcami którzy spełniają łącznie następujące warunki: 

a)  posiadają mienie o łącznej wartości (we wszystkich lokalizacjach) nieprzekraczającej 

20 000 000 PLN, 

b)  w ostatnim roku obrotowym osiągnęli roczny przychód netto nieprzekraczający 20 000 

000 PLN”. 

Dalej Odwołujący podał, że Zamawiający wskazał, iż: 

„Zamawiający  wyraźnie,  w  punkcie  IX  Załącznika  nr  5  do  SIWZ  -  Specyfikacja  Warunków 

Ubezpieczenia, wskazał, że osiągnięta przez niego wartość rocznej sprzedaży wg stanu na 

dzień 31.12.2016 r. wyniosła 231 747 500,00 PLN. Przewidywana wartość rocznej sprzedaży 

na następny dwunastomiesięczny okres ubezpieczenia: 231 800 000,00 PLN. 

Zamawiający określając w SIWZ (punkt X Załącznika nr 5) sumy ubezpieczenia dla każdego 

okresu rozliczeniowego wskazał również następujące wartości: 

a)  środki trwałe wg wartości księgowej brutto: 69 281 340,71 PLN, w tym: 

budynki 46 532 033,81 PLN; 

budowle 6 246 875,81 PLN; 

maszyny i urządzenia, w tym sprzęt medyczny 13 174 284,07 PLN; 

wyposażenie 3 328147,02 PLN 

b)  środki obrotowe 2 500 000,00 PLN 

c)  gotówka w schowku ogniotrwałym 150 000,00 PLN 

d)  mienie jednorazowo wliczone do kosztów operacyjnych i nie ujęte w ewidencji 

ś

rodków trwałych 100 000,00 PLN 

e)  przepięcie spowodowane wyładowaniami atmosferycznymi 500 000,00 PLN 

Stosownie do wymogów SIWZ, Zamawiający zastrzegł też, że wszystkie złożone dokumenty 

i oświadczenia muszą być zgodne z wymaganiami SIWZ (punkt 11.5 SIWZ)”. 

Zamawiający,  jak  zauważył  Odwołujący,  odrzucił  więc  ofertę  Odwołującego  jako 

niezgodną  z  treścią  SIWZ  (art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp),  wskazując,  że  w  jego  ocenie, 

doszło do sprzeczności pomiędzy ustalonymi przez niego wymaganiami a OWU, dołączonym 

do oferty Odwołującego. 

Uzasadniając  swoje  stanowisko Odwołujący  wskazał,  że  dokumentem  określającym 

ostateczny kształt przyszłego zamówienia jest opis przedmiotu zamówienia, przygotowywany 

przez  Zamawiającego.  To  treść  SIWZ  w  tym  zakresie  determinuje  kształt  ofert  i  sposób 

realizacji  umowy  przez  wykonawcę,  którego  oferta  zostanie  wybrana  w  postępowaniu  jako 

najkorzystniejsza. 

Przepisy ustawy Pzp, jak dostrzegł Odwołujący, obligują Zamawiającego (art. 36 ust. 

1  pkt  16  ustawy  Pzp)  do  zawarcia  w  treści  SIWZ  istotnych  dla  stron  postanowień,  które 

zostaną  wprowadzone  do  treści  zawieranej  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego, 

ogólnych warunków umowy albo wzoru umowy, jeżeli Zamawiający wymaga, aby wykonawca 

zawarł z nim umowę na takich warunkach. 

W przedmiotowym postępowaniu, jak zauważył Odwołujący, Zamawiający zawarł ww. 

informacje  w  kilku  załącznikach  do  SIWZ,  m.in.  w  załączniku  nr  1  do  SIWZ  (Formularz 

„Specyfikacja asortymentowo- cenowa”), w załączniku nr 5 do SIWZ (Specyfikacja warunków 

ubezpieczenia) oraz w załączniku nr 6 do SIWZ (Wzór umowy). W ich treści Zamawiający, jak 

podał  Odwołujący,  ustalił  zakres  przyszłego  zobowiązania  wykonawcy,  którego  oferta 

zostanie  wybrana  jako  najkorzystniejsza  w  postępowaniu.  Wskazał,  np.  wymagane  tryby 

płatności składki, miejsce ubezpieczenia, a także podał informacje mające wpływ na ocenę 

ryzyka dla ubezpieczeń wymienionych w dokumentacji. 

Odwołujący  podniósł,  że  wykonawcy,  którzy  ubiegali  się  o  udzielenie  zamówienia  w 

postępowaniu zobowiązani byli do uwzględnienia w swoich ofertach ww. informacji i według 

nich do skalkulowania składki. Tak też uczynił Odwołujący, jak wskazał, dołączając do oferty 

wszelkie wymagane przez SIWZ dokumenty i uwzględniając w swoich wyliczeniach wszystkie 

dane, na które zwrócił uwagę Zamawiający. Szczegółowe informacje, jak wyjaśnił Odwołujący,  

dotyczące  przedmiotu  oferty,  znajdują  się  w  formularzu  „Oferta”,  a  także  w  przedstawionej 

Zamawiającemu Specyfikacji asortymentowo-cenowej. 

Odwołujący zwrócił uwagę, że specyfika zamówień, których przedmiotem jest usługa 

ubezpieczeniowa powoduje, że w postępowaniu, a konkretnie w ofertach wykonawców, poza 

wypełnionymi  załącznikami,  które  przygotowuje  Zamawiający,  takimi  jak  opis  przedmiotu 

oferty,  czy  formularz  asortymentowo-cenowy,  w  większości  przypadków  wykonawcy 

przedstawiają też OWU. Tak też uczynił, jak podał, Odwołujący. 

Zdaniem  Odwołującego,  Zamawiający  dokonując  oceny  oferty  Odwołującego 

zapomniał jednak o okoliczności, że OWU stanowią wyłącznie uniwersalny wzorzec umowny, 

który  uzupełnia  (a  nie  wyłącza)  postanowienia  ogólne  określone  przez  Zamawiającego  w 

opisie przedmiotu zamówienia. Inaczej mówiąc, w ocenie Odwołującego, OWU uzupełnia, a 

nie  zastępuje  opis  przedmiotu  zamówienia  przygotowany  przez  Zamawiającego.  Ma 

charakter, jak podał Odwołujący, subsydiarny w stosunku do wymagań określonych w treści 

SIWZ  (tu  konkretnie  załącznika  nr  5  do  SIWZ).  Odwołujący  podniósł,  że  OWU  znajdują 

zastosowanie wyłącznie w stanie faktycznym, w którym Zamawiający nie określi i nie ureguluje 

jakiegoś zagadnienia w opisie przedmiotu zamówienia i w istotnych postanowieniach umowy. 

Odwołujący podał, że powyższe potwierdziła również Krajowa Izba Odwoławcza (dalej „KIO”) 

w  wyroku  z  dnia  2  sierpnia  2016  r.,  sygn.  akt  KIO  1334/16,  orzekając,  że:  „Wykonawca 

składając  ofertę  w  odpowiedzi  na  z  góry  określone  i  nie  podlegające  negocjacji  warunki  i 

zakres zamówienia, zobowiązał się do jego wykonania w sposób w tych warunkach określony. 

W  myśl  postanowień  umowy  zgadza  się  również,  aby  OWU  stosowane  w  jego  firmie 

obowiązywały  tylko  w  zakresie  zgodnym  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  albo  w  bardziej 

korzystnym - co de facto i de iure zaoferował Zamawiającemu. Tym samym, z takiej konstrukcji 

dokumentów przetargowych i składnej w odpowiedzi na nie oferty wynika, 

ż

e ofertowany jest 

zakres  ubezpieczenia  wynikający  z  Opisu  przedmiotu  zamówienia,  a  mniej  korzystne 

postanowienia OWU w tym przypadku ni

e obowiązują i oferowane nie są”

Odwołujący  zauważył,  że  w  przedmiotowej  sprawie  Zamawiający  wprost  określił 

subsydiarny charakter OWU, w treści rozdziału XII SIWZ wskazując: 

„1.  W  sprawach  nieuregulowanych  w  SIWZ  będą  miały  zastosowanie  ogólne  warunki 

ubezpieczenia Wykonawcy. 

2.Sumy gwarancyjne, sumy ubezpieczenia oraz limity odpowiedzialności określone zostały dla 

każdego okresu rozliczeniowego.” 

Z treści powyższego, zdaniem Odwołującego, jednoznacznie wynika, że w pierwszej 

kolejności  należy  stosować  postanowienia  treści  SIWZ  (a  więc  również  załącznika  nr  5  do 

SIWZ), a dopiero w braku odpowiednich regulacji, stosowane będzie OWU. Dlatego też, jak 

podał Odwołujący, zdecydował się na załączenie do oferty niewymaganego dokumenty OWU, 

wiedząc że jest to bezpieczne w świetle ww. postanowienia SIWZ. 

Odwołujący podkreślił, że OWU mają charakter uniwersalnych warunków, które nie są 

nadrzędne  do  treści  SIWZ.  Przeciwnie,  mają  charakter  uzupełniający.  A  zaoferowane 

Zamawiającemu  w  postępowaniu  dotyczą,  jak  podał,  majątku  na  określonym  przez  niego 

poziomie, w zindywidualizowanej ofercie. 

Dodatkowo,  Odwołujący  zwrócił  uwagę  na  okoliczność,  zgodnie  z  którą  w  treści 

Rozdziału  12  pkt  12.1  OWU  (strona  34  OWU),  wskazano,  że:  „W  porozumieniu  z 

Ubezpieczającym  do  umowy  ubezpieczenia  mogą  zostać  wprowadzone  postanowienia 

dodatkowe lub odmienne od zapisów niniejszych OWU”. 

Wyłączenie  rozdziału  1  pkt  1.1.  OWU  nie  będzie  zatem,  zdaniem  Odwołującego, 

znajdowało zastosowania w umowie zawartej w postępowaniu, co Odwołujący przewidział. 

Niezależnie  od  powyższego,  Odwołujący  zwrócił  uwagę  na  okoliczność,  że 

Zamawiający nie wymagał dołączenia do oferty OWU. 

Zgodnie,  jak  podał,  z  wymaganiami  zawartymi  w  pkt  11  ppkt  11.4  SIWZ,  do  oferty 

należało dołączyć jedynie: 

a)  dokumenty i oświadczenia wymagane w pkt 6 SIWZ, 

b)  uzupełniony formularz „Specyfikacja asortymentowo-cenowa”- załącznik nr 1, 

c)  uzupełniony formularz „Oferta” - załącznik nr 2. 

Odwołujący podkreślił, że ani pośród dokumentów wymaganych treścią pkt 6 SIWZ ani 

w żadnym z wymienionych załączników, nie znajdował się wymóg dołączenia do oferty treści 

OWU. Zamawiający, zdaniem Odwołującego, powinien więc traktować przedstawione przez 

Odwołującego OWU jako dokument uzupełniający do pozostałych dokumentów i oświadczeń 

składanych  w  postępowaniu  -  zwłaszcza  w  kontekście  omówionego  powyżej  stosunku 

pomiędzy  wymaganiami SIWZ a  treścią OWU. W  tym kontekście,  w  ocenie  Odwołującego, 

OWU  miały  jedynie  wartość  informacyjną,  niekształtującą  treści  oświadczenia  woli 

Odwołującego,. 

W tym miejscu Odwołujący zwrócił również uwagę na okoliczność, że odrzucenie, jako 

ś

rodek  o  charakterze  ostatecznym,  powinno  zostać  poprzedzone  bardzo  dokładnym 

zbadaniem przez Zamawiającego odrzucanej oferty i w razie jakichkolwiek wątpliwości, czy 

niezgodności, wezwaniem do złożenia stosownych wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 ustawy 

Pzp. Odwołujący podkreślił, że Zamawiający musi mleć pewność, że oceniona przez niego 

jako  niezgodna  z  treścią  SIWZ  nieprawidłowość  ma  charakter  ostateczny  i  nieusuwalny. 

Odwołujący, jak podał, w pełni zgadza się w tym zakresie ze stanowiskiem KIO wyrażonym 

m.in. w poniższych orzeczeniach: 

a) 

wyrok KIO z dnia 29 czerwca 2015 r., KIO 1062/15, KIO 1063/15: 

„(...) niezgodność oferty musi mieć charakter pewny i nieusuwalny. Nie może być zatem 

możliwości zastosowania wobec niej procedury wyjaśnienia treści oferty [art. 87 ust. 1 

ustawy] ani jej poprawienia na podstawie art. 87 us.t 2 pkt 3 ustawy [tak: wyrok Sądu 

Okręgowego w 10 marca 2015 r. w spr. VIII Ca 76/15].” 

b) 

wyrok KIO z dnia 29 stycznia 2014 r., sygn. akt: KIO 64/14 

„Zamawiający jest zobowiązany do podjęcia w postępowaniu wszelkich dostępnych mu 

procedur  i  wykonania  czynności  umożliwiających  wykonawcy  wyjaśnienie  wątpliwości 

co do treści złożonej oferty, w szczególności takich, które mogą mieć wpływ na ocenę 

oferty w postępowaniu. Dopiero wyczerpanie tej procedury uprawnia zamawiającego do 

ewentualnego ustalenia, że dana oferta nie odpowiada treści SIWZ.” 

c) 

wyrok KIO z dnia 25 lipca 2013 r., sygn. akt: KIO 1709/13: 

„Zamawiający  nie  może  nie  wzywać  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień,  zakładając  z 

góry,  że  wyjaśnienia  te  nie  wniosą  nic  nowego  do  sprawy,  bądź  będą  prowadziły  do 

istotnej zmiany treści oferty. Dopóki zamawiający nie otrzyma tych wyjaśnień, nie może 

przesądzić o niezgodności oferty z treścią SIWZ.” 

d) 

wyrok KIO z dnia 20 września 2011 r., sygn. akt: KIO 1908/11: 

„Pomimo wynikającego z treści tego art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych 

uprawnienia w istocie przewiduje on kompetencję zamawiającego, która przeradza się 

właściwie w obowiązek, gdy w toku badania oferty ustalone zostanie, że oferta zawiera 

postanowienia niejasne czy budzące wątpliwości. Wezwanie do wyjaśnienia treści oferty 

jest szczególnie istotne, gdy oferta miałaby zostać przez zamawiającego odrzucona jako 

sprzeczna z SIWZ. Tym samym, gdy zamawiający nie posiada pewności, że oferta jest 

sprzeczna  z  treścią  SIWZ,  brak  wezwania  mógłby  być  postrzegany  jako  naruszenie 

zasady rzetelnego prowadzenia postępowania.” 

Oświadczenie  Odwołującego,  złożone  na  skutek  wyjaśnień,  do  których  doszłoby  na 

podstawie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  zdaniem  Odwołującego,  nie  stanowiłoby 

dodatkowej/nowej informacji, a miałoby charakter wykładni pierwotnego oświadczenia, jakim 

na gruncie ustawy Pzp jest oferta. 

Powyższe stanowisko, jak podał Odwołujący, potwierdziła również KIO w uchwale  z 

dnia  14  sierpnia  2013  r.,  sygn.  akt:  KIO/KD  73/13,  wskazując  w  niej:  „Izba  ocenia,  że 

zamawiający  nie  dokonał  rzeczywistej  oceny  charak

teru  stwierdzonej  niezgodności  l

ecz 

odrzucił  ofertę  złożoną  przez  P.  M.    K.  wyłącznie  z  uwagi  na  postanowienia  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia,  co  doprowadziło  do  naruszenia  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp. 

Zamawiający  nie  może  bowiem  zwolnić  się  z  obowiązku  zbadania  zaistnienia  przesłanek 

war

unkujących poprawienie oferty, g

dyż przepisy ustawy nakazujące poprawienie oferty mają 

charakter bezwzględnie obowiązujący. (...) Izba zgadza się  z poglądem zamawiającego,  że 

poprawienia oferty na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp zamawiający winien dokonać sam, 

na podstawie oferty wykonawcy, a wyjaśnienia udzielone na podstawie art. 87 ust. 1 Pzp nie 

mogą  tworzyć  treści  oferty,  w  szczególności  podawać  nowych  cen  poszczególnych  pozycji 

kosztorysu.  Jednak,  zdaniem Izby,  dopuszczalne  jest  posłużenie  się  trybem wynikającym  z 

powołanego przepisu dla ustalenia, czy niezgodność oferty z siwz ma charakter omyłki. Takie 

wyjaśnienia  nie  kształtują  treści  oświadczenia  woli  stanowiącego  ofertę  ponad  wymagania 

zamawiającego, a stanowią jedynie wykładnie takiego oświadczenia (art. 

65 §  1 

k.c. w związku 

z art. 

14 Pzp).”

W toku takich wyjaśnień, Odwołujący, jak podał, zwróciłby m.in. uwagę Zamawiającego 

na  okoliczności  dotyczące  zastosowania  OWU  tylko  i  wyłącznie  w  stanach  faktycznych,  w 

których kwestie kluczowe dla Zamawiającego nie zostają uregulowane w dokumentacji sprawy 

i umowie ubezpieczenia. 

Niezależnie  od  subsydiarnego  charakteru  OWU,  na  który  uwagę  zwrócił  sam 

Zamawiający  w  rozdziale  XII  pkt  1  SIWZ,  a  na  który  Odwołujący  zwróciłby  uwagę 

Zamawiającego  w  wyjaśnieniach,  dodatkowo,  w  toku  wyjaśnień,  Odwołujący,  jak  podał, 

miałaby  możliwość  zwrócenia  uwagi  Zamawiającego  na  całkowicie  pominiętą  przez  niego 

treść  Rozdziału  12  pkt  12.1  OWU  (strona  34  OWU),  gdzie  w  postanowieniach  końcowych 

wyraźnie  zaznaczono,  że:  „W  porozumieniu  z  Ubezpieczającym  do  umowy  ubezpieczenia 

mogą  zostać  wprowadzone  postanowienia  dodatkowe  lub  odmi

enne  od  zapisów  niniejszych 

OWU”

Powyższe  jednoznacznie  potwierdza,  zdaniem  Odwołującego,  że  przedstawione 

Zamawiającemu  postanowienia  OWU  mogą  zostać  uregulowane  odmiennie.  Nie  są  więc 

bezwzględnie wiążące, ponieważ w postępowaniu pierwszeństwo ma SIWZ. To oznacza, w 

ocenie  Odwołującego,  że  umowa  ubezpieczenia,  zawarta  z  Zamawiającym,  obejmowałaby 

swoim  zakresem  elementy  określone  w  załączniku  nr  5.  Na  podstawie  tych  danych 

Odwołujący dokonał też wyceny oferty. 

W tym miejscu, zdaniem Odwołującego, należy również zwrócić uwagę na stanowisko 

KIO zawarte w wyroku z dnia 29 października 2009 r., sygn. akt: KIO/UZP 1326/09, zgodnie 

z którym: „W ocenie Izby, za istotną treść oferty należy przyjąć te zobowiązania wykonawcy, 

przyjęte w ofercie, które są określone w sposób skonkretyzowany i niezmienny

 (…).”

Niezależnie  od  powyższego,  Odwołujący  podkreślił,  że  jego  intencją  było  złożenie 

oferty  odpowiadającej  wymaganiom  Zamawiającego  określonym  w  SIWZ,  co  Odwołujący 

wielokrotnie  potwierdził  w  swojej  ofercie,  jednoznacznie  wskazując,  w  pkt  1  formularza 

„Oferta”, że: „Oferujemy wykonanie usług ubezpieczeniowych w okresie 24 miesięcy za kwotę 

brutto zgodnie z opisem przedmiotu zamówienia (Specyfikacja warunków ubezpieczenia zał. 

Nr 5)”, a także w pkt 6 formularza „Oferta”: „Spełniamy wszystkie wymagania postanowione 

przez Zamawiającego w SIWZ

.”

 Podobnie w pkt 8 formularza „Oferta”: „W przypadku wybrania 

naszej oferty zobowiązujemy się do podpisania umowy przedłożonej przez Zamawiającego”

a więc, jak podał Odwołujący, na warunkach określonych przez Zamawiającego i zgodnie z 

załącznikiem nr 5 do SIWZ, co oznacza uwzględnienie wszelkich elementów opisu przedmiotu 

zamówienia, wycenę przedmiotu oferty zgodnie z wymaganiami. 

Jak bowiem, co przytoczył Odwołujący, wskazała KIO w wyroku z dnia 3 stycznia 2014 

r.,  sygn.  akt:  KIO  2877/13:  „Z  doświadczenia  życiowego  można  stwierdzić,  że  racjonalnie 

myślący wykonawca nie składa oferty, która podlega odrzuceniu.” 

W tym miejscu Odwołujący ponownie podkreślił, że przygotowując ofertę zaakceptował 

(i akceptuje do chwili obecnej), a następnie zastosował do wyceny wszystkie opisane przez 

Zamawiającego w załączniku nr 5 do SIWZ informacje, kwoty i wartości. 

Oferta  Odwołującego  złożona  w  przedmiotowym  postępowaniu,  w  jego  ocenie, 

zadośćuczyniła wszystkim formalnym i materialnym wymogom Zamawiającego, określonym 

w  SIWZ.  Tymczasem,  jak  podniósł  Odwołujący,  odrzucenie  oferty  dopuszczalne  jest 

wyłącznie w sytuacji stwierdzenia jej oczywistej i niepodważalnej niezgodności z wymogami 

SIWZ. 

W  niniejszym  stanie  faktycznym,  zdaniem  Odwołującego,  nie  można  mówić  o 

niezgodności  oferty  Odwołującego  z  SIWZ,  z  uwagi  na  okoliczność  pominięcia  przez 

Zamawiającego  istotnych  okoliczności  wskazanych  przez  Odwołującego  w  odwołaniu,  a  w 

szczególności charakteru OWU wobec: 

a)  określenia przez Zamawiającego Specyfikacji Warunków Ubezpieczenia i nadrzędnego 

charakteru SIWZ, 

b)  postanowień samego OWU wskazujących na brak bezwzględnego charakter dokumentu 

oraz 

c)  jednoznaczne  deklaracje  Odwołującego  w  zakresie  zaoferowania  przedmiotu  oferty 

zgodnego  z  SIWZ  i  chęci  podpisania  umowy  na  warunkach  określonych  przez 

Zamawiającego. 

Odwołujący podniósł, że o niezgodności oferty z treścią SIWZ można mówić wyłącznie 

w  przypadku,  gdy  oferta  nie  odpowiada  przedmiotowi  zamówienia  w  ten  sposób,  że  nie 

zapewnia jego realizacji w sposób opisany przez zamawiającego w SIWZ. Dokumentem, który 

w  pierwszej  kolejności  przesądza  o  zamiarze  wykonawcy  i  zadeklarowanym  sposobie 

realizacji  zamówienia  jest,  w  ocenie  Odwołującego,  pismo  wykonawcy,  odnoszące  się  do 

istotnych  elementów  zamówienia.  W  przedmiotowym  postępowaniu  były  to,  zdaniem 

Odwołującego, formularz „Oferta” wraz z załącznikami, m.in. wraz z uzupełnioną Specyfikacją 

asortymentowo-cenową (załącznik nr 1 do SIWZ). 

W powyższej kwestii, jak podał Odwołujący, wypowiedziała się również KIO w wyroku 

z dnia 26 czerwca 2009 r., sygn. akt: KIO/UZP 721/09, w którego uzasadnieniu wskazano, że: 

„O zakresie zobowiązania wyrażonego w ofercie wykonawcy w pierwszej kolejności przesądza 

jego treść, której materialnym substratem jest pismo wykonawcy, przedstawiające np. w formie 

formularza  ofertowego  cenę,  sposób  wykonania  czy  inne  warunki  zobowiązania,  które 

wykonawca podejmuje.” 

Odnosząc  powyższe  do  regulacji  określonych  w  Prawie  zamówień  publicznych 

Odwołujący  podał,  że  istotne  postanowienia  (essentialia  negotii)  przyszłej  umowy  są 

określane przez wykonawcę składającego ofertę na podstawie postanowień SIWZ. Nie jest to 

jednak, jak zauważył Odwołujący, równoznaczne z wymogiem wiernego przeniesienia treści 

specyfikacji do oferty, co podkreśla KIO w wyroku z dnia 17 października 2008 r., sygn. akt: 

KIO/UZP  1062/08:  „Zgodność  treści  oferty  z  treścią  specyfikacji  nie  musi  polegać  na 

dosłownym powtórzeniu brzmienia zapisów specyfikacji w złożonych ofertach. Istotne jest, aby 

sens  i  zakres  oświadczeń  składających  się  na  treść  oferty  odpowiadał  zamierzeniom 

zamawiającego.” 

Odwołujący  podniósł,  że  oferta  Odwołującego  zawiera  jednoznaczną  deklarację 

dotyczącą przedmiotu tej oferty, uwzględniającą wymagania Zamawiającego. Niezależnie od 

określenia  w  SIWZ  nadrzędnego  charakteru  tego  dokumentu  wobec  OWU,  również  samo 

OWU  (które  dołączono  do  oferty  pomocniczo)  zawiera,  jak  zauważył  Odwołujący, 

jednoznaczną deklarację, zgodnie z którą postanowienia OWU nie są bezwzględnie wiążące  

i  ulegają  modyfikacji  w  zależności  od  konkretnych  potrzeb  ubezpieczających.  Co  więcej,  w 

ocenie Odwołującego, nawet gdyby w OWU nie znajdowało się postanowienie rozdziału 12 

pkt  12.1,  to  już  sam  charakter  OWU  w  postępowaniu  zamówieniowym,  a  więc  charakter 

dokumentu  uzupełniającego  w  sytuacjach,  w  których  SIWZ  nie  zawiera  konkretnych 

wymagań, przesądza o braku niezgodności oferty Odwołującego z treścią załącznika nr 5 do 

SIWZ. Brak więc, zdaniem Odwołującego, podstawy do odrzucenia oferty Odwołującego na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp jako niezgodnej z treścią SIWZ. 

Pismem  z  dnia  21  marca  2017  r.  Zamawiający  wniósł  odpowiedź  na  odwołanie, 

domagając się jego oddalenia.  

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje: 

W  pkt  IX  Załącznika  nr  5  do  SIWZ  Zamawiający  podał  informacje  mając  wpływ  na 

ocenę ryzyka dla ubezpieczeń, wskazując, m.in.: „Osiągnięta wartość rocznej sprzedaży 231 

747 500,00 PLN

 (wg stanu na dzień 31.12.2016 r.). Przewidywana wartość rocznej sprzedaży 

na następny dwunastomiesięczny okres ubezpieczenia: 231 800 000,00 PLN”. 

W  pkt  X  Załącznika  nr  5  do  SIWZ  Zamawiający  podał  „sumy  ubezpieczenia  dla 

każdego okresu rozliczeniowego wskazał również następujące wartości: 

a)  środki trwałe wg wartości księgowej brutto: 69 281 340,71 PLN, w tym: 

budynki 46 532 033,81 PLN; 

budowle 6 246 875,81 PLN; 

maszyny i urządzenia, w tym sprzęt medyczny 13 174 284,07 PLN; 

wyposażenie 3 328147,02 PLN 

b)  środki obrotowe 2 500 000,00 PLN 

c)  gotówka w schowku ogniotrwałym 150 000,00 PLN 

d)  mienie jednorazowo wliczone do kosztów operacyjnych i nie ujęte w ewidencji 

ś

rodków trwałych 100 000,00 PLN 

e)  przepięcie spowodowane wyładowaniami atmosferycznymi 500 000,00 PLN 

W Rozdziale XII SIWZ Zamawiający wskazał, że: „1. W sprawach nieuregulowanych 

w  SIWZ  będą  miały  zastosowanie  ogólne  warunki  ubezpieczenia  Wykonawcy.  2.  Sumy 

gwarancyjne,  sumy  ubezpieczenia  oraz  limity  odpowiedzialności  określone  zostały  dla 

każdego okresu rozliczeniowego.” 

Bezsporne  w  niniejszej  sprawie  jest,  że  Zamawiający  nie  ustanowił  obowiązku 

przedłożenia wraz z ofertą OWU. 

Odwołujący  dołączył  do  oferty  OWU,  z  których  wynika,  m.in.:  „Ogólne  warunki 

ubezpieczenia  Biznes  Pakiet,  zwane  dalej  „OWU”,  mają  zastosowanie  do  umów 

ubezpieczenia  zawieranych  przez  B.    I.    S.  w  przedsiębiorcami  którzy  spełniają  łącznie 

następujące warunki: 

a)  posiadają mienie o łącznej wartości (we wszystkich lokalizacjach) nieprzekraczającej 

20 000 000 PLN, 

b)  w ostatnim roku obrotowym osiągnęli roczny przychód netto nieprzekraczający 20 000 

000 PLN” (Rozdział 1 pkt 1.1 OWU). 

Rozdział  12  pkt  12.1  OWU  stanowi,  że:  „W  porozumieniu  z  Ubezpieczającym  do 

umowy  ubezpieczenia  mogą  zostać  wprowadzone  postanowienia  dodatkowe  lub  odmienne 

od zapisów niniejszych OWU”. 

Pismem z dnia 8 marca br. Zamawiający poinformował Odwołującego, że jego oferta 

została  odrzucona,  „gdyż  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia (art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 29 stycznia 2004 

roku z późn. zm.)”. 

W  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  Odwołujący  wskazał,  że:  „Wykonawca  wraz  z 

ofertą przedłożył Ogólne Warunki Ubezpieczenia, które zgodnie z punktem 1.1 stanowią, że 

„ogólne  warunki  ubezpieczenia  Biznes  Pakiet  zwane  dalej  „OWU"  mają  zastosowanie  do 

umów zawieranych przez B.  I.  S. z przedsiębiorcami, którzy łącznie spełniają następujące 

warunki: 

a)  Posiadają mienie o łącznej wartości (we wszystkich lokalizacjach) nieprzekraczającej 

20 000 000 PLN 

b)  W ostatnim roku obrotowym osiągnęli roczny przychód netto nieprzekraczający 20 000 

000 PLN”. 

Tak  określone  ogólne  warunki  ubezpieczenia  wskazują  w  sposób  wyraźny,  że  oferta 

Wykonawcy  jest  sprzeczna  z  SIWZ.

  Wykonawca  kieruje  swoją  ofertę  do  podmiotów 

gospodarczych, których skala działalności jak i wartość mienia są nieporównywalnie mniejsze 

od  tego  jakim  dysponuje  Zamawiający,  i  które  co

  najistotniejsze,  podlegać  będzie 

ubezpieczeniu w ramach przedmiotowego zamówienia. 

Wartość  rocznego  przychodu  netto  w  ostatnim  roku  obrotowym  jak  i  wartość  posiadanego 

mienia  Zamawiającego  wielokrotnie  (ponad  11  -  krotnie)  przewyższają  bowiem  wyżej 

wskazane limity wartość mienia i obrotu przedsiębiorców, do których kierowana jest oferta B. 

I. 

 S. 

Zgodnie z

 postanowieniami SIWZ, Zamawiający wyraźnie, w punkcie IX Załącznika nr 5 do 

SIWZ - Specyfikacja Warunków Ubezpieczenia, wskazał, że osiągnięta przez niego wartość 

rocznej  sprzedaży  wg  stanu  na  dzień  31.12.2016  r.  wyniosła  231  747  500,00  PLN.

Przewidywana  wartość  rocznej  sprzedaży  na  następny  dwunastomiesięczny  okres 

ubezpieczenia: 231 800 000,00 PLN. 

Zamawiający określając w

  SIWZ  (punkt X  Załącznika nr  5)  sumy ubezpieczenia  dla każdego  

okresu rozliczeniowego wskazał również następujące wartości:  

a)  środki trwałe wg wartości księgowej brutto: 69 281 340,71 PLN, w tym: 

- budynki 46 532 033,81 PLN; 

- budowle 6 246 875,81 PLN; 

- maszyny i urządzenia, w tym sprzęt medyczny 13 174 284,07 PLN; 

- wyposażenie 3 328 147,02 PLN 

b)  środki obrotowe 2 500 000,00 PLN 

c)  gotówka w schowku ogniotrwałym 150 000,00 PLN 

d)  mienie jednorazowo wliczone do kosztów operacyjnych i nie ujęte w ewidencji środków 

trwałych 100 000,00 PLN 

e)  przepięcie spowodowane wyładowaniami atmosferycznymi 500 000,00 PLN. 

Stosownie do wymogów SIWZ, Zamawiający zastrzegł też, że wszystkie złożone dokumenty 

i oświadczenia muszą być zgodne z wymaganiami SIWZ (punkt 11.5 SIWZ). 

W  tej  sytuacji,  w  szczególności  uwzględniając  przedmiot  zamówienia,  usługi 

ubezpieczeniowe  i  znaczne  ryzyko  ciążące  na  Zamawiającym  w  zakresie  wyboru 

Wykonawcy, oczywistym jest, że niemożliwym staje się przyjęcie za najkorzystniejszą oferty 

Wykonawcy,  która  zawiera  w  swej  treści  zapisy  sprzeczne  z  treścią  SIWZ  i  wprost 

potwierdza,  że  kierowana  jest  ona  jedynie  do  grona  przedsiębiorców  spełniających  ściśle 

określone  w  niej  limity  wartości  osiąganych  przychodów  oraz  wartości  mienia, 

nieporównywalnie mniejsze, od tych które osiągnął Zamawiający. 

Z  tych  też  względów  odrzucenie  oferty  jako  nie  odpowiadającej  treści  SIWZ  stało  się 

konieczne”. 

Izba oddaliła  wniosek dowodowy  zgłoszony przez Odwołującego o przeprowadzenie 

dowodu  z  dokumentów  zaoferowanych  przez  Odwołującego  na  okoliczność  sposobu 

rozumienia przez innych zamawiających postanowień OWU, przedłożonych w przedmiotowym 

ustępowaniu, uznając, że nie zmierza do ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia 

sprawy.  Sposób  rozumienia  OWU  przez  inne  podmioty  stanowi  element  oceny  tych 

podmiotów, która w żadnym razie nie wiąże Izby. Ewentualna ocena prawna w tym zakresie 

należy właśnie do Izby jako element rozstrzygnięcia zawisłego sporu. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważył, co następuje: 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

Rozstrzygające  znaczenie  w  niniejszej  sprawie  ma  treść  oferty  wykonawcy,  której 

zawartość określił Zamawiający. Tylko bowiem oferta w tym kształcie, zdaniem Izby, podlega 

ocenie Zamawiającego pod kątem zgodności treści oferty z treścią SIWZ (art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy Pzp). Bezspornym w niniejszej sprawie pozostawało, że OWU nie składały się na treść 

oferty,  a  zatem,  w  ocenie  Izby,  wyciąganie  negatywnych  konsekwencji  dla  Wykonawcy  na 

podstawie dokumentów, które nie składały się na treść oferty jest nieuzasadnione.  

Skoro Zamawiający dał wyraz w treści SIWZ, jakie oświadczenia i dokumenty składają 

się na treść oferty, to winien tego zastrzeżenia przestrzegać i ustalić treść oświadczenia woli 

Wykonawcy na podstawie oświadczeń i dokumentów wymaganych. Zdaniem Izby, powyższe 

wynika nie tylko z faktu, że Zamawiający postanowieniami SIWZ jest związany, ale również i 

z  tej  przyczyny,  że  tego  wymaga  zasada  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców (art. 7 ust. 1 ustawy Pzp).  

Jeśli natomiast, co miało miejsce w niniejszej sprawie, Zamawiający dostrzegł, że poza 

oświadczeniami i dokumentami wymaganymi przez Zamawiającego, znajdują się tam jeszcze 

inne dokumenty, jakim były OWU, to Zamawiający winien powyższe potraktować co najwyżej 

jako wartość informacyjną. 

Za absolutnie nieuprawione należało uznać takie działanie Zamawiającego, który na 

podstawie  rzeczonego  dokumentu  zrekonstruował  treść  oświadczenia  woli  Odwołującego, 

pomijając  przy  tym  „właściwą”  treść  oferty.  Podkreślenia  wymaga,  że  oświadczenie  woli 

oferenta znajduje się w ofercie i nie ma żadnych podstaw normatywnych, aby to oświadczenie 

pomijać przy ocenie oferty Wykonawcy, czy je modyfikować na postawie innych dokumentów, 

które na treść oferty się nie składają. 

Zamawiający,  jak  wskazano,  mógł  zapoznać  się  z  treścią  pozostałych  dokumentów, 

które Odwołujący przedłożył wraz z ofertą, nawet jeśli nie tworzyły jej treści, ale jak wskazano 

wyżej,  rzeczone  dokumenty  mają  jedynie  walor  informacyjny,  co  powoduje,  że  jedynym 

dopuszczalnym  działaniem  Zamawiającego  było  wezwanie  Odwołującego  do  złożenia 

wyjaśnień w trybie przepisu art. 87 ust. 1 ustawy Pzp.  

Jeśli  Zamawiający,  jak  wskazywał,  miał  wątpliwości,  czy  może  być  objęty 

ubezpieczeniem przez Odwołującego z uwagi na postanowienia Rozdziału 1  pkt 1.1. OWU, 

które Odwołujący przedłożył wraz z ofertą, mógł te wątpliwości rozwiać na gruncie wyjaśnień. 

Natomiast nie było żadnych podstaw, żeby przyjąć, iż OWU stanowi treść oświadczenia woli 

Odwołującego i na tej tylko podstawie, z pominięciem pozostałych oświadczeń Odwołującego, 

stwierdzić,  że  treść  oferty  Odwołującego  jest  niezgodna  z  treścią  SIWZ.  W  związku  z 

powyższym już z tych względów należało uznać, że zarzut naruszenia przepisów art. 89 ust. 

1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp był uzasadniony.   

Przyjmując,  jak  wskazano  wyżej,  że  Zamawiający  mógł  skorzystać  z  uprawnienia 

wynikającego z przepisu art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, to zdaniem Izby, w świetle postanowień 

Rozdziału XII SIWZ, jak i bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, nie miał nawet takiej 

potrzeby. Zamawiający sam bowiem rozstrzygnął w SIWZ, że pierwszorzędne znaczenie będą 

miały właśnie postanowienia SIWZ, zaś OWU znajdą zastosowanie dopiero wtedy, gdy jakaś 

materia w SIWZ nie zostanie uregulowana. Oznacza to, że treść stosunku obligacyjnego, który 

ma połączyć strony, kształtowana jest co do zasady na podstawie postanowień SIWZ, w tym 

wzoru  umowy,  a  OWU  będą  miały  jedynie  znaczenie  uzupełniające.  Subsydiarny  charakter 

OWU  powoduje,  że  tylko  w  przedmiocie,  który  nie  został  przez  Zamawiającego  określony 

(uregulowany) zastosowanie znajdą OWU. 

Niezależnie  od  podanych  w  SIWZ  rozwiązań,  nie  sposób  nie  wskazać,  że  sporna 

materia wprost podpada pod przepis art. 385 § 1 k.c. 

Przepis  art.  385  §  1  k.c.,  wskazując  na  odrębność  wzorca  umowy  i  samej  umowy, 

określa  relację  między  nimi  na  wypadek  sprzeczności  między  treścią  umowy  i  wzorca. 

Przepis  ten  jest  wyrazem  preferencji  ustawodawcy  dla  tych  treści  stosunku  obligacyjnego, 

które są objęte konsensem stron. Rozstrzyga on konflikt na rzecz umowy, której przyznaje 

prymat nad wzorcem, a więc oświadczeniem proponenta, pozostającym poza zgodną wolą 

stron  umowy.  Przepis  art.  385  §  1  k.c.  stanowi,  że  w  razie  sprzeczności  treści  umowy  z 

wzorcem umowy strony są związane umową. 

Sprzeczność między treścią umowy a wzorcem może istnieć od chwili zawarcia umowy 

przy użyciu wzorca, ale może również pojawić się dopiero po zawarciu umowy, w następstwie 

wydania wzorca (nowego lub modyfikującego) w czasie trwania zobowiązania ciągłego albo 

późniejszych  zmian  umowy.  We  wszystkich  tych  przypadkach  do  powstałej  sprzeczności 

między treścią umowy a wzorcem należy stosować regułę prymatu umowy. 

Przepis art. 385 § 1 k.c. znajdzie zastosowanie wówczas, gdy sprzeczność zachodzi 

między wzorcem a treścią postanowień uzgodnionych przez strony, objętych konsensem. 

Dla zastosowania przepisu art. 385 § 1 k.c. konieczne jest więc ustalenie zakresu treści 

umowy i wzorca. W wyroku z dnia 21 grudnia 2005 r. (I ACa 663/05, LEX nr 186139) SA w 

Poznaniu  uznał,  że  jeżeli  strony  indywidualnie  ustaliły  obowiązujące  ubezpieczającego 

zabezpieczenia ubezpieczanego pojazdu w sposób odmienny, niż wynikało to z postanowień 

ogólnych warunków ubezpieczenia, to niezależnie od treści pisemnej polisy wystawionej przez 

zakład ubezpieczeń, decydujące znaczenie mają uzgodnienia umowne; bez znaczenia jest w 

tej sytuacji, że wspomniane ustalenie nie zostało dokonane na piśmie, gdyż dla swej ważności 

umowa ubezpieczenia nie wymaga szczególnej formy. 

Przepis  art.  385  §  1  k.c.  dotyczy  też  sytuacji,  gdy  strony  włączyły  do  umowy 

postanowienia  z  innego  (z  innych)  wzorców  niż  użyty  przez  proponenta  przy  zawieraniu 

umowy, przy czym bez znaczenia jest tu fakt, czy włączone do umowy postanowienia były, czy 

nie  były,  przedmiotem  indywidualnych  uzgodnień;  istotne  jest,  że  stanowią  część  umowy. 

Podobnie  w  przypadku  tzw.  umowy  formularzowej  może  dojść  do  sprzeczności  między  jej 

treścią  a  towarzyszącym  jej  wzorcem,  w  postaci  regulaminu.  Także  tu  powinien  znaleźć 

zastosowanie  przepis  art.  385  §  1  k.c.,  gdyż  w  odróżnieniu  od  regulaminu,  umowy 

formularzowej  nie  można  kwalifikować  wyłącznie  jako  wzoru  umowy,  czynności  poza 

konsensem stron. Brak konsensu oznaczałby bowiem brak umowy i całkowitą nieskuteczność 

obu wzorców. Jeżeli więc umowa została zawarta przy użyciu dwóch wzorców, z których jeden 

był  formularzem  umowy,  a  drugi  regulaminem,  to  przepis  art.  385  §  1  k.c.  znajdzie 

zastosowanie,  gdy  regulamin  pozostawać  będzie  w  sprzeczności  z  postanowieniami 

uzgodnionymi  przez  strony  i  ujętymi  w  umowie  formularzowej,  bez  względu  na  to,  czy  były 

przedmiotem  negocjacji (por. także  M.  Lemkowski,  Materialna  ochrona...,  s.  78;  F.  Zoll (w:) 

Prawo  bankowe.  Komentarz,  t.  II,  s.  291–292;  nieco  odmiennie  M.  Bednarek  (w:)  System 

prawa prywatnego, t. 5, s. 713–714). 

Rozstrzygnięcie sprzeczności między wzorcem a umową może polegać na uchyleniu 

skuteczności  tych  postanowień  wzorca,  które  uniemożliwiają  ich  zastosowanie  do 

zobowiązania kreowanego umową. Jak stwierdził SA w Białymstoku (wyrok z dnia 14 grudnia 

2005 r., I ACa 670/05, OSAB 2005, z. 4, poz. 3), zasada priorytetu umowy względem wzorca 

oznacza, że zawarcie umowy ubezpieczenia mienia, które według treści ogólnych warunków 

ubezpieczenia ubezpieczeniu nie podlega, pociąga za sobą konieczność rozwiązania kolizji 

między umową i wzorcem w sposób określony w przepisie art. 385 § 1 k.c. 

Znajomość wzorca przez adherenta nie ma znaczenia dla zastosowania art. 385 § 1 

k.c.  

Sprzeczność  między  treścią  umowy  a  wzorcem  nie  ma  żadnych  konsekwencji  dla 

umowy. Jej skuteczność pozostaje bez zmian. Także wzorzec umowy zachowuje doniosłość 

prawną  i  w  stosunkach  z  innymi  kontrahentami  może  skutecznie  kształtować  prawa  i 

obowiązki umownych stosunków obligacyjnych proponenta. 

Konsekwencje sprzeczności między treścią umowy a wzorcem polegają na braku mocy 

wiążącej wzorca wobec adherenta. Z reguły brak związania dotyczyć będzie wyłącznie kwestii, 

które w sposób odmienny uregulowane zostały umową stron. Brak bowiem uzasadnienia dla 

stanowiska, że jakakolwiek sprzeczność treści umowy z  wzorcem powoduje brak związania 

wszystkimi postanowieniami wzorca. Taki skutek mógłby zaistnieć wyłącznie w szczególnych 

przypadkach,  gdyby  analiza  wszelkich  okoliczności  prowadziła  do  wniosku,  że  bez 

postanowień  sprzecznych  z  umową  wzorzec  nie  zostałby  wydany  (por.  art.  58  §  3  k.c.). 

Wzorzec  umowny  jest  więc  skuteczny  tylko  w  takim  zakresie,  w  jakim  nie  jest  sprzeczny  z 

postanowieniami umowy (por. M. Bednarek (w:) System prawa prywatnego, t. 5, s. 714–715; 

W.  Popiołek  (w:)  K.  Pietrzykowski,  Komentarz,  t.  I,  2011,  art.  385,  nb  2;  Z.  Radwański,  A. 

Olejniczak,  Zobowiązania,  2012,  nb  423;  K.  Zagrobelny  (w:)  E. Gniewek,  P.  Machnikowski, 

Komentarz, 2013, art. 385, nb 4). 

Odnosząc  powyższe  do  niniejszego  stanu  faktycznego  stwierdzić  należy,  że 

przedłożenie przez Odwołującego OWU, w świetle powołanego przepisu i postanowień SIWZ, 

nie powinno powodować u Zamawiającego wątpliwości, jaka będzie treść przyszłego stosunku 

obligacyjnego,  który  ma  łączyć  strony,  czy  będzie  kształtowana  przez  treść  oferty  i 

postanowienia SIWZ, czy też wzorzec umowy, jakim posłużył się Odwołujący i jakie znaczenie 

miałaby kolizja regulacji zawartych w poszczególnych dokumentach.  

Odpowiedź na tle przytoczonych regulacji jest jasna, będzie kształtowała przez treść 

oferty  sporządzonej  na  postawie  SIWZ  i  treść  SIWZ,  w  zakresie,  w  jakim  określa  kształt 

stosunku obligacyjnego (podmiot, przedmiot, zakres ubezpieczenia, prawa i obowiązki stron 

etc.), zaś OWU znajdą zastosowanie o tyle, o ile danej materii nie regulują już ww. dokumenty.  

Mając powyższe na uwadze, sięganie do regulacji zawartych w Rozdziale 12 pkt 12.1 

OWU  nie  jest  w  ogóle  konieczne.  Zatem  przywoływane  przez  Zamawiającego  na  tle 

powołanego Rozdziału wątpliwości nie mają żadnego znaczenia i z tego względu w ogóle nie 

podlegają ocenie. Zamawiający nie musi się bowiem zastanawiać, w jaki sposób do umowy 

ubezpieczenia  mogą  zostać  wprowadzone  dodatkowe  czy  też  odmienne  postanowienia  od 

tych  zawartych  w  OWU,  skoro  OWU,  co  zostało  wyżej  stwierdzone,  ma  drugorzędne 

znaczenie i znajduje zastosowanie jedynie w zakresie, w jakim strony na postawie zawartej 

umowy, danej materii nie uregulowały.  

Podsumowując  stwierdzić  należy,  że  w  niniejszym  stanie  faktycznym  nie 

zaktualizowały  się  przesłanki  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  co  skutkowało  naruszeniem 

przepisów art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Natomiast Izba nie 

dostrzega podstaw do stwierdzenia naruszenia przepisów art. 87 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp, gdyż zaniechanie wyjaśnienia 

treści  oferty  nie  legło  u  podstaw  odrzucenia  oferty  Odwołującego  i  nie  było  niezbędne  do 

zapobieżenia temu skutkowi. Zamawiający bowiem wadliwie ocenił treść oferty Odwołującego 

i powyższe stało się przyczyną jej odrzucenia. Natomiast zarzut naruszenia przepisów art. 91 

ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp jest o tyle uzasadniony, że Zamawiający dokonał 

wadliwego  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  pomijając  ofertę  Odwołującego,  natomiast  u 

ź

ródeł  tej  wadliwej  decyzji  nie  leżą  kryteria  oceny  ofert,  jak  wskazuje  uzasadnienie  prawne 

zarzutu. 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art. 

192 ust. 9 i 10 w zw. z § 3 pkt 1 lit. a oraz pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów 

z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 

238  ze  zm.),  zaliczając  do  kosztów  postępowania  odwoławczego  wpis  od  odwołania  w 

wysokości  7.500,00  zł  oraz  koszty  wynagrodzenia  pełnomocnika  Odwołującego  w  kwocie 

3.600,00 zł. 

Przewodniczący: ………………………