KIO 204/17 WYROK dnia 13 lutego 2017 r.

WYROK 

z dnia 13 lutego 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

 Daniel Konicz 

 Marek Koleśnikow  

  Protokolant: Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie 

8  lutego  2017  r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego 

30 stycznia 2017 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  

przez wykonawcę:

 Instal Kraków S.A. z siedzibą w Krakowie  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Rozbudowa  i  przebudowa 

oczyszczalni ścieków w Dobrzeniu Wielkim (nr postępowania ZP/PROW/4/2016) 

prowadzonym przez zamawiającego:

 PROWOD sp. z o.o. z siedzibą w Kupie  

przy  udziale 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  

Inżynieria  Rzeszów  S.A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie,  Przedsiębiorstwo  Inżynierii 

Ś

rodowiska EkoWodrol sp. z o.o. z siedzibą w Koszalinie – zgłaszających przystąpienie 

do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie.  

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  Instal  Kraków  S.A.  z  siedzibą  w  Krakowie  i  zalicza 

w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

10000 zł 00 gr (słownie: dziesięć 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  powyższego 

odwołującego  –  tytułem 

wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  w  terminie  7  dni 

od dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Opolu. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

……………………………… 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  PROWOD  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kupie 

–  prowadzi  na  podstawie 

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 

2164  ze  zm.)  {dalej  również  „ustawa  pzp”  lub  „pzp”}  w trybie  przetargu  nieograniczonego, 

postępowanie  o udzielenie  zamówienia  na roboty  budowlane  pn.  Rozbudowa  i  przebudowa 

oczyszczalni ścieków w Dobrzeniu Wielkim (nr postępowania ZP/PROW/4/2016). 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  25  lipca  2016  r.  zostało  zamieszczone  w  Biuletynie 

Zamówień  Publicznych  pod  nr  154969-2016,  Zamawiający  zamieścił  ogłoszenie 

o zamówieniu  w  swojej  siedzibie  oraz  na  swojej  stronie  internetowej  {www.prowod.pl}, 

na której  udostępnił  również  specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  {dalej  również 

w skrócie: „specyfikacja”, „SIWZ” lub „s.i.w.z.”}. 

Wartość przedmiotowego zamówienia nie przekracza kwot określonych w przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

25  stycznia  2017  r.  Zamawiający  przesłał  Odwołującemu  –  Instalowi  Kraków  S.A. 

z siedzibą  w  Krakowie  {dalej  również:  „Instal”}  zawiadomienie  o  wyborze  jako 

najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia:  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie,  Przedsiębiorstwo  Inżynierii 

Ś

rodowiska  EkoWodrol  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Koszalinie  {dalej  również:  „Konsorcjum 

Inżynieria”}, a także o odrzuceniu oferty Odwołującego 

30  stycznia  2017  r.  Odwołujący  wniósł  w  formie  elektronicznej  opatrzonej 

bezpiecznym 

podpisem 

elektronicznym 

weryfikowanym 

za 

pomocą 

ważnego 

kwalifikowanego 

certyfikatu 

do Prezesa 

Krajowej 

Izby 

Odwoławczej 

odwołanie 

od powyższych  czynności,  a  także  od  zaniechania  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  Inżynieria 

oraz  oferty  złożonej  przez  Budimex  S.A.  i  Cadagua  S.A.  wspólnie  ubiegających  się 

o udzielenie zamówienia {dalej również: „Konsorcjum Budimex”}. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp: 

1.  Art. 89 ust 1 pkt 2 – przez odrzucenie oferty Instalu, pomimo że jest ona zgodna z SIWZ. 

2.  Art.  89  ust  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  7  –  przez  zaniechanie  odrzucenia  ofert  Konsorcjum 

Inżynieria oraz Konsorcjum Budimex, pomimo że są one niezgodne z SIWZ. 

3.  Art.  7  ust.  1  i  2  w  zw.  z  art.  7  ust.  3  –  przez  nierówne  traktowanie  wykonawców 

przejawiające się w różnej ocenie spełnienia przez wykonawców wymogów określonych 

w SIWZ. 

4.  Art.  8  ust.  3  –  przez  ujawnienie  informacji,  które  zostały  zastrzeżone  przez 

Odwołującego jako stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. 

5.  Art.  26  ust.  4  –  przez  jego  niezastosowanie  w  zakresie  informacji  dotyczących 

legitymowania się przez Odwołującego wymaganym doświadczeniem. 

6.  Art.  26  ust.  3  –  przez  jego  niezastosowanie  w  zakresie  informacji  dotyczących 

legitymowania się przez Odwołującego wymaganym doświadczeniem. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  Unieważnienia odrzucenia oferty Instalu. 

2.  Unieważnienie wyboru najkorzystniejszej oferty. 

3.  Powtórzenia czynności badania I oceny ofert. 

4.  Odrzucenia ofert Konsorcjum Inżynieria oraz Konsorcjum Budimex. 

5.  Wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Ponadto  Odwołujący  sprecyzował  powyższą  listę  zarzutów  przez  wskazanie 

następujących okoliczności prawnych i faktycznych dla uzasadnienia wniesienia odwołania. 

{ad pkt 1 listy zarzutów} 

 Odwołujący  zrelacjonował,  że  Zamawiający  podał  następujące  powody  odrzucenia 

oferty Instalu:  

– zaoferowana ładowarka przegubowa Schaffer model 5680Z nie spełnia wymagań SIWZ w 

zakresie:  obciążenia  destabilizującego  przy  pozycji  na  wprost,  obciążenia  destabilizującego 

przy pełnym skręcie oraz ciśnienia roboczego pompy hydraulicznej; 

–  brak  możliwości  zaakceptowania  wyjaśnień  Instalu  z  18.01.2017  r.  odnośnie  ładowarki 

Schaffer model 8600Z, gdyż wzięcie ich pod uwagę wiązałoby się z niedopuszczalną zmianą 

treści oferty. 

Odwołujący podał, że w pkt 8.3 SIWZ Zamawiający określił, że kompletna oferta musi 

zawierać  5  elementów:  1)  formularza  oferty,  sporządzonego  na  podstawie  wzoru 

dołączonego  do  IDW,  wypełnionego  zgodnie  ze  wskazówkami  Zamawiającego;  2) 

wycenionego przez wykonawcę przedmiaru robót, sporządzonego na podstawie przedmiaru 

robót stanowiącego dział IV SIWZ; 3) tabeli porównawczej wybranych urządzeń  – załącznika 

nr  2  do  IDW,  4)  w  przypadku  stosowania  materiałów  lub  rozwiązań  technicznych 

równoważnych  do  opisanych  w  SIWZ    –  wszystkich  niezbędnych  dokumentów 

potwierdzających w sposób bezsporny ich równoważność; 5) stosownych pełnomocnictw. 

Ponadto zgodne z wymogiem Zamawiającego oferenci mieli przedłożyć wraz z ofertą 

karty  katalogowe  dla  maszyn,  które  mają  zamiar  dostarczyć  jako  wyposażenie  dodatkowe 

oczyszczalni. 

Odwołujący  opisał,  że  wszyscy  oferenci  w  podobny  sposób  prezentowali  maszyny, 

które  mają  zamiar  dostarczyć,  składając  dotyczące  ich  katalogi,  przy  czym  najczęściej  

dotyczyły one (zdjęcia, karty katalogowe) rodzin maszyn poszczególnych producentów. 

Odwołujący zrelacjonował w szczególności, że w jego ofercie znalazły się: 

–  katalog  rodziny  ładowarek  Schaffer  klasy  dynamicznej  Z  tj.  dotyczący  modeli  4350Z, 

5680Z,  6680Z  i  8600Z,  zawierający  tabele  danych  technicznych  rodziny  ładowarek  oraz 

zdjęcia  ładowarek:  5680Z,  6680Z  i  8600Z,  a  także  oferta  dostawcy  –  Schaffer  Ładowarki 

Pasek sp. z o.o. {dalej również: „Pasek”} z 18.11.2016 r. dotycząca ładowarki Schaffer model 

5680Z; 

– zdjęcia ciągnika John Derre wraz z ofertą techniczną nr 14259096 dot. ciągnika John Derre 

–    zdjęcia  przyczepy  Pronar  T653/2  wraz  z  jej  danymi  technicznymi  i  opisem  budowy 

przyczep T653, T653/1, T653/2; 

–  zdjęcie  kosiarki  bijakowej  tylno-bocznej  Pronar  BBK200M  wraz  z  kartą  wyrobu  dla  tego 

typu kosiarki oraz charakterystyką techniczną kosiarek typ BBK160M / BBK180M / BBK200M  

Odwołujący opisał również, że:  

–  z  uwagi  na  dużą  objętość  przedłożonych  przez  wykonawców  dokumentów  w  przypadku 

wątpliwości  co  do  spełniania  wymagań  SIWZ,  Zamawiający  wzywał  wykonawców  do 

złożenia  wyjaśnień,  również  w  zakresie  doprecyzowania,  które  dokładnie  modele  (z  danej 

rodziny maszyn) zostaną dostarczone. 

–  wykonawcy  w  różny  sposób  dokonywali  doprecyzowania  np.  składając  stosowne 

oświadczenie, kartę katalogową (specyfikację) konkretnego modelu maszyny, ofertę na dany 

model maszyny lub wyjaśnienia producenta danej maszyny, w których podany był konkretny 

model danej maszyny itp. 

 Odnośnie złożonych przez siebie wyjaśnień Odwołujący podał, że przygotowując się 

do  udzielenia  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego  z  10.01.2017 r.,  zorientował  się,  że 

omyłkowo przedłożył wraz z katalogiem ładowarek Scheffer ofertę dystrybutora na ładowarkę 

Schaffer  5680Z,  podczas  gdy  z  uwagi  na  dokonaną  30.11.2016  r.  przez  Zamawiającego 

zmianę  SIWZ  pozyskał  od  tego  dystrybutora  nową  ofertę  z  5.12.2016  r.  na  ładowarkę 

Schaffer  model  8600Z,  którą  zamierzał  dostarczyć  Zamawiającemu.  O  powyższym 

poinformował Zamawiającego w wyjaśnieniach z 17.01.2017 r. 

Dla  wyjaśnienia  omyłki  związanej  z  załączeniem  do  oferty  nieaktualnej  oferty 

dostawcy na ładowarkę Scheffer 5680Z Odwołujący uznał za celowe przybliżenie chronologii 

zmian zapisów SIWZ odnośnie ładowarek przegubowych. 

W  pierwotnej  dokumentacji  np.  w  przedmiarze  poz.  618  d.10  wskazano  „Ładowarka 

przegubowa, np. JCB WLS 406”, czyli z nazwy wskazano producenta i model. 

W  wyjaśnieniach  z  7.11.2016  r.  w  pkt  3  Zamawiający  dokonał  w  powyższej  poz. 

przedmiarów  zmiany  opisu  na  „Ładowarka  przegubowa”,  jednocześnie  podając  w  tej 

odpowiedzi parametry, które ma spełniać owa ładowarka przegubowa, w tym, że pojemność 

skokowa ładowarki ma wynosić co najmniej 3,1 L oraz ma ona posiadać blokadę przedniego 

i tylnego dyferencjału. 

Następnie w wyjaśnieniach z  18.11.2016 r. (ZP/PROW/4/2016/40) na pytanie nr 1 o 

dopuszczenie  ładowarki  o  pojemności  silnika  2,482  L  oraz  na  pytanie  nr  2  o  dopuszczenie 

maszyny z blokadą tylko przedniego dyferencjału, Zamawiający odpowiedział negatywnie.  

Po  zapoznaniu  się  z  powyższymi  odpowiedziami  18.11.2016  r.  Instal  zwrócił  się  do 

firmy  Interhandler  sp.  z  o.o.  (dystrybutora  ładowarek  JCB)  o  przedłożenie  oferty 

na ładowarkę  spełniającą  wymogi  SIWZ.  W  odpowiedzi  18.11.2016  r.  otrzymał  wiadomość 

mailową,  w  której  przedstawiciel  Interhandlera  odmówił  złożenia  oferty  na  ładowarkę  JCB, 

wskazując,  że  maszyną  najbardziej  pasującą  do  wymagań  technicznych  ze  specyfikacji 

z gamy  JCB  jest  WLS  407,  ale  niestety  posiada  on  mniejszy  silnik  o  poi.  2.5  L  oraz  nie 

posiada blokady mechanizmu różnicowego tylnej osi. 

W związku z powyższym Instal zwrócił się do firmy Pasek i otrzymał najpierw ofertę 

na ładowarkę Schaffer 5680Z (oferta z 18.11.2016 r.). 

W wyjaśnieniach z 30.11.2016 r. Zamawiający wprowadził między zmiany polegające 

na  usunięciu  wymagania  pojemności  silnika  co  najmniej  3,1L  oraz  blokady  tylnego 

dyferencjału. 

 Po tej zmianie warunków SIWZ Instal uzyskał od Paska drugą ofertę z 5.12.2016 r. 

na ładowarkę Schaffer 8600Z.  

Według  Odwołującego  powyższe  obrazuje,  że  jedynym  uchybieniem  Instalu,  które 

spowodowało odrzucenie przez Zamawiającego oferty, jest zaoferowanie ładowarki Schaffer, 

podczas gdy pozostali wykonawcy zaoferowali ładowarkę JCB.  

Odwołujący 

zarzucił 

Zamawiającemu 

niezgodne 

z 

prawdą 

wskazanie 

w zawiadomieniu  o  rozstrzygnięciu  postępowania,  że  Odwołujący  zaoferował  ładowarkę 

Schaffer model 6800Z, gdyż został przez niego zaoferowany model 8600Z. 

Niezależnie  od  powyższego  Odwołujący  podniósł,  że  po  otrzymaniu  zawiadomienia 

o rozstrzygnięciu  postępowania  zwrócił  się  drogą  elektroniczną  do  wspomnianego  dealera 

ładowarek  Schaffer  z  prośbą  o  wyjaśnienie,  czy  zaoferowany  pierwotnie  model  5680Z 

spełniał wymogi SIWZ. W odpowiedzi otrzymał potwierdzenie, że również ładowarka 5680Z 

spełnia  wymogi  SIWZ,  w  tym  w  zakresie  obciążeń  destabilizacyjnych  oraz  ciśnienia  pompy 

hydraulicznej. 

Odwołujący  wywiódł,  że  nawet  jeśliby  przyjąć,  że  nastąpiła  zmiana  oferty  odnośnie 

ładowarki  z  modelu  5680Z  na  8600Z,  polegałaby  ona  na  zmianie  ładowarki  przegubowej 

Schaffer spełniającej wymogi SIWZ na ładowarkę przegubową Schaffer również spełniającą 

wymogi SIWZ.  

Zdaniem  Odwołującego  z  przywołanego  powyżej  postanowienia  SIWZ  odnośnie 

zawartości  oferty  wynika,  że  katalogi,  karty  katalogowe,  materiały  reklamowe  dotyczące 

maszyn wyposażenia dodatkowego oczyszczalni nie stanowią treści oferty. W związku z tym 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że  zaakceptowanie  przez  niego  wyjaśnień 

z 18.01.2017  r.  na  temat  zaoferowanej  ładowarki  Schaffer  model  8600Z  nie  stanowiłoby 

zmiany treści oferty. 

Odwołujący  podniósł,  że  odrzucenie  jego  oferty  tylko  z  powodu  innego  napisu 

na maszynie  służącej  między  innymi  do  przewożenia  osadu  z  miejsca  A  na  miejsce  B  na 

terenie  oczyszczalni,  spowoduje,  że  Zamawiający  będzie  musiał  zapłacić  o  514.000,00  zł 

netto  więcej  (za  którą  Zamawiający  mógłby  dokupić  jeszcze  dodatkowe  2  ładowarki,  gdyż 

wydatek  na  zakup  jednej  to  kwota  ponad  200.000,00  zł),  gdyż  to  o  taką  kwotę  netto  jest 

droższa oferta Konsorcjum  

6  lutego  2017  r.  wpłynęła  do  Izby  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  Zamawiający 

wniósł o jego oddalenie, w następujący sposób uzasadniając swoje stanowisko. 

W  pierwszej  kolejności  Zamawiający  zrelacjonował  zmiany  opisu  przedmiotu 

zamówienia dotyczące ładowarki przegubowej.  

Zamawiający określił wymogi w doniesieniu do ładowarki przegubowej w Specyfikacji 

Technicznej  Wykonania  i  Odbioru  Robót  Budowlanych  {dalej  również:  STWiORB”} 

na stronach 47-48. 

Następnie  pismem  z  7  listopada  2016  r.  (nr  ZP/PROW/4/2016/37)  dokonał  korekty  

opisu  polegającą  na  tym,  że  zrezygnował  z  przykładowego  wskazania  ładowarki 

przegubowej  „JCB  WLS  406”  oraz  dodał  postanowienie  dotyczące  wymaganego  roku 

produkcji oraz dokumentów, które mają być dostarczone wraz z pojazdem.   

W  zakresie  ładowarki  przegubowej,  Zamawiający  udzielał  następnie  dwóch 

odpowiedzi 

na 

pytania 

wykonawców 

pismami 

z 

listopada 

r. 

(nr 

ZP/PROW/4/2016/40) oraz  30 listopada 2016 r. (nr ZP/PROW/4/2016/42). 

W  treści  tego  ostatniego  pisma  Zamawiający  dokonał  ponownie  zmiany  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  ładowarki  przegubowej,  polegających  na:  1)  usunięciu 

postanowienia  odnoszącego  się  do  pojemności  silnika;  2)  usunięciu  wymagania  blokady 

tylnego dyferencjału; 3) usunięciu części wymagań odnoszących się do gabarytów ładowarki; 

4) usunięciu części postanowienia odnoszącego się do wideł do palet.  

W drugiej kolejności Zamawiający zrelacjonował zawartość oferty odnośnie ładowarki 

przegubowej oraz przebieg badania oferty w tym zakresie  

Oferta Instalu odnośnie ładowarki przegubowej znajdowała się w części zastrzeżonej 

jako tajemnica  przedsiębiorstwa  w  następującej  konfiguracji:  1)  strona  tytułowa  „Ładowarka 

przegubowa”  (str.  41);  2)  datowana  na  18  listopada  2016  r.  oferta  dystrybutora  dla  Instalu 

dotycząca  modelu  ładowarki  przegubowej  o  oznaczeniu  producenta  5680Z  wraz  ze 

szczegółowym  opisem  parametrów  technicznych  (str.  42-43);  3)  zdjęcie  ładowarki 

przegubowej o oznaczeniu producenta 5680Z (str. 44); 4)   karta  katalogowa  producenta  dla 

ładowarek przegubowych o oznaczeniach 4350Z, 5680Z, 6680Z oraz 8600Z (str. 45-57). 

Wobec powzięcia wątpliwości odnośnie oferty Odwołującego, Zamawiający skierował 

do  niego  pismo  z  10  stycznia  2017  r.  (nr  ZP/PROW/2016/4/48),  w  którym  odnośnie  

ładowarki  przegubowej  wniósł  o  wyjaśnienie  wątpliwości  co  do  zgodności  z  wymaganymi 

parametrami wyszczególnionych w 12 pkt, w szczególności wskazując: 

–  w  pkt  7)  –  na  brak  potwierdzenia  wymogu  posiadania  przez  urządzenie  pompy 

hydraulicznej o wydajności min. 60 l/min i ciśnieniu roboczym min. 230 barów, gdyż z danych 

zawartych w dokumentach wynika, że wydajność pompy wynosi 64 l/min, natomiast ciśnienie 

robocze 200 barów; 

–  w  pkt  10)  –  na  brak  potwierdzenia,  że  oferowane  urządzenie  cechuje  się  obciążeniem 

destabilizującym: na wprost – co najmniej 3700 kg i przy pełnym skręcie – co najmniej 3200 

kg,  gdyż  z  danych  zawartych  w  dokumentach  wynika,  że  obciążenie  destabilizujące  na 

wprost wynosi 2500 kg natomiast przy pełnym skręcie – 2000 kg.  

W  odpowiedzi  na  powyższe  Odwołujący  wyjaśnił  w  części  niejawnej  wyjaśnień, 

ż

e jego  pierwotna  oferta  w  zakresie  stron  42-43  części  niejawnej  została  sformułowana 

omyłkowo i de facto powinna zawierać datowaną na 5 grudnia 2016 r. ofertę dystrybutora na 

model  ładowarki  przegubowej  o  oznaczeniu  8600Z  wraz  ze  szczegółowym  opisem 

parametrów  technicznych.  Na  dowód  swojego  twierdzenia  Inastal  załączył  wspomnianą  w 

wyjaśnieniach  ofertę  oraz  pismo  tegoż  podmiotu  z  11  stycznia  2017  r.  Odwołujący  wskazał 

równocześnie, że model ładowarki przegubowej o oznaczeniu producenckim 8600Z spełnia 

wymogi Zamawiającego {co według Zamawiającego jest niesporne}. 

W  rezultacie,  dokonując  oceny  ofert  złożonych  w  przedmiotowym  postępowaniu, 

Zamawiający stwierdził, że Odwołujący dokonał zmiany treści oferty w tym zakresie, w jakim 

zaoferował  Zamawiającemu  ładowarkę  przegubową,  pierwotnie  o  oznaczeniu  5680Z, 

a w treści wyjaśnień – o oznaczeniu 8600Z.  

Zamawiający wywiódł, że zarówno ofertę wykonawcy, jak i każde kolejne pismo, które 

ma na celu wyjaśnienie tejże oferty lub jej uzupełnienie, należy rozstrzygać w cywilistycznych 

kategoriach  oświadczeń  woli  lub  wiedzy.  Z  tego  punktu  widzenia,  biorąc  pod  uwagę 

pierwotną  treść  oferty  Odwołującego,  a  w  szczególności  fakt,  że  z  dokumentów 

stanowiących  integralną  część  tejże  oferty  (opisanych  szczegółowo  powyżej)  wskazywały 

jednoznacznie na model ładowarki przegubowej o oznaczeniu 5680Z, Zamawiający nie mógł 

przyjąć  za  racjonalnie  uzasadnione  wyjaśnienie,  że  Odwołujący  zaoferował  pierwotnie 

ładowarkę przegubową o oznaczeniu 8600Z, a jedynym jego uchybieniem było przedłożenie 

Zamawiającemu niewłaściwych dokumentów potwierdzających jej parametry techniczne (np. 

kart  katalogowych,  ofert  dystrybutorów).  Innymi  słowy  z  całego  kontekstu  oferty 

Odwołującego, mając na uwadze zasady wykładni oświadczeń woli, ewidentnie Odwołujący 

zaoferował pierwotnie Zamawiającemu ładowarkę przegubową o oznaczeniu 5680Z, a więc 

niespełniającą wymogów Zamawiającego. Późniejsze wykazywanie przez Odwołującego, że 

oferta  dotyczyła  modelu  8600Z,  z  powyższych  względów  zostało  uznane  nie  tyle  za 

niewiarygodne, co za nakierowane na faktyczną zmianę treści oferty.  

Według  Zamawiającego  wykazywanie  przez  Odwołującego,  że  ładowarka 

przegubowa  o  oznaczeniu  5680Z  spełnia  wymogi  specyfikacji  jest  dalece  spóźnione. 

Zamawiający podkreślił, że  na dzień rozstrzygnięcia postępowania, po uzyskaniu wyjaśnień 

Odwołującego,  nie  dysponował  jakimkolwiek  dokumentem  producenta  bądź  dystrybutora, 

który  potwierdzałaby  taki  stan  rzeczy.  Na  składanie  takich  wyjaśnień,  popartych 

dokumentacją techniczną producenta lub dystrybutora, był czas przed rozstrzygnięciem ofert. 

Wtedy  Odwołujący  miał  uprawnienie  do  wykazywania,  że  pierwotnie  zaoferowany  model 

wypełnia  wymogi  Zamawiającego,  a  zamiast  tego  wykazywał,  że  chciał  zaoferować    inny 

model ładowarki. W ocenie Zamawiającego Odwołujący sam zgubił się w swoich dążeniach 

do uzyskania przymiotowego zamówienia publicznego. W pierwszej kolejności tłumacząc się, 

ż

e  de  facto  chciał  zaoferować  model  8600Z  (który  spełnia  wymogi  Zamawiającego),  a  nie 

5680Z  (który  nie  spełnia  wymogów  Zamawiającego).  W  drugiej  kolejności,  już  na  etapie 

postępowania odwoławczego, że i jeden i drugi model spełnia wymogi Zamawiającego. 

Zamawiający 

sprecyzował, 

ż

e 

na 

dzień 

rozstrzygnięcia 

przedmiotowego 

postępowania 

przetargowego 

dysponował 

dokumentami 

przedstawionymi 

przez 

Odwołującego, z których treści wyraźnie wynikało, że zaoferowany model 5680Z nie spełnia 

wymogów  Zamawiającego  przynajmniej  w  zakresie:  obciążeń  destabilizacyjnych  oraz 

ciśnienia pompy hydraulicznej. 

Zamawiający podniósł, że nieprawdą jest jakoby dokonanie przez niego zmiany opisu 

przedmiotu  zamówienia,  które  powyżej  zrelacjonował,  wymuszały  na  Odwołującym 

uzyskanie  od  swojego  dostawcy  innej,  dodatkowej  oferty,  a  więc  zmiany  modelu  ładowarki 

z 5680Z na 8600Z, gdyż w zaoferowanej konfiguracji model 5680Z nie spełniał ani wymogów 

pierwotnych,  ani wymogów zmienionych; 

Zamawiający podsumował,  że jego ocena odnośnie dokonania przez Odwołującego 

zmiany  treści  oferty  nie  opiera  się  li  tylko  na  kwestii  ewentualnej  zmiany  karty  katalogowej, 

ale  na  całościowej  analizie  treści  oświadczenia  woli  Odwołującego,  którego  treść  należy 

wnioskować  na  podstawie  całości  oferty  oraz  wyjaśnień.  Zobligowany  był,  aby  uczynić  to 

zgodnie  z  zasadami  wykładni  oświadczeń  woli  i  w  sposób  spójny  wobec  wszystkich 

pozostałych wykonawców. 

1 lutego 2017 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło w formie pisemnej 

zgłoszenie  przez  Konsorcjum  Inżynieria  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie zamawiającego.  

Wobec  dokonania  zgłoszenia  w  odpowiedniej  formie,  z  zachowaniem  3-dniowego 

terminu oraz wymogu przekazania kopii zgłoszenia Stronom postępowania – a więc zgodnie 

z art. 185 ust. 2 pzp – Izba nie miała podstaw do stwierdzenia nieskuteczności przystąpienia, 

co do którego nie zgłoszono również opozycji.  

Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony – podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp. Nie zgłoszono również w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  w  całości  lub  umorzenia 

postępowania  odwoławczego  Izba  skierowała  sprawę  do  rozpoznania  na  rozprawie,  ale 

wyłącznie w odniesieniu do zarzutu dotyczącego odrzucenia oferty Odwołującego. 

Zgodnie z art. 189 ust. 2 pkt 6 pzp Izba odrzuca odwołanie jeżeli  w postępowaniu o 

wartości  zamówienia  mniejszej  niż  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie 

art. 11 ust. 8 pzp, odwołanie dotyczy innych czynności niż wymienione w art. 180 ust. 2 pzp. 

Z kolei w powołanym art. 180 ust. 2 pzp wskazano, że w postępowaniu o wartości mniejszej 

niż  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8,  odwołanie 

przysługuje  wyłącznie  wobec  czynności:  1)  wyboru  trybu  negocjacji  bez  ogłoszenia, 

zamówienia  z  wolnej  ręki  lub  zapytania  o  cenę;  2)  określenia  warunków  udziału 

w postępowaniu; 3) wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia; 4) 

odrzucenia  oferty  odwołującego;  5)  opisu  przedmiotu  zamówienia;  6)  wyboru 

najkorzystniejszej oferty. 

Tymczasem pozostałe zarzuty zawarte w odwołaniu nie mieszczą się w zamkniętym 

katalogu  powyżej  wymienionych  czynności,  gdyż  dotyczą  naruszenia  zasad  prowadzenia 

postępowania określonych w art. 7 ust. 1 czy art. 8 ust. 3 pzp. Zdaniem składu orzekającego 

Izby  również  odwołanie  się  od  zaniechania  odrzucenia  innych  ofert,  w  tym  oferty  uznanej 

za najkorzystniejszą,  nie  jest  dopuszczalne.    Zdaniem  składu  orzekającego  Izby  zakres 

zastosowania  art.  180  ust.  2  pkt  6  pzp  obejmuje  wyłącznie  dokonanie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  niezgodnie  z kryteriami  oceny  ofert  określonymi  w  SIWZ,  czyli  umożliwia 

wniesienie  odwołania  od  wyboru  przez  zamawiającego  jako  najkorzystniejszej  oferty,  która 

nie jest nią w rozumieniu art. 2 pkt 5 pzp. 

Niezależnie  od  powyższego  odwołanie  w  zakresie  wykraczającym  poza  czynność 

odrzucenia  oferty  nie  przysługiwało  Odwołującemu  z  uwagi  na  art.  179  ust.  1  pzp. 

W rozstrzyganej  sprawie  niesporne  było,  że  odwołanie  się  przez  Instal  od  odrzucenie  jego 

oferty  jest  zarazem  konieczne,  jak  i  wystarczające  dla  uzyskania  przedmiotowego 

zamówienia.  Tym  samym  Odwołujący  nie  ma  legitymacji  do  skarżenia  zaniechania 

odrzucenia oferty Konsorcjum Inżynieria i Konsorcjum Budimex, gdyż ewentualne naruszenie 

przez  Zamawiającego  przepisów  wskazanych  w  odwołaniu  nie  naraża  Instal  na  szkodę 

rozumianą jako możliwość uzyskania przedmiotowego zamówienia. 

Izba  przeprowadziła  rozprawę,  podczas  której  w  odniesieniu  do  rozpoznawanego 

zarzutu  Odwołujący,  Zamawiający  i  Przystępujący  podtrzymali  swoje  dotychczasowe 

stanowiska.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Uczestników  (Stron  i  Przystępującego) 

postępowania  odwoławczego,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy, 

jak również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  zawarte  w  odwołaniu, 

odpowiedzi na odwołanie, zgłoszeniu przystąpienia i piśmie z 16 maja 2016 r., a także 

wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i  odnotowane  w  protokole,  Izba  ustaliła  i zważyła, 

co następuje: 

Zgodnie  z  art.  179  ust.  1  pzp  odwołującemu  przysługuje  legitymacja  do  wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia, 

gdyż  złożył  w  nim  ofertę,  która  spośród  złożonych  ofert  prezentuje  najkorzystniejszy  bilans 

kryteriów  oceny  ofert  obowiązujących  w  postępowaniu.  Tym  samym  Odwołujący  może 

ponieść  szkodę  w  związku  z  zarzucanym  Zamawiającemu  naruszeniem  przepisów  ustawy 

pzp,  gdyż  odrzucenie  jego  oferty  uniemożliwia  Odwołującemu  uzyskanie  przedmiotowego 

zamówienia, na co mógłby w przeciwnym razie liczyć. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne dla rozpoznania sprawy: 

Izba stwierdziła, że nie ma potrzeby powtarzania okoliczności dotyczących ładowarki 

przegubowej w zakresie opisu przedmiotu zamówienia, w tym jego zmian, zawartości oferty 

Instalu,  wezwania  do  wyjaśnień,  a  także  udzielonych  wyjaśnień,  gdyż  adekwatnie  zostały 

one odzwierciedlone w odpowiedzi na odwołanie.  

W  uzupełnieniu  dodać  należy,  że  w  pod  opisem  parametrów  sprzętu  i  pojazdów, 

w ramach  którego  zamieszczono  również  opis  ładowarki  przegubowej,  wytłuszczonym 

drukiem  zamieszczono  uwagę  (jako  element  zmian  treści  s.i.w.z.  wynikających  z  pkt  3 

wyjaśnień  z  7  listopada  2016  r.),  że  dla  wszystkich  wymienionych  powyżej  pojazdów, 

urządzeń  i  pozostałych  elementów  stanowiących  wyposażenie  dodatkowe  oczyszczalni 

ś

cieków, do oferty należy dołączyć karty katalogowe zawierające zdjęcia, opisy i rysunki oraz 

nazwy producentów potwierdzające, że zaoferowane pojazdy oraz inne wymagane elementy 

są zgodne ze specyfikacją techniczną Zamawiającego.  

Natomiast podkreślić należy następujące okoliczności.  

W  przypadku  wszystkich  pojazdów  i  urządzeń  wyposażenia  dodatkowego  Instal 

precyzował,  jaki  konkretnie  model  oferuje,  zamieszczając  ofertę  od  swojego  poddostawcy 

(producenta lub dystrybutora), w której w mniejszym lub większym zakresie wyszczególnione 

zostały  parametry,  a  także  zamieszczając  zdjęcia  w  takim  powiększeniu,  aby  można  było 

zidentyfikować, że jest to ten sam model, co wskazany w ofercie poddostawcy.  

Natomiast  dodatkowo  na  potwierdzenie,  że  zaoferowany  pojazd  lub  urządzenie 

odpowiada  specyfikacji  technicznej  zamawiającego,  załączał  foldery,  katalogi  lub  wyciągi 

z instrukcji  pochodzące  producentów  tych  urządzeń,  które  w  przeciwieństwie  od  ofert 

uzyskanych  przez  Instal  są  zaadresowane  do  nieograniczonego  kręgu  adresatów  i  nie 

zostały wytworzone specjalnie na potrzeby tego postępowania o udzielenie zamówienie, stąd 

obejmują typoszereg (tzw. rodzinę) urządzeń, do którego należy skonkretyzowane uprzednio 

przez Instal urządzenie. 

W  odniesieniu  do  ładowarki  przegubowej  Instal  w  ofercie  sprecyzował,  że  oferuje 

pojazd marki Schaffer model 5680Z, przy czym z opisu zawartego w ofercie poddostawcy nie 

wynikało, aby była to wersja odbiegająca w odniesieniu do parametrów ciśnienia roboczego 

pompy  oraz  obciążenia  destabilizującego  na  wprost  i  przy  pełnym  skręcie  od  maszyny 

seryjnie  oferowanej.  Jednocześnie  z  tabeli  zamieszczonej  w  załączonym  katalogu 

obejmującym 

typoszereg 

ładowarek 

klasy 

dynamicznej 

Schaffer, 

ż

e 

każdy 

z 4 wyszczególnionych  modeli  (w  tym  modele  5680  Z  i  8600  Z)  cechuje  się  ciśnieniem 

roboczym  wbudowanej  pompy  wynoszącym  200  barów  {a  więc  nie  spełniającym  wymagań 

Zamawiającego},  a  ponadto,  że  wyłącznie  model  8600  Z  cechuje  się  obciążeniami 

destabilizującymi na poziomie wymaganym w specyfikacji technicznej Zamawiającego.  

Dopiero  po  upływie  terminu  składania  ofert,  na  skutek  wezwania  wyjaśnień  treści 

oferty (w trybie art. 87 ust. 1 pzp) i dokumentu potwierdzającego treść oferty (w trybie art. 26 

ust. 4 pzp) w odniesieniu do wszystkich parametrów, których spełnienie lub potwierdzenie nie 

wynikało  ze  złożonej  oferty  na  model  5680Z,  Instal  zaoferował  Zamawiającemu  model 

8600Z,  zmodyfikowany  w  stosunku  do  urządzenia  seryjnego  przez  zastosowanie 

wzmocnionej pompy zębatej o maksymalnym ciśnieniu około 235 barów. Ponadto w uwadze 

zamieszczonej  na  końcu  nowej  oferty  poddostawcy  oświadczył  on,  że  oferowana  maszyna 

została dociążona w porównaniu z maszyną standardową, aby zwiększyć wartości obciążeń 

destabilizujących),  jednak  podane  wartości  są  identyczne  jak  w  katalogu  dotyczącym 

maszyny seryjnej.  

Jeszcze później, bo dopiero po zawiadomieniu o odrzuceniu oferty, Instal dowiedział 

się od dystrybutora, firmy Pasek, że na zamówienie istnieje możliwość dostosowania modelu 

5680,  aby  spełniał  wymagania  Zamawiającego  w  zakresie  obciążeń  destabilizujących 

i ciśnienia roboczego. 

Reasumując,  Izba  ustaliła,  że  do  upływu  terminu  składania  ofert  Instal  zaoferował 

ładowarkę  marki  Schaffer  model  5680Z  w  odniesieniu  do  którego  z  oferty  wynikało 

niespełnienie  wymagań  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  minimalnego  ciśnienia 

roboczego  pompy  hydraulicznej  oraz  obciążeń  destabilizujących.  Natomiast  na  etapie 

składania  wyjaśnień  Instal  zmierzał  do  zmiany  treści  oferty  na  zmodyfikowany  w  zakresie 

parametru    ciśnienia  roboczego  pompy  w  stosunku  do  maszyny  oferowanej  seryjnie  model 

8600Z.  Wreszcie  na  etapie  postępowania  odwoławczego  alternatywnie  Instal  zaoferował 

model  5680Z  zmodyfikowany  w  zakresie  parametru  ciśnienia  roboczego  pompy  oraz 

obciążeń  destabilizujących  w  stosunku  do  maszyny  oferowanej  seryjnie.  Przy  czym  w 

powyższym zakresie parametry modeli seryjnych wynikały ze złożonej pierwotnie oferty. 

W tych okolicznościach Izba stwierdziła, że odwołanie podlega oddaleniu. 

Izba  rozważyła,  z  uwzględnieniem  okoliczności  dotyczących  tej  sprawy,  zakres 

zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej 

treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 

87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

 Skład  orzekający  Izby  podziela  utrwalony  w  doktrynie  i  orzecznictwie  pogląd, 

ż

e zarówno treść s.i.w.z., jak i treść oferty stanowią merytoryczne postanowienia oświadczeń 

woli odpowiednio: zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia 

precyzuje,  jakiego  świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, oraz wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie 

wyboru  złożonej  przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego  –  co  do  zasady  – 

porównanie  zaoferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  sposobem  i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego, 

przesądza o tym, czy treść złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.  

Aby  zapewnić  możliwość  sprawdzenia  zgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z., 

ustawa  pzp  z  jednej  strony  obliguje  zamawiającego,  aby  prowadził  całe  postępowanie 

o udzielenie zamówienia w formie pisemnej (art. 9 ust. 1 pzp), w tym przekazał i udostępnił 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (art.  37  ust.  1  i  2  pzp),  która  ma  zawierać 

w szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

istotne warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania 

ofert  (art.  36  ust.  1  pkt  3,  4,  16  i  10  pzp).  Z  drugiej  strony  art.  82  ust.  2  pzp  zastrzega 

dla oferty składanej przez wykonawcę w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

formę  pisemną  pod rygorem  nieważności,  a  w  art.  82  ust.  3  pzp  wprost  wskazuje,  że  treść 

takiej oferty musi odpowiadać treści specyfikacji.  

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjmuje  się  również,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na odpłatny  charakter  zamówień  publicznych,  nieodzownym  elementem treści  oferty  będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

ś

wiadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany 

od wykonawcy  zakres  i  sposób  konkretyzacji  oświadczenia  woli,  który  będzie  podstawą  dla 

oceny  zgodności  treści  złożonej  oferty  z merytorycznymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  

W  konsekwencji  nie  tylko  treść  wynikająca  explicite  ze  złożonej  oferty,  ale  również 

nieskonkretyzowanie jej treści przez wykonawcę w sposób lub w zakresie wymaganym przez 

zamawiającego,  może  być  podstawą  do  stwierdzenia  niezgodności  oferty  z  treścią  s.i.w.z.. 

gdyż  –  co  do  zasady  –  niedopuszczalne  jest  precyzowanie  i  poprawianie  treści  złożonej 

oferty,  w szczególności  z  uwagi  za  naczelne  zasady  równego  traktowania  wykonawców 

i zachowania uczciwej konkurencji.  

W  zakresie  zastosowania  przesłanki  odrzucenia  oferty  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp 

mieści się bowiem również sporządzenie oferty w inny sposób, niż żądał tego zamawiający, 

o ile niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, 

choć nie może tu chodzić wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów {por. 

J.  Pieróg  w:  Prawo  zamówień  Publicznych.  Komentarz,  wyd.  C.H.  Beck,  Warszawa  2009}. 

Innymi  słowy  niezgodność  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  może  polegać  na  sporządzeniu 

i przedstawieniu  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wymaganiami  specyfikacji,  z  zaznaczeniem, 

ż

e chodzi  tu  o  wymagania  s.i.w.z.  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i  potwierdzenia 

zobowiązania  (świadczenia)  ofertowego,  a  więc  wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie 

wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w s.i.w.z. {por. np. uzasadnienie 

wyroku Izby z 13 listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13}. 

W  ramach  wymaganego  od  wykonawcy  sposobu  potwierdzenia  treści  oferty  mieści 

się również oparte na art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp żądanie przez zamawiającego oświadczeń lub 

dokumentów  potwierdzających  spełnianie  jego  wymagań  (określonych  w  s.i.w.z.)  przez 

oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane.  Niezamknięty  katalog    tych  dokumentów 

został określony w § 13 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie 

rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia   (Dz.  U.  poz.  1126) {dalej  również:  „rozporządzenie”}.  Dokumenty  te 

należy  rozpatrywać  jako  kwalifikowaną  formę  potwierdzenia  zgodności  oferowanego 

ś

wiadczenia  z  wymaganym  przez  zamawiającego.  Zadeklarowana  przez  wykonawcę  treść 

oferty  ma  bowiem  dodatkowo  znaleźć  potwierdzenie  w  dokumentach  co  do  zasady 

pochodzących  od  niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu  zewnętrznego  (co  wprost 

wskazano  przy  określeniu  rodzaju  dokumentów  wyliczonych  w  §  13  ust.  1  pkt  2  -  5 

rozporządzenia),  względnie  w  próbkach,  opisach,  fotografiach,  planach,  projektach, 

rysunkach,  modelach,  wzorach,  programach  komputerowych  oraz  innych  podobnych 

materiałów, których autentyczność musi zostać poświadczona przez wykonawcę na żądanie 

zamawiającego  (rodzaje  środków  dowodowych  wymienione  w  §  13  ust.  1  pkt  1 

rozporządzenia). 

 W konsekwencji  brak takiego kwalifikowanego  potwierdzenia  również  jest  podstawą 

do odrzucenia oferty jako niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie 

formalnym  –  niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich 

dokumentów,  jak  i  przede  wszystkim  materialnym  –  niewykazaniu  zgodności  oferowanych 

produktów  z  wymaganiami  zamawiającego  w  zakresie  parametrów,  które  miały  znaleźć 

potwierdzenie  w  tych  dokumentach.  Resumując,  jak  trafnie  zauważono  w  uzasadnieniu 

wyroku  Izby  z  16  października  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  2162/12),  konsekwencją 

nieuzupełnienia  dokumentu  przedmiotowego  (innego  niż  potwierdzającego  spełnienie 

warunku  udziału  w  postępowaniu)  jest  konieczność  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89 

ust. 1 pkt 2 ustawy pzp jako nieodpowiadającej treści specyfikacji. 

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp musi być możliwe uchwycenie na czym konkretnie taka niezgodność 

polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie  wskazanymi, 

skwantyfikowanymi  i  ustalonymi  jednoznacznie  postanowieniami  s.i.w.z.  W  odniesieniu  do 

dokumentów,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp,  oznacza  to  konieczność 

zidentyfikowania parametru oferowanego produktu, który nie znalazł w nich kwalifikowanego 

potwierdzenia,  pomimo  że  w  ofercie  został  zadeklarowany  przez  wykonawcę  jako  zgodny 

z parametrem wymaganym według opisu przedmiotu zamówienia. 

Zgodnie z art. 87 ust. 1 pzp w toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od 

wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest 

prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty 

oraz  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2  pzp,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści. 

Z wyjątkiem  trybu  dialogu  konkurencyjnego  zmiany  te  sprowadzają  się  to  do  wspominanej 

powyżej instytucji poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją, 

co nie może jednak powodować istotnej zmiany treści oferty. 

Z  kolei  z  art.  26  ust.  3  pzp  wynika,  że  zamawiający  wzywa  wykonawców,  którzy 

w określonym  terminie  nie  złożyli  wymaganych  przez  niego  oświadczeń  lub  dokumentów, 

o których  mowa  w  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp,  lub  którzy  złożyli  takie  dokumenty  zawierające 

błędy,  do  ich  złożenia  w  wyznaczonym  terminie.  Złożone  na  wezwanie  zamawiającego 

oświadczenia i dokumenty powinny potwierdzać spełnianie przez oferowane dostawy, usługi 

lub  roboty  budowlane  wymagań  określonych  przez  zamawiającego,  nie  później  niż  w  dniu, 

w którym upłynął termin składania ofert.  

Ponadto zamawiający może w odniesieniu do złożonych pierwotnie lub uzupełnionych 

dokumentów  zażądać  od  wykonawcy  wyjaśnień  w  trybie  art.  26  ust.  4  pzp.  Oczywiste  jest, 

ż

e instytucja  ta  służy  wyjaśnieniu  niezrozumiałej  dla  zamawiającego  treści  dokumentu, 

w szczególności ustaleniu gdzie znajduje się informacja potwierdzająca spełnianie wymagań, 

a  nie  zmianie  treści  dokumentu,  co  jest  możliwe  w  trybie  art.  26  ust.  3  pzp.  Jak  trafnie 

zauważono  w uzasadnieniu wyroku Izby z 13  września 2010 r. (sygn. akt KIO 1863/10) nie 

można  wyjaśnieniami  przywrócić  sobie  możliwości  ponownego  uzupełnienia  wadliwie 

złożonego dokumentu.  

Wystąpienie  stanu  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  nie  zawsze  będzie 

podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2 

pkt 3 pzp. Odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią 

s.i.w.z.  w  sposób  zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest 

poprawienie w złożonej ofercie niezgodności z s.i.w.z. niemających istotnego charakteru.  

O  ile  każdorazowo  treść  oświadczenia  woli  składanego  w  postępowaniu  w  ramach 

oferty  należy  rozpatrywać  przez  pryzmat  zamiaru  wykonawcy,  wyrażającego  się  wolą 

uczestnictwa  w  postępowaniu,  a  w  konsekwencji  –  złożenia  oferty  zgodnej  z  s.i.w.z.  {tak 

m.in.  wyroki  Izby  wydane:  3  kwietnia  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  556/12),  9  listopada  2012  r. 

(sygn.  akt:  KIO  2343/12,  KIO  2346/12),  22  listopada  2012  r.  (sygn.  akt:  KIO  2396/12,  KIO 

2416/13),  10 czerwca  2013  r.  (sygn.  akt  KIO  1266/13)}  –  o  tyle  kluczową  sprawą  jest,  czy 

w konkretnym  stanie  faktycznym  możliwe  jest  ustalenie  treści  oświadczenia  co  do 

oferowanego przedmiotu w sposób nie naruszający nadrzędnej zasady zachowania uczciwej 

konkurencji  pomiędzy  wykonawcami.  Ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  przewiduje 

instrumenty  służące  odczytaniu  treści  złożonego  oświadczenia  woli  –  jeśli  jest  ono 

niejednoznaczne  {instytucja  wyjaśnień  z  art.  87  ust.  1  pzp},  a  także  służące  poprawieniu 

oferty – jeśli wprost nie odpowiada ona treści s.i.w.z. {instytucja poprawiania omyłek z art. 87 

ust.  2  pkt  3  pzp}.  Art.87  ust.  2  pkt  1  i  2  pzp  obliguje  natomiast  zamawiającego  do 

poprawienia  w  ofercie  oczywistych  omyłek  pisarskich  oraz  oczywistych  omyłek 

rachunkowych,  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych  dokonanych  poprawek. 

W postępowaniu  o  zamówienie  publiczne  nie  została  wyłączona  bowiem  ogólna, 

charakterystyczna dla prawa cywilnego zasada ustalania treści złożonego oświadczenia woli 

w sposób odzwierciedlający zamiar strony i cel złożenia oświadczenia.  

Jednakże istotne elementy tego oświadczenia  woli – jak skonkretyzowany w sposób 

wymagany przez Zamawiającego przedmiot oferowanego świadczenia – powinny się jednak 

w ofercie znaleźć, w przeciwnym razie nie sposób ustalić treści tego oświadczenia bez jego 

istotnej zmiany lub prowadzenia ustaleń z wykonawcą już po terminie składania ofert, co jest 

niedopuszczalne na mocy klauzuli zawartej w art. 87 ust. 1 zd. 2 pzp. Zgodnie z art. 87 ust. 1 

pzp  w  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonych  ofert,  jednakże  niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między 

zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem 

ust.  2,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści.  Przywołane  powyżej  instytucje  służą 

jak najwierniejszemu odtworzeniu intencji wykonawcy w zakresie złożonego zamawiającemu 

oświadczenia  woli,  odczytaniu  jego  treści.  Zastosowanie  tych  instrumentów  jest  jednak 

możliwe wtedy, gdy wykonawca w swojej ofercie wyartykułował oświadczenie woli w sposób 

umożliwiający  takie  odczytanie  bezpośrednio  lub  pośrednio,  choćby  przez  pryzmat 

załączonych  do  oferty  dokumentów  składanych  na  potwierdzenie,  że  przedmiot  oferty 

odpowiada wymaganiom zamawiającego. 

W tej sprawie, jak Izba powyżej ustaliła, Zamawiający w s.i.w.z. wyraził oczekiwanie, 

aby w ofercie sprecyzowano urządzenia i maszyny oferowane jako dodatkowe wyposażenie 

budowanej  oczyszczalni  ścieków,  a  zatem  nie  decydując  się  polegać  na  ogólnym 

oświadczeniu, że będą one zgodne z parametrami określonymi w ramach opisu przedmiotu 

zamówienia.  Aby  Zamawiający  mógł  skutecznie  zażądać,  na  zasadzie  art.  25  ust.  1  pkt  2 

pzp,  potwierdzenia  zgodności  parametrów  oferowanego  sprzętu  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  w  pierwszej  kolejności  z  oferty  musi  wynikać,  co  konkretnie  jest  oferowane.. 

Zażądany  na  podstawie  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp  dokument  może  służyć  potwierdzeniu 

niektórych  lub  maksymalnie  wszystkich  parametrów,  których  sprecyzowania  oczekiwano  od 

wykonawcy w treści oferty.  

Skoro  Instal  sprecyzował  w  ofercie,  że  oferuje  model  ładowarki  przegubowej,  który 

nie spełnia parametrów specyfikacji technicznej, a następnie usiłował  w  nieznanym ustawie 

pzp trybie zmienić w tym zakresie treść swojej oferty, Zamawiający zasadnie odrzucił ofertę 

Instalu  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp.  W  ten  sposób  Zamawiający  nie  dopuścił 

do obejścia  wynikającego  z  art.  87  ust.  1  zd.  2  pzp    zakazu  prowadzenia  negocjacji 

dotyczących  złożonej  oferty  oraz  dokonywania  w  niej  zmian.  Jednocześnie  nawet  jeżeli 

intencją  Instalu  było  zaoferowanie  ładowarki  spełniającej  wymagania  Zamawiającego  (w 

co trudno  wątpić),  nie  zostało  to  uzewnętrznione  w  taki  sposób  w  pisemnym  oświadczeniu 

woli złożonym Zamawiającemu, który umożliwiałby jego skorygowanie w trybie art. 87 ust. 2 

pkt  3  pzp.  Zamawiający  nie  miał  możliwości,  aby  domniemywać,  jaki  model  i  jak 

zmodyfikowany  chciał  zaoferować  Instal  i  jakie  w  tym  zakresie  otrzymał  oferty  od  swoich 

poddostawców.  Należy  przy  tym  zauważyć,  że  odwołanie  nie  zawiera  zarzutu  naruszenia 

tego przepisu, gdyż w odwołaniu Odwołujący konsekwentnie twierdzi, że treść złożonej przez 

niego oferty odpowiada treści specyfikacji. 

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy 

pzp – orzekła, jak w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku 

na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy pzp w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu 

od odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  ze  zm.)  –  obciążając  Odwołującego  kosztami  tego 

postępowania, na które złożył się uiszczony przez niego wpis. Izba nie uwzględniła wniosku 

Zamawiającego  o  zasądzenie  kosztów  dojazdu  na  wyznaczone  posiedzenie  Izby  według 

wyliczenia  załączonego  do  odpowiedzi  na  odwołanie,  wobec  nie  przedstawienia  w  tym 

zakresie  do  zamknięcia  rozprawy  rachunku,  co  jest  wymagane  na  mocy  §  3  pkt  2  lit.  a 

przywołanego rozporządzenia. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

……………………………… 

………………………………