KIO 194/17 POSTANOWIENIE dnia 6 lutego 2017 r.

Sygn. akt: KIO 194/17 

POSTANOWIENIE 

z dnia 6 lutego 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Członkowie:   

Emil Kawa 

Ewa Kisiel 

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym  bez  udziału  stron  i  uczestników  postępowania 

odwoławczego  w  dniu  6  lutego  2017  r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego  do  Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  30  stycznia  2017  r.  przez  wykonawcę 

Vossloh  Skamo 

sp. z o.o. w Nowych Skalmierzycach  

w postępowaniu prowadzonym przez 

PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy

  Track  Tec  S.A.  w  Warszawie,  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

przy  udziale  wykonawcy

  Plastwil  sp.  z  o.o.  w  Ujściu,  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

przy udziale wykonawcy 

Wytwórni Podkładów Strunobetonowych Strunbet sp. z o.o. w 

Bogumiłowicach,  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

odwołującego 

postanawia: 

odrzuca odwołanie, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę

  Vossloh  Skamo  sp.  z  o.o.  w  Nowych 

Skalmierzycach  i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł 

00 gr (słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Vossloh 

Skamo sp. z o.o. w Nowych Skalmierzycach tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  na  niniejsze  postanowienie  -  

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego 

Warszawa-Praga w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………….……… 

Członkowie:   

…………………….. 

……………………... 

Sygn. akt: KIO 194/17 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający, Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie, prowadzi w trybie przetargu 

nieograniczonego,  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.  jedn.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164  z  późn  zm.)  –  zwanej  dalej 

„ustawą Pzp” postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest 

„dostawa  podkładów  strunobetonowych  dla  zadania  pn.  wykonanie  robót  wyprzedzających 

na odcinku Słonice-Szczecin Dąbie od km 128,680 do km 195,170 w ramach projektu „Prace 

na linii kolejowej E 59 Poznań Główny – Szczecin Dąbie”. 

W  dniu  30  stycznia  2017  r.  wykonawca  Vossloh  Skamo  sp.  z  o.o.  w  Nowych 

Skalmierzycach,  zwany  dalej  „odwołującym”  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp, art. 29 ust. 

2  Pzp  przez  stosowanie  wymogu  posiadania  dopuszczeń  własnych  zamawiającego  lub 

uznawanych  przez  zamawiającego,  dla  produktów  dopuszczonych  do  stosowania  na 

podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa. 

Odwołujący  wskazał,  że  wnosi  odwołanie  wobec  treści  wyjaśnień  SIWZ,  które 

zamawiający  przekazał  wykonawcom  w  dniu  19  stycznia  2017  r. W uzasadnieniu  podniósł, 

ż

e  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (SIWZ)  sporządzonej  w  przedmiotowym 

postępowaniu,  Zamawiający  w  pkt.  3  „Opis  realizacji  zamówienia”  zawarł  wymóg,  by 

oferowane  przez  Wykonawcę  produkty  były  także  dopuszczone  do  stosowania  na  sieci 

narodowego zarządcy infrastruktury, którym jest Zamawiający. W szczególności sformułował 

to w pkt. 3.1 i 3.3 (przed zmianą numer 2 SIWZ), w którym pomiędzy tiretami brak spójnika 

lub  innego  wyrażenia.  W  tym  stanie  rzeczy  odwołujący  wskazał,  że  powziął  uzasadnione 

wątpliwości,  czy  zamawiający  wymaga  swojego  własnego  dopuszczenia  (procedura  SMS-

PW-17  i  inne)  dla  systemu  przytwierdzenia  -  składnika  interoperacyjności  posiadającego 

deklarację  zgodności  WE.  Argumentował,  że  w  celu  ich  wyjaśnienia,  w  oparciu  o 

unormowanie art. 38 ust. 1 Pzp, zadał w dniu 10.01.2017 pytanie: „Czy w kontekście pisma 

Prezesa  UTK  skierowanego  do  PKP  PLK  nr  DZTI-WI.070.10.2016.7.MS  z  04.11.2016r., 

wskazującego  na  powstanie  wątpliwości  w  stosunku  do  procedury  SMS-PW-17,  która 

podważa  przepisy  ustawy  o  transporcie  kolejowym  oraz  ustawy  z  dnia  13  kwietnia  2016  o 

systemach  oceny  zgodności  i  nadzoru  rynku  (Dz.U.2016  poz.  524  z  pózn.  zm.)  poprzez 

narzucanie  obowiązku  powtarzania  oceny  dokonanej  w  procedurze  wydawania  świadectw 

dopuszczenia  do  eksploatacji  lub  procedury  oceny  zgodności  składnika  interoperacyjności, 

dopuszczenie  zgodnie  z  SMS  PW-17  wymagane  jest  dla  składników  interoperacyjności 

posiadający Deklaracją zgodności WE dla składnika interoperacyjności. 

Odwołujący  argumentował,  że  w  dniu  19.01.2017r.  zamawiający  odpowiedział 

lakonicznie, że podtrzymuje zapisy SIWZ (pytanie 30). Odwołujący podniósł, że tym samym 

zamawiający  wyjaśnił  i  zinterpretował  w  sposób  wiążący  postanowienia  SIWZ.  Odwołujący 

wywiódł,  że  z  interpretacji  tej  wynika,  że  zamawiający  bezwzględnie  żąda  by  oferowane 

produkty  były  dopuszczone  według  jego  własnych  procedur,  w  szczególności  SMS-PW-17, 

Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru Robót przyjętymi do stosowania w PKP PLK 

S.A.,  indywidualnymi  Warunkami  Technicznymi  Wykonania  i  Odbioru  Producenta, 

uzgodnionymi  lub  zatwierdzonymi  przez  PKP  PLK,  „innymi  uznanymi  przez  PKP  PLK 

dokumentami 

odniesienia”. 

Odpowiedź 

oznacza, 

ż

e 

zamawiający 

wyeliminował 

odwołującego  z  grona  potencjalnych  wykonawców,  gdyż  odwołujący  posiada  deklarację 

zgodności  WE  dla  systemu  przytwierdzenia,  a  nie  posiada  dopuszczeń  według  procedur 

zamawiającego. Taki sposób postępowania zamawiającego, tj. stosowanie wobec składnika 

interoperacyjności (systemu przytwierdzenia) posiadającego deklarację zgodności WE, a tym 

samym  dopuszczonego  do  dostosowania  na  terenie  państw  Unii  Europejskiej,  wymogu  by 

dodatkowo  ponownie  został  on  oceniony  i  dopuszczony  przez  zamawiającego  i  to  według 

jego własnych procedur, jest naruszeniem powszechnie obowiązujących przepisów prawa, a 

w szczególności art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 2 Pzp oraz art. 10 ust. 2 dyrektywy. 

Odwołujący  wywodził,  że  opisane  powyżej  postępowanie  zamawiającego,  tj. 

wymaganie  by  produkty,  które  mocą  powszechnie  obowiązujących  przepisów  prawa 

polskiego i europejskiego mogą być stosowane we wszystkich państwach Unii Europejskiej, 

miały  dodatkowe  ponowne  dopuszczenia  i  to  dopuszczenia  własne  zamawiającego,  tj. 

według  jego  procedur  i  wymogów,  zdaniem  odwołującego  narusza  te  unormowania. 

Postępowanie  zamawiającego  nie  tylko  nie  jest  oparte  na  żadnej  podstawie  prawnej,  ale 

także  jest  działaniem  wbrew  przepisom  prawa  krajowego  i  europejskiego.  W  oczywisty 

sposób  oznacza  to  co  najmniej  „brak  przejrzystości”  w  postępowaniu  zamawiającego. 

Prowadzi  także  do  naruszenia  uczciwej  konkurencji  poprzez  wyeliminowanie  podmiotu, 

którego wyroby są dopuszczone przepisami powszechnie obwiązującymi, z postępowania o 

udzielenie zamówienia publicznego. 

W  oparciu  o  przytoczoną  argumentację  odwołujący  wniósł  o  nakazanie 

zamawiającemu dokonania zmian  w SIWZ poprzez rezygnację z wymogu dopuszczenia do 

stosowania  na  sieci  narodowego  zarządcy  infrastruktury  PKP  PLK  S.A.,  wynikającego  z 

procedury  SMS  -PW  17  i  innych  procedur  zamawiającego  lub  uznawanych  przez 

zamawiającego,  wobec  składnika  interoperacyjności,  posiadającego  deklarację  zgodności 

WE (pkt. 3.1, 3.3 - 3.6 siwz, po zmianie nr 2) 

Na  podstawie  całości  dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  w  tym  w  szczególności:  postanowień  ogłoszenia  o  zamówieniu, 

postanowień  SIWZ,  modyfikacji  SIWZ,  wniosków  i  odpowiedzi  zamawiającego  na 

wnioski  o  udzielenie  wyjaśnień  treści  SIWZ,  odwołania,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

Szacunkowa  wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 24 grudnia 2016 r. Nr 2016/S 249-459013. W dniu 27 grudnia 2016 r. na 

stronie internetowej zamawiającego została zamieszczona specyfikacja istotnych warunków 

zamówienia (SIWZ).  

Rozdział  3  SIWZ,  zatytułowany  „opis  realizacji  zamówienia”,  zawierał  m.in. 

następujące postanowienia:  

3.1.  Szczegółowe  wymagania  techniczne.  Oferowane  przez  Wykonawcę  produkty 

stanowiące elementy nawierzchni kolejowej torowej muszą być:  

- wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz  

- dopuszczone do stosowania na sieci narodowego  zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A). 

Podkłady  typu  PS-93/60/El  i  PS-94/60/E1  (oznaczenia  te  należy  rozumieć  jako  podkłady 

strunobetonowe  typu  PS-93  i  PS-94  przystosowane  do  szyn  typu  60E1),  traktuje  się  jako 

równoważne  w  torach  określonej  klasy,  wg  zapisów  w  ,,Standardach  Technicznych  - 

szczegółowych warunkach technicznych dla modernizacji linii kolejowych do prędkości Vmax 

≤

  200  km/h  (dla  taboru  konwencjonalnego)  /  250  km/h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)” 

przyjętych  w  PKP  PLK  S.A.  w  czerwcu  2010  roku,  przy  czym  przedmiotem  dostawy  są 

wyłącznie  podkłady  jednego  wybranego  typu.  Elementy  systemu  przytwierdzenia  SB 

powinny odpowiadać oferowanemu typowi podkładu. 

3.3.  Oferowane  przez  Wykonawcę  produkty  stanowiące  elementy  nawierzchni  kolejowej 

torowej muszą: 

- spełniać wymagania dla składnika interoperacyjności określone w Rozporządzeniu Komisji 

(UE)  NR  1299/2014  z  dnia  18  listopada  2014r.  dotyczącego  technicznych  specyfikacji 

interoperacyjności  podsystemu  „Infrastruktura”  systemu  kolei  w  Unii  Europejskiej  (z  późn. 

zm.), 

- być dopuszczone do stosowania na sieci PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. 

3.4.  Dokumentami  potwierdzającymi  spełnienie  wymagań  określonych  w  pkt  3.3.  IDW  są 

łącznie: 

a)  w  zakresie  wymagań  interoperacyjności  –  certyfikaty  WE  dla  składników 

interoperacyjności  (dla  modułu  CH  oceny  zgodności  lub  oświadczenie  Wykonawcy  o 

spełnieniu  określonych  w  TSI  INF1299/2014  wymagań  przez  składniki  interoperacyjności 

(dla modułu CA oceny zgodności), 

b)  w  zakresie  dopuszczenia  do  stosowania  na  sieci  PKP  PLK  S.A.  -  dopuszczenie  do 

stosowania  wydane  w  trybie  procedury  SMS-PW-17  wraz  z  załącznikiem  do  dopuszczenia 

stanowiącym jego integralną część, z zastrzeżeniem pkt 3.5. i 3.6. IDW. 

3.5.  W  przypadku  elementów  nawierzchni  eksploatowanych  na  sieci  PKP  PLK  S.A.  w 

ramach  normalnej  eksploatacji,  tj.  poza  poligonami/odcinkami  badawczymi  -  przed  dniem 

wejścia w życie nowelizacji procedury SMS, tj. przed 27.10.2015 r. - elementy te muszą być 

zgodne  z  Warunkami  Technicznymi  Wykonania  i  Odbioru  przyjętymi  do  stosowania  w  PKP 

Polskie Linie Kolejowe S. A. Dokumentem potwierdzającym spełnienie powyższego warunku 

jest deklaracja zgodności z warunkami technicznymi serii Id. 

3.6. W przypadku elementów nawierzchni nie objętych Warunkami Technicznymi Wykonania 

i Odbioru przyjętymi do stosowania w PKP Polskie Linie Kolejowe S. A., elementy te muszą 

być zgodne z: 

a) indywidualnymi Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Producenta uzgodnionymi 

lub  zatwierdzonymi  przez  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.  A.  do  stosowania  w  ramach 

normalnej eksploatacji lub 

b) uznanymi przez PKP Polskie Linie Kolejowe S. A. dokumentami odniesienia. 

Dokumentami potwierdzającymi spełnienie powyższego warunku są odpowiednio: 

-  deklaracja  zgodności  z  indywidualnymi  Warunkami  Technicznymi  Wykonania  i  Odbioru 

Producenta oraz wyciąg z właściwych warunków technicznych obejmujący stronę tytułową i 

stronę z uzgodnieniem lub zatwierdzeniem PKP Polskie Linie Kolejowe S. A., 

-  deklaracja  zgodności  z  innymi  uznanymi  przez  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.  A. 

dokumentami  odniesienia  oraz  wyciąg  z  właściwych  dokumentów  odniesienia  obejmujący 

stronę tytułową i stronę z uzgodnieniem lub zatwierdzeniem PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. 

Izba  ustaliła  także,  że  w  dniu  10  stycznia  2017  r.  odwołujący  zadał  zamawiającemu 

następujące  pytanie:  Czy  w  kontekście  pisma  Prezesa  UTK  skierowanego  do  PKP  PLK  nr 

DZTI-WI.070.10.2016.7.MS  z  04.11.2016r.,  wskazującego  na  powstanie  wątpliwości  w 

stosunku  do  procedury  SMS-PW-17,  która  podważa  przepisy  ustawy  o  transporcie 

kolejowym  oraz  ustawy  z  dnia  13  kwietnia  2016  o  systemach  oceny  zgodności  i  nadzoru 

rynku (Dz.U.2016 poz. 524  z pózn.  zm.) poprzez narzucanie obowiązku  powtarzania oceny 

dokonanej w procedurze wydawania świadectw dopuszczenia do eksploatacji lub procedury 

oceny  zgodności  składnika  interoperacyjności,  dopuszczenie  zgodnie  z  SMS  PW-17 

wymagane  jest  dla  składników  interoperacyjności  posiadających  Deklaracją  zgodności  WE 

dla składnika interoperacyjności. 

Ustalono także, że w dniu 19 stycznia 2017 r. zamawiający zamieścił na swej stronie 

internetowej odpowiedź nr 30 na ww. pytanie, w której wskazał, iż: Zamawiający podtrzymuje 

zapisy SIWZ. 

W  dniu  30  stycznia  2017  r.  odwołujący  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  art.  7  ust  1  w  zw.  z  art.  29 

ust. 2 ustawy Pzp 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje:  

Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, iż odwołanie podlega odrzuceniu na podstawie 

przepisu  art.  189  ust.  2 pkt  3  Pzp,  w  świetle  którego  Izba  odrzuca  odwołanie  wniesione  po 

upływie terminu określonego w ustawie.  

Nie  ulega  wątpliwości,  że  z  rozdziału  3  SIWZ  opublikowanej  27  grudnia  2016  r. 

wynikało,  że  oferowane  przez  wykonawcę  produkty  stanowiące  elementy  nawierzchni 

kolejowej torowej muszą być:  

- wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz  

- dopuszczone do stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A). 

Wynikało  także,  że  oferowane  przez  wykonawcę  produkty  stanowiące  elementy 

nawierzchni kolejowej torowej muszą:  

- spełniać wymagania dla składnika interoperacyjności określone w Rozporządzeniu Komisji 

(UE)  NR  1299/2014  z  dnia  18  listopada  2014r.  dotyczącego  technicznych  specyfikacji 

interoperacyjności  podsystemu  „Infrastruktura”  systemu  kolei  w  Unii  Europejskiej  (z  późn. 

zm.), 

- być dopuszczone do stosowania na sieci PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. 

Zamawiający wskazał także, że dokumentami potwierdzającymi spełnienie wymagań 

są łącznie: 

a)  w  zakresie  wymagań  interoperacyjności  –  certyfikaty  WE  dla  składników 

interoperacyjności  (dla  modułu  CH  oceny  zgodności  lub  oświadczenie  Wykonawcy  o 

spełnieniu  określonych  w  TSI  INF1299/2014  wymagań  przez  składniki  interoperacyjności 

(dla modułu CA oceny zgodności), 

b)  w  zakresie  dopuszczenia  do  stosowania  na  sieci  PKP  PLK  S.A.  -  dopuszczenie  do 

stosowania  wydane  w  trybie  procedury  SMS-PW-17  wraz  z  załącznikiem  do  dopuszczenia 

stanowiącym jego integralną część, z zastrzeżeniem pkt 3.5. i 3.6. IDW. 

Z  przytoczonych  postanowień  wynikało  zatem  jednoznacznie,  że  oprócz  wymogów 

dotyczących  wprowadzenia  do  obrotu  w  Polsce,  zamawiający  sformułował  dodatkowy 

wymóg aby oferowany produkt został oceniony i dopuszczony także zgodnie z procedurami 

własnymi lub uznawanymi przez zamawiającego. 

Zatem już tej dacie odwołujący mógł domagać się – jak wskazał w odwołaniu - zmian 

w  SIWZ  przez  rezygnację  z  wymogu  dopuszczenia  do  stosowania  na  sieci  narodowego 

zarządcy  infrastruktury  PKP  PLK  S.A.,  wynikającego  z  procedury  SMS  -PW  17  i  innych 

procedur  Zamawiającego  lub  uznawanych  przez  Zamawiającego,  wobec  składnika 

interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności WE (pkt. 3.1, 3.3 - 3.6 siwz). 

Już  w  dniu  27 grudnia  2016 r.,  w  oparciu  o  SIWZ,  odwołujący,  działający  z  należytą 

starannością,  wymaganą  w  warunkach  postępowania  pomiędzy  profesjonalistami,  mógł  i 

powinien  wiedzieć  o  tym,  że  zamawiający  wymaga  dopuszczenia  do  stosowania  na  sieci 

narodowego zarządcy infrastruktury PKP PLK S.A., wynikającego z procedury SMS -PW 17 i 

innych  procedur  zamawiającego  lub  uznawanych  przez  zamawiającego,  wobec  składnika 

interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności WE. 

Skoro  odwołujący  już  w  oparciu  o  postanowienia  SIWZ  opublikowanej  w  dniu  27 

grudnia  2016  r.  wiedział  o  obowiązku  posiadania  spornych  dopuszczeń,  mógł  w  terminach 

wynikających z art. 182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp składać środki ochrony prawnej wobec treści 

SIWZ.  

Zamiast wniesienia odwołania wobec treści SIWZ odwołujący zdecydował się w dniu 

10 stycznia 2017 r., a zatem po terminie na wniesienie odwołania wobec postanowień SIWZ, 

wystosować  do  zamawiającego  de  facto  wezwanie  do  zmiany  postanowień  SIWZ. 

Ujawnienie  stanowiska  przez  zamawiającego,  który  w  dniu  19  stycznia  2017  r.  podtrzymał 

pierwotne  wymogi  SIWZ,  nie  spowodowało  zatem  żadnej  nowej  okoliczności,  która 

uzasadniałaby  liczenie  terminu  do  wniesienia  odwołania  od  dnia  otrzymania  odpowiedzi  na 

pytanie na zasadzie art. 182 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp. 

Stan  opisany  w  SIWZ,  polegający  na  konieczności  posiadania  dopuszczenia  do 

stosowania  na  sieci  narodowego  zarządcy  infrastruktury  PKP  PLK  S.A.,  wynikającego  z 

procedury  SMS  -PW  17  i  innych  procedur  zamawiającego  lub  uznawanych  przez 

zamawiającego, wobec składnika interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności WE 

trwał od początku, tj. od dnia 27 grudnia 2016 r. Odpowiedzi na pytania  z dnia 19 stycznia 

2017  r.  nie  wprowadziły  nowych  informacji  w  stosunku  do  postanowień  SIWZ,  które  by  to 

zmieniały.

Udzielenie odpowiedzi na pytanie, w której zamawiający podtrzymuje treść SIWZ nie 

wyrażając  zgody  na  zmianę  jej  treści  nie  jest  czynnością,  w  oparciu  o  którą  wykonawcy 

uzyskują wiadomość o nowych okolicznościach stanowiących podstawę wniesienia odwołania 

w rozumieniu art. 182 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp. 

Potwierdzeniem ww. jest treść żądań odwołującego, w których odwołujący nie domaga 

się  unieważnienia  lub  zmiany  odpowiedzi  na  pytanie  nr  30  z  dnia  19  stycznia  2017  r.,  lecz 

jego żądania nakierowane są na modyfikację postanowień 3.1, 3.3 - 3.6 specyfikacji istotnych 

warunków zamówienia, w których sporny wymóg istniał od samego momentu publikacji SIWZ 

w dniu 27 grudnia 2016 r., a nie od 19 stycznia 2017 r. 

W  świetle  przepisu  art.  182  ust.  2  pkt  1  ustawy  Pzp  odwołanie  wobec  treści 

ogłoszenia  o  zamówieniu,  a  jeżeli  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego,  także  wobec  postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia, 

wnosi  się  w  terminie  10  dni  od  dnia  publikacji  ogłoszenia  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej  lub  zamieszczenia  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  na  stronie 

internetowej  -  jeżeli  wartość  zamówienia  jest  równa  lub  przekracza  kwoty  określone  w 

przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Treść SIWZ została zamieszczona na stronie internetowej zamawiającego 27 grudnia 

2016 r. Termin na wniesienie odwołania wobec treści SIWZ upłynął zatem w dniu 9 stycznia 

2017  r.  (uwzględniając  treść  art.  185  ust.  8  ustawy  Pzp).  Tymczasem  odwołujący  wniósł 

odwołanie  dopiero  w  dniu  30  stycznia  2017  r.  Reasumując,  należało  uznać,  że  odwołanie 

które  wpłynęło  w  dniu  30  stycznia  2017  r.  było  odwołaniem  wniesionym  z  uchybieniem 

ustawowego terminu na jego wniesienie, co skutkuje koniecznością jego odrzucenia zgodnie 

z  art.  189  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp.  Termin  na  wniesienie  odwołania  ma  bowiem  charakter 

terminu  zawitego,  nie  podlegającego  przywróceniu,  a  uchybienie  temu  terminowi  powoduje 

wygaśnięcie prawa skorzystania ze środka ochrony prawnej, jakim jest odwołanie. 

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp,  o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie.  Z  powyższego  przepisu  wynika  zakaz  wydawania  orzeczeń  o  charakterze 

merytorycznym, do jakich zalicza się oddalenie czy uwzględnienia odwołania, w innej formie 

aniżeli  wyrok.  Orzeczenie  Izby  w  rozpatrywanej  sprawie  w  żadnej  części  nie  miało  jednak 

charakteru merytorycznego, zatem musiało przybrać postać postanowienia. 

Zgodnie z art. 189 ust. 3 ustawy Pzp, Izba może odrzucić odwołanie na posiedzeniu 

niejawnym. 

W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 w zw. z art. 189 ust. 2 pkt 3 w 

zw. z art. 189 ust. 3 ustawy Pzp, orzeczono jak w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  oraz  w 

oparciu  o  przepisy  §  5  ust.  4  w  zw.  z  §  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z 

dnia  15  marca  2010r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41 

poz.  238).  W  myśl  powołanych  przepisów,  a  także  zgodnie  z  poglądem  jednolicie 

prezentowanym w orzecznictwie tak Izby jak i Sądów Okręgowych, w przypadku odrzucenia 

odwołania  odwołującego  obciąża  się  całością  wniesionego  wpisu,  zgodnie  z  zasadą 

odpowiedzialności  za  wynik  postępowania  wynikającą  z  art.  192  ust.  10  ustawy  Pzp  (por. 

przykładowo  wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie  z 22 listopada 2012 r., sygn. akt XII Ga 

Przewodniczący:      …………………. 

Członkowie:   

…………………. 

………………….