KIO 1789/17 WYROK dnia 18 września 2017 roku

Sygn. akt: KIO 1789/17 

WYROK 

z dnia 18 

września 2017 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Katarzyna Prowadzisz 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie,  w  Warszawie,  w  dniu 

11  września  2017  roku  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  K

rajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  28  sierpnia  2017  roku  przez 

wykonawcę S. spółka akcyjna z siedzibą w O.   

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  Ogród  Zoologiczny  z  siedzibą  

w P. 

orzeka: 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutów  odnoszących  się  do 

przedmiotu zamówienia zawartych w opisie przedmiotu zamówienia, a dotyczących: 

- Kamera 

– pkt. 4, 13, 15, 19, 21, 23, 25, 27, 31,  

- System rejestracji 

– pkt. 6, 24, 25, 26, 27, 30, 38, 48, 56, 58, 65, 71, 72, 76, 93, 

Przełącznik typu A – pkt. 3, 4, 5, 7, 11, 

Przełącznik typu B – 3.  

Oddala odwołanie. 

3.  K

osztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  S.  spółka  akcyjna  z  siedzibą  

w O.   i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: 

siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  S.  spółka 

akcyjna z siedzibą w O. tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od wykonawcy S. spółka akcyjna z siedzibą w O. na rzecz Zamawiającego 

Ogród  Zoologiczny  z  siedzibą  w  P.  kwotę    3  679  zł  70  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  siedemdziesiąt  dziewięć  złotych  siedemdziesiąt  groszy)  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika  i 

kosztów dojazdu na rozprawę. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  907  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu.  

Przewodniczący:      ………………………………. 

Sygn. akt: KIO  1789/17 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający  -  Ogród  Zoologiczny  z  siedzibą  w  P.  -  prowadzi  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pod  nazwą 

Rozbudowa systemu monitoringu na terenie Nowego i Starego ZOO w P. 

O

głoszenie o zamówieniu zostało opublikowanie w Biuletynie Zamówień Publicznych 

w dniu 21 sierpnia 2017 roku pod numerem 573870-N-2017. 

28 sierpnia 2017 roku d

ziałając na podstawie art. 180 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 

roku  - 

Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2015  roku,  poz.  2164;  dalej:  „Pzp”  

lub  „ustawa”)  Odwołujący  –  S.  spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  O.  -  wniósł  odwołanie  od 

czynności  Zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielnie  zamówienia,  tj.  wprowadzenie  

w  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia,  Załącznik  nr  9  –  Opis  przedmiotu 

zamówienia następujących wymagań: 

Odnośnie do kamer - numeracja zgodnie z Punktem 3 OPZ: 

4) wbudowany obiektyw o polu widzenia: poziom 93-33 stopnie, pion 50-18 stopni 

5) IP66, IP67 oraz NEMA 4X 

13) interoperacyjność oparta m.in. na potwierdzonej obsłudze ONVIF Profile S oraz Profile . 

Urządzenie  musi  znajdować  się  na  liście  urządzeń  zgodnych  z  profilem  S  i  G  na  stronie: 

https://www.onvif.org/conformant-

products/ a producent urządzenia musi być pełnoprawnym 

członkiem ONVIF 

obsługą GOP H.264 do wielkości 1000, lub możliwością ustawienia występowania ramki 

referencyjnej nie częściej niż 1 raz na 40 sekund 

obsługą  dynamicznej  adaptacji  wielkości  rozdzielczości  strumienia  wizyjnego 

transmitowanego  w  trybie  „na  żywo”  dostosowanego  do  wielkości  okna  podglądu  lub  

wielopo

działu 

21) kamera musi zapewniać obsługę haseł 64 znakowych zawierających wielkie i małe litery, 

cyfry oraz znaki specjalne 

23) opcjonalne elementy oprogramowania pobrane z kamery w celu wykonania konkretnych 

zadań  (np.  kontrolki  Active  X)  są  opatrzone  podpisem  organizacji  świadczącej  usługi 

powiernictwa cyfrowego, np. Verisign Inc 

25) możliwość zapisywania logów z kamer na zewnętrznym serwerze w czasie rzeczywistym 

oraz na umieszczonej karcie pamięci 

27)  musi  istnieć  możliwość  tworzenia  własnych  skryptów  bash’a  na  potrzeby  rozszerzenia 

funkcjonalności kamer 

zapewnienie  w  pełni  osadzonych  danych  tekstowych  na  obrazie  z  możliwością 

wyświetlania  daty  i  godziny,  tekstu  zdefiniowanego  przez  klienta  i  nazwy  kamery;  długość 

tekstu  wynosi  co  najmniej  45  znaków  ASCII;  tekst  może  być  osadzony  na  tle 

półprzezroczystym  lub  w  pełni  przezroczystym  zgodnie  z  wymaganiami  punktu  6.1.3.8 

normy PN-EN 62676-1-1:2014-06 

Odnośnie do systemu rejestracji - numeracja zgodnie z punktem 5 OPZ: 

Producent  zagwarantować  powinien  minimum  8  lat  wsparcia  serwisowego  urządzeń  od 

momentu  ich  zakupu  uwzględniając  dostawę  części  zamiennych  lub  wymianę  z 

zachowaniem funkcjonalności. 

12)  Zamawiający  wymaga  aby  zaimplementowane  były  minimum:  10  protokołów  do 

sterowania kamerami obrotowymi, 300 typów kamer IP lub serwerów sieciowych, 100 typów 

kamer  MPixelowych,  a  także  powinny  być  wspierane  (dla  podglądu  i  zapisu)  standardy 

ONVIF i RTSP. 

15) Algorytm kompresji i dekompresji (w przypadku H.264) powinien umożliwiać niezależne 

definiowanie  parametrów  pracy  dla  każdego  kanału  (wejścia)  wideo,  z  uwzględnieniem 

ustawienia  długości  struktury  GOP  lub  częstości  występowania  klatek  bazowych; 

zagwarantuje  to  dopasowanie do  charakterystyki  obserwowanej  sceny  i umożliwi  dokładne 

definiowanie parametrów przepływności strumienia danych. 

System  powinien  być  przygotowany  do  rejestracji/zarządzania  przy  użyciu  kodeka 

H.265. 

System  powinien  obsługiwać  połączenie  sieciowe  z  obsługą  protokołu  TCP/IP  

i prędkością połączenia 1 GBit/sekundę. W przypadku wykorzystywania kamer sieciowych, 

każdy z serwerów rejestrujących posiadać powinien minimum podwójną kartę Ethemetową 

(pierwsza dla sygnałów przychodzących z kamer, druga dla strumieni wysyłanych do stacji 

podglądowych).  Przy  zastosowaniu  macierzy  iSCSI  rejestrator  powinien  być  wyposażony  

w trzy karty sieciowe. 

Dla  wybranych  użytkowników  istnieć  musi  możliwość  zdefiniowania  niezależnych 

ograniczeń  co  do  podglądu  na  żywo  i/lub  odtwarzania  pojedynczych  kamer/grup  kamer. 

Jednocześnie  musi  istnieć  możliwość  zdefiniowania  maksymalnego  wieku  nagrań,  jaki 

przysługuje użytkownikowi  dla podglądu  zarejestrowanego materiału (np.  użytkownik może 

otworzyć wyłącznie materiał nie starszy niż 1 godzina). 

Prędkość  przetwarzania  obrazów  z  podłączonych  kamer  sieciowych  powinna  być 

zależna  wyłącznie  od  możliwości  i  parametrów  samej  kamery  i  nie  powinna  być  w  żaden 

sposób ograniczona przez rejestrator. 

Prędkość  rejestracji,  rozdzielczość  i  jakość  powinna  być  ustalana  przez  użytkownika 

niezależnie  od  parametrów  strumieni  do  podglądu  "na  żywo".  Konfiguracja  powinna 

umożliwiać  zmianę  parametrów  rejestracji  „w  locie”  (bez  konieczności  zmiany  parametrów 

kamery/kodera  z  aplikacji  konfiguracyjnej  - 

wcześniej  predefiniowane  parametry  dla 

rejestracji)  dla  każdej  kamery  niezależnie,  w  różnych  trybach  pracy:  nagrywanie  ciągłe, 

nagrywanie  zgodnie  z  harmonogramem  czasowym  oraz  nagrywanie  pre-alarmowe  i 

alarmowe konfigurowane indywidualnie dla różnych typów zdarzeń alarmowych. 

Dostępna  przestrzeń  dyskowa  zespołu  rejestratorów  powinna  być  zorganizowana 

logicznie  w  formie  odrębnych  segmentów  (pierścieni,  z  ang.  ring).  Pozwoli  to  na 

prowadzanie 

zapisu  z  różnymi  parametrami  odnośnie  czasu  i  priorytetu  przechowywania 

zapisu  z  poszczególnych  kamer  i  zdarzeń.  System  powinien  udostępniać  co  najmniej  5 

pierścieni  zapisu  i  3  poziomów  (priorytetów)  zapisu.  Zapis  na  pierścieniach  powinien 

odbywać się poprzez automatyczne nadpisywanie i zastępowanie najstarszych nagrań. 

Wielkość  poszczególnych  „ringów”  jaki  i  całej  bazy  danych  dobierana,  zmieniana  

i  aktualizowana  powinna  być  dynamicznie  przez  system,  zapewniając  optymalne 

wykorzystanie przestrzeni dysk

owej i uzyskanie maksymalnych czasów archiwizacji.  

Nie  dopuszcza  zastosowania  systemów,  w  których  przestrzeń  dyskową  

dla poszczególnych kamery ustawia się w sposób stały i niezmienny w procesie konfiguracji, 

przyporządkowując danej kamerze fragment dostępnej przestrzeni dyskowej. 

Dla wydłużenia czasu archiwizacji materiału video, system powinien umożliwiać zmianę 

ilości  klatek  już  zarejestrowanego  materiału  -  rozrzedzanie  zapisu.  Oznacza  to,  

że po wcześnie zaprogramowanym przez użytkownika czasie, system automatycznie usunie 

zdefiniowaną  przez  użytkownika  część  zarejestrowanego  materiału.  Przykładowo:  przy 

normalnej rejestracji prędkość zapisu wynosiła 25kl/sek. Po tygodniu należy zachować tylko 

5  klatek/s  (spośród  zapisanych  wcześniej  w  ciągu  każdej  sekundy  25  klatek  należy 

odpowiednio wykasować 20 klatek zarejestrowanego materiału). 

System powinien obsługiwać dynamiczną transmisję strumieniową, w celu optymalizacji 

obciążenia  sieci,  obniżenia  wymagań  dla  dekompresji  obrazu  i  zwiększenia  wydajności 

wyświetlania  na  stacjach  podglądowych.  W  tym  celu  rozdzielczość  transmitowanych  "na 

żywo"  obrazów  powinna  automatycznie  dostosowywać  się  do  rozmiaru  (rozdzielczości) 

okien  podglądu,  w  których  wyświetlane  są  obrazy  z  poszczególnych  kamer  na  stacji 

pod

glądowej.  Dopasowanie  to  zależne  powinno  być  od  typu  zastosowanej  kamery,  jednak 

system  przy  współpracy  z  wybranymi  kamerami  umożliwiać  powinien  automatyczne 

dopasowanie minimum do rozdzielczości: QCIF, QVGA, VGA, SVGA, WXGA, 720p, 1080p, 

3MPix, 5MPix. 

Użytkownik  powinien  mieć  możliwość  ustawiania  takich  parametrów,  jak  pozycja, 

rozmiar, kolor tła oraz czcionki, przy pomocy których informacje te są wyświetlane 

System  powinien  umożliwiać  generowanie  zdarzeń  oraz  tworzenie  harmonogramów 

czasowych  w  oparciu  o  zegar  astronomiczny  zaprogramowany  na  postawie  lokalizacji 

geograficznej (dynamiczne obliczanie wschodów i zachodów słońca). 

Zarządzanie zdarzeniami i alarmami powinno pozwalać na efektywną adaptację reakcji 

systemu  na  stany  alarmowe  oraz  inne 

zdarzenia,  zgodnie  z  wymaganiami  użytkownika. 

Reakcje systemu powinny uwzględniać: 

a) 

Zdefiniowane  przez  użytkownika  dowolnego  czasu  trwania  sekwencji  wideo  przed  i  po 

wystąpieniu alarmu; 

b) 

Parametry rejestracji (jakość i prędkość) niezależne (indywidualne) dla wszystkich kamer; 

c) 

Automatyczne wyświetlanie obrazów alarmowych zdefiniowanych przez użytkownika (na 

żywo i/lub w trybie odtwarzania ) na predefiniowanych stacjach roboczych; 

f) Obsługa interfejsów do systemów innych producentów; 

h)  Rozpoczęcie tworzenia automatycznych kopii  zapasowych przedefiniowanych sekwencji 

w razie wystąpienia alarmu, bądź innego zdarzenia; 

Każda  stacja  robocza  użytkownika  powinna  mieć  nieograniczony  dostęp  do  wielu 

jednostek  DVR/NVR  jednocześnie.  Oprogramowanie  do  podglądu  obrazów  (na  żywo  i 

zarejestrowanego  materiału)  może  być  instalowane  bezpłatnie  na  dowolnej  ilości  stacji 

podglądowych, przy czym każda z tych stacji może w dowolnym momencie połączyć się z 

rejestratorem (o ile nie został  wykorzystany  w  tym  konkretnym momencie limit  dostępnych 

sesji na rejestratorze). 

Interfejs użytkownika powinien umożliwiać jednoczesne wyświetlanie obrazu z tej samej 

kamery,  na  jednym  ekranie,  w  wielu  oknach,  w  różnych  trybach  (na  żywo,  odtwarzanie  w 

przód,  odtwarzanie  wstecz,  odtwarzanie  poklatkowe)  jak  również  odtwarzanie  obrazów  z 

różnych kamer w wielu oknach podglądu. 

Interfejs  użytkownika  powinien  umożliwiać  jednoczesne  wyświetlanie  obrazu  z  wielu 

urządzeń rejestrujących, na jednym ekranie, w wielu oknach, w różnych trybach  (na żywo, 

odtwarzanie w przód, odtwarzanie wstecz, odtwarzanie poklatkowe). 

Użytkownik powinien mieć możliwość ustawienia dowolnego rozmiaru, proporcji i pozycji 

każdego  okna  podglądu  dzięki  czemu  możliwe  będzie  wyświetlanie  niezniekształconego 

obrazu  z  dowolnej  kamery  zainstalowanej  w  systemie  (minimum  kamery  o  proporcjach 

[szerokość:  wysokość]  4:3;  16:9,  9:16,  10:2  itd.).  Domyślnie  system  powinien  udostępniać 

prezentację  obrazu  jako  regularną  matrycę  o  1,4,9,16,25  lub  36  okienkach  podglądu  oraz 

szablo

ny podglądów alarmowych z podziałami 1/5, 1/7 lub 1/9 okien podglądu. 

System powinien zezwalać na określenie szczegółowych scenariuszy uruchamiania dla 

użytkownika  lub  grup  użytkowników,  dotyczących  połączeń  z  predefiniowanymi  serwerami 

oraz  podglądu  predefiniowanych  kamer  z  danych  serwerów,  a  także  wywołania  wcześniej 

zdefiniowanych (dla każdego użytkownika indywidualnie) scen z odpowiednimi kamerami tak 

w trybie „na żywo”, jak i odtwarzania z bazy danych (w przód, w tył, stopklatka itd.). Poziom 

upraw

nień  określać  powinien  również  dostęp  do  zarejestrowanego  materiału,  sterowanie 

kamerami obrotowymi, prawo do exportu nagrań, drukowania zdjęć itd. 

45)  Ciąg  danych  pochodzący  z  czytnika  kodów  kreskowych  (lub  innego  podłączonego 

urządzenia) powinien być udostępniony jako kryterium wyszukiwania w celu bezpośredniego 

wyszukania  materiału  który  został  zapisany  z  tymże  ciągiem  danych  (kod  kreskowy  lub 

inne). 

48) Proces odtwarzania nagrań w przód/w tył powinien obsługiwać prędkości to x1, x2, x4 aż 

do x1000 w spo

sób umożliwiający płynne odtwarzanie. Szybkie i standardowe odtwarzanie 

w przód i w tył tylko pomiędzy ramkami kluczowymi nie jest akceptowane. 

54)  W  uzupełnieniu  lub  zamiast  dedykowanego  oprogramowania  klienckiego,  obrazy  na 

żywo  lub  zarejestrowane  oraz  dźwięk  powinny  być  także  dostępne  ze  standardowych 

przeglądarek WEB poprzez HTML5 bez użycia specjalnych „wtyczek”. 

56)  Obsługa  z  przeglądarki  WEB  umożliwiać  powinna  oglądanie  przynajmniej  9  strumieni 

video lub zarejestrowanych obrazów z tej samej kamery z różnych okresów czasu. 

58)  System  powinien  udostępniać  opcjonalny  (w  wersji  podstawowej  lub  na  bazie 

dodatkowych  licencji),  interaktywny,  graficzny  interfejs  użytkownika  (mapy  obiektu  z 

naniesionymi  kamerami),  aby  umożliwić  pełną  kontrolę  wszystkich  rejestratorów  DVR/NVR 

w graficznym systemie kontroli obrazu określonym przez użytkownika. System; ten powinien 

zezwalać na import map w formacie standardowych obrazów systemu Windows, takich jak 

bmp,  tiff,  lub  jpeg.  Użytkownik  powinien  posiadać  możliwość  definiowania  wyglądu  oraz 

funkcji  elementów  graficznych  (ikon),  takich  jak  kamery,  wejścia  alarmowe  oraz  wyjścia 

prze

kaźnikowe.  System  posiadać  musi  możliwość  tworzenia  i  modyfikowania  przez 

użytkownika poszczególnych elementów (ikon). 

61)  Połączenie  oprogramowania  konfiguracyjnego  z  jednostkami  systemu  powinno  być 

możliwe lokalnie, jak również poprzez sieć (przy użyciu protokołu TCP/IP). 

65) System powinien oferować możliwość definiowania stref prywatności wewnątrz obrazów, 

aby  dostosować  się  do  wymogów  prawa  i  wymagań  obiektów,  w  niezależny,  dwojaki 

sposób: 

a) 

w źródle (obszar nie jest analizowany/nigdy niepokazywany/nigdy niezapisywany), 

b)  na  poziomie  klienta  (obszar  jest  analizowany,  lecz  zakryty  lub  rozmazany  w  oknie 

podglądu;  może być  ujawniony  przez  osoby  upoważnione).  Ta opcja powinna również  być 

dostępna jako maskowanie dynamiczne tylko poruszających się w kadrze obiektów. 

Możliwe  powinno  być  automatyczne  tworzenie  kopi  zapasowych  całości  lub  wybranej 

części materiału. System powinien zarządzać zapisanymi kopiami nagrań udostępniając co 

najmniej  opcje:  dzielenie  dużych  plików  na  części  przy  ich  tworzeniu,  szyfrowanie 

tworzonych  plików  (hasło),  limitowanie  pasma  zajmowanego  przez  proces  backupu, 

autousuwanie  najstarszych  nagrań  po  zdefiniowanym  czasie  lub  przekroczeniu  wielkości 

zdefiniowanej przestrzeni dyskowej. 

System  umożliwiać  powinien  tworzenie  kopii  fragmentów  lub  całości  zarejestrowanego 

materiału.  Konfiguracja  tworzenie  kopii  zapasowych  powinna  pozwolić  użytkownikowi 

wskazywać  różne  katalogi  dla  przechowywania  kopii  zapasowych  na  nośnikach 

magazynujących  połączonych  lokalnie  lub  poprzez  sieć,  dla  różnych  zdarzeń  dotyczących 

tworzenia kopii zapasowych. 

Tworzenie kopii zapasowych powinno być możliwe regularnie, we wcześniej określonych 

godzi

nach  lub  dniach  jak  również  wywoływać  je  powinien  dowolny  alarm  lub  zdarzenie 

systemowe. 

Powinna  istnieć  możliwość  rozróżniania  między  kopiami  zapasowymi  nagrań  ciągłych 

oraz alarmów lub zdarzeń, przy dodatkowym rozróżnianiu poziomu alarmu lub zdarzenia. 

Zbiór  parametrów  opisujących  tworzenie  kopii  zapasowej  zależnie  od  przyczyn 

wywołujących tą kopię (opisanych w punkcie powyżej) umożliwia co najmniej zdefiniowanie 

docelowego  katalogu,  czasu  archiwizacji  oraz  zachowania  związanego  z  nadpisywaniem 

st

arych plików kopii zapasowych. 

76)  Powinna  istnieć  możliwość  połączenia  każdej  metadanej  zdarzenia  z  zapisanym 

obrazem  pozwalająca  na  używanie  tych  danych  jako kryterium  dla  dalszych  wyszukiwania 

(np.  połączenie  czytnika  kodów  kreskowych  powinno  umożliwiać  wprowadzanie  danych  

w celu natychmiastowego odnalezienia odpowiadającego mu materiału. 

System  powinien  udostępniać  różne  algorytmy  detekcji  ruchu  zależnie  od  aplikacji. 

Powinno być możliwe użycie różnych algorytmów dla różnych kanałów video. 

82) Syst

em powinien zawierać podstawową detekcję aktywności video, bezpłatnie. 

Konfiguracja obszaru detekcji powinna być precyzyjna i łatwa, przeprowadzana poprzez 

rysowanie  wielokątów  wewnątrz  obrazu  (o  dowolnej  ilości  kątów),  gdzie  każdy  wielokąt 

powinien  um

ożliwiać  skonfigurowanie  różnych  wartości  czułości  oraz  wywołania  alarmu  w 

zależności od kierunku poruszania się obiektu. 

Możliwość zaimplementowania dodatkowo licencjonowanej lub objętej kosztami systemu 

funkcji detekcji ruch specjalizowanej dla zasto

sowań zewnętrznych (OAD). 

Detekcja  OAD  powinna  być  dostępna  dla  każdej  kamery  i  zawierać  możliwość 

utworzenia na obrazie z kamery wirtualnego ogrodzenia z zachowaniem zasad perspektywy 

(pola  bliżej  kamery  większe,  pola  dalej  od  kamery  mniejsze),  co  umożliwi  prawidłową 

detekcję obiektów niezależnie od ich oddalenia od punku kamerowego pod kątem wielkości 

jak i prędkości poruszania się. 

93) Klawiatura winna posiadać możliwość : 

f)  możliwość  podłączenia  do  systemu  poprzez  sieć  LAN.  Ze  względu  na  architekturę 

systemu port LAN jest wymaganiem koniecznym. 

Odnośnie do przełączników - numeracja zgodnie z punktem 10 OPZ: 

Przełącznik Typ A 

Przydział sieci VLAN, ACL i parametrów QoS podczas uwierzytelniania. 

Wsparcie dla profilowania urządzeń podłączających się do przełącznika. 

Profil oznacza połączenie: 

a. definicji sieci VLAN, 

b. 

reguły filtrowania w warstwach L2-L4 dla IPv4 i IPv6 

c. 

realizację zasad jakości usług w warstwach L2-L4 dla IPv4 i IPv6, 

d. 

realizację zasad ograniczania prędkości dla IPv4 i IPv6 w warstwach L2-L4. 

7) Obsługa funkcjonalności Kerberos snooping - przechwytywanie autoryzacji użytkowników 

z wykorzystaniem protokołu Kerberos. 

Zarządzanie: 

11) Obsługa skryptów CLI ze wsparciem funkcji TCL/Tk. 

Przełącznik Typ B: 

Bezpieczeństwo sieciowe: 

3) Przydział sieci VLAN, ACL i parametrów QoS podczas uwierzytelniania. 

Odwołujący  wskazał,  że  informacja  o  powyższych  czynnościach  Zamawiającego 

została  przekazana  Odwołującemu  w  dniu  22  sierpnia  2017  r.,  tj.  w  dniu  publikacji 

Specyfikacji  Istotnych  W

arunków  Zamówienia  (dalej:  SIWZ).  Odwołanie  zostało  złożone  

w dniu 28 sierpnia 2017 r., a zatem z dochowaniem  5- dniowego terminu zawitego. W tym 

samym dniu kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 



  art. 7 ust. 1 ustawy

, tj. zasady równego traktowania wykonawców oraz prowadzenia 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  sposób  zgodny  z  zasadą 

uczciwej  konkurencji,  w  konsekwencji  czego  sformułowano  wymogi,  które 

dyskry

minują część wykonawców, w tym Odwołującego, a w sposób nieuzasadniony 

fa

woryzują innego wykonawcę, 



  art. 29 ust. 2 ustawy 

przez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby 

utrudniać uczciwą konkurencję. 

Odwołujący  wnosi  o  unieważnienie  czynności  zamawiającego  w  zakresie 

wprowadzeni

a wskazanych powyżej wymogów Opisu przedmiotu zamówienia (dalej: OPZ). 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania,  bowiem 

z

achowanie  Zamawiającego,  polegające  na  wprowadzeniu  w  treści  SIWZ  wymogów,  

o  których  mowa  w  petitum  niniejszego  odwołania,  narusza  zasady  równego  traktowania 

wykonawców  oraz  prowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  

w  sposób  zgodny  z  zasadą  uczciwej  konkurencji. Wyeliminowanie  niezgodnego  z  prawem 

rozstrzygnięcia  zamawiającego  stworzy  odwołującemu  realne  możliwości  ubiegania  się  

o przedmiotowe zamówienie, 

Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty. 

I. 

W  zakresie  zarzutu  naruszenia  art.  7  ust.  1  ustawy

,  tj.  zasady  równego  traktowania 

wykonawców  oraz  prowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  

w sposób zgodny z zasadą uczciwej konkurencji Odwołujący wskazał, że z uwagi na wielość 

wymogów  OPZ,  jakie  Odwołujący  kwestionuje,  a  które  przywołał  w  petitum,  niecelowe  jest  

w  tym  miejscu  ich  powtarzan

ie.  Przedmiotowe  wymogi  skutkują  nierównym  traktowaniem 

oferentów  i  naruszają  zasadę  uczciwej  konkurencji.  Wskazane  przez  Zamawiającego 

parametry: 

odnośnie do kamer spełniają tylko urządzenia producenta A., 

odnośnie do systemu rejestracji spełniają tylko urządzenia producenta G., 

odnośnie  do  przełączników  spełniają  tylko  urządzenia  producenta  E.  N.  Dodatkowo, 

konieczność łącznego spełnienia warunków wskazanych w punkcie 5 29-30 OPZ wymusza 

na  wykonawcy  przedmiotu zamówienia łączne  zastosowanie kamer  A.  i systemu rejestracji 

G.  Hipotetyczna  oferta  oparta  na  kamerach  A.  i  systemie  rejestracji  innego  producenta  nie 

będzie spełniała wymogów SIWZ. 

Odwołujący  wskazał,  że  analogicznie  przedstawia  się  sytuacja  z  przełącznikami. 

Sytuac

ja  jest  tyleż  kuriozalna,  że  Zamawiający  posiada  obecnie  przełączniki  firmy  C.  Co 

zrozumiałe, przełączniki te będą również eksploatowane w tej sieci.  

We  wcześniejszym  postępowaniu  dotyczącym  rozbudowy  systemu  monitoringu  

na  terenie  Nowego  i  Starego  Zoo  w  P.,  znak  sprawy  ST/271- 

21/2017,  Zamawiający  -  w 

ramach  wyjaśnień  treści  SIWZ  -  stwierdził,  że  dostarczane  przełączniki  muszą  być 

kompatybilne  z  tymi

,  które  posiada,  a  następnie,  przez  wskazanie  opisanych  w  petitum 

wymogów,  wykluczył  przełączniki  C.  i  dopuścił  tylko  sprzęt  E.  N.  Zachowanie  to  budzi 

uzasadnione  wątpliwości  z  punktu  widzenia  naruszenia  przez  Zamawiającego  dyscypliny 

finansów  publicznych.  Odwołujący  wskazał  w  tym  miejscu  na  orzeczenie  Głównej  Komisji 

Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych z dnia 27.10.2016 

r.  (sygn.  akt:  BDF1.4800.47.2016), 

w  której  to  sprawie  GKO  stwierdziła  naruszenie  przez 

obwinionego kierownika jednostki dyscypliny finansów publicznych. 

Dystrybutorem wskazanych powyżej producentów na terytorium RP jest A.(2) s.j. (…), 

który  z  kolei  na  stałe  współpracuje  z  K.  Sp.  z  o.o.  Mając  świadomość  wymogów 

technologicznych  Zamawiającego  (rozpisanie  przedmiotowego  przetargu  poprzedzał  dialog 

technologiczny),  ww.  dystrybutor  dokonał  u  producentów  rezerwacji  niezbędnego  sprzętu. 

Skutk

iem  tych  działań  jest  uzyskanie  -  na  zasadach  wyłączności  -  korzystniejszych 

warunków finansowych zamówienia. Beneficjentem udzielonych rabatów będzie wykonawca 

–  K.  Sp.  z  o.o.,  która  może  zaoferować  przedmiot  zamówienia  na  korzystniejszych 

warunkach  niż  jakikolwiek  inny  wykonawca.  Jakiekolwiek  zapytanie  ofertowe  wystosowane 

na  rynku  w  odniesieniu  do  wymaganej  przez  Zamawiającego  technologii  ww.  producentów 

przez  podmiot  trzeci,  skutkuje  otrzymaniem  propozycji  opiewającej  na  ceny  katalogowe, 

która  siłą  rzeczy  nie  jest  konkurencyjna.  Wynika  to  z  polityki  producentów,  którzy 

dokonawszy rezerwacji, nie udzielają następnie porównywalnych rabatów. W konsekwencji, 

O

dwołujący pozbawiony jest możliwości złożenia korzystnej dla Zamawiającego oferty. 

II. 

W  zakresie  zarzutu  naruszenia  art.  29  ust.  2  ustawy  tj.  opisanie  przedmiotu 

zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 

Opisane powyżej zachowanie Zamawiającego utrudnia uczciwą konkurencję. Stanowi 

ono przejaw p

iętnowanych przez KIO zachowań. Odwołujący w tym miejscu cytuje fragment 

orzeczenia z dnia 12 sierpnia 2009 roku (KIO/UZP/984/09). 

W przedmiotowym postępowaniu 

Zamawiający  nie  wskazał  wprost  jedynej  dopuszczalnej  konfiguracji  producentów,  których 

urządzenia  mogą  być  zastosowane  celem  realizacji  zamówienia.  Wykluczył  przez  to 

możliwość  stosowania  rozumianych  w  ten  sposób  rozwiązań  równoważnych  przez 

sformułowanie  wymogów,  podniesionych  na  wstępie  odwołania.  W  razie  złożenia  przez 

wykonawcę  oferty,  przedmiotem  badania  Zamawiającego  nie  będzie  to,  czy  dane 

rozwiązania spełniają wymóg równoważności, lecz w pierwszej kolejności, czy spełnione są 

przedmiotowe  wymogi.  Z  uwagi  na  niemożność  spełnienia  ich  przez  wszystkich  oferentów  

(w  tym  O

dwołującego)  mamy  do  czynienia  z  naruszeniem  zasady  uczciwej  konkurencji.  

W  związku  z  powyższym,  w  ocenie  Odwołującego,  zachowanie  Zamawiającego  jest 

bezprawne  i  winno  zostać  unieważnione.  Wskazuje  Odwołujący,  że  jak  stwierdziła  KIO  

w  wyroku  z  dnia  11  kwietnia 

2008  r.  (KIO/UZP/272/08)  Zamawiający,  wskazując  na 

ko

nkretny  produkt  i  jednocześnie  pomijając  minimalne  wymagania  dotyczące  oczekiwań  w 

zakresie rozwiązania równoważnego, narusza art. 29 ust. 3 ustawy p.z.p., a tym samym i art. 

29  ust.  1  i  2  ustawy  p.z.p.,  zasadę  uczciwej  konkurencji  i  zasadę  równego  dostępu  do 

zamówienia publicznego określone w art. 7 ustawy p.z.p. 

Odwołujący  w  tym  miejscu  przytacza  ustalenia  poczynione  przez  KIO  w  wyroku  z  dnia  6 

grudnia 2010 r. (KIO/UZP/2550/10): 

Nie  można  mówić  o  zachowaniu  uczciwej  konkurencji  w  sytuacji,  gdy  przedmiot 

zamówienia  określany  jest  w  sposób  wskazujący  na  konkretny  produkt,  przy  czym  produkt 

ten  nie  musi  być  nazwany  przez  zamawiającego,  wystarczy,  że  wymogi  i  parametry  dla 

przedmiotu  zamówienia  określone  są  tak,  że  aby  je  spełnić  oferent  musi  dostarczyć  jeden 

konkretny  produkt.  W  przedmiotowej 

sprawie  naruszenie  tej  zasady  jest  tyleż  jaskrawe,  iż 

zakwestionowane  przez  Odwołującego  czynności  zamawiającego  w  sposób  wyraźny 

wskazują osobę producentów, a pośrednio również dystrybutora przedmiotowych rozwiązań. 

. Pojęcie równoważności nie może oznaczać tożsamości produktów, ponieważ przeczyłoby 

to istocie oferowania produktów równoważnych i czyniłoby możliwość oferowania produktów 

równoważnych pozorną i w praktyce niemożliwą do spełnienia. 

3.  Uznaje  się,  że  oferta  równoważna  to  taka,  która  przedstawia  przedmiot  zamówienia  

o właściwościach funkcjonalnych i jakościowych takich samych lub zbliżonych do tych, które 

zostały  zakreślone  w  SIWZ,  lecz  oznaczonych  innym  znakiem  towarowym,  patentem  

lub  pochodzeniem.  Przy  c

zym  istotne  jest  to,  że  produkt  równoważny  to  produkt,  który  

nie  jest  identyczny,  tożsamy  z  produktem  referencyjnym,  ale  posiada  pewne,  istotne  

dla  Zamawiającego,  zbliżone  do  produktu  referencyjnego  cechy  i  parametry.  W 

przedmiotowej sprawie Zamawiający zaprezentował zakwestionowane przez KIO rozumienie 

równoważności ofert. 

Brak  jest  w  przepisach  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  przepisu,  który  wprost 

nakładałby  na  zamawiającego  obowiązek  precyzowania  wymogów,  parametrów, 

odnoszących  się  do  dopuszczalnego  zakresu  równoważności  ofert,  wskazywania 

określonych parametrów i ich minimalnych wielkości dla oceny równoważności oferowanych 

produktów, niemniej jednak wskazanie dopuszczalnego zakresu równoważności ofert należy 

uznać  co  najmniej  za  pożądane  w  świetle  zasady  równego  traktowania  wykonawców  i 

uczciwej konkurencji, zawartych w art. 7 ust. I ustawy Prawo zamówień publicznych, a nadto 

przepisu  art.  29  ust.  2  tej  ustawy,  zakazującego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób, 

który mógłby ograniczać uczciwą konkurencję. Zamawiający w niniejszym postępowaniu nie 

sprecyzował  takiego  minimum,  traktując  równoważność  ofert  jako  ich  tożsamość,  a  zatem 

niezgodnie w sposób opisany w punkcie 3. 

Wykonawcy  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  nie  mogą  ponosić 

negatywnych  konsekwencji,  będących  wynikiem  błędów  lub  braku  wymaganej  staranności 

przy  sporządzaniu  dokumentacji  postępowania  przez  Zamawiającego,  w  tym  w 

szczególności przy sporządzaniu opisu przedmiotu zamówienia. 

Argumentację  odwołującego  potwierdza  ponadto  uchwała  KIO  z  dnia  12.08.2016  r.  (sygn. 

akt KIO/KD 49/16) 

Zgodnie  z  art.  29  ust.  2  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  przedmiotu  zamówienia  nie  można 

opisywać  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Wskazany  przepis  służy 

realizacji ustawowej zasady uczciwej konkurencji (a w konsekwencji - 

m. in. zasady równego 

dostępu do zamówienia), wyrażonej w art. 7 ust. 1 ustawy. 

Naruszenie  zasady  wynikającej  z  art.  29  ust.  2  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień  publicznych  (tj.  Dz.U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  może  mieć  charakter 

bezpośredni  (jeśli  zamawiający  wprost  stosuje  nazwy  własne  wskazujące  konkretnego 

wykonawcę  lub  produkt)  lub  pośredni  (jeśli  nazwy  własne  nie  zostają  wskazane,  ale 

szczegółowy opis parametrów wskazuje na jeden konkretny produkt). 

Działaniem  wbrew  zasadzie  uczciwej  konkurencji  jest  zbyt  rygorystyczne  określenie 

wymagań  co  do  przedmiotu  zamówienia,  które  nie  są  uzasadnione  potrzebami 

zamawiającego,  a  jednocześnie  ograniczają  krąg  wykonawców  zdolnych  do  wykonania 

zamówienia. W przedmiotowej sprawie Zamawiający w żaden sposób nie wskazał, dlaczego 

przedmiotowe  wymogi  są  niezbędne  z  punktu  widzenia  jego  potrzeb,  w  jaki  sposób 

przekładają się na wartość użytkową, żywotność, możliwości rozbudowy systemu. Zgodnie z 

wiedzą odwołującego okoliczności tego rodzaju w sprawie nie zachodzą. 

W  przypadku  oceny  konkretnego  stanu  faktycznego  jako  naruszenia  zakazu 

sformułowanego  w  art.  29  ust.  2  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.)

, wystarczającym jest uprawdopodobnienie 

utrudnienia konkurencji przy opisie przedmiotu zamówienia. 

Analogiczne  stanowisko  za

jęła  KIO  w  uchwale  z  dnia  6  maja  2016  r.  (sygn  akt:  KIO/KD 

29/16).  Naruszenie  art.  29  ust.  2  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Pra

wo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  może  mieć  miejsce  nie  tylko 

bezpośrednio,  ale  także  pośrednio,  kiedy  to  szczegółowy  opis  parametrów  wskazuje 

pośrednio na jeden konkretny produkt. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  postępowania  na  podstawie 

zebranego  materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  i  stanowisk  Stron  Krajowa  Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  

art. 189 ust. 2 ustawy Pr

awo zamówień publicznych  (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164; dalej: 

„Pzp”  lub  „ustawa”),  skutkujących  odrzuceniem  odwołania.  Odwołanie  zostało  złożone  

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  28  sierpnia  2017  roku  (poniedziałek)  wobec 

czynności  z  dnia  21  sierpnia  2017  roku  oraz  została  przekazana  w  ustawowym  terminie 

ko

pia odwołania Zamawiającemu, co Strony potwierdziły na posiedzeniu z ich udziałem.  

Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy Prawo 

zamówień publicznych – Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  

w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  

w uzyskaniu danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody. 

Przy  rozpoznawaniu  przedmiotowej  sprawy  skład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę 

dokumentację  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  przedmiotowej  sprawie,  a  także 

stanowiska i oświadczenia Stron złożone ustnie do protokołu. 

Izba dopuściła dowody zawnioskowane przez Odwołującego w trakcie rozprawy: 



(dowód  nr  1)  kopia  oświadczenia  firmy  R.  B.  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością w siedzibą w W., 



(dowód  nr  2)  oświadczenie  firmy  H.  P.  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w 

siedzibą w W. 

Zamawiający złożył pismo z dnia 11 września 2017 roku „Odpowiedź na odwołanie” 

wraz  z  załączonymi  dokumentami  oraz  pismo  z  dnia  11  września  2017  roku  „Pismo 

uszczegółowiające  stanowisko  Zamawiającego  co  do  poszczególnych  zarzutów”  wraz  

z  załącznikami    -  Izba  dopuściła  dowody  zawnioskowane  przez  Zamawiającego  

i załączone do wyżej wymienionych pism.  

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

I. 

Izb

a umorzyła postępowanie odwoławcze w zakresie: 

zarzutów  odnoszących  się  do  przedmiotu  zamówienia  zawartych  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia, a dotyczących: 

- Kamera 

– pkt. 4, 13, 15, 19, 21, 23, 25, 27, 31,  

- System rejestracji 

– pkt. 6, 24, 25, 26, 27, 30, 38, 48, 56, 58, 65, 71, 72, 76, 93, 

Przełącznik typu A – pkt. 3, 4, 5, 7, 11, 

Przełącznik typu B – 3. 

Zamawiający w omawianym zakresie uwzględnił zarzuty odwołania (uwzględnienie zarzutów 

odwołania w części) co podniósł w złożonym piśmie procesowym jak również oświadczył na 

posiedzeniu z udziałem stron postępowania. W przedmiotowym postepowaniu odwoławczym 

nie  zostało  wniesione  żadne  zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego. 

Dlatego  też  Izba  umorzyła  postępowanie  w  zakresie  wyżej  wymienionych  zarzutów 

odwołania, które zostały wprost uwzględnione przez Zamawiającego.  

Izba  wskazuje,  że  zgodnie  z  art.  186  ust.  4  ustawy  jeżeli  uczestnik  postępowania 

odwoławczego,  który  przystąpił  do  postępowania  po  stronie  Zamawiającego,  wniesie 

sprzeciw  wo

bec  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu  w  całości  albo  

w  części,  gdy  Odwołujący  nie  wycofa  pozostałych  zarzutów  odwołania,  Izba  rozpoznaje 

odwołanie.  

Izba  podkreśla,  że  informacja  o  częściowym  umorzeniu  postępowania  odwoławczego  musi 

znale

źć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. Ustawodawca w art. 

196  ust.  4  ustawy,  w  sposób  wyczerpujący  określił  elementy  treści  uzasadnienia  wyroku 

wydanego  przez  Izbę  i  stwierdzić  należy,  że  katalog  ten  nie  zawiera  informacji  dotyczącej 

możliwości zamieszczenia w uzasadnieniu wyroku jakiegokolwiek rozstrzygnięcia.  

W  tym  miejscu Izba  odwołuje  się  do  Uchwały  Sądu  Najwyższego  z  dnia  17  lutego  2016  r. 

sygn.  akt  III  CZP  111/15,  w  której  Sąd  Najwyższy  wskazał,  że  wadliwą  jest  praktyka  Izby 

orzekania  w  uzasadnieniu  wyroku,  a  nie  w  jego  sentencji  o  części  zarzutów  

i żądań zawartych w odwołaniu. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały podniósł również, 

że  Izba,  uznając  część  zarzutów  i  żądań  za  zasadne,  a  część  za  pozbawione  podstaw, 

powinna  da

ć  temu  wyraz  w  części  rozstrzygającej  wyroku  (sentencji),  a  nie  w  jego 

uzasadnieniu.  Nie  można  stanowiska  wyrażonego  przez  Sąd  Najwyższy  pominąć  

w  przypadku,  gdy  postępowanie  zostaje  umorzone  w  części  z  uwagi  na  uwzględnienie 

poszczególnych zarzutów odwołania. Izba wskazuje, że takie stanowisko prezentowane jest 

w orzeczeniach Krajowej Izby Odwoławczej, w których w sentencji wyroku zamieszczane jest 

rozstrzygnięcie  w  zakresie  częściowego  umorzenia  postępowania  odwoławczego.  Tym 

samym,  zgodnie  z  argumentacj

ą  Sądu  Najwyższego,  w  sentencji  wyroku  zawarte  zostają 

wszystkie rozstrzygnięcia co do zarzutów odwołania.   

Podkreślenie wymaga również, że w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej stanowisko to 

również nie jest odosobnione, czemu wraz dano np.: w  wyroku Krajowej Izby Odwoławczej  

z 26 października 2016 r. o sygn. akt KIO 1922/16, wyroku Krajowej Izby Odwoławczej  z 16 

grudnia 2016 r. o sygn. akt KIO 2138/16, wyroku Krajowej Izby Odwoławczej  z 28 grudnia 

2016  r.  o  sygn.  akt  KIO  2357/16,  oraz  w  wyroku  K

rajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  17 

stycznia 2017 roku o sygn. akt KIO 17/17 i KIO 24/17, wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 

dnia 10 stycznia 2

017 roku o sygn. akt KIO 172/17, wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 

8  czerwca  2017  roku  o  sygn.  akt  KIO  888/17, 

wyrok  Krajowej Izby  Odwoławczej  z  dnia  26 

czerwca 2017 roku o sygn. akt KIO 1187/17,

wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 lipca 

2017 roku o sygn. akt KIO 1246/17 

II. 

Izba  poddała  pod  rozpoznanie  odwołanie  w  części  nieuwzględnionej  przez 

Zamawiającego.  Zgodnie  z  brzmieniem  przepisu  art.  192  ust  2  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które 

miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. 

Izba do

konawszy oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów biorąc pod uwagę stanowiska 

Stron przedstawione na rozprawie 

odwołania nie uwzględniła.   

III. 

Na  wstępie  Izba  działając  zgodnie  z  art.  196  ust.  4  ustawy,  podaje  podstawy  prawne  

z  przytoczeniem  przepisów  prawa  odnośnie  rozstrzygnięcia  zarzutów  odwołania 

podnoszonych przez Odwołującego: 

Art. 7 ust. 1 ustawy - 

Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie 

zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie 

wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości.  

Art. 29 ust. 2 ustawy - 

Przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby 

utrudniać uczciwą konkurencję.  

IV. 

Izba  wskazuje,  że  na  podstawie  art.  191  ust.  2  ustawy  wydając  wyrok,  Izba  bierze  

za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Na podstawie art. 190 ust. 1 ustawy 

–  Strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  

do  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Dowody  na  poparcie  swych 

twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej  strony  i  uczestnicy  postępowania 

odwoławczego  mogą  przedstawiać  aż  do  zamknięcia  rozprawy.  Przepis  ten  nakłada  na 

Strony  postępowania  obowiązek,  który  zarazem  jest  uprawnieniem  Stron,  wykazywania 

dowodów na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne.  

Podkreślenia  wymaga  w  tym  miejscu,  że  postępowanie  przed  Izbą  stanowi 

postępowanie  kontradyktoryjne,  czyli  sporne,  a  z  istoty  tego  postępowania  wynika,  że  spór 

toczą  Strony  postępowania  i  to  one  mają  obowiązek  wykazywania  dowodów,  z  których 

wywodzą określone skutki prawne.  

Powołując  w  tym  miejscu  regulację  art.  14  ustawy  do  czynności  podejmowanych 

przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny, jeżeli przepisy 

ustawy nie stanowią inaczej, przechodząc do art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia 

faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne  należy  wskazać,  iż 

właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 ustawy. Przepis art. 6 Kodeksu cywilnego 

wyraża  dwie  ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie  udowodnienia  powoływanego  przez 

stronę  faktu,  powodującego  powstanie  określonych  skutków  prawnych  oraz  usytuowanie 

ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z faktu tego wywodzi skutki prawne; ei 

incubit  probatio  qui  dicit  non  qui  negat  (na  tym  ciąży  dowód  kto  twierdzi,  a  nie  na  tym  kto 

zaprzecza).  

Izba  wskazuje,  że postępowanie odwoławcze  jest  odrębnym  od  postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego  postępowaniem,  które  ma  na  celu  rozstrzygnięcie  powstałego 

pomiędzy  Stronami  sporu.  W  trakcie  postępowania  odwoławczego  to  Odwołujący 

kwestionuje podjęte przez Zamawiającego decyzje w zakresie oceny ofert i wykonawców w 

postępowaniu,  nie  zgadza  się  z  podjętymi  czynnościami  lub  zaniechaniem  określonych 

działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym ciąży ciężar 

dowiedzenia,  że  stanowisko  Zamawiającego  jest  nieprawidłowe.  Izba  wskazuje  w  tym 

miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 roku sygn. akt X Ga 

32/09,  w  którym  to  orzeczeniu  Sąd  wskazał  między  innymi  Ciężar  udowodnienia  takiego 

twierdzenia  spoczywa  na  tym  uczestniku  postępowania,  który  przytacza  twierdzenie  o 

istnieniu  danego  faktu,  a  nie  na  uczestniku,  który  twierdzeniu  temu  zaprzecza  (…). 

Aktywność  we  wnioskowaniu  dowodów  winien  wykazywać  zwłaszcza  odwołujący,  gdyż  w 

większości przypadków to on będzie wywodził z faktu skutki prawne.  

Za wyrokiem z dnia 21 stycznia 2012 roku Krajowej Izby Odwoławczej sygn. akt KIO 54/12: 

Zgodnie  z  art.  190  ust.  1  ustawy  p.z.p.  strony  są  obowiązane  wskazywać  dowody  dla 

stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c. 

w  zw.  z  art.  14  ustawy  p.z.p.  spoczywa  na  osobie,  która  z  danego  faktu  wywodzi  skutki 

prawne.  Ciężar  dowodu  rozumieć  należy  z  jednej  strony  jako  obarczenie  strony  procesu 

obowiązkiem przekonania sądu (w tym przypadku Krajowej Izby Odwoławczej) dowodami o 

słuszności  swoich  twierdzeń,  a  z  drugiej  konsekwencjami  zaniechania  realizacji  tego 

obowiązku,  lub  jego nieskuteczności,  zaś tą konsekwencją jest  zazwyczaj  niekorzystny dla 

strony wynik postępowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II 

CSK  293/07).  Postępowanie  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  toczy  się  z  uwzględnieniem 

zasady kontradyktoryjności, zatem to strony obowiązane są przedstawiać dowody a Krajowa 

Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron w jego wypełnianiu 

(wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, wyrok Sądu 

Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego 

z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok KIO 1639/11). 

V. 

W zakresie zarzutów odwołania: 

Zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  2  ustawy  oraz 

art.  7  ust.  1  ustawy  Izba  uznała  

za niezasadny.  

Izba  na  wstępie  wskakuje,  że  określone  przez  ustawodawcę  w  ustawie  zasady,  

w  tym  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  proporcjonalności  

to „szkielet” każdego z postępowań o udzielnie zamówienia publicznego jak również całego 

systemu  zamówień  publicznych.  Izba  podkreśla  również,  że  kwestia konkurencji  winna być 

kategorią,  którą  należy  rozpatrywać  z  uwzględnieniem  danego  rynku,  którego  dotyczy 

konkretne  zamówienie  jak  również  uzasadnionych  potrzeb  Zamawiającego,  czasu  w  jakim 

Zamawiający udziela zamówienia. Niewątpliwe, co również należy podkreślić, Zamawiający 

mają  prawo  opisując  przedmiot  zamówienia  do  określenia  wymagań  technicznych  

i jakościowych uwzględniających niezbędne Zamawiającemu standardy, przy uwzględnieniu 

realnych  potrzeb  Zamawiającego.  Sąd  Okręgowy  w  Bydgoszczy  w  wyrok  z  dnia  27  maja 

2009  roku  sygn.  akt:  II  Ca  158/09  wskazał  -    Z  przepisu  art.  7  ust.  1  pzp  wynika,  że 

zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób 

zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. Zatem 

należy  uznać,  że  fundamentalnymi  zasadami  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  są  zasady  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców. 

Stosowanie  tych  zasad  prowadzi  do  realizacji  celu  określonego  w  pzp  jakim  jest  wybranie 

najkorzystniejszej  oferty  spełniającej  potrzeby  zamawiającego.  Przepis  art.  29  ust.  2  pzp  z 

kolei wprowadza zakaz dokonywania opisu przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby 

utrudniać uczciwą konkurencję. Jednakże zakaz ten nie oznacza konieczności nabycia przez 

zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych nie odpowiadających jego potrzebom, 

zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów technicznych, jedynie 

nakazuje dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi spełnić postawione wymogi 

w  odniesieniu  do  przedmiotu  zamówienia  bez  ograniczenia  dostępu  do  zamówienia  (tak 

Małgorzata  Stachowiak  w  M.  Stachowiak,  J.  Jerzykowski,  W.  Dzierżanowski,  Prawo 

zamówień  publicznych.  Komentarz,  LEX  2007,  wyd.  II.).(…)  Obowiązkiem  Zamawiającego 

jest,  w  oparciu  o  art.  29  ust.  1  ustawy,  opisanie  przedmiot

u  zamówienia  w  sposób 

jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, 

uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie 

oferty, zgodnie z ust. 2 przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby 

utrudniać uczciwą konkurencję.  

Podkreślić  jednakże  należy,  że  postępowanie  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  nie 

stanowi  postępowania,  w  którym  Zamawiający  ma  kupić  cokolwiek,  co  wykonawcy  zechcą 

mu sprzedać. W postępowaniu o udzielnie zamówienia publicznego, Zamawiający jak każdy 

gospodarz  dbający  o  swoje  potrzeby  uprawniony  jest  do  kupna  określonych  rzeczy,  a  w 

ramach  tych  określonych  rzeczy  nieuprawniona  jest  taka  specyfikacja  techniczna,  która 

eliminowałaby w sposób niezasadny określone przedmioty, a przez to ich producentów czy 

dystrybutorów.  Podkreślić  należy,  że  konkurencja  nie  polega  na  tym,  że  Zamawiający  ma 

dopuścić  możliwość  złożenia  oferty  na  cokolwiek,  lecz  ma  prawo  określić  swoje  potrzeby. 

Opis  przedmiotu  zamówiona  powinien  umożliwiać  wykonawcom  jednakowy  dostęp  do 

zamówienia  i  nie  może  powodować  nieuzasadnionych  przeszkód  w  otwarciu  zamówień 

publicznych  na  konkurencję,  co  nie  oznacza,  że  zasada  konkurencji  ma  prowadzić  do 

sytuacji, w której o zamówienie muszą móc ubiegać się wszyscy wykonawcy. Warto w tym 

miejscu również  wskazać na orzeczenie Sądu Okręgowego w Gdańsku, który w   wyroku z 

dnia 23 stycznia 2009 roku sygn. akt XII Ga 431/09 uzasadniał: Podkreślić trzeba, że zakaz 

przewidziany  przepisem  art.  29  ust.  2  usta

wy  ...  nie  oznacza  konieczności  nabycia  przez 

zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych nieodpowiadających jego potrzebom, 

zarówno  co  do  jakości,  funkcjonalności  czy  wymaganych  parametrów  technicznych,  a 

jedynie nakazuje dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi spełnić postawione 

wymogi w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczania dostępu do zamówienia. 

Stąd  bardzo  istotną  czynnością  zamawiającego  jest  dokonanie  opisu  przedmiotu 

zamówienia  przez  wskazanie  tych  jego  cech,  które  mają  dla  zamawiającego  kluczowe 

znaczenie.  Zamawiający,  działając  w  granicach  określonych  przepisami  prawa  ma  prawo 

sprecyzować przedmiot zamówienia o określonych minimalnych standardach jakościowych i 

technicznych.  Ponadto  nie  jest  podstawą  do  uznania,  że  przedmiot  zamówienia  został 

określony  w  sposób  sprzeczny  z  zasadami  ustawowymi  to,  że  wypełnienie  wymagań 

technicznych jest trudne do spełnienia dla danego wykonawcy (por. wyrok Zespołu Arbitrów 

z  dnia  07.02.2005  roku,  sygn.  akt  UZP/ZO/0-

175/05).  (…)  Sąd  Okręgowy  podziela 

stanowisko  wyrażone  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  w  uzasadnieniu  wyroku  z  dnia 

09.X.2008r.,  syg.  akt  KIO//UZP  1024/08,  zgodnie  z  którym  "  (...)  Bezspornie  Zamawiający 

ma  prawo  opisać  swoje  potrzeby,  żądając  produktu  o  cechach  odpowiadających  jego 

potrzebom,  a  w  tym  o  najwyższych  dostępnych  standardach  jakościowych,  w  oparciu  

o 

opinie użytkowników produktów. Konkludując powyższe Izba wskazuje na wyrok Krajowej 

Izby  Odwoławczej  z  dnia  12  czerwca  2015  roku  sygn.  akt    KIO  1107/15,  KIO  1114/15,  

w  którym  Izba  wskazała,  że  właściwie  każdy  opis  przedmiotu  zamówienia  niesie  za  sobą 

ograniczenie  konkurencji  pośrednio  lub  bezpośrednio  preferując  jednych  wykonawców  

i dyskryminując innych. To jednak nie oznacza, że naruszono zasadę z art. 7 ust. 1 ustawy 

pzp. 

Odnosząc się do zarzutów odwołania Izba wskazuje, że: po pierwsze, argumentacja 

Odwołującego  przedstawiona  w  tej  sprawie  zawarta  w  odwołaniu  i  przedstawiona  na 

rozprawie  jest  ogólna,  nieskonkretyzowana,  lakoniczna  i  nie  odnosząca  się  do  żadnych 

szc

zegółów  czy  też  argumentów  faktycznych,  które  stanowiłyby  uzasadnienie  faktyczne 

podniesionych  naruszeń  przepisów  prawa.  Izba  wskazuje,  że  w  odwołaniu  brak  jest 

wskazania 

jakiejkolwiek 

faktycznej 

argumentacji, 

poza 

podanym 

twierdzeniem 

Odwo

łującego,  że  ukształtowane  w  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (dalej: 

SIWZ) 

postanowienia  opisu  przedmiotu  zamówienia  wskazują  na  danego  producenta  

i  dystrybutora,  brak  jest 

próby  wykazania  przez  Odwołującego  naruszenia  zasady 

konkurencji.  Odwołujący  nie  starała  się  nawet  wykazać,  że  ukształtowane  przez 

Zamawiającego  postanowienia  SWIZ  faktycznie  wskazują  na  rozwiązanie  konkretnego 

producenta 

i odnoszą się do konkretnego produktu oraz wykluczają możliwość zaoferowana 

innych  rozwiązań.  W  trakcie  rozprawy  Zamawiający  wyjaśnił,  że  prowadzony  był  dialog 

techniczny poprzedzający przedmiotowe postępowanie o udzielnie zamówienia publicznego, 

natomiast  Odwołujący  wskazał

,  że  „

trakcie  dialogu  technicznego  proponował  rozwiązanie 

G.(2)

,  jak  również  i  inne.”  Odwołujący  w  trakcie  rozprawy  wskazał  również,  

że  rozwiązanie  G.(2)  jest  systemem  otwartym,  a  właśnie  taki  system  zgodnie  

z  wyjaśnieniami  Zamawiającego  chce  on  zakupić,  również  z  uwagi  na  to,  że  musi  być  on 

kompatybilny z urządzeniami pracującymi w ZOO. Odwołujący w trakcie rozprawy wskazał, 

że  w  tym  konkretnym  zestawieniu  parametrów,  które  określił  Zamawiający  pojedyncze 

punkty wykluczają możliwość zastosowania różnych systemów, w tym G.(2) – w ocenie Izby 

znamienne  jest  to,  że  Odwołujący  nie  wskazał  tych  pojedynczych  punktów,  

nie  podał  ich,  nawet  nie  starała  się  ich  wskazać  będąc  o  to  pytany  w  trakcie  rozprawy. 

Podkreślenia  wymaga  również  w  tym  miejscu,  że  Zamawiający  uwzględniając  odwołanie  

w  części  wykreślił  sporą  część  postanowień  zawartych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia 

zgodnie  z  żądaniem  określonym  przez  Odwołującego.  Odwołujący  podtrzymując  swoje 

stanowisko  i  wniosek  o  wykreślenie  zawarty  w  odwołaniu  nie  wykazał,  nawet  nie  podjął 

próby  wskazania,  tych  postanowień  opisu  przedmiotu  zamówienia,  które  kwestionował,  

a  które  pozostały  po  częściowym  uwzględnieniu  odwołania  przez  Zamawiającego  –  

co  należy  zaznaczyć,  pojedynczych  punktów,  które  uniemożliwiały  zaoferowanie  innych 

rozwiązań  technicznych  niż  te,  na  które  wskazał  Odwołujący  w  odwołaniu.  Tym  czasem 

Zamawiający  wykazał,  że  sprzęt,  który  zamierza  zakupić  w  tym  postępowaniu  musi  być 

kompatybilny  z  urządzeniami  jakie  posiada  ZOO,  a  elementy,  które  nie  zostały  przez 

Zamawiającego  uwzględnione i  w konsekwencji nie zostały  wykreślone z  opisu  przedmiotu 

zamówienia muszą zostać, aby system i pracujące w nim urządzenia spełniły swoje zadania 

–

  tj. 

eliminować  zagrożenia,  pochodzące  od  zwiedzających  dla  zwierząt,  jak  również  te  od 

zwierząt  dla  zwiedzających  oraz  zagrożenia  wynikające  z  kontaktu  zwierzęta/zwierzęta. 

Zamawia

jący  wskazał  również,  że  gdyby  wykreślić  wszystkie  postanowienia  opisu 

przedmiotu zamówienia wskazane przez Odwołującego, to postepowanie w tym przedmiocie 

byłoby  niezasadne,  bowiem  w  zasadzie  nie  byłoby  opisu  przedmiotu  zamówienia. 

Zamawiający  w  przedstawionym  piśmie  oraz  załączonych  dokumentach  wykazał 

konieczność  pozyskania  rozwiązań  jakie  opisał  w  kwestionowanych  przez  Odwołującego 

punktach opisu przedmiotu zamówienia.  

Izba  podkreśla,  że  Odwołujący  żądał  w  odwołaniu  wykreślenia  kwestionowanych 

postanow

ień,  w  czasie  rozprawy  wskazał,  że  w  zasadzie  chodziło  o  zmodyfikowanie 

kwestionowanych  postanowień  –  czym  w  ocenie  Izby  przyznał,  że  określone  

w kwestionowanych pozycjach opisu przedmiotu zamówienia wymagania są ważne i istotne 

z  punktu  widzenia  funkcjon

owania  i  istnienia  systemu.  Jednakże  mimo  takiego  wskazania 

dotyczącego  modyfikacji  Odwołujący  nie  podał  w  jaki  sposób  Zamawiający  miałby 

zmodyfikować  kwestionowane  punkty  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Izba  podkreśla,  

że  w  przypadku  zarzutów  odwołania  odnoszących  się  do  postanowień  SIWZ,  opisu 

przedmiotu zamówienia w sytuacji, gdy Odwołujący żąda modyfikacji postanowień zawartych 

w  opisie  przedmiotu  zamówienia  niezbędnym  i  koniecznym  jest  podanie  brzmienia  tych 

modyfikacji  oraz  uzasadnienie  konieczności  ich  wprowadzenia  –  w  przeciwnym  razie,  czyli 

tak  jak  w  rozpoznawanej  sprawie,  brak  podania 

treści  jakie  miałyby  zostać  wprowadzone  

do  postanowień  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  zasadzie  uniemożliwia  dokonanie  takiej 

modyfikacji.  Odwołujący  rozszerzając  w  trakcie  rozprawy  wniosek  o  dokonanie  modyfikacji 

kwestionowanych  postanowień  nie  wskazał  w  jaki  sposób  owe  modyfikacje  miałyby 

wyglądać,  nie  podał  Odwołujący  żadnych  proponowanych  postanowień.  Podkreślić  należy, 

że  w  trakcie  rozprawy  Zamawiający  wskazywał,  że  Odwołujący  mógł  wystąpić  o  zmianę 

kwestionowanych postanowień,  np.:  w  postaci  zastąpienia istniejących postanowień  innymi 

rozwiązaniami,  dającymi  ten  sam  efekt,  a  nie  wykreślenie  istotnych  dla  Zamawiającego 

elementów.  Zamawiający  uzasadnił  takie  stanowisko  tym,  że  nikt  –  ani  Zamawiający,  ani 

Odwołujący – nie znają wszystkich istniejących systemów.  

W  ocenie  Izby  znamienianym 

również  w  tej  sprawie  jest  fakt,  że  Odwołujący  

w  uzasadnieniu  odwołania  wskazywał  na  jednego  dystrybutora  oraz  firmę  

z  nim  współpracującą,  natomiast  w  trakcie  rozprawy  przyznał,  co  wykazywał  Zamawiający, 

że  na  terenie  Polski  jest  jeszcze  co  najmniej  jeden  dystrybutor  produktów  marki  G.  Tym 

samym  działanie  Odwołującego  w  zakresie  wykazywania  dystrybutorów  marki  jest  

co  najmniej  zaskak

ujące,  bowiem  aż  trudno  uznać,  że  podmiot  profesjonalnie  zajmujących 

się  daną  działalnością  -    a  za  taki  niewątpliwie  uważa  się  Odwołujący  –  nie  ma  wiedzy  

na  temat  dystrybutorów  danej  marki  produktów,  które  stanowią  rynek  pozostających  

w  zainteresowaniac

h  Odwołującego.  Podkreślić  należy  również,  że  dane  te  można  było  

w  bardzo  łatwy  sposób  pozyskać  z  Internetu,  co  też  Zamawiający  poczynił.  W  ocenie  Izby 

potwierdza  to  również,  w  powiazaniu  z  brakiem  jakiejkolwiek  faktycznej  argumentacji  oraz 

propozycji  mod

yfikacji  postanowień  opisu  przedmiotu  zamówienia  brak  faktycznego, 

jednoznacznego stanowiska w tej sprawie po stronie Odwołującego.  

Odwołujący podniósł w odwołaniu i wykazał tym samym, że każdy wykonawca może nabyć 

system rejestracji i kamery od firmy A.(2) 

spółka jawna, tylko że każdy podmiot gospodarczy 

uzyska  inne  warunki  finansowe  z  uwagi  na  to,  że  jednej  z  podmiotów  dokonał  rezerwacji 

niezbędnego  sprzętu.  Izba  wskazuje  w  tym  miejscu,  że:  po  pierwsze,  wykonawca  sam 

wskazał,  że  może  uzyskać  system,  sprzęt  jaki  w  jego  ocenie  opisał  Zamawiający  

(a  czego  Odwołujący  nawet  nie  uprawdopodobnił  w  trakcie  rozprawy).  Po  drugie,  Izba 

podkreśla, że Odwołujący w sposób nieuprawniony stara się przerzucić na Zamawiającego 

odpowiedzialność  za  coś,  co  nie  leży  w  jego  gestii,  a  mianowicie  kontakty  gospodarcze 

poszczególnych firm z dystrybutorami. Izba podkreśla, że fakt, że wykonawca może złożyć 

ofertę  w  postępowaniu  (tak  twierdził  Odwołujący)  ale  nie  opłaca  się  to  Odwołującemu  

z  uwagi  na  to,  że  nie  posiada  specjalnych  warunków  finansowych  u  dystrybutora  sprzętu,  

nie stanowi o tym, że Zamawiający naruszył przepisy ustawy.  

W zakresie argumentacji jaka 

pojawia się w uzasadnieniu odwołania, a odnosi się do 

rozwiązań  równoważny,  których  nie  dopuścił  Zamawiający  z  uwagi  na  to  –  jak  wskazał 

Odwołujący  –  że  nie  wskazał  wprost  jednej  dopuszczalnej  konfiguracji  producentów,  Izba 

wskazuje,  że  Odwołujący  nie  wykazał,  nie  uprawdopodobnił  nawet  nie  podjął  żadnej 

argumentacji,  działania,  dowodzenia,  że  opisany  przez  Zamawiającego  sprzęt  i  system 

rejestracji  to  ten  jakie  wskazuje  w  odwołaniu.  Jednocześnie  Izba  podkreśla,  

że ukształtowane przez Odwołującego wnioski tj. w odwołaniu wykreślenie kwestionowanych 

pozycji  opisu  przedmiotu  zamówienia  oraz  rozszerzone  wnioski  na  rozprawie  

o 

zmodyfikowanie postanowień opisu przedmiotu zamówienia nie korelują w żaden sposób  

z argumentacją odnoszącą się do rozwiązań równoważnych. Pomijając fakt, że Odwołujący 

nie uprawdopodobnił tego naruszenia, to również nie wnosił o dopuszczenie w postępowaniu 

rozwiązań równoważnych oraz nie wskazał na czym owa równoważność w poszczególnych 

wymaganiach  opisu  przedmiotu  zamówienia  miałaby  polegać  w  taki  sposób,  aby  system 

rejestracji oraz sprzęty w nim działającego spełniały wymagania i potrzeby Zamawiającego.    

W  podsumowaniu  Izba  wskazuje,  że  Odwołujący  nie  wykazał  aby  Zamawiający 

naruszył  w  postępowaniu  art.  7  ust.  1  ustawy  oraz  art.  22  ust.  2  ustawy.  Izba  podkreśla,  

że  fakt  posiadania  czy  też  dostępności  przez  danego  wykonawcę  danego  produktu  nie 

stano

wi o tym, że dany Zamawiający ma nabyć ten produkt tylko dlatego, że wykonawca go 

posiada 

i  chce  mu  go  sprzedać.  Zamawiający  ma  prawo  opisać  swoje  potrzeby,  żądając 

produktu  o  cechach  odpowiadających jego  potrzebom,  a  w  tym  o najwyższych dostępnych 

standar

dach  jakościowych,  w  oparciu  o  opinie  użytkowników  produktów,  jednocześnie 

dokonując  tego  z  uwzględnieniem  racjonalnego  planowania  dokonywanych  wydatków 

zarówno  pod  względem  finansowym  jak  i  użytkowym,  co  w  rozpoznawanej  sprawie 

przebijało  z  argumentacji  Zamawiającego  wskazującej  na  specyfikę  Zamawiającego  jak 

również  fakt  rozlokowania  ZOO  w  dwóch  lokalizacjach  w  mieście.  Zamawiający  ma  prawo 

sprecyzować  przedmiot  zamówienia  w  oparciu  o  określone  standardy  przez  wskazanie 

parametrów  i  może  opisać  przedmiot  zamówienia  w  taki  sposób,  który  uzasadnia  jego 

racjonalne  i  obiektywne  potrzeby,  przy  czym  nie  muszą  być  to  potrzeby  określone  na 

poziomie  minimalnym.  W  rozpoznawanej  sprawie  Odwołujący  nie  zbudował  wniosków  o 

modyfikację,  nie  wykazał,  że  Zamawiający  ograniczył  konkurencję  bo  mógł  nabyć  system 

rejestracji i sprzęty do niego niezbędne na określonych warunkach finansowych, które nie są 

zależne od Zamawiającego, a co najistotniejsze Odwołujący nie wykazał, że opisany przez 

Zamawiającego  system  i  sprzęt  można  dostarczyć  tylko  w  jednej  konfiguracji  sprzętowo 

systemowej  wskazanej  w  odwołaniu.  Nie  sposób  tym  samym  uznać,  aby  Zamawiający 

ograniczał konkurencje w postepowaniu.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9 oraz ar

t. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 

3  pkt  2 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.).  

Przewodniczący:………………………………………………..