KIO 1706/17 WYROK dnia 29 sierpnia 2017 r.

Stan prawny na dzień: 22.11.2017

Sygn. akt KIO 1706/17 

WYROK 

z dnia 29 sierpnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący:     Anna Packo 

Protokolant:            

Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  29  sierpnia  2017 

r.,  w  Warszawie,  odwołania 

wni

esionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  16  sierpnia  2017  r.  przez 

wykonawc

ę  

Dezega Polska Sp. z o.o. ul. Metalowa 3, 43-100 Tychy 

w postępowaniu prowadzonym przez 

Jastrzębską Spółkę Węglową S.A. ul. Towarowa 1, 44-330 Jastrzębie -Zdrój 

przy udziale wykonawcy Fabryka S

przętu Ratunkowego i Lamp Górniczych FASER S.A. 

ul.  Nakielska  42/44,  42-

600  Tarnowskie  Góry  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami postępowania obciąża Dezega Polska Sp. z o.o. i: 

2.1.  zalicza w poczet  kosztów postępowania odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Dezega 

Polska Sp. z o.o. 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od Dezega Polska Sp. z o.o. na rzecz Jastrzębskiej Spółki Węglowej 

S.A. 

kwotę 3 739 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące siedemset trzydzieści dziewięć 

złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu dojazdu i wynagrodzenia pełnomocnika. 


Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Od

woławczej do Sądu Okręgowego w Gliwicach. 

Przewodniczący:      ……………………..… 

Sygn. akt: KIO 1706/17 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Jastrzębska  Spółka  Węglowa  S.A.  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  na  dostawy  do  kopalń  JSW  S.A.  3300  aparatów  tlenowych 

ucieczkowych,  109  aparatów  tlenowych  ucieczkowych  treningowych  wraz  z  7  szkoleniami  

z  zakresu  obsługi  i  użytkowania  aparatów  tlenowych  ucieczkowych  (pakiet  3  pozycje)  

z  terminem  realizacji  od  daty  zawarcia  umowy  do  dnia  31  grudnia  2017  r.,  na  podstawie 

ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz. 

2164 z późn. zm.), w trybie przetargu nieograniczonego. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej 

pod numerem 2017/S 136-

279722. Wartość zamówienia jest większa niż kwoty określone na 

podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

I Zarzuty i żądania odwołania: 

Odwołujący  –  DEZEGA  Polska  Sp.  z  o.o.  wniósł  odwołanie  zarzucając  Zamawiającemu 

niezgodne  z  przepisami  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  odrzucenie  oferty 

Odwołującego, czym Zamawiający naruszył art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z  art. 92 ust. 1 pkt 3 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  odrzucenie  oferty  Odwołującego  z  uwagi  na 

jej rzekomą niezgodność z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, podczas gdy 

oferta Odwołującego jest zgodna z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

Odwołujący  wniósł  o:  1)  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  

2)  nakazanie  Zamawiającemu  powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert  

z  uwzględnieniem  oferty  Odwołującego,  3)  zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz 

Odwołującego kosztów postępowania. 


W  uzasadnieniu  Odwołujący  wskazał,  iż  zgodnie  ze  specyfikacją  istotnych  warunków 

zamówienia Zamawiający wymagał, aby wypełnić formularz ofertowy podając całkowitą cenę 

netto za pakiet, całkowitą cenę brutto za pakiet oraz procentową stawkę podatku od towarów 

i usług. Wykonawca zobowiązany był dodatkowo wypełnić pakiet stanowiący załącznik 2 do 

formularza  ofertowego  podając  jednostkową  cenę  netto  każdej  pozycji  pakietu,  cenę  netto 

każdej pozycji pakietu oraz całkowitą cenę netto za pakiet. 

Wykonawca spełnił  te  wymagania,  albowiem  w formularzu ofertowym  podał  całkowitą  cenę 

netto  za  pakiet 

–  3.508.600  zł,  całkowitą  cenę  brutto  za  pakiet  –  4.315.578  zł  oraz 

procentową  stawkę  podatku  od  towarów  i  usług  –  23%.  W  załączniku  natomiast  wskazał 

jednostkową  cenę  netto  każdej  pozycji  pakietu,  cenę  netto  każdej  pozycji  pakietu  oraz 

całkowitą cenę netto za pakiet. W pozycji pakietu „szkolenie z zakresu obsługi i użytkowania 

aparatów tlenowych ucieczkowych” wskazał ilość (7), zaś przy określeniu ceny jednostkowej 

netto  i  ceny  całkowitej  netto  zrobił  kreskę,  co  oznaczało  koszt  0  zł,  a  nie  było  brakiem 

wskazania  ceny  netto,  co  ewidentnie  wynika  z  podsumowania  tabeli.  Wskazanie  w  pozycji 

tabeli  „Całkowita cena netto za pakiet” kwoty  3.508.600 zł  zgadza się bowiem  rachunkowo 

(kwota 3.465.000 zł i kwota 43.600 zł daje kwotę 3.508.600 zł). 

Złożona oferta jest zatem zgodna z wymogami specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

W  sytuacji,  gdyby  Zamawiający  uznał  jednak  potrzebę  dokonania  korekty  polegającej  na 

zamianie  znaku  „-”  na  znak  „0”  w  załączniku  nr  2  do  formularza  ofertowego,  winien  był 

dokonać tego w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych i zawiadomić 

o  tym  Odwołującego.  Zgodnie  bowiem  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  art.  87  ust.  2  pkt  3.  Oznacza  to,  że 

zamawiający  poprawia  w  ofercie  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  ze 

specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty, 

niezwłocznie  zawiadamiając  o  tym  wykonawcę,  którego  oferta  została  poprawiona.  Zatem, 

jeżeli możliwe jest poprawienie treści oferty zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3, to zamawiający nie 

może  takiej  oferty  odrzucić  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych. 

Nadto, gdyby Zamawiający miał jakiekolwiek wątpliwości odnośnie treści oferty, powinien był 

skorzystać  z  instrumentu  przewidzianego  w  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  i  zażądać  wyjaśnień  dotyczących  treści  oferty.  Zamawiający  był  zatem 

uprawniony i zobowiązany do usunięcia wszelkich wątpliwości, jeżeli takie powstały odnośnie 

oferty  złożonej  przez  Odwołującego.  Obowiązkiem  Zamawiającego  jest  bowiem  dokonanie 

zbadania i oceny oferty oraz dążenie do wszechstronnego wyjaśnienia wszelkich wątpliwości 

i  niejasności  oferty.  Z  literalnej  treści  art.  87  ust.  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  

w  którym  użyto  słowa  „może”,  nie  można  bowiem  wywodzić,  iż  wyjaśnienie  treści  oferty 


stanowi wyłącznie uprawnienie zamawiającego. W orzecznictwie uznaje się, że skorzystanie 

z  procedury  opisanej  w  powołanym  przepisie  stanowi  obowiązek  zamawiającego,  jeśli 

stwierdzone niejasności mogą skutkować odrzuceniem oferty wykonawcy na podstawie art. 

89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Inne  rozumienie  komentowanego 

przepisu stałoby w sprzeczności z zasadą wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień 

publicznych  i  mogłoby  prowadzić  do  udzielenia  zamówienia  wykonawcy,  którego  oferta  nie 

jest najkorzystniejsza.  

Odwołujący  podniósł  też,  że  Zamawiający  jest  zobowiązany  do  wskazania merytorycznych,  

a  nie  formalnych  wymogów  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  których  oferta 

wykonawcy  nie  spełnia.  Aby  dopuszczalne  było  odrzucenie  oferty  przez  Zamawiającego, 

niezgodność  treści  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  musi  mieć 

charakter  zasadniczy  i  nieusuwalny  (ze  względu  na  zastrzeżenie  obowiązku  poprawienia 

oferty  wynikające  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych);  dotyczyć 

powinna  sfery  niezgo

dności zobowiązania zamawianego w specyfikacji istotnych warunków 

zamówienia  oraz  zobowiązania  oferowanego  w  ofercie,  tudzież  polegać  może  na 

sporządzeniu  i  przedstawieniu  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wymaganiami  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia  (z  zaznaczeniem,  iż  chodzi  tu  o  wymagania  dotyczące 

sposobu wyrażenia, opisania i potwierdzenia zobowiązania/świadczenia ofertowego, a więc 

wymagania, co do treści oferty, a nie wymagania co do jej formy). 

Zamawiający  w  niniejszej  sprawie  nie  tylko  naruszył  obowiązujące  przepisy  prawa,  ale 

zachował  się  w  sposób  sprzeczny  z  zasadami  współżycia  społecznego.  Odrzucił  bowiem 

ofertę  Odwołującego  z  uwagi  na  to,  iż  jej  treść  nie  odpowiada  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia, co zdaniem Zamawiającego polegało na wpisaniu znaku „–” zamiast 

znaku  „0”,  dopuścił  natomiast  ofertę  spółki  FASER  S.A.,  która  w  tym  samym  miejscu 

załącznika  nr  2  do  formularza  ofertowego  wpisała  cenę  jednostką  1  zł.  Podana  cena  jest 

bowiem  rażąco  niska,  fikcyjna.  Jest  bowiem  powszechnie  wiadome,  że  nie  jest  możliwe 

zorganizowanie  szkolenia  z  zakresu  obsługi  i  użytkowania  aparatów  tlenowych  

i ucieczkowych za podaną cenę 1 zł.  

Odwołujący  oświadczył  też,  że  w  jego  ofercie  cena  szkolenia  została  zawarta  w  cenie 

oferowanych wyrobów. 

II Odpow

iedź Zamawiającego 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  odwołania  i  zasądzenie  od 

Odwołującego na rzecz Zamawiającego zwrotu kosztów postępowania. 

Zamawiający  wskazał,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  zawarł  w  punkcie  4.1.  specyfikacji 

ist

otnych warunków zamówienia. Obejmuje on dostawę do kopalń 3.300 aparatów tlenowych 

ucieczkowych,  109  aparatów  tlenowych  treningowych  oraz  7  szkoleń  z  zakresu  obsługi  


i użytkowania aparatów tlenowych ucieczkowych (pakiet 3 pozycje). Jednocześnie w punkcie 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  zamawiający  zawarł  wymóg,  zgodnie  

z którym „wykonawca zobowiązany jest wypełnić formularz ofertowy podając całkowitą cenę 

netto za pakiet, całkowitą cenę brutto za pakiet oraz procentową stawkę podatku od towarów 

i usług. Wykonawca zobowiązany jest dodatkowo wypełnić pakiet stanowiący załącznik nr 2 

do formularza ofertowego podając jednostkową cenę netto każdej pozycji pakietu, cenę netto 

każdej  pozycji  pakietu  oraz  całkowitą  cenę  netto  za  pakiet”.  Ponadto  załącznik  nr  2  do 

formularza ofertowego zawierał trzy pozycje, z których trzecia obejmuje 7 szkoleń z zakresu 

obsługi  i  użytkowania  aparatów  tlenowych  ucieczkowych,  dla  których  wykonawca  powinien 

podać  cenę  jednostkową  netto  oraz  cenę  netto  za  7  siedem  szkoleń.  W  §  1  ust.  4  wzoru 

umowy  Z

amawiający zastrzegł, że „dostawca zobowiązany jest wyodrębnić w fakturze VAT 

wynagrodzenie  za  szkolenie  dotyczące  obsługi  oraz  użytkowania  towarów  lub  wystawić 

odrębną fakturę VAT”. 

Przywołane  powyżej  postanowienia  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  wyraźnie 

wskazują,  że  zamówienie  obejmuje  dwa  rodzajowo  różne  świadczenia  wykonawcy,  tj. 

dostawę,  wskazaną  w  przepisie  art.  2  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  oraz 

usługę,  przewidzianą  w  art.  2  pkt  10  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Jednocześnie 

Z

amawiający  wymagał  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  podania 

(wyodrębnienia)  w  ofercie  oraz  na  fakturze  VAT  wynagrodzenia  za  przeprowadzenie 

szkoleń. 

Wprowadzenie  przez  Z

amawiającego  tych  wymogów  znajduje  pełne  uzasadnienie  

w  przepisach,  w 

szczególności  art.  16a  ust.  1  ustawy  o  podatku  od  osób  prawnych  oraz  

w przepisie art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. b ustawy o rachunkowości. Pierwszy z przepisów stanowi, 

że  amortyzacji  podlegają  stanowiące  własność  lub  współwłasność  podatnika,  nabyte  lub 

wytworzone  we  własnym  zakresie,  kompletne  i  zdatne  do  użytku  w  dniu  przyjęcia  do 

używania:  1)  budowle,  budynki  oraz  lokale  będące  odrębną  własnością,  2)  maszyny, 

urządzenia  i  środki  transportu,  3)  inne  przedmioty  –  o  przewidywanym  okresie  używania 

dłuższym  niż  rok,  wykorzystywane  przez  podatnika  na  potrzeby  związane  z  prowadzoną 

przez  niego  działalnością  gospodarczą  albo  oddane  do  używania  na  podstawie  umowy 

najmu,  dzierżawy  lub  umowy  określonej  w  art.  17a  pkt  1,  zwane  środkami  trwałymi. 

Natomiast drugi z przepisów przewiduje, że ilekroć w ustawie mowa o środkach trwałych, to 

rozumie  się przez  to rzeczowe aktywa trwałe i  zrównane  z  nimi,  o przewidywanym  okresie 

ekonomicznej  użyteczności  dłuższym  niż  rok,  kompletne,  zdatne  do  użytku  i  przeznaczone 

na  potrzeby  jednostki.  Zalicza  się  do  nich  w  szczególności  maszyny,  urządzenia,  środki 

transportu i inne rzeczy. 

Uwzględniając  fakt,  że  nabywane  aparaty  ucieczkowe  Zamawiający  zobowiązany  jest 

zaliczyć do środków trwałych, które podlegają amortyzacji przewidzianej w art. 16d oraz art. 


16g  ust.  1  pkt  1  ustawy  o  podatku  od  osób  prawnych,  zgodnie  z  którym  za  wartość 

początkową  środków  trwałych  oraz  wartości  niematerialnych  i  prawnych  uważa  się  w  razie 

odpłatnego  nabycia  cenę  ich  nabycia.  Z  kolei  przepis  art.  16g  ust.  3  ustawy  o  podatku  od 

osób  prawnych  przewiduje,  że  za  cenę  nabycia  uważa  się  kwotę  należną  zbywcy, 

powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego 

lub  wartości  niematerialnej  i  prawnej  do  używania,  a  w  szczególności  o  koszty  transportu, 

załadunku  i  wyładunku,  ubezpieczenia  w  drodze,  montażu,  instalacji  i  uruchomienia 

programów  oraz  systemów  komputerowych,  opłat  notarialnych,  skarbowych  i  innych, 

odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, 

gdy  zgodnie  z  odrębnymi  przepisami  podatek  od  towarów  i  usług  nie  stanowi  podatku 

naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek 

naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. 

Punkt  2.10  s

pecyfikacji  technicznej,  stanowiącej  załącznik  nr  1  do  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia,  wskazuje,  że  szkolenie  pracowników  z  zakresu  obsługi  przedmiotu 

zamówienia (środka trwałego) nastąpi po jego dostawie Zamawiającemu. Stąd adekwatnym 

w  odniesieniu  do  niniejszego  stanu  faktycznego  jest  wyrok  z  dnia  9  lipca  2015  r.,  wydany  

w  sprawie  o  sygn.  akt:  11  FSK  1005/13,  w  którym  Naczelny  Sąd  Administracyjny 

jednoznacznie stwierdził,  że „koszty  szkolenia  pracowników,  które były  przeprowadzone po 

przyjęciu  środka  trwałego  do  używania  nie  powiększają  wartości  początkowej  tychże 

składników,  lecz  stanowią  koszt  uzyskania  przychodu”.  Podobne  zapatrywanie  wyraziły 

także organy administracji publicznej w interpretacjach indywidualnych. 

Zatem  Z

amawiający  zasadnie  wymagał  wyodrębnienia  w  załączniku  nr  2  do  formularza 

ofertowego oraz na 

fakturze VAT, o której mowa w § 1 ust. 4 wzoru umowy, wynagrodzenia 

za  usługę  szkolenia,  które to  wynagrodzenie  podlega  odmiennym  niż  cena  za  dostarczone 

towary  przepisom  prawa  podatkowego  i 

bilansowego. Tym bardziej, że Zamawiający w § 1 

ust. 4 wzoru umowy wymagał wystawienia przez wykonawcę odrębnej faktury VAT za usługę 

szkolenia.  Możliwość  wystawienia  faktury  VAT  za  nieodpłatną  usługę  została  wyłączona  

z  mocy  przepisu  art.  5  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług,  który  to  przepis  zakresem 

opodatkowania  podatkiem  VAT  objął  czynność  odpłatnej  dostawy  towarów  i  odpłatnego 

świadczenia  usług.  Przywołany  przepis  wprost  wskazuje,  że  podstawowe  czynności 

podlegające opodatkowaniu, jakimi są dostawa towarów i świadczenie usług, cechować musi 

przymiot  odpłatności.  Oznacza  to,  że  musi  istnieć  bezpośredni  związek  pomiędzy 

zamawiającym, a dostawcą towarów (wykonawcą usługi) oraz wynagrodzeniem, które za to 

świadczenie  przysługuje.  Uzyskiwana  zapłata  powinna  być  zawsze  ekwiwalentem 

wykonanego świadczenia. 

A  zate

m  również  z  powyższego  względu  Odwołujący  zobowiązany  był  zaoferować  usługę 

szkolenia,  zastrzegając  sobie  wynagrodzenie,  przy  czym  jego  wysokość  powinna 


uwzględniać  wymogi  wynikające  ponadto  z  przepisu  art.  90  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych

. Zaniechanie w tym zakresie musiało skutkować odrzuceniem oferty z przyczyn 

nader oczywistych. 

W tym zakresie bez znaczenia jest ust

alenie czy umieszczenie „–” w pozycji wynagrodzenia 

za  szkolenie  w 

załączniku  nr  2  do  formularza  ofertowego  należy  interpretować  jako 

niezłożenie  oferty  na  przeprowadzenie  szkoleń,  czy  jako  zaoferowanie  wspomnianej  usługi 

bezpłatnie.  W  obu  bowiem  przypadkach  oferta  nie  spełnia  wymagań  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia. 

O

dwołujący  wskazał,  że  zamieszczenie  „–”  w  załączniku  nr  2  do  formularza  ofertowego 

„oznaczało  koszt  0  zł,  a  nie  było  brakiem  wskazania  ceny  netto,  co  ewidentnie  wynika  

z podsumowania tabeli”, stąd Zamawiający winien był poprawić ofertę zgodnie z art. 87 ust. 

2  pkt  3 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Nawet  przyjmując,  że  zamieszczenie  „–” 

wyrażało wolę nieodpłatnego wykonania usługi szkolenia, to Odwołujący w treści odwołania 

wyraźnie wskazał, że dokonał tego w sposób zamierzony, wbrew jednoznacznym wymogom 

Z

amawiającego.  Dlatego  nie  sposób  uznać,  że  zamieszczenie  „–”  było  omyłką,  którą 

Z

amawiający  uprawniony  i  zobowiązany  był  poprawić  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych.  Stąd  argumentacja  Odwołującego  również  w  tym  zakresie 

pozostaje chybioną. 

Zaoferowane  przez  O

dwołującego  bezpłatne  szkolenia  należy  zaliczyć  do  przychodów 

Z

amawiającego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od osób prawnych 

(przychodem jest wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń  

w  naturze,  w  tym  wartość  rzeczy  i  praw  otrzymanych nieodpłatnie).  Uzyskanie  bezpłatnych 

szkoleń  prowadzi  do  podwyższenia  przychodów  Zamawiającego  skutkujących  wzrostem 

dochodu  z  art.  7  ust.  2  ustawy  o  podatku  dochodowym  od  osób  prawnych  (wzrostem 

podstawy  opodatkowania),  co  w  konsekwencji  prowadzi  do  wz

rostu  zobowiązania 

podatkowego  Z

amawiającego,  a  co  za  tym  idzie,  zwiększenia  kosztów  udzielenia 

zamówienia,  które  nie  zostały  ujęte  w  ofercie  Odwołującego.  Skutkiem  powyższego  jest 

również udzielenie zamówienia wykonawcy, który nie przedstawił najkorzystniejszej oferty, tj. 

sprzecznie  z  art.  7  ust.  3  ustawy  Praw

o  zamówień  publicznych.  Dlatego  nawet  przyjmując, 

że  Odwołujący  omyłkowo  zaoferował  nieodpłatne  szkolenie,  to  przedmiotowa  omyłka 

uniemożliwia  Zamawiającemu  prawidłowe  ustalenie  wartości  początkowej  środka  trwałego  

i  właściwe  wyliczenie  odpisów  amortyzacyjnych,  jak  również  wiąże  się  z  koniecznością 

ustalenia wzrostu przychodów, wynikających z uzyskania nieodpłatnych szkoleń. Dlatego też 

omyłka  miała  charakter  istotny,  uzasadniający  odrzucenie  oferty  Odwołującego,  co  zarzuty 

odwołania czyni zupełnie bezpodstawnymi. 

III Ustalenia Izby  


Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  nie  zachodzi  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania, opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, a Odwołujący 

ma interes we wniesieniu odwołania. 

Izba 

stwierdziła  także,  iż  stan  faktyczny  postępowania,  w  szczególności  treść  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia oraz treść złożonych ofert, nie jest sporny między Stronami.  

Po  zapoznaniu  się  z  przedmiotem  sporu  oraz  argumentacją  obu  Stron  i  Przystępującego,  

w o

parciu o stan faktyczny ustalony podczas rozprawy Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

odwołanie podlega oddaleniu. 

Zgodnie  z  art.  89 

ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  zamawiający  odrzuca 

ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  

z zas

trzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Art.  87  ust.  1 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  stanowi,  że  w  toku  badania  

i  oceny  ofert 

zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści 

złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą 

negocjacji 

dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2,  dokonywanie 

jakiejkolwiek zmiany w jej treści.  

Zmiany, o których mowa w ust. 2 art. 87, z które zamawiający może poprawić w ofercie to:  

oczywiste  omyłki  pisarskie,  2)  oczywiste  omyłki  rachunkowe,  z  uwzględnieniem 

konsekwencji  rachunkowych  dokonanych  poprawek,  3)  inne 

omyłki  polegające  na 

niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  niepowodujące 

istotnych  zmian  w  treści  oferty  –  niezwłocznie  zawiadamiając  o  tym  wykonawcę,  którego 

oferta 

została poprawiona. 

Niezgodność  treści  oferty  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  o  której 

mowa  w  art.  89  ust.  1 

pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  to  tzw.  kwestie 

„merytoryczne”,  czyli,  jak  wskazał  Odwołujący  za  orzecznictwem,  dotyczące  sfery 

niezgodności  zobowiązania  zamawianego  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

oraz zobowiązania oferowanego w ofercie lub sporządzeniu i przedstawieniu oferty w sposób 

niezgodny z wymaganiami specyfikacji istotnych warunków zamówienia (z zaznaczeniem, iż 

chodzi  tu  o  wymagania  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i  potwierdzenia 

zobowiązania/świadczenia  ofertowego,  a  więc  wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie 

wymagania co do jej formy). 

Do  kwestii  formalnych  zaliczane  są  takie  wymagania  co  do  sposobu  sporządzenia  

i  przedstawienia  oferty  jak  wygląd  i  liczba  formularzy  (ale  nie  treść  zawartych  w  nich 

oświadczeń), numeracja stron, spis treści itp. Natomiast do kwestii „merytorycznych” zalicza 


się  opisanie  i  potwierdzenie  zobowiązania/świadczenia  ofertowego,  w  tym  m.in.  sposób 

obliczenia i wyrażenia ceny, tzn. co wykonawca ma w niej ująć i w jaki sposób ją przedstawić 

w  fo

rmularzu  ofertowym/cenowym  albo  np.  jakie  pozycje  wycenić  jednostkowo,  a  jakie 

zbiorczo, wzajemny stosunek tych cen (np. cena pozycji A nie może przekraczać 5% całości 

ceny).  

Niedopełnienie  tych  wymogów  również  stanowi  o  niezgodności  treści  oferty  z  treścią 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo 

zamówień publicznych. 

Nawet  przy  cenie  ryczałtowej  podział  taki  może  być  istotny,  pozwala  bowiem  określić 

jednakowe  ramy  ceny  dla  wszystkich  wykonawców  (co  zostanie  w  nich  ujęte)  i  zapewnić 

porównywalność  ofert;  uzyskać  wiedzę  o  elementach  ceny  w  zakresie,  który  dany 

zamawiający  uznał  za  istotny;  porównać  oferty  wykonawców  nie  tylko  w  zakresie  ceny 

globalnej, ale i „wewnętrznie”, co do cen jednostkowych (np. w celu stwierdzenia, czy cena 

nie  jest  rażąco  niska  albo  czy  płatność  dla  danego  podwykonawcy  jest  adekwatna  do 

zakresu pozycji); pomaga we wzajemnych rozliczeniach przy płatnościach częściowych albo 

po  rozwiązaniu  umowy  przed  jej  wykonaniem;  a  także  do  celów  ewidencji  majątku  

i podatkowych 

– jak wskazał Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie.  

Zresztą  niezależnie  od  przyczyn,  dla  których  dany  zamawiający  zażądał  obliczenia  lub 

przedstawienia  ceny  w  dany  sposób,  jeśli  zażądał  tego  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia (najczęściej sporządzając tabelę w formularzu ofertowym lub cenowym), należy 

jego wymaganie spełnić pod rygorem odrzucenia oferty. 

Nie było sporne, że w niniejszym postępowaniu Zamawiający sporządził formularz ofertowy 

zawierający tabelę wyceny obejmujący trzy osobne pozycje: 1) aparaty tlenowe ucieczkowe, 

2) aparaty tlenowe ucieczkowe treningowe oraz 3) szkolenia z zakresu obsługi i użytkowania 

aparatów tlenowych ucieczkowych. 

Jak  też  wskazał  Zamawiający  w  swojej  odpowiedzi  na  odwołanie,  w  punkcie  14.2. 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  zawarł  wymóg,  z  którego  wynikało,  iż 

wykonawca  zobowiązany  był  wypełnić  formularz  ofertowy  podając  całkowitą  cenę  netto  za 

pakiet, całkowitą cenę brutto za pakiet oraz procentową stawkę podatku od towarów i usług 

oraz 

zobowiązany  był  wypełnić  pakiet  stanowiący  załącznik  nr  2  do  formularza  ofertowego 

podając  jednostkową  cenę  netto  każdej  pozycji  pakietu,  cenę  netto  każdej  pozycji  pakietu 

oraz 

całkowitą cenę netto za pakiet. 

Zdaniem  Izby  oznaczało  to  jednoznaczne  polecenie  dla  wykonawców,  że  każdą  z  tych 

pozycji należało wycenić oraz, że każdą należało wycenić osobno.  


Tym  samym 

–  wykonawca  nie  mógł  samodzielnie  zmodyfikować  tabeli  formularza 

ofertowego nie podając w niej cen dla wszystkich pozycji pakietu, a także „przenieść” kosztu 

lub  części  kosztu  do  innej  pozycji  pakietu,  gdyż  jest  to  jawnie  sprzeczne  z  wymaganiami 

Zamawiającego zawartymi w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.  

Cena  oferty  bez  wątpienia  jest  merytoryczną  częścią  oferty,  której  znaczenia  dla  oferty  nie 

da  się  w  żaden  sposób  porównać  ze  spisem  treści  czy  numeracją  stron  (jak  próbował  to 

zrobić Odwołujący). 

Dodatkowo,  jak  podniósł  Zamawiający,  taki  sposób  wyceny,  jak  dokonany  przez 

Odwołującego,  nie  tylko  powodował  błąd  w  ustaleniu  przez  Zamawiającego  wartości 

nabywanych  środków  trwałych,  ale  też  mógł  on  podnieść  realną  cenę  oferty  o  wartość 

podatku od towarów i usług, którego Odwołujący nie ujął w swojej ofercie (% podatku od 0 zł 

to 0 zł), a którego wysokość musiłby ustalić Zamawiający samodzielnie określając rynkową 

wartość szkoleń. 

Braku  wyceny  pozycji  dotyczącej  szkoleń  z  zakresu  obsługi  i  użytkowania  aparatów 

tlenowych  oraz,  jak  wskazał  Odwołujący,  ujęcia  kosztów  szkolenia  w  pozycji  dotyczącej 

dostawy aparatów, Zamawiający nie może poprawić na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  jako  omyłki.  Pomijając  już  bowiem  sam  spór,  czy  jest  to  

w  ogóle  omyłka  w  rozumieniu  tego  przepisu,  czynność  ta  musiałaby  polegać  na  ustaleniu 

przez  Zamawiającego  wartości  szkoleń,  co  ewidentnie  wykracza  poza  zakres  pojęcia 

„poprawienie  omyłki”.  Nie  byłaby  to  bowiem  korekta,  ale  formułowanie  oferty  przez 

Zamawiającego, co jest niedopuszczalne. 

W zakresie braku odpowiedniej informacji o powodach odrzucenia oferty, Izba stwie

rdziła, że 

zgodnie  z  art.  92  ust.  1  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wskazanym  przez 

Odwołującego  w  zarzutach  odwołania,  zamawiający  zobowiązany  jest  w  informacji  

o  odrzuceniu  oferty  wskazać  powody  jej  odrzucenia,  czyli  zasadniczo,  jak  to  nazywano 

dotychczas „uzasadnienie prawne i faktyczne jej odrzucenia”. 

Zamawiający  zasadniczo  podał  w  uzasadnieniu  swojej  decyzji,  iż  powodem  odrzucenia 

oferty  było  niewypełnienie  przez  Odwołującego  wymogu  zawartego  w  punkcie  14.2. 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  wraz  z  podaniem  istoty  tego  wymogu. 

Odwołujący odczytał zarzut co do braku ceny w pozycji jako brak cyfry „0” i zastosowanie „–” 

(co  wynika  z  kierunku,  jaki  przyjęło  odwołanie),  podczas  gdy  Zamawiającemu,  jak  wskazał  

w  odpowiedzi  na  odwołanie,  chodziło  o  brak  wyceny  tej  pozycji,  niezależnie  od  formy 

graficznej, jaką on przyjął.   


Zamawiający  więc  formalnie  wypełnił  swój  obowiązek,  ale  jego  uzasadnienie  okazało  się 

niedostatecznie  jasne  dla  odbiorcy.  Zamawiający  nie  naruszył  więc  formalnie  przepisu 

prawa,  jednak  Izba  zwraca  uwagę,  że  na  przyszłość  powinien  mniej  lapidarnie  wyrażać 

swoje stanowisko, aby było ono nie tylko wskazane, ale też zrozumiałe dla odbiorcy. 

W  zakresie  podniesionej  przez  Odwołującego  argumentacji  dotyczącej  oferty 

Przystępującego  Izba  stwierdza,  iż  nie  może  rozstrzygać  w  kwestiach,  które  nie  zostały 

podniesione jako zarzuty  odwołania,  a co więcej  –  co do  zdarzeń, które  nawet  jeszcze nie 

zaistniały  w  postępowaniu  (Zamawiający  jedynie  odrzucił  ofertę  Odwołującego,  nie 

ustosunkowa

ł się formalnie do oferty Przystępującego – ani jej nie wybrał, ani nie odrzucił). 

Zwraca  jednak  uwagę  Zamawiającemu,  że  niezależnie  od  kierunku  decyzji,  którą  podjął  

w  stosunku  do  wykonawców  w  przeszłości  czy  podejmie  w  przyszłości,  zobowiązany  jest 

prze

de wszystkim do zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, 

realizacji  której  to  zasady  została  podporządkowana  cała  procedura  udzielania  zamówień 

publicznych.   

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji oddalając odwołanie.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust.  1 pkt 

,  §  3  i  §  5  ust.  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów 

w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.).  

Przewodniczący:   ……………………..…