KIO 1600/17 WYROK dnia 21 sierpnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1600/17 

WYROK 

z dnia 21 sierpnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Aneta Mlącka 

Protokolant:             Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  17  sierpnia  2017  r.

  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 02.08.2017 r. przez

 Wykonawcę 

G.  sp.  z  o.  o.  (...)  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  -  Gmina  Laszki 

orzeka: 

oddala odwołanie  

2. kosztami postępowania obciąża

 Odwołującego G. sp. z o. o. (...) i  

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania

  odwoławczego  kwotę  10000  zł  00  gr 

(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego - G. 

sp. z o. o. (...) tytułem wpisu od odwołania 

2.2   zasądza od Odwołującego 

G. sp. z o. o. (...) na rzecz Zamawiającego Gmina Laszki 

(...)  kwotę  3600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  – 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  uzasadnionych 

kosztów strony w postaci wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Przemyślu.  

Przewodniczący:      ……………………………..   

Sygn. akt: KIO 1600/17 

UZASADNIENIE 

Zamawiający  -  Gmina  Laszki  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  „  Budowę  i  rozbudowę  istniejącej  oczyszczalni 

ś

cieków w m. L.”. 

Odwołujący    „G.”  sp.  z  o.o.  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt.  2,  6,7 

ustawy  Pzp  poprzez  odrzucenie  oferty  Odwołującego,  art.  87  ust.  2  pkt.  1  i  2  ustawy  Pzp 

poprzez  ich  nie  zastosowanie,  art.  92  ust  1  pkt.  3  i  7  ustawy  Pzp  przez  bezpodstawne 

unieważnienie postępowania 

Odwołujący  wniósł  o  unieważnienie  czynności  Zamawiającego  polegającej  na  odrzuceniu 

oferty 

Odwołującego, 

unieważnienie 

czynności 

Zamawiającego 

polegającej 

na  

unieważnieniu  postępowania,  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  ponownej  oceny 

złożonej oferty przy zastosowaniu art. 87 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Pzp. 

Zamawiający  w  treści  zawiadomienia  o  odrzuceniu  oferty  wskazał  jako  przyczynę 

niezgodność oferty z wymogami SIWZ oraz dodatkowo błąd rachunkowy w wyliczeniu ceny, 

który nie miał charakteru oczywistej omyłki rachunkowej. 

Odwołujący był jedynym wykonawcą, który złożył ofertę.  

Istota sporu między stronami sprowadza się do rozbieżnej oceny skutków omyłki popełnionej 

przez  Odwołującego  przy  wypełnianiu  w  kosztorysie  ofertowym  tabel  w  dwóch  pozycjach 

kosztorysowych tj. w pozycji 2.1.21, która dotyczyła dostarczenia urządzenia sitopiaskownika 

oraz  w  pozycji  4.2.11, która  dotyczyła  dostarczenia  urządzenia  typu WUKO.  Zgodnie  z  §  3 

ust.  4  wzoru  umowy  stanowiącej  załącznik  do  SIWZ  cena  za  wykonanie  umowy  miała 

charakter  kosztorysowy.  Odwołujący  stwierdził,  że  wypełniając  ww.  pozycje  kosztorysu 

pomylił  się  i  w  obu  pozycjach  w  miejscu  przeznaczonym  na  opis  robót  omyłkowo  dopisał 

jeszcze  zwrot  „krotność  0,5".  Odwołujący  podkreślił,  że  „dopisek”  nie  miał  związku  i  nie 

przystawał  do  treści  opisu  w  tych  pozycjach.  Dalsza  część  tabeli,  w  obu  przypadkach 

zawierała  pozycje  do  wypełnienia  oznaczone  w  przedmiarze  robót  jako  :  „jednostki  miar”, 

,,ilość” „cena jednostkowa" oraz „wartość netto" ,przy czym przy urządzeniu sitopiaskownika 

jako jednostki miary do zaoferowania zamawiający przewidział komplety, a przy urządzeniu 

WUKO sztuki. Odwołujący wypełniając ww. pozycje wpisał 1 komplet sitopiaskownika, cenę 

jednostkową określił jako 200 000 zł, a dla urządzenia WUKO wpisał w miejscu 1 sztukę, zaś 

cenę  jednostkową  określił:  140  000  zł  .  Dalej  Odwołujący  wskazał,  że  w  konsekwencji 

omyłkowego dopisania zwrotu „krotność 0,5” (w treści opisu pozycji), w każdej z pozycji na 

skutek  przemnożenia  ceny  jednostkowej  przez  mnożnik  0,5  jako  wynik  tego  mnożenia  w 

pozycji  wartość  netto  pojawiły  się  kwoty  odpowiednio  100  000  zł  dla  urządzenia 

sitopiaskownika oraz 70 000 zł dla urządzenia WUKO. 

Zamawiający  przy  badaniu  oferty  zauważył  tę  pomyłkę  i  zawiadomił  Odwołującego  o 

dokonanym sprostowaniu omyłki pisarskiej. Zamawiający jako podstawę prawną wskazał art. 

87 ust.2 pkt. 1 i 3 ustawy. Zamawiający uznał, że opis: „krotność 0,5” był wynikiem omyłki i w 

konsekwencji  wykreślił  ten  opis,  przyjmując  w  obu  przypadkach  ilość  zaoferowanych 

jednostek  /tak  jak  Odwołujący/  za  1.  Równocześnie  Zamawiający  zmniejszył  zaoferowaną 

przez Odwołującego cenę jednostkową dla sitopiaskownika z kwoty 200 000 zł na kwotę 100 

000  zł,  a  dla  urządzenia WUKO  z  kwoty  140  000  zł  do  kwoty  70  000  zł. W  odpowiedzi  na 

otrzymane zawiadomienie Odwołujący skierował do Zamawiającego pismo, w którym zwrócił 

uwagę  na  bezpodstawność  działania  polegającego  na  zmianie  cen  zaoferowanych  przez 

Odwołującego. W  szczegółowym  uzasadnieniu  Odwołujący  podniósł  między  innymi  ,ze  art. 

87  ust.  2  pkt.  3  daje  podstawę  tylko  do  poprawienia  „innej  omyłki",  która  polega  na 

niezgodności z SIWZ, tymczasem zaoferowana cena jednostkowa nie spełnia tego kryterium 

i  nie  można  o  niej  powiedzieć,  że  jest  niezgodna  z  SIWZ.  W  konsekwencji  Zamawiający 

odrzucił ofertę Odwołującego uznając, że jego stanowisko było brakiem zgody w rozumieniu 

art. 89 ust. 1 pkt. 7 ustawy Pzp na poprawienie oferty. 

W  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  błędnie  zastosował  art.  87  ust.  2  pkt.  3  ustawy. 

Prawidłowo mając na uwadze treść oferty, a więc ilość rzeczywiście zaproponowanych przez 

Odwołującego  w  ofercie  kompletów  sito  piaskowników  /jeden  komplet/  oraz  zaoferowanych 

sztuk urządzeń WUKO /jedna sztuka/ i zaoferowaną za nie cenę jednostkową odpowiednio 

200  000  zł  oraz  140  000  zł  winien  w  trybie  art. 89  ust.  2  pkt.  2  ustawy  poprawić  oczywistą 

omyłkę  rachunkową  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych  dokonanych  poprawek 

w działaniu arytmetycznym. Oznacza to poprawienie wyniku mnożenia w pozycjach" ilość „z 

kwoty  100  000  na  200 000  zł  przy  sitopiaskowniku  i  z  70  000  zł  na  140  000  zł  przy 

urządzeniu  WUKO.  Odwołujący  wskazał,  że  dopisanie  zwrotu  „krotność  0,5"  przy  opisie 

pozycji kosztorysowych Zamawiający winien ocenić jako oczywistą omyłkę pisarską.  

Jak wskazał Odwołujący, rodzaj omyłek, które popełnił przy wypełnianiu tych dwóch pozycji 

kosztorysowych, nie uprawniał Zamawiającego do jednostronnej zmiany zaoferowanych cen 

jednostkowych.  

Zdaniem  Odwołującego,  nie  było  w  ogóle  podstawy  prawnej  do  zastosowania  przepisu  art. 

87  ust.  2  pkt.  3  ustawy.  Zamawiający  bezpodstawnie  uznał  ,że  stanowisko  Odwołującego 

wyrażone  w  piśmie  z  dnia  13.07.2017  r  stanowiło  brak  zgody  na  poprawienie  oferty  w 

rozumieniu  art.  87  ust.  2  pkt.  3  ustawy.  Ustawodawca  bardzo  restrykcyjnie  traktuje  brak 

zgody wykonawcy na poprawienie innej omyłki o której stanowi art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy. 

Odwołujący  zauważył,  że  przy  zastosowaniu  tego  przepisu  nawet  brak  reakcji  wykonawcy, 

jego  milczenie,  powoduje  obowiązek  odrzucenia  oferty  i  traktowane  jest  jako  brak  zgody. 

Konsekwencją  braku  zgody  jest  nie  tylko  obowiązek  Zamawiającego  odrzucenia  oferty  ,ale 

również  zatrzymania  wadium,  a  więc  daleko  idące  konsekwencje.  Dlatego  też  tylko  takie 

działanie Zamawiającego które mieści się w dyspozycji art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy może być 

prawnie  chronione  ,  a  brak  zgody  wykonawcy  obłożony  tak  daleko  idącą  sankcją.  W 

niniejszej  sprawie  pismo  Odwołującego  nie  powinno  być  potraktowane  jako  brak  zgody  w 

rozumieniu  przedmiotowego  przepisu  i  z  konsekwencjami  jakie  z  mocy  prawa  rodzi  brak 

zgody w trybie tego przepisu. W okolicznościach niniejszej sprawy Odwołujący nie miał innej 

możliwości  zwrócenia  uwagi  Zamawiającemu  na  bezpodstawność  działania  jak  tylko  w 

formie pisma, ze szczegółowym uzasadnieniem swojego stanowiska. 

Odwołujący wskazał także, że Zamawiający zawiadamiając o poprawieniu oferty nie zakreślił 

Odwołującemu  3  dniowego  terminu  na  udzielenie  odpowiedzi,  nie  pouczając  o  skutkach 

braku zgody. Nie spodziewał się w ogóle odpowiedzi w tej sprawie.  

Dalej Odwołujący argumentował, że w sytuacji gdyby w związku z charakterem popełnionych 

omyłek w tych dwóch pozycjach kosztorysowych Zamawiający miał jakiekolwiek wątpliwości 

co do treści oferty winien był w trybie art.87 ust. 1 wystąpić do Odwołującego o wyjaśnienie 

treści oferty.  

Zamawiający  wniósł  odpowiedź  na  odwołanie,  W  treści  odpowiedzi  przedstawił  wniosek  o 

odrzucenie  odwołań  od  obydwu  czynności  Zamawiającego  z  uwagi  na  fakt,  iż  zostały 

wniesione  w  postępowaniu  znak  RGR  1271.2/2017,  a  takiego  postępowania  Zamawiający 

nie prowadził oraz dotyczyło dwóch czynności, a odwołujący wniósł tylko jedną opłatę.  

W ocenie Izby powyższy wniosek jest całkowicie bezzasadny. Fakt wpisania niewłaściwego 

znaku postępowania, nie oznacza, że zostało wniesione w innym postępowaniu. Wykonawca 

jednoznacznie przytoczył nazwę postepowania i wskazał czynności oraz daty dokonania tych 

czynności,  do  których  odnosi  się  odwołania.  Fakt,  że  odwołanie  obejmuje  więcej  zarzutów 

niż jeden, jak również, że odnosi się do większej niż jedna ilości czynności Zamawiającego w 

danym  postepowaniu  nie  oznacza,  że  konieczne  jest  wnoszenie  osobnego  wpisu  od 

każdego  z  zarzutów.  Wniesione  zostało  bowiem  w  jednym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  i  dotyczą  czynności  tego  samego  Zamawiającego  w  tym 

postępowaniu. Wnioski Zamawiającego są zupełnie pozbawione podstaw prawnych oraz nie 

znajdują  oparcia  w  jakiejkolwiek  dotychczasowej  praktyce.  Zupełnie  oczywistym  jest 

składanie  odwołania  obejmującego  kilka  zarzutów  obejmujących  kilka  czynności  tego 

samego Zamawiającego w postępowaniu. 

Zamawiający  wnosił  także  o  odrzucenie  odwołania  na  czynność  unieważnienia  w  dniu  31 

lipca  2017r.  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  z  uwagi  na  jego 

niedopuszczalność  wynikającą  wprost  z  treści  art.  180  ust  2  pzp,  który  nie  wymienia  tej 

czynności  jako  podstawy  wniesienia  odwołania.  Należy  jednak  podkreślić,  że  czynność 

unieważnienia postepowania przez Zamawiającego była konsekwencją dokonanej czynności 

odrzucenia  oferty  Odwołującego.  Oferta  ta  była  jedyną  w  postepowaniu,  a  jej  odrzucenie  i 

brak innych ofert stanowiły podstawę unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia 

na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Uwzględnienie zatem 

odwołania  będzie  skutkowało  koniecznością  unieważnienia  czynności  unieważnienia 

postępowania.  

Izba ustaliła zatem, że brak jest podstaw do odrzucenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia,  stanowiska  i 

dowody Stron złożone w trakcie rozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje.  

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.  

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  legitymuje  się  uprawnieniem  do  wniesienia  odwołania, 

zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Izba  ustaliła,  że  w  obu  pozycjach  dotyczących  dostawy  sitopiaskownika  oraz  dostarczenia 

urządzenia  WUKO,  w  miejscu  opisu  pozycji  i  robót,  został  dopisany  dodatkowy  zwrot 

„krotność  0,5".  Odwołujący  wskazał,  że  „dopisek”  ten  nie  miał  związku  z  opisem  pozycji  i 

robót  i  nie  przystawał  do  treści  opisu  w  tych  pozycjach.  Odwołujący  podkreślał,  że 

sformułowanie „krotność 0,5” ma charakter omyłki pisarskiej i powinno zostać usunięte.  

W ocenie Izby, sformułowanie to nie stanowi jedynie omyłki pisarskiej. Sformułowanie to nie 

jest  bowiem  opisem  (jak  twierdzi  Odwołujący),  ale  czynnikiem,  który  dotyczy  rachunków  w 

tych  pozycjach.  Usunięcie  sformułowania  „krotność  0,5”  z  treści  opisu  pozycji  spowoduje 

konieczność  dokonania  innych  poprawek  w  tych  pozycjach.  „Krotność  0,5”  nie  jest  opisem, 

ale czynnikiem, który wpływa na cenę każdej z dwóch spornych pozycji, a nadto wpływa na 

cenę całej oferty.  

Co więcej, usunięcie omyłki pisarskiej (jak nazwał tę omyłkę Odwołujący) w postaci „krotność 

0,5”, spowoduje konieczność dokonywania dalszych poprawek, co do których istnieje więcej 

niż jedna możliwości dokonania tej poprawy. 

Zatem nawet gdyby uznać, tak jak chciałby tego Odwołujący,  że „krotność 0,5” jest jedynie 

omyłką  pisarską  i  tę  omyłkę  należy  usunąć,  to  pozostaje  rozstrzygnięcie  co  do  dokonanej 

kalkulacji w każdej z dwóch spornych pozycji. Usunięcie określenia „krotność 0,5”, zdaniem 

Izby nie jest możliwe, gdyż dokonane obliczenia (w każdej z dwóch spornych pozycji) odbyły 

się  z  uwzględnieniem  mnożenia  przez  „krotność  0,5”.  Opis  ten  („Krotność  0,5”)  miał  zatem 

wpływ  na  obliczenie  ceny.  Co  najważniejsze,  nie  jest  możliwe  samodzielne  ustalenie 

Zamawiającego  i  nie  wynika  to  z  innej  części  oferty  Odwołującego,  czy  „krotność  0,5” 

odnosiła  się  do  ilości,  czy  była  zawarta  w  cenie  jednostkowej,  czy  do  odnosiła  się  do  ceny 

wynikowej. Ponieważ nie można ustalić jednoznacznie tej okoliczności, to w ocenie Izby nie 

ma  możliwości  dokonania  poprawek  w  ofercie  Odwołującego.  Dokonanie  czynności 

poprawienia  treści  oferty  Odwołującego  przez  Zamawiającego,  w  tej  sytuacji  stanowiłoby 

niedozwoloną ingerencję Zamawiającego w treść oferty, polegającą na określeniu jej treści w 

sposób  uznaniowy,  nie  zaś  w  sposób  jednoznacznie  oczywisty.  Podkreślić  należy,  że  o 

omyłce można mówić jedynie w takiej sytuacji, gdy dla każdego, obiektywnie oczywiste jest, 

ż

e  zamiast  treści  dotychczas  istniejącej,  powinna  pojawić  się  inna  treść  –  określona  dla 

wszystkich jednoznacznie. Jeśli natomiast istnieje możliwość wyboru treści, która ma zostać 

uzupełniona  i  poprawienie  takie  może  zostać  dokonane  na  różne  sposoby,  to  nie  można 

mówić o omyłce. I z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszym postępowaniu.  

W  niniejszej  sprawie  istnieje  możliwości  dokonania  modyfikacji  przez  Odwołującego  w 

sposób korzystny dla siebie treści oferty już po terminie otwarcia ofert przez Zamawiającego. 

Pozostawienie  przy  pewnych  pozycjach  krotności,  rodzi  bowiem  po  stronie  Odwołującego 

możliwość  twierdzenia  (w  sytuacji,  gdy  w  postępowaniu  złożone  zostałyby  inne  oferty),  iż 

krotność  była  wstawiona  celowo  i  podana  cena  jest  zgodna  z  jego  wolą,  a  w  innych 

sytuacjach,  że  jest  to  omyłka  i  tak  naprawdę  Odwołujący  zaoferował  wyższą  cenę,  a 

wskazanie krotności jest omyłką. 

Należy zauważyć, że w każdej z dwóch spornych pozycji kosztorysu ofertowego, Odwołujący 

w  treści  opisu  wpisał  „krotność  0,5”,  a  ponadto  wpisał  1  komplet  (w  przypadku 

sitopiaskownika)  i  1  sztukę  (w  przypadku  urządzenia  WUKO)  oraz  w  każdej  z  tych  pozycji 

dwie ceny – jednostkową i wynikową netto. Taki układ pozwalał Odwołującemu na dokonanie 

modyfikacji treści kosztorysu w zakresie ceny w sposób korzystny dla siebie już po terminie 

składania  ofert.  W  każdej  ze  spornych  pozycji  znalazły  się  bowiem  dwie  różne  ilości  (1 

komplet/sztuka oraz krotność 0,5) – a także dwie różne ceny, co umożliwiło Odwołującemu, 

w zależności od sytuacji, powołanie się na te ilości w sposób dla siebie korzystny.  

Izba nie miała zatem wątpliwości, że ujęcie w treści opisu pozycji stwierdzenia „krotność 0,5” 

nie  stanowi  omyłki.  Potwierdza  to  także  stanowisko  Odwołującego  wyrażone  w  trakcie 

rozprawy,  zgodnie  z  którym:  „kosztorys  stanowi  kalkulację  indywidualną  –  w  każdej  pozycji 

indywidualnie określa się nakłady rzeczowe, robociznę i materiały. Nie ma standardu takich 

pozycji.” Powyższe stwierdzenie Odwołującego, że Odwołujący ma możliwość indywidualnie 

kształtować  kosztorys.  Ponadto  Zamawiający  wyjaśnił,  że  Odwołujący  brał  udział  w 

analogicznym  postępowaniu  (znak  RGR.I.271.1/2017),  w  którym  dokonywał  wyceny 

analogicznych  pozycji  przedmiaru  -  bez  wpisywania  krotności  do  opisu. Wówczas  cena  dla 

urządzenia  z  pozycji  2.1.21  wynosiła  98.000zł  (obecnie  200 000  zł),  a  dla  pozycji  4.2.11 

została  wskazana  kwota  85.000zł  (obecnie  140 000  zł).  Jako  dowód  Zamawiający 

przedstawił kosztorys z postępowania, które toczyło się czerwcu 2017 r. W ocenie Izby jest 

to dodatkowy dowód potwierdzający okoliczność świadomego działania Wykonawcy. Trudno 

bowiem racjonalnie wyjaśnić wzrost ceny urządzenia o ponad 100% (dla pozycji 2.1.21) i o 

prawie 100% (dla pozycji 4.2.11) w tak krótkim czasie – i nie uczynił tego także Odwołujący.  

W trakcie rozprawy Odwołujący twierdził, że: „Ceny przy robotach budowlanych mają swoją 

specyfikę,  zależą  od  pór  roku  i  innych  czynników.  Tutaj  była  to  kwestia ilości  zamówień  na 

rynku. Na przełomie roku było ich znacznie mniej.” W ocenie Izby, twierdzenia Odwołującego 

nie  są  wiarygodne.  Odwołujący  nie  przedstawił  żadnych  dowodów  na  poparcie  takiego 

twierdzenia. Ponadto przywoływane okoliczności, w tym „kwestia ilości zamówień na rynku” 

–  tu  w  rozumieniu  Odwołującego  –  w  niewielkiej  ilości  -  nie  są  informacjami  znanymi 

powszechnie. Brak jest jakichkolwiek ogólnie pojawiających się informacji, które stanowiłyby 

potwierdzenie takiej opinii Odwołującego. Nie sposób zatem przyjąć, aby ceny w tak krótkim 

czasie  (dwa  miesiące)  wzrosły  aż  o  100  %.  Powyższe  okoliczności,  w  ocenie  Izby,  jedynie 

potwierdzają,  że  nie  mamy  do  czynienia  z  omyłką,  a  wprowadzenie  różnych  ilości  i  cen  w 

jednej pozycji kosztorysu (2.1.21 oraz 4.2.11) umożliwiało mu dokonanie w sposób korzystny 

dla siebie modyfikacji treści oferty, już po terminie otwarcia ofert. 

Zamawiający  w  treści  odpowiedzi  na  odwołanie  wskazał,  że  uznał,  że  wyliczenia 

Odwołującego  nie  zawierały  oczywistej  omyłki  rachunkowej,  gdyż  podanie  w  kosztorysie 

krotności  oznacza  konieczność  mnożenia  wskaźnika  „krotność"  i  „cena  jednostkowa”,  a 

wynik  tej  operacji  jest  w  rzeczywistości  podaną  przez  Odwołującego  ceną  jednostkową. 

Ponadto  Zamawiający  wskazał,  że  oczywistą  omyłką  rachunkową  jest  omyłka  wynikająca  z 

błędnej  operacji  rachunkowej  na  liczbach.  Stwierdzenie  omyłki  może  mieć  miejsce  w 

sytuacji, w której przebieg działania matematycznego może być prześledzony i na podstawie 

reguł  rządzących    tym  działaniem,  możliwe  jest  stwierdzenie  błędu  w  jego  wykonaniu.  W 

ocenie  Zamawiającego  w  niniejszej  sprawie  omyłka  rachunkowa  nie  występuje,  gdyż 

działania matematyczne dla obydwu pozycji w kosztorysie Odwołującego są poprawne: 

poz. 2.1.21: cena jednostkowa 100 tys. zł (200 tys. zł x krotność 0,5) x 1 szt. = 

 cena 100 

tys. zł 

poz. 4.2.11: cena jednostkowa 70 tys. zł (140 tys. zł x krotność 0,5) x 1 szt. - cena 70 tys. zł 

W  ocenie  Izby,  w  niniejszym  postępowaniu  nie  mamy  zatem  do  czynienia  z  omyłką  w 

rozumieniu art. 87 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych.  

Zdaniem  Izby,  wbrew  twierdzeniu  Odwołującego,  brak  jest  podstaw  do  uznania,  że  omyłka 

miała  charakter  rachunkowy.  Zamawiający  trafnie  zauważył,  że  działania  przedstawione  w 

kosztorysie  są  prawidłowe,  a  zatem  nie  zawierają  omyłki  rachunkowej.  Nie  jest  zatem 

możliwe  jej  poprawienie.  Działanie  matematyczne  0,5x1x200  000=100  000  jest  poprawne, 

tak  jak  poprawne  jest  działanie  matematyczne  0,5x1x140 000  =  70 000.  Tym  samym  nie 

zachodziły podstawy do poprawienia omyłki rachunkowej.  

W ocenie Izby, w niniejszym postępowaniu nie mamy również do czynienia z inną omyłką w 

rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.  

Art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi o możliwości poprawienia innej omyłki (niż pisarska lub 

rachunkowa),  polegającej  na  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  SIWZ,  niepowodującego 

istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Zatem  omyłka  musi  dotyczyć  niezgodności  oferty  z  treścią 

SIWZ.  Podkreślenia  wymaga,  że  Odwołujący  (tak  w  treści  pisma  skierowanego  do 

Zamawiającego, jak i w treści odwołania) podkreślił, że w jego ofercie brak jest takiej omyłki. 

Oznacza to, że skoro sam Odwołujący przyznaje, że w jego ofercie brak jest innej omyłki niż 

pisarska lub rachunkowa, która oznaczałaby niezgodność treści oferty z treścią SIWZ, to nie 

można uznać, że taka omyłka zachodziła.  

Tym  samym,  w  ocenie  Izby,  uprawniona  była  czynność  Zamawiającego,  polegająca  na 

odrzuceniu  oferty  Odwołującego  w  oparciu  o  stwierdzenie  niezgodności  treści  tej  oferty  z 

treścią SIWZ. Treść oferty jest niezgodna z treścią SIWZ, gdyż zaoferowano pół urządzenia 

sitopiaskownika  i  pół  urządzenia  WUKO,  co  jest  niemożliwe  i  odbiega  od  wymagań 

Zamawiającego.  Jednak  poprawienie  tego  sformułowania  rodzi  konieczność  dokonania 

innych  zmian,  które  nie  są  jednoznaczne  i  wymagają  zmian,  które  byłyby  nieuprawnioną 

ingerencją  w  treść  oferty  i  dokonanie  zmian  jej  ceny  w  sposób  uznaniowy,  co  oznacza,  że 

Zamawiający był uprawniony do odrzucenia oferty Odwołującego przy uznaniu wystąpienia w 

jej treści błędu w obliczeniu ceny. Ceny bowiem nie da się poprawić w sposób oczywisty.  

W świetle powyższego należało uznać, że odrzucenie oferty Odwołującego na podstawie art. 

89  ust.  1  pkt  2  i  6  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  nie  stanowiło  naruszenia  ww. 

artykułu.  

W  konsekwencji,  niezasadny  jest  zarzut  unieważnienia  postępowania.  Zamawiający  był 

uprawniony  do  unieważnienia  postępowania,  gdyż  w  postępowaniu  została  złożona  jedna 

oferta,  która  została  odrzucona.  Wobec  braku  innych  ofert,  Zamawiający  był    uprawniony, 

stosownie  do  art.  93  ust.  1  pkt  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  do  unieważnienia 

postępowania.  

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych,  stosownie  do  wyniku  postępowania.  Na  podstawie  §  5  

rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238 ze zm.) do kosztów 

postępowania  odwoławczego  Izba  zaliczyła  w  całości  uiszczony  wpis,  zgodnie  z  §  3  pkt  1 

rozporządzenia.  Izba  nie  zasądziła  na  rzecz  Zamawiającego  przedstawionych  kosztów  z 

tytułu  dojazdu  na  rozprawę.  Zamawiający  przedstawił  jedynie  wykaz  tych  kosztów,  nie 

przedstawił w tym zakresie biletów i rachunków. 

Przewodniczący: 

………………………………