KIO 15/17 Sygn. akt: KIO 15/17 WYROK dnia 16 stycznia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 15/17 

WYROK 

z dnia 16 stycznia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Renata Tubisz 

Protokolant:             Aleksandra Zielonka 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  16  stycznia  2017  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  2  stycznia  2017r. 

przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Stocznię Remontową 

Nauta Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską Stocznię Remontową 

Gryfia  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Szczecinie,  ul.  Ludowa  13

  w  postępowaniu 

prowadzonym 

przez  zamawiającego  Skarb  Państwa-  Inspektorat  Uzbrojenia  z  siedzibą  w 

Warszawie, ul. Królewska 1/7 

przy  udziale 

wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Gdańsku, 

ul. Swojska 8 zgłaszającego swoje przystąpienie po stronie zamawiającego. 

orzeka 

1.  oddala odwołanie 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  Stocznię  Remontową  Nauta  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą 

w  Gdyni,  ul.  Waszyngtona  1  i  Morską  Stocznię  Remontową  Gryfia  Spółka  Akcyjna  z 

siedzibą w Szczecinie, ul. Ludowa 13

 i: 

2.1.    zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Stocznię 

Remontową Nauta Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską 

Stocznię Remontową Gryfia Spółka Akcyjna z siedzibą w Szczecinie, ul. Ludowa 13 

tytułem wpisu od odwołania, 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień  

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 

1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za 

pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Warszawie. 

Przewodniczący:      …………… 

Uzasadnienie 

Odwołanie 

Dnia 2 stycznia 2017 roku do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, ul. Postępu 17a, 02-676 

Warszawa  złożono  odwołanie  w  którym    Zamawiający:  Skarb  Państwa  -  Inspektorat 

Uzbrojenia  ul.  Królewska  1/7;  00-909  Warszawa  prowadzi  postępowanie,  w  którym 

uczestniczy Odwołujący: Konsorcjum w składzie: 

Stocznia Remontowa NAUTA S.A. ul. Waszyngtona 1 81-342 Gdynia i 

Morska  Stocznia  Remontowa  GRYFIA  S.A.,  ul.  Ludowa  13,  71-700  Szczecin 

reprezentowani przez: radcę prawnego M. D., Plac Kaszubski 17/309 81-350 Gdynia. 

Odwołanie dotyczy: postępowania o udzielenie zamówienia na dostawę pn. „Zabezpieczenie 

techniczne  i  prowadzenie  działań  ratowniczych  na  morzu  pk.  „Holownik"  -  nr  postępowania 

IU/243/XI- 81/ZO/NZO/DOS/Z/2014. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej 

pod numerem 2014/S 249-441915 z dnia 27 grudnia 2014 roku. 

Działając w imieniu Odwołującego - Konsorcjum Wykonawców Stoczni Remontowej NAUTA 

S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni  oraz  Morskiej  Stoczni  Remontowej  Gryfia  S.A.  z  siedzibą  w 

Szczecinie, w oparciu o udzielone pełnomocnictwa, na podstawie art. 180 ust 1 w zw. z art. 

182  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  179  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  roku  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2013  roku  Nr  907)  -  dalej  „p.z.p."  lub  „Ustawa",  wniesiono 

następujące odwołanie.  

Zamawiającemu zarzuca się naruszenie następujących przepisów: 

1. art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p. w zw. z art. 14 ust. 1 p.z.p. w zw. z art. 6 k.c. poprzez odrzucenie 

oferty  Odwołującego  z  powodu  błędu  w  obliczeniu  ceny  wynikającego  z  zastosowania 

nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT,  podczas  gdy  statek  będący  przedmiotem  zamówienia 

stanowi statek ratowniczy morski, którego dostawa jest opodatkowana stawką podatku VAT 

w wysokości 0%; 

art. 89 ust. 1 pkt 8 p.z.p. w zw. z art. 14 ust. 1 p.z.p. w zw. z art. 58 § 1 k.c. poprzez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  ,z  siedzibą  w 

Gdańsku  pomimo  tego,  że  oferta  jest  nieważna  z  uwagi  na  jej  sporządzenie  i  złożenie  z 

naruszeniem zasad reprezentacji tej spółki; 

art. 89 ust. 1 pkt 8 p.z.p. w zw. z art. 7 ust. 1 p.z.p. w zw. z art. 14 ust. 1 p.z.p. w zw. z 

art.  58  §  1  k.c.  w  zw.  z  art.  104  k.c.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

Remontowa Shipbuilding S.A. z siedzibą w Gdańsku pomimo tego, że oferta jest nieważna z 

uwagi na. jej sporządzenie i złożenie przez osobę nieuprawnioną do reprezentacji tej spółki; 

art. 89 ust. 1 pkt 1 p.z.p. w zw. z art. 82 ust. 2 p.z.p. (w brzmieniu sprzed dnia 28 lipca 

2016  roku)  w  zw.  z  art.  78  §  1  k.c.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

Remontowa Shipbuilding S.A. z siedzibą w Gdańsku pomimo tego, że została sporządzona 

niezgodnie z Ustawą; 

art.  89  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  w  zw.  z  pkt  VI.4  SIWZ  w  zw.  z  pkt  VI.6  S1WZ  poprzez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w 

Gdańsku pomimo tego, że została sporządzona niezgodnie z wymogami SIWZ; 

art.  89  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  w  zw.  z  pkt  V1.4  SIWZ  w  zw.  z  pkt  VI.5  SIWZ  poprzez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w 

Gdańsku  pomimo  dołączenia  do  oferty  załączników  wypełnionych  niezgodnie  z 

wymaganiami SIWZ; 

art.  89  ust.  1  pkt  6  p.z.p.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku  oraz  oferty  konsorcjum  wykonawców 

Stoczni  Marynarki  Wojennej  S.A.  w  upadłości  likwidacyjnej  z  siedzibą  w  Gdyni  i  Damen 

Shipyards  Gdynia  S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni  pomimo  tego,  że  zaoferowane  ceny  zostały 

obliczone  przez  wykonawców  przy  zastosowaniu  stawki  podatku  VAT  w  wysokości  23%, 

podczas  gdy  przedmiot zamówienia  powinien  być  objęty  stawką  podatku  VAT  w  wysokości 

0%, co skutkowało błędem w obliczeniu cen; 

art.  89  ust.  1  pkt  6  p.z.p.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku  pomimo  tego,  że  oferta  w  zakresie 

wysokości  ceny  jest  wewnętrznie  sprzeczna,  jak  również  cena  została  błędnie  obliczona  tj. 

pozostaje w sprzeczności z danymi wynikającymi z kalkulacji kosztów i zestawienia kosztów. 

W  odniesieniu  do  interesu  Odwołującego  wskazać  należy,  iż  kwestionowane  czynności 

Zamawiającego  zostały  dokonane  po  wydaniu  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  wyroku  z  

brak  jest  podstaw  do  przyjęcia,  aby  Odwołujący  utracił  status  wykonawcy  w  prowadzonym 

postępowaniu,  gdyż  odrzucenie  jego  oferty  w  chwili  obecnej  nie  ma  charakteru 

definitywnego. Nie ogranicza to zatem Odwołującego w możliwości ponownego podniesienia 

zarzutów  wobec  kwestionowanych  czynności  Zamawiającego  (mimo  że  część  z  nich  była 

przedmiotem  rozpoznania  w  toku  wymienionego  postępowania).  Dodatkowo  podkreślić 

należy,  że  Zamawiający  dokonał  odrębnej  czynności  polegającej  na  ponownym  odrzuceniu 

oferty  Odwołującego.  Innymi  słowy  mimo  wyroku  z  dnia  9  grudnia  2016  roku  Zamawiający 

dokonał dalej idących czynności polegających na unieważnieniu czynności odrzucenia oferty 

Odwołującego  z  dnia  16  listopada  2016  roku,  a  następnie  ponownego  jej  badania  i 

odrzucenia  w  ramach  czynności  z  dnia  21  grudnia  2016  roku.  Dodać  również  należy,  iż 

zmianie  uległ  stan  faktyczny,  gdyż  w  dniu  14  grudnia  2016  roku  Odwołujący  uzyskał 

pozytywną interpretację podatkową, a nade wszystko z dniem 1 stycznia 2017 roku weszła w 

ż

ycie  ustawa  z  dnia  6  lipca  2016  roku  o  aktywizacji  przemysłu  okrętowego  i  przemysłów 

komplementarnych, zmieniająca między innymi ustawę o podatku od towarów i usług co ma 

istotne znaczenie dla rozpoznania niniejszej sprawy (o czym mowa szerzej poniżej). 

Powyższe  oznacza,  iż  interes  Odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  został  naruszony 

przez Zamawiającego, gdyż oferta Odwołującego nie polegała odrzuceniu i powinna zostać 

uznana za najkorzystniejszą, w szczególności z tego względu, że pozostałe oferty podlegały 

odrzuceniu. W związku z tym zachodzi możliwość doznania przez Odwołującego szkody. 

Niezależnie  od  powyższego,  Odwołujący  posiada  interes  w  unieważnieniu  niniejszego 

postępowania.  W  realiach  niniejszej  sprawy  nie  ulega  bowiem  wątpliwości,  iż  interes  ten 

przejawia  się  w  dążeniu  do  zapobieżenia  sytuacji  zawarcia  nieważnej  umowy  (vide:  wyrok 

KIO z dnia 10 lipca 2008 roku sygn. KIO/UZP 646/08). 

W tym miejscu podkreślenia wymaga, iż zmianie uległ także stan faktyczny w zakresie oferty 

wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku.  Zamawiający  uzyskał 

bowiem  od  wykonawcy  dokument  z  dnia  1  sierpnia  2016  roku  —  pełnomocnictwo,  co 

uprawniało  Odwołującego  do  podniesienia  dotychczasowych  zarzutów  (które  w  zakresie 

oceny ważności oferty tego wykonawcy nie zostały w sposób kategoryczny rozpoznane) oraz 

nowych, które nie mogły być zgłoszone na wcześniejszym etapie postępowania. 

Podkreślenia  również  wymaga,  iż  Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  sprawę  sygn.  akt 

KIO  2222/16  przyznała  Odwołującemu  Interes  prawny  w  żądaniu  unieważnienia 

postępowania,  czego  wyrazem  było  wydanie  orzeczenia  zmierzającego  do  usunięcia  jego 

wadliwości. 

Ponadto wnoszę o: 

dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu budowy statków 

na okoliczność, czy jednostka, będąca przedmiotem zamówienia; jest statkiem ratowniczym 

morskim; 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii  biegłego  z  zakresu  badania 

dokumentów  i  pisma  ręcznego  na  okoliczność  daty  sporządzenia  dokumentu  w  postaci 

pełnomocnictwa Remontowa Shipbuilding S.A. z siedzibą w Gdańsku z dnia 1 sierpnia 2016 

roku,  przy  czym  sporządzenie  opinii  powinno  nastąpić  z  wykorzystaniem  badań 

fizykochemicznych dokumentu; 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  załączonych  do 

niniejszego odwołania na okoliczności wskazane w uzasadnieniu. 

W związku z powyższym wnoszę o nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienie czynności wyboru wykonawcy; 

odrzucenie oferty złożonej przez wykonawcę Remontowa Shipbuilding S.A.; 

unieważnienie odrzucenia oferty Odwołującego; 

wyboru oferty Odwołującego; ewentualnie o: 

unieważnienie postępowania. 

Ponadto  wnoszę  o  obciążenie  kosztami  postępowania  odwoławczego  Zamawiającego,  w 

tym  zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  związanych  z 

uczestnictwem w postępowaniu przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

Zamawiający  Skarb  Państwa  -  Inspektorat  Uzbrojenia  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  na  dostawę  pod  nazwą  „zabezpieczenie  techniczne  i  prowadzenie  działań 

ratowniczych 

na 

morzy 

pk. 

„Holownik" 

numer 

postępowania 

lU/243/XI-

81/ZO/NZO/DOS/Z/2014. Zamawiający rozstrzygnął przetarg po raz drugi i pismem z dnia 21 

grudnia 2016 roku zawiadomił Wykonawców o wyborze najkorzystniejszej oferty. 

Zdaniem Odwołującego, wybór został dokonany z naruszeniem obowiązujących przepisów. 

II. 

Odwołujący  podnosi,  iż  wbrew  stanowisku  Zamawiającego  nie  zachodziły  podstawy  do 

odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust 1 pkt 6 p.z.p. 

Odwołujący  podkreśla,  iż  w  uzasadnieniu  przyjętego  stanowiska  w  zasadzie  wskazał 

wyłącznie na to, że: 

główne  przeznaczenie  statku  określono  jako  „zapewnienie  możliwości  świadczenia 

szerokiego zakresu prac holowniczych dla okrętów i pomocniczych jednostek pływających", 

co rzekomo wynika z pkt 3.1.1 SOPZ; 

Odwołujący  powinien  dysponować  dowodami  potwierdzającymi  prawidłowość 

zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w dacie składania oferty. 

Zdaniem  Odwołującego,  argumenty  podniesione  przez  Zamawiającego  w  zawiadomieniu  o 

rozstrzygnięciu postępowania są bezpodstawne, co skutkowało rażącym naruszeniem art. 89 

ust. 1 pkt 6 p.z.p. 

Odwołujący  podtrzymuje  stanowisko,  iż  przedmiot  zamówienia  stanowił  statek  ratowniczy 

morski, a nie holownik jak przyjmuje Zamawiający. W tym zakresie Odwołujący przedstawił 

wyczerpującą  argumentację  w  piśmie  z  dnia  22  września  2016  roku,  stanowiącym 

odpowiedź  Odwołującego  na  wezwanie  Zamawiającego  do  złożenia  wyjaśnień  w  trybie  art. 

87 p.z.p. i ponowne przywoływanie jej w tym miejscu w całej rozciągłości nie jest celowe. 

Odnosząc  się  zaś  do  argumentacji  Zamawiającego,  należy  wskazać,  iż  wbrew  stanowisku 

Zamawiającego  w  żadnym  dokumencie  przetargowym  Zamawiający  nie  wskazał,  aby 

głównym  przeznaczeniem  statku  było  wykonywanie  prac  holowniczych.  W  szczególności 

redakcja pkt 3.1 SOPZ przeczy temu twierdzeniu, gdyż z tego punktu SOPZ wynika wprost, 

ż

e  wymienione  w  nim  funkcje  zostały  opisane  w  sposób  równorzędny,  bez  przyznawania 

funkcji  dominującej  cesze  opisanej  w  punkcie  1.  Co  więcej,  zdecydowana  większość  z 

funkcjonalności  opisanych  w  punkcie  3.1  SOPZ  świadczy  o  tym,  że  statek  będzie 

wykorzystywany przede wszystkim w celach ratownictwa morskiego. Podkreślenia przy tym 

wymaga, iż sama możliwość holowania okrętów i jednostek pomocniczych wpisuje się w tzw. 

holowanie  ratownicze.  Wskazuje  na  to  nietypowe  dla  holowników  wyposażenie  statku  w 

urządzenia,  które  mają  umożliwić  i  ułatwić  prowadzenie  akcji  ratowniczych  w  możliwie 

szerokim  zakresie,  a  także  celowe  ograniczenie  parametrów  właściwych  dla  funkcji 

holowania  względem  potencjalnych  możliwości  wynikających  chociażby  z  wymiarów  statku. 

W  tym  kontekście  istotnego  znaczenia  nabiera  sam  opis  postępowania,  którego 

przedmiotem  nie  była  dostawa  jednostek  typu  holownik,  lecz  zabezpieczenie  techniczne  i 

prowadzenie  działań  ratowniczych  na  morzu,  co  zdaniem  Odwołującego  ma  decydujące 

znaczenie  w  określeniu  jakiego  rodzaju  przeważające  cechy  posiadać  będą  jednostki 

wybudowane w ramach przedmiotowego zamówienia. 

Wskazać  także  należy,  iż  zgodnie  z  art.  29  ust.  1  p.z.p.  podstawowym  obowiązkiem 

Zamawiającego  jest  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i 

wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając 

wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. Treść SIWZ 

oraz  załączników  (szczególnie  SOPZ)  prowadzi  do  wniosku,  iż  w  żadnym  wypadku 

przedmiot  zamówienia  nie  został  określony  jako  statek  typu  holownik.  W  związku  z  tym 

Odwołujący  był  w  pełni  uprawniony  do  oceny  funkcjonalności  i  przeznaczenia  jednostki  na 

podstawie całokształtu dokumentów udostępnionych przez Zamawiającego, tym bardziej, iż 

docelowo  to  wykonawca,  a  nie  Zamawiający  dokonuje  klasyfikacji  towaru  w  celach 

podatkowych. Dodać także należy, iż wskazany przez Zamawiającego kod CPV nie pozwala 

na  ustalenie,  że  statek  będący  przedmiotem  dostawy  jest  jednostką  typu  holownik  (jak 

twierdzi  Zamawiający)  -  przywołany  przez  Zamawiającego  kod  CPV  odnosi  się  bowiem  do 

okrętów pomocniczych, które to pojęcie nie ma charakteru ostrego, lecz wprowadza katalog 

otwarty rodzajów jednostek mieszczących się w tym pojęciu. 

Niezależnie  od  powyższego,  zdaniem  Odwołującego,  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii 

biegłego  z  zakresu  budowy  statków  pozwoli  na  jednoznaczne  ustalenie,  jakiego  rodzaju 

statkiem jest przedmiot zamówienia, tym bardziej, że prawidłowe oznaczenie rodzaju statku 

ma  decydujące  znaczenie  przy  określeniu  stawki  podatku  VAT,  która  powinna  była  być 

zastosowana przy obliczaniu ceny przez wykonawców. 

Przechodząc do kwestii zastosowania przez Odwołującego stawki podatku VAT w wysokości 

0%, w pierwszej kolejności wskazać należy, że Zamawiający w SIWZ nie określił wysokości 

stawki tego podatku, jaka powinna zostać przyjęta dla potrzeb sporządzenia oferty. 

Odwołujący podkreśla przy tym, iż na gruncie polskiego prawa podatkowego, dla określenia 

stawki  podatku  VAT  ma  znaczenie  wyłącznie  Polska  Klasyfikacja  Wyrobów  i  Usług,  a  nie 

kody CPV - vide: wyrok KIO z dnia 1 lutego 2011 roku sygn. KIO 108/11. 

W  związku  z  tym  Odwołujący  był  uprawniony  do  dokonania  klasyfikacji  towaru  będącego 

przedmiotem umowy i na tej podstawie powinien przyjąć właściwą stawkę podatku VAT dla 

potrzeb obliczenia ceny. W ocenie Odwołującego, złożone w toku postępowania wyjaśnienia 

dotyczące  wątpliwości  Zamawiającego  co  do  prawidłowości  zastosowania  stawki  podatku 

VAT w wysokości 0% były wyczerpujące i powinny zostać uznane przez Zamawiającego jako 

wystarczające  do  przyjęcia,  iż  złożona  oferta  zawiera  prawidłowo  obliczoną  cenę  (tj.  przy 

zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 0%). 

Odwołujący  kwestionuje  przy  tym  twierdzenie  Zamawiającego,  że  wykonawca  powinien 

dysponować  dowodami  potwierdzającymi  prawidłowe  sklasyfikowanie  towaru,  czy  też 

wiążącą  interpretację  podatkową  na  dzień  składania  oferty.  Przeczą  temu  zarówno 

obowiązujące  przepisy  Ustawy,  które  nie  wprowadzają  tego  rodzaju  ograniczeń  dla 

wykonawców,  jak  również  przepisy  o  statystyce  publicznej  i  Ordynacja  podatkowa,  które 

pozostawiają  podatnikowi  dowolność  w  zakresie  wyboru  momentu  wystąpienia  o  wydanie 

odpowiednich  interpretacji  przez  właściwy  organ.  Ponadto  Odwołujący  podkreśla,  że  za 

powszechne i dopuszczalne należy uznać sytuacje, w których dopiero w toku postępowania 

czy  to  przed  zamawiającym  (po  złożeniu  oferty),  czy  to  dopiero  przed  Krajową  Izbą 

Odwoławczą występuje się i przeprowadza dowody z dokumentów w postaci opinii GUS, czy 

też  indywidualnej  interpretacji  podatkowej  -  vide:  wyrok  KIO  z  dnia  18  grudnia  2009  roku 

sygn. KIO/UZP 1660/09. 

W  tym  kontekście  Odwołujący  podnosi,  iż  w  dniu  7  listopada  2016  roku  Zamawiający 

otrzymał  od  Odwołującego  opinię  Urzędu  Statystycznego  w  Łodzi  z  dnia  26  października 

2016  roku,  w  której  organ  potwierdził  prawidłowość  dokonanej  przez  Odwołującego 

klasyfikacji  towaru  (będącego  przedmiotem  niniejszego  postępowania)  jako  „pogłębiarki, 

latarniowce,  dźwigi  pływające  i  pozostałe  jednostki  pływające"  —  PKWiU  30.11.33,0 

(wniosek  oraz  odpowiedź  organu  w  załączeniu).  Z  przedmiotowej  informacji  Urzędu 

Statystycznego  w  Łodzi  wynika  zaś,  iż  przedmiot  zamówienia  nie  powinien  być 

klasyfikowany jako holownik - PKWiU 30.11.32.0, co podważa stanowisko Zamawiającego w 

tym  zakresie.  Podnieść  przy  tym  należy,  iż  Zamawiający  w  ogóle  nie  odniósł  się  do 

przedmiotowego dokumentu, który - zdaniem Odwołującego - co najmniej uprawdopodobnia 

prawidłowość zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%. Warto również podkreślić, 

iż  organ  dokonując  oceny  przedmiotu  zamówienia  dysponował  opisem  funkcjonalności 

statku zawartym przez Zamawiającego w ogłoszeniu o zamówieniu i SIWZ. 

Dodatkowo  w  dniu  14  grudnia  2016  roku  Odwołujący  uzyskał  pozytywną  interpretację 

podatkową  w  sprawie  pytania  czy  dostawa  jednostek  pływających  w  ramach  Zamówienia 

będzie  podlegała  opodatkowaniu  stawką  VAT  w  wysokości  0%.  W  tym  zakresie  organ 

podatkowy wyraźnie odwołał się do regulacji, która obowiązuje od dnia 1 stycznia 2017 roku, 

co  jest  w  pełni  uzasadnione,  zważając  na  to,  że  zarówno  zawarcie  umowy,  jak  i  jej 

wykonanie  nastąpi  po  dniu  1  stycznia  2017  roku.  Należy  także  zwrócić  uwagę  na  fakt,  iż 

organ  wyraźnie  zaznaczył,  że  interpretacja  podatkowa  została  wydana  według  stanu 

prawnego obowiązującego w dniu jej wydania, co powinno stanowić istotne wskazanie co do 

tego,  że  oferta  powinna  uwzględniać  zmiany  w  prawie,  których  obowiązywanie  (wejście  w 

ż

ycie) jest pewne, w czasie gdy umowa zostanie zawarta i będzie wykonywana. 

Zgodnie  z  orzecznictwem  KIO  uzyskiwane  przez  Zamawiającego,  czy  też  wykonawcę 

interpretacje  statystyczne  oraz  podatkowe  wielokrotnie  miały  decydujące  znaczenie  dla 

rozstrzygnięcia  sprawy  -  vide:  wyrok  KIO  ż  dnia  18  grudnia  2009  roku  sygn.  KIO/UZP 

1660/09,  wyrok  KIO  z  dnia  6  lutego  2009  roku sygn.  KIO/UZP  119/09,  wyrok  KIO  z  dnia  9 

lipca  2014  roku  sygn.  KIO  1301/14,  wyrok  KIO  z  dnia  19  marca  2010  roku  sygn.  KIO/UZP 

205/10.  Mowa  przy  tym  zarówno  o  interpretacjach  uzyskanych  na  potrzeby  prowadzonego 

postępowania,  jak  i  wydanych  w  innych  sprawach.  W  chwili  obecnej  należy  przyjąć,  iż 

Odwołujący  przedstawił  dowody,  które  potwierdzają  prawidłowość  zastosowania  stawki 

podatku  VAT  w  wysokości  0%.  Natomiast  Zamawiający  poza  odwołaniem  się  do 

podstawowej  stawki  podatku  VAT,  nie  przedstawił  żadnych  dodatkowych  dowodów 

podważających  ofertę  Odwołującego.  Wskazać  przy  tym  należy,  iż  zarzut  wadliwości 

obliczenia  ceny  (podstawy  odrzucenia  oferty)  powinien  zostać  -  zgodnie  z  art.  6  k.c. 

udowodniony  przez  Zamawiającego,  czego  jednak  Zamawiający  nie  uczynił.  Podkreślenia 

również  wymaga,  iż  wyłącznie  organy  podatkowe  posiadają  uprawnienia  i  kompetencje  do 

rozstrzygania  spraw  podatkowych.  Kompetencji  takiej  nie  posiada  w  szczególności 

Zamawiający,  który  -  co  istotne  -  jest  wyłącznie  odpowiedzialny  za  powstałe  w  toku 

niniejszego  postępowania  wątpliwości-Zamawiający  ani  bowiem  nie  określił  stawki  podatku 

VAT, która miałaby mieć zastosowanie do przedmiotu zamówienia, ani nie opisał przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  jednoznaczny,  wykluczający  wszelkie  wątpliwości  co  do  rodzaju 

statku,  jaki  jest  przedmiotem  zamówienia.  W  tym  kontekście  uzyskana  interpretacja 

podatkowa,  w  powiązaniu  z  opinią  Urzędu  Statystycznego  powinny  mieć  decydujące 

znaczenie  dla  uznania,  że  oferta  Odwołującego  została  sporządzona  przy  zastosowaniu 

prawidłowej stawki podatku VAT (0%). 

W  świetle  powyższych  rozważań,  wobec  faktu,  iż  Odwołujący  wykazał,  iż  przedmiot 

zamówienia  stanowi  morski  statek  ratowniczy,  jego  dostawa  na  rzecz  Zamawiającego 

powinna podlegać opodatkowaniu stawką VAT w wysokości ,0% na podstawie art. 83 ust. 1 

pkt 1 lit. b) ustawy o VAT, który zacznie obowiązywać z dniem 1 stycznia 2017 roku. 

Analizując  realia  niniejszej  sprawy  należy  wziąć  pod  uwagę,  że  w  dniu  6  lipca  2016  roku 

została  uchwalona  ustawa  o  aktywizacji  przemysłu  okrętowego  i  przemysłów 

komplementarnych.  Przedmiotowa  ustawa  weszła  w  życie  w  dniu  1  stycznia  2017  roku. 

Zgodnie  z  art.  20  tej  ustawy  dokonano  zmiany  w  ustawie  o  podatku  od  towarów  i  usług. 

Wprowadzone  zmiany  -  zgodnie  z  intencją  ustawodawcy  -  doprowadziły  do  poszerzenia 

katalogu  dostaw,  które  objęte  są  stawką  podatku  VAT  w  wysokości  0%.  Dotyczy  to  także 

używanych na morzu statków ratowniczych morskich (PKWiU ex 30.11.33.0)-wprowadzenie 

art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. b).; 

W  oparciu  o  powyższe,  w  ocenie  Odwołującego,  wykonawcy  na  potrzeby  niniejszego 

postępowania  winni byli  uwzględnić również  w ofercie zmiany ustawy o podatku VAT, gdyż 

przedmiotowe regulacje znajdują zastosowanie do dostawy przedmiotu zamówienia. Zmiana 

prawa  nastąpiła  z  dniem  1  stycznia  2017  roku  i  w  dniu  składania  ofert  okoliczność  ta  była 

pewna  -  z  tego  też  względu  wykonawcy  mieli  obowiązek  uwzględnienia  zmiany  stanu 

prawnego  w  zakresie  stawki  podatku  VAT  na  potrzeby  sporządzenia  ofert  (bezsporne 

pozostawało także, że nie było jakichkolwiek możliwości by dostawa zamówionych jednostek 

morskich została zrealizowana wcześniej niż 1 stycznia 2017 roku). Co więcej, formułowanie 

oferty na podstawie przepisów podlegających derogacji byłoby niecelowe i sprzeczne z ratio 

legis  ustawodawcy  wyrażonej  w  wymienionej  wyżej  ustawie  o  aktywizacji  przemysłu 

okrętowego i przemysłów komplementarnych. 

Dodać również należy, iż Zamawiający nie przewidział w SIWZ postanowień przewidujących 

mechanizm  dostosowania  wartości  umowy  do  zmiany  stawki  podatku  VAT.  W  SIWZ 

przewidziano  jedynie  dopuszczalność  zmiany  umowy  w  takiej  sytuacji,  przy  czym  zmiana 

taka  wymaga  konsensusu  obu  stron  -  innymi  słowy  wykonawca  nie  będzie  zobligowany  do 

obniżenia  wysokości  wynagrodzenia  o  23%  równe  stawce  podatku  VAT,  która  od  dnia  1 

stycznia  2017  roku  wynosi  0%.  Stąd  też  akceptacja  przez  Zamawiającego  oferty  przy 

zastosowaniu  stawki  podatku  VAT  w  wysokości  23%  byłaby  działaniem  wbrew  własnemu 

interesowi  -  w  ostateczności  bowiem  na  skutek  zmiany  prawa  Zamawiający  zapłaciłby 

wykonawcy wynagrodzenie w wysokości wyższej niż należne, gdyby przyjąć stawkę podatku 

VAT obowiązującą w chwili wykonywania umowy. 

III. 

A. 

Na  wstępie  Odwołujący  zaznacza,  iż  wskutek  zmiany  stanu  faktycznego  (podjęcie  przez 

Zamawiającego  czynności  po  wydaniu  wyroku  przez  KIO  oraz  uzyskanie  od  wykonawcy 

Remontowa Shipbuilding S.A. z siedzibą w Gdańsku, dokumentu w postaci pełnomocnictwa 

z  dnia  1  sierpnia  2016  roku)  rozpoznaniu  w  niniejszym  postępowaniu  powinny  podlegać 

wszystkie  zarzuty  dotychczas  podniesione  wobec  czynności  Zamawiającego  oraz  nowe 

zarzuty objęte niniejszym odwołaniem. Wynika to także z faktu, iż postępowanie  w sprawie 

sygn. KIO 2222/16 nie zostało prawomocnie zakończone, a także z tego, że w wyroku z dnia 

9  grudnia  2016  roku  wszystkie  podniesione  zarzuty  nie  mogły  i  nie  były  przedmiotem 

rozpoznania  -  w  szczególności  dotyczy  to  zarzutów  wskazujących  na  nieważność  oferty 

Remontowa  Shipbuilding  S.A.  (co  wynika  wprost  z  uzasadnienia  wyroku,  w  którym 

większość twierdzeń sformułowano w trybie przypuszczającym). 

Zdaniem  Odwołującego,  Zamawiający  dopuścił  się  naruszenia  przepisów  Ustawy  oraz 

postanowień  SIWZ  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Remontowa 

Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku,  co  skutkowało  sprzecznym  z  prawem  wyborem 

przedmiotowej oferty jako najkorzystniejszej. 

W  pierwszej  kolejności  Odwołujący  podnosi,  iż  o  skutecznym  złożeniu  oferty  przez 

wykonawcę,  będącego  spółką  kapitałową,  można  mówić  wyłącznie  w  przypadku  gdy 

zostanie  ona  złożona  przez  osoby  uprawnione  do  jej  reprezentowania  (uprawniony  organ) 

oraz  zgodnie  z  zasadami  reprezentacji  takiej  spółki.  W  odniesieniu  do  wymienionego 

wykonawcy  zgodnie  z  informacją  ujawnioną  w  Krajowym  Rejestrze  Sądowym  do 

reprezentowania  spółki  (w  tym  składania  oświadczeń  woli)  wymagane  jest  współdziałanie 

prezesa i członka zarządu lub dwóch członków zarządu. Oznacza to, iż w spółce obowiązuje 

tzw.  reprezentacja  łączna  -  w  konsekwencji  oświadczenia  woli,  aby  mogły  być  uznane  za 

złożone  w  imieniu  spółki  w  sposób  ważny  i  skuteczny  muszą  pochodzić  od  co  najmniej 

dwóch członków zarządu. 

Odwołujący  podkreśla,  iż  zgodnie  z  pkt  VI.4  SIWZ  „ofertą  należy  składać  na  formularzu 

ofertowym,  którego  wzór  stanowi  Załącznik  nr  3  do  SIWZ".  Natomiast  zgodnie  z  pkt  VI.6 

SIWZ  „oferta  musi  być  podpisana  przez  osoby  uprawnione  do  reprezentowania 

Wykonawcy.". 

Z  treści  SIWZ  (pkt  Vl.4)  wynika  wprost,  iż  podstawowym  dokumentem  ofertowym  jest 

formularz  ofertowy.  W  przedmiotowym  dokumencie  zawarto  bowiem  oświadczenia,  o 

złożeniu  oferty,  a  w  związku  z  tym  skuteczne  złożenie  oświadczeń  zawartych  w 

przygotowanym  przez  Zamawiającego  formularzu  decyduje  o  dalszym  uczestnictwie 

wykonawcy w postępowaniu, a przede wszystkim przesądza o związaniu wykonawcy ofertą 

wobec Zamawiającego. 

W tym miejscu Odwołujący podnosi, iż wykonawca Remontowa Shipbuiiding S.A. z siedzibą 

w  Gdańsku  nie  złożyła  oferty  w  ramach  niniejszego  postępowania,  albowiem  formularz 

ofertowy  nie  został  podpisany  zgodnie  z  zasadami  reprezentacji  spółki.  Z  treści 

wymienionego  dokumentu  wynika,  iż  podpis  pod  ofertą  złożył  wyłącznie  prezes  zarządu 

spółki  -  pod  ofertą  brak  jest  podpisu  drugiego  członka  zarządu,  chociaż  na  dokumencie 

widnieje  wyłącznie  pieczątka.  Natomiast,  jak  już  wspomniano,  zgodnie  z  zasadami 

reprezentacji spółki, prezes zarządu nie jest uprawniony do jej samodzielnej reprezentacji. 

W  konsekwencji  zgodnie  z  poglądami  doktryny  i  orzecznictwa  oświadczenie  woli  (w  tym 

wypadku oferta) złożone z naruszeniem zasad reprezentacji spółki kapitałowej jest nieważne 

jako sprzeczne z prawem (art. 58 § 1 k.c.). W tym miejscu wskazać należy, iż Sąd Najwyższy 

w  wyroku  z  dnia  11  lipca  2012  roku  (sygn.  akt II  CSK  744/11)  uznał,  że  „czynność  prawna 

dokonana przez fałszywy organ osoby prawnej (art. 39 k.c.) jest bezwzględnie nieważna i nie 

podlega  konwalidacji,  ponieważ  art.  103  k.c.,  wobec  braku  luki  w  prawie,  nie  może  do  niej 

znaleźć  zastosowania  nawet  w  drodze  analogii".  Z  uzasadnienia  wyroku  wynika  między 

innymi, że dopuszczenie możliwości stosowania na zasadzie analogii art. 103 § 1 i 2 k.c. do 

sytuacji  określonej  hipotezą  art.  39  §  1  k.c.  skutkowałoby  wprowadzeniem  stanu  daleko 

idącej  niepewności  w  obrocie  gospodarczym,  ponieważ  potwierdzanie  czynności  prawnych 

mogłoby  zależeć  od  tego,  czy  skutki  takiego  potwierdzenia  byłyby  korzystne  czy 

niekorzystne  dla  strony  uznanej  za  uprawnioną  do  dokonania  potwierdzenia.  Tego  rodzaju 

uznaniowość  nie  może  być  zaś  akceptowana  w  toku  postępowań  o  udzielenie  zamówienia 

na  podstawie  Ustawy  ze  względu  na  szczególny  sposób  wyboru  oferty  i  procedury 

prowadzącej do zawarcia umowy. Aprobata tego rodzaju działań wykonawców prowadziłaby 

do  paraliżu  postępowania,  zaś  Zamawiający  w  zasadzie  nie  dysponowałby  instrumentami 

prawnymi, które pozwalałyby wyegzekwowanie od wykonawcy złożenia wiążącej oferty oraz 

zawarcia  umowy,  gdyż  w  zasadzie  do  tego  momentu  wykonawca  mógłby  swobodnie 

decydować  o  tym,  czy  złożoną  ofertę  podtrzyma,  czy  też  nie.  Ma  to  także  znaczenie  w 

aspekcie  tego,  że  zgodnie  z  SIWZ  Zamawiający  wyznaczył  termin  na  złożenie  oferty. 

Natomiast ewentualna dopuszczalność konwalidacji czynności prawnej wywoływałaby skutek 

ex nunc, czyli na przyszłość, co byłoby równoznaczne temu, że oferta (wskutek konwalidacji) 

zostałaby złożona, po terminie składania ofert, a więc podlegałaby zwrotowi w trybie art. 84 

p.z.p. - nie podlegałaby rozpatrzeniu i wyborowi. 

Odwołujący  podkreśla  przy  tym,  iż  kwestia  dopuszczalności  konwalidacji  czynności 

prawnych  dokonanych  przez  spółkę  kapitałową  z  naruszeniem  zasad  jej  reprezentacji  -  w 

realiach  niniejszej  sprawy  -  jest  wykluczona,  bowiem  musiałaby  dotyczyć  czynności 

jednostronnej  jaką  jest  złożenie  oferty.  Tymczasem  przepis  art.  103  k.c.  dotyczy  wyłącznie 

czynności dwustronnych. Natomiast zgodnie z art. 104 k.c. „jednostronna czynność prawna 

dokonana  w  cudzym  imieniu  bez  umocowania  lub  z  przekroczeniem  jego  zakresu  jest 

nieważna".  W  tym  zakresie  przeciwne  podglądy  judykatury  dopuszczające  stosowanie  w 

drodze  analogii  art.  103  k.c.  są  bezprzedmiotowe  jako  nieznajdujące  zastosowania  do 

czynności jednostronnych. 

W toku niniejszego postępowania Zamawiający  (w  wykonaniu wyroku KIO z dnia 9 grudnia 

2016  roku)  wystąpił  do  wykonawcy  w  trybie  art.  26  ust.  3  p.z.p.  o  przedłożenie 

pełnomocnictwa  dla  osoby,  która  podpisała  ofertę.  W  wykonaniu  tego  zobowiązania 

przedłożono  dokument  pełnomocnictwa,  który  nie  pozwala  na  uznanie,  że  osoba 

pełnomocnika  była  uprawniona  do  reprezentowania  wykonawcy,  w  tym  uprawniona  do 

złożenia oferty w niniejszym postępowaniu. 

W pierwszej kolejności Odwołujący podnosi, iż pełnomocnik powinien ujawnić fakt działania 

w  cudzym  imieniu,  aby  czynność  prawna  wywołała  skutki  po  stronie  reprezentowanego 

(zasada  jawności  przedstawicielstwa).  Co  istotne,  całokształt  okoliczności  dokonywania 

czynności prawnej powinien w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać, że dana osoba 

działa  w  cudzym  imieniu  (jako  pełnomocnik).  W  sytuacji  gdy  pełnomocnik  nie  ujawnia,  że 

działa  w  cudzym  imieniu,  należy  przyjąć,  że  skutki  prawne  czynności  powstają  po  jego 

stronie.  W  realiach  niniejszej  sprawy  istotnego  znaczenia  nabiera  kwestia  woli  osoby 

składającej oświadczenie (ofertę) co do charakteru, w jakim osoba ta występowała w imieniu 

spółki. 

Zdaniem Odwołującego, w sprawie nie zachodziła jakakolwiek wątpliwość, że M. F. - Prezes 

Zarządu  działał  w  ramach  organu  spółki  -  zarządu,  a  nie  jako jej  pełnomocnik.  Świadczą  o 

tym następujące fakty: 

a) 

w treści oferty w żadnym miejscu nie podano, aby wymieniona wyżej osoba działała 

jako pełnomocnik spółki; 

b) 

w  miejscu  przeznaczonym  do  podpisania  formularza  ofertowego  znajduje  się  także 

pieczątka  członka  zarządu  –  W.  N.  (bez  podpisu),  co  potwierdza,  iż  wymieniona  osoba 

działała z wolą złożenia oferty w ramach organu zarządzającego tj. zarządu; 

c) 

wśród załączników do oferty (strona 4 punkt 12) nie wymieniono pełnomocnictwa; 

d) 

wszystkie  dokumenty  oferty  zostały  sporządzone  w  tym  samym  czasie  (w  dniu  29 

sierpnia  2016  roku),  co  podważa  twierdzenie  o  tym,  że  główny  dokument  oferty  podpisał 

pełnomocnik, zaś pozostałe zarząd spółki. 

Odwołujący podnosi, iż przepisy Prawa zamówień publicznych nie przewidują odstępstwa w 

zakresie oceny skuteczności czynności prawnej  w postaci  złożenia oferty. W szczególności 

przepisy 

ustawy 

nie 

pozostawiają 

Zamawiającemu 

dowolności 

w 

interpretacji 

obowiązujących 

wykonawcę 

zasad 

reprezentacji, 

warunkujących 

skuteczność 

dokonywanych czynności prawnych. W przeciwnym wypadku wykonawcy (będący spółkami 

kapitałowymi)  mogliby  nagminnie  i  bez  konsekwencji  prawnych  naruszać  zasady 

reprezentacji  spółki  i  w  ten  sposób  konwalidować  nieważne  oferty  (i  to  z  datą  wsteczną)  w 

zależności  od  wyników  postępowania  przetargowego  i  posiadanego  interesu  w  uzyskaniu 

konkretnego rozstrzygnięcia postępowania. 

W niniejszej sprawie doszło do sytuacji, w której de facto pozostawiono wykonawcy swobodę 

i  dowolność  w  konwalidacji  nieważnej  czynności  prawnej.  Pomimo  tego,  że  wszystkie fakty 

ś

wiadczą  o  złożeniu  oferty  przez  zarząd  spółki  (z  naruszeniem  zasad  reprezentacji), 

uczyniono  z  Prezesa  Zarządu  pełnomocnika.  W  ten  sposób  naruszono  zasadę  równości 

wykonawców  i  zasad  uczciwej  konkurencji  -  należy  bowiem  zwrócić  uwagę  na  to,  że  w 

zaistniałej sytuacji wyłącznie od woli wykonawcy zależała ważność oferty; wykonawca mógł 

bowiem dowolnie określić status osoby reprezentującej spółkę. 

Dodać  także  należy,  iż  kwestia  dopuszczalności  udzielania  pełnomocnictwa  do 

reprezentowania  spółki  jednemu  z  członków  zarządu  nie  jest  jednoznacznie  oceniana  w 

doktrynie. W  tym  miejscu  wskazać  należy  na  poglądy,  które  wskazują  na  naruszenie  istoty 

reprezentacji  łącznej  i  obejście  przepisów  prawa  regulujących  przedmiotowe  zagadnienie 

(vide: Kidyba Andrzej, Kodeks spółek handlowych. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 205 

k.s.h.,  wyd.  XII).  Z  tego  też  względu  przedłożenie  przez  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z 

siedzibą  w  Gdańsku  pełnomocnictwo  powinno  zostać  uznane  za  nieskuteczne  i  nie 

prowadzące do konwalidacji oferty. 

Ponadto  zgodnie  z  treścią  pełnomocnictwa  z  dnia  1  sierpnia  2016 roku pełnomocnik  został 

umocowany do prowadzenia spraw spółki. Pełnomocnictwo nie obejmuje zaś uprawnienia do 

reprezentowania  spółki.  Wykonawca  podnosi,  iż  oba  pojęcia  tj.  „prowadzenie  spraw"  i 

„reprezentowanie"  spółki  na  gruncie  Kodeksu  Spółek  Handlowych  mają  odrębne  znaczenia 

prawne.  Z  art.  368  §  1  k.s.h.  wynika,  że  „zarząd  prowadzi  sprawy  spółki  i  reprezentuje 

spółkę".  Natomiast  przepisy  art.  371  k.s.h.  i  art.  372  k.s.h.  definiują  wymienione  pojęcia, 

które:  w  przypadku  reprezentacji  -  polegają  na  podejmowaniu  wszystkich  czynności 

sądowych  i  pozasądowych  spółki,  a  w  przypadku  prowadzenia  spraw  spółki  -  polegają  na 

dokonywaniu  tzw.  czynności  wewnętrznych  spółki.  Innymi  słowy  prowadzenie  spraw  spółki 

oznacza  czynności  korporacyjne  i  porządkowe,  niezwiązane  wprost  z  kierowaniem 

przedsiębiorstwem, lecz zapewniające zgodne z prawem i prawidłowe funkcjonowanie spółki 

jako osoby prawnej, natomiast reprezentacja obejmuje składanie za spółkę oświadczeń woli 

oraz  oświadczeń  wiedzy,  a  także  dokonywanie  innych  czynności  wywołujących  skutki 

prawne. 

W  świetle  powyższego  wskazać  należy,  że  pełnomocnictwo  nie  uprawniało  do 

reprezentowania  spółki,  lecz  jedynie  do  prowadzenia  spraw  spółki.  W  konsekwencji 

pełnomocnictwo nie uprawniało do złożenia oświadczenia woli - oferty w ramach niniejszego 

postępowania. 

Co więcej, pełnomocnictwo wyraźnie wskazuje jedynie na uprawnienie do podpisania oferty, 

a  nie  złożenia  oferty  Zamawiającemu,  czyli  złożenia  oświadczenia  woli  w  imieniu  i  ze 

skutkiem  dla  spółki.  W  związku  z  tym  czynność  w  postaci  podpisania  oferty  nie  jest 

równoznaczna  w  skutkach  z  uprawnieniem  do  złożenia  oferty  (oświadczenia  woli) 

Zamawiającemu - w tym zakresie brak jest umocowania po stronie pełnomocnika. 

Niezależnie  od  powyższego,  okoliczności  złożenia  przedmiotowego  dokumentu  wzbudzają 

uzasadnione  wątpliwości  co  do  rzeczywistej  daty  jego  sporządzenia.  Zdaniem 

Odwołującego,  wskazane  powyżej  okoliczności  sporządzenia  oferty  złożonej  w 

postępowaniu  co  najmniej  uprawdopodabniają,  iż  wykonawca  mógł  nie  dysponować 

pełnomocnictwem  w  dacie  składania  oferty.  Z  tych  względów,  zdaniem  Odwołującego, 

istniejące  w  sprawie  wątpliwości  powinny  zostać  rozwiane  w  drodze  przeprowadzenia 

dowodu z opinii biegłego z zakresu badania dokumentów i pisma ręcznego. 

W  tym  kontekście  oferta  wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku 

powinna  zostać  uznana  za  sporządzoną  z  naruszeniem  Ustawy  oraz  wymogów 

przewidzianych w SIWZ. 

Po pierwsze, wskazać należy, iż zgodnie z art. 82 ust. 2 p.z.p. (w brzmieniu sprzed dnia 28 

lipca  2016  roku)  „ofertę  składa  się,  pod  rygorem  nieważności,  w  formie  pisemnej  albo,  za 

zgodą  zamawiającego,  w  postaci  elektronicznej,  opatrzoną  bezpiecznym  podpisem 

elektronicznym  weryfikowanym  przy  pomocy  ważnego  kwalifikowanego  certyfikatu.".  W 

związku  z  tym  o  zachowaniu  formy  pisemnej  można  mówić  wyłącznie  w  sytuacji,  w  której 

oferta  w  imieniu  spółki  kapitałowej  zostanie  podpisana  (art.  78  §  1  k.c.)  przez  osoby 

uprawnione  do  jej  reprezentacji  oraz  zgodnie  z  zasadami  reprezentacji  obowiązującymi  w 

spółce.  W  realiach  niniejszej  sprawy  podpisanie  oferty  w  imieniu  Remontowa  Shipbuilding 

S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku  wyłącznie  przez  jednego  członka  zarządu  skutkuje 

niezachowaniem  formy,  o  której  mowa  w  art.  82  ust.  2  p.z.p.  Natomiast  niezachowanie 

bezwzględnego  wymogu  zachowania  formy  pisemnej  powoduje  bezwzględną  nieważność 

czynności  prawnej.  Co  istotne,  brak  zachowania  formy  pisemnej  zastrzeżonej  pod  rygorem 

nieważności  nie  może  być  w  żaden  sposób  konwalidowany.  Nie  zmienia  tego  fakt 

zaparafowania  pozostałych  stron  formularza  ofertowego  (co  nota  bene  zostało  dokonane 

również przez jedną osobę), jak również podpisanie zgodnie z zasadami reprezentacji spółki 

załączników do formularza ofertowego. Wynika to z faktu, iż podstawowa treść oferty została 

przewidziana  w  formularzu  ofertowym  -  zawiera  bowiem kluczowe  oświadczenia  woli, które 

decydują  o  złożeniu  i  związaniu  ofertą,  zaś  załączniki  mają  jedynie  charakter  pomocniczy  i 

techniczny. 

Po  drugie,  zgodnie  z  pkt  VI.6  SIWZ  oferta  powinna  zostać  podpisana  przez  osoby 

uprawnione  do  reprezentowania  wykonawcy.  W  świetle  dotychczasowych  uwag  oczywiste 

jest,  że  oferta  nie  została  podpisana  przez  osoby  uprawnione  do  reprezentowania 

Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku.  W  związku  z  tym  oferta  została 

sporządzona również z naruszeniem postanowień SIWZ. 

Po  trzecie,  ceny  brutto  poszczególnych  etapów  zostały  podane  w  formularzu  ofertowym  w 

kwotach,  których  suma  nie  odpowiada  łącznej  cenie  brutto  -  różnica  wynosi  aż 

53.010.113,30 zł, co pozostaje w sprzeczności z pkt VI.5 SIWZ. 

B. 

W  dalszej  kolejności  Odwołujący  podkreśla,  iż  oferta  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z 

siedzibą  w  Gdańsku  podlegała  odrzuceniu  z  uwagi  na  złożenie  załączników  do  oferty, 

sporządzonych niezgodnie z wymogami SIWZ. 

Zgodnie  z  pkt  VI.5  SIWZ  „ofertę  wraz  z  oświadczeniami  oraz  załącznikami,  dla  których 

zostały  opracowane  wzory,  należy  wypełnić  zgodnie  z  wzorami  dokumentów,  bez 

dokonywania zmian w ich treści". 

Tymczasem  załączniki  do  oferty  zawierają  następujące  błędy,  które  dyskwalifikują  je  w 

ś

wietle wymogów Zamawiającego zawartych w SIWZ: 

w  pierwszej  kolejności  wskazać  należy,  iż  załącznik  nr  1  do  formularza  ofertowego 

zawiera  błędy,  które  skutkują tym,  iż  w  każdym  z  sześciu  etapów  wykonywania  umowy  dla 

pozycji  „opracowanie  dokumentacji  klasyfikacyjnej"  oraz  dla  pozycji  „opracowanie 

dokumentacji warsztatowej" wykonawca w kolumnie nr 5 („wartość robocizny") wskazał koszt 

„0", podczas 

gdy wspomniany  załącznik do SIWZ nakazywał  obliczenie „wartości robocizny" jako iloczyn 

wartości  z  kolumn  3  i  4;  biorąc  pod  uwagę,  że  kolumny  nr  3  i  4  zostały  wypełnione  przez 

wykonawcę,  kolumna  nr  5  nie  mogła  zawierać  kosztu  na  poziomie  „0";  w  konsekwencji 

łączna cena została zaniżona o kwotę 21.534.000,00 zł, co skutkowało błędnym określeniem 

ceny, która powinna wynieść 305.022.836,81 zł zamiast 283.488.836,81 zł; 

w załączniku nr 3 wykonawca nie wskazał wartości kosztów pozyskania dokumentacji 

technicznej dla pozycji od 2 do 16; ponadto kolumna uwagi została wypełniona niezgodnie z 

wymaganiami  Zamawiającego,  który  zakazał  zmian  w  treści  wzorów  dokumentów;  dodać 

przy  tym  należy,  iż  brak  wypełnienia  pozycji  od  2  do  16  uniemożliwia  Zamawiającemu 

zweryfikowanie i ustalenie łącznego kosztu pozyskania dokumentacji technicznej; co istotne 

enigmatyczny  komentarz  zawarty  w  kolumnie  „uwagi"  potwierdza  nienależyte  rozeznanie 

rynku  przez  wykonawcę  i  brak  wiedzy  co  do  rzeczywistego  kosztu  sporządzenia 

przedmiotowej dokumentacji; 

w  formularzu  ofertowym  (pkt  10)  wykonawca  oświadczył,  że  realizacja  przedmiotu 

zamówienia  zostanie  powierzona  podwykonawcom.  Tymczasem  w  załączniku  nr  2  w 

punktach  4a  i  4b  „koszty  kooperacji"  i  „koszty  obsługi  kooperacji"  określono  jako  „0",  co 

prowadzi  do  oczywistej  sprzeczności  wymienionych  dokumentów,  uniemożliwiającej 

Zamawiającemu dokonanie weryfikacji oferty w tym zakresie. 

Zdaniem Odwołującego, powyższe niezgodności oferty (załączników do oferty) z SIWZ mają 

charakter istotny i nieusuwalny. 

Co więcej, powyższe uchybienia, zdaniem Odwołującego, stanowią także błędy w obliczeniu 

ceny,  które  również  powinny  skutkować  odrzuceniem  kwestionowanej  oferty.  Dotyczy  to  w 

szczególności  błędów,  o  których  mowa  pod  punktem  1  powyżej,  w  którym  wykazano,  że 

faktycznie cena z oferty wykonawcy winna zostać podwyższona do kwoty 305.022.836,81 zł. 

Tego rodzaju rozbieżność nie może być zaś traktowana jako oczywista omyłka podlegająca 

korekcie  bez  konsekwencji  dla  wyniku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Zdaniem 

Odwołującego, oczywiste jest, że wymienione pozycje - ze względu na swój charakter i ścisły 

związek  z  wykonaniem  przedmiotu  zamówienia  -  nie  mogły  być  skalkulowane  przez 

wykonawcę  jako  „0".  Podkreślenia  wymaga,  iż  błąd  w  obliczeniu  ceny,  którego  nie  można 

poprawić  na  podstawie  art.  87  ust.  2  p.z.p.,  to  błąd,  którego  poprawienie  z  obiektywnych 

względów jest niedopuszczalne, przykładowo z uwagi na to, że taka korekta ingerowałaby w 

sposób  nieuprawniony  w  treść  oświadczenia  woli  wykonawcy  -  taka  sytuacja  występuje  w 

kwestionowanej ofercie, bowiem prawidłowe określenie kosztów wykonania dokumentacji, a 

także  kosztów  kooperacji,  skutkowałoby  znaczącym  podwyższeniem  ceny  (istotną  zmianą 

treści  oferty)  »  vide:  wyrok  KIO  z  dnia  30  lipca  2010  roku  sygn.  KIO  1528/10,  gdzie 

wskazano  m.in.,  że  opisane  wyżej  sytuacji  znajduje  zastosowanie  w  przypadku  „oferty,  z 

której treści (przykładowo w części opisującej kalkulację) będzie wynikała sprzeczność tego 

rodzaju, że niewątpliwe będzie, że zaoferowana za wykonanie zamówienia cena nie jest tą, 

której wykonawca oczekuje". Innymi słowy w takiej sytuacji oferta powinna zostać odrzucona 

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6  p.z.p.,  co  powinno  nastąpić  względem  oferty  Remontowa 

Shipbuilding S.A. z siedzibą w Gdańsku. 

C. 

Odwołujący  podkreśla,  iż  oferta  wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w 

Gdańsku oraz oferta konsorcjum wykonawców Stoczni Marynarki Wojennej S.A. w upadłości 

likwidacyjnej  z  siedzibą  w  Gdyni  oraz  Damen  Shipyards  Gdynia  S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni 

zawierają rażące błędy w obliczeniu ceny. 

W  ocenie  Odwołującego,  kwestionowane  oferty  zawierają  błąd  polegający  na  przyjęciu,  iż 

ceny  powinny  zostać  skalkulowane  przy  przyjęciu  stawki  podatku  VAT  w  wysokości  23%. 

Natomiast jak wynika z rozważań zawartych w punkcie I uzasadnienia odwołania w realiach 

niniejszej  sprawy  przedmiot  zamówienia  (towar)  winien  być  opodatkowany  stawką  podatku 

VAT  w  wysokości  0%.  W  związku  z  tym  w  pełni  aktualna  pozostaje  powyżej  przywołana 

argumentacja, której ponowne przedstawianie w tym miejscu nie jest celowe. 

Odwołanie zostało doręczone osobiście Zamawiającemu wraz z załącznikami (potwierdzenie 

doręczenia odwołania w załączeniu). 

Biorąc powyższe pod odwołujący wnosił jak na wstępie. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje. 

Na podstawie dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przekazanej 

przez zamawiającego do akt sprawy,  jak również na podstawie akt odwoławczych w sprawie 

o Sygn. akt KIO 2222/16 Izba dokonała następujących ustaleń.  

Zamawiający  w  postępowaniu  odwoławczym  w  Wyroku  z  dnia  9  grudnia  2016  roku  w 

sprawie o Sygn. akt KIO 2222/16  został zobowiązany do wezwania wykonawcy wybranego 

w trybie art.26 ust.3 ustawy pzp do przedstawienia pełnomocnictwa dla  osoby podpisującej 

jednoosobowo  formularz  ofertowy,  którą  to  osobą  był  prezes  zarządu  spółki.    Przy  czym 

zgodnie  z  załączonym  wypisem  z  KRS  reprezentacja  spółki  dla  zarządu  przewidywała 

dwuosobową reprezentację.  

Przy  czym  należy  nadmienić,  że  w  pozostałym  zakresie  odwołanie  w  sprawie  o  Sygn.  akt 

KIO  2222/16  zostało  oddalone;  to  jest  w  zakresie  odrzucenia  oferty  odwołującego,  który 

naliczył niewłaściwą stawkę podatku VAT to jest 0% , która miała obowiązywać od 1 stycznia 

2017  roku.  Natomiast  na  dziej  składania  ofert  to  jest  na  dzień16  sierpnia  2016  roku 

obowiązywalna  stawka  podatku  VAT  23  %.    Izba  oddalając  zarzut  odwołującego  co  do 

stawki  VAT  podzieliła.  stanowisko  zamawiającego  co  do  obowiązku  naliczenia    stawki 

podatku  VAT  na  dzień  składania  ofert  a  nie  na  dzień  np.:  potencjalnego  terminu  popisania 

umowy.  W  związku  z  powyższym  zamawiający  wykonując  ponowne  badanie  i  ocenę  ofert  

zgodnie  z  nakazem  wynikającym  z  wyroku  w  sprawie  o  Sygn.  akt  KIO  2222/16    ponownie 

odrzucił    ofertę  odwołującego  z  powodu  niewłaściwie  naliczonej  stawki  podatku  VAT. 

Bowiem  zamawiający w dniu 15 grudnia 2016 roku powołując się na wyrok Izby  o Sygn. akt 

KIO 2222/16 unieważnił wybór najkorzystniejszej oferty i wezwał wykonawcę wybranego do 

uzupełnienia  pełnomocnictwa.  Wezwany  wykonawca  w  tym  samym  dniu  złożył 

pełnomocnictwo  upoważniające prezesa zarządu spółki do jednoosobowego złożenia oferty.  

Pismem  z  dnia  21  grudnia  2016  roku  zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty  i  o  odrzuceniu  pozostałych  ofert  w  tym  oferty  odwołującego. 

Zamawiający  ponownie  wybrał  tego  samego  wykonawcę  to  jest  przystępującego  po  jego 

stronie. Również ponownie odrzucił ofertę odwołującego z powodu nieprawidłowo naliczonej 

stawki podatku VAT w wysokości O% a nie 23 %.  

W  powyższym  stanie  rzeczy  odwołujący  w  dniu  2  stycznia  2017  roku  ponownie    złożył 

odwołanie  powołując  się  na  czynność  zamawiającego  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  i 

odrzuceniu jego oferty. Przy czym wnosił te same zarzuty co w poprzednim odwołaniu to jest 

co  do  stawki  VAT  jak  i  wyboru  oferty  przystępującego.  Przy  czym  nowa  argumentacja 

faktyczna  i  prawna  w  sprawie  dotyczyła  złożonego  pełnomocnictwa  do  jednoosobowej 

reprezentacji  dla  prezesa    zarządu.    Z  kolei  te  same  zarzuty  co  do  naruszenia  prawa  i 

okoliczności  faktycznych  i  prawnych  dotyczyły  stawki  podatku  VAT.  Przy  czym  odwołujący 

po  wydaniu  wyroku  w  sprawie  KIO  2222/16  w  dniu  9  grudnia  2016r.  otrzymał  w  dniu  14 

grudnia  interpretację  indywidualną  wystawioną  przez  Izbę  Skarbową  w  Bydgoszczy  w 

imieniu  Ministra  Rozwoju  i  Finansów  z  której  to  opinii  wynika,  że  od  1  stycznia  2017  roku 

obowiązuje  na  niniejszy  przedmiot  zamówienia  stawka  podatku  O%  a  nie  23  %  ,  która 

obowiązywała na dzień składania ofert to jest  sierpień 2016 roku.  

Na  podstawie  tak  ustalonego  stanu  faktycznego  i  prawnego  zachodzą  przesłanki  do 

odrzucenia  odwołania  na  podstawie  art.  189  ust.2  pkt  4)  ustawy  pzp  w  związku  z  

odrzuceniem  oferty  na  podstawie  art.89  ust.1  pkt  6  ustawy  pzp  to  jest  błędu  w  obliczeniu 

ceny w zakresie stawki podatku VAT o czym rozstrzygnęła Izba wyrokiem w sprawie o Sygn. 

akt  KIO  2222/16  z  dnia  9  grudnia  2016  roku.  Zgodnie  z  brzmieniem  art.  189  ust.2  pkt  4 

ustawy pzp. Izba odrzuca odwołanie jeśli stwierdzi, że odwołujący powołuje się wyłącznie na 

te  same  okoliczności,  które  były  przedmiotem  rozstrzygnięcia  przez  Izbę  w  sprawie  innego 

odwołania  dotyczącego  tego  samego  postępowania  wniesionego  przez  tego  samego 

odwołującego  się.  Tymi  samymi  okolicznościami  było  odrzucenie  oferty  odwołującego  z 

powodu  błędnej  stawki  podatku  VAT.  Izba  nie  może  ponownie  rozstrzygać  o  odrzuceniu 

oferty  z  powodu  błędnej  stawki  VAT  nawet  gdy  zamawiający  ponownie  badał  ofertę 

odwołującego wskutek nakazu wyroku Izby i ponownie odrzucił ofertę z powodu stawki VAT 

nawet gdy odwołujący posiadł nowe dowody w sprawie czy przedstawia nową argumentację 

formalną i prawną co do okoliczności odrzucenia jego oferty w tym wypadku z powodu stawki 

VAT.  Bowiem  „przez  powoływanie  się  na  te  same  okoliczności”      należy  rozumieć  stawkę 

VAT  zastosowaną  w  ofercie  odwołującego.  W  przeciwnym    przypadku  stanowiłoby  to 

nadużycie prawa w zakresie obowiązującego ustawowego terminu do wniesienia odwołania. 

W związku z powyższym Izba zarzutów wywiedzionych z zastosowanej stawki podatku VAT 

nie rozpatrywała. Natomiast przywoływany art.189 ust.2 pkt 4 mówi o odrzuceniu odwołania 

gdy dotyczy ono  wyłącznie tych samych okoliczności. W związku z powyższym, że pzp nie 

przewiduje  częściowego  odrzucenia  odwołania  Izba  zarzutów  co  do  stawki  VAT  nie 

rozpatrywała  ale  też  odwołania  nie  odrzuciła  rozpoznając  zarzut  co  do  nieprawidłowego 

pełnomocnictwa w ocenie odwołującego, który stanowił nową okoliczność w sprawie. 

Pełnomocnictwo  udzielone  prezesowi  zarządu  wykonawcy  wybranego  posiada  wymaganą 

formę  pisemną  oraz  wystawione  jest  na  dzień  1  sierpnia  2016  roku  to  jest  przed  upływem 

terminu  składania  ofert  i  podpisane  przez  dwóch  członków  zarządu  zgodnie  z  KRS 

upoważnionych  do  reprezentacji  spółki.    Z  treści  pełnomocnictwa  wynika,  że  Prezesowi 

Zarządu  udziela  się  pełnomocnictwa  do  samodzielnego  prowadzenia  spraw  związanych  z 

działalnością  spółki  w  zakresie  podpisywania  ofert,    bez  względu  na  ich  wartość  i  tryb  w 

jakim oferta będzie składana. Pełnomocnik (Prezes Zarządu) jest umocowany do składania 

w imieniu Spółki wszelkich oświadczeń woli i wiedzy jakie okażą się niezbędne do wykonania 

tego  pełnomocnictwa.  Pełnomocnictwo  obowiązuje  na  czas  zasiadania  w  zarządzie  z 

prawem  udzielania  dalszych  pełnomocnictw.  Tak  udzielone  pełnomocnictwo  dla  Prezesa 

Zarządu  odpowiada  zakresowi  opisanemu  w  art.98  zdanie  drugie  k.c.  zgodnie  z  którym  do 

czynności  przekraczających  zakres  zwykłego  zarządu  potrzebne  jest  pełnomocnictwo 

określające  ich  rodzaj,  chyba  że  ustawa  wymaga  pełnomocnictwa  do  poszczególnej 

czynności.    Natomiast  odwołujący  podważając  tak    udzielone  pełnomocnictwo  dla  Prezesa 

Zarządu  przywołał  art.  368  §  1  KSH  w  myśl  którego  zarząd  prowadzi  sprawy  spółki  i 

reprezentuje spółkę.  Analizując udzielone pełnomocnictwo odwołujący sprowadza je nie do 

dokonywania  czynności  prawnych  w  imieniu  spółki  tylko  do  prowadzenia  spraw  spółki 

(art.368  §  1  w  zw.  z  art.  371§  1KSH)  odmawiając  prezesowi  zarządu  prawa  reprezentacji 

spółki  (art.372§  2  KSH).  W  ocenie  Izby  taka  konstatacja  jest  nieuprawniona  z  powodu 

chociażby treści w/w  art. 372 § 2 KSH jak i wypisu z KRS gdzie prezes zarządu wymieniony 

jest w gronie reprezentantów jak i z treści doręczonego pełnomocnictwa.    

Wobec powyższego odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Co  do  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  to  argumentacja  zawarta  w  odwołaniu  jest 

następująca:  „W  odniesieniu  do  interesu  Odwołującego  wskazać  należy,  iż  kwestionowane 

czynności  Zamawiającego  zostały  dokonane  po  wydaniu  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą 

wyroku z   dnia 9 grudnia 2016 roku w sprawie sygn. akt KIO 2222/16. Odwołujący podnosi, 

iż  przedmiotowy  wyrok  nie  jest  prawomocny.  W  tym  kontekście  brak  jest  podstaw  do 

przyjęcia,  aby  Odwołujący  utracił  status  wykonawcy  w  prowadzonym  postępowaniu,  gdyż 

odrzucenie  jego  oferty  w  chwili  obecnej  nie  ma  charakteru  definitywnego.  Nie  ogranicza  to 

zatem 

Odwołującego 

w 

możliwości 

ponownego 

podniesienia 

zarzutów 

wobec 

kwestionowanych  czynności  Zamawiającego  (mimo  że  część  z  nich  była  przedmiotem 

rozpoznania w toku wymienionego postępowania).” 

Izba  co  do  braku  ostatecznego  statusu  odwołującego  jako  wykonawcy  odrzuconego, 

któremu nie przysługuje odwołanie, potwierdza jego status jako wykonawcy, który ma interes 

w uzyskaniu zamówienia  w rozumieniu art.179 ust.1 ustawy pzp. 

W  związku  z  tym  Izba  nie  uwzględniła  na  posiedzeniu  z  udziałem  stron  i  przystępującego 

żą

dania zamawiającego o odrzucenie odwołania. 

Faktycznie bowiem, co podniósł odwołujący, „Dodatkowo podkreślić należy, że Zamawiający 

dokonał  odrębnej  czynności  polegającej  na  ponownym  odrzuceniu  oferty  Odwołującego. 

Innymi słowy mimo  wyroku z dnia 9 grudnia 2016 roku Zamawiający dokonał dalej idących 

czynności polegających na unieważnieniu czynności odrzucenia oferty Odwołującego z dnia 

16  listopada  2016  roku,  a  następnie  ponownego  jej  badania  i  odrzucenia  w  ramach 

czynności z dnia 21 grudnia 2016 roku.” 

W  tym  miejscu  Izba  również  stwierdza,  że  odwołujący  ma  rację,  że  w  wyniku  wykonania 

wyroku  Izby  z  dnia  9  grudnia  2016  roku  w  sprawie  o  Sygn.  akt  KIO  2222/16  zamawiający 

unieważnił nie tylko wybór najkorzystniejszej oferty ale również dokonał ponownej czynności 

badania i oceny pozostałych ofert w tym odrzuconej oferty odwołującego i ponownie odrzucił 

ofertę  odwołującego.  Przy  czym  Izba  podkreśla,  że  ponowne  (aktualne)  odrzucenie  oferty 

odwołującego nastąpiło również  z tych przyczyn co w postępowaniu  w sprawie o Sygn. akt 

KIO 2222/16. 

Izba nie podziela również stanowiska odwołującego, że dla zasadności żądania ponownego 

rozpoznania  przez  Izbę  zarzutów  tożsamych  jak  w  sprawie  o  Sygn.  akt  KIO  2222/16  jest 

okoliczność, że po zamknięciu rozprawy uzyskano interpretację podatkową oraz, że z dniem 

1  stycznia  2017  roku  weszły  w  życie    przepisy  o  stawce    podatkowej  VAT  0  procent  (cytat 

„Dodać  również  należy,  iż  zmianie  uległ  stan  faktyczny,  gdyż  w  dniu  14  grudnia  2016  roku 

Odwołujący uzyskał pozytywną interpretację podatkową, a nade wszystko z dniem 1 stycznia 

2017  roku  weszła  w  życie  ustawa  z  dnia  6  lipca  2016  roku  o  aktywizacji  przemysłu 

okrętowego i przemysłów komplementarnych, zmieniająca między innymi ustawę o podatku 

od towarów i usług co ma istotne znaczenie dla rozpoznania niniejszej sprawy (o czym mowa 

szerzej poniżej)”). 

W związku z powyższym Izba nie dokonała merytorycznego rozpoznania zarzutów, które są 

tożsame z zarzutami zawartymi  w odwołaniu  wniesionym do Izby  w dniu 25 listopada 2016 

roku w sprawie o Sygn. akt KIO 2222/16. Powyższe stanowisko Izby wynika z treści art.189 

ust.2 pkt 4 ustawy Pzp. to jest odwołujący powołuje się wyłącznie na te same okoliczności, 

które były przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie innego odwołania dotyczącego 

tego samego postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego. 

I tak w przedmiotowym rozpoznawanym odwołaniu znajdują się między innymi następujące 

zarzuty:  

1.  „art.  89  ust.  1  pkt  6  p.z.p.  w  zw.  z  art.  14  ust.  1  p.z.p.  w  zw.  z  art.  6  k.c.  poprzez 

odrzucenie  oferty  Odwołującego  z  powodu  błędu  w  obliczeniu  ceny  wynikającego  z 

zastosowania  nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT,  podczas  gdy  statek  będący 

przedmiotem  zamówienia  stanowi  statek  ratowniczy  morski,  którego  dostawa  jest 

opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 0%; 

2.  art. 89 ust. 1 pkt 8 p.z.p. w zw. z art. 14 ust. 1 p.z.p. w zw. z art. 58 § 1 k.c. poprzez 

zaniechanie odrzucenia  oferty  wykonawcy Remontowa Shipbuilding S.A., z siedzibą 

w  Gdańsku  pomimo  tego,  że  oferta  jest  nieważna  z  uwagi  na  jej  sporządzenie  i 

złożenie z naruszeniem zasad reprezentacji tej spółki; 

3.  art. 89 ust. 1 pkt 1 p.z.p. w zw. z art. 82 ust. 2 p.z.p. (w brzmieniu sprzed dnia 28 lipca 

2016 roku) w zw. z art. 78 § 1 k.c. poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy 

Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku  pomimo  tego,  że  została 

sporządzona niezgodnie z Ustawą; 

4.  art.  89  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  w  zw.  z  pkt  VI.4  SIWZ  w  zw.  z  pkt  VI.6  S1WZ  poprzez 

zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Remontowa Shipbuilding S.A. z siedzibą w 

Gdańsku pomimo tego, że została sporządzona niezgodnie z wymogami SIWZ; 

5.  art.  89  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  w  zw.  z  pkt  V1.4  SIWZ  w  zw.  z  pkt  VI.5  SIWZ  poprzez 

zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Remontowa Shipbuilding S.A. z siedzibą w 

Gdańsku  pomimo  dołączenia  do  oferty  załączników  wypełnionych  niezgodnie  z 

wymaganiami SIWZ; 

6.  art.  89  ust.  1  pkt  6  p.z.p.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku  oraz  oferty  konsorcjum 

wykonawców Stoczni Marynarki Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w 

Gdyni  i  Damen  Shipyards  Gdynia  S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni  pomimo  tego,  że 

zaoferowane  ceny  zostały  obliczone  przez  wykonawców  przy  zastosowaniu  stawki 

podatku  VAT  w  wysokości  23%,  podczas  gdy  przedmiot  zamówienia  powinien  być 

objęty stawką podatku VAT w wysokości 0%, co skutkowało błędem w obliczeniu cen; 

7.  art.  89  ust.  1  pkt  6  p.z.p.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku  pomimo  tego,  że  oferta  w 

zakresie  wysokości  ceny  jest  wewnętrznie  sprzeczna,  jak  również  cena  została 

błędnie  obliczona  tj.  pozostaje  w  sprzeczności  z  danymi  wynikającymi  z  kalkulacji 

kosztów i zestawienia kosztów. 

Izba  dla  potwierdzenia  tożsamości  zarzutów  poniżej  przywołuje  się  zarzuty  z  odwołania  z 

dnia 25 listopada 2016 roku w sprawie o Sygn. akt KIO 2222/16: 

1.art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 k.c. przez odrzucenie 

oferty  odwołującego  z  powodu  błędu  w  obliczeniu  ceny  wynikającego  z  zastosowania 

nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT,  podczas  gdy  statek  będący  przedmiotem  zamówienia 

stanowi statek ratowniczy morski, którego dostawa jest opodatkowana stawką podatku VAT 

w wysokości 0%; 

art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 58 § 1 k.c. przez zaniechanie odrzucenia oferty 

przystępującego  pomimo  tego,  że  oferta  jest  nieważna  z  uwagi  na  jej  sporządzenie  z 

naruszeniem zasad reprezentacji tej spółki; 

art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 82 ust. 2 ustawy (w brzmieniu sprzed dnia 28 

lipca 2016 roku) w zw. z art. 78 § 1 k.c. przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego 

pomimo tego, że została sporządzona niezgodnie z ustawą; 

art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  w  zw.  z  pkt  VI.4  siwz  w  zw.  z  pkt  VI.6  siwz  przez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępujący  pomimo  tego,  że  została  sporządzona 

niezgodnie z wymogami siwz; 

art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  w  zw.  z  pkt  VI.4  siwz  w  zw.  z  pkt  VI.5  siwz  przez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego  pomimo  dołączenia  do  oferty  załączników 

wypełnionych niezgodnie z wymaganiami siwz; 

art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego oraz 

oferty konsorcjum wykonawców Stoczni Marynarki Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej z 

siedzibą  w  Gdyni  i  Damen  Shipyards  Gdynia  S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni  pomimo  tego,  że 

zaoferowane  ceny  zostały  obliczone  przez  wykonawców  przy  zastosowaniu  stawki  podatku 

VAT  w  wysokości  23%,  podczas  gdy  przedmiot  zamówienia  powinien  być  objęty  stawką 

podatku VAT w wysokości 0%, co skutkowało błędem w obliczeniu cen; 

art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego 

pomimo tego, że oferta w zakresie wysokości ceny jest wewnętrznie sprzeczna, jak również 

cena  została  błędnie  obliczona  tj.  pozostaje  w  sprzeczności  z  danymi  wynikającymi  z 

kalkulacji kosztów i zestawienia kosztów;” 

W związku z powyższym jedynym  zarzutem odwołania podlegającym rozpoznaniu pozostał 

zarzut: 

1.  art. 89 ust. 1 pkt 8 p.z.p. w zw. z art. 7 ust. 1 p.z.p. w zw. z art. 14 ust. 1 p.z.p. w zw. z 

art.  58  §  1  k.c.  w  zw.  z  art.  104  k.c.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w  Gdańsku  pomimo  tego,  że 

oferta  jest  nieważna  z  uwagi  na.  jej  sporządzenie  i  złożenie  przez  osobę 

nieuprawnioną do reprezentacji tej spółki; 

Przy  czym  Izba  biorąc  pod  uwagę  powyżej  przedstawioną  argumentację  nie  stwierdza 

naruszenia powyżej przywołanych przepisowa prawa.   

Zamawiający zgodnie z wyrokiem Izby z dnia 9 grudnia 2016 roku w sprawie Sygn. akt KIO 

2222/16  został  zobowiązany  do  wezwania  przystępującego  w  sprawie  Remontowa 

Shipbuilding Spółka Akcyjna w Gdańsku do uzupełnienia pełnomocnictwa dla M. F. w trybie 

art.26 ust.3 ustawy pzp.  

Powyższe rozstrzygnięcie Krajowa Izba Odwoławcza we wskazanym uzasadnieniu wyroku w 

sprawie  o  Sygn.  akt  KIO  2222/16  uzasadniła  następująco  ”Zarzut  naruszenia  przez 

zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  8  ustawy  w  zw.  z  art.  58  §  1  k.c.  przez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  przystępującego  pomimo  tego,  że  oferta  jest  nieważna  z  uwagi  na  jej 

sporządzenie z naruszeniem zasad reprezentacji tej spółki. 

Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  1  ustawy  w  zw.  z  art.  82  ust.  2 

ustawy  (w  brzmieniu  sprzed  dnia  28  lipca  2016  roku)  w  zw.  z  art.  78  §  1  k.c.  przez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego  pomimo  tego,  że  została  sporządzona 

niezgodnie z ustawą; 

Powyższe zarzuty Izba rozpozna łącznie.  

Zarzuty  zasługują  na  uwzględnienie  częściowo.  Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt.  1  i  8  ustawy 

zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli:  jest  niezgodna  z  ustawą,  a  także  gdy  oferta  jest 

nieważna  na  podstawie  odrębnych  przepisów.  Przepis  art.  82  ust.  2  ustawy  stanowi,  że 

ofertę  składa  się,  pod  rygorem  nieważności,  w  formie  pisemnej  albo,  za  zgodą 

zamawiającego, w postaci elektronicznej, opatrzoną bezpiecznym podpisem elektronicznym 

weryfikowanym  przy  pomocy  ważnego  kwalifikowanego  certyfikatu.  Przepis  art.  78  §  1 

kodeksu  cywilnego  wskazuje,  że  dla  zachowania  formy  pisemnej  oświadczenia  woli 

wystarczy  złożenie  własnoręcznego  podpisu  na  dokumencie  obejmującym  treść 

oświadczenia  woli.  W  myśl  art.  58.  §  1  kodeksu  cywilnego  czynność  prawna  sprzeczna  z 

ustawą  albo  mająca  na  celu  obejście  ustawy  jest  nieważna,  chyba  że  właściwy  przepis 

przewiduje  inny  skutek,  w  szczególności  ten,  iż  na  miejsce  nieważnych  postanowień 

czynności  prawnej  wchodzą  odpowiednie  przepisy  ustawy.  Przepis  art.  38  kodeksu 

cywilnego  stanowi,  że  osoba  prawna  działa  przez  swoje  organy  w  sposób  przewidziany  w 

ustawie  i  w  opartym  na  niej  statucie.  Zgodnie  z  art.  103.  §  1  kodeksu  cywilnego  jeżeli 

zawierający  umowę  jako  pełnomocnik  nie  ma  umocowania  albo  przekroczy  jego  zakres, 

ważność  umowy  zależy  od  jej  potwierdzenia  przez  osobę,  w  której  imieniu  umowa  została 

zawarta. Natomiast art. 104 kodeksu cywilnego wskazuje, że jednostronna czynność prawna 

dokonana  w  cudzym  imieniu  bez  umocowania  lub  z  przekroczeniem  jego  zakresu  jest 

nieważna.  Jednakże  gdy  ten,  komu  zostało  złożone  oświadczenie  woli  w  cudzym  imieniu, 

zgodził  się  na  działanie  bez  umocowania,  stosuje  się  odpowiednio  przepisy  o  zawarciu 

umowy  bez  umocowania.  Nadto  przepis  art.  26  ust.  3  ustawy  stanowi,  że  zamawiający 

wzywa  wykonawców,  którzy  w  określonym  terminie  nie  złożyli  wymaganych  przez 

zamawiającego oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1, lub którzy nie 

złożyli  pełnomocnictw,  albo  którzy  złożyli  wymagane  przez  zamawiającego  oświadczenia  i 

dokumenty,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1,  zawierające  błędy  lub  którzy  złożyli  wadliwe 

pełnomocnictwa,  do  ich  złożenia  w  wyznaczonym  terminie,  chyba  że  mimo  ich  złożenia 

oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby  unieważnienie  postępowania. 

Złożone  na  wezwanie  zamawiającego  oświadczenia  i  dokumenty  powinny  potwierdzać 

spełnianie  przez  wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  spełnianie  przez 

oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane  wymagań  określonych  przez 

zamawiającego,  nie  później  niż  w  dniu,  w  którym  upłynął  termin  składania  wniosków  o 

dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo termin składania ofert. 

Pomiędzy stronami nie było sporne, że na formularzu ofertowym podpisał się jedynie prezes 

zarządu. Co oznacza,  że formularz ofertowy został złożony  w formie pisemnej, bo znajduje 

się  na  nim  podpis  M.  F.  .  Pozostałe  załączniki  były  podpisane  przez  prezesa  zarządu  i 

członka  zarządu.  Izba  przy  rozstrzyganiu  wzięła  pod  uwagę  także  art.  14  ust.  1  ustawy 

cytowany  wyżej.  Z  normy  tej  wynika,  że  przepisy  kodeksu  cywilnego  mają  wprost 

zastosowanie do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, ale jedynie w sytuacji, 

gdy  przepisy  ustawy  nie  stanowią  inaczej.  Zgodnie  z  art.  26  ust.  3  ustawy  brak 

pełnomocnictwa  jest  brakiem  usuwalnym.  Tym  samym  sam  fakt  złożenia  oferty  przez 

podmiot,  który  tego  umocowania  nie  wykazał,  nie  może  być  a  priori  uznany  za  czynność 

prawną  nieważną,  gdyż  czynność  jednostronną  dokonaną  przez  osobę  pełnomocnika 

działającego  bez  umocowania  lub  z  przekroczeniem  jego  zakresu  –  art. 104  kc.  Nie  jest to 

także  czynność  zgodna  z  ustawą,  gdyż  oferta  powinna  być  podpisana  przez  osoby 

umocowane do działania w imieniu składającego ofertę, a takie umocowanie niewątpliwie z 

tej oferty nie wynika. W ocenie Izby nie zasługuje na uwzględnienie zarzut naruszenia przez 

zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt. 8 ustawy, gdyż w ocenie Izby odwołujący nie wykazał na 

podstawie  jakich  odrębnych  przepisów,  które  miałyby  w  niniejszej  sprawie  zastosowania 

oferta  przystępującego  jest  nieważna.  Oferta  ta  niewątpliwie  została  podpisana 

własnoręcznym  podpisem,  zaś  ustawa  nakazuje  uzupełniać  braki  pełnomocnictw.  Tym 

samym  jedynie  częściowo  rację  należy  przyznać  odwołującemu,  który  zarzuca 

zamawiającego, że dokonał wyboru oferty, która nie była ofertą zgodną z ustawą. W ocenie 

Izby  zarzut  ten  obejmuje  także  zarzut  naruszenia  art.  26  ust.  3  ustawy,  to  jest  zaniechania 

przez  zamawiającego  wezwania  do  uzupełnienia  pełnomocnictwa  w  trybie  art.  26  ust.  3 

ustawy, gdyż zarzut zaniechania odrzucenia oferty jest zarzutem dalej idącym. Tym samym 

Izba stoi na stanowisku, że rozstrzygnięcie tego zarzutu w części obejmującej nieprawidłową 

czynność zamawiającego wyboru oferty najkorzystniejszej pozostaje w zakresie kognicji Izby 

wynikającej  z  art.  192  ust.  2  ustawy  i  w  tym  zakresie  nie  podziela  stanowiska 

przystępującego.  Sam  fakt,  że  pozostałe  załączniki  oferty  zostały  podpisane  przez  osoby 

umocowane do reprezentacji przystępującego w ocenie Izby nie daje podstaw do przyjęcia, 

ż

e  formularz  oferty  nie  mógł  być  podpisany  przez  prezesa  zarządu  jako  pełnomocnika 

przystępującego, gdyż z doświadczenia życiowego Izby wynika, że oferta wraz ze wszystkim 

załącznikami nie powstaje jednego dnia i różne jej załączniki mogą być podpisywane przez 

różne  osoby,  czy  to  jako  organy,  czy  pełnomocników.  Może  być  to  spowodowane  różnymi 

zdarzeniami tak losowymi – choroba, czy występującymi w spółce – delegacje, wykonywanie 

innych  obowiązków  w  danym  czasie.  Ważne  jest  natomiast,  że  zamawiający  nie  powinien 

dokonać  wyboru  oferty  obarczonej  brakiem  podlegającym  obowiązkowemu  uzupełnieniu  w 

rozumieniu  art.  26  ust.  3  ustawy.  W  ocenie  Izby  zatem  nie  ma  w  tym  stanie  prawnym 

zastosowania norma art. 58 § 1 kc w związku z art. 39 kc i w związku z art. 104 kc. Izba w 

całej rozciągłości popiera i uznaje za własną uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 24 kwietnia 

2014r. sygn. akt III CZP 17/14. Natomiast w ocenie Izby powołana wyrok Sądu Najwyższego 

z dnia 20 stycznia 2012r. sygn. akt I CSK 373/11, choć Izba uważa go za słuszny i w pełni 

podziela,  to  jednak  nie  ma  zastosowania  dla  niniejszej  sprawy,  gdyż  ustawa  Prawo 

zamówień publicznych jest aktem szczególnym w stosunku do kodeksu cywilnego i nakazuje 

wszelkie  braki  pełnomocnictw  uzupełniać  w  myśl  art.  26  ust.  3  ustawy.  Izba  zauważa,  że 

pełnomocnictwa  nie  muszą  wyłącznie  wykazywać  umocowania  do  działania  w  imieniu 

wykonawcy, ale są też pełnomocnictwa wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia,  do  poświadczania  za  zgodność  z  oryginałem  dokumentów  własnych 

wykonawcy,  jak  i  pełnomocnictwa  do  działania  w  imieniu  podmiotów  trzecich,  czy  do 

poświadczania dokumentów tych podmiotów  itp. Zatem zamawiający powinien  zadbać, aby 

każdy  dokument  pełnomocnictwa,  którego  zamawiającemu  braku  w  ofercie  był  uzupełniony 

w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy,  tak  aby  miał  pewność  umocowania  do  działania  osób  przed 

nim  występujących.  W  tym  stanie  rzeczy  Izba  podzielając  zarzut  odwołującego,  że  wybór 

oferty  najkorzystniejszej  nastąpił  z  naruszeniem  przepisów  ustawy,  uwzględniła  odwołanie 

nakazując  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej, 

powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  dokonanie  czynności  wezwania 

przystępującego do uzupełnienia pełnomocnictwa dla M. F. w trybie art. 26 ust. 3 ustawy.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z pkt VI.4 siwz w 

zw.  z  pkt  VI.6  siwz  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępujący  pomimo  tego,  że 

została sporządzona niezgodnie z wymogami siwz; 

Zarzut  potwierdził  się  częściowo.  Zgodnie  z  przepisem  art.  89  ust.  1  pkt.  2  ustawy 

zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3. Bezsporne jest, że zamawiający 

wymagał  aby  oferta  została  podpisana  przez  osoby  umocowane  do  działania  w  imieniu 

wykonawcy  i  żeby  jeżeli  to  umocowanie  nie  wynika  z  dokumentów  rejestrowych  do  oferty 

załączono  pełnomocnictwo.  Bezsporne  jest  również,  że  umocowanie  do  samodzielnego 

działania dla M. F. nie wynika z dokumentów rejestrowych, a pełnomocnictwa dla niego nie 

dołączono.  W  tym  stanie  prawnym  Izba  podtrzymuje  swoje  stanowisko  wyrażone  w 

rozstrzygnięciu zarzutu poprzedzającego, to jest, że zamawiający w takiej sytuacji powinien 

był  skorzystać  z  art.  26  ust.3  ustawy  i  wezwać  przystępującego  do  uzupełnienia  braku 

pełnomocnictwa. W konsekwencji Izba nakazując zamawiającemu unieważnienie czynności 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym 

dokonanie czynności  wezwania przystępującego do uzupełnienia pełnomocnictwa dla  M. F. 

w trybie art. 26 ust. 3 ustawy.” 

W  wykonaniu  wyroku  Izby  powyżej  przywołanego  o  Sygn.  akt  KIO  2222/16,  którego 

uzasadnienie  w  części  odnoszącej  się  do  podpisu  oferty  zacytowano  również  powyżej, 

zamawiający  wezwał  do  uzupełnienia  pełnomocnictwa,  które  przystępujący  przedstawił 

zamawiającemu z datą wystawienia na dzień 1 sierpnia 2016 roku. 

Reasumując powyższe Izba nie stwierdza naruszenia przywołanych w odwołaniu  przepisów 

ustawy pzp i kodeksu cywilnego. 

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy stosownie do 

wyniku spraw oraz zgodnie z § 3 pkt. 1 i 2 lit. b oraz § 5 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238)  obciążając  odwołującego  kosztami  postępowania  w  postaci 

uiszczonego przez niego wpisu od odwołania. 

Przewodniczący:      ……………