KIO 134/17 WYROK dnia 31 stycznia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 134/17 

WYROK 

z dnia 31 stycznia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Emil Kuriata 

Protokolant:  

Agata Dziuban 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  31  stycznia  2017  r.,  w  Warszawie,  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  19  stycznia  2017  r.  przez 

wykonawcę 

Konwerga  sp.  z  o.o.,  ul.  Janikowska  21;  61-070  Poznań,  w  postępowaniu 

prowadzonym przez zamawiającego

 Gmina - Miasto Płock, Stary Rynek 1; 09-400 Płock, 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  dokonanie  modyfikacji 

postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  w  zakresie:  terminu 

realizacji prac związanych z instalacją kamer, w ten sposób, iż termin ten wynosi do 

8,5  miesięcy  od  dnia  podpisania  umowy,  terminu  obowiązywania  umowy,  w  ten 

sposób,  że  termin  ten  wynosi  36  miesięcy  od  dnia  oddania  do  użytku  przedmiotu 

zamówienia,  dokładnego  określenia  poprzez  precyzyjne  i  jednoznaczne  wskazanie 

miejsc lokalizacji kamer. 

2. Kosztami postępowania obciąża

 zamawiającego - Gmina - Miasto Płock, Stary Rynek 1; 

09-400 Płock i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

Konwerga  

sp. z o.o., ul. Janikowska 21; 61-070 Poznań, tytułem wpisu od odwołania, 

2.2. zasądza od zamawiającego -

 Gmina - Miasto Płock, Stary Rynek 1; 09-400 Płock 

na rzecz 

Konwerga sp. z o.o., ul. Janikowska 21; 61-070 Poznań kwotę 19 711 zł 

61  gr

  (słownie:  dziewiętnaście  tysięcy  siedemset  jedenaście  złotych,  sześćdziesiąt 

jeden  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 

wpisu od odwołania, wynagrodzenia pełnomocnika oraz kosztów dojazdu. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Płocku. 

Przewodniczący: 

…………………………

Sygn. akt: KIO 134/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Gmina  -  Miasto  Płock  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  którego  przedmiotem  jest  „Najem  zaprojektowanego,  wybudowanego, 

zainstalowanego  i  uruchomionego,  systemu  monitoringu  wizyjnego  miasta  Płocka, 

składającego się z 20 punktów kamerowych”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  oraz  specyfikacja  istotnych  warunków  zamówienia  zostały 

opublikowane na stronie internetowej zamawiającego w dniu 9 stycznia 2017 roku. 

Dnia 19 stycznia 2017 roku wykonawca Konwerga sp. z o.o. (dalej „Odwołujący”) wniósł 

odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art.  29  ust.  2  ustawy  Pzp,  poprzez  żądanie  wykonania  przedmiotu  zamówienia  

w terminie niemożliwym do wykonania, 

2)  art. 29 ust. 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez określenie okresu najmu w sposób 

niejednoznaczny i faworyzujący jednego z wykonawców, 

3)  art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  poprzez  brak  jednoznacznego 

wskazania  lokalizacji  kamer,  przez  co  wykonawca  nie  ma  możliwości  prawidłowego 

skalkulowania  kosztów  wykonania  umowy,  a  ponadto  dopuszczenie  możliwości 

swobodnego 

traktowania 

zakresu 

zamówienia, 

który 

miałby 

podlegać 

uszczegółowieniu po podpisaniu umowy, 

4)  art.  353  kodeksu  cywilnego  w  związku  z  art.  14  ustawy  Pzp,  poprzez  obarczenie 

wykonawcy  nadmiernym  ryzykiem  związanym  z  wykonywaniem  umowy  w  przypadku 

wniesienia  przez  Zespół  ds.  Estetyki  Miasta  lub  innych  organów  podległych 

zamawiającemu  uwag  mogących  mieć  wpływ  na  istotną  zmianę  przedmiotu 

zamówienia lub nawet brak możliwości jego wykonania, 

5)  art.  353  kodeksu  cywilnego  w  związku  z  art.  14  ustawy  Pzp,  poprzez  obarczenie 

wykonawcy  nadmiernym  ryzykiem  związanym  z  wykonywaniem  umowy  w  przypadku 

wykonania prawa do odstąpienia od umowy bez odszkodowania, 

6)  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  poprzez  brak  jednoznacznego  określenia  przesłanek  do 

odstąpienia  od  umowy  w  całości  lub  jedynie  w  odniesieniu  do  pojedynczych  kamer 

(par.8 ust. 2 umowy). 

W związku z powyższym odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

1)  wydłużenia  terminu  rozpoczęcia  świadczenia  usługi  na  dzień  31.12.2017  lub  254  dni  od 

dnia podpisania umowy  lub 4 miesiące od podpisania umowy  z dopuszczeniem oddania 

pojedynczych  punktów  kamerowych  w  terminie  późniejszym  w  przypadku  braku 

możliwości  ich  wcześniejszego  wybudowania  ze  względu  na  konieczność  uzyskania 

stosownych zgód i zezwoleń, 

2)  określenia  terminu  najmu  jako  36-miesięcznego  liczonego  od  pierwszego  dnia  miesiąca 

następującego  po  terminie  ostatecznego  oddania  ostatniej  kamery  (par.7  ust.  1  umowy 

stanowiącej Dział III SIWZ), 

3)  dokładnego określenia lokalizacji kamer, 

4)  określenia  wytycznych  Zespołu  ds.  Estetyki  Miasta  co  do  montażu  słupów  i  kamer  lub 

precyzyjne  określenie  zakresu  jego  opiniowania  umożliwiające  prawidłową  kalkulację 

kosztów, 

5)  podjęcia zobowiązania przez zamawiającego, iż uzyska on zgody od organów podległych 

zamawiającemu  w  zakresie  posadowienia  słupów  i  kamer,  a  także  możliwości 

doprowadzenia zasilania, 

6)  zmianę  zapisów  par.  9  ust  1  i  2  umowy  (Dział  III  SIWZ)  poprzez  dodanie  zapisu 

gwarantującego wykonawcy zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych, 

7)  doprecyzowania  umowy  w  zakresie  przesłanek  odstąpienia  od  umowy  w  całości  lub  

w części. 

Interes odwołującego. 

Odwołujący  wskazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  i  może  ponieść  szkodę 

poprzez  brak  możliwości  uzyskania  zamówienia,  gdyż  od  wielu  lat  prowadzi  działalność  

w  obszarze  budowy  systemów  monitoringu  wizyjnego,  a  w  tym  zwłaszcza  miejskich.  

W  wyników  zapisów  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  będących  niezgodnych  

z  ustawą,  odwołujący  nie  będzie  miał  możliwości  złożenia  ważnej  oferty,  a  więc  nie  będzie 

mógł  pozyskać  zamówienia  w  przedmiotowym  postępowaniu  i  utraci  korzyść  związaną  

z  realizacją  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  W  przypadku  uwzględniania 

niniejszego odwołania, odwołujący będzie miał możliwość złożenia oferty. 

Zamawiający  złożył  dwa  pisma  procesowe,  w  których  uwzględnił  zarzuty  opisane  

w punktach 4, 5 i 6 odwołania. 

Co  do  zarzutów  nieuwzględnionych  przez  zamawiającego,  odwołujący  podniósł,  co 

następuje. 

W rozdziale 5 ust. 1 zamawiający określił termin rozpoczęcia usługi na dzień 30 czerwca 

2017 r., oraz 31 lipca 2017, które to są terminami całkowicie nierealnymi biorąc pod uwagę 

zakres  prac  koniecznych  do  wykonania  przed  rozpoczęciem  świadczenia  usługi. 

Zamawiający oczekuje, iż wykonawca zaprojektuje, wybuduje i uruchomi system monitoringu 

przy czym termin składania ofert został określony na dzień 20 lutego. Biorąc pod uwagę fakt, 

iż  zamawiający  żąda,  aby  oferta  była  ważna  60  dni,  oznacza  to,  iż  zamawiający  mógłby 

wybrać  ofertę  w  połowie  kwietnia  pozostawiając  mniej  niż  3  miesiące  na  rozpoczęcie 

ś

wiadczenia  usługi  najmu  systemu  monitoringu.  Na  proces  zaprojektowania,  wybudowania 

oraz uruchomienia systemu monitoringu składają się następujące czynności: 

1.  Pozyskanie  map  do  celów  projektowych  -  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  -  do  6 

tygodni (42 dni). 

2.  Wykonanie projektów - 2 tygodnie (czas szacunkowy dla projektu tej skali). 

3.  Uzgodnienie projektu z zamawiającym wymagane w s.i.w.z. - 1 tydzień (czas szacunkowy 

dla projektu tej skali). 

4.  Uzgodnienia  z  gestorami,  w  tym  z  konserwatorem  zabytków  zgodnie  z  wymaganiami 

s.i.w.z. - 4 tygodnie (czas szacunkowy dla projektu tej skali). 

5.  Zgłoszenie  prac  (30  dni)  lub  pozwolenie  na  budowę  w  przypadku  obiektu  wpisanego  do 

rejestru zabytków - 65 dni. 

6.  Uprawomocnienie pozwolenia na budowę - 14 dni. 

7.  Zatwierdzenie projektów organizacji ruchu - 28 dni. 

8.  Budowa i konfiguracja - 8 tygodni. 

Zatem  łączny  czas  niezbędny  na  wykonanie  powyższych  prac  wynosi  254  dni.  Należy 

przy  tym  zauważyć,  że  terminy  wydania  odpowiednich  dokumentów  i  pozwoleń  wynikające 

wyłącznie  z  obowiązujących  przepisów  wynoszą  149  dni.  Ponadto  należy  zauważyć,  

iż zamawiający nie zawarł żadnych informacji odnośnie posiadanych przez siebie uzgodnień 

dotyczących  budowy  przyłączy  energetycznych,  które  to  wydawane  są  przez  dostawcę 

przyłączy  w  terminie  6  miesięcy,  co  dodatkowo  może  wpłynąć  na  wydłużenie  terminu 

realizacji.  Odwołującemu  nie  jest  znany  powód  wyznaczenia  tak  nierealnego  terminu 

rozpoczęcia  świadczenia  usługi,  ale  możliwe,  iż  ma  to  związek  z  chęcią  ograniczenia 

konkurencji  do  jednego  wykonawcy,  który  obecnie  już  świadczy  usługę  najmu  systemu 

monitoringu.  Takie  ograniczenie  jest  jednak  niezgodne  w  ustawą,  co  zostało  potwierdzone 

chociażby w wyroku KIO 1519/15. 

W rozdziale  5  ust.  2  zamawiający  określił  termin  obowiązywania  umowy  na  36  miesięcy 

od  dnia  31  lipca  2017  do  dnia  30  czerwca  2017,  co  stanowi  nieścisłość  w  odniesieniu  do 

punkt 1 tego rozdziału, gdzie zostały określone dwie daty wymaganego terminu rozpoczęcia 

umowy.  Ponadto  w  związku  z  żądaniem  wyrażonym  w  punkcie  I  celowa  jest  zmiana 

powyższych  terminów  w  taki  sposób,  aby  precyzyjnie  określały  okres  najmu  wynoszący  36 

miesięcy,  który  będzie  mógł  zostać  przyjęty  do  kalkulacji  przez  wszystkich  potencjalnych 

wykonawców. Ponadto należy zauważyć, że takie określenie terminu obowiązywania umowy 

faworyzuje  wykonawcę,  który  obecnie  świadczy  usługę  najmu  systemu  monitoringu  i  który 

będzie zobowiązany jedynie do wymiany kamer podczas, gdy wszyscy pozostali wykonawcy 

będą  musieli  wykonać  kompletne  prace  projektowe  i  budowlane  w  miejscu  posadowienia 

słupów i kamer.  

Zamawiający  w  Dziale  II  „Opis  Przedmiotu  Zamówienia”  w  punkcie  zatytułowanym 

„Wymagania Najemcy” w podpunkcie h) zawarł następujący wymóg: „Ostateczna lokalizacja 

posadowienia  punktów  kamerowych  musi  być  ustalona  i  zaakceptowana  przez  Najemcę. 

Wszelkie  zmiany  lokalizacji  punktów  kamerowych  muszą  być  uzgodnione  i  zaakceptowane 

przez Najemcę”. 

Wprawdzie  w  podpunkcie  a)  tego  samego  punktu  zawarł  możliwość  przeprowadzenia 

wizji  lokalnej,  ale  nie  ma  żadnej  gwarancji,  iż  w  wyniku  jej  przeprowadzenia  zamawiający 

precyzyjnie określi lokalizację słupów, na których mają być montowane kamery. Oznacza to, 

ż

e  wykonawca  nie  ma  możliwości  prawidłowego  skalkulowania  kosztów  posadowienia  tych 

słupów  jak  również  doprowadzenia  do  nich  zasilania.  Należy  w  tym  miejscu  zauważyć,  

ż

e miejsce ich posadowienia ma bardzo istotny wpływ na koszt, gdyż w zabudowie miejskiej 

może  się  on  ograniczyć  do  niewielkiego  wykopu,  a  w  sytuacji  skrajnej  może  prowadzić  do 

konieczności 

przeprowadzenia 

zaawansowanych 

prac 

budowlanych 

związanych  

z  koniecznością  m.in.  odtwarzania  nawierzchni  drogowych,  chodników,  czy  też 

koniecznością 

wykonywania 

różnego 

rodzaju 

przecisków. 

Oczywistym 

jest,  

ż

e w zdecydowanej większości przypadków znacznie taniej będzie postawić słup na trawniku 

niż  na  przykład  na  środku  ronda.  Biorąc  powyższe  pod  uwagę  oczywistym  jest,  że  obecne 

zapisy przedmiotu zamówienia w tym zakresie nie wypełniają art. 29 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi 

przepis art. 189 ust. 2 ustawy - Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający 

prowadzi 

postępowanie 

o 

udzielenie 

zamówienia 

publicznego 

z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 

procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy - Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron  złożone  

w pismach procesowych, jak też podczas rozprawy Izba stwierdziła, iż odwołanie zasługuje 

na uwzględnienie. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  całości  podziela  argumentację  przedstawioną  przez 

odwołującego,  uznając  ją  za  własną.  Wskazać  bowiem  należy,  że  wykonawca,  który 

zainteresowany  jest  udziałem  w  danym  zamówieniu  publicznych,  musi  mieć  pełną  jasność  

w  zakresie  objętym  przedmiotem  zamówienia,  w  taki  sposób,  aby  bez  żadnych  wątpliwości 

mógł  ustalić  jego  szczegółowy  zakres,  która  to  wiedza  ma  następnie  wpływ  na  dokonanie 

wyceny  tej  roboty.  Istotnym  jest  również  element  związany  z  terminem  realizacji  prac  czy 

czasem świadczenia usługi, albowiem tylko jednoznaczne jego wskazanie daje podstawę do 

określenia  ceny  ofertowej  oraz  kalkulacją  ryzyk  związanych  z  realizacją  tego  przedmiotu 

zamówienia.  Aby  wykonawca  posiadł  pełnię  wiedzy,  zamawiający  zobligowany  jest  do 

opisania  wszystkich  elementów  związanych  z  realizacją  zamówienia,  które  to  elementy  nie 

mogą  być  interpretowane  przez  wykonawców  w  sposób  dowolny,  który  dodatkowo,  na 

późniejszym  etapie,  w  trakcie  realizacji  przedmiotu  zamówienia  będą  mogły  być 

interpretowane przez zamawiającego ze stratą bądź pokrzywdzeniem wykonawcy. 

Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w orzecznictwie sądów okręgowych.  

I  tak  Sąd  Okręgowy  w  Gdańsku  w  wyroku  z  dnia  10  lipca  2015  roku,  sygn.  akt  I  C  2/15 

wskazał,  iż  „Stosownie  do  art.  7  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  zamawiający 

przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe  traktowanie  wykonawców. 

Zgodnie  zaś  z  art.  29  ust.  1  ustawy,  przedmiot  zamówienia  opisuje  się  w  sposób 

jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, 

uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie 

oferty. Doprecyzowanie zamówienia następuje poprzez przygotowanie przez zamawiającego 

Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  -  jednego  z  podstawowych  dokumentów, 

niezbędnych  dla  przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

którego  obligatoryjna  treść  została  wskazana  przez  ustawodawcę  w  art.  36  ustawy  Pzp  

(m. in. co do opisu przedmiotu świadczenia oraz sposobu obliczenia ceny). To na podstawie 

informacji  w  niej  zawartych  wykonawcy  przygotowują  swe  oferty.  Specyfikacja  Istotnych 

Warunków Zamówienia od momentu jej udostępnienia jest wiążąca dla zamawiającego i jest 

on  obowiązany  do  przestrzegania  warunków  w  niej  umieszczonych,  natomiast  dla  oferenta 

jest  ona  wiążąca  od  momentu  złożenia  oferty  (art.  701  §  4  k.c.).  Należy  jednak  podkreślić,  

ż

e  dla  oparcia  i  wyprowadzenia  konsekwencji  prawnych  z  postanowień specyfikacji,  winny 

być one jasne i precyzyjne i nie powinny nasuwać wątpliwości interpretacyjnych. Jeżeli  zaś 

takowe  się  pojawią,  w  ocenie  Sądu  winny  być  one  rozstrzygane  na  korzyść  wykonawców, 

którzy  nie  mogą  ponosić  negatywnych  konsekwencji  niezastosowania  się  do  niewłaściwie 

sformułowanych, niejasnych postanowień specyfikacji.”. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  zwraca  również  uwagę  na  fakt,  iż  odwołujący  jest  obecnie 

realizatorem  (wykonawcą)  zamówienia  dla  tego  samego  zamawiającego,  dlatego  też 

argumentacja  odwołującego  o  znajomości  czasochłonności  wykonywania  zlecenia,  w  pełni 

znajduje swoje zastosowanie do przedmiotowego postępowania. Dla przykładu warto podać, 

iż  według  oświadczenia  odwołującego,  czas  na  pozyskanie  map,  opisany  przez 

odwołującego  na  ok.  6  tygodni,  w  poprzednim  zamówieniu  wydłużył  się,  aż  do  3  miesięcy. 

Tym  samym  podnieść  należy,  iż  w  większości  terminy  podane  przez  odwołującego  są 

terminami  administracyjnymi,  jednakowymi  dla  wszystkich  podmiotów,  przez  co  ich 

nieuwzględnienie  przez  zamawiającego  prowadzi  do  nierównego  traktowania  wykonawców, 

albowiem  takim  działaniem  zamawiający  preferuje  wykonawcę,  który  w  tej  chwili  świadczy 

rzeczony przedmiot zamówienia. 

Dziwi  również  fakt,  że  zamawiający  we  wcześniej  prowadzonym  postępowaniu,  przy 

postawieniu  analogicznych  zarzutów  odwołującego,  co  do  terminu  realizacji,  uwzględnił 

zarzuty  odwołującego  i  wydłużył  ten  termin  do  9  miesięcy,  a  w  przedmiotowym 

postępowaniu,  takiej  modyfikacji  nie  dokonał.  W  ocenie  Izby,  bez  znaczenia  jest  zakres 

rzeczowy  wykonywanych  robót  (77  kamer  do  20  kamer),  w  przypadku  kiedy  mamy  do 

czynienia z terminami „administracyjnymi”. 

Nadto, odnosząc się do zakreślonego przez zamawiającego terminu wykonania, podnieść 

należy,  że  wykonawca,  w  ramach  przedmiotu  zamówienia,  ma  obowiązek  uzgodnić 

lokalizację kamer z gestorami budynków, co często może się również wiązać z uzyskaniem 

zgody  zarządców  budynków  (uchwały  wspólnoty  mieszkaniowej),  czy  zgodą  konserwatora 

zabytków. 

Co do obowiązku wskazania przez zamawiającego, konkretnych miejsc realizacji montażu 

kamer,  wskazać  należy,  iż  samo  opisanie  zakresu  monitoringu  określonego  obszaru 

(załącznik  nr  2  do  OPZ),  nie  daje  pewności,  że  zamawiający  zaakceptuje  projekt 

przedstawiony przez wykonawcę. Należy zwrócić uwagę na okoliczność, iż wykonawca musi 

dokonać  wyceny  swojej  oferty,  w  oparciu  o  informacje  przekazane  przez  zamawiającego. 

Wycena  oferty  musi  uwzględniać  założoną  przez  wykonawcę  koncepcję  wykonania 

zamówienia. Jednakże na etapie realizacji może się okazać, że projekt wykonawcy (przyjęty 

do  ofertowania)  nie  znajdzie  swojej  akceptacji  u  zamawiającego,  z  uwagi  na  fakt,  

iż  zamawiający  nie  zgodzi  się  na  umiejscowienie  kamer  wg.  założenia  odwołującego. Taka 

zmiana będzie z kolei generowała dodatkowe koszty w postaci przeprojektowania, co z kolei 

może  wiązać  się  z  dodatkowymi,  nieokreślonymi  na  dzień  sporządzania  oferty  wydatkami. 

Dlatego też, w ocenie Izby, tylko jednoznaczne i konkretne wskazanie przez zamawiającego 

lokalizacji kamer daje szansę na prawidłową wycenę oferty przez odwołującego. 

Jak słusznie wskazał Sąd Okręgowy w Łodzi w wyroku z dnia 2 września 2016 oku, sygn. 

akt  XIII  Ga  200/16,  cyt.:  „Przedmiot  zamówienia  powinien  być  określony  w  sposób 

precyzyjny  i  jednoznaczny,  a  jednocześnie  w  sposób  maksymalnie  zobiektywizowany. 

Dlatego  Prawo  zamówień  publicznych  odwołuje  się  w  art.  30  do  cech  technicznych  

i  jakościowych,  za  pomocą  których  należy  określić  przedmiot  zamówienia.  Ustawa 

zobowiązuje też zamawiającego do podania wszelkich niezbędnych informacji i wymagań co 

do  przedmiotu  zamówienia,  nakazując  przy  tym  zamawiającemu  używać  dokładnych  

i  zrozumiałych  dla  wykonawców  określeń.  Nie  oznacza  to  jednak  opisania  konkretnego 

produktu, na co zwraca szczególną uwagę przepis art. 29 ust. 2. Podkreśliła to KIO w wyroku 

z 7.5.2013 r. (KIO 898/13, Legalis): z wymogu jednoznaczności w rozumieniu art. 29 ust. 1 

nie wynika obowiązek wskazywania na konkretne rozwiązanie techniczne, w sytuacji, gdy na 

rynku  występuje  wielość  rozwiązań  technicznych,  które  mogą  zapewnić  oczekiwaną  przez 

zamawiającego funkcjonalność i odpowiadają jego potrzebom. Prawo zamówień publicznych 

wprowadza  zakaz  określania  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać 

uczciwą  konkurencję.  Oznacza  to  konieczność  eliminacji  z  określenia  przedmiotu 

zamówienia  wszelkich  sformułowań  lub  parametrów,  które  wskazywałyby  na  konkretny 

wyrób  czy  konkretnego  wykonawcę.  Zachowaniu  uczciwej  konkurencji  służyć  ma  właśnie 

stosowanie  obiektywnych  cech  technicznych  i  jakościowych.  Przy  rozpatrywaniu 

ograniczania  uczciwej  konkurencji  bierze  się  pod  uwagę  przede  wszystkim  wykonawców  

i  sposób  oddziaływania  opisu  przedmiotu  zamówienia  na  możliwość  złożenia  przez  nich 

oferty.  Jednak  w  wielu  wypadkach  należy  brać  też  pod  uwagę  sytuację  producentów, 

niekoniecznie będących wykonawcami w rozumieniu Prawa zamówień publicznych. Przepisy 

nie  pozwalają  bowiem  nie  tylko  na  taki  opis  przedmiotu  zamówienia,  który  w  sposób 

nieuprawniony  ograniczy  krąg  wykonawców  zdolnych  zrealizować  zamówienia,  ale  także  

w  taki  sposób,  który  bez  uzasadnionego  powodu  wyeliminuje  wielu  producentów,  chociaż 

krąg  wykonawców  może  być  stosunkowo  szeroki.  Nie  jest  możliwe  preferowanie  w  opisie 

konkretnego produktu, nawet jeżeli korzysta się z możliwości opisu przedmiotu  zamówienia 

w  sposób  określony w  art.  29  ust.  3.  Jak  wskazała  KIO w  wyroku  z  20.3.2009  r.  (KIO/UZP 

285/09, Legalis), utrudnieniem uczciwej konkurencji lub możliwością takiego utrudnienia jest 

opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który eliminuje z udziału w postępowaniu niemal 

wszystkich potencjalnych producentów.”. 

Nadto  Izba  wskazuje,  że  zgodnie  z  utrwaloną  już  linią  orzeczniczą  wystarczającym  do 

uwzględnienie  odwołania  jest,  aby  odwołujący  się  wykonawca  uprawdopodobnił,  że  opis 

dokonany  przez  zamawiającego  może  utrudniać  uczciwą  konkurencję  i  równe  traktowanie 

wykonawców,  co  w  ocenie  Izby  odwołujący  wykazał.  W  postanowieniu  z  dnia  21  grudnia 

2016 roku, sygn. akt VIII Gz 218/16, Sąd Okręgowy w Szczecinie wskazał, iż „Z kolei w myśl 

art.  192  ust.  2  p.z.p.  KIO  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie  przepisów 

ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie 

zamówienia.  Przepis  ten  de  iure  wyznacza  dodatkową  przesłankę  materialnoprawną 

odwołania  -  aby  odwołanie  mogło  być  uwzględnione,  naruszenie  przepisów  ustawy  daną 

czynnością zamawiającego, bądź poprzez zaniechanie czynności obowiązkowej musiało lub 

mogło mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Podzielić należy 

pogląd  wyrażony  w  uzasadnieniu  postanowienia  Sądu  Apelacyjnego  w  Katowicach  z  dnia  

22  sierpnia  2016  r.  (V  ACz  826/16),  że  normatywnie  przepisy  te  korespondują  ze  sobą,  

a motyw ustanowienia obydwu tych unormowań jednoznacznie wskazuje, że środki ochrony 

prawnej  przewidziane  omawianą  ustawą  (m.in.  o  właściwości  Krajowej  Izby  Odwoławczej) 

służą  celom  samej  ustawy,  a  więc  zgodnemu  z  jej  przepisami  wyborowi  najkorzystniejszej 

oferty, zawarciu umowy z wybranym oferentem i realizacji danego zamówienia.”. 

Izba,  bez  rozpoznania  pozostawiła  zarzuty,  które  zostały  uwzględnione  przez 

zamawiającego,  przyjmując  w  tym  względzie  zasadę,  że  brak  przedmiotu  sporu  powoduje 

niemożność  orzekania  w  tym  zakresie.  Jednocześnie  Izba  stoi  na  stanowisku,  że  jeżeli 

modyfikacja  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  dokonana  przez 

zamawiającego,  nie  jest  zgodna  z  żądaniem  odwołującego,  może  być  przyczynkiem  do 

wniesienia nowego odwołania na czynności zamawiającego. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  mając  na  względzie  przepis  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp, 

orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  -  na  podstawie  art.  192 

ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41  poz.  238),  uwzględniając  koszty  poniesione  przez  odwołującego 

związane z wpisem od odwołania, wynagrodzeniem pełnomocnika oraz kosztami dojazdu. 

Przewodniczący: 

…………………………