KIO 1297/17 KIO 1301/17 WYROK dnia 11 lipca 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1297/17 
 

       KIO 1301/17 

WYROK 

z dnia 11 lipca 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Członkowie:   

Agata Mikołajczyk 

Aneta Mlącka 

Protokolant:   

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  7  lipca  2017  r.  odwołań  wniesionych  do  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej: 

A)  w  dniu  26  czerwca  2017  r.  przez  Wykonawcę 

„H.-E.”  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w S. przy ul. (…) (sygn. akt KIO 1297/17); 

B)  w  dniu  26  czerwca  2017  r.  przez  Wykonawcę 

E.  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w I. przy ul. (…) (sygn. akt KIO 1301/17); 

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego 

Grupową Oczyszczalnię Ścieków w 

Ł. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. przy ul. (…) 

przy udziale 

Wykonawcy 

E.  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  I.  przy  ul.  (…) 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Odwołującego 

Wykonawcy 

C. E. S. C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. przy ul. 

(…)

 zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 1297/17 i 

1301/17 po stronie Zamawiającego 

Wykonawcy 

H.-E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. przy ul. (…) 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  1301/17  po 

stronie Zamawiającego 

orzeka: 

A.  Oddala odwołanie wniesione przez Wykonawcę „H.-E.” Sp. z o.o. z siedzibą w S. 

(sygn. akt KIO 1297/17); 

B.  Oddala  odwołanie  wniesione  przez  Wykonawcę  E.  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w I. (sygn. akt KIO 1301/17); 

2.  Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Wykonawców: H.-E. Sp. z o.o. w sprawie 

odwołania o sygn. akt KIO 1297/17 i E. Sp. z o.o. w sprawie o sygn. akt KIO 1301/17 i:

2.1 zalicza  w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

40.000 zł 00 gr. (słownie: 

czterdzieści tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Wykonawców: H.-E. Sp. z o.o. 

(sygn.  akt  KIO  1297/17),  E.  Sp.  z  o.o.  (sygn.  akt  KIO  1301/17),  tytułem  wpisów  od 

odwołań;

2.2 zasądza od Wykonawców: H.-E. Sp. z o.o. (w sprawie o sygn. akt KIO 1297/17), E. Sp. z 

o.o.  (w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1301/17)  na  rzecz  Zamawiającego  - 

Grupowej 

Oczyszczalni  Ścieków  w  Ł.  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Ł.  kwotę  7.200  zł  00  gr.  (słownie: 

siedem tysięcy dwieście złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów stron poniesionych 

w związku z wynagrodzeniem pełnomocnika, w tym:

2.2.1  od  Wykonawcy  H.-E.  Sp.  z  o.o.  (sygn.  akt  KIO  1297/17)  kwotę 

3.600  zł  00  gr. 

(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy); 

2.2.2  od  Wykonawcy  E.  Sp.  z  o.o.  (sygn.  akt  KIO  1301/17)  kwotę 

3.600  zł.  00  gr. 

(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy);

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zmianami) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Ł.. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie:   

……………………………… 

……………………………… 

Sygn. akt: KIO 1297/17 
 

       KIO 1301/17 

U z a s a d n i e n i e 

W postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Grupową Oczyszczalnię Ścieków w 

Ł.  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Ł.,  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  modernizację 

Elektrociepłowni  w  Grupowej  Oczyszczalni  Ścieków  Łódzkiej  Aglomeracji  Miejskiej  (nr 

postępowania:  E/001/17),  ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym  Wspólnot  Europejskich 

2017/S  063-117744  w  dniu  30  marca  2017  r.,  wobec  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej,  zostały  wniesione  w  dniu  26  czerwca  2017  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  odwołania:  Wykonawcy  „H.-E.”  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  S.  (sygn.  akt  KIO 

1297/17), Wykonawcy E. Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. (sygn. akt KIO 1301/17). 

O czynnościach Zamawiającego Wykonawcy zostali poinformowani w dniu 16 czerwca 2017 

r. w informacji o wyborze oferty najkorzystniejszej. 

I. 

Sygn. akt KIO 1297/17 

W odwołaniu  oznaczonym  sygnaturą  akt  KIO  1297/17  Odwołujący  –  H.-E.  Sp.  z  o.o.  (dalej 

jako  Odwołujący  H.)  zarzucił  Zamawiającemu  dokonanie  wyboru  oferty  C.  E.  S.  Sp.  z  o.o. 

(„C.”), z naruszeniem przepisów ustawy tj.: 

1.  art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp  w  zw.  z  art.  3  ust.  1  Ustawy  z  dnia  16.04.1993  r.  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  poprzez  nieodrzucenie  oferty  C.  i  w  konsekwencji  dokonanie  jej 

wyboru  jako  najkorzystniejszej  pomimo  tego,  że  jej  złożenie  stanowiło  czyn  nieuczciwej 

konkurencji  polegający  na  sprzecznym  z  dobrymi  obyczajami  i  naruszającym  interes 

innych  przedsiębiorców  (w  tym  Odwołującego  H.)  zaoferowaniu  cen  poszczególnych 

składowych  zamówienia  podlegających  ocenie  kryterialnej  w  sposób  nakierowany 

wyłącznie  na  uzyskanie  większej  liczby  punktów  w  rankingu  wykonawców  i  uzyskanie 

nieuzasadnionej przewagi nad konkurentami; 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  poprzez  nieodrzucenie  oferty  C.  i  w  konsekwencji  dokonanie  jej 

wyboru  jako  najkorzystniejszej  pomimo  tego,  że  wykonawca  przedstawił  ofertę 

nieodpowiadającą  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  w  zakresie 

harmonogramu  rzeczowo-finansowego  serwisu  agregatów  (zał.  C  do  formularza 

ofertowego) w sposób nieuzasadniony grupując czynności serwisowe na poszczególnych 

etapach,  co  wbrew  wymogom  SIWZ  uniemożliwia  Zamawiającemu  na  etapie  realizacji 

zamówienia ustalenie dokładnego kosztu serwisu na danym etapie, 

a w konsekwencji 

3.  naruszenie art. 91 ust. 1 Pzp poprzez  wybór oferty C. jako najkorzystniejszej  w sytuacji, 

gdy podlegała ona odrzuceniu w uwagi na ww. okoliczności. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności wyboru najkorzystniejszej oferty, przeprowadzenie ponownie czynności badania i 

oceny oraz odrzucenie oferty C.. 

Podstawa faktyczna obu zarzutów dotyczy treści oferty wybranej C. w zakresie stanowiącym 

podstawę  oceny  na  podstawie  ustalonego  kryterium  ceny  brutto  za  zakup  i  dostarczenie 

dwóch  nowych  agregatów  kogeneracyjnych  oraz  za  wykonanie  dokumentacji  projektowej 

(waga  50%).  Zamawiający  w  postępowaniu  wprowadził  dodatkowe  kryteria  oceny,  tj.  koszt 

modernizacji  budynku  elektrociepłowni  (waga  20%),  koszt  eksploatacji  dwóch  nowych 

agregatów  kogeneracyjnych  (waga  10%),  moc  elektryczna  agregatu  (waga  10%), 

deklarowana ilość mth pracy każdego agregatu (waga 10%). 

Spośród  siedmiu  złożonych  ofert  Zamawiający  poddał  ocenie  pięć  (z  pominięciem  ofert 

odrzuconych),  przyznając  punkty  w  poszczególnych  kryteriach.  Kluczowym  okazało  się 

kryterium  ceny  dostawy  dwóch  agregatów  prądotwórczych,  w  którym  to  obszarze 

wykonawcy  najsilniej  konkurowali.  Za  najkorzystniejszą  uznana  została  oferta  C.,  w  której 

wykonawca  zaoferować  miał  skrajnie  nierynkowe  warunki  realizacji  zamówienia  tylko  i 

wyłącznie po to, aby wykorzystując mechanizm oceny sztucznie zawyżyć swoją punktację i 

uzyskać pierwsze miejsce w rankingu wykonawców. 

Wykonawca  zaoferował  dostawę  dwóch  agregatów  prądotwórczych  za  cenę  3.077.000  zł, 

dalece  odbiegającą  od  cen  rynkowych.  Podobnie  skrajnie  nierynkowym  zachowaniem  jest 

zaoferowanie modernizacji elektrociepłowni za cenę 3 274.604,40 zł., która jest wielokrotnie 

wyższa, niż faktyczna wartość prac jakie przy ww. modernizacji  należy wykonać. Podobnie, 

niezwykle istotne wątpliwości budzi cena za serwis agregatów (kryterium nr 3 – 1.312.180,58 

zł.), która w porównaniu z innymi ofertami i realiami rynkowymi jest bardzo wygórowana. 

Wskazane  okoliczności  prowadzą  do  wniosku,  iż  C.  dokonała  w  ofercie  „inżynierii 

finansowej”  nakierowanej  wyłącznie  na  uzyskanie  pierwszej  pozycji  w  rankingu 

wykonawców.  Składowe  ceny  za  dostawę  dwóch  agregatów  prądotwórczych  przeniesione 

zostały  sztucznie  do  innych  pozycji.  W  konsekwencji,  w  najwyżej  punktowanym  obszarze 

oferta uzyskała nierealnie niską cenę, wyraźnie  wygrywając z konkurentami. Jednocześnie, 

słabsza  pozycja  C.,  po  przeniesieniu  części  wynagrodzenia  za  agregaty  do  pozostałych 

dwóch  kryteriów  cenowo-kosztowych,  nie  wpływała  na  zmianę  pozycji  w  rankingu  ofert.  W 

efekcie,  jako  najkorzystniejsza  uznana  została  oferta  droższa,  aż  o  ok.  1,4 mln  zł  od  oferty 

Odwołującego, która prezentuje podobny poziom jakości. 

Złożenie oferty C. stanowi czyn nieuczciwej konkurencji i podlega odrzuceniu na podstawie 

art.  89  ust.  1  pkt  3  Ustawy  Pzp.  Odwołujący  wywody  prawne  oparł  na  orzecznictwie  KIO  i 

Sądów Powszechnych dotyczącym czynu nieuczciwej konkurencji, do jakiego może dojść w 

postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, mieszczącego się w klauzuli generalnej 

z  art.  3  ust.  1  uznk  –  jako  działania  sprzecznego  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli 

zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. 

Rynek  krajowy  zespołów  kogeneracyjnych  zasilanych  zarówno  paliwem  biogazowym  jak  i 

gazem  ziemnym  jest  rynkiem  niszowym  i  na  przestrzeni  roku  w  Polsce  jest  sprzedawane 

kilka  do  kilkunastu  instalacji  opartych  o  silniki  gazowe  lub  biogazowe  o  mocy  powyżej  0,6 

MWe.  Wykonanie  silnika  przystosowanego  do  pracy  na  biogazie  wymaga  zastosowania 

droższych  materiałów,  które  są  bardziej  odporne  na  korozję,  gdyż  paliwo  tego  typu 

charakteryzuje  się  zawartością  związków  siarki,  które  uszkodziłyby  silnik  przeznaczony  do 

pracy  na  gazie.  Silniki  przeznaczone  do  pracy  na  biogazie  są  droższe  o  kwotę  stanowiącą 

około 3-5 % ceny urządzenia pracującego na gazie ziemnym. Nie bez znaczenia pozostaje 

fakt,  iż  Zamawiający  wymagał  dostarczenia  zespołów  z  prądnicą  wytwarzającą  prąd  o 

napięciu  6,3  kV  (tzw.  średnie  napięcie)  zamiast  prądnic  standardowo  stosowanych  dla 

napięcia niskiego, tj. 0,4 kV. Taka zmiana pociąga za sobą wzrost ceny urządzenia o ok. 15-

20%.  Odwołujący  wskazał  na  dostawy  realizowane  przez  C.  oparte  na  tym  samym  typie 

agregatu, którego cena wyniosła wówczas za jeden zespół kogeneracyjny przystosowany do 

pracy  na  biogazie  lub  gazie  ziemnym  4.304.810,00  zł  netto  (str.  13  JEDZ  wraz  z  listem 

referencyjnym  od  V.  P.  S.A.)  oraz  dostawę  agregatu  typu  (…)  o  wartości  2.152.500,00  zł 

brutto (przystosowany do pracy na gazie oraz  z prądnicą o napięciu 0,4 kV – str. 14 JEDZ 

wraz  z  referencją  od  G.  E.  E.).  Ponadto,  wykonawca  wskazał  na  dostawę  agregatu 

kogeneracyjnego  o  mocy  o  połowę  niższej  niż  zaoferowane  dla  GOS  w  Ł.  za  kwotę 

1.543.900,00  zł  netto,  co  jest  kwotą  porównywalną  z  kwotą  za  jeden  zespół  o  mocy  1,2 

MWe, który powinien być minimum 1,5-2 razy droższy (str. 14 JEDZ oraz referencja MPWiK 

G.). 

Ofertę  sporządzoną  w  oparciu  o  dokładnie  ten  sam  typ  silnika,  tj.  (...),  złożyło  w  tym 

postępowaniu  konsorcjum  firm  I.  S.A.  oraz  T.  a.s.  za  kwotę  4.100.000,00  zł  netto 

(5.043.000,00 zł brutto).  

Gdyby  C.  zaoferował  urządzenie  w  cenie  porównywalnej  z  ceną  średnią  dla  tego  typu 

urządzeń i nie przeniósł znacznej części ceny urządzeń w koszt modernizacji pomieszczeń i 

serwisu,  ranking  wykonawców  prezentowałby  się  inaczej  (wykonawca  ten  nie  znalazłby  się 

na  pierwszym  miejscu).  Złożenie  oferty  w  kwestionowanym  kształcie  nie  może  być  uznane 

za zgodne z dobrymi obyczajami, w rozumieniu przywołanych tez prezentowanych przez KIO 

oraz  doktrynę.  Treść  oferty  powinna  być  nakierowana  na  pełne  zaspokojenie  interesów 

Zamawiającego.  Zajęcie  pierwszego  miejsca  w  rankingu  wykonawców  powinno  być 

naturalną konsekwencją tego, że zwycięska oferta jest po prostu uczciwie najkorzystniejsza, 

najlepsza  ze  wszystkich,  dająca  najwyższą  jakość  ocenioną  przez  pryzmat  interesu 

zamawiającego.  

Zachowanie  C.  godzi  w  interes  Odwołującego,  którego  oferta  złożona  została  z 

poszanowaniem  obowiązujących  przepisów  prawa,  z  uwzględnieniem  uzasadnionych 

potrzeb i interesów Zamawiającego. Ponadto, złożenie oferty przez C. godzi także w interesy 

bezpośrednio  klienta  (zamawiającego).  Jej  przyjęcie  nie  było  konsekwencją  zaoferowania 

obiektywie wyższej jakości przy wyższej o ok. 1,4 mln zł cenie.   

Ad. Zarzut 2 i 3    

Wykonawcy  składali  wypełniony  formularz  C  –  harmonogram  rzeczowo-finansowy  serwisu 

agregatów  prądotwórczych.  Zakres  usług  serwisowych  określony  został,  jako  podlegający 

tzw.  prawu  opcji.  Zakres  czynności  serwisowych  na  etapie  realizacji  zamówienia 

Zamawiający uzależnił od swoich faktycznych potrzeb. Także rozliczenia zostały uzależnione 

od  faktycznie  wykonanych  czynności  (zakres  usług  serwisowych  może  być  zmienny  – 

przykładowo:  dany  element  urządzenia  może,  ale  nie  musi  być  wymieniony  po  określonym 

czasie).  By  poznać  ceny  za  poszczególne  czynności  serwisowe  Zamawiający  wskazał 

przykład  wypełnienia  załącznika  dla  kontroli  i  regulacji  luzów  zaworowych  oraz  przeglądu 

turbosprężarki.  Należało  zatem  uznać,  zgodnie  z  logiką,  iż  oczekiwał  wskazania  czasu 

dokonania  poszczególnych  czynności  oraz  cen  za  każdą  czynność  wchodzącą  w  zakres 

usługi  serwisowej  wykonywanej  po  przepracowaniu  określonej  ilości  mth.  Tylko  takie 

rozwiązanie pozwoliłoby ocenić koszt danej usługi serwisowej jako sumy wynagrodzenia za 

wszystkie czynności realizowane w danym etapie. 

C.  przedstawiła  harmonogram  na  poziomie  zbyt  ogólnym,  niezgodnym  z  zaleceniami 

Zamawiającego.  Dokonano  „pakietowania”  czynności  serwisowych  wchodzących  w  zakres 

jednej  usługi  serwisowej  podając  jedynie  ogólną  cenę  za  daną  usługę.  Z  oferty  nie  wynika 

kluczowy element – tj. sposób wyliczenia wynagrodzenia za usługę serwisową w przypadku 

gdy  nie  wszystkie  czynności  wymienione  w  zakresie  tej  usługi  zostaną  przeprowadzone. 

Sytuacja ta powinna być uznana za złożenie oferty niezgodnej z siwz.  

Do  postępowania  odwoławczego  przystąpił  po  stronie  Zamawiającego  wykonawca  C.  E.  S. 

C.  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  (dalej  zwany  C.),  a  po  stronie  Odwołującego 

Wykonawca E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwany E.). 

Zamawiający  w  piśmie  procesowym  złożonym  na  posiedzeniu  niejawnym  złożył  odpowiedź 

na odwołanie wnosząc o jego oddalenie w całości. 

II. 

Sygn. akt KIO 1301/17 

W odwołaniu oznaczonym sygnaturą akt KIO 1301/17 Odwołujący – E. Sp. z o.o. (dalej jako 

Odwołujący E.) zarzucił Zamawiającemu dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty C. 

E. S. Sp. z o.o. („C.”), z naruszeniem przepisów ustawy tj.: 

1.  Art.  90  ust.  1  Pzp  poprzez  brak  wezwania  wykonawcy  H.-E.  Sp.  z  o.o.  do  złożenia 

wyjaśnień  w  kwestii  rażąco  niskiej  istotnej  części  składowej  ceny  za  wykonanie 

modernizacji  budynku  Elektrociepłowni  oraz  poprzez  brak  wezwania  wykonawcy  C.  do 

złożenia  wyjaśnień  w  kwestii  rażąco  niskiej  istotnej  części  składowej  ceny  za 

ś

wiadczenie  dostawy  agregatów  w  ramach  zamówienia,  mimo  że  w  obu  przypadkach 

oferty zawierają rażąco niskie ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  poprzez  brak  odrzucenia  oferty  wykonawcy  H.  oraz  oferty 

wykonawcy  C.  z  uwagi  na  zawarcie  w  nich  rażąco  niskiej  ceny  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia; 

3.  art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy H. z uwagi na 

fakt,  iż  jej  treść  nie  odpowiada  treści  siwz  w  zakresie  braku  wypełnienia  części 

załącznika C w części oznaczonej jako „deklarowany czas wyłączenia – godz”; 

4.  art. 89 ust. 1 pkt 3 Pzp w zw. z art. 3 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 

kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  poprzez  zaniechanie  odrzucenia 

oferty wykonawcy H. oraz zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy C. pomimo faktu, iż 

ich  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  polegający  na  sprzedaży  usług  i 

towarów poniżej kosztów ich świadczenia/wytworzenia; 

5.  art. 89 ust. 1 pkt 3 Pzp w zw. z art. 3 ust. 1 uznk poprzez zaniechanie odrzucenia oferty 

wykonawcy  C.  pomimo,  iż  wykonawca  ten  dopuścił  się  czynu  nieuczciwej  konkurencji, 

czyli  działania  sprzecznego  z  dobrymi  obyczajami,  które  zagraża  lub  narusza  interes 

innego  przedsiębiorcy  poprzez  podanie  niewiarygodnie  wysokiej  ilości  godzin  pracy 

każdego  agregatu  w  ciągu  24  miesięcy,  co  miało  wpływ  na  zwiększenie  punktacji  tego 

wykonawcy i wyższą pozycję w rankingu wykonawców. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności wyboru najkorzystniejszej oferty, odrzucenie ofert wykonawców C. i H., dokonanie 

ponownej  czynności  badania  i  oceny  ofert,  dokonanie  wyboru  oferty  Odwołującego  jako 

najkorzystniejszej. 

W odniesieniu do oferty wykonawcy H.: 

- zarzut rażąco niskiej ceny. 

Odwołujący  kwestionuje  wysokość  jednego  ze  składników  cenowych  –  dotyczący  kosztów 

modernizacji elektrociepłowni (156.210,00 zł), jako rażąco niski, na co wskazuje porównanie 

z  ofertami  innych  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty  w  postępowaniu.  Najniższa  kwota 

proponowana  przez  innego  wykonawcę  (Odwołującego)  to  1.890.510,00  zł,  a  pozostałe 

mieszczą  się  w  przedziale  2,2  mln  –  4,2  mln.  Z  powyższego  wynika,  iż  kwota 

zaproponowana  przez  H.  odbiega  w  istotny  sposób  od  wartości  rynkowej  proponowanej 

przez pozostałych wykonawców. Odwołujący mógł zaoferować niższą cenę, gdyż znajdujące 

się  w  posiadaniu  Zamawiającego  agregaty  są  dystrybuowane  przez  Odwołującego,  co 

powoduje, że koszty dostosowania mogą być niższe z uwagi na kompatybilność sprzętową. 

Zamawiający  był  zobowiązany  wezwać  wykonawcę  H.  do  złożenia  wyjaśnień  na  podstawie 

art.  90  ust.  1  Pzp,  gdyż  istotna  część  składowo  ceny  była  istotnie  niższa,  niż  wartość 

zamówienia  i  średnia  arytmetyczna  wynikająca  z  pozostałych  ofert,  co  powinno  wywołać 

wątpliwość  Zamawiającego.  W  ocenie  Odwołującego,  trudno  jest  wyjaśnić  tak  niską  cenę 

przy uwzględnieniu opisanych w załączniku nr 1 do siwz prac modernizacyjnych. Co istotne, 

koszty  modernizacji  miały  obejmować  pełen  zakres  prac  opisanych  w  siwz  i  stanowiły 

podstawę  do  przyznania  punktów  poszczególnym  wykonawcom  w  ramach  oceny  ofert  w 

kryterium (pkt 16 siwz). 

- brak danych  

Oferta  wykonawcy  H.  nie  zawiera  wypełnionego  zgodnie  z  wymaganiami  Zamawiającego 

załącznika C, stanowiącego ofertę (zgodnie z pkt 7 siwz, str. 5). Znajdują się bowiem puste 

pola  w  części  dotyczącej  „deklarowany  czas  wyłączenia  –godz.”  (od  przeglądu  nr  11  do  nr 

17).  Brak  ten  ma  wpływ  na  obliczenie  punktacji  w  kryterium,  gdyż  od  okresu  pracy 

urządzenia  zależy  również  przyznanie  określonej  liczby  punktów.  Brak  danych  nie  pozwala 

na  weryfikację  deklarowanego  czasu  pracy  urządzenia.  Powyższe  wskazuje,  że  oferta 

powinna być odrzucona  na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, gdyż Zamawiający  wyraźnie 

wskazał, iż brak wypełnienia pól będzie skutkować odrzuceniem oferty. Brakujące dane nie 

mogą  być  uzupełnione,  gdyż  dotyczą  parametrów  oferowanego  sprzętu  i  jego  obsługi. 

Załącznik  C  nie  miał  służyć  potwierdzeniu,  iż  określone  dostawy  spełniają  wymagania 

Zamawiającego, zatem nie był wskazany na podstawie art. 25 ust. 1pkt 2 Pzp i stanowi treść 

oferty, ocenianą w kryterium techniczno-jakościowym. 

W odniesieniu do wykonawcy C.:   

- zarzut dotyczący rażąco niskiej ceny za dostawę. 

Odwołujący  kwestionuje  jako  rynkowy  składnik  ceny  dotyczący  dostawy  agregatów 

(3.075.000,00 zł), który odbiega o ok. 35 % od średniej wszystkich cen zaproponowanych za 

ten  element  w  postępowaniu  (4.695.809,55  zł).  Odwołujący  zaoferował  te  same  agregaty 

(pod  inną  nazwą),  co  jest  wstanie  stwierdzić,  jako  dystrybutor  producenta  C.  E.  S.  (M.). 

Zamawiający powinien powziąć wątpliwości, które powinny skłonić do wezwania wykonawcy 

do złożenia wyjaśnień w sprawie podejrzenia rażąco niskiej ceny. 

- deklarowana ilość mtg pracy każdego agregatu w ciągu 24 m-cy.   

Odwołujący kwestionuje zadeklarowaną ilość motogodzin pracy każdego agregatu – 17.298 

mtg,  ocenianą  w  ramach  kryterium  oceny  ofert,  niemożliwą  do  osiągnięcia.  Zadeklarowana 

ilość godzin jest zbliżona do ilości obliczonej dla 365 dni w roku kalendarzowym i 24 godzin 

na dobę (8.760) w ciągu dwóch lat (17.520 godzin pracy). Według wiedzy Odwołującego nie 

jest możliwe aby urządzenie mogło pracować przez taki czas, przy uwzględnieniu czasu na 

przeglądy techniczne oraz ewentualne awarie w okresie 24 miesięcy. 

Wykonawca C. w załączniku C przedstawił plan serwisu agregatów, na który przewidział 198 

mtg,  co  pozostawia  na  ewentualne  awarie  24  mtg  w  okresie  dwóch  lat.  Przyjmując,  że 

lokalizacja  siedziby  wykonawcy  C.  znajduje  się  w  okolicach  K.  (ok.  3,5  godziny  jazdy 

samochodem) oraz biorąc pod uwagę fakt, iż serwis dopiero będzie diagnozował awarię na 

miejscu,  konieczny  jest  czas  na  zamówienie  części  zamiennych  i  czas  ich  dostawy  od 

producenta  (wg  doświadczenia  Odwołującego  dostawa  jest  możliwa  na  następny  dzień 

roboczy od chwili złożenia zamówienia). Wieloletnie doświadczenie wskazuje, że agregaty w 

innych  lokalizacjach  są  w  stanie  osiągnąć  między  8.100  a  8.200  mtg  rocznej  bezawaryjnej 

pracy i to pracując na gazie naturalnym, a nie na biogazie z oczyszczalni ścieków. Taki też 

czas jest deklarowany w innych postępowaniach przetargowych. Postępowanie C. może być 

kwalifikowane jako czyn nieuczciwej konkurencji z art. 3 ust. 1 uznk.  

- czyn nieuczciwej konkurencji.   

Nie  może  budzić  wątpliwości,  iż  samo  oferowanie  rażąco  niskiej  ceny  za  realizację 

przedmiotu zamówienia stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, co stanowi osobną przesłankę 

odrzucenia oferty (art. 89ust. 1 pkt 3 Pzp). 

Istnieje podejrzenie, że wykonawcy H. i C. dokonali pewnych manipulacji składnikami ceny w 

taki  sposób  by  w  konkretnych  składnikach  uzyskać  najwyższą  punktację  (w  części 

modernizacji – wykonawca H., a w części dostawy –  wykonawca C.), co spełnia przesłanki 

czynu nieuczciwej konkurencji. Swoje stanowisko Odwołujący poparł orzeczeniami KIO.  

Do  postępowania  odwoławczego  przystąpili  po  stronie  Zamawiającego  H.-E.  Spółka  z 

ograniczoną odpowiedzialnością oraz C. E. S. C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. 

Zamawiający  w  piśmie  procesowym  złożonym  do  akt  sprawy  na  posiedzeniu  niejawnym 

odniósł się do zarzutów wnosząc o oddalenie odwołania w całości. 

Stanowisko Izby 

Do  rozpoznania  odwołań  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst 

jednolity  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164),  tj.  po  zmianie  dokonanej  ustawą  z  dnia  29  sierpnia 

2014  r.  o  zmianie  ustawy  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U  poz.  1232),  zwanej  dalej 

„Ustawą”.    

W pierwszej  kolejności  Izba  odniosła  się  do  wniosku  Przystępującego  H.-E.  w  sprawie  KIO 

1301/17  o  odrzucenie  odwołania  na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  7  Ustawy  w  związku  z 

brakiem  umocowania  dla  osoby  podpisującej  i  wnoszącej  odwołanie.  Przystępujący  na 

posiedzeniu  wskazywał,  iż  w  odniesieniu  do  odwołania  E.  sp.  z  o.o.  zachodzi  podstawa  do 

jego  odrzucenia,  jako  wniesionego  przez  podmiot  nieuprawniony,  do  czego  podstawę 

wywodził  z  zakresu  pełnomocnictwa  udzielonego  Dyrektorowi  L.  N.,  przedłożonego  wraz  z 

pełnomocnictwem dla radcy prawnego, który wniósł/podpisał odwołanie. W jego ocenie, treść 

pełnomocnictwa  nie  uprawniała  do  tego,  aby  wskazany  w  nim  Dyrektor  mógł  skutecznie 

umocować  radcę  prawnego  do  wniesienia  odwołania.  Nie  umocowuje  ono  bowiem  do 

reprezentowania  Spółki  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  (określony  rodzaj  organów  nie 

uwzględnia  KIO),  a  ponadto  nie  wynika,  aby  obejmowało  ono  legitymację  do  wnoszenia 

ś

rodków ochrony prawnej, przewidzianych Ustawą, do czego konieczne byłoby przedłożenie 

pełnomocnictwa rodzajowego. Nawet gdyby przyjąć, że Krajowa Izba Odwoławcza mieści się 

w  pojęciu  organów  wskazanych,  to  z  treści  pkt  11  pełnomocnictwa  wynika  uprawnienie  do 

delegowania  wymienionych  w  pełnomocnictwie  uprawnień  na  upoważnionego  do  tego 

członka  kadry  kierowniczej  spółki  E.  W  odpowiedzi  na  ten  wniosek,  Odwołujący  E.  na 

posiedzeniu  przedstawiło  oryginał  pełnomocnictwa  z  dnia  28.06.2017  r.,  udzielonego  przez 

Członków  Zarządu,  wpisany  w  KRS,  w  którego  treści  wskazano  na  umocowanie  dla  radcy 

prawnego  W.  W.,  który  podpisał  i  wniósł  odwołanie,  do  reprezentowania  mocodawcy  w 

postępowaniu  wszczętym  na  skutek  wniesienia  odwołania  dotyczącego  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  organizowanego  przez  obecnego  Zamawiającego. 

Ponadto, w treści potwierdzono umocowanie radcy prawnego do czynności już dokonanych 

przez niego, w ramach wyżej wskazanego postępowania odwoławczego, w szczególności do 

wniesienia odwołania. 

Izba  oddalając  wniosek  Przystępującego  H.-E.  uznała,  iż  w  świetle  przedłożonego  na 

posiedzeniu  pełnomocnictwa,  ewentualne  wątpliwości,  jakie  mogło  budzić  pełnomocnictwo 

załączone  do  odwołania,  udzielone  Dyrektorowi,  straciły  na  znaczeniu.  Ewentualne 

niedopatrzenie  Izby,  która  mogła  wezwać  do  uzupełnienia  pełnomocnictwa  przed 

skierowaniem odwołania na posiedzenie niejawne prowadzone z udziałem stron, nie stało na 

przeszkodzie do tego, aby uznać za prawnie skuteczne i dopuszczalne w świetle przepisów 

kodeksu cywilnego, potwierdzenie skuteczności jednostronnej czynności prawnej dokonanej 

w  cudzym  imieniu  bez  umocowania  lub  z  przekroczeniem  jego  zakresu  (art.  104  k.c.). 

Ważność  takiej  czynności  uzależniona  jest  zatem  od  potwierdzenia  przez  osobę,  w  której 

imieniu  została  dokonana,  co  w  niniejszej  sprawie  nastąpiło  poprzez  udzielenie 

pełnomocnictwa  przez  Członków  Zarządu  Spółki,  w  której  imieniu  odwołanie  zostało 

wniesione, w którego treści wprost potwierdzono umocowanie radcy prawnego do czynności 

już dokonanych przez niego, w ramach wyżej wskazanego postępowania odwoławczego, w 

szczególności  do  wniesienia  odwołania.  Skutkiem  potwierdzenia  czynności  wniesienia 

odwołania jest uznanie, iż odwołanie zostało wniesione przez podmiot uprawniony, a zatem 

nie  było  podstawy  faktycznej  do  tego,  aby  wniosek  o  odrzucenie  odwołania  mógł  być 

pozytywnie rozpatrzony. 

Rozpoznając  odwołanie  Izba  miała  na  uwadze  stan  faktyczny  ustalony  w  oparciu  o 

dokumentację  postępowania  złożoną  do  akt  sprawy  w  kopii  poświadczonej  za  zgodność 

przez  Zamawiającego,  w  tym  specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (siwz),  protokół 

wraz z załącznikami, w tym oferty.  

Izba ustaliła i zważyła. 

Zamawiający  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  pod  nazwą 

„Modernizacja  Elektrociepłowni  w  Grupowej  Oczyszczalni  Ścieków  Łódzkiej  Aglomeracji 

Miejskiej.  W  pkt  3  siwz  (opis  przedmiotu  zamówienia)  wskazał,  iż  przedmiot  obejmuje 

wykonanie  dokumentacji  projektowej,  niezbędną  modernizację  Elektrociepłowni,  sprzedaż  i 

dostarczenie  dwóch  kompletnych  fabrycznie  nowych,  kogeneracyjnych  zespołów 

prądotwórczych  do  produkcji  energii  z  biogazu,  montaż  i  uruchomienie  zespołów 

prądotwórczych,  dostarczenie  nowego  systemu  sterowania  trzeciego  istniejącego  agregatu 

(…)  i  dostosowanie  do  współpracy  z  nowymi  agregatami,  wymiana  nadrzędnego  systemu 

sterowania elektrociepłownią (…), 24 miesięczny serwis agregatów (wg zakresu określonego 

w  załączniku  do  umowy  –  załącznik  C  do  formularza  ofertowego),  zapewnienie  części 

zamiennych, które będą niezbędne do przeprowadzenia przeglądów, remontów i napraw.  

Zamawiający  przewidział  prawo  opcji  w  zakresie 24  miesięcznego  serwisu  agregatów,  przy 

minimalnym poziomie całego zamówienia, liczonego dla każdego agregatu netto jako suma 

należności  za  wykonane  przeglądy  dla  8 000  mtg  i  przy  maksymalnym  poziomie  całego 

zamówienia netto jako suma należności za wykonane przeglądy przewidzianych dla 16 000 

mtg. 

Cenę oferty należało wyliczyć według własnej kalkulacji zgodnie z formularzem ofertowym – 

załącznikiem nr 2 do siwz. W formularzu Zamawiający wymagał wskazania ceny: za zakup i 

dostarczenie  dwóch  nowych  agregatów  ko  generacyjnych  oraz  za  wykonanie  dokumentacji 

projektowej  (Część  I  umowy  Zakres  I  -  §  3  wzoru  umowy  oraz  Załącznik  nr  1  do  siwz)  ze 

wskazaniem na dwie składowe oraz cenę ogółem brutto (pkt 1), koszt modernizacji budynku 

elektrociepłowni (Część I umowy Zakres II - § 3 wzoru umowy oraz Załącznik nr 1 do siwz) – 

(pkt 2); koszt eksploatacji dwóch nowych agregatów kogeneracyjnych, liczony w okresie 24 

m-cy  od  momentu  przekazania  do  eksploatacji  (pkt  3).  Część  I  umowy  została  opisana  we 

wzorze  (załącznik  nr  5  do  siwz)  jako  obejmująca  zakres  projektowania,  montażu, 

uruchomienia – 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy i obejmuje dwa zakresy: 

Zakres I (16 tygodni od dnia zawarcia umowy): 

a)  dostarczenie  dokumentacji  projektowej  do  uzgodnień  Zamawiającemu  (dwa 

egzemplarze w wersji papierowej oraz 1 egzemplarz w wersji elektronicznej) – do 10 

tygodni od dnia zawarcia umowy; 

b)  opiniowanie przez Zamawiającego każdego zgłoszenia Wykonawcy, w terminie 7 dni 

od daty otrzymania zgłoszenia; 

c)  przekazanie 

Zamawiającemu 

ostatecznej 

uzgodnionej 

wersji 

dokumentacji 

projektowej  –  16  tygodni  od  dnia  zawarcia  umowy.  Jeden  egzemplarz  w  wersji 

papierowej zostanie zwrócony Wykonawcy po zatwierdzeniu; 

d)  uzyskanie uzgodnień i decyzji administracyjnych, o ile będzie to wymagane; 

e)  zakup i dostarczenie dwóch nowych agregatów ko generacyjnych. 

Zakres  II  (36  tygodni  od  upływu  terminu  wykonania  Zakresu  I)  –  modernizacja  budynku 

elektrociepłowni: 

a)  adaptacja budynku elektrociepłowni; 

b)  dostawa, wykonanie, montaż, zgodnie z warunkami przetargowymi, zakończonego 72 

godz.  Ruchem  Próbnym  potwierdzającym  parametry  oferowane  przez  Wykonawcę 

oraz szkoleniem personelu Zamawiającego w zakresie pełnej obsługi; 

c)  modernizacja istniejącego agregatu DEUTZ (trzeciego agregatu); 

d)  wykonanie i sprawdzenie „czarnego startu” i „pracy wysypowej”; 

e)  protokolarne przekazanie przedmiotu zamówienia Zamawiającemu. 

Część  II  umowy  dotyczy  serwisu  obejmującego  24  m-ce  dla  każdego  agregatu,  licząc  od 

przekazania do eksploatacji. Przewidywane terminy przeglądów wyznaczane będą zgodnie z 

załącznikiem  nr  1  do  umowy  (załącznik  C  do  formularza  ofertowego).  Zgodnie  z  §  5  ust.  3 

wzoru  umowy,  wynagrodzenie  za  serwis  będzie  ustalane  zgodnie  z  załącznikiem  nr  do 

umowy (załącznik C do formularza ofertowego). 

Rozliczenie  za  wykonanie  części  I  umowy  odbywać  się  będzie  fakturami  częściowymi  po 

wykonaniu zakresu I i II według cen z formularza ofertowego (§ 6 wzoru umowy). Rozliczenie 

za  wykonanie  część  II  umowy  odbywać  się  będzie  fakturami  częściowymi  po  wykonaniu 

przeglądów (§ 7 wzoru umowy). 

Zamawiający  określił  pięć  kryteriów  oceny  ofert,  według  których  przyznawał  punkty 

odpowiednio: 

1.  cena brutto (formularz oferty, pkt 1 – ogółem z VAT) – 50 pkt; 

2.  koszt  modernizacji  budynku  elektrociepłowni  w  zakresie  części  I  umowy  zakres  II 

(formularz oferty, pkt 2 z VAT) – 20 pkt; 

3.  koszt eksploatacji (formularz oferty, pkt 3 z VAT) – 10 pkt; 

4.  moc elektryczna agregatu (załącznik nr A do formularza ofertowego, pkt 12) – 10 pkt; 

5.  deklarowana ilość mtg pracy dla każdego agregatu w ciągu 24 m-cy (formularz oferty, 

pkt 7) – 10 pkt. Dla tego kryterium Zamawiający określił minimalną ilość 16 000 mtg. 

Zgodnie  z  pkt  7  siwz  ofertę  stanowiły:  wypełniony  i  podpisany  formularz  ofertowy  z 

załącznikami  nr  A,  B,  C,  które  należało  wypełnić.  Załącznik  nr  A  zawierał  dane  techniczne 

oferowanych agregatów, prezentowane w tabeli (19 pozycji). Załącznik nr B dotyczył kosztów 

eksploatacji dwóch nowych agregatów kogeneracyjnych liczonych w okresie 24 miesięcy od 

momentu przekazania do eksploatacji, przy założeniu czasu pracy agregatów – 32 000 mtg, 

liczony: 8 000 mtg/1 rok/jeden agregat x 2 lata x 2 agregaty – 32 000 mtg. Wykonawcy mieli 

wypełnić  tabelę  zawierającą  dwie  pozycje:  koszt  serwisu  i  koszt  części  zamiennych  i 

materiałów.  Załącznik  nr  C  prezentować  miał  wykaz  przewidywanych  serwisów  w  zakresie 

zgodnym  z  dokumentacją  techniczną  i  wymaganiami  producenta  agregatów  w  okresie  do 

remontu kapitalnego.  

W  postępowaniu  złożone  zostało  siedem  ofert,  z  których  dwie  Zamawiający  odrzucił  i 

dokonał  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  C.,  z  ceną  całkowitą  brutto  7.661.784,98  zł 

(łącznie  uzyskała  74,57  pkt),  kolejną  według  punktacji  przyznanej  w  kryteriach  oceny  jest 

oferta  Odwołującego  H.  z  ceną  6.213.960,00  zł  brutto  (łącznie  uzyskała  71,86  pkt),  na 

trzeciej pozycji została sklasyfikowana oferta Odwołującego E. z ceną brutto 6.448.725,18 zł 

(łącznie uzyskała  60,5 pkt). Kolejne dwie oferty konsorcjum I./T. z ceną 8.868.300 zł brutto 

oraz E.(2) 9.734.412,37 zł brutto uzyskały odpowiednio: 45,85 pkt oraz 50,7 pkt.   

W ofercie C. w pkt 1 formularza ofertowego wskazało kwotę ogółem z VAT 3.075.000,00 zł w 

tym za zakup i dostarczenie dwóch agregatów kogeneracyjnych kwotę netto 2.480.000,00 zł 

oraz za wykonanie dokumentacji projektowej 20.000,00 zł netto. Koszt modernizacji budynku 

elektrociepłowni  Wykonawca  oszacował  na  kwotę  brutto  3.274.604,40  zł  (pkt  2  formularza 

ofertowego). Koszty eksploatacji dwóch agregatów w okresie 24 miesięcy zostały wyliczone 

na kwotę brutto 1.312.180,58 zł. (pkt 3 formularza ofertowego). Deklarowana ilość mtg pracy 

każdego agregatu w ciągu 24 m-cy wynosi 17 298 mtg. 

W  ofercie  H.-E.  Sp.  z  o.o.  w  pkt  1  formularza  ofertowego  wskazało  kwotę  ogółem  z  VAT 

5.526.390,00  zł  w  tym  za  zakup  i  dostarczenie  dwóch  agregatów  kogeneracyjnych  kwotę 

netto 4.423.000,00 zł oraz za wykonanie dokumentacji projektowej 70.000,00 zł netto. Koszt 

modernizacji budynku elektrociepłowni Wykonawca oszacował na kwotę brutto 156.210,00 zł 

(pkt 2 formularza ofertowego). Koszty eksploatacji dwóch agregatów w okresie 24 miesięcy 

zostały wyliczone na kwotę brutto 531.360,00 zł. (pkt 3 formularza ofertowego). Deklarowana 

ilość mtg pracy każdego agregatu w ciągu 24 m-cy wynosi 17 000 mtg.  

W ofercie E. w pkt 1 formularza ofertowego wskazało kwotę ogółem z VAT 3.874.500,00 zł w 

tym za zakup i dostarczenie dwóch agregatów kogeneracyjnych kwotę netto 3.141.000,00 zł 

oraz za wykonanie dokumentacji projektowej 9.000,00 zł netto. Koszt modernizacji budynku 

elektrociepłowni  Wykonawca  oszacował  na  kwotę  brutto  1.890.510,00  zł  (pkt  2  formularza 

ofertowego). Koszty eksploatacji dwóch agregatów w okresie 24 miesięcy zostały wyliczone 

na kwotę brutto 683.715,18 zł. (pkt 3 formularza ofertowego). Deklarowana ilość mtg pracy 

każdego agregatu w ciągu 24 m-cy wynosi 16 222 mtg.

Uwzględniając powyższe Izba zważyła. 

I. 

Odwołanie H.-E. (sygn. akt KIO 1297/17). 

Oddala odwołanie.  

Zarzuty  Odwołującego  dotyczyły  oferty  wybranej  C.,  w  stosunku  do  której  Odwołujący 

wskazywał na podstawy do jej odrzucenia z dwóch niezależnych przesłanek opisanych w art. 

89 Ustawy, tj. pkt 2 i pkt 3 Ustawy.  

Zaczynając  od  tej  drugiej,  tj.  uznania,  iż  złożenie  tej  oferty  stanowił  czyn  nieuczciwej 

konkurencji Izba miała na uwadze w szczególności wytyczne Zamawiającego, jakie wynikały 

z  opisu  przedmiotu  zamówienia,  kształtujące  sposób  kalkulacji  ceny  oferty, której  składowe  

były prezentowane w trzech pozycjach formularza ofertowego. 

Zarzut  został  skonstruowany  w  oparciu  o  kalkulację  ceny  za  dostawę  dwóch  agregatów 

wyszczególnioną  w  pozycji  pierwszej  formularza  ofertowego,  która  miała  być  zaniżona  w 

stosunku  do  rzeczywistych  kosztów  zakupu  i  dostawy,  a  przeniesionych  do  innych 

elementów  zamówienia  (modernizacji  oraz  serwisu).  Odwołujący  dowodził  tezy  o  „inżynierii 

cenowej”  w  oparciu  o  porównanie  cen  oferowanych  w  tym  postępowaniu  przez  konsorcjum 

I./T. za generator zaoferowany z tym samym typem silnika (...) za cenę netto 4.100.000,00 zł 

(5.043.000,00  zł  brutto).  Ponadto,  dowodem  na  zaniżenie  kosztów  zakupu  generatorów 

miały  być  dostawy  wskazane  w  referencjach  załączonych  do  oświadczeń  w  JEDZ  przez 

wykonawcę C.. 

Dla  zachowania  precyzji,  należy  zauważyć,  iż  cena  z  pkt  1  formularza  ofertowego  C. 

stanowiła  składową  zakupu  i  dostarczenia  dwóch  agregatów  kogeneracyjnych  oraz 

wykonania  dokumentacji  projektowej.  Rzeczywista  cena  zakupu  i  dostawy  prezentowana  w 

lit. a poz. 1 formularza ofertowego – w ofercie C. wyniosła 2.480.000,00 zł netto (3.050.400 

zł  brutto),  a  w  ofercie  Odwołującego  4.423.000,00  zł  (5.440.290  zł  brutto).  Odwołujący 

prezentując zestawienie porównawcze ofert złożonych w postępowaniu nie skorygował kwot 

oferowanych  w  pkt  1  o  koszty  wykonania  dokumentacji  projektowej.  Powyższe  nie  miało 

jednak  wpływu  na  konstrukcję  zarzutu  oraz  jego  podstawę  faktyczną,  gdyż  Odwołujący 

odnosił  się  zasadniczo  do  kosztów  zakupu  agregatu  kogeneracyjnego,  który  odpowiadałby 

parametrom  technicznym,  jakie  wymagał  Zamawiający,  prezentując  dowody,  które  Izba 

oceniła w zgodzie z wytycznymi, jakie towarzyszą swobodnej ocenie dowodów przez organ 

rozstrzygający  o  zarzucie.  Zasadniczym  tłem  dla  zarzutu  czynu  nieuczciwej  konkurencji 

miało  być  przekonanie,  iż  C.  celowo  prezentowało  niższe  koszty  zakupu  i  dostawy 

agregatów w poz. 1 formularza ofertowego, aby uzyskać większą ilość punktów w kryterium 

„cena”,  a  koszty  o  jakie  miała  zostać  zaniżona  cena  dostawy,  miały  być  przeniesione  do 

dwóch  pozycji  kosztowych  formularza  ofertowego:  modernizacja  oraz  eksploatacja 

(zawierającą koszty przeglądów serwisowych).  

Odnosząc  się  do  dowodów  powołanych  przez  Odwołującego,  w  szczególności  referencji 

oraz informacji pozyskanych  ze strony internetowej C., Izba uznała, iż nie mają one waloru 

istotnego  dla  uznania  tezy  o  zaniżeniu  kosztów  zakupu  agregatów  kogeneracyjnych  za 

prawidłową.  Ponieważ  dostawy  prezentowane  w  referencjach  dotyczyły  urządzeń  o  innej 

konfiguracji,  w  szczególności  dotyczącej  silników,  które  stanowią  zasadniczy  element 

agregatów, Izba uznała, iż wnioski jakie prezentował Odwołujący nie mogły być przyjęte jako 

przekonujące.  Dowody  te  mogły  jedynie  wskazywać  na  wyceny  dokonywane  na  potrzeby 

innych  zamawiających,  które  były  podyktowane  warunkami  pracy  dla  agregatów,  w  tym  w 

szczególności różnym paliwem. Izba oceniła również dowody, jakie złożył Przystępujący C., 

w tym informacje pozyskane od producenta agregatów spółki C. E. S. GmbH z siedzibą w M. 

Przystępujący C. przedłożył mail z 6.7.2017 r. z potwierdzeniem ceny zakupu u producenta 

agregatu  G.  (…)  –  Biogas  –  6,3  kV  za  kwotę  276.500  euro/sztuka  (1.116.830,00  zł)  oraz 

informację  producenta  kierowaną  do  wszystkich  zainteresowanych  o  statusie  C.,  jako 

autoryzowanego  partnera  serwisowego  wszystkich  produktów  C.,  oraz  doświadczonego 

partnera przy realizacji projektu związanego z linią produktową M. (mail z 18.11.2017 r.).  

Złożone na rozprawie oświadczenia stron i uczestników, poparte dokumentami pozyskanymi 

od  producenta  marek  M.  oraz  C.,  tj.  spółki  C.  wskazywały  na  fakt  istnienia  podobnych 

warunków  sprzedaży  dla  obu  produktów,  które  są  produkowane  na  dwóch  liniach 

produkcyjnych (niebieska i żółta) w tej samej fabryce w M. Wskazuje na to przede wszystkim 

historia przejęcia produktów M. w 2013 r. przez C., która prowadzi strategię dwóch marek z 

C.  i  M.  Zarówno  żółte  agregaty  C.  jaki  i  rozwiązanie  w  zakresie  wytwarzania  energii  są 

oferowane i sprzedawane przez siec dealerską C., zaś niebieskie agregaty M. i rozwiązanie 

w  zakresie  wytwarzania  energii,  sprzedawane  są  na  rynku  bezpośrednio  oraz  przez 

istniejącą sieć dystrybucji M..  

Odnosząc powyższe do oferty C., zaoferowane agregaty z linii produktów M. (…), stanowią 

produkt  dostępny  bezpośrednio  u  producenta  lub  przez  istniejącą  sieć  dystrybucji. 

Wypowiedzi pełnomocników z rozprawy pozwalają stwierdzić, iż produkt z linii M. różni się od 

odpowiedniego  produktu  z  linii  C.,  jedynie  kolorem.  Powyższe  pozwalało  uwzględnić  ceny 

obu  produktów,  jakie  zostały  w  tym  postępowaniu  zaoferowane,  co  prezentowało  szerszy 

obraz, niż samo odniesienie się do jednej z czterech ofert, które również były sporządzone w 

oparciu o produkty C..      

Stąd,  poza  wyjaśnieniami  samego  wykonawcy  C.  oraz  dowodem  złożonym  na  rozprawie, 

pozostawały  do  porównania  ceny  oferowane  w  tym  postępowaniu  za  urządzenia  dwóch 

marek, które nie różnią się zasadniczymi elementami. W oparciu o zgodne wyjaśnienia stron 

i  uczestników  marki  M.  oraz  C.  Izba  uznała,  iż  stanowią  one  produkty  tej  samej  firmy  C.  i 

produkowane są na dwóch liniach produkcyjnych (żółta i niebieska) w tej samej fabryce w M. 

Z  oświadczenia  producenta  M.  GmbH  wynika,  że  agregaty  występujące  pod  dwoma 

nazwami  są  technicznie  całkowicie  identyczne  (oświadczenie  z  5.09.2013  r.).  Podobnie 

producent  C.  SARL  w  oświadczeniu  z  22.06.2017  r.,  który  przejął  w  październiku  2011  r. 

firmę M., potwierdził, iż produkty marki C. serii CG i produkty M. serii TCG są identyczne pod 

względem  sprawności  i  konserwacji  (…).  Obie  linie  produkcyjne  posiadają  taką  samą 

gwarancję producenta.  

Izba  uwzględniła  ceny  jakie  zostały  zaproponowane  za  produkty  z  tej  samem  rodziny,  tj. 

agregaty  marki  C.  serii  CG  i  produkty  M.  serii  TCG.  C.  zaoferował  agregat  (...)  za  cenę 

zakupu dwóch sztuk wraz z wykonaniem dokumentacji projektowej – 3.075.000,00 zł. brutto; 

Odwołujący  zaoferował  urządzenie  innego  producenta  (…).  Dla  linii  produktów  C.  oferty 

złożyli: E. jako przedstawiciel C. – spółki matki i zaoferowała za cenę brutto 3.874.500,00 zł 

(włączając  koszt  wykonania  dokumentacji  projektowej)  oraz  E.  S.  za  cenę  brutto 

9.915.323,44 zł; Konsorcjum I./T. zaoferowało produkt serii  M. za cenę  brutto 5.043.000,00 

zł;  Jak  wynika  z  powyższego  różnica  w  cenie  jest  zasadnicza  zarówno  w  odniesieniu  do 

produktów  serii  C.  jak  i  TCG,  co  można  upatrywać  w  różnej  polityce  sprzedaży 

przedstawicieli producentów, lub inne pozycji negocjacyjnej z uwagi na posiadany status, co 

wpisuje  się  w  praktykę  handlową  powszechnie  stosowaną  dla  sieci  sprzedaży  produktów. 

Powyższe porównanie nie daje zatem jednoznacznej odpowiedzi i wskazania, iż cena C. jest 

nierynkowa.  

W ocenie Izby, sposób kalkulacji ceny był podyktowany rozbudowaną konstrukcją formularza 

ofertowego,  który  uwzględniał  zakres  przedmiotu  zamówienia,  który  obejmował  nie  tylko 

dostawę  agregatów,  jako  zasadniczego  elementu  świadczenia,  ale  również  istotną  jego 

częścią  miała  być  modernizacja  budynku  oczyszczalni  wymagająca  zaprojektowania 

rozwiązania opartego na agregatach kogeneracyjnych. Zamawiający wyjaśniał, iż w cenie, w 

pozycji  1,  za  zakup  agregatów,  należało  uwzględnić  koszt  silnika  plus  generatora,  a 

pozostałe elementy i urządzenia towarzyszące związane z odbiorem ciepła tzw. kogeneracji, 

tj.  system  odprowadzania  spalin  (komin  i  przewody),  instalacja  do  zasilania  biogazem, 

podłączenie elektryczne mogły być zaadoptowane, stąd koszty dostarczenia agregatów, przy 

takiej możliwości, mogły być niższe niż te, jakie prezentuje Odwołujący, wliczając do kosztu 

urządzenia między innymi cały układ odzysku ciepła.

Powyższe  zasadniczo  dotyka  ważnego  aspektu  kalkulacji  ceny  ofertowej,  co  miało  swój 

wyraz  również  w  kryteriach  oceny,  w  których  obok  kosztów  zakupu  i  dostawy  agregatów 

Zamawiający wprowadził dwa kryteria dotyczące kosztów, tj. modernizacja oraz eksploatacja 

(serwis).  Nie  budziło  zastrzeżeń  uczestników  postępowania  odwoławczego  oraz  samych 

stron wskazanie przez Zamawiającego, iż na potrzeby wykonania zamówienia możliwa była 

adaptacja posiadanych już  instalacji, wykorzystywanych na potrzeby kogeneracji. Stąd opis 

przedmiotu  zamówienia  (pkt  3  ppkt  4  załącznika  nr  1  do  siwz),  na  jaki  wskazywał 

Odwołujący, zawierający się w pojedynczym zdaniu: dostawa i montaż dwóch kompletnych, 

fabrycznie  nowych  zespołów  prądotwórczych  z  silnikami  spalinowymi  tłokowymi  zasilanymi 

biogazem  z oczyszczalni wraz  z modułami odzysku ciepła  z chłodzenia silnika i spalin oraz 

układu  chłodzenia  (wymagania  dotyczące  każdego  zespołu  prądotwórczego  określono  w 

załączniku A do specyfikacji), nie dawał pełnego obrazu zakresu zamówienia. Odwołujący z 

opisu,  w  którym  Zamawiający  wskazał  na  moduł  odzysku  ciepła,  wywodził  wniosek  o 

konieczności  dostawy  (a  zatem  ujęcia  w  cenie  zakupu  agregatu  kogeneracyjnego)  pełnej 

infrastruktury  układu  odzysku  ciepła,  jako  integralnej  części  zespołu  kogeneracyjnego.  

Tymczasem  Zamawiający  w  załączniku  nr  1  do  siwz,  w  pkt  4  wytyczne  do  projektowania 

wskazał między innymi na wykonanie i modernizację instalacji i układów odbioru ciepła oraz 

włączenie  do  istniejących  systemów wraz  z  modernizacją  istniejącego  systemu  awaryjnego 

odbioru ciepła. 

W  ocenie  Izby,  należało  zatem  przyjąć,  iż  cena  dostawy  agregatu  kogeneracyjnego 

prezentowana  w  pkt  1  formularza  ofertowego  nie  musiała  obejmować  ceny  zakupu  całego 

zespołu kogeneracyjnego, a koszty wykonania i modernizacji modułów odzysku ciepła mogły 

zostać  wskazane  w  pozycji  2  formularza  ofertowego  koszt  modernizacji  budynku 

elektrociepłowni (Część I umowy Zakres II - § 3 wzoru umowy oraz Załącznik nr 1 do siwz). 

W trakcie rozprawy, również Odwołujący wprost przyznał, iż kalkulacja pozycji 2 formularza 

ofertowego  była  dowolna,  a  wykonawcy  mogli  różnie  określić  potrzeby  związane  z 

modernizacją budynku elektrociepłowni.  

W  §  3  wzoru  umowy  opisane  został  terminy  z  podziałem  na  zakresy  dla  części  I  umowy 

obejmującej  projektowanie,  montaż  i  uruchomienie  (12  miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy). 

Część  ta  została  opisana  dwoma  zakresami,  w  tym  zakres  I  obejmuje,  obok  wykonania 

dokumentacji  projektowej  wraz  z  czynnościami  towarzyszącymi  (opiniowanie,  uzgodnienia 

uzyskanie  decyzji),  zakup  i  dostarczenie  dwóch  nowych  agregatów  kogeneracyjnych  (lit.e). 

Natomiast  zakres  II  tej  części,  na  który  przewidziane  jest  36  tygodni  od  upływu  terminu 

wykonania zakresu I, dotyczy modernizacji budynku elektrociepłowni. Porównując formularze 

ofertowe  w  tym  kalkulacje  ceny  za  zakup  i  dostarczenie  dwóch  nowych  agregatów 

kogeneracyjnych  oraz  za  wykonanie  dokumentacji  projektowej  (poz.  1)  oraz    koszty 

modernizacji  budynku  elektrociepłowni  (poz.  2),  wszyscy  z  wyłączeniem  Odwołującego 

przyjęli  podobny  sposób  prezentacji  łącznej  kwoty  za  wykonanie  przedmiotu  zamówienia 

opisanego  w  załączniku  nr  1  do  siwz.  Podobieństwo  dotyczy  rozłożenia  kosztów  pomiędzy 

pozycją  1  i  2  formularza  ofertowego,  gdzie  wszyscy  wykonawcy  (z  pominięciem 

Odwołującego  H.-E.)  wskazali  wysokie koszty  modernizacji.  Koszty  modernizacji  przyjęte  w 

sześciu  ofertach  mieszczą  się  w  przedziale  od  1.890.510,00  zł  brutto  do  4.202.012,10  zł. 

brutto  (w  tym  przedziale  oferta  C.  wynosi  -  3.274.604,40  zł.  brutto).  Na  tym  tle,  to  oferta 

Odwołującego  H.-E.,  w  której  poziom  kosztów  modernizacji  został  ustalony  na  kwotę 

156.210,00 zł, wydaje się zaskakująco niski, a należy zauważyć, że pozwolił uzyskać w tym 

kryterium oceny maksymalną ilość punktów, tj. 20. Jednocześnie, pozostałe oferty otrzymały 

punkty w przedziale od 0,74 do 1,65 pkt. C. otrzymało w tym kryterium jedynie 0,94 pkt. 

Już tylko to czyni zarzut, rzekomej „inżynierii cenowej” niezasadny. Odnosząc się jednak do 

samej ceny zakupu i dostawy agregatu kogeneracyjnego, w ocenie Izby prezentowane ceny 

stanowią najlepsze odniesienie do tego aby ustalić, czy cena zakupu wskazana przez C. w 

poz.  1,  jest  ceną  rynkową  za  urządzenie  oferowane  na  potrzeby  konkretnego 

Zamawiającego  i  pracującej  już  oczyszczalni  ścieków.  Nawet  uwzględniając  różnice  w 

wycenie  kosztów  wykonania  dokumentacji  projektowej,  oferta  C.  była  jedną  z  trzech,  w 

których cena została skalkulowana na poziomie ponad 3 mln. złotych, chociaż byłą najniższą 

spośród  złożonych  w  postępowaniu  (3.075.000,00  zł  bruto). W pozostałych  dwóch  ofertach 

zaoferowano  cenę  3.591.600,00  zł  (B.-s.  –  oferta  odrzucona)  oraz  3.874.500,00  zł  (E.).  W 

ocenie Izby, cena prezentowana w pkt 1 formularza ofertowego nie była „sztucznie” zaniżona 

i  znajdowała  odzwierciedlenie  we  wskazanej  powyżej  informacji  o  uzyskanej  cenie  zakupu 

zaoferowanego agregatu kogeneracyjnego. W świetle powyższego, zarzut popełnienia czynu 

nieuczciwej konkurencji nie znalazł potwierdzenia, w szczególności brak było dowodów który 

skłaniałyby  do  przyjęcia,  iż  C.  dokonał  „inżynierii  cenowej”  w  celu  uzyskania  większej  ilości 

punktów w kryterium „cena”.   

Odnośnie drugiej podstawy mającej uzasadniać zarzut  zaniechania odrzucenia oferty C., tj. 

sposobu  wypełnienia  harmonogramu  rzeczowo-finansowego  serwisu  agregatów  Izba 

ustaliła, że Zamawiający w siwz przewidział prawo opcji w zakresie 24 miesięcznego serwisu 

agregatów, przy minimalnym poziomie całego  zamówienia, liczonego dla każdego agregatu 

netto  jako  suma  należności  za  wykonane  przeglądy  dla  8 000  mtg  i  przy  maksymalnym 

poziomie  całego  zamówienia  netto  jako  suma  należności  za  wykonane  przeglądy 

przewidzianych dla 16 000 mtg (pkt 3 opisu przedmiotu zamówienia). W załączniku nr 1 do 

siwz  (część  techniczna  specyfikacji),  jako  przedmiot  zamówienia  wskazany  został  między 

innymi serwis nowych dostarczonych agregatów prądotwórczych w okresie 2 lat, tj. po min. 

16000  godzin  każdy,  w  zakresie  zgodnym  z  określonym  w  załączniku  C  do  specyfikacji 

(dostawa  i  wymiana  części  przewidzianych  do  wymiany  podczas  przeglądu  wraz  z 

czynnościami  serwisowymi).  Koszt  przeglądów  serwisowych  miał  być  uwzględniony  w 

koszcie  eksploatacji  dwóch  nowych  agregatów  kogeneracyjnych,  prezentowanym  w  pkt  3 

formularza  ofertowego  –  zgodnie  z  wykazem  przewidywanych  przeglądów  serwisowych  w 

okresie 24 m-cy od momentu przekazania do eksploatacji, wg załącznika nr B do formularza 

ofertowego.  W  załączniku  nr  C  miał  być  wypełniony  i  podpisany  przez  wykonawcę  oraz 

zawierał wykaz przewidywanych serwisów w zakresie zgodnym z dokumentacją techniczną i 

wymaganiami  producenta  agregatów  w  okresie  do  remontu  kapitalnego.  Załącznik  ten 

zawierał  kolumny  dotyczące  czynności  do  wykonania,  typu  -  nazwy  kolejnych  przeglądów 

oraz kosztów (robocizna wraz z materiałem). Zgodnie z uwagą zamieszczoną przed tabelą, 

wykonawca miał wypełnić puste pola, a niewypełnienie skutkować miało odrzuceniem oferty. 

Zamawiający  przedstawił  przykładowy  sposób  wypełnienia  tabeli  dla  czynności:  kontrola  i 

regulacja  luzów  (ze  wskazaniem  czasu  pracy  agregatu  w  mtg)  oraz  przeglądu 

turbosprężarki. 

C. przedłożył wypełniony formularz C, wskazując na czynności oraz czas pracy agregatu dla 

poszczególnych  typy  przeglądów  (E10,  E30,  E40,  E50,  E60,  E70,  TC01,  TC02),  a  także 

koszty netto przeglądów (łącznie 36 pozycji). 

Odwołujący  zarzucił  niezgodność  harmonogramu  z  siwz,  uzasadniając  to  tym,  że  został  on 

sporządzony  na  poziomie  zbyt  ogólnym,  niezgodnym  z  zaleceniami  Zamawiającego. 

Dokonano  „pakietowania”  czynności  serwisowych  wchodzących  w  zakres  jednej  usługi 

serwisowej,  podając  jedynie  ogólną  cenę  za  daną  usługę.  Z  oferty  nie  wynika  kluczowy 

element  –  tj.  sposób  wyliczenia  wynagrodzenia  za  usługę  serwisową  w  przypadku,  gdy  nie 

wszystkie czynności wymienione w zakresie tej usługi zostaną przeprowadzone.  

Oddalając  w  tym  zakresie  odwołanie  Izba  uznała,  iż  siwz  nie  zawiera  szczególnych 

wytycznych, do jakich odnosi się Odwołujący. Można wnioskować, iż z podanego przykładu 

wywiódł  on,  iż  każda  czynność  serwisowa  powinna  być  oddzielnie  opisana  i  wyceniona,  co 

jednak nie zostało w taki sposób przez Zamawiającego wskazane. Tym samym, budowanie 

w  oparciu  o  niewyartykułowane  wymagania  co  do  szczegółowości  opisu  pozycji,  wnioski  o 

zakazie  grupowania  czynności  serwisowych,  nie  mogły  odnieść  skutku.  Podany  przykład 

miał w ocenie Izby pomóc w wypełnieniu formularza i zrozumieniu koncepcji Zamawiającego, 

a  nie  zawierać  opis  precyzujący  stopień  szczegółowości  informacji,  jakie  należało  w  nim 

podać. 

W świetle powyższego zarzuty podniesione w odwołaniu Izba w całości oddaliła.

II. 

Odwołanie E. (sygn. akt KIO 1301/17).  

Oddala odwołanie. 

Zarzuty dotyczą dwóch ofert, wybranej C. oraz drugiej w rankingu oferty H. – E.  

Zarzut wspólny w odniesieniu do obu ofert, tj. zaniechania wezwania do złożenia wyjaśnień 

w  zakresie  istotnych  części  składowych  ceny  Odwołujący  wywodził  z  porównania  ceny  za 

dostawę agregatów (oferta C.) oraz kosztu modernizacji budynku elektrociepłowni (oferta H.-

E.). Każda z tych składowych stanowiła element oceny ofert w odpowiednim kryterium oceny 

ofert. 

Odnosząc się łącznie do wspólnej koncepcji uzasadnienia zarzutu Izba uwzględniła opisany 

wcześniej  zakres  przedmiotu  zamówienia,  wskazujący  na  pozostawiony  dla  wykonawców 

sposób zweryfikowania zakresu prac modernizacyjnych, co w konsekwencji doprowadziło do 

przyjęcia  odmiennej  koncepcji  wyceny  kosztów.  Jak  wynika  z  wyjaśnień  H.-E. 

prezentowanych  na  potrzeby  własnego  odwołania,  zakładał  on  w  kalkulacji  ceny  zakupu 

agregatów  szerszy  zakres  elementów  związanych  z  układem  odzysku  ciepła,  natomiast  C. 

przyjęło  w  pozycji  pierwszej  formularza  ofertowego  koszt  zakupu  agregatów,  prezentując 

koszty  modernizacji  w  tym  adaptacji  posiadanej  infrastruktury  w  pozycji  drugiej  formularza 

ofertowego.  Tym  samym  nie  było  prawidłowym  porównywanie  kosztów  pomiędzy 

poszczególnymi pozycjami formularza ofertowego i przyrównywanie ich do innych ofert, gdyż 

wykonawcy  mogli  przyjąć  odmienny  sposób  realizacji  przedmiotu  zamówienia  (np.  z 

wykorzystaniem nadających się do zaadaptowania elementów systemu kogeneracyjnego, co 

było  możliwe  przy  zaoferowaniu  urządzeń,  kompatybilnych  z  zainstalowanymi  w  zakładzie 

Zamawiającego).  Z  wyjaśnień  złożonych  na  rozprawie  Izba  ustaliła,  iż  Odwołujący  E.  oraz 

Wykonawca  C.  oferowali  urządzenia  tego  samego  producenta,  ale  z  dwóch  różnych  linii 

produkcyjnych,  które  nie  różnią  się  między  sobą  w  istotnym  zakresie,  a  Zamawiający 

posiada  i  eksploatuje  obecnie  instalację  zbudowaną  na  linii  produktów  M.  Również  sam 

Odwołujący  przyznał,  iż  mógł  wyliczyć  niższe  koszty  modernizacji,  gdyż  znajdujące  się  w 

posiadaniu  Zamawiającego  agregaty są  dystrybuowane  przez  Odwołującego,  co  powoduje, 

ż

e koszty dostosowania mogą być niższe z uwagi na kompatybilność sprzętową. Powyższe 

okoliczności  nie  mogły  być  pominięte  przy  ocenie  zasadności  zarzutu,  który  był  oparty  na 

wybiórczej  prezentacji  kosztu  dwóch  pozycji  formularza  ofertowego,  które  dopiero  łącznie 

dawały  obraz  wysokości  ceny  za  wykonanie  całości  prac  wraz  z  dostawą  urządzeń. 

Zsumowanie  wartości  dwóch  pierwszych  pozycji  formularza  ofertowego  wskazywało  na 

porównywalny  poziom  ceny  ofert,  co  do  których  Odwołujący  formułował  zarzuty  oraz 

zbliżoną  ilość  punktów.  Odwołujący  uzyskał  bowiem  w  dwóch  kryteriach  41,33  pkt, 

Wykonawca H.-E. 47,82 pkt, a Wykonawca C. 50,95 pkt.  

W  konsekwencji  powyższego,  również  zarzuty  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  3  i  4  Ustawy 

wywodzony z analizy składowych ceny, nie zasługiwały na uwzględnienie. 

Zarzut  zaniechania  odrzucenia  oferty  H.-E.,  jako  niezgodnej  z  treścią  siwz  Izba  oddaliła, 

mając  na  uwadze,  iż  „deklarowany  czas  wyłączenia  –  godz.”,  nie  stanowił  kryterium  oceny 

ofert,  a  zatem  uzasadnienie  dla  tego  zarzutu,  jakie  prezentował  Odwołujący  nie  miało 

podstaw w stanie faktycznym. Odwołujący podnosił bowiem, iż brak wypełnienia części pól w 

załączniku  C  ma  wpływ  na  obliczenie  punktacji  w  kryterium,  gdyż  od  okresu  pracy 

urządzenia  zależy  również  przyznanie  określonej  liczby  punktów.  Brak  danych  miał  zatem 

nie  pozwalać  na  weryfikację  deklarowanego  w  formularzu  oferty  czasu  pracy  urządzenia. 

Odnosząc  się  do  tej  argumentacji  Izba  uznała,  iż  sposób  wypełnienia  załącznika  nie  był 

powiązany  z  oceną  oferty  Wykonawcy  w  kryterium  deklarowana  ilość  mtg  pracy  każdego 

agregatu  w  ciągu  24  m-cy,  dla  której  podstawę  stanowiło  oświadczenie  z  formularza 

ofertowego.  Uwaga  zamieszczona  na  załączniku  C  o  skutku  braku  jego  wypełnienia  nie 

mogła  w  sposób  automatyczny  prowadzić  do  odrzucenia  oferty. Wykonawca  H.-E.  wypełnił 

bowiem  formularza  C,  pozostawiając  część  pól  pustych,  co  jednak  nie  wpływało  na  zakres 

zobowiązania wynikającego ze złożonej oferty. Mając na uwadze, iż Zamawiający  wymagał 

zapewnienia  co  najmniej  16 000  mtg,  aby  móc  stwierdzić,  że  brak  wypełnienia  części  pól 

prowadził  do  niezgodności  treści  oferty  z  siwz,  należałoby  wykazać,  że  ilości  czasu 

wyłączenia  podana  w  godzinach,  uniemożliwiałaby  osiągnięcie  wymaganego  minimalnego 

czasu pracy dla każdego agregatu. Odwołującego takiego wywodu nie prowadził, a jedynym 

argumentem  oprócz  kwestii  związanej  z  kryterium  oceny  ofert,  był  zapis  na  wzorze 

formularza  C,  iż  brak  wypełnienie  pól  będzie  prowadził  do  odrzucenia  oferty.  Przy  tych 

podstawach  Izba  stwierdziła,  iż  brak  jest  związku  pomiędzy  oświadczeniem  z  formularza 

oferty,  a  załącznikiem  C  takiego  rodzaju,  aby  móc  stwierdzić,  że  oferta  jest  niezgodna 

merytorycznie  z  treścią  siwz,  która  w  obszarze  związanym  z  zarzutem  wskazywał  na 

minimalną ilość mtg dla każdego agregatu.  

Zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp  w  zw.  z  art.  3  ust.  1  uznk  poprzez  zaniechanie 

odrzucenia oferty wykonawcy C. Izba oddaliła.  

Podstawa  faktyczna,  w  której  Odwołujący  upatrywał  popełnienia  czynu  nieuczciwej 

konkurencji,  jako  działania  sprzecznego  z  dobrymi  obyczajami,  które  zagraża  lub  narusza 

interes  innego  przedsiębiorcy,  dotyczy  podania  niewiarygodnie  wysokiej  ilości  godzin  pracy 

każdego  agregatu  w  ciągu  24  miesięcy,  co  miało  wpływ  na  zwiększenie  punktacji  tego 

wykonawcy i wyższą pozycję w rankingu wykonawców. C. wskazało w formularzu ofertowym 

w pkt 7 deklarowaną ilość mtg pracy każdego agregatu w ciągu 24 m-cy 17298 mtg. 

Zamawiający przyjął tą deklarację przy weryfikacji oferty, a na rozprawie wskazywał, iż ilość 

zadeklarowanych  mtg  mieści  się  w  ilości  możliwej  do  przepracowania  w  ciągu  roku 

kalendarzowego  godzin.  Odwołujący  przedłożył  między  innymi  informację  ze  strony  C.  z 

tabelą  przykładowych  zysków  z  zastosowania  systemu  kogeneracyjnego,  prezentującej 

koszty wyliczone dla modułu przy założonej ilości 8200 mtg. Ponadto, przedstawił fragment 

poradnika  inwestora  cz.  I  –  podstawy  Kogeneracji,  w  którym  wskazano,  że  oczywiście 

absolutną fikcją jest dobieranie CHP w taki sposób, aby czas pracy wynosił 8.760 godzin w 

ciągu  roku  (takie  analizy  niestety  też  się  spotyka).  Agregat  kogeneracyjny,  jak  każdy  silnik 

spalinowy, musi podlegać przeglądom, konserwacjom oraz planowym remontom. Jak każde 

urządzenie  podlega  również  awariom.  Każdy  przegląd  CHP  lub  naprawa  wiąże  się  z  jego 

wyłączeniem  i  odczekaniem  aż  ostygnie  i  dopiero  wtedy  możliwej  jest  wykonywanie 

wszelkich  prac  serwisowych.  W  związku  z  powyższym  we  wszystkich  analizach 

przyjmujemy, że średni czas pracy CHP w ciągu roku wynosi 8.250 godzin. 

C.  przedłożyło  listy  referencyjne  od  użytkowników  urządzeń,  w  tym  między  innymi 

wystawiony  w  dniu  3.07.2017  r.  list  od  B.  B.  Sp.  z  o.o.,  w  którym  potwierdza  się,  że 

dostarczone i zainstalowane przez firmę C. E. S. „C.” sp. z o.o. agregaty kogeneracyjne firmy 

M.  model  (…)  o  mocy  elektrycznej  1200  kW  oraz  model  (…)  o  mocy  elektrycznej  600  kW 

przepracowały w okresie ostatniego roku  odpowiednio: (...) – 8517 motogodzin (…) – 8432 

motogodzin. 

Jak wskazano wcześniej C. zaoferowało agregaty M. (...) o mocy silnika 1239 kW (załącznik 

nr A do formularza ofertowego). 

Oddalając zarzuty Izba miała na uwadze treść siwz, zgodnie z którą wykonawcy mieli podać 

deklarowaną  ilość  mtg  pracy  w  ciągu  roku.  Odwołujący  prezentując  wyliczenia  godzin 

możliwej pracy urządzenia z uwzględnieniem planu serwisu agregatów, na który Wykonawca 

przewidział 198 mtg, wskazał na ilość mtg, jaka pozostaje na ewentualne awarie (24 mtg) w 

okresie dwóch lat. Powyższe wskazuje zatem, iż deklarowana ilość mtg pozwalać będzie na 

przeprowadzenie  planowanych  prac  serwisowych  (konserwacji,  przeglądów),  jak  również 

zawiera  pewien  margines  (znikomy)  czasu  na  ewentualne  awarie  nowego  urządzenia. 

Oczywiście,  ani  Izba,  ani  żaden  uczestnik  postępowania  nie  mógł  powołać  dowodu,  z 

którego  wynikałoby,  jak duża  ilość  awarii  może  się  zdarzyć  w  ciągu  roku  pracy  agregatu  w 

konkretnych  warunkach  jego  pracy  (co  może  być  wywołane,  np.  złą  jakością  paliwa). 

Ponieważ  Zamawiający  nie  oczekiwał  podania  średniej  ilości  godzin  pracy  w  roku  dla 

oferowanego  urządzenia,  to  wnioski  płynące  z  analizy  materiału  przedstawionego  przez 

Odwołującego,  a  wskazujące  na  przyjmowany  poziom  ok.  8200  mtg,  nie  mogły  być 

uwzględnione  przez  Izbę.  Izba  uwzględniła  natomiast  dowody  przedłożone  przez  C.  – 

referencje dotyczące osiąganych, rzeczywistych przepracowanych w roku 2016 motogodzin, 

jako  uwiarygadniające  deklarację  Wykonawcy.  Co  istotne,  jedna  z  referencji  dotyczyła 

urządzenia tego samego modelu i mocy silnika, której dotyczy deklarowana ilość mtg.  

Odwołujący  zaprzeczał  możliwości  tak  długiej  pracy  urządzenia  (17.298  mtg/2  lata) 

wskazując na własne doświadczenie dotyczące agregatów w innych lokalizacjach, które są w 

stanie  osiągnąć  między  8.100  a  8.200  mtg  rocznej  bezawaryjnej  pracy  (pracując  na  innym 

paliwie, tj. gazie naturalnym, a nie biogazie z oczyszczalni ścieków). Łącznie uznawał zatem 

za  wiarygodną  ilość  mtg  na  poziomie  16.200  –  16.400  mtg  dla  dwóch  lat  pracy,  co  jest 

zbieżne  z  jego  deklaracją  złożoną  dla  16.222  mtg.  W  ocenie  Izby,  to  stanowisko  w  żaden 

sposób  nie  mogło  przesądzać  o  nierealności  deklaracji  C.  Wyliczenia  Odwołującego  były 

zasadniczo sprowadzone do ilości, którą Zamawiający określił jako minimalną i konieczną do 

zaoferowania,  co  prowokuje  do  uznania,  iż  Zamawiający  przyjął  średnią  ilość  godzin,  jaką 

również  ustalił  w  oparciu  o  doświadczenie,  jakie  posiadał  z  tytułu  kilkunastoletniej 

eksploatacji  agregatów  w  pracującym  zakładzie  oczyszczalni.  Złożony  przez  C.  dowód 

potwierdzał  natomiast  rzeczywistą  ilość  godzin  tego  modelu  urządzenia  w  okresie  roku 

pracy, która wyniosła 8517 mtg. Zatem deklarowana ilość mtg dla okresu dwóch lat może dla 

tamtego  urządzenia  wynieść  17.034  mtg.  Porównując  z  nią  zadeklarowaną  ilością  17.298 

mtg/2  lata  nie  można  wskazać,  aby  była  ona  niewiarygodna.  Zasadniczo  to  wyliczenie 

Odwołującego  można  ocenić  jako  subiektywne,  podyktowane  założeniami  własnymi,  które 

przy  braku  dowodów,  które  podważałyby  wyliczenia  C.,  nie  mogły  mieć  waloru 

rozstrzygającego w tej sprawie.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz 

art. 192 ust. 10 w zw. z art. 186 ust. 6 pkt 3 i 4 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu 

o przepisy § 3 i § 5 ust. 3 oraz § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238. ze 

zm.). Izba zaliczyła do kosztów postępowania wpisy wniesione w sprawach połączonych do 

wspólnego rozpoznania, a także koszty wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego w obu 

sprawach  w  wysokości  ustalonej  na  podstawie  rachunków  złożonych  przez  zamknięciem 

rozprawy i obciążyła nimi odpowiednio Odwołującego H. w sprawie o sygn. akt KIO 1297/17 

oraz Odwołującego E. w prawie o sygn. akt KIO 1301/17.  

Przewodniczący: ………………………. 

Członkowie:         ……………………….. 

       ………………………...