KIO 1237/17 WYROK dnia 30 czerwca 2017 r.

WYROK 

z dnia 30 czerwca 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:  Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

  Protokolant: Edyta Paziewska 

po rozP. na rozprawie 

29 czerwca 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego 16 czerwca 

2017 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  

przez wykonawcę:

 K.B. sp. z o.o. z siedzibą w P. 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Zakup sprzętu do elektronicznego 

obiegu dokumentów w SG (nr postępowania 7/BF/BŁiI/17) 

prowadzonym przez zamawiającego:

 Komenda Główna Straży Granicznej w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy: 

T.  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  L.  –  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie.  

2.  Kosztami postępowania obciąża odwołującego – K.B. sp. z o.o. z siedzibą w P. i: 

2.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

odwołującego – K.B. sp. z o.o. z siedzibą w P., tytułem wpisu od odwołania; 

2.2.  zasądza  od  odwołującego  –  K.B.  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w P.  na  rzecz 

zamawiającego  –  Komendy  Głównej  Straży  Granicznej  w   Warszawie  kwotę 

3600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  –  stanowiącą 

koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  uzasadnionych  kosztów 

strony obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika.

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  w  terminie  7  dni 

od dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Komenda  Główna  Straży  Granicznej  w  Warszawie

  prowadzi 

na podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U. 

z 2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  {dalej  również:  „ustawa  pzp”  lub  „pzp”}  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  dostawy  pn.  Zakup  sprzętu 

do elektronicznego obiegu dokumentów w SG (nr postępowania 7/BF/BŁiI/17). 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 2017/S_057 pod nr 105479. 

Wartość  przedmiotowego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

9 czerwca 2017 r. Zamawiający przesłał Odwołującemu – K.B. sp. z o.o. z siedzibą w 

P.  {dalej  również:  „K.”}    zawiadomienie  o  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej 

przez  T.  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  L.  {dalej  również:  „T.”},  a  także  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego. 

14  czerwca  2017  r.  Odwołujący  wniósł  w  formie  pisemnej  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej odwołanie od odrzucenia jego oferty przez Zamawiającego. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp: 

1.  Art. 89 ust. 1 pkt 2 – przez niezasadne odrzucenie oferty Odwołującego. 

2.  Art.  87  ust.  1  pzp  –  przez  zaniechanie  wezwania  Odwołującego  do  wyjaśnienia  treści 

oferty. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  Unieważnienia odrzucenia oferty Odwołującego. 

2.  Powtórzenia badania i oceny ofert. 

3.  Wezwania  Odwołującego  do  wyjaśnień  (w  zakresie  wskazanym  w  uzasadnieniu 

odwołania). 

Ponadto Odwołujący sprecyzował powyższą listę zarzutów wskazanie następujących 

okoliczności prawnych i faktycznych dla uzasadnienia wniesienia odwołania. 

 Według relacji Odwołującego Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia wskazał, że:  

Wykonawca w  poz.  3  formularza  ofertowego  „czytnik  kodów  kreskowych  do  systemu  EOD" 

zaoferował  urządzenie  Z.,  Symbol  LS1203.  Zgodnie  z  informacjami  podawanymi  przez 

producenta  urządzenie  nie  przechodzi  automatycznie  w  tryb  pracy  ciągłej  po  ustawieniu 

w podstawce.  Zamawiający  w  Opisie  Przedmiotu  Zamówienia  stanowiącym  załącznik  nr  1 

do SIWZ wymgał: 

2.3 Czytnik kodów kreskowych do systemu EOD 

Lp. 

Minimalne parametry 

Podstawka 

W  zestawie  podstawka wykrywająca  położenie  skanera  i  przełączająca 

na pacę ciąłgą 

W  związku  z  powyższym  stwierdzić  należy,  że  zaoferowane  urządzenie  nie  spełnia  pkt  2.3 

Ip. 7. Opisu Przedmiotu Zamówienia. 

Ponadto  Odwołujący  zrelacjonował,  że  na  6  złożonych  ofert  Zamawiający  odrzucił 

łącznie  4  oferty  na  podstawie  tego  samego  zarzutu  oraz  jedną  na  podstawie  innych 

zarzutów. T., którego oferta jako jedyna się ostała i została wybrana, zaoferował czytnik tego 

samego producenta Z. ale o symbolu LS2208. 

{ad pkt 1. listy zarzutów} 

Odwołujący zarzucił, że decyzja o odrzuceniu jego oferty jest nieprawidłowa z dwóch 

niezależnych  od  siebie  powodów,  tj.:  po  pierwsze  –  warunek  z  pkt  2.3  Ip.  7.  Opisu 

przedmiotu zamówienia {dalej również: „OPZ”} był niejasny i mylący dla oferentów; po drugie 

–  z  warunku  z  pkt  2.3  Ip.  7.  OPZ  nie  wynika,  że  czytników  kodów  ma  przechodzić 

automatycznie w tryb pracy ciągłej po ustawieniu na podstawce. 

Zdaniem  Odwołującego  wymaganie,  aby  czytnik  kodów  kreskowych  został 

dostarczony  w  zestawie  z  podstawką  wykrywającą  położenie  skanera  i  przełączającą  na 

pracę  ciągłą,  oznacza,  że  funkcje  wykrywania  sknera  i  przełączania  na  pracę  ciągłą  miały 

być  realizowane  przez  podstawkę. Tymczasem  spośród  znanych  Odwołującemu  rozwiązań 

technicznych  nie  istnieją  czytniki  kodów  kreskowych  do  systemu  EOD,  w  których  takie 

funkcje są realizowane przez podstawkę, która nie jest urządzeniem aktywnym i nic sama z 

siebie nie wykrywa i nie przełącza. Skoro podstawka jest tylko elementem składowym, a nie 

urządzeniem  „wykrywającym”  oraz „przełączającym”,  należało  przyjąć,  że ta funkcjonalność 

powinna  być  zainicjowana  właśnie  przez  czytnik  przy  wykorzystaniu  podstawki  i  jej 

elementów. 

Według Odwołującego oba modele spełniają powyższe wymaganie, gdyż: 

–  w  modelu  o  symbolu  LS1203  obie  funkcjonalności  są  realizowane  dzięki  zeskanowaniu 

podstawki,  ściślej  –  kodu,  który  jest  przyczepiony  do  niej  –  a  po  jego  zeskanowaniu 

(zeskanowaniu  podstawki)  skaner  wykrywany  jest  przez  podstawkę  jako  gotowy  do  pracy 

ciągłej; 

–  w  modelu  o  symbolu  LS2208  funkcjonalności  realizowane  są  dzięki  umieszczonemu 

w podstawce magnesowi, który powoduje, że po włożeniu do podstawki czytnika, przełącza 

się on na pracę ciągłą i wykrywany jest przez podstawkę jako gotowy do pracy ciągłej. 

Odwołujący  dodał,  że  posiada  szereg  informacji  ze  strony  producenta  urządzeń 

LS1203  oraz  LS208  (informacje  katalogowe,  instrukcje  obsługi),  które  potwierdzają 

prawidłowość jego rozumowania. 

W  opinii  Odwołującego  powyższe  wymaganie  powinno  być  szczegółowiej 

doprecyzowane na etapie publikacji postępowania. Jednocześnie Odwołujący zwrócił uwagę 

na  utrwalone  stanowisko,  że  wszelkie  wątpliwości  i  niejasności  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia  tłumaczyć  należy  na  korzyść  wykonawcy,  gdyż  precyzyjność  opisu  przedmiotu 

zamówienia  ma  kluczowe  znaczenie  dla  prawidłowości  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Przedmiot  zamówienia  opisuje  się  w  sposób  jednoznaczny  i 

wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając 

wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie, co wynika wprost 

z art. 29 ust. 1 ustawy pzp. 

Odwołujący  zarzucił  również  Zamawiającemu,  że  w  trakcie  oceny  ofert  de  facto 

zmienił  warunek  z  pkt  2.3  Ip.  7.  OPZ,  nadając  mu  nowe  znaczenie,  które  nie  wynika 

z literalnego  brzmienia,  gdyż  przyjął,  że  czytnik  kodów  kreskowych  ma  przechodzić 

automatycznie w tryb pracy ciągłej po ustawieniu w podstawce.  

Odwołujący stwierdził, że zrozumiały jest interes firmy Z., na której opinię powołał się 

Zamawiający uzasadniając odrzucenie oferty Odwołującego, gdyż wygrywając postępowanie 

wraz  z  firmą  T.  sprzeda  drukarki  oraz  czytniki  swojej  marki.  Natomiast  w  przypadku 

pozostałych ofert Z. nie może sprzedać obu urządzeń – drukarek oraz czytników. 

{ad pkt 2. listy zarzutów} 

Odwołujący  podał,  że  nie  otrzymał  żadnych  próśb  o  wyjaśnienie  zaoferowanego 

rozwiązania. 

Odwołujący  zarzucił,  że  decyzja  o  odrzuceniu  jego  oferty  została  podjęta  arbitralnie 

na podstawie oświadczeń firm będących stronami trzecimi. 

16  czerwca  2017  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  w  formie 

pisemnej  zgłoszenie  przez  T.  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego. 

Wobec  dokonania  zgłoszenia  w  odpowiedniej  formie,  z  zachowaniem  3-dniowego 

terminu  oraz  wymogu  przekazania  kopii  zgłoszenia  Stronom  tego  postępowania  –  a  więc 

zgodnie  z  art.  185  ust.  2  pzp  –  Izba  nie  miała  podstaw  do  stwierdzenia  nieskuteczności 

przystąpienia, co do którego nie zgłoszono również opozycji.  

Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania. 

Zamawiający nie uznał zarzutów odwołania. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony – podlegało rozP. przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp. Nie zgłoszono również w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  w  całości  lub  umorzenia 

postępowania  odwoławczego,  Izba  skierowała  sprawę  do  rozpoznania  na  rozprawie, 

podczas  której  Odwołujący  i  Przystępujący  podtrzymali  swoje  dotychczasowe  stanowiska, 

a Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Uczestników  (Stron  i  Przystępującego) 

postępowania  odwoławczego,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy, 

jak również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  zawarte  w  odwołaniu, 

zgłoszeniu  przystąpienia,  dalszym  piśmie  z  28  czerwca  2017  r.,  a  także  wyrażone 

ustnie na rozprawie i odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Zgodnie  z  art.  179  ust.  1  pzp  odwołującemu  przysługuje  legitymacja  do  wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia,  w 

którym złożył ofertę korzystniejszą według kryteriów oceny ofert niż oferta Przystępującego. 

Tym  samym  Odwołujący  może  ponieść  szkodę  w  związku  z  zarzucanym  Zamawiającemu 

naruszeniem  przepisów  ustawy  pzp,  gdyż  odrzucenie  oferty  uniemożliwia  Odwołującemu 

uzyskanie przedmiotowego zamówienia, na co mógłby w przeciwnym razie liczyć. 

Izba uznaje za celowe przypomnienie na wstępie, że zgodnie z art. 192 ust. 7 pzp nie 

może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Przy  czym 

w orzecznictwie  wskazuje  się,  że  stawianego  przez  wykonawcę  zarzutu  nie  należy 

rozpoznawać wyłącznie pod kątem wskazanego przepisu prawa, ale przede wszystkim jako 

wskazane  okoliczności faktyczne, które  podważają  prawidłowość  czynności  zamawiającego 

i  mają wpływ na sytuację wykonawcy. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne dla rozpoznania sprawy: 

W szczególności podtrzymuje, że wymaganie zostało określone w sposób niezręczny, użyto 

skrótu myślowego, gdyż nie jest możliwe, aby podstawka wykrywała skaner i przełączała go 

w tryb pracy ciągłej, bo jest dokładnie odwrotnie, skaner może wykryć, że został położony na 

podstawce w związku z tym przełączyć się w tryb pracy ciągłej 

Izba stwierdziła, co następuje: 

Po  pierwsze  –  nie  ma  potrzeby  powtarzania  postanowienia  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia {dalej również: „specyfikacja”, „SIWZ” lub „s.i.w.z.”}, treści oferty K.a, 

treści  uzasadnienia  decyzji  o  odrzuceniu  tej  oferty,  gdyż,  adekwatnie  zostały  one 

odzwierciedlone w odwołaniu.  

Po  drugie  –  z  postanowienia  OPZ  zawartego  w  pkt  2.3.  lp.  7  tabeli  wynika, 

ż

e w zestawie  z czytnikiem  kodów  kreskowych  do  systemu  EOD  należało  zaoferować 

podstawkę,  która  spowoduje  wykrycie  odłożenia  do  niej  skanera  i  jego  przełączenie  w  tryb 

pracy ciągłej, czyli nastąpi automatyczne przejście skanera w tryb pracy ciągłej po odłożeniu 

go do podstawki. 

Logiczna nieścisłość (podstawka wykrywająca oraz przełączająca skaner) oraz błędy 

gramatyczne  (brak  wskazania  co  ma  być  przełączone)  i  ortograficzne  („pacę”)  literalnego 

sformułowania  powyższego  wymagania  opisu  przedmiotu  zamówienia  nie  powodowała, 

ż

e profesjonalny  wykonawca,  który  oferuje  tego  typu  urządzenia,  a  także  dysponuje 

przeciętną  kompetencją  językową,  nie  mógł  właściwie  zidentyfikować  wymaganego 

parametru. W szczególności na rozprawie Odwołujący sam przyznał, że wymaganie zostało 

określone  w  sposób  niezręczny,  użyto  skrótu  myślowego,  gdyż  nie  jest  możliwe,  aby 

podstawka  wykrywała  skaner  i  przełączała  go  w  tryb  pracy  ciągłej,  bo  jest  dokładnie 

odwrotnie,  skaner  może  wykryć,  że  został  położony  na  podstawce  w  związku  z  tym 

przełączyć  się  w  tryb  pracy  ciągłej.  Tym  samym  również  Odwołujący  nie  mógł  zostać 

wprowadzony w błąd, gdyż wiedział, że w tym zestawie skaner jest urządzeniem aktywnym, 

a podstawka może co najwyżej zawierać element, który spowoduje aktywację trybu ciągłego 

skanowania. 

Po trzecie – na podstawie odwołania i prezentacji przeprowadzonej na rozprawie Izba 

stwierdziła  w  odniesieniu  do  modelu  skanera  i  podstawki  zaoferowanych  przez  K.a,  że  aby 

skaner  przeszedł  w  tryb  pracy  ciągłej  konieczne  jest  uprzednie  ręczne  zeskanowanie  kodu 

kreskowego z naklejki na podstawce, a samo odłożenie skanera do podstawki nie wywołuje 

tej  funkcjonalności.  Odmiennie  jest  w  przypadku  skanera  i podstawki  zaoferowanych  przez 

T., gdzie odłożenie skanera do podstawki powoduje, dzięki wbudowanemu w nią magnesowi, 

automatyczne przejście skanera w tryb pracy ciągłej.  

Powyższy  sposób  działania  zestawu  zaoferowanego  przez  K.a  wynika  również  z 

rysunku i opisu zamieszczonego w skróconej instrukcji obsługi złożonej  na rozprawie przez 

Odwołującego. 

W tych okolicznościach Izba stwierdziła, że odwołanie podlega oddaleniu. 

Izba  rozważyła,  z  uwzględnieniem  okoliczności  dotyczących  tej  sprawy,  zakres 

zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej 

treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 

87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

 Skład  orzekający  Izby  podziela  utrwalony  w  doktrynie  i  orzecznictwie  pogląd, 

ż

e zarówno treść s.i.w.z., jak i treść oferty stanowią merytoryczne postanowienia oświadczeń 

woli odpowiednio: zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia 

precyzuje,  jakiego  świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, oraz wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie 

wyboru  złożonej  przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego  –  co  do  zasady  – 

porównanie  zaoferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  sposobem  i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego, 

przesądza o tym, czy treść złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.  

Aby  zapewnić  możliwość  sprawdzenia  zgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z., 

ustawa  pzp  z  jednej  strony  obliguje  zamawiającego,  aby  prowadził  całe  postępowanie 

o udzielenie zamówienia w formie pisemnej (art. 9 ust. 1 pzp), w tym przekazał i udostępnił 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (art.  37  ust.  1  i  2  pzp),  która  ma  zawierać 

w szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

istotne warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania 

ofert  (art.  36  ust.  1  pkt  3,  4,  16  i  10  pzp).  Z  drugiej  strony  art.  82  ust.  2  pzp  zastrzega 

dla oferty składanej przez wykonawcę w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

formę  pisemną  pod rygorem  nieważności,  a  w  art.  82  ust.  3  pzp  wprost  wskazuje,  że  treść 

takiej oferty musi odpowiadać treści specyfikacji.  

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjmuje  się  również,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na odpłatny  charakter  zamówień  publicznych,  nieodzownym  elementem treści  oferty  będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

ś

wiadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany 

od wykonawcy  zakres  i  sposób  konkretyzacji  oświadczenia  woli,  który  będzie  podstawą  dla 

oceny  zgodności  treści  złożonej  oferty  z merytorycznymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  

W  konsekwencji  nie  tylko  treść  wynikająca  explicite  ze  złożonej  oferty,  ale  również 

nieskonkretyzowanie jej treści przez wykonawcę w sposób lub w zakresie wymaganym przez 

zamawiającego,  może  być  podstawą  do  stwierdzenia  niezgodności  oferty  z  treścią  s.i.w.z.. 

gdyż  –  co  do  zasady  –  niedopuszczalne  jest  precyzowanie  i  poprawianie  treści  złożonej 

oferty,  w szczególności  z  uwagi  za  naczelne  zasady  równego  traktowania  wykonawców 

i zachowania uczciwej konkurencji.  

W  zakresie  zastosowania  przesłanki  odrzucenia  oferty  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp 

mieści się bowiem również sporządzenie oferty w inny sposób, niż żądał tego zamawiający, 

o ile niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, 

choć nie może tu chodzić wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów {por. 

J.  Pieróg  w:  Prawo  zamówień  Publicznych.  Komentarz,  wyd.  C.H.  Beck,  Warszawa  2009}. 

Innymi  słowy  niezgodność  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  może  polegać  na  sporządzeniu 

i przedstawieniu  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wymaganiami  specyfikacji,  z  zaznaczeniem, 

ż

e chodzi  tu  o  wymagania  s.i.w.z.  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i  potwierdzenia 

zobowiązania  (świadczenia)  ofertowego,  a  więc  wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie 

wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w s.i.w.z. {por. np. uzasadnienie 

wyroku Izby z 13 listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13}. 

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp musi być możliwe uchwycenie na czym konkretnie taka niezgodność 

polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie  wskazanymi, 

skwantyfikowanymi i ustalonymi jednoznacznie postanowieniami s.i.w.z. 

Zgodnie z art. 87 ust. 1 pzp w toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od 

wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest 

prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty 

oraz  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2  pzp,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści. 

Z wyjątkiem  trybu  dialogu  konkurencyjnego  zmiany  te  sprowadzają  się  to  do  wspominanej 

powyżej instytucji poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją, 

co nie może jednak powodować istotnej zmiany treści oferty.  

Wystąpienie  stanu  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  nie  zawsze  będzie 

podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2 

pkt 3 pzp. Odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią 

s.i.w.z.  w  sposób  zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest 

poprawienie w złożonej ofercie niezgodności z s.i.w.z. niemających istotnego charakteru.  

O  ile  każdorazowo  treść  oświadczenia  woli  składanego  w  postępowaniu  w  ramach 

oferty  należy  rozpatrywać  przez  pryzmat  zamiaru  wykonawcy,  wyrażającego  się  wolą 

uczestnictwa  w  postępowaniu,  a  w  konsekwencji  –  złożenia  oferty  zgodnej  z  s.i.w.z.  {tak 

m.in.  wyroki  Izby  wydane:  3  kwietnia  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  556/12),  9  listopada  2012  r. 

(sygn.  akt:  KIO  2343/12,  KIO  2346/12),  22  listopada  2012  r.  (sygn.  akt:  KIO  2396/12,  KIO 

2416/13),  10 czerwca  2013  r.  (sygn.  akt  KIO  1266/13)}  –  o  tyle  kluczową  sprawą  jest,  czy 

w konkretnym  stanie  faktycznym  możliwe  jest  ustalenie  treści  oświadczenia  co  do 

oferowanego przedmiotu w sposób nie naruszający nadrzędnej zasady zachowania uczciwej 

konkurencji  pomiędzy  wykonawcami.  Ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  przewiduje 

instrumenty  służące  odczytaniu  treści  złożonego  oświadczenia  woli  –  jeśli  jest  ono 

niejednoznaczne  {instytucja  wyjaśnień  z  art.  87  ust.  1  pzp},  a  także  służące  poprawieniu 

oferty – jeśli wprost nie odpowiada ona treści s.i.w.z. {instytucja poprawiania omyłek z art. 87 

ust.  2  pkt  3  pzp}.  Art.87  ust.  2  pkt  1  i  2  pzp  obliguje  natomiast  zamawiającego  do 

poprawienia  w  ofercie  oczywistych  omyłek  pisarskich  oraz  oczywistych  omyłek 

rachunkowych,  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych  dokonanych  poprawek. 

W postępowaniu  o  zamówienie  publiczne  nie  została  wyłączona  bowiem  ogólna, 

charakterystyczna dla prawa cywilnego zasada ustalania treści złożonego oświadczenia woli 

w sposób odzwierciedlający zamiar strony i cel złożenia oświadczenia.  

Jednakże istotne elementy tego oświadczenia  woli – jak skonkretyzowany w sposób 

wymagany przez Zamawiającego przedmiot oferowanego świadczenia – powinny się jednak 

w ofercie znaleźć, w przeciwnym razie nie sposób ustalić treści tego oświadczenia bez jego 

istotnej zmiany lub prowadzenia ustaleń z wykonawcą już po terminie składania ofert, co jest 

niedopuszczalne na mocy klauzuli zawartej w art. 87 ust. 1 zd. 2 pzp. Zgodnie z art. 87 ust. 1 

pzp  w  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonych  ofert,  jednakże  niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między 

zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem 

ust.  2,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści.  Przywołane  powyżej  instytucje  służą 

jak najwierniejszemu odtworzeniu intencji wykonawcy w zakresie złożonego zamawiającemu 

oświadczenia  woli,  odczytaniu  jego  treści.  Zastosowanie  tych  instrumentów  jest  jednak 

możliwe wtedy, gdy wykonawca w swojej ofercie wyartykułował oświadczenie woli w sposób 

umożliwiający  takie  odczytanie  bezpośrednio  lub  pośrednio,  choćby  przez  pryzmat 

załączonych  do  oferty  dokumentów  składanych  na  potwierdzenie,  że  przedmiot  oferty 

odpowiada wymaganiom zamawiającego. 

W  tej  sprawie,  jak  powyżej  Izba  ustaliła,  poza  wszelkim  sporem  jest,  że  skaner 

i podstawka  zaoferowane  przez  Odwołującego  nie  spełniają  jednego  z  wymagań  opisu 

przedmiotu zamówienia. 

Cała argumentacja Odwołującego sprowadza się do zupełnie nieprzekonującej próby 

wykazania,  że  literalne  sformułowanie  parametru  spowodowało,  że  był  on  niejasny, 

względnie  mógł  być  interpretowany  w  sposób  odpowiadający  temu,  co  zaoferował  K.. 

Tymczasem  już  z  odwołania,  co  znalazło  również  potwierdzenie  na  rozprawie,  wynika,  że 

Odwołujący  był  w  stanie  odczytać,  co  jest  wymagane  w  ramach  tego  parametru,  gdyż  jako 

profesjonalista  oferujący  tego  typu  urządzenia  doskonale  wie,  że  ponieważ  w  tym  zestawie 

skaner  jest  urządzeniem  aktywnym,  podstawka  może  co  najwyżej  zawierać  element,  który 

aktywuje  tryb  skanowania  ciągłego.  Tym  samym  nie  powinien  mieć  żadnego  problemu  ze 

zrozumieniem,  że  wymagane  było,  aby  położenie  skanera  w  podstawce przełączało  skaner 

na  pracę  ciągłą,  co  odpowiada  potocznemu  rozumieniu  „automatyczności”.  Pozostała 

argumentacja  Odwołującego  jest  niespójna  z powyższym  rozumieniem  i  w  istocie  nie 

wiadomo, co miałoby być niejasne.  

Jednocześnie  w  chwili  podejmowania  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  K.a  Zamawiający 

dysponował  wszystkimi  informacjami,  które  był  w  stanie  uzyskać  we  własnym  zakresie.  W 

tych okolicznościach wezwanie do wyjaśnień było bezcelowe i bezprzedmiotowe, zwłaszcza 

ż

e w toku postępowania odwoławczego Odwołujący nie przedstawił w tym zakresie żadnych 

nowych informacji, które miałyby znaczenie dla sprawy.  

Wreszcie  należy  zauważyć,  że  w  sprawie  nie  było  miejsca  na  rozważanie 

zastosowania  art.  89  ust.  2  pkt  3  pzp,  gdyż  ani  kwestia  ta  nie  była  objęta  zarzutami 

odwołania,  ani  Odwołujący  nie  twierdził,  że  sprzeczność  treści  jego  oferty  z  treścią 

specyfikacji  jest  wynikiem  omyłki.  Natomiast  w  tej  sprawie  Odwołujący  bezpodstawnie 

interpretował  wymaganie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  odpowiadający 

parametrom urządzeń, które zaoferował. 

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy 

pzp – orzekła, jak w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku 

na podstawie  art. 192  ust.  9  i  10  ustawy  pzp  w  zw.  z  §  3  pkt  1  i  2  lit.  a  rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  ze  zm.)  –  obciążając  Odwołującego  kosztami  tego 

postępowania,  na  które  złożył  się  uiszczony  przez  niego  wpis  oraz  uzasadnione  koszty 

Zamawiającego w postaci kosztów zastępstwa prawnego, na podstawie rachunku złożonego 

do zamknięcia rozprawy.  

Przewodniczący: 

………………………………