KIO 1184/17 KIO 1196/17 WYROK dnia 23 czerwca 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1184/17 

KIO 1196/17 

WYROK

z dnia 23 czerwca 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący:     Anna Packo 

Protokolant:             Piotr Cegłowski  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2017 r., w Warszawie, odwołań wniesionych 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A.  w dniu 9 czerwca 2017 r. przez wykonawcę 

Q. S.A. (…), 

B.  w 

dniu 

czerwca 

r. 

przez 

wykonawcę 

I. 

S. 

Sp. 

z 

o.o.  

(…) 

w postępowaniu prowadzonym przez  

Mazowiecki Szpital Wojewódzki w S. Sp. z o. o.  

(…) 

przy udziale: 

A.  wykonawcy 

I.  S.  Sp.  z  o.o.  (…)  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego o sygn. akt KIO 1184/17 po stronie zamawiającego,

B.  wykonawcy 

Q.  S.A.  (…)  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego o sygn. akt KIO 1196/17 po stronie odwołującego

orzeka: 

1. uwzględnia  oba  odwołania  i  nakazuje  Mazowieckiemu  Szpitalowi  Wojewódzkiemu  

w  S.  Sp.  z  o.  o.  unieważnienie  czynności  unieważnienia  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  prowadzenie  dalszych  czynności 

zgodnie z procedurą określoną w ustawie Prawo zamówień publicznych, 

2. kosztami 

postępowania 

obciąża 

Mazowiecki 

Szpital 

Wojewódzki 

w 

S.                      

Sp. z o. o. i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Q.  S.A. 

tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę I. 

S. Sp. z o.o. tytułem wpisu od odwołania, 

2.3.  zasądza od Mazowieckiego Szpitala Wojewódzkiego w S. Sp. z o. o. na rzecz Q. 

S.A. kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero 

groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 

wpisu i wynagrodzenia pełnomocnika, 

2.4.  zasądza od Mazowieckiego Szpitala Wojewódzkiego w S. Sp. z o. o. na rzecz I. 

S.  Sp.  z  o.o.  kwotę  18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysiące  sześćset 

złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wpisu i wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Siedlcach. 

Przewodniczący:      ……………………..… 

Sygn. akt: KIO 1184/17 

KIO 1196/17 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Mazowiecki  Szpital  Wojewódzki  w  S.  Sp.  z  o.o.  prowadzi  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  na  „rozbudowę  funkcjonalną  e-platformy  medycznej  dla 

mieszkańców 

subregionu 

s.” 

na 

podstawie 

ustawy 

z 

dnia  

29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164  z  póżn. 

zm.), w trybie przetargu nieograniczonego. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 30 grudnia 2016 r. w Dzienniku Urzędowym 

Unii  Europejskiej  pod  numerem  2016/S  252-464457.  Wartość  zamówienia  jest  większa  niż 

kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

I Zarzuty i żądania odwołania – odwołanie o sygn. KIO 1184/17 

Odwołujący Q. S.A. wniósł odwołanie zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  93  ust.  1  pkt.  7  w  zw.  z  art.  93  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  przez 

zastosowanie  tego  przepisu  pomimo  niewystąpienia  przesłanki  do  jego  zastosowania, 

bowiem  postępowanie  nie  jest  obarczone  niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą 

zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  

i  w  konsekwencji  nie  ziściła  się  przesłanka  uprawniająca  Zamawiającego  do  unieważnienia 

postępowania w oparciu o przepis art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych, 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  niezgodne  z  ww. 

przepisami  i  nieuzasadnione  odrzucenie  oferty  Odwołującego,  której  Zamawiający 

nieprawidłowo  zarzucił  niezgodność  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  

w zakresie zaoferowanego przez Odwołującego sprzętu – komputerów All-in-One D. (…), w 

sytuacji  kiedy  to  zaoferowane  rozwiązanie  spełnia  wymagania  wskazane  przez 

Zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, 

3. art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 26 ust. 1 ust. 3 i 4 ustawy Prawo  zamówień publicznych 

poprzez  niezgodne  z  ww.  przepisami  i  nieuzasadnione  odrzucenie  oferty  Odwołującego  

i  niewezwanie  do  złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  

o których mowa w art. 25 ust. 1, a w zakresie, w którym w ocenie Zamawiającego „pojawiły 

się wątpliwości” niewezwanie do wyjaśnień w zakresie zaoferowanego przez Odwołującego 

sprzętu – komputerów All-in-One D. (…), 

4.  art.  87  ust  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  jego  niezastosowanie  

i zaniechanie wezwania Q. S.A. do wyjaśnień w sytuacji, gdy Zamawiający miał wątpliwości 

co  do  sposobu  spełnienia  przez  ofertę  Q.  S.A.  oczekiwanych  w  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  wymagań  co  do  zaoferowanego  przez  Odwołującego  sprzętu  – 

komputerów All-in-One D. (…), 

5.  art.  91  ust  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  zaniechanie  przez 

Zamawiającego  dokonania  wyboru  oferty  Wykonawcy  jako  oferty  najkorzystniejszej  

w postępowaniu, 

6. art. 92 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych z uwagi na brak uzasadnienia decyzji 

Zamawiającego,  co  do  odrzucenia  oferty  Q.  S.A.  –  Zamawiający  nie  wskazał  żadnego 

uzasadnienia  ani  faktycznego,  ani  prawnego,  co  do  odrzucenia  oferty  Q.  S.A.,  co 

bezpośrednio wpływa na możliwość skutecznej obrony w chwili obecnej, bowiem Odwołujący 

nie  zna  argumentów  i  zdania  Zamawiającego  w  tym  zakresie,  które  doprowadziło  do 

podjęcia  zaskarżanej  obecnie  decyzji.  Odwołujący  nie  wie,  w  jakim  rzekomo  zakresie  jego 

oferta  jest  niezgodna  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  Zamawiający  nie 

wskazał,  z  jakim  zapisami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  jest  ta  rzekoma 

niezgodność, 

7.  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  przez  naruszenie  zasady  uczciwej 

konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców  przez  bezpodstawne  unieważnienie 

postępowania  i  uchylanie  się  od  zawarcia  umowy  w  sytuacji,  kiedy  nie  zaszły  przesłanki 

uprawniające Zamawiającego do unieważnienia postępowania; 

8.  art.  7  ust.  1  i  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  w  zakresie  zasady  zachowania 

uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców  przy  ocenie  oferty 

wykonawców  ubiegających  się  o  zamówienie,  biorąc  pod  uwagę,  że  oferta  Odwołującego 

spełnia  wszystkie  wymogi  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  a  w  sposób 

bezpodstawny została odrzucona bez obiektywnej i rzetelnej weryfikacji, 

9.  art.  192  ust.  3  pkt  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  polegające  na  zaniechaniu 

wykonania  w  całości  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  15  maja  2017  r.,  sygn.  KIO 

821/17, tj. niedokonaniu badania i oceny oferty spółki Q. S.A. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu:  uchylenia 

czynności  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  dokonania 

ponownego  badania  oraz  oceny  ofert  w  celu  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  Q.  S.A., 

przeprowadzenie  dowodu  z  dokumentów  przywołanych  w  treści  uzasadnienia  odwołania 

oraz  zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  niniejszego 

postępowania. 

W  uzasadnieniu  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w  piśmie  z  30  maja  2017  r. 

poinformował 

wykonawców 

biorących 

udział 

w 

postępowaniu 

o 

unieważnieniu 

przedmiotowego  postępowania  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych,  tj.  z  uwagi,  iż  w  jego  ocenie  po  kolejnej  analizie  dokumentacji  przetargowej 

zmuszony był stwierdzić, że w trakcie postępowania nastąpiło naruszenie art. 7 i art. 29 ust. 

2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  

w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję  i  stanowić  ograniczenie  liczby 

potencjalnych  wykonawców  mogących  brać  udział  w  postępowaniu.  Określenie  poniższych 

wymogów:  1)  BIOS  zgodny  ze  specyfikacją  UKFI:  wersja  Biosu  wraz  z  datą  produkcji,  

2)  możliwość  z  poziomu  BIOS  ustawienia  portów  USB  w  tryb  braku możliwości  kopiowania 

danych na nośniki USB lub całkowitego braku komunikacji z urządzeniami pamięci masowej 

(na  poziomie  systemu  operacyjnego),  3)  możliwość  z  poziomu  BIOS  ustawienia  hasła: 

administratora, Power-On, HDD, przy update Biosu, 4) BIOS zgodny ze  specyfikacją UEFI: 

możliwość, bez uruchamiania systemu operacyjnego z dysku twardego komputera lub innych 

podłączonych  do  niego  urządzeń  zewnętrznych,  uzyskania  informacji  o  stanie  pracy 

wentylatora;  doprowadziło  do  ograniczenia  konkurencji  poprzez  eliminację  równoważnych 

produktów innych producentów. 

Zdaniem  Odwołującego  Zamawiający  w  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

nie  wskazał,  jakiego  producenta  danego  rozwiązania  wymaga,  tym  samym  niewymagane 

było  wskazanie  rozwiązań  równoważonych;  opis  parametrów  technicznych  został  opisany  

w  sposób  zapewniający  możliwość  zaoferowania  rozwiązania  różnych  producentów,  co 

potwierdzają oferty wykonawców złożone na produktach, np. firmy D. czy L. 

Ponadto  w  piśmie  o  unieważnieniu  postępowania  Zamawiający  jedynie  wskazał  podstawę 

prawną unieważnienia oraz w bardzo lapidarny sposób stwierdził, że: „spośród 3 złożonych 

w  postępowaniu  ofert,  2  oferty  należy  odrzucić  za  niezgodne  z  SIWZ”.  W  wyroku  Krajowej 

Izby Odwoławczej z 15 maja 2017 r., sygn. KIO 821/17, na który powołuje się Zamawiający, 

Izba stwierdziła, iż zarzut podnoszony przez ówczesnego odwołującego – I. S. Sp. z o. o. w 

zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych należy uznać 

za  podniesiony  przedwcześnie  zarzut  wobec  oferty  złożonej  przez  Q.  S.A.,  która  to  oferta, 

według  oświadczenia  Zamawiającego,  nie  była  badana  pod  kątem  spełnienia  wymagań 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Izba  oddaliła  odwołanie  w  ww.  zakresie  w 

stosunku do spółki Q. S.A. 

Odwołujący  wskazał,  iż  Zamawiający  dopiero  w  sytuacji,  gdy  okazało  się,  że  zgodnie  

z  ww.  wyrokiem  powinien  odrzucić  ofertę  konsorcjum  J.  T.  prowadzący  działalność 

gospodarczą pod firmą E. J. T. i R. C. Sp. z o. o., bez podjęcia czynności w zakresie oceny i 

badania  oferty  złożonej  przez  Odwołującego,  zdecydował  się  na  unieważnienie 

postępowania. Q. S.A. czuje się pokrzywdzony takim obrotem sprawy. Zgodnie z art. 93 ust. 

4  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  w  przypadku  unieważnienia  postępowania  o 

udzielenie zamówienia z przyczyn leżących po stronie Zamawiającego, wykonawcom, którzy 

złożyli  oferty  niepodlegające  odrzuceniu,  przysługuje  roszczenie  o  zwrot  uzasadnionych 

kosztów uczestnictwa w postępowaniu, w szczególności kosztów przygotowania oferty.  

Odwołujący  zakwestionował  wyjaśnienia  faktyczne  i  prawne  Zamawiającego  do  podjętej 

przez  niego  decyzji  o  unieważnieniu  przetargu,  uznając  je  za  niezgodne  ze  stanem 

faktycznym  oraz  obowiązującymi  przepisami  prawa.  Unieważnienie  postępowania  jest 

instytucją wyjątkową w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Celem bowiem 

postępowania  jest  wyłonienie  wykonawcy,  który  złożył  najkorzystniejszą  ofertę  i  z  którym 

zostanie  zawarta  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Przesłanki  unieważnienia 

postępowania  podlegają  wykładni  ścisłej,  a  ciężar  udowodnienia  ich  zaistnienia  w  zakresie 

okoliczności faktycznych i prawnych spoczywa na zamawiającym.  

Zamawiający w sposób nieuzasadniony ocenił, że oferta Odwołującego nie odpowiada treści 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Oferta Q. S.A. zawierała wszystkie niezbędne 

elementy,  wymagane  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Dodatkowo  w 

sposób  nieuprawniony  Zamawiający  zaniechał  wezwania  do  wyjaśnienia  treści  oferty  na 

podstawie  art.  26  ust.  1,  3  i  4  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Zamawiający  zamiast 

powzięte  wątpliwości  co  treści  oferty  Odwołującego  wyjaśnić,  ofertę  odrzucił  bez  wzywania 

do  wyjaśnień.  Oferta  Odwołującego  została  nierzetelnie  i  nieobiektywnie  oceniona,  co 

dodatkowo narusza art. 7 ust. 1 i 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający  nieprawidłowo  zarzucił  niezgodność  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia w części dotyczącej zaoferowanych przez Odwołującego komputerów All-in-One 

D. (...), podczas gdy komputery zaoferowane przez konsorcjum J. T. prowadzący działalność 

gospodarczą  pod firmą E.  J. T.  i  R.  C.  Sp.  z  o. o.  to komputery  D.  (...), tym  samym jest  to 

innym model produktu aniżeli sprzęt zaoferowany przez Q. S.A. 

Na  potwierdzenie  Odwołujący  posiada  oświadczenie  producenta  sprzętu  –  D.  Sp.  z  o.  o. 

potwierdzające  powyżej  wskazane  okoliczności,  w  tym  spełnienie  przez  zaoferowany  przez 

produkt  wymagań  Zamawiającego  wskazanych  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia. 

Zatem  niezrozumiała  jest  decyzja  Zamawiającego  o  odrzuceniu  oferty  Wykonawcy  

i  w  konsekwencji  unieważnienie  postępowania  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych,  w  sytuacji  kiedy  to  zaoferowane  przez  Odwołującego 

rozwiązanie  spełnia  wymogi  wskazane  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  i  nie 

narusza  przez  to  zasady  konkurencyjności  poprzez  zapewnienie  możliwości  złożenia  oferty 

na  bazie  komponentów  równych  producentów.  Zdaje  się  zatem,  że  Zamawiający  dokonał 

oceny  oferty Wykonawcy  w  sposób  nie  oparty  na  żadnym  postanowieniu  specyfikacji,  a  na 

tym  etapie  postępowania  powołuje  się  na  jakieś  enigmatyczne  swoje  „rozumienie”  zapisów 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia.  

Jeżeli  Zamawiający  miał  wątpliwości  co  do  treści  oferty  w  zakresie  zaoferowanych  przez 

Odwołującego komputerów, powinien był skorzystać z procedury wskazanej w art. 26 ustawy 

Prawo zamówień publicznych i wezwać Odwołującego do złożenia wyjaśnień. 

Ewentualnie,  jeżeli  Zamawiający  miał  wątpliwości  co  do  treści  oferty  w  zakresie 

kwestionowanego  opisu  parametrów  zaoferowanych  przez  Odwołującego  komputerów, 

powinien  był  skorzystać  z  procedury  z  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  

i  wezwać  Wykonawcę  do  złożenia  wyjaśnień.  Oczywiście  w  kontekście  ogólnikowości 

uzasadnienia  faktycznego  odrzucenia  oferty  Q.  S.A.  trudno  jest  Odwołującemu 

skonkretyzować,  o  co  Zamawiający  miałby  pytać,  skoro  nie  bardzo  wiadomo,  co  było 

rzeczywistym powodem odrzucenia oferty. Jak wynika z ukształtowanego orzecznictwa KIO, 

zastosowanie  tej  procedury  nie  jest  jedynie  uprawnieniem  Zamawiającego,  a  jego 

obowiązkiem.  Reguła  należytej  staranności  wskazuje,  że  każdy  zamawiający  zobowiązany 

jest do podjęcia wszelkich dopuszczalnych prawem środków zmierzających do wyboru oferty 

najkorzystniejszej,  a  nie  przedwczesnego  odrzucania  ofert  czy  też  wykluczania 

wykonawców.  W  niniejszej  sprawie  Zamawiający  w  oparciu  o  niejasne  przesłanki  podjął 

decyzję o odrzuceniu oferty Q. S.A. zaniechawszy podjęcia tej procedury.  

Unieważnienie postępowania jest czynnością niweczącą całość postępowania, powodującą, 

ż

e  cel  prowadzenia  postępowania,  tj.  udzielenie  zamówienia  publicznego,  nie  zostaje 

osiągnięty.  Tym  samym  działanie  Zamawiającego  stoi  w  sprzeczności  z  jedną  

z podstawowych zasad Prawa zamówień publicznych – zasadą trwałości postępowania oraz 

realizacji  celu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  tj.  dokonania  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej  i  realizacji  zamówienia.  Katalog  przesłanek  unieważnienia 

procedury  udzielenia  zamówienia  publicznego  ma  charakter  enumeratywny,  a  samą 

instytucję unieważnienia należy traktować jak wyjątek.  

Pod  pojęciem  niemożliwej  do  usunięcia  wady  uniemożliwiającej  zawarcie  niepodlegającej 

unieważnieniu umowy wskazanej w art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych 

kryje  się  każde  uchybienie  przepisom  Prawa  zamówień  publicznych,  którego  skutków  nie 

można  usunąć  przy  zastosowaniu  procedur  z  nich  wynikających.  Musi  to  być  przy  tym 

uchybienie  na  tyle  poważne,  że  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego  zawarta  

w  następstwie  procedury  dotkniętej  tym  uchybieniem  –  w  świetle  art.  146  ust.  1  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  podlegałaby  unieważnieniu.  Pomiędzy  wadą  a  niemożnością 

zawarcia ważnej umowy musi istnieć normalny związek przyczynowy. 

Wymieniona  w  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  przesłanka 

unieważnienia  postępowania  składa  się  z  koniunkcji  trzech  przesłanek,  których  łączne 

zaistnienie  skutkuje  zastosowaniem  tego  przepisu,  tj.:  1)  musi  nastąpić  naruszenie 

przepisów  ustawy  regulujących  udzielanie  zamówienia  (wada  postępowania);  2)  wada  ta 

musi  powodować  niemożliwość  zawarcia  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie 

zamówienia publicznego; 3) wada musi być niemożliwa do usunięcia. Powyższe okoliczności 

w  niniejszym  stanie  faktycznym  nie  miały  miejsca,  tym  samym  decyzja  Zamawiającego  

o  unieważnieniu  podstępowania  nie  ma  podstaw  zarówno  faktycznych,  jak  i  prawnych.  

W  toku  niniejszego  postępowania  nie  może  być  mowy  o  naruszeniu  art.  7  i  art.  29  ust.  2 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  

w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję  i  stanowić  ograniczenie  liczby 

potencjalnych  wykonawców  mogących  brać  udział  w  postępowaniu,  bowiem  możliwe  było 

zaoferowania  produktów  różnych  producentów  spełniających  w  100%  wymagania 

Zamawiającego  wskazane  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Zdaniem 

Odwołującego wskazana przez Zamawiającego przyczyna unieważnienia  postępowania ma 

charakter pozorny i nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach prawa. Postępowanie 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  postępowaniem  o  wysoce  sformalizowanym 

charakterze,  wobec  czego  brak  w  nim  miejsca  na  dowolność  działań  po  stronie 

Zamawiającego, a co ma miejsce niniejszym stanie sprawy. 

Ciężar  udowodnienia  zaistnienia  okoliczności  pozwalających  skorzystać  z  przesłanki 

zawartej w art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych ciąży na Zamawiającym. 

W  piśmie  z  30  maja  2017  r.  Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  unieważnieniu 

postępowania,  w którym jedynie stwierdził, że: „spośród 3 złożonych  w  postępowaniu ofert,  

2  oferty  należy  odrzucić  za  niezgodne  z  SIWZ”.  Tak  lakoniczne  uzasadnienie  uniemożliwia  

w  praktyce  jakąkolwiek  polemikę  z  przyznaną  oceną  i  jej  weryfikację.  Jak  bowiem 

polemizować  ze  stwierdzeniem,  że  oferty  należy  odrzucić  jako  niezgodne  ze  specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia,  skoro  nie  wiadomo,  co  Zamawiający  ma  na  myśli. 

Wykonawca ma prawo wiedzieć, dlaczego dokonano takiej, a nie innej oceny jego oferty.  

II Zarzuty i żądania odwołania – odwołanie o sygn. KIO 1196/17 

Odwołujący – I. S. Sp. z o.o.

 wniósł odwołanie zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 7 

ust. 1 oraz art. 93 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 146 ust. 6 ustawy Prawo zamówień publicznych 

poprzez bezpodstawne uznanie, iż postawione przez Zamawiającego warunki odnoszące się 

do  opisu  przedmiotu  zamówienia  powodują,  iż  została  naruszona  zasada  uczciwej 

konkurencji, co wpłynęło lub mogło wpłynąć na wynik postępowania. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1. unieważnienia czynności unieważnienia postępowania w zakresie Pakietu 1, 

2. dokonania oceny ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej. 

W  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  wskazał,  że  podstawą  do  unieważnienia 

postępowania w zakresie pakietu 1. był według Zamawiającego błąd popełniony przez niego 

na etapie formułowania treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w szczególności 

w  zakresie  wymagań  opisu  przedmiotu  zamówienia  dotyczących  komputerów  AlI-in-One 

dotyczących:  1)  „BIOS  zgodny  ze  specyfikacją  UEFI:  wersja  Biosu  wraz  z  datą  produkcji,  

2) „możliwość z poziomu BIOS ustawienia portów USB w tryb braku możliwości kopiowania 

danych na nośniki USB lub całkowitego braku komunikacji z urządzeniami pamięci masowej 

(na  poziomie  systemu  operacyjnego),  3)  „możliwość  z  poziomu  BIOS  ustawienia  hasła: 

administratora, Power-On, HDD, przy update Biosu, 4) „BIOS zgodny ze specyfikacją UEFI: 

możliwość, bez uruchamiania systemu operacyjnego z dysku twardego komputera lub innych 

podłączonych  do  niego  urządzeń  zewnętrznych,  uzyskania  informacji  o:  (...)  stanie  pracy 

wentylatora”.  W  aktualnej  ocenie  Zamawiającego  ww.  wymagania  nie  są  wymaganiami 

priorytetowymi i nie mogą przesądzać o wyborze oferty. Biorąc pod uwagę, iż wymagania te 

zgodnie  z  wyrokiem  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  15  maja  2017  r.,  sygn.  KIO  821/17 

powinny  stać  się  podstawą  odrzucenia  dwóch  spośród  trzech  ofert  złożonych  w  tym 

postępowaniu,  Zamawiający  uznał,  iż  doprowadziło  to  do  ograniczenia  konkurencji  poprzez 

eliminację  równoważnych  produktów  innych  producentów.  W  tej  sytuacji  Zamawiający 

doszedł  do  wniosku,  iż  doszło  do  naruszenia  ustawy,  które  ma  lub  mogło  mieć  wpływ  na 

wynik  postępowania,  co  może  stanowić  podstawę  do  unieważnienia  umowy  na  wniosek 

Prezesa  UZP,  zgodnie  z  treścią  przepisu  art.  146  ust.  6  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych,  a  w  tej  sytuacji  uprawnia  Zamawiającego  do  unieważnienia  postępowania  na 

podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  jako  obarczonego 

niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu 

umowy. 

Odwołujący  nie  zgadza  się  z  decyzją  Zamawiającego.  Formalnoprawną  przesłanką  decyzji 

Zamawiającego o unieważnieniu postępowania jest przepis art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo 

zamówień  publicznych.  Jak  wynika  z  treści  pisma  Zamawiającego,  ta  niemożliwa  do 

usunięcia  wada  sprowadza  się  do  wprowadzenia  do  treści  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia wymagań wobec jednego z elementów przedmiotu zamówienia, tj. komputerów 

typu AlI in One, których nie spełniają komputery firmy D. zaoferowane przez dwóch spośród 

trzech wykonawców ubiegających się o przedmiotowe zamówienie. Według Zamawiającego 

doprowadziło  to  do  ograniczenia  konkurencji  poprzez  eliminację  równoważnych  produktów 

innych  producentów.  Zamawiający  nie  wskazał  nawet,  jaki  przepis  ustawy  został  według 

niego naruszony, a jedynie, iż naruszenie to doprowadziło do ograniczenia konkurencji. Jest 

to o tyle istotne, iż, jak wskazuje dotychczasowe orzecznictwo Izby, znaczenie uzasadnienia 

faktycznego  i  prawnego  unieważnienia  postępowania  nie  ogranicza  się  do  dopełnienia 

formalnego wymagania wynikającego z art. 93 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, 

lecz  przede  wszystkim  stanowi  element  konstytutywny  podjętej  decyzji  o  unieważnieniu 

postępowania, w szczególności, jeżeli została ona podjęta z powołaniem się na art. 93 ust. 1 

pkt  7  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  W  konsekwencji  właściwe  sformułowanie 

uzasadnienia  ma  kluczowe  znaczenie  dla  oceny,  czy  wykazał  on  zaistnienie  podstaw  do 

unieważnienia  prowadzonego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Jeżeli  przyczyna 

unieważnienia  wykracza  poza  katalog  oczywistych  sytuacji  opisanych  w  pkt  od  1  do  6  art. 

146 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, tym bardziej musi zostać sprecyzowana na 

tyle dokładnie, aby nie było wątpliwości, że ma charakter rzeczywisty i jest na tyle poważna, 

ż

e  uniemożliwia  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  Oznacza  to  w  szczególności,  że  nie  jest  wystarczające  powołanie  się  jedynie 

na generalną zasadę równego traktowania wykonawców i zachowania uczciwej konkurencji 

wyrażonej  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Konieczne  jest  wykazanie 

naruszenia przepisu ustawy Prawo zamówień publicznych, które miało lub co najmniej mogło 

mieć wpływ na  wynik postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. W konsekwencji 

na  zamawiającym  w  takiej  sytuacji  ciąży  ciężar  wykazania  wystąpienia  naruszenia 

konkretnego  przepisu  regulującego  udzielanie  zamówień  (wada  postępowania),  istotnego 

charakteru  tej  wady  jako  wpływającej  na  ważność  umowy  oraz  związku  przyczynowego 

pomiędzy zaistniałą wadą a niemożnością zawarcia ważnej umowy, a także nieusuwalności 

wady przez zastosowanie instytucji dostępnych podmiotowi prowadzącemu postępowanie. 

W  tej  sytuacji  Odwołujący  domyśla  się  jedynie,  iż  ewentualną  podstawą  do  unieważnienia 

umowy  na  podstawie  przepisu  art.  146  ust.  6  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  miałby 

być przepis art. 29 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, tj. iż przedmiotu zamówienia 

nie  można  opisywać  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Samo  zaś 

naruszenie  ma  postać  wprowadzenia  do  opisu  przedmiotu  zamówienia  takich  wymagań, 

które  uniemożliwiają  zaoferowanie  swoich  produktów  przez  innych  producentów.  Z  tak 

sformułowanymi  tezami  nie  sposób  się  jednak  zgodzić,  zaś  Zamawiający  nie  udowodnił,  iż 

zaistniały wszystkie okoliczności umożliwiające dojście do wniosku, że zaistniało jakiekolwiek 

naruszenie  przepisów  ustawy,  a  tym  bardziej,  iż  ma  ono  postać  wady  uniemożliwiającej 

zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. 

Aby  można  było  mówić  o  naruszeniu  uczciwej  konkurencji,  na  którą  powołuje  się 

Zamawiający,  zobowiązany  byłby  on  udowodnić,  iż  poprzez  wprowadzenie  „spornych” 

warunków  dla  komputerów  typu  Ali-in-One  doszło  do  sytuacji,  w  której  nie  ma  możliwości 

zaoferowania  innych  produktów,  niż  produkty  wyłącznie  jednego  producenta.  Tymczasem 

Zamawiający w treści uzasadnienia swojej decyzji o unieważnieniu postępowania wskazuje, 

iż  określenie  przez  niego  spornych  wymogów  doprowadziło  do  ograniczenia  konkurencji 

poprzez  eliminację  równoważnych  produktów  innych  producentów,  gdyż  spośród  3 

złożonych  ofert,  2 trzeba  było  odrzucić  jako  niezgodne  ze  specyfikacją  istotnych  warunków 

zamówienia.  Zapomina  jednak,  iż  obaj  oferenci,  których  oferty  winny  zostać  odrzucone, 

zaoferowali  ten  sam  produkt  –  komputer  firmy  D.  Stąd  wyraźnie  należy  zaznaczyć,  iż  

w  żadnym  wypadku  nie  jest  dopuszczalne  stwierdzenie  naruszenia  zasad  uczciwej 

konkurencji tylko i wyłącznie z tego względu, iż jeden z zaoferowanych produktów (firmy D.) 

nie spełniał warunków określonych przez Zamawiającego. Zamawiający nie udowodnił, iż w 

związku  z  wprowadzonymi  warunkami  możliwe  było  zaoferowanie  sprzętu  dostarczanego 

wyłącznie  przez  jednego  producenta,  co  rzeczywiście  mogłoby  zostać  uznane  za 

utrudniające 

uczciwą 

konkurencję. 

Tymczasem 

wniosek 

wyprowadzony 

przez 

Zamawiającego  opiera  się  wyłącznie  na  tym,  iż  konkretne  urządzenie  firmy  D.    nie  spełniło 

wymagań  przez  niego  postawionych  i  sam  ten  fakt  świadczyć  miałby  o  naruszeniu  zasad 

uczciwej konkurencji.  

Zamawiający  ma  prawo  opisać  swoje  potrzeby  w  taki  sposób,  aby  przedmiot  zamówienia 

spełniał  jego  wymagania  i  zaspokajał  potrzeby,  pod  warunkiem,  że  dokonany  opis  nie 

narusza  konkurencji  ani  równego  traktowania  wykonawców.  Sama  okoliczność,  że  opis 

przedmiotu  zamówienia  uniemożliwia  złożenie  oferty  przez  niektórych  wykonawców  nie 

wskazuje  na  naruszenie  podstawowych  zasad  udzielania  zamówień  publicznych. 

Zamawiający, działając w granicach określonych przepisami prawa, ma prawo sprecyzować 

przedmiot zamówienia o określonych minimalnych standardach jakościowych i technicznych. 

Okoliczność  o  charakterze  notoryjnym,  że  nie  wszyscy  wykonawcy  dysponują  produktem 

spełniającym  wymagania  Zamawiającego  opisane  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia i można go zaoferować oraz, że wymagania techniczne są trudne do spełnienia 

przez  niektórych  wykonawców,  nie  oznacza,  że  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego jest prowadzone w sposób utrudniający zachowanie uczciwej konkurencji. 

Wobec  powyższego  dla  unieważnienia  postępowania  z  uwagi  na  ograniczenie  zasady 

uczciwej konkurencji Zamawiający nie tyle powinien wykazać, że część dostępnego na rynku 

asortymentu  nie  spełnia  jego  wymagań,  ale  że  wprowadzenie  tych  wymogów  doprowadziło 

do  sytuacji,  gdy  nie  ma  właściwie  innej  alternatywy  niż  sprzęt  oferowany  wyłącznie  przez 

jednego producenta. Tego zaś Zamawiający nie tylko nie uczynił, ale nawet nie podjął próby 

udowodnienia  zaistnienia  takiej  okoliczności.  Tymczasem,  jak  wskazuje  ugruntowane  już 

 w  tej  mierze  orzecznictwo,  w  sytuacji,  gdy  w  danym  postępowaniu  została  złożona  tylko 

jedna  oferta  (lub  kilka  ofert  z  produktami  tylko  jednego  producenta),  nie  da  się  zasadnie 

mówić  o  ograniczeniu  konkurencji,  jeśli  na  rynku  istnieją  inne  produkty  spełniające 

wymagania Zamawiającego, nawet jeśli nie zostały zaoferowane w danym postępowaniu. 

Zgodnie  z  dotychczasowym  orzecznictwem  KIO,  w  orzecznictwie  Izby  ukształtował  się 

pogląd, że nawet opis przedmiotu zamówienia dokonany w taki sposób, że wyłącznie jeden 

wykonawca może złożyć zgodną z nim ofertę, może nie być poczytany za naruszenie zasad 

wyrażonych  w  art.  7  ust.  1  oraz  art.  29  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych, 

zamawiający może bowiem oczekiwać rozwiązań najnowocześniejszych i wyjątkowych.  

Nie  budzi  wątpliwości  fakt,  iż  „sporne”  postanowienia  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  stanowiły  od  samego  początku  treść  specyfikacji,  a  zatem  były  emanacją 

potrzeb  i  oczekiwań  Zamawiającego.  Jak  wynika  z  analizy  przebiegu  przedmiotowego 

postępowania, wymagania te stały się przedmiotem szczegółowych pytań wykonawców oraz 

odpowiedzi  ze  strony  Zamawiającego.  Na  tamtym  etapie  postępowania  Zamawiający 

wyraźnie  podtrzymywał  swoje  wymagania  dotyczące  parametrów  BIOS,  zaś  żaden  

z  wykonawców  mających  zamiar  ubiegania  się  o  to  zamówienie  nie  kwestionował 

prawidłowości tak sformułowanych wymagań Zamawiającego ani poprzez wnioski o zmianę 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  ani  też  poprzez  wniesienie  odwołania.  Skoro 

więc  od  samego  początku  wymagania  dotyczące  BIOS-u  komputerów  typu  All-in-One  były 

na tyle istotne, aby je umieścić w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, a następnie, 

pomimo  szczegółowych  pytań  wykonawców,  Zamawiający  utrzymał  te  wymagania  

w niezmienionej formie, to oznacza to z punktu widzenia Odwołującego, że absolutnie nie da 

się  racjonalnie  obronić  tezy,  iż  wymagania  te  nie  miały  dla  Zamawiającego  większego 

znaczenia.  Wręcz  odwrotnie  –  fakt  utrzymania  w  niezmienionym  brzemieniu  wymagań 

pomimo  pytań  ze  strony  wykonawców  zmuszających  Zamawiającego  do  weryfikacji  swoich 

potrzeb  i  oczekiwań  oznacza,  że  wymagania  te  na  etapie  przed  złożeniem  ofert  miały  dla 

Zamawiającego istotne znaczenie, co zresztą – zdaniem Odwołującego – jest merytorycznie 

uzasadnione.  Co  więcej,  początkowo  na  etapie  oceny  ofert  obowiązywanie  wymagań 

dotyczących  BlOS-u  również  nie  stanowiło  dla  Zamawiającego  podstawy  do  unieważnienia 

postępowania,  czego  dowodem  był  dokonany  przez  Zamawiającego  wybór  oferty 

najkorzystniejszej.  Dopiero  po  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  nakazującej  odrzucenie 

oferty  tego  wykonawcy  oferującego  produkty  firmy  D.    okazało  się,  że  niektóre  z  wymagań 

stanowiących  podstawę  odrzucenia  jego  oferty  nie  są  już  według  Zamawiającego 

„priorytetowe” i nie mogą stanowić „podstawy wyboru oferty najkorzystniejszej”.  

Zdaniem  Odwołującego  to  właśnie  aktualne  działanie  Zamawiającego  stanowi  naruszenie 

zasad  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  gdyż  dyskryminuje 

podmioty  stosujące  się  do  wyraźnych  i  powtarzanych  na  etapie  postępowania  wymagań 

Zamawiającego. Szczególnie w sytuacji, gdy wymagania te były dla Zamawiającego istotne 

przed  dniem  składania  ofert,  a  przestają  być  istotne,  gdy  stanowią  przeszkodę  w  wyborze 

konkretnej oferty preferowanej przez Zamawiającego. 

III Stanowisko Zamawiającego  

W  odpowiedzi  na  odwołania  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  obu  odwołań  w  całości  jako 

nieuzasadnionych  pod  względem  faktycznym  i  prawnym,  jak  i  nieudowodnionych  oraz 

zasądzenie  od  Odwołujących  na  rzecz  Zamawiającego  zwrotu  kosztów  zastępstwa 

prawnego w postępowaniu odwoławczym. 

W  uzasadnieniu  (analogicznym  dla  obu  odwołań)  Zamawiający  wskazał,  iż  podjął  decyzję  

o  unieważnieniu  postępowania  na  skutek  ponownej  analizy  dokumentacji  przetargowej 

dokonanej  po  wydaniu  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  wyroku  w  sprawie  o  sygn.  KIO 

821/17. Krajowa Izba Odwoławcza nakazała Zamawiającemu odrzucenie, na podstawie art. 

89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  oferty  konsorcjum  J.  T.  prowadzący 

działalność  gospodarczą  pod  firmą  E.  J.  T.  i  R.  C.  Sp.  z  o.  o.wybranej  pierwotnie  jako 

najkorzystniejsza,  gdyż  zaoferowany  przez  konsorcjum  komputer  All-in-One  D.    OptiPlex 

7440 AIO nie spełnia minimalnych parametrów technicznych opisanych w punkcie 2. tabela, 

wers 16. załącznika nr 1 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia.  

W trakcie przeprowadzonego badania oferty Odwołującego – Q. S.A. w zakresie spełniania 

wymagań specyfikacji istotnych warunków zamówienia, Zamawiający dokonał analizy strony 

internetowej producenta sprzętu tj. D. . Z pozyskanych w ten sposób informacji wynikało, że 

wśród  wszystkich  desktopów  i  komputerów  All-in-One  produkcji  tej  firmy  jest  tylko  jeden 

model o symbolu (…). Na wskazanej w  wydruku ze strony internetowej producenta sprzętu 

liście  wszystkich  rodzajów  i  modeli  komputerów,  nie  ma  modelu  komputera  o  oznaczeniu 

(…).  W  ocenie  Zamawiającego  oznaczało  to  bez  żadnych  wątpliwości,  że  model  komputer 

All-in-One  wskazany  w  ofercie  Odwołującego  nie  może  mieć  innego  rozwiązania  w 

odniesieniu  do  BIOS  lub  płyty  głównej.  Zamawiający  potwierdził  więc,  iż  jest  to  ten  sam 

model  komputera  All-in-One,  który  zaoferowało  konsorcjum  J.  T.  prowadzący  działalność 

gospodarczą pod firmą E. J. T. i R. C. Sp.  z o.  o., wobec czego oferta Odwołującego – Q. 

S.A. jest niezgodna z  wymaganiami opisanymi  w punkcie 2. tabeli, poz. 16  załącznika nr 1 

do  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  w  zakresie  spełniania  minimalnych 

wymagań  technicznych  i  powinna  zostać  odrzucona,  jak  to  nakazała  uczynić  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  w  wyroku  KIO  821/17  w  stosunku  do  oferty  konsorcjum  J.  T.  prowadzący 

działalność  gospodarczą  pod  firmą  E.  J.  T.  i  R.  C.  Sp.  z  o.  o.  Zamawiający  nie  miał 

wątpliwości, co do faktu, że oferta ta powinna zostać odrzucona. Art. 87 ust. 1 ustawy Prawo 

zamówień  publicznych  co  do  zasady  stanowi  uprawnienie  zamawiającego,  a  nie  jego 

obowiązek  i  stosowanie  tej  normy  jako  obowiązkowej  należy  każdorazowo  oceniać 

indywidualnie.  Przepis  ten  nie  zobowiązuje,  lecz  uprawnia  zamawiającego  do  podjęcia 

czynności  w  toku  badania  ofert.  Wyjaśnienia  wykonawcy  służą  właściwej  ocenie  oferty  i 

mogą  dotyczyć  potwierdzenia  merytorycznego  jej  zakresu,  niewynikającego  wprost  ze 

złożonych  oświadczeń  lub  dokumentów.  Z  treści  oferty  Q.  S.A.  wynikało  natomiast  wprost, 

jaki  model  komputera  All-in-One  został  zaoferowany.  Zamawiający  miał  dostęp  do 

całościowej,  wymaganej  przez  specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia,  dokumentacji 

technicznej  dotyczącej  tego  modelu  komputera  All-in-One  i  dokonał  jej  badania  w  ramach 

badania oferty konsorcjum J. T. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą E. J. T. i R. 

C. Sp. z o. o. W końcu wydany został przez Krajową Izbę Odwoławczą jednoznaczny wyrok 

wskazujący, że w zakresie wskazanym w piśmie z 30 maja 2017 r., ten model komputera All-

in-One  jest  niezgody  z  wymaganiami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia. 

Dodatkowo,  procedury  przewidziane  w  przepisach  art.  26  ust.  3  i  ust.  4  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych nie dopuszczają możliwości złożenia oświadczenia wykonawcy co do 

określenia  przedmiotu  zamówienia,  który  nie został wskazany  w  złożonej ofercie. Podobnie 

przepis art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych służy wyeliminowaniu wątpliwości 

co  do  elementów  oświadczenia  woli  zawartych  w  treści  oferty.  Przepisy  te  nie  mogą 

prowadzić do wytworzenia nowej treści oświadczenia woli. 

Odwołujący nie udowodnił, aby zaoferowany przez niego model komputera All-in-One D. (...) 

był  innym  modelem,  niż  zaoferowany  przez  konsorcjum  J.  T.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod  firmą  E.  J.  T.  i  R.  C.  Sp.  z  o.  o.  –  nie  podjął  nawet  takiej  próby. 

Stwierdzenie,  że  nie  jest  to  ten  sam  komputer,  bez  jakiegokolwiek  uzasadnienia  oraz 

przedstawienia dowodów na tę okoliczność, nie jest wystarczające dla uznania prawdziwości 

tej tezy. 

Strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  do 

stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Dowody  na  poparcie  swych 

twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej,  strony  i  uczestnicy  postępowania 

odwoławczego  mogą  przedstawiać  aż  do  zamknięcia  rozprawy.  Przepis  ten  nakłada  na 

strony  postępowania  obowiązek,  który  zarazem  jest  uprawnieniem  stron,  wykazywania 

dowodów  na  stwierdzenie  faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Postępowanie  przed 

Krajową  Izbą  Odwoławczą  stanowi  postępowanie  kontradyktoryjne,  a  z  istoty  tego 

postępowania  wynika,  że  spór  toczą  strony  postępowania  i  to  one  mają  obowiązek 

wykazywania  dowodów,  z  których  wywodzą  określone  skutki  prawne.  Zgodnie  z  art.  6 

Kodeksu  cywilnego  ciężar  udowodnienia  faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego 

wywodzi  skutki  prawne.  Z  tej  zasady  wynika  też  reguła  art.  190  ust.  1  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych.  Przepis  art.  6  Kodeksu  cywilnego  wyraża  dwie  ogólne  reguły,  

a  mianowicie  wymaganie  udowodnienia  powoływanego  przez  stronę  faktu,  powodującego 

powstanie  określonych  skutków  prawnych  oraz  usytuowanie  ciężaru  dowodu  danego  faktu 

po  stronie  osoby,  która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne.  W  trakcie  postępowania 

odwoławczego  to  Odwołujący  kwestionują  i  nie  zgadzają  się  z  podjętymi  przez 

Zamawiającego  czynnościami,  tak  więc  zgodnie  z  regułą  płynącą  z  art.  190  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych,  to  na  Odwołujących  ciąży  ciężar  dowiedzenia,  że  stanowisko 

Zamawiającego jest nieprawidłowe.  

Odwołujący  Q.  S.A.  nie  sprostał  temu  zadaniu.  Nie  przedstawił  jakiegokolwiek  dowodu  na 

okoliczność,  że  oferowany  przez  niego  model  komputera  All-in-One  D.  (...)  jest  innym 

modelem komputera niż zaoferowało konsorcjum J. T. prowadzący działalność gospodarczą 

pod firmą E. J. T. i R. C. Sp. z o.o. ani, że jest zgodny ze specyfikacją istotnych warunków 

zamówienia  w  zakresie  wymaganych  przez  specyfikację  minimalnych  wymagań 

technicznych  wynikających  z  ww.  punktu  2  tabeli.  Q.  S.A.  miał  status  przystępującego  do 

postępowania  w  sprawie  o  sygn.  KIO  821/17,  ma  więc  szczegółową  wiedzę  odnośnie 

przebiegu  rozprawy  w  tamtej  sprawie,  postępowania  dowodowego,  przedstawianej  przez 

strony  argumentacji,  a  zwłaszcza  treści  wyroku  wraz  z  uzasadnieniem.  W  odwołaniu 

natomiast  ogranicza  się  do  zdawkowych  stwierdzeń,  że  w  kwestionowanych  parametrach 

oferowany przez niego model komputera All-in-One spełnia wymagania specyfikacji istotnych 

warunków  zamówienia  oraz  wyjaśnia  odpowiednio  do  poszczególnych  wymogów 

dotyczących  BIOS.  Analiza  przedstawionego  przez  Q.  S.A.  stanowiska  potwierdza  

w  sposób  jednoznaczny,  że  zaoferowany  przez  niego  model  komputera  All-in-One  jest 

identyczny, przynajmniej w zakresie BIOS, z modelem zaoferowanym przez ww. konsorcjum, 

co  jedynie  legitymizuje  prawidłowość  postępowania  Zamawiającego  przy  dokonywaniu 

badania oferty Q. S.A. co do jej zgodności z wymaganiami specyfikacji istotnych warunków 

zamówienia.  Nie  zmienia  zasadności  tego  twierdzenia  fakt  dołączenia  przez  Odwołującego 

do odwołania oświadczenia producenta D.  z 8 czerwca 2017 r. Treść tego oświadczenia jest 

zbliżona do oświadczenia firmy D.  z 6 kwietnia 2017 r., jedynie pozbawiona wyjaśnienia co 

do sposobu spełniania wskazanych wymagań. 

Po  dokonaniu  badania  oferty  Odwołującego  Q.  S.A.  co  do  jej  zgodności  ze  specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia,  Zamawiający  dokonał  sprawdzenia  rynku  komputerów  

All-in-One dostępnych w Polsce, jak również przeprowadził badanie oferty I. S. Sp. z o.o. w 

zakresie spełniania ww. wymagań z punktu 2. tabeli. Z przeprowadzonej analizy wynikało, że 

jedynie  komputer  zaoferowany  przez  I.  S.  Sp.  z  o.o.,  produkcji  L.,  spełnia  w  pełni  te 

wymagania specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

W  ocenie  Zamawiającego,  dochował  on  szczególnej  staranności  oraz  pogłębionej  analizy 

przedstawionych  ofert  przed  podjęciem  dalszych  decyzji.  Tym  samym  w  całości  wykonał 

wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 15 maja 2017 r., sygn. KIO 821/17, wobec czego zarzut 

naruszenia art. 192 ust. 3 pkt. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych jest bezpodstawny. 

W zaistniałej sytuacji wobec stwierdzenia powyżej przytoczonych okoliczności Zamawiający 

uznał,  że  obowiązany  jest  do  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  gdyż 

postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie 

niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Przedmiotowa 

przesłanka unieważnienia postępowania składa się z koniunkcji trzech okoliczności, których 

łączne  wystąpienie  skutkuje  obowiązkiem  zastosowania tego przepisu. Po pierwsze – musi 

wystąpić  naruszenie  przepisów  ustawy  regulujących  udzielenie  zamówienia  (wada 

postępowania). Po drugie – wada ta ma skutkować niemożliwością zawarcia niepodlegającej 

unieważnieniu umowy o udzielenie zamówienia publicznego. Po trzecie – wada ta musi być 

niemożliwa do usunięcia. Wada postępowania musi mieć charakter trwały, musi rzeczywiście 

wystąpić i musi powodować niemożliwość zawarcia ważnej umowy. 

Pierwsza  przesłanka  –  nastąpiło  naruszenie  art.  7  ust.  1  i  art.  29  ust.  2  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  wobec  faktu,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  spowodował 

ograniczenie  przedmiotu  zamówienia  do  produktu  jednego  konkretnego  producenta,  tj. 

Lenovo,  co  stanowi  ograniczenie  liczby  potencjalnych  wykonawców  mogących  brać  udział  

w postępowaniu. Doszło więc do ograniczenia konkurencji poprzez eliminację równoważnych 

produktów innych producentów. 

Druga  przesłanka  –  orzecznictwo  wypracowało  spójną  linię  orzeczniczą,  w  oparciu  o  którą 

umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego  podlega  unieważnieniu  także  w  sytuacji 

wypełnienia się szczególnej przesłanki wynikającej z art. 146 ust. 6 ustawy Prawo zamówień 

publicznych,  zgodnie  z  którym  określone  zostało  uprawnienie  procesowe  dla  Prezesa 

Urzędu  Zamówień  Publicznych  do  wystąpienia  do  sądu  powszechnego  o  unieważnienie 

umowy.  Ustawodawca  w  tym  przepisie  zawarł  również  przesłankę  materialną  takiego 

wystąpienia o unieważnienie umowy, tj. wpływ na wynik postępowania. Ustawodawca zatem 

przewidział,  że  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego  podlega  także  unieważnieniu, 

jeżeli  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  doszło  do  określonego 

naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  które 

miało lub mogło mieć wpływ na wynik postępowania. 

Trzecia  przesłanka  –  wada  ujawniona  na  tym  etapie  postępowania  jest  niemożliwa  do 

usunięcia,  ponieważ  Zamawiający  nie  może  dokonywać  jakichkolwiek  zmian  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia  po  terminie  składania  ofert,  a  wszelakie  interpretacje 

postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  które  prowadzą  do  zmiany  lub 

dookreślenia postanowień specyfikacji, które zostałyby poczynione w trakcie oceny ofert na 

okoliczność tej oceny są niedopuszczalne. 

Należy  zaznaczyć  również,  co  podnosi  też  Odwołujący,  że  w  przypadku  unieważnienia 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  z  przyczyn  leżących  po  stronie  Zamawiającego, 

wykonawcy, który złożył w tym postępowaniu ofertę niepodlegającą odrzuceniu, przysługuje 

roszczenie o  zwrot uzasadnionych kosztów uczestnictwa  w postępowaniu, w szczególności 

kosztów  przygotowania  oferty  (art.  93  ust.  4  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych).  Takie 

uprawnienie wykonawcy wynikające z ustawy Prawo zamówień publicznych stanowi swoiste 

potwierdzenie  tego,  że  ustawodawca  przewidział  sytuacje,  w  których  Zamawiający  będzie 

zmuszony  unieważnić  postępowanie  po  terminie  składania  ofert  z  przyczyn,  które  leżą  po 

jego stronie. 

Z  uwagi  na  fakt,  że  z  chronologii  postępowania  podczas  wyboru  najkorzystniejszej  oferty, 

która to chronologia jest uregulowana w art. 20 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych 

(zmodyfikowana nieznacznie przez art. 24aa ustawy Prawo zamówień publicznych), zgodnie 

z  którą  komisja  przetargowa  jest  zespołem  pomocniczym  kierownika  zamawiającego 

powoływanym  do  badania  i  oceny  ofert  oraz  do  oceny  spełniania  przez  wykonawców 

warunków  udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  Zamawiający  najpierw  bada 

oferty  w  zakresie  ich  zgodności  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  i  spośród 

pozostałych  ofert  niepodlegających  odrzuceniu  dokonuje  wyboru  najkorzystniejszej  oferty 

zgodnie z kryteriami oceny ofert. Taka kolejność działań podczas wyboru najkorzystniejszej 

oferty  wynika  również  z  kolejności  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  gdzie 

najpierw  jest  wskazanie  odrzucenia  oferty  (art.  89  ust.  1  pkt  2),  a  następnie  dopiero  jest 

uregulowane  zagadnienie  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  (art.  91  ust.  1  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych). 

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, Zamawiający wzywa 

(o ile nie zostały złożone) do złożenia oświadczenia, o których mowa w art. 25a ust. 1 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych,  oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  

o których mowa w art. 25 ust. 1, chyba że mimo ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia 

lub  udzielenia  wyjaśnień  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby 

unieważnienie  postępowania.  W  sytuacji,  gdy  Zamawiający  stwierdził,  że  oferta 

Odwołującego  Q.  S.A.  nie  spełnia  wymogów  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  i 

powinna zostać odrzucona, a wskutek tego konieczne stało się unieważnienie postępowania 

–  nie  był  zobowiązany  do  wzywania  Odwołującego  do  złożenia  dokumentów,  o  których 

mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Prawo zamówień  publicznych. Nie nastąpiło więc naruszenia 

art. 26 ust. 3 i ust. 4 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający  uznał,  że  mimo  stwierdzonych  podstaw  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego, 

brak  jest  uzasadnienia  do  formalnego  zrealizowania  tej  czynności  w  sytuacji,  gdy 

zobowiązany  był  do  dokonania  czynności  wywołującej  dalej  idące  skutki,  a  mianowicie 

unieważnienie całego postępowania. 

Zamawiający  nie  zgodził  się  ze  stwierdzeniem,  że  uzasadnienie  faktyczne  informacji  z  30 

maja  2017  r.  nie  pozwala  na  weryfikację  zasadności  unieważnienia  postępowania,  

a  Odwołujący  musi  się  domyślać,  co  było  podstawą  do  podjęcia  takiej  decyzji  –  już  sama 

treść  odwołania  wskazuje,  że  Odwołujący  doskonale  zdaje  sobie  sprawę  z  podstaw  i  istoty 

tej  czynności.  Przede  wszystkim  Zamawiający,  poza  przytoczonym  w  odwołaniu  jednym 

zdaniem,  wskazał  podstawę  prawną  i  przyczyny  podjętej  decyzji,  realizując  zobowiązanie  

z art. 93 ust. 3 ustawy  Prawo zamówień publicznych. Z uwagi na fakt, że  wszyscy oferenci 

brali udział w postępowaniu o sygn. KIO 821/17 i otrzymali wyrok z uzasadnieniem, było dla 

Zamawiającego  oczywiste,  że  wskazane  fakty  są  wystarczające  i  jednoznaczne  dla 

wszystkich uczestników postępowania.  

Co  do  zarzutu  braku  udowodnienia  przez  Zamawiającego  zaistnienia  okoliczności 

pozwalających  skorzystać  z  przesłanki  zawartej  w  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  –  postępowanie  odwoławcze  jest  odrębnym  od  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  postępowaniem,  które  ma  na  celu  rozstrzygnięcie 

powstałego pomiędzy stronami sporu. Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie przedstawił 

dowody  wskazujące  na  zasadność  unieważnienia  postępowania  w  oparciu  o  wskazaną 

podstawę  prawną,  znane  Odwołującemu.  Rolą  Odwołującego  jest  natomiast  przedstawić 

dowody potwierdzające fakty przeciwne, z których to on wywodzi skutki prawne. 

Żą

danie Odwołującego wyboru jego oferty jako najkorzystniejszej jest w świetle art. 192 ust. 

3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  nieuprawnione.  Ponadto  nie  można  uznać  za 

zasadny  zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  91  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych,  w  sytuacji,  gdy  oferta  Odwołującego  przewyższa  kwotę,  którą  Zamawiający 

zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  i  nie  przewiduje  możliwości 

zwiększenia tej kwoty. 

Działanie  Zamawiającego,  które  podjął  w  wyniku  wcześniej  popełnionych  błędów  

w  postępowaniu,  czyli  unieważnienie  postępowania  wobec  stwierdzenia  naruszenia  art.  7 

ust.  1  i  art.  29  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  było  zasadne  i  dzięki  temu  nie 

doszło do naruszenia podstawowych zasad prawa zamówień publicznych, określonych w art. 

7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, co uzasadnia oddalenie odwołania w całości. 

IV Ustalenia Izby  

Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem 

któregokolwiek z odwołań, opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, 

a Odwołujący mają interes we wniesieniu swoich odwołań. 

Izba ustaliła, iż stan faktyczny postępowania nie jest sporny między Stronami.  

Po  zapoznaniu  się  z  przedmiotem  sporu  oraz  zaprezentowaną  argumentacją  Stron  

i  Przystępujących,  w  oparciu  o  stan  faktyczny  ustalony  podczas  rozprawy  Izba  ustaliła  

i zważyła, co następuje: oba odwołania zasługują na uwzględnienie. 

Zamawiający unieważnił przedmiotowe postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, 

podając następujące uzasadnienie tej czynności: „Unieważnienie postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego  w  oparciu  o  art.  93  ust.  1  pkt.  7  Ustawy  jest  obligatoryjne,  tym 

samym  jest  obowiązkiem  Zamawiającego,  którego  to  obowiązku  nie  niweczy  np. 

niedochowanie  w  czasie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  ciążących  na 

Zamawiającym  obowiązków,  jak  również  nie  niweczy  tego  obowiązku  błąd  w  działaniu 

Zamawiającego. Zamawiający obowiązany jest do unieważnienia postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego, jeżeli postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą, 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  Po  kolejnej  analizie  dokumentacji  przetargowej  Zamawiający  zmuszony  jest 

stwierdzić,  że  w  trakcie  postępowania  nastąpiło  naruszenie  art.  7  ust.  1  i  art.  29  ust.  2 

Ustawy poprzez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać 

uczciwą  konkurencję  i  stanowić  ograniczenie  liczby  potencjalnych  wykonawców  mogących 

brać udział w postępowaniu. Określenie niżej przywołanych wymogów: 1) „BIOS zgodny ze 

specyfikacją UEFI: (...) wersja Biosu wraz z datą produkcji”, 2) „Możliwość z poziomu BIOS 

(...) ustawienia portów USB w tryb braku możliwości kopiowania danych na nośniki USB lub 

całkowitego  braku  komunikacji  z  urządzeniami  pamięci  masowej  (na  poziomie  systemu 

operacyjnego)”, 3) Możliwość z poziomu BIOS: (...) ustawienia hasła: administratora, Power-

On,  HDD,  przy  update  Biosu”,  4)  BIOS  zgodny  ze  specyfikacją  UEFI:  (...)  możliwość,  bez 

uruchamiania systemu operacyjnego z dysku twardego komputera lub innych podłączonych 

do  niego  urządzeń  zewnętrznych,  uzyskania  informacji  o:  (...)  -  stanie  pracy  wentylatora” 

doprowadziło  do  ograniczenia  konkurencji  poprzez  eliminację  równoważnych  produktów 

innych  producentów.  W/w  stanowisko  znalazło  potwierdzenie  w  Wyroku  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  z  dnia  15.05.2017  sygn.  akt:  KIO  821/17.  Spośród  3  złożonych  

w  postępowaniu  ofert,  2  oferty  należy  odrzucić  jako  niezgodne  z  SIWZ.  Tak  określone 

wymagania dotyczące BIOS nie są priorytetowe dla Zamawiającego i nie mogą przesądzać  

o wyborze oferty. 

Orzecznictwo  wypracowało  spójną  linię  orzeczniczą,  w  oparciu  o  którą  umowa  w  sprawie 

zamówienia publicznego podlega unieważnieniu także w sytuacji wypełnienia się szczególnej 

przesłanki  wynikającej  z  art.  146  ust.  6  Ustawy,  gdzie  określone  zostało  uprawnienie 

procesowe  dla  Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych  do  wystąpienia  do  sądu 

powszechnego  o  unieważnienie  umowy.  Ustawodawca  w  tym  przepisie  zawarł  również 

przesłankę  materialną  takiego  wystąpienia  o  unieważnienie  umowy,  tj.  takiego  naruszenia 

przez  Zamawiającego  przepisów  Ustawy,  które  miało  lub  mogło  mieć  wpływ  na  wynik 

postępowania.  Co  w  niniejszym  postępowaniu  nastąpiło.  Ujawniona  na  tym  etapie 

postępowania, wskazana wyżej wada postępowania, jest niemożliwa do usunięcia, ponieważ 

Zamawiający  nie  może  dokonywać  jakichkolwiek  zmian  SIWZ  po  terminie  składania  ofert,  

a  wszelakie  interpretacje  postanowień  SIWZ,  które  prowadzą  do  zmiany,  dookreślenia 

postanowień SIWZ w przestrzeni Zamawiającego na etapie oceny ofert są niedopuszczalne.” 

Powyższe uzasadnienie unieważnienia postępowania w oparciu o art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy 

Prawo zamówień publicznych, jak też sama przyczyna tego unieważnienia, są, w opinii Izby, 

daleko niewystarczające.  

Zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych zamawiający unieważnia 

postępowanie,  jeżeli  postępowanie  to  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  Przepis  ten  powiązany  jest  z  art.  146  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych, 

który  wskazuje  przypadki,  w  których  umowa  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  podlega 

unieważnieniu.  Jak  już  Strony  wskazały  powyżej,  z  przepisu  tego  w  okolicznościach 

niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  mogłaby  mieć 

zastosowanie  wyłącznie  przesłanka  opisana  w  ust.  6,  tj.  naruszenie  przez  Zamawiającego 

przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, które miało lub mogło mieć wpływ na wynik 

postępowania,  co  mogłoby  być  podstawą  do  wystąpienia  przez  Prezesa  Urzędu  Zamówień 

Publicznych do sądu o unieważnienie umowy.   

Taką okolicznością  według Zamawiającego jest domniemane przez niego naruszenie art. 7 

ust.  1  i  art.  29  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  dokonanie  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję  i  stanowić 

ograniczenie  liczby  potencjalnych  wykonawców  mogących  brać  udział  w  postępowaniu  ze 

względu  na  określenie  przywołanych  wymogów  dotyczących  BIOS.  Jak  wynika  z  dalszej 

argumentacji Zamawiającego, stanowisko to znalazło potwierdzenie w wyroku Krajowej Izby 

Odwoławczej  z  15  maja  2017  r.,  sygn.  KIO  821/17  oraz  w  fakcie,  że  spośród  trzech 

złożonych w postępowaniu ofert, dwie oferty należy odrzucić jako niezgodne ze specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia  –  tak  określone  wymagania  dotyczące  BIOS  nie  są 

priorytetowe dla Zamawiającego i nie mogą przesądzać o wyborze oferty. 

Izba  nie  znalazła  jednak  w  przywołanym  wyroku  żadnego  stwierdzenia,  z  którego 

wynikałoby,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  został  dokonany  w  sposób,  który  mógłby 

utrudniać  uczciwą  konkurencję  i  stanowić  ograniczenie  liczby  potencjalnych  wykonawców 

mogących  brać  udział  w  postępowaniu  ze  względu  na  określenie  przywołanych  wymogów 

dotyczących  BIOS.  Izba  uznała  jedynie,  że  Zamawiający  naruszył  zasadę  uczciwej 

konkurencji uznając za najkorzystniejszą ofertę, która powinna zostać odrzucona i nakazała 

odrzucenie  tej  oferty  jako  niezgodnej  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia. 

Orzeczenie  Izby  dotyczyło  też  jedynie  oferty  złożonej  przez  konsorcjum  J.  T.  prowadzący 

działalność gospodarczą pod firmą E. J. T. i R. C. Sp. z o. o., nie zaś oferty Odwołującego – 

Q. S.A., której Izba w ogóle nie badała z tego względu, że nie badał jej też Zamawiający (str. 

19 wyroku).  

Również  na  obecnym  etapie  postępowania  Zamawiający,  przynajmniej  w  sposób  oficjalny, 

nie  dokonał  badania  oferty  Q.  S.A.  i  nie  dokonał  jej  odrzucenia.  (Dodatkowo,  z  pisma 

Zamawiającego  z  30  maja  2017  r.  można  jedynie  się  domyślać,  i  to  wyłącznie  znając 

okoliczności postępowania, że drugą ofertą podlegającą według Zamawiającego odrzuceniu, 

jest  oferta  Odwołującego  Q.  S.A.  –  Zamawiający  potwierdził  to  dopiero  w  odpowiedzi  na 

odwołanie i podczas rozprawy.) Odwołujący – Q. S.A. zaś neguje zarówno istnienie podstaw 

do  odrzucenia  jego  oferty  jako  niezgodnej  z  wymaganiami  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  w  zakresie  BIOS,  jak  też  fakt,  że  zaoferował  identyczny  model  komputera,  co 

konsorcjum J. T. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą E. J. T. i R. C. Sp. z o. o. 

(fakt – oznaczenia obu modeli symbolami nieco się różnią).  

Poza  tym  z  argumentacji  Zamawiającego  wynika,  że  de  facto  nie  dokonał  badania  oferty 

złożonej przez wykonawcę Q. S.A., lecz swoje stanowisko oparł na ofercie konsorcjum. Jest 

to działanie merytorycznie i formalnie błędne, gdyż w postępowaniu ocenia się indywidualnie 

każdą ofertę, a nie ofertę innego wykonawcy i na jej podstawie stwierdza, że dana oferta jest 

nieprawidłowa. Nawet więc jeśli w obu ofertach naprawdę lub pozornie zaoferowano ten sam 

model  komputera,  o  identycznym  ukompletowaniu,  to  każdą  ofertę  należy  ocenić 

indywidualnie. W  obecnym  więc  stanie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

nie istnieje stan, w którym dwie oferty podlegałyby odrzuceniu.  

Zdaniem Izby, jak można wnioskować z argumentacji Zamawiającego, prawdziwą podstawą 

faktyczną  unieważnienia  postępowania  jest  fakt,  że  Zamawiający  zauważył,  że  „spośród 

trzech  złożonych  w  postępowaniu  ofert,  dwie  oferty  należy  odrzucić  jako  niezgodne  ze 

specyfikacją istotnych warunków zamówienia”, a „tak określone wymagania dotyczące BIOS 

nie są priorytetowe dla Zamawiającego i nie mogą przesądzać o wyborze oferty”.  

Powyższa  argumentacja  Zamawiającego  prowadzi  do  powstania  wrażenia,  że  problemem 

jest  nie  tyle  fakt,  iż  opis  przedmiotu  zamówienia  jest  dokonany  w  sposób  naruszający 

uczciwą  konkurencję  (opisu  tego,  za  wyjątkiem  Zamawiającego,  nie  kwestionował  żaden 

wykonawca  ani  na  etapie  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  ani  teraz  –  ani, 

wbrew  twierdzeniu  Zamawiającego, Izba),  lecz fakt,  że  Zamawiający  musiał  odrzucić  ofertę 

(a  potencjalnie  dwie  oferty)  i  wybrać  ofertę  najdroższą.  Tymczasem  Zamawiający,  po 

zapoznaniu się z ofertami, doszedł do wniosku, że wymogi dotyczące BIOS nie są dla niego 

aż tak istotne, by „mogły przesądzać o wyborze oferty”.  

Jednak konieczność odrzucenia oferty czy ofert ze względu na niezgodność ze specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia  nie  stanowi  jeszcze  podstawy  do  stwierdzenia  przesłanki 

unieważnienia  postępowania  opisanej  w  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  –  istnieją  postępowania,  w  których  zamawiający,  z  powodu  niespełnienia 

wymagań,  odrzucają  kilka  lub  nawet  kilkanaście  ofert.  Dla  odrzucenia  oferty  na  podstawie 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych nie ma też znaczenia, jak kluczowe 

dla  zamawiającego  jest  spełnienie  danego  wymogu  –  każda  niezgodność  ze  specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia  o  charakterze  tzw.  merytorycznym,  jest  równoważną 

podstawą do odrzucenia oferty, bez jej waluacji. 

Stwierdzenie,  że  dokonany  opis  przedmiotu  zamówienia  narusza  zasady  uczciwej 

konkurencji,  gdyż  tylko  jeden  producent  jest  w  stanie  spełnić  postawione  wymagania, 

wymaga  kompleksowej  analizy  rynku,  a  nie  może  być  oparte  jedynie  na  stwierdzeniu,  że  

w danym postępowaniu jako prawidłowa ostałaby się potencjalnie tylko jedna oferta albo że 

złożono  tylko  trzy  oferty  (notabene  –  ze  „Sprawozdania  Prezesa  Urzędu  Zamówień 

Publicznych  o  funkcjonowaniu  systemu  zamówień  publicznych  w  2015  r.”  str.  9  wynika,  że  

w  zamówieniach  o  wartości  poniżej  progów  unijnych,  średnia  liczba  ofert  składanych 

podczas jednego postępowania wyniosła 2,90 (w roku 2014 – 2,89). W przypadku zamówień 

o wartościach powyżej progów unijnych, średnia ta wyniosła 2,65 (w roku 2014 – 2,49).”  

Co  więcej  –  analiza  ta  nie  może  opierać  się  wyłącznie  na  standardowych  rozwiązaniach 

wskazanych w katalogach czy zawartych na stronach internetowych, lecz musi uwzględniać 

okoliczność,  że  rynek  informatyczny  charakteryzuje  się  wyjątkowo  dużą  elastycznością  

w  konfiguracjach  parametrów  oferowanych  produktów,  czy  to  w  zakresie  sprzętu,  czy 

oprogramowania,  a  wykonawcy  oraz  producenci  de  facto  przygotowują  indywidualne 

produkty 

do 

każdego 

większego 

zamówienia, 

dostosowując 

oferowany 

sprzęt  

i oprogramowanie do wymagań opisanych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.  

Zamawiający  takiej  kompleksowej  analizy  nie  dokonał.  Należy  tu  przyznać  też  rację 

Odwołującemu – I. S. Sp. z o.o. – Zamawiający mógł kwestionować treść czy pochodzenie 

oświadczeń  producenta  czy  dystrybutora  sprzętu  komputerowego,  przedstawionych  przez 

Odwołujących, sam jednak nie posiadał nawet takich dowodów. 

Zasada  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  ma  zastosowanie  na 

każdym  etapie  postępowania,  podobnie  jak  inna  wymieniona  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych, zasada przejrzystości postępowania. Zamawiający, choć nie zostało 

to  wyrażone  wprost  w  ustawie  Prawo  zamówień  publicznych,  zobowiązany  jest  do 

traktowania  wykonawców  zgodnie  z  wymaganiami  zasady  lojalności  wymaganej  od  strony 

stosunku prawnego wobec drugiej strony. Tymczasem stwierdzenie w trakcie postępowania 

(dodatkowo  –  pomimo  braku  takich  sygnałów  od  wykonawców,  choćby  potencjalnych),  że 

postępowanie  obarczone  jest  wadą  tego  typu,  jest,  zdaniem  Izby,  zaprzeczeniem  zasady 

uczciwej  konkurencji,  przejrzystości  postępowania  i  lojalności.  Zamawiający,  prowadząc 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  ma  zobowiązania  przede  wszystkim 

wobec  wykonawców,  którzy  oferty  złożyli  (nawet  te  najdroższe),  a  nie  tych  potencjalnych, 

którzy mogliby je złożyć, ale tego nie zrobili z nieznanych powodów. Tym samym po złożeniu 

ofert zamawiający nie może pochopnie unieważnić postępowania. 

Izba  nie  rozpoznawała  zarzutów  postawionych  w  odwołaniu  Q.  S.A.  odnoszących  się  do 

zgodności  jego  oferty  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  ze  względu  na 

fakt, że Zamawiający, niezależnie od swojego przekonania o poprawności tej oferty, oferty tej 

dotychczas w ogóle nie odrzucił. Tym samym Izba nie może ocenić prawidłowości czynności, 

która  nie  została  dokonana.  Podobnie  o  ofercie  Odwołującego  Q.  S.A.  Izba  nie 

wypowiedziała  się  w  wyroku  KIO  821/17,  tym  samym  trudno  mówić  o  „zaniechaniu 

wykonania  w  całości  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  15  maja  2017  r.,  sygn.  KIO 

821/17, tj. niedokonaniu badania i oceny oferty spółki Q. S.A.” Jak była mowa o tym powyżej, 

w przywołanym wyroku Izba uznała zarzut dotyczący Q. S.A. za przedwczesny. 

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 

2,  §  3  i  §  5  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  

w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  

z późn. zm.). 

Przewodniczący:      ……………………..…