KIO 1173/17 WYROK dnia 4 lipca 2017 roku

Sygn. akt: KIO 1173/17 

WYROK 

z dnia 4 lipca 2017 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Katarzyna Prowadzisz 

Członkowie:   

Ewa Sikorska 

Robert Skrzeszewski 

Protokolant:            

Agata Dziuban 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie,  w  Warszawie,  w  dniu  26  czerwca  2017  roku  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  8  czerwca  2017  roku  przez 

wykonawcę Rosenbauer International AG, Leonding Austria    

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego:  

1.  Zachodniopomorskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej -  

upoważniony  do  przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  imieniu  i  na 

rzecz wszystkich Zamawiających, 

2.  Dolnośląskiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej 

3.  Kujawsko-Pomorskiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej 

4.  Lubuskiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej  

5.  Łódzkiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej 

6.  Mazowieckiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej  

7.  Podkarpackiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej 

8.  Śląskiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej  

9.  Warmińsko-Mazurskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej 

10. Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej  

11. Pomorskiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej  

12. Świętokrzyskiego Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej  

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie. 

2.  Kosztami postępowania obciąża wykonawcę Rosenbauer International AG, Leonding 

Austria  i: 

2.1 zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Rosenbauer International AG, Leonding Austria  tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  907  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Szczecinie.  

Przewodniczący:      …………………………………… 

Członkowie :     

…………………………………… 

…………………………………… 

Sygn. akt: KIO  1173/17 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  

w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  „Dostawę  samochodów  specjalnych  -  22  drabin 

obrotowych z ruchami kombinowanymi o wysokości ratowniczej min. 37 m i min. 40 m”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  zamieszczone  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 28 lutego 2017 roku pod numerem 2017/S 041-074528. 

8  czerwca  2017  roku  działając  na  podstawie  art.  179  ust.1  oraz  art.  180  ustawy  

z dnia 29 stycznia 2004 roku - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164; 

dalej:  „Pzp”    lub  „ustawa”)  Odwołujący  wniósł  odwołanie  od  niezgodnych  z  przepisami 

ustawy  czynności  i  zaniechania  czynności,  do  których  Zamawiający  był  zobowiązany  na 

podstawie ustawy w zakresie części 1, 2 i 3 mających wpływ na wynik sprawy, tj. 

1)  zaniechania 

wykluczenia 

wykonawcy 

Fire-Max 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością  z siedzibą w Warszawie (dalej: Fire-Max Sp. z o.o.); 

2)  zaniechania  odrzucenia  ofert  wykonawcy  Fire-Max  Sp.  z  o.o.  złożonych  

w przedmiotowym postępowaniu co do części 1, 2 i 3; 

3)  nieprawidłowej  ocenie  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  wykonawcy 

Fire- Max Sp. z o.o. w zakresie zdolności technicznej oraz zawodowej; 

4)  nieprawidłowej  ocenie  ofert  złożonych  przez  Fire-Max  Sp.  z  o.o.  w  postępowaniu  

w części 1, 2 i 3; 

5)  nieprawidłowego wyboru oferty Fire-Max Sp. z o.o. jako najkorzystniejszej w części 1, 

2 i 3. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 24 ust. 1 pkt 17) ustawy przez zaniechanie wykluczenia wykonawcy, który, w celu 

uzyskania  zamówienia,  złożył  nieprawdziwe  oświadczenie  w  postępowaniu  w 

zakresie  możliwości  zaoferowania  przedmiotu  o  parametrach  wskazanych  w  ofercie 

oraz  oświadczenia  na  temat  możliwości  technologicznych  oferowanego  przyszłego 

produktu (konceptu); 

2)  art.  24  ust.  5  pkt.  4)  ustawy  przez  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy,  który  z 

przyczyn leżących po jego stronie, nie wykonał lub nienależycie wykonał w istotnym 

stopniu wcześniejszą umowę z Zamawiającym; 

3)  art. 24 ust. 1 pkt. 12) ustawy przez zaniechanie wykluczenia wykonawcy Fire-Max Sp. 

z  o.o.  jako  niespełniającego  warunków  udziału  w  postępowaniu,  jako  że 

przedstawione  w  dokumencie  JEDZ  usługi  referencyjne  nie  zostały  wykonane 

należycie; 

4)  art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Fire-Max 

Sp. z o.o. (dla części 1, 2 i 3 zamówienia) nie odpowiadającej treści SIWZ; 

5)  art. 89 ust. 1 pkt. 3) ustawy w zw. z art. 14, 10 i 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o 

zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy 

Fire  Max  Sp.  z  o.o.  (dla  części  1,  2  i  3  zamówienia),  której  złożenie  stanowi  czyn 

nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji; 

6)  art. 89 ust. 1 pkt. 5) ustawy przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Fire-Max 

Sp. z o.o. (dla części 1, 2 i 3 zamówienia), podlegającego wykluczeniu na podstawie 

art. 24 ust. 1 pkt. 12), pkt. 17) oraz art. 24 ust. 5 pkt. 4) ustawy; 

7)  art. 89 ust. 1 pkt. 7d) ustawy przez  zaniechanie  odrzucenia oferty wykonawcy Fire - 

Max  Sp.  z  o.o.  (dla  części  1,  2  i  3  zamówienia),  której  przyjęcie  naruszać  będzie 

bezpieczeństwo publiczne; 

8)  art. 89 ust. 1 pkt. 8) ustawy w zw. z art. 3, art. 14 ust. 1 i ust 2 ustawy, w zw. z art. 

387 KC, z uwagi na pierwotną niemożliwość świadczenia zaoferowanego przez Fire-

Max Sp. z o.o. (dot. części 1, 2 i 3 zamówienia); 

9)  art. 89 ust. 5 ustawy przez nieuwzględnienie, że wykonawca Fire-Max Sp. z o.o, nie 

udowodnił w ofercie, za pomocą środków o których mowa w 30b ust. 1 ustawy PZP, 

ż

e  dostawa  spełnia  wymagania  dotyczące  wydajności  lub  funkcjonalności 

deklarowane przez  wykonawcę  i określone przez Zamawiającego oraz poprzestanie 

na  wyjaśnieniach,  że  ofertowany  przedmiot  uzyska  odpowiednie  zatwierdzenia 

techniczne,  dopiero  po  produkcji  prototypu;  w  postępowaniu  nie  została 

przedstawiona  dokumentacja  producenta  potwierdzająca  spełnianie  parametrów,  a 

założenia  i  obliczenia  teoretyczne,  które  nie  muszą  się  powieść  oraz  których 

prawdziwość  może  zostać  odpowiednio  potwierdzona  dopiero  po  sprawdzeniu 

funkcjonowania  w praktyce- i wadliwie nie odrzucił ofert wykonawcy Fire- Max Sp. z 

o.o.; 

10)  art.  87  ust.  1  ustawy  przez  niedopuszczalną  negocjację  i  zmianę  treści  oferty 

dokonaną w toku wyjaśnień; 

11) art. 87 ust. 1 ustawy przez zaniechanie wezwania wykonawcy Fire-Max Sp. z o.o. do 

wyjaśnień  w  zakresie  potwierdzenia  realnej  możliwości  osiągnięcia  parametrów 

wskazanych w ofercie Fire Max Sp. z o.o. (dla części 1, 2 i 3 zamówienia);  

12) art.  91  ust.  1  i  ust.  2d  ustawy  i  art.  30b  ustawy  oraz  14.1.  SIWZ  przez  zaniechanie 

oceny  oferty  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  (dla  części  1,  2  i  3  zamówienia)  na  podstawie 

sprawdzonych informacji przedstawionych przez wykonawcę Fire Max Sp. z o.o.. 

Odwołujący  wskazała,  że  wartość  zamówienia  przekracza  tzw.  „progi  unijne". W  związku  z 

powyższym, do  zamówienia stosuje się bezpośrednio przepisy Dyrektywy 2014/24/UE oraz 

prawa pierwotnego, w tym Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Powyższe oznacza 

konieczność  zapewnienia  prowadzenia  postępowania  zgodnie  z  wytycznymi  zawartymi  w 

Dyrektywie,  w  tym  takiej  wykładni  prawa  krajowego,  która  zapewni  efektywne  stosowanie 

prawa  unijnego  (Wyrok  TSUE  14/83).  Odwołujący  podniósł,  że  z  uwagi  na  powyższe, 

podniósł  naruszenie  Dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  2014/24/UE  z  dnia  26 

lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE: 

13) art.  42  ust.  6  i  art.  44  (w  szczególności  ust.  2)  Dyrektywy,  zgodnie  z  którymi 

wykonawca  ma  obowiązek  dowiedzenia,  że  „wykonywane  przez  niego  roboty 

budowlane,  dostawy  lub  usługi  spełniają  wymogi  lub  kryteria  określone  w 

specyfikacjach  technicznych,  kryteriach  udzielenia  zamówienia  lub  warunkach 

realizacji  zamówienia"-  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Fire  Max  Sp.  z  o.o., 

której możliwości wykonania zgodnie z SIWZ wykonawca nie udowodnił; 

14) art. 67 ust. 4 Dyrektywy, zgodnie z którym „Kryteria udzielenia zamówienia nie mogą 

skutkować  przyznaniem  instytucji  zamawiającej  nieograniczonej  swobody  wyboru. 

Zapewniają  one  możliwość  efektywnej  konkurencji  i  dołączone  są  do  nich 

specyfikacje,  które  umożliwiają  skuteczną  weryfikację  informacji  przedstawianych 

przez  oferentów,  tak  aby  ocenić,  na  ile  oferty  spełniają  kryteria  udzielenia 

zamówienia.  W  razie  wątpliwości  instytucje  zamawiające  skutecznie  weryfikują 

prawidłowość  informacji  i  dowodów  przedstawionych  przez  oferentów.”  przez 

poprzestanie na deklarowanych wartościach przedstawionych w ofercie Fire Max Sp. 

z o.o. 

Odwołujący wniósł na podstawia art. 180 ust. 3 ustawy w zw. z art.192 ustawy o: 

− 

unieważnienie  czynności  Zamawiającego  -  oceny  spełniania  warunków  udziału  

w  postępowaniu,  oceny  podstaw  wykluczenia,  oceny  ofert  i  wyboru  ofert  z  dnia 

29.05.2017 r., 

− 

nakazanie  ponownej  oceny  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  braku 

podstaw  wykluczeniu,  oceny  ofert  i  wyboru  ofert  z  uwzględnieniem:  wykluczenia 

wykonawcy  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  z  postępowania,  odrzucenia  oferty  wykonawcy  

Fire-Max  Sp.  z  o.o.,  wyboru  oferty  Rosenbauer  International  AG  jako 

najkorzystniejszej. 

Odwołujący wskazał, że posiada interes we wniesieniu odwołania, bowiem w świetle art. 179 

ust. 1 ustawy środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują wykonawcy, 

jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść 

szkodę w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy.  

Rosenbauer  International  AG  jest  firmą  specjalizującą  się  w  dostawie  sprzętu 

przeciwpożarowego,  w  szczególności  specjalistycznych  pojazdów  pożarniczych,  maszyn  i 

instalacji  pożarniczych,  m.in.  drabin,  wysięgów,  itp.  Jednocześnie  Odwołujący  jest 

wykonawcą,  który  złożył  oferty  we  wszystkich  trzech  częściach  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  spełniającą  wszelkie  warunki  wskazane  w 

ogłoszeniu  o  zamówieniu  i  SIWZ,  a  która  nie  została  wybrana  w  wyniku  błędów  w 

prowadzeniu  postępowania  leżących  po  stronie  Zamawiającego.  Odwołujący  jest 

zainteresowany 

uzyskaniem 

zamówienia. 

Realizacja 

zamówienia 

skutkowałaby 

zapewnieniem  Odwołującemu  przychodów  z  prowadzonej  działalności  i  możliwość 

stopniowego  wchodzenia  na  rynek,  natomiast  nieuwzględnienie  jego  oferty  w 

przedmiotowym  postępowaniu  naraża  go  na  szkodę  w  postaci  nieuzyskania  zamówienia 

oraz przychodów z wykonania zamówienia, Uwzględnienie odwołania i sanowanie wadliwych 

czynności w postępowaniu, pozwoli wykonawcy na uzyskanie przedmiotowego zamówienia. 

Zdaniem  Odwołującego  oferta  złożona  przez  Fire-Max  sp.  z  o.o.  podlegać  powinna 

odrzuceniu  a  sam  Fire-Max  sp.  z  o.o.  podlegać  powinien  wykluczeniu  z  postępowania  na 

etapie  jego  prowadzenia.  Odwołujący  uzyskał  drugą  pozycję  w  ocenie  ofert.  W  wyniku 

uwzględnienia  niniejszego  odwołania,  Odwołujący  powinien  uzyskać  pierwszą  pozycję  w 

ocenie ofert. 

Odwołujący wniósł o przeprowadzenie dowodów i: 

− 

zobowiązanie  Zamawiającego  do  przedstawienia  na  rozprawie  dokumentów 

związanych  z  wykonaniem  Umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  zawartej 

przez  Zamawiającego  z  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  w  postępowaniu  na  „dostawę 

samochodów  specjalnych  -  drabin  o  wysokości  ratowniczej  min.  40  m"  (nr 

postępowania:  WT  2370.4.2014)  w  szczególności  protokołów  realizacji  zamówienia, 

zgłaszanych  reklamacji,  korespondencji  związanej  z  wykonaniem  umowy,-  

na  okoliczność  rzeczywistych  możliwości  technicznych  (funkcjonalnych)  urządzeń 

oferowanych  przez  Fire  Max  Sp.  z  o.o.,  i  tym  samym  działań  Fire  Max  Sp.  z  o.o. 

stanowiących czyn nieuczciwej konkurencji, 

− 

zobowiązanie 

Zamawiającego 

do 

przedstawienia 

na 

rozprawie  

dokumentów 

ś

wiadectw 

dopuszczenia 

oraz 

badania 

technicznego 

przeprowadzonego  przez  Centrum  Naukowo  Badawcze  Ochrony  Przeciwpożarowej 

pojazdów  dostarczonych  przez  Fire-Max  Sp.  z  o.o.  w  ramach  postępowania 

WT.2370.4.2014  -  na  okoliczność  rzeczywistych  parametrów  funkcyjnych  ofert  Fire 

Max Sp. z o.o. złożonych w postępowaniu, 

− 

wystąpienie  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  do  Centrum  Naukowo-  badawczego 

Ochrony  Przeciwpożarowej  (CNBOP),  ul.  Nadwiślańska  213,  05-420  Józefów  

k.  Otwocka,  [email protected].  z  pytaniem,  czy  CNBOP  kiedykolwiek  prowadziło 

badania w zakresie pojazdów o parametrach wskazanych przez wykonawcę Fire Max 

Sp. z o.o. w ofercie, 

− 

zadanie  pytania  do  Technischer  Oberwachungsverein,  Fried  rich  strafie  136,  10117 

Berlin,  P:  +49  30  760095-400,  F:  +49  30  760095-401,  E:  [email protected].  czy 

kiedykolwiek  Technischer  Oberwachungsverein,  poddawało  badaniu  sprzęt  Magirus 

na  podwoziu  Inveco  spełniający  parametry  wskazane  przez  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  

w ofertach złożonych w niniejszym postępowaniu.  

Odwołujący  wskazał,  że  z  uwagi  na  charakter  sprawy  oraz  wysoki  poziom  zaawansowania 

technicznego  przedmiotu  zamówienia,  wnioskował  o  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii 

biegłego  sądowego  z  zakresu  inżynierii  mechanicznej  (lub  właściwej  instytucji:  Centrum 

Naukowo- Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej w Józefowie) na okoliczność: 

− 

weryfikacji  dokumentacji  technicznej  przygotowanej  przez  producenta  oferowanego 

przedmiotu  zamówienia,  tj.  przez  spółkę  Magirus  GmbH,  a  przedstawionej  przez 

wykonawcę  Fire-Max  sp.  z  o.o.  w  ramach  niniejszego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, 

− 

weryfikacji parametrów technicznych wskazanych w ofercie wykonawcy Fire-Max sp. 

z o.o. dotyczących możliwości osiągnięcia wskaźników przedstawionych w ofercie, w 

szczególności  zaś  parametrów  dotyczących  długości  wysięgu  bocznego  drabiny 

pojazdu w połączeniu z masą całkowitą pojazdu wskazaną w ofercie. 

-  punktu  widzenia  wymogów  SIWZ  oraz  deklarowanych  przez  Fire-Max  Sp.  z  o.o. 

parametrów. 

Odwołujący wniósł o zadanie pytania prejudycjalnego przez Izbę, w trybie art. 267 Traktatu o 

funkcjonowaniu Unii Europejskiej, do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej: 

1.  „Czy  art.  56  w  związku  z  art.  67  w  związku  z  art.  44  ust.  2  Dyrektywy  Parlamentu 

Europejskiego  i  Rady  2014/24/UE  z  dnia  26  lutego  2014  r.  w  sprawie  zamówień 

publicznych,  uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE,  sprzeciwia  się  ocenie  oferty  na 

podstawie  technicznych,  niepotwierdzonych  właściwości  przedmiotu  przyszłego, 

których nie można określić na dzień składania ofert, w przypadku, jeżeli przedmiotem 

postępowania prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego nie jest stworzenie 

projektu  technicznego,  a  dostawa  w  skali  wyposażenia  całego  kraju,  produktów  o 

określonych parametrach". 

2.  „Czy  art.  56  w  związku  z  art.  67  w  związku  z  art.  44  ust.  2  Dyrektywy  Parlamentu 

Europejskiego  i  Rady  2014/24/UE  z  dnia  26  lutego  2014  r.  w  sprawie  zamówień 

publicznych,  uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE,  sprzeciwia  się  oferowaniu  przez 

wykonawcę przedmiotu przyszłego, którego właściwości nie można określić na dzień 

składania  ofert,  w  przypadku,  jeżeli  przedmiotem  postępowania  nie  jest  stworzenie 

projektu  technicznego,  a  dostawa  w  skali  wyposażenia  całego  kraju,  produktów  o 

określonych parametrach”. 

3.  „Czy  art.  42  w  związku z  art.  44  ust.  2  Dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady 

2014/24/UE  z  dnia  26  lutego  2014  r.  w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylającej 

dyrektywę  2004/18/WE,  sprzeciwia  się  zamawianiu  przedmiotu  przyszłego,  którego 

właściwości  nie  można  określić  na  dzień  składania  ofert,  w  przypadku,  jeżeli 

przedmiotem  postępowania  nie  jest  stworzenie  projektu  technicznego,  a  dostawa  w 

skali wyposażenia całego kraju, produktów o określonych parametrach”. 

Odwołujący wskazał, że Krajowa Izba Odwoławcza jest sądem w rozumieniu art. 267 TFUE, 

gdy wykonuje swoje kompetencje objęte zakresem wymienionych przepisów wynikających z 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  i  jest  władna  kierować  przedmiotowe  pytania  do 

Trybunału (Wyrok C- 465/11). 

Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty. 

Odwołujący wskazał, że postępowanie dotyczy zakupu 22 wozów - drabin strażackich  

dla  celów  wyposażenia  12  Wojewódzkich  Komend  Straży  Pożarnej.  Wartość  zamówienia  

to  ok.  30  000  000  (trzydzieści  milionów  złotych).  Postępowanie  zostało  podzielone  

na  3  części.  W  każdej  części  zamówienia  wpłynęły  dwie  oferty:  firmy  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  

i Odwołującego. 

Odwołujący  zarzucił,  że  deklarowane  parametry  sprzętu  w  ofercie  wykonawcy  Fire-

Max Sp. z o.o.: nie mogą być podstawą przyznania punktacji, skoro ich osiąganie nie zostało 

udowodnione, nie są możliwe do osiągnięcia. 

1.  Nieprawidłowa ocena ofert. Oferta niepoddająca się ocenie (nieweryfikowalna) 

Odwołujący  podniósł,  że  kluczowym  w  sprawie  jest  fakt,  że  sprzęt  zaoferowany  przez  

Fire-Max  Sp.  z  o.o.  w  przedmiotowym  postępowaniu  nie  istnieje  (wykonawca  oferował 

koncept  dostawy).  Wskazują  na  to  bezsprzecznie  korespondencja  między  Fire-Max  Sp.  z 

o.o. i Zamawiającym z dnia 22.05.2017 r. i 24.05.2017 r.  

W  piśmie  z  dnia  22.05.2017  r.  Zamawiający  prosił  o  wyjaśnienia,  dlaczego  wykonawca  nie 

przedstawił  odpowiednich  certyfikatów  lub  sprawozdań  z  badań  potwierdzających  wartość 

parametrów, wskazanych w SIWZ w pkt. 

2.1. wymiary 

4.1. wysokość drabiny 

4.2. praca w zakresie kątów 

4.4. system stabilizacji 

4.24. czas sprawiania- parametr oceniany 5 pkt 

4.26. wysięg boczny - parametr oceniany 14 pkt 

5.1. parametr kosza- parametr oceniany 7 pkt 

(strona 2 pisma z 22 maja 2017 r.) 

Wykonawca Magirus, w odpowiedzi pytanie, wskazał: 

„8. Uprzejmie wyjaśniamy, że zaoferowane drabiny M39L i M42L skonfigurowane są w nowej 

opcji wykonania. Przekazując dokumenty techniczne producenta wykonawca spełnił wymóg 

Zamawiającego  odnośnie  rodzaju  dokumentów  potwierdzających  zaoferowane  parametry 

techniczne jak wyżej, podany w pkt. 14..1. SiWZ. Jednocześnie potwierdzamy, że właściwe 

sprawozdanie  i  certyfikat  będą  przedłożone  Zamawiającemu  w  dniu  odbioru  techniczno-

jakościowego drabin, zgodnie z zapisem pkt. 7.2. załącznika nr 1A i 1B do SIWZ”. 

Zgodnie  z  art.  14.1.  SIWZ osiąganie  parametrów  punktowanych  powinno  być  udowodnione 

przez  Wykonawcę.  Do  oferty  powinny  zostać  dołączone  „dokumenty  potwierdzające 

parametry  techniczne  wymagane  w  punktach  2.1.,  4.1.,  4.2.,  4.4.  4.24,  4.26  i  5.1.  SIWZ  w 

formie  certyfikatu  lub  sprawozdania  z  badań  wymienionego  w  par.  13  ust.  1  pkt.  2) 

Rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  dnia  26.07.2016  r.  w  sprawie  rodzaju  dokumentów, 

jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

(Dz.U.  z  2016  r.  poz.  1126). Wykonawca  może  zamiast  certyfikatów  i  atestów  przedstawić 

inne  dokumenty  udowadniające  spełnienie  kryteriów.  Dowodem  nie  może  być  jednak 

oświadczenie  własne.  Również  fakt,  wskazanie,  że  „zaoferowane  drabiny  są  w  nowej  opcji 

wykonania” nie wskazuje na niemożność uzyskania certyfikatów i badań. 

Ewentualna  okoliczność,  że  Fire-Max  Sp.  z  o.o.  nigdy  nie  wyprodukował  sprzętu  

o  zadeklarowanych  parametrach  nie  stanowi  przesłanki  odstąpienia  od  wymogu 

udokumentowania spełniania parametrów dowodami adekwatnymi w sprawie, jakim mogłoby 

być tylko właściwy certyfikat i wyniki badania. 

Odwołujący  wskazał,  że  dokumenty  producenta  nie  mogą  stanowić  dowodu  w  procesie 

oceny  ofert.  Dokumenty  te  mogą  być  traktowane  jedynie  jako  oświadczenie  własne 

wykonawcy.  W  procesie  dot.  dopuszczania  do  użytkowania  sprzętu  strażackiego  nie 

funkcjonuje instytucja potwierdzeń i deklaracji producenckich. 

Zamawiający nie jest również podmiotem właściwym do oceniania prawidłowości rachunków 

i  obliczeń  technologów  zatrudnionych  przez  producenta.  Jak  też  wynika  z  dotychczasowej 

współpracy między Zamawiającym, a firmą Fire -Max Sp. z o.o,- deklarowane parametry nie 

były w praktyce osiągane. 

Powyższe  prowadzi  do  jednoznacznego  wniosku,  że  za  nieudowodnione  parametry:  4.24, 

4.26  i  5.1.  wykonawca  powinien  otrzymać  0  (zero)  punktów  w  punktacji  złożonych  ofert. 

Natomiast z powodu braku udowodnienia pozostałych wymaganych parametrów- jego oferty 

Fire- Max Sp. z o.o. powinny zostać odrzucone. 

Odwołujący wskazał, że z dotychczasowej współpracy między Zamawiającym a Fire-Max Sp. 

z  o.o.  wynika,  że  deklarowane  na  etapie  ofertowania  parametry  nie  są  osiągane.  (Vide 

uzasadnienie  zarzutu  dot.  stosowania  praktyk  niekonkurencyjnych  oraz  wystąpienie 

przesłanek wykluczenia wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 5 pkt. 4) ustawy). 

2.  Brak  możliwości  oferowania  produktu  o  parametrach  wskazanych  w  ofercie  przez 

wykonawcę Fire- Max Sp. z o.o. 

Odwołujący  podniósł,  że  niezależnie  od  powyższego,  osiągnięcie  deklarowanych  przez  

Fire- Max Sp. z o.o. parametrów nie jest możliwe w obecnym stanie wiedzy. 

Oferta złożona przez Fire-Max Sp. z o,o. zawiera informacje, zgodnie z którymi wykonawca 

zamierza  dostarczyć  samochody  specjalne,  które  wyposażone  są  w  wysięgi  boczne  o 

długości  20  metrów,  19  metrów  oraz  19  metrów,  odpowiednio  dla  właściwych  części 

zamówienia. 

Mając  na  uwadze  podstawowe  zasady  technologiczne,  a  w  szczególności  aktualny  stan 

nauki  i  wiedzy  technologicznej  w  powyższym  zakresie,  należy  zauważyć,  iż  samochody 

wyposażone w sprzęt o tak długich wysięgach bocznych nie będą mogły być eksploatowane 

w  sposób  prawidłowy,  albowiem  skorzystanie  z  ich  pełnych  możliwości  (maksymalne 

rozłożenie  na  19/20  metrów),  grozić  będzie  utratą  równowagi  pojazdu,  jego  uszkodzeniem 

lub załamaniem drabiny. 

Pojazd  o  deklarowanych  gabarytach  nie  udźwignie  przy  stosowanych  przez  Magirus 

technologiach  kosza  z  jedną  osobą  na  deklarowanych  wysięgach  20  i  19  metrów,  między 

innymi z uwagi na: 

− 

współczynnik  gibkości  drabiny,  która  na  pewnym  etapie  wysięgu  ulega  załamaniu 

(wysokość  ratownicza  drabiny  wynosi,  odpowiednio  40  i  37  m  -  co  powoduje,  że 

konstrukcja drabiny jest cięższa), 

− 

elementy  konstrukcji  mocowań  drabiny  na  pojeździe  (drabina  może  zostać 

„wyrwana"), 

− 

wagę  pojazdu,  która  w  wozach  oferowanych  przez  firmę  Magirus  wskazanych  w 

wyjaśnieniach nie przekracza 16,8 tony. 

Odwołujący zwrócił uwagę na dotychczasową działalność producenta Magirus Gmbh i spółki 

Fire-Max sp. z o.o., oraz oferty składane w latach ubiegłych w postępowaniach o udzielenie 

zamówienia. We  wszystkich  dotychczasowych  postępowaniach,  w  których  wykonawcą  była 

Fire-Max sp. z o.o. w Polsce oraz  w postępowaniach prowadzonych  w  pozostałych krajach 

Europy, w których oferowany był sprzęt producenta (Magirus), zaopatrującego Fire-Max Sp. 

z o.o., wykonawca nie wykazywał osiągnięcia tak wysokich parametrów wysięgu bocznego, 

jak  w  niniejszym  postępowaniu.  Z  przedkładanych  ofert  oraz  świadectw  dopuszczenia  dla 

drabin tego typu wynikało, że wysięg boczny nigdy nie przekraczał 16,2 m długości, podczas 

gdy w niniejszym postępowaniu długość wysięgu została określona na poziomie 19 m i 20 m. 

Różnica wynosi zatem, w zależności od drabiny, nawet do 3,8 m długości. 

W piśmie z dnia 24 maja 2017 r., stanowiącym odpowiedź na pismo Zamawiającego, które 

wzywało do uzupełnienia dokumentów i udzielenia wyjaśnień, Fire-Max Sp. z o.o. na stronie 

7  wskazuje,  że  drabina  zabudowana  jest  na  części  podwoziowej  oferowanego  pojazdu,  tj. 

Iveco  Eurocargo  o  DMC  18000  kg.  Fire-Max  sp.  z  o.o.  tym  samym  wskazała,  iż  parametry 

długości  wysięgu  bocznego  wskazanego  w  treści  oferty,  możliwe  są  do  osiągnięcia  przy 

masie  całkowitej  pojazdu  18000  kg,  w  sytuacji  gdy  pojazdy  tej  klasy  zazwyczaj  mają  wagę 

rzeczywistą  około  16300  kg.  Taka  długość  oferowanej  drabiny  w  połączeniu  z  masą 

całkowitą  pojazdu,  które  do  tej  pory  nie  pojawiały  się  w  takiej  konfiguracji  w  żadnej  

ze  składanych  ofert  prowadzą  do  wniosku,  iż  Fire-Max  sp.  z  o.o.  mogła  przedstawić  ofertę  

o wartościach wskazanych w jej treści, przy założeniu sztucznego dociążenia masy pojazdu. 

Takie  działanie  Fire-Max  sp.  z  o.o.  jest  również  prawdopodobne  z  uwagi  na  to,  

ż

e  Zamawiający  w  treści  SIWZ  pominął  tak  istotny  dla  oceny  ofert  parametr  jak  masa 

całkowita pojazdu. Na uwagę zasługuje jednak przy tym fakt, iż sztuczne dociążenie pojazdu 

w  sposób  oczywisty  wpływa  na  jego  jakość  oraz  osiągane  inne  parametry  (prędkość 

maksymalna,  przyspieszenie,  spalanie,  koszty  eksploatacji)  oraz  nie  wpływa  na  możliwości 

wysięgu związane z konstrukcją mocowania drabiny oraz samej gibkości drabiny. 

Wobec  wcześniejszej  praktyki  wykonawcy  Fire-Max  Sp.  z  o.o.  należy  stwierdzić,  

ż

e wskazane w ofercie zawyżone parametry sprzętu zostały wskazane w sposób celowy. 

3.  Złożenie oferty jako czyn nieuczciwej konkurencji. 

Odwołujący podniósł, że działanie Fire-Max sp. z o.o. zapewnianie o właściwościach towaru, 

wskazuje na stosowanie praktyk niekonkurencyjnych, polegających m.in. na: 

− 

wprowadzającym  w  błąd  oznaczeniu  towarów,  nieuczciwym  zachwalaniu,  w  tym  w 

zakresie zatajania ryzyka, jakie wiąże się z korzystaniem z nich, 

− 

rozpowszechnianie nieprawdziwych wiadomości w zakresie właściwości oferowanych 

towarów, w tym posługiwanie się nierzetelnymi wynikami badań. 

Postępowanie  prowadzone  przez  Zamawiającego  w  2014  r,  na  „dostawy  samochodów 

specjalnych - drabin o wysokości ratowniczej min. 40 m” (nr postępowania: WT 2370.4.2014) 

zakończyło  się  wyborem  oferty  Fire-Max  sp.  z  o.o.  W  efekcie  prowadzonej  następczo,  po 

zawarciu umowy, kontroli pojazdów dostarczonych do Zamawiającego, okazało się, że czas 

sprawiania  przekracza  znacznie  70  sekund  w  sytuacji,  gdy  z  oferty  wynikało,  że  czas 

sprawiania wynosić powinien 69 sekund. 

Zdaniem  Odwołującego,  powyższa  okoliczność  powinna  stanowić  także  podstawę 

wykluczenia wykonawcy z przedmiotowego postępowania, na podstawie art. 24 ust. 5 pkt. 4) 

ustawy. 

4.  Zamówienie projektu technologicznego. 

Zgodnie  z  art.  91  ust.  2  d  ustawy,  Zamawiający  określa  kryteria  oceny  ofert  w  sposób 

jednoznaczny  i  zrozumiały,  umożliwiający  sprawdzenie  informacji  przedstawianych  przez 

wykonawców. W  tym  kontekście  zaoferowanie  projektu  (tj.  pojazdu,  który  nigdy  nie  istniał), 

należy  uznać  za  niezgodne  z  zasadami  postępowania.  Wykonawca  nie  musi  posiadać 

przedmiotu  zamówienia  na  dzień  wyboru  oferty,  to  winien  mieć  go  posiadać  w  swoim 

asortymencie  oraz  być  w  stanie  udowodnić  Zamawiającemu,  że  uda  mu  się  osiągnąć 

określone  rezultaty.  W  tym  kontekście  należy  mieć  na  uwadze  specyfikę  dopuszczania 

pojazdów ppoż do użytkowania. Pojazd taki, niezależnie od wykonania projektu przez osoby 

posiadające  wymagane  uprawnienia,  musi  przejść  przez  obligatoryjne  badania  techniczne, 

które polegają na sprawdzaniu funkcjonalności istniejącego pojazdu (próbach technicznych). 

Dlatego też każdorazowo stwierdzenie, jakie dany wóz osiąga parametry, następuje po jego 

wyprodukowaniu,  przez  Centrum  Naukowo  Badawcze  Ochrony  Przeciwpożarowej. 

Przedstawienie  rysunków  i  założeń  opartych  na  obliczeniach  technicznych  w  sytuacji,  

gdy  pojazd  oferowany  przez  konkurenta  nigdy  nie  istniał,  nie  stanowi  odpowiednich 

wyjaśnień oferty. 

Odwołujący  podniósł,  że  właściwym  trybem  zamówienia  opracowania  konceptu  pojazdów 

wraz  z  realizacją  projektu  pilotażowego  byłoby  partnerstwo  innowacyjne.  Natomiast 

zamówienie  22  pojazdów  na  podstawie  teoretycznych  obliczeń  jest  zachowaniem 

nieprawidłowym,  ryzykownym  i  niewłaściwym  z  punktu  widzenia  zasad  gospodarowania 

ś

rodkami publicznymi. 

5.  Ryzyko utraty funduszy europejskich.  

Zamówienie  prowadzone  jest  w  związku  z  realizacją  projektu  „Zwiększenie  skuteczności 

prowadzenia długotrwałych akcji ratowniczych" współfinansowanego przez Unię Europejską 

ze  środków  Funduszu  Spójności  w  ramach  Programu  Operacyjnego  Infrastruktura  

i  Środowisko.  Zgodnie  ze  wzorem  umowy,  Zamawiający  ma  prawo  odstąpienia  od  umowy  

w  przypadku  niezgodności  dostawy  z  umową.  Z  uwagi  na  termin  realizacji  Zamówienia, 

odstąpienie  od  umowy  i  ponowne  rozpisanie  przetargu  spowoduje  brak  możliwości 

wykorzystania  środków  unijnych  w  ramach  przedmiotowego  programu  w  terminie  oraz 

konieczność  ich  zwrotu.  Również  okoliczność,  że  umowa  opiewa  na  przedmiot  o  innej 

charakterystyce,  niż  będący  przedmiotem  postępowania  w  sprawie  udzielenia  zamówienia 

publicznego, należy uznać za wadę postępowania, która będzie miała wpływ na prawidłowe 

rozliczenie środków unijnych. 

6.  Uzasadnienie wniosku o powołanie biegłego. 

Przeprowadzenie powyższego dowodu, w okolicznościach sprawy, jest warunkiem 

zapewnienia  prawa  Odwołującego  do  skorzystania  z  przysługującego  mu  środka 

odwoławczego oraz gwarancją transparentnego postępowania odwoławczego. 

Brak  przeprowadzenia  dowodu  z  opinii  biegłego  spowoduje  efekt  iluzoryczności  realizacji 

przez  Odwołującego  prawa  do  wniesienia  środka  odwoławczego.  Powoływanie  dowodów 

jest prawem strony, które Krajowa Izba Odwoławcza jest obowiązana uwzględniać. 

Odwołujący wnioskuje o powołanie biegłego na okoliczność stwierdzenia: 

− 

zaoferowania  przez  wykonawcę  Fire-Max  sp.  z  o.o.  świadczenia  niemożliwego  

do  spełnienia  (wykonawca  złożył  nieprawdziwe  oświadczenie  w  postępowaniu  

w  zakresie  możliwości  zaoferowania  przedmiotu  o  parametrach  wskazanych  

w  ofercie),  tj.  zaoferowania  przedmiotu  zamówienia  niespełniającego  warunków 

udziału w postępowaniu, 

− 

zaoferowania przez wykonawcę Fire-Max sp. z o.o. przedmiotu zamówienia, który nie 

jest w stanie osiągnąć parametrów wskazanych w ofercie, 

− 

zaoferowania  przez  wykonawcę  Fire-Max  sp.  z  o.o.  przedmiotu  zamówienia 

publicznego, który będzie naruszał bezpieczeństwo publiczne, 

− 

stosowania  przez  wykonawcę  Fire-Max  sp.  z  o.o.  praktyk  noszących  znamiona 

czynów  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji. 

W oparciu o §25 ust. 1a Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w 

sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz.U. Dz.U.2014.964) oraz 

ze względu na charakter sprawy oraz przedmiotu zamówienia, jak również zawarte w ofercie 

wykonawcy  Fire-Max  sp.  z  o.o.  informacje  niejawne,  wnosimy  o  powołanie  biegłego,  który 

posiada dostęp do informacji niejawnych.  

Wnosimy  także  o  udostępnienie  stronom  i  uczestnikom  postępowania  odwoławczego  treści 

dokumentacji  postępowania  odwoławczego  oraz  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  

w  niniejszej  sprawie,  która  może  zawierać  informacje  stanowiące  tajemnicę  chronioną  

na  podstawie  odrębnych  przepisów  inne  niż  informacje  niejawne  w  rozumieniu  przepisów  

o ochronie informacji niejawnych. 

Skład  orzekający  Krajowej  Izby  Odwoławczej  może  nie  posiadać  wiadomości  specjalnych 

pozwalających  na  samodzielne  dokonanie  oceny  istotnych  z  punktu  widzenia  przedmiotu 

zamówienia publicznego kwestii technicznych, niezbędnych dla  właściwego funkcjonowania 

pojazdów strażackich w kolejnych latach ich eksploatacji po zrealizowaniu dostaw. Istotnym 

jest  wskazanie,  że  przedmiot  zamówienia  w  ramach  postępowania,  stanowić  będzie 

wyposażenie dla łącznie 12 Komend Wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej i stanowić 

będzie o sile tej służby na obszarze niemal całego kraju w tak istotnym obszarze jak zdrowie 

i bezpieczeństwo publiczne. 

Jednocześnie Odwołujący nie jest w stanie wypowiedzieć się co do dokumentów złożonych 

przez wykonawcę Fire-Max sp. z o.o. stanowiącej obliczenia techniczne, z uwagi na objęcie 

tej  dokumentacji  tajemnicą  przedsiębiorstwa.  Objęcie  tych  dokumentów  tajemnicą 

przedsiębiorstwa powoduje sytuację, w której KIO może rozstrzygnąć sprawę na podstawie 

faktów  i  dowodów  nieprzedstawionych  drugiej  stronie  (Odwołującemu),  co  w  sposób 

oczywisty ogranicza prawa Odwołującego w postępowaniu. Tematowi nadużyć wykonawców 

co 

do 

obejmowania 

tajemnicą 

przedsiębiorstwa 

dokumentów 

przedkładanych  

w  postępowaniu  została  poświęcona  część  Informacji  o  działalności  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  w  2014  r.  (s.  37  –  47).  Niestety,  praktyka  zastrzegania  informacji  nie  została 

przerwana. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  postępowania  na  podstawie 

zebranego  materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  i  stanowisk  Stron  Krajowa  Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  

art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych  (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164; dalej: 

„Pzp”  lub  „ustawa”),  skutkujących  odrzuceniem  odwołania.  Odwołanie  zostało  złożone  

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  8  czerwca  2017  roku  wobec  czynności 

Zamawiającego  z  dnia  29  maja  2017  roku  oraz  została  przekazana  w  ustawowym  terminie 

kopia odwołania Zamawiającemu, co Strony potwierdziły na posiedzeniu z ich udziałem.  

Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy Prawo 

zamówień publicznych – Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  

w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  

w uzyskaniu danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody. 

Przy  rozpoznawaniu  przedmiotowej  sprawy  skład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę 

dokumentację  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  przedmiotowej  sprawie,  a  także 

stanowiska  i  oświadczenia  Stron  złożone  ustnie  do  protokołu  jak  również  zawarte  

w złożonych przez Strony pismach.  

Izba  dopuściła  dowody  zawnioskowane  przez  Odwołującego  i  złożone  w  trakcie 

rozprawy:  

− 

wydruk e-maila wraz z tłumaczeniem na język polski z TUV SUD Autoserwis GmBh, 

− 

Opinia techniczną wraz z dwoma załącznikami sporządzona przez pan S.T. oraz pan 

D.J., 

− 

Pismo z 22 czerwca 2017 roku Zachodniopomorskiego Komendanta Wojewódzkiego 

Państwowej Straży Pożarnej 

Izba dopuściła zawnioskowane i złożone w trakcie rozprawy przez Zamawiającego: 

− 

wydruk ze strony internetowej Odwołującego, 

− 

pismo  z  23  czerwca  2017  roku  Centrum  Naukowo  –  Badawcze  Ochrony 

Przeciwpożarowej. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

I. 

Na  wstępie  Izba  działając  zgodnie  z  art.  196  ust.  4  ustawy,  podaje  podstawy  prawne  

z  przytoczeniem  przepisów  prawa  odnośnie  rozstrzygnięcia  zarzutów  odwołania 

podnoszonych przez Odwołującego: 

Art. 24 ust. 1 pkt ustawy -  Z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się: 

12)  wykonawcę,  który  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  nie 

został  zaproszony  do  negocjacji  lub  złożenia  ofert  wstępnych  albo  ofert,  lub  nie  wykazał 

braku podstaw wykluczenia; (…) 

17)  wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia; 

Art.  24  ust.  5  pkt  4  ustawy  -  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  może 

wykluczyć  wykonawcę:

który,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie  wykonał  albo 

nienależycie  wykonał  w  istotnym  stopniu  wcześniejszą  umowę  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  lub  umowę  koncesji,  zawartą  z  zamawiającym,  o  którym  mowa  w  art.  3  ust.  1 

pkt 1–4, co doprowadziło do rozwiązania umowy lub zasądzenia odszkodowania; 

Art.  30b  ust.1  ustawy  -  Zamawiający  może  wymagać  od  wykonawców  przedstawienia 

certyfikatu  wydanego  przez  jednostkę  oceniającą  zgodność  lub  sprawozdania  z  badań 

przeprowadzonych przez tę jednostkę jako środka dowodowego potwierdzającego zgodność 

z wymaganiami lub cechami określonymi w opisie przedmiotu zamówienia, kryteriach oceny 

ofert lub warunkach realizacji zamówienia.  

Art.  30b  ust.2  ustawy  -  Przez  jednostkę  oceniającą  zgodność  rozumie  się  jednostkę 

wykonującą  działania  z  zakresu  oceny  zgodności,  w  tym  kalibrację,  testy,  certyfikację  

i kontrolę, akredytowaną zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 

nr  765/2008  z  dnia  9  lipca  2008  r.  ustanawiającym  wymagania  w  zakresie  akredytacji  

i  nadzoru  rynku  odnoszące  się  do  warunków  wprowadzania  produktów  do  obrotu  

i uchylającym rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, str. 30).  

Art.  30b  ust.3  ustawy  -  W  przypadku  wymagania  przedstawienia  certyfikatów  wydanych 

przez określoną jednostkę oceniającą zgodność, zamawiający akceptuje również certyfikaty 

wydane przez inne równoważne jednostki oceniające zgodność.  

Art.  30b  ust.4  ustawy  -  Zamawiający  akceptuje  odpowiednie  środki  dowodowe,  inne  niż  te,  

o  których  mowa  w  ust.  1  i  3,  w  szczególności  dokumentację  techniczną  producenta,  

w  przypadku  gdy  dany  wykonawca  nie  ma  ani  dostępu  do  certyfikatów  lub  sprawozdań  

z badań, o których mowa w ust. 1 i 3, ani możliwości ich uzyskania w odpowiednim terminie, 

o  ile  ten  brak  dostępu  nie  może  być  przypisany  danemu  wykonawcy,  oraz  pod  warunkiem  

ż

e dany wykonawca udowodni, że wykonywane przez niego roboty budowlane, dostawy lub 

usługi  spełniają  wymogi  lub  kryteria  określone  w  opisie  przedmiotu  zamówienia,  kryteriach 

oceny ofert lub warunkach realizacji zamówienia. 

Art.  87  ust.  1  ustawy  -  W  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  

od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest 

prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty 

oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści. 

Art. 89 ust.1 ustawy - Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli: (…) 

2)  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  

z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3; 3 

3)  jej  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji; (…) 

5)  została  złożona  przez  wykonawcę wykluczonego  z  udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia lub niezaproszonego do składania ofert; (…) 

7d)  jej  przyjęcie  naruszałoby  bezpieczeństwo  publiczne  lub  istotny  interes  bezpieczeństwa 

państwa, a tego bezpieczeństwa lub interesu nie można zagwarantować w inny sposób;  

8) jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów. 

Art.  89  ust.  5  ustawy  -  W  przypadku  gdy  opis  przedmiotu  zamówienia  odnosi  się  do 

wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, 

zamawiający  nie  może  odrzucić  oferty  zgodnej  z  Polską  Normą  przenoszącą  normę 

europejską, normami innych państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego 

przenoszącymi  normy  europejskie,  z  europejską  aprobatą  techniczną,  ze  wspólną 

specyfikacją  techniczną,  z  normą  międzynarodową  lub  z  systemem  referencji  technicznych 

ustanowionym przez europejski organ normalizacyjny, jeżeli te normy, aprobaty, specyfikacje 

i  systemy  referencji  technicznych  dotyczą  wymagań  dotyczących  wydajności  lub 

funkcjonalności  określonych  przez  zamawiającego.  W  takim  przypadku,  wykonawca  w 

ofercie  musi  udowodnić,  w  szczególności  za  pomocą  środków,  o  których  mowa  w  art.  30b 

ust. 1, że obiekt budowlany, dostawa lub usługa, spełniają wymagania dotyczące wydajności 

lub funkcjonalności określone przez zamawiającego. 

 
 
 
Art. 91 ust. 1 ustawy  - Zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów 

oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.  

Art. 91 ust. 2d ustawy - Zamawiający określa kryteria oceny ofert w sposób jednoznaczny i 

zrozumiały, umożliwiający sprawdzenie informacji przedstawianych przez wykonawców.  

W ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 

roku nr 153 poz. 1503 ze zmianami, dalej: ustawa uznk):  

Art. 3 ust. 1 uznk - Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne  z prawem lub 

dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.  

Art. 3 ust. 2 uznk - Czynami nieuczciwej konkurencji są w szczególności: wprowadzające w 

błąd  oznaczenie  przedsiębiorstwa,  fałszywe  lub  oszukańcze  oznaczenie  pochodzenia

geograficznego towarów albo usług, wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług, 

naruszenie  tajemnicy  przedsiębiorstwa,  nakłanianie  do  rozwiązania  lub  niewykonania 

umowy,  naśladownictwo  produktów,  pomawianie  lub  nieuczciwe  zachwalanie,  utrudnianie 

dostępu  do  rynku,  przekupstwo  osoby  pełniącej  funkcję  publiczną,  a  także  nieuczciwa  lub 

zakazana  reklama,  organizowanie  systemu  sprzedaży  lawinowej  oraz  prowadzenie  lub 

organizowanie działalności w systemie konsorcyjnym. 

Art.  10  ust.  1  uznk  -  Czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  takie  oznaczenie  towarów  lub 

usług  albo  jego  brak,  które  może  wprowadzić  klientów  w  błąd  co  do  pochodzenia,  ilości, 

jakości,  składników,  sposobu  wykonania,  przydatności,  możliwości  zastosowania,  naprawy, 

konserwacji  lub  innych  istotnych  cech  towarów  albo  usług,  a  także  zatajenie  ryzyka,  jakie 

wiąże się z korzystaniem z nich.  

Art. 10 ust. 2 uznk - Czynem nieuczciwej konkurencji jest również wprowadzenie do obrotu 

towarów w opakowaniu mogącym wywołać skutki określone w ust. 1, chyba że zastosowanie 

takiego opakowania jest uzasadnione względami technicznymi. 

Art.  14  ust.  1  uznk  -  Czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  rozpowszechnianie 

nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości o swoim lub innym przedsiębiorcy 

albo przedsiębiorstwie, w celu przysporzenia korzyści lub wyrządzenia szkody.  

Art.  14  ust.  2  uznk  -  Wiadomościami,  o  których  mowa  w  ust.  1,  są  nieprawdziwe  lub 

wprowadzające w błąd informacje, w szczególności o:  

1) osobach kierujących przedsiębiorstwem;  

2) wytwarzanych towarach lub świadczonych usługach;  

3) stosowanych cenach;  

4) sytuacji gospodarczej lub prawnej.  

Art.  14  ust.  3  uznk  -  Rozpowszechnianiem  wiadomości,  o  których  mowa  w  ust.  1,  jest 

również posługiwanie się:  

1)  nieprzysługującymi  lub  nieścisłymi  tytułami,  stopniami  albo  innymi  informacjami  o 

kwalifikacjach pracowników;  

2) nieprawdziwymi atestami;  

3) nierzetelnymi wynikami badań;  

4) nierzetelnymi informacjami o wyróżnieniach lub oznaczeniach produktów lub usług. 

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz U. tj. z 2016 poz. 308 i 385; dalej: 

„Kodeks cywilny” lub „k.c.” ) 

Art. 387 § 1 k.c..-  Umowa o świadczenie niemożliwe jest nieważna.  

Art.  387  §  1  k.c.  -  Strona,  która  w  chwili  zawarcia  umowy  wiedziała  o  niemożliwości 

ś

wiadczenia,  a  drugiej  strony  z  błędu  nie  wyprowadziła,  obowiązana  jest  do  naprawienia 

szkody,  którą  druga  strona  poniosła  przez  to,  że  zawarła  umowę  nie  wiedząc  o 

niemożliwości świadczenia. 

II. 

Izba  wskazuje,  że  na  podstawie  art.  191  ust.  2  ustawy  wydając  wyrok,  Izba  bierze  

za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Na podstawie art. 190 ust. 1 ustawy 

–  Strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  

do  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Dowody  na  poparcie  swych 

twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej  strony  i  uczestnicy  postępowania 

odwoławczego  mogą  przedstawiać  aż  do  zamknięcia  rozprawy.  Przepis  ten  nakłada  na 

Strony  postępowania  obowiązek,  który  zarazem  jest  uprawnieniem  Stron,  wykazywania 

dowodów na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne.  

Podkreślenia  wymaga  w  tym  miejscu,  że  postępowanie  przed  Izbą  stanowi 

postępowanie  kontradyktoryjne,  czyli  sporne,  a  z  istoty  tego  postępowania  wynika,  że  spór 

toczą  Strony  postępowania  i  to  one  mają  obowiązek  wykazywania  dowodów,  z  których 

wywodzą określone skutki prawne.  

Izba  wskazuje,  że  postępowanie  odwoławcze  jest  odrębnym  od  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  postępowaniem,  które  ma  na  celu  rozstrzygnięcie  powstałego 

pomiędzy  Stronami  sporu.  W  trakcie  postępowania  odwoławczego  to  Odwołujący 

kwestionuje podjęte przez Zamawiającego decyzje w zakresie oceny ofert i wykonawców w 

postępowaniu,  nie  zgadza  się  z  podjętymi  czynnościami  lub  zaniechaniem  określonych 

działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym ciąży ciężar 

dowiedzenia, że stanowisko Zamawiającego jest nieprawidłowe. Tym samym to Odwołujący 

powinien składać dowody w postępowaniu, które będą potwierdzać jego argumentację. Izba 

wskazuje w tym miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 roku 

sygn.  akt  X  Ga  32/09,  w  którym  to  orzeczeniu  Sąd  wskazał  między  innymi  Ciężar 

udowodnienia  takiego  twierdzenia  spoczywa  na  tym  uczestniku  postępowania,  który 

przytacza twierdzenie o istnieniu danego faktu, a nie na uczestniku, który twierdzeniu temu 

zaprzecza  (…).  Aktywność  we  wnioskowaniu  dowodów  winien  wykazywać  zwłaszcza 

odwołujący, gdyż w większości przypadków to on będzie wywodził z faktu skutki prawne. Za 

wyrokiem  z  dnia  21  stycznia  2012  roku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  sygn.  akt  KIO  54/12: 

Zgodnie  z  art.  190  ust.  1  ustawy  p.z.p.  strony  są  obowiązane  wskazywać  dowody  dla 

stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c. 

w  zw.  z  art.  14  ustawy  p.z.p.  spoczywa  na  osobie,  która  z  danego  faktu  wywodzi  skutki 

prawne.  Ciężar  dowodu  rozumieć  należy  z  jednej  strony  jako  obarczenie  strony  procesu 

obowiązkiem przekonania sądu (w tym przypadku Krajowej Izby Odwoławczej) dowodami o 

słuszności  swoich  twierdzeń,  a  z  drugiej  konsekwencjami  zaniechania  realizacji  tego 

obowiązku,  lub  jego  nieskuteczności,  zaś  tą  konsekwencją  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla 

strony wynik postępowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II 

CSK  293/07).  Postępowanie  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  toczy  się  z  uwzględnieniem 

zasady kontradyktoryjności, zatem to strony obowiązane są przedstawiać dowody a Krajowa 

Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron w jego wypełnianiu 

(wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, wyrok Sądu 

Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego 

z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok KIO 1639/11.) 

Powołując  w  tym  miejscu  regulację  art.  14  ustawy  do  czynności  podejmowanych  przez 

zamawiającego  i  wykonawców  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

stosuje się przepisy ustawy  z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny, jeżeli przepisy 

ustawy nie stanowią inaczej, przechodząc do art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia 

faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne  należy  wskazać,  

ż

e  właśnie  z  tej  zasady  wynika  reguła  art.  190  ust  1  ustawy.  Przepis  art.  6  Kodeksu 

cywilnego  wyraża  dwie  ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie  udowodnienia 

powoływanego przez stronę faktu, powodującego powstanie określonych skutków prawnych 

oraz usytuowanie ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z faktu tego wywodzi 

skutki prawne; ei incubit probatio qui dicit non qui negat (na tym ciąży dowód kto twierdzi, a 

nie na tym kto zaprzecza).  

W  ocenie  Izby  wnioskowanie  przez  Odwołującego  o  przeprowadzenie  dowodów  w  ten 

sposób,  aby  to  Izba  zobowiązała  Zamawiającego  do  przedstawienia  na  rozprawie 

dokumentów  związanych  z  wykonaniem  Umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego 

zawartej  przez  Zamawiającego  z  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  w  postępowaniu  na  „dostawę 

samochodów specjalnych - drabin o wysokości ratowniczej min. 40 m" (nr postępowania: WT 

2370.4.2014)  w  szczególności  protokołów  realizacji  zamówienia,  zgłaszanych  reklamacji, 

korespondencji związanej z wykonaniem umowy-  na okoliczność rzeczywistych możliwości 

technicznych  (funkcjonalnych)  urządzeń  oferowanych  przez  Fire  Max  Sp.  z  o.o.,  i  tym 

samym  działań  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  stanowiących  czyn  nieuczciwej  konkurencji;  oraz  aby 

Izba zobowiązała Zamawiającego do przedstawienia na rozprawie dokumentów - świadectw 

dopuszczenia  oraz  badania  technicznego  przeprowadzonego  przez  Centrum  Naukowo 

Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej pojazdów dostarczonych przez Fire-Max Sp. z o.o. w 

ramach  postępowania  WT.2370.4.2014  -  na  okoliczność  rzeczywistych  parametrów 

funkcyjnych  ofert  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  złożonych  w  postępowaniu;  jak  również,  aby  Izba 

wystąpiła  do  Centrum  Naukowo-  Badawczego  Ochrony  Przeciwpożarowej  (CNBOP),  ul. 

Nadwiślańska 213, 05-420 Józefów k. Otwocka, [email protected]. z pytaniem, czy CNBOP 

kiedykolwiek  prowadziło  badania  w  zakresie  pojazdów  o  parametrach  wskazanych  przez 

wykonawcę  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  w  ofercie;  oraz  aby  to  Izba  zadała  pytanie  do  Technischer 

Oberwachungsverein, Fried rich strafie 136, 10117 Berlin, P: +49 30 760095-400, F: +49 30 

760095-401,  E:  [email protected].  czy  kiedykolwiek  Technischer  Oberwachungsverein, 

poddawało  badaniu  sprzęt  Magirus  na  podwoziu  Inveco  spełniający  parametry  wskazane 

przez  Fire  Max  Sp.  z  o.o.  w  ofertach  złożonych  w  niniejszym  postępowaniu  –  w  zasadzie 

stanowi  przerzucenie  obowiązku  dowodowego  z  Odwołującego  na  Izbę.  W  ocenie  Izby 

Odwołujący, który powinien wykazywać dowody na potwierdzenie swoich racji chce aby Izba 

zastąpiła  go  w  dokonywaniu  tych  czynności.  Należy  podkreślić,  że  nie  można  uznać 

działania Odwołującego za prawidłowe. Odwołujący powinien sam przedstawić dowody, sam 

powinien pozyskać te dowody skoro chciał się do nich odwoływać. Izba nie zastępuje stron  

w  pozyskiwaniu  dowodów  w  sprawie,  dlatego  też  nie  uwzględniła  wyżej  wymienionych 

wniosków dowodowych i oddaliła wnioski dowodowe w tym zakresie.  

III. 

W zakresie poszczególnych zarzutów odwołania:  

Na  wstępie  Izba  wskazuje,  że  w  ramach  środków  ochrony  prawnej  następuje  -  

w  zakresie  wyznaczonym  treścią  zarzutów  odwołania  -  kontrola  poprawności  działania 

Zamawiającego (podejmowanych przez niego czynności w postępowaniu bądź bezprawnych 

zaniechań), pod względem zgodności z przepisami ustawy. Zakres rozstrzygnięcia – zgodnie 

z  art. 192 ust. 7 ustawy wyznacza treść odwołania – kwestionowana w nim czynność, oraz 

przede  wszystkim  podniesione  zarzuty.  Zgodnie  z  treścią  tego  przepisu,  Izba  nie  może 

orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. Zgodnie z treścią art. 180 ust. 3 

ustawy 

odwołanie 

powinno 

wskazywać 

czynność 

lub 

zaniechanie 

czynności 

Zamawiającego,  której  zarzuca  się  niezgodność  z  przepisami  ustawy,  zawierać  zwięzłe 

przedstawienie zarzutów, określać żądanie oraz wskazywać okoliczności faktyczne i prawne 

uzasadniające wniesienie odwołania. Tym samym należy podkreślić, że właśnie określone w 

ww.  przepisie  wymogi  konstrukcyjne  odwołania  przesądzają,  że  treść  zarzutu  nie  jest 

ograniczona  wyłącznie  do  twierdzeń  zawartych  we  wstępnej  części  odwołania  (petitum),  a 

dotyczy  również  okoliczności  faktycznych  zawartych  w  sformułowanej  przez  Odwołującego 

argumentacji.  Odwołanie  powinno  wyrażać  zastrzeżenia  wobec  dokonanych  przez 

Zamawiającego  czynności  lub  zaniechań,  co  oznacza  obowiązek  zaprezentowania  przez 

Odwołującego  nie  tylko  podstawy  prawnej  takich  zastrzeżeń,  ale  przede  wszystkim 

argumentacji  odnoszącej  się  do  postulowanej  oceny.  Oznacza  to  zatem  konieczność 

odniesienia  się  do  elementów  stanu  faktycznego,  jak  również  podjętych  czynności  lub 

zaniechań Zamawiającego w taki sposób, który pozwoli na uznanie, że podniesione zostały 

konkretne zarzuty wobec tych czynności lub zaniechań przypisanych Zamawiającemu. 

Izba  zaznacza,  że  orzecznictwo  sądów  powszechnych  jak  również  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  wskazuje  na  potrzebę  ścisłego  odczytywania  treści  zarzutu,  w  tym  przede 

wszystkim  niedopuszczalność  wykraczania  poza  jego  treść.  Na  potrzebę  ścisłego 

traktowania  pojęcia  zarzutu  wskazał  również  Sąd  Okręgowy  w  Rzeszowie  w  uzasadnieniu 

wyroku  z  dnia  18  kwietnia  2012  r.  w  spr.  o  sygn.  I  Ca  117/12:  „W  zakresie  postępowania 

odwoławczego art. 180 ust. 1 i 3 pzp stanowi, że odwołanie które powinno zawierać zwięzłe 

przedstawienie  zarzutów,  przysługuje  wyłącznie  od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy 

czynności  zamawiającego  podjętej  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  lub 

zaniechania czynności, do której jest zobowiązany na podstawie ustawy. Natomiast w myśl 

art.  192  ust.  7  pzp  KIO  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w 

odwołaniu.  Z  jednej  strony  zostało  więc  wprowadzone  przedmiotowe  ograniczenie  dla 

odwołującego się w postaci niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego, a z 

drugiej strony dla KIO, które nie może orzekać co do zarzutów niezwartych w odwołaniu. (…) 

Z  analizy  powyższych  przepisów  można  wyciągnąć  dwa  zasadnicze  wnioski  dla  niniejszej 

sprawy.  Po  pierwsze,  zarówno  granice  rozpoznania  sprawy  przez  KIO  jak  i  Sąd  są  ściśle 

określone przez zarzuty odwołania, oparte na konkretnej i precyzyjnej podstawie faktycznej. 

Sąd w postępowaniu toczącym się na skutek wniesienia skargi jest związany podniesionymi 

w odwołaniu zarzutami i wyznaczonymi przez nie granicami zaskarżenia.”  

Zauważyć  należy,  że  zgodnie  z  orzeczeniami  Sadu  Najwyższego  to  nie  podanie  podstawy 

prawnej,  a  uzasadnienie  faktyczne  jest  niezbędne  do  skutecznego  złożenia  środka 

zaskarżenia,  w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego  z 24 marca 2014 roku,  sygn. akt 

III CSK 156/14 czytamy: Oznacza to, że nawet wskazanie jej przez powoda nie jest wiążące 

dla  sądu,  który  w  ramach  dokonywanej  subsumcji  jest  zobowiązany  do  oceny  roszczenia  

w  aspekcie  wszystkich  przepisów  prawnych,  które  powinny  być  zastosowane  jako  mające 

oparcie w ustalonych faktach (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 1947 r., 

C III 137/47, OSNC 1948, nr 1, poz. 20, z dnia 2 maja 1957 r., II CR 305/57, OSNC 1958, nr 

3,  poz.  72;  wyrok  z  dnia  15  września  2004  r.,  III  CK  352/03,  niepubl.).  Podanie  błędnej 

podstawy prawnej nie może wywołać negatywnych skutków dla powoda. Zwrócono również 

uwagę w orzecznictwie na to, że wskazanie w pozwie przez profesjonalnego pełnomocnika 

powoda  podstawy  prawnej  żądania,  mimo  braku  takiego  obowiązku,  może  spowodować 

ukierunkowanie  postępowania,  przez  pośrednie  określenie  okoliczności  faktycznych 

uzasadniających  żądanie  (por.  wyrok  Sądu  Najwyższego  z  dnia  23  lutego  1999  r.,  I  CKN 

252/98,  OSNC  1999,  nr  9,  poz.  152).  Ukierunkowanie  to  nie  może  jednak  oznaczać 

formalnego związania sądu podaną podstawą prawną zwłaszcza, gdy okoliczności faktyczne 

mogą  stanowić  oparcie  dla  innej,  adekwatnej  podstawy  prawnej  (por.  wyrok  Sądu 

Najwyższego  z  dnia  28  lutego  2002  r.,  III  CKN  182/01,  niepubl.).  (…)  Niedopuszczalne 

byłoby zasądzenie przez sąd czegokolwiek na podstawie innego stanu faktycznego niż ten, 

który jest podstawą powództwa.  

W  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  również  ugruntowany  jest  pogląd,  

ż

e o prawidłowości konstrukcji zarzutu odwołania nie może przesądzać kwalifikacja prawna 

zaskarżonej  czynności,  ponieważ  ostatecznie  to  do  Izby  należy  subsumcja  stanu 

faktycznego  pod  określoną  normę  prawną,  natomiast  kluczowe  znaczenie  ma  podanie  

w  treści  odwołania  uzasadnienia  faktycznego,  wyczerpującego  i  zawierającego 

argumentację  pozwalającą  na  ocenę  poprawności  zachowań  (czynności,  zaniechań) 

Zamawiającego, które kwestionuje we wniesionym odwołaniu Odwołujący.  

Przenosząc powyższe twierdzenia Sądu Najwyższego na realia rozpoznawanej sprawy Izba 

wskazuje,  że  w  części  odwołania  zawierającej  uzasadnienie  faktyczne,  argumentację 

Odwołującego  brak  jest  uzasadnienia  w  zakresie  naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  89 

ust.  1  pkt  3  ustawy.  Samo  odniesienie  się  ogólne,  lakoniczne  do  przepisów  ustawy,  

w  zasadzie  ich  przepisanie  nie  stanowi  faktycznego  uzasadnienia  dokonania  wskazanych 

przez  Odwołującego  zachowań.  Podkreślenia  wymaga,  że  Odwołujący  we  wstępnej  części 

odwołania  wskazał  różne  podstawy  prawne  z  uznk,  a  następnie  w  uzasadnieniu  przepisał 

treści tych artykułów nie podając, nie wyjaśniając na czym miało polegać niezgodne z tymi 

przepisami  działanie  Odwołującego,  a  którego  nie  dostrzegł  Zamawiający.  Podkreślić 

również  należy,  że  sam  Odwołujący  w  uzasadnieniu  swojego  odwołania  dokonał  bardzo 

wyraźnego  i  jednoznacznego  podziału  uzasadniania  na  poszczególne  punkty  ze 

wskazaniem  do  czego  dane  uzasadnienie  się  odnosi.  Również  w  zakresie  wskazanego 

przez Odwołującego naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 7d ustawy, a mianowicie że w przypadku 

przyjęcia  oferty  wykonawcy  Fire-Max  sp.  z  o.o.  dojdzie  do  naruszenia  bezpieczeństwa 

publicznego nie znajduje się w uzasadnieniu odwołania argumentacja faktyczna. Nie sposób 

zatem  ustalić  co  też  było  podłożem  wskazania  naruszenia  ww.  przepisu  prawa  i  czym 

kierował  się  Odwołujący  podnosząc  naruszenie  tego  przepisu.  Izba  wskazuje,  że  bark  jest 

również  argumentacji  faktycznej  dla  wskazanego  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  8  ustawy  w 

zw. z art. 3, art. 14 ust. 1 i 2 ustawy w zw. z art. 387 k.c., nie sposób bowiem na podstawie 

faktycznej  argumentacji  zawartej  w  odwołaniu  wywieść  co  legło  u  podstaw  przyjęcia  przez 

Odwołującego, że wykonawca Fire-Max sp. z o.o. złożył ofertę na świadczenie niemożliwe. 

Jednocześnie Izba wskazuje, że Odwołujący posłużył się we wstępnej części odwołania, tam 

gdzie  wskazywał  podstawy  prawne  pojęciem  pierwotnej  niemożliwości  świadczenia,  czego 

nie  wyjaśnił  w  uzasadnieniu  odwołania.  Izba  wskazuje,  że  świadczeniem  niemożliwym  jest 

takie  świadczenie,  którego  obiektywnie  nie  można  spełnić,  okoliczność  ta  jest 

nieprzemijająca  oraz  istniejąca  w  chwili  składania  zobowiązania  –  Odwołujący  nie  wykazał 

spełnienia  tych  przesłanek.  Bez  uzasadnienia  faktycznego  podniósł  Odwołujący  również 

naruszenie art. 87 ust 1 ustawy w związku z tym, że doszło do nieuprawnionej zmiany treści 

oferty w wyniku złożonych wyjaśnień przez wykonawcę Fire-Max sp. z o.o.. Odwołujący nie 

wskazał  w  odwołaniu  w  jakim  zakresie  i  w  jaki  sposób  doszło  przez  podanie  informacji  w 

złożonych  wyjaśnieniach  do  zmiany  treści  złożonej  oferty.  W  tym  zakresie  również  nie 

można mówić o tym, aby Odwołujący zbudował skutecznie zarzut odwołania, bowiem nie ma 

uzasadnienia faktycznego. Brak jest również argumentacji faktycznej w zakresie naruszenia 

ww.  przepisu  w  obliczu  wskazanego  na  wstępie  odwołania  zaniechania  wezwania 

wykonawcy  Fire-Max  sp.  z  o.o.  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  realnej  możliwości 

osiągniecia  parametrów  zaoferowanych  przez  tego  wykonawcę.  Odwołujący  nie  wskazał  w 

odwołaniu co też Zamawiający powinien wyjaśnić, do wyjaśnień jakich parametrów powinien 

wezwań  wykonawcę  Fire-Max  sp.  z  o  .o.  oraz  co  też  rozumie  Odwołujący  pod  pojęciem 

potwierdzenia  realnych  parametrów.  Izba  podkreśla,  że  wykonawca  Fire-Max  sp.  z  o.o. 

złożył  w  postępowaniu  ofertę,  w  której  złożył  oświadczenia  o  zaoferowaniu  określonego 

rodzaju  pojazdów  pożarniczych  oraz  przedstawił  dokumenty  techniczne  pochodzące  od 

producenta, potwierdzające zaoferowane parametry. Odwołujący pomija ten fakt, pomija, że 

dokumenty  techniczne  w  części  objęte  zostały  tajemnicą  przedsiębiorstwa  i  wskazując  na 

naruszenie przepisu ustawy nie przedstawia żadnej argumentacji faktycznej ograniczając się 

jedynie  do  wstępnej  części  odwołania  –  nazwanej  przez  Odwołującego  „zwięzłe 

przedstawienie zarzutów”.  

Również w zakresie wskazanej podstawy zaniechania wykluczenia wykonawcy Fire Max sp. 

z  o.o.  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  z  uwagi  na  to,  że  przedstawione  

w  dokumencie  JEDZ  usługi  referencyjne  nie  zostały  wykonane  należycie.  W  zakresie  tak 

wskazanego naruszenia przepisów ustawy w jego wstępnej części brak jest w uzasadnieniu 

odwołania  jakiejkolwiek  argumentacji  faktycznej.  Odwołujący  wskazuje,  że  nie  zostało 

wykonane  należycie  zamówienie,  które  zostało  wskazane  w  celu  wykazania  potwierdzenia 

warunku udziału w postępowaniu ale nie wskazuje jakie to było zamówienie na okoliczność 

spełnienia jakiego warunku zostało wykazane i co najistotniejsze nie wskazuje, co w ocenie 

Odwołującego  świadczy  o  nienależytym  wykonaniu  zamówienia.  Podkreślenia  wymaga,  

ż

e  w  treści  uzasadnienia  odwołania  Odwołujący  referuje  do  jednej  z  umów  realizowanych 

przez  wykonawcę  Fire-Max  sp.  z  o.o.  w  2014  roku,  ale  z  dowodu  przedstawionego  przez 

Odwołującego  tj.  pisma  z  dnia  22  czerwca  2017  roku  Zachodniopomorskiego  Komendanta 

Państwowej  Straży  Pożarnej  wynika,  że  umowa  ta  realizowana  była  na  rzecz  KWPSP  

w  Szczecinie,  Lublinie,  Krakowie  i  Katowicach.  Natomiast  wykonawca  Fire-Max  sp.  z  o.o.  

w  celu  wykazania  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  wskazał  zamówienie  – 

dostawę  czterech  drabin  -  realizowane  na  rzecz  Podlaskiego  Komendanta Wojewódzkiego 

Państwowej Straży Pożarnej (KWPSP w Białymstoku) i w tym zakresie w odwołaniu brak jest 

jakiejkolwiek  argumentacji  faktycznej  Odwołującego  nie  sposób  zatem  uznać  aby 

Odwołujący w tym zakresie zbudował skutecznie zarzut odwołania.  

W  zakresie  wskazanej  we  wstępnej  części  odwołania  podstawy  zaniechania  wykluczenia 

wykonawcy  Fire  Max  sp.  z  o.o.  tj.  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Odwołujący  nie  przedstawił 

ż

adnego  uzasadnienie  faktycznego.  Odwołujący  nie  wskazał  jakie  to  informacje  podane 

przez  wykonawcę  Fire-Max  sp.  z  o.o.  stanowiły  te  wprowadzające  Zamawiającego  w  błąd, 

które  to  informacje  mogły  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  Zamawiającego  w  postępowaniu  

o udzielnie zamówienia publicznego jak również Odwołujący nie wskazał, które to informacje 

miały  być  przedstawione  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  w  działaniu  wykonawcy 

Fire-Max  sp.  z  o.o..  Izba  podkreśla,  że  zarzut  stanowi  poza  podstawą  prawną,  którą  w 

przypadku  braku  w  wyniku  subsumpcji  stanu  faktycznego  wskazuje  Izba  w  orzeczeniu,  ale 

przede  wszystkim  zarzut  sanowi  argumentacja  faktyczna.  Brak  argumentacji  faktycznej, 

szczegółowego  uzasadnienia  wskazanych  naruszeń  nie  pozwala  na  uznanie  wskazanego 

naruszenia  przepisu  ustawy  za  zarzut  odwołania.  Jak  wskazano  w  uzasadnieniu  wyroku 

Sądu  Okręgowego  w  Gliwicach  z  29  czerwca  2009  r.  w  spr.  X  Ga  110/09,  „O  tym  jakie 

twierdzenia lub zarzuty podnosi strona w postępowaniu nie przesądza bowiem proponowana 

przez  nią  kwalifikacja  prawna  ale  okoliczności  faktyczne  wskazane  przez  tę  stronę.  Jeśli 

więc strona nie odwołuje się do konkretnych okoliczności faktycznych to skład orzekający nie 

może  samodzielnie  ich  wprowadzić  do  postępowania  tylko  dlatego,  że  można  je 

przyporządkować 

określonej, 

wskazanej 

w 

odwołaniu 

kwalifikacji 

prawnej.” 

W 

rozpoznawanym  przypadku  nie  sposób  stwierdzić  do  jakich  parametrów  odnosi  się 

Odwołujący  wskazując  to  naruszenie  przepisu  oraz  w  jakim  zakresie  oświadczenie 

wykonawcy  Fire-Max  sp.  z  o.o.  jest  nieprawdziwe.  W  tym  miejscu  zaznaczyć  należy,  

ż

e  argumentacja  Odwołującego  w  trakcie  rozprawy  i  stanowisko  zawarte  w  opinii, 

stanowiącej  pisemne  stanowisko  Odwołującego  nie  wykluczają  możliwości  zaoferowania 

rozwiązań  o  parametrach  jakie  wskazał  w  ofercie  Fire-Max  sp.  z  o.o.,  a  w  zasadzie 

potwierdzają  ich  realność.  Nie  znajduje  również  żadnego  uzasadnienia  faktycznego 

wskazane  naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  5  ustawy  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

wykonawcy  podlegającego  wykluczeniu  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  12,  17  oraz  art.  24 

ust.  5  pkt  4  ustawy.  Izba  zaznacza,  że  poza  brakiem  jakiegokolwiek  uzasadnienia 

naruszenia podnoszonego przepisu Odwołujący pomija w zupełności fakt, że postępowanie 

prowadzone  jest  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  i  w  przypadku,  gdyby  dany 

wykonawca  podlegał  wykluczeniu  jego  ofertę  uznaje  się  za  odrzuconą  w  oparciu  o  art.  24 

ust.  4  ustawy.  Natomiast  regulacja  art.  89  ust.1  pkt  5  ustawy  wskazuje,  że  Zamawiający 

odrzuca  ofertę  jeżeli  została  złożona  przez  wykonawcę  wykluczonego  z  postępowania  lub 

niezaproszonego do składania ofert – rozwiązanie to dotyczy postępowań dwuetapowych.  

Zaznaczając,  że  odwołanie  nie  może  mieć  charakteru  ogólnego,  a  powinno konkretyzować 

zarzuty, nakierowane na uwzględnienie odpowiadających im żądań; wskazywać okoliczności 

faktyczne  i  prawne,  które  pozwalają  na  dokonanie  oceny  zasadności  tych  zarzutów,  

w  rozpoznawanej  sprawie  odwołanie  w  zakresie  wskazanych  naruszeń  przepisów  

nie zawierało wszystkich koniecznych elementów, co zostało wykazane powyżej.  

W  zakresie  wskazanej  podstawy  zaniechania  wykluczenia  wykonawcy  Fire-Max    sp.  z  o.o. 

na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 4 podkreślenia wymaga, że przepis ten określa fakultatywne 

przesłanki wykluczenia wykonawcy z postepowania, które mogą być podstawą wykluczenia 

wykonawcy  z  postepowania  o  ile  Zamawiający  przewidzi  ich  stosowanie  w  ogłoszeniu  o 

zamówieniu oraz w SWIZ. Odwołujący żądając wykluczenia wykonawcy Fire-Max sp. z o.o. z 

postępowania  na  wskazanej  podstawie  prawnej  nie  odniósł  się  do  dokumentacji 

przedmiotowego  postępowania  o  zamówienie  publiczne,  nie  uzasadnił  niczym  wskazanego 

naruszenie 

przepisów 

ustawy, 

które 

stanowiłoby 

zaniechanie 

czynności 

przez  

Zamawiającego.  Zamawiający  natomiast  wyjaśnił  w  swoim  stanowisku,  że  nie  przewidział 

w dokumentacji postepowania podstawy wykluczenia wykonawcy na podstawie ww. przepisu 

ustawy.  Brak  wskazania  po  stronie  Odwołującego  argumentacji  w  zakresie  podstawy 

zastosowania  ww.  przepisu  ustawy,  czyli  najistotniejszego  poza  przesłankami  z  przepisu 

elementu  uzasadnienia  stanowiska  Odwołującego  nie  pozwala  na  uznanie  wskazanego 

naruszenia przepisu za skutecznie podniesiony w odwołaniu zarzut.   

Izba  wskazuje,  co  wymaga  podkreślenia,  a  co  związane  jest  z  podejmowanymi  w  trakcie 

postępowania  odwoławczego  czynnościami  przez  Strony  postępowania  Odwoławczego,  że 

odwołanie  zawierające  precyzyjne  i  jednoznaczne  zarzuty  pozwala  na  przygotowanie  się 

Stron  postępowania  do  rozprawy  jak  również  może  być  podstawą  do  uwzględnienia 

odwodnia  w  całości  lub  części  przez  Zamawiającego,  a  co  wiąże  się  z  konkretnymi 

czynnościami  procesowymi,  bądź  uwzględnienia  poszczególnych  zarzutów  wniesionego 

odwołania,  co  również  może  oddziaływać  na  sytuację  procesową.  Wskazania  jedynie 

podstawy  prawnej  bez  podania  faktycznej  argumentacji  nie  stanowi  skonkretyzowania 

uchybień,  z  których  Odwołujący  chce  wysnuwać  dla  siebie  korzystne  wnioski.  Podkreślić 

należy, że w orzecznictwie wskazuje się, że postępowanie odwoławcze jest postępowaniem 

kontradyktoryjnym.  Istota  kontradyktoryjności  zawiera  się  natomiast  w  ograniczeniu  roli 

organu/sądu  prowadzącego  postępowanie,  a  pozostawieniu  inicjatywy  w  zakresie 

podejmowanych czynności stronom - uczestnikom postępowania, które zaangażowane są w 

spór.  To  strony  -  uczestnicy  postępowania  wyznaczają  zakres  rozpoznania  sprawy, 

składając  odpowiednie  wnioski  o  charakterze  dyspozytywnym  (na  gruncie  postępowania 

cywilnego  -  pozew,  lub  wniosek  w  postępowaniu  nieprocesowym,  a  w  postępowaniu  przed 

Krajową Izbą Odwoławczą - odwołanie). Ten wniosek rozpoczynający spór między stronami 

wyznacza  zakres  rozstrzygnięcia  postępowania,  zakreśla  jego  ramy,  wskazując  zarazem 

intencje  Odwołującego.  Poznanie  pełnej,  właściwej  treści  zarzutów,  żądań,  okoliczności 

faktycznych  i  prawnych  oraz  załączonych  dowodów  zawartych  w  odwołaniu  złożonym  w 

terminie zakreślonym przez prawo, pozwala na prawidłową ocenę zarzutów.  

W  zakresie  naruszeń  w  czynnościach  Zamawiającego  wskazanych  w  uzasadnieniu 

odwołania,  w  zakresie  dokonania  przez  Zamawiającego  nieprawidłowej  oceny  oferty  Fire-

Max sp. z o.o. Izba uznała zarzuty odwołania za niezasadne. 

Po  pierwsze  -    w  ocenie  Izby  Odwołujący  nie  wykazał  aby  oferta  była  niezgodna  

ze  Specyfikacją  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (dalej:  SWIZ).  Argumentacja 

przedstawiona  przez  Odwołującego  oparta  jest  na  stwierdzeniu,  że  sprzęt  jaki  został 

zaoferowany  przez  Fire-Max  sp.  z  o.o.  nie  istnieje  i  jest  jedynie  konceptem,  a  osiągnięcie 

parametrów  jakie  zostały  zaoferowane  nie  jest  możliwe  w  obecnym  stanie  wiedzy. 

Odwołujący  swoją  argumentację  oparł  na  dotychczasowych  oferowanych  przez  Fire-Max  

sp.  z  o.o.  samochodach  i  montowanych  drabinach.  Jednakże,  w  ocenie  Izby,  fakt,  

ż

e  dotychczasowo  jakiś wykonawca  nie  przedstawił,  nie  oferował  produktów  o  określonych 

parametrach  oznacza  jedynie  tylko  tyle,  że  dotychczasowo  tego  nie  rozbił,  co  nie  zmienia 

faktu, że oferowanych przez dany podmiot asortyment mógł ulec zmianie. Izba dostrzega, że 

Odwołujący  stara  się  pomijać  konsekwentnie  takie  informacje,  które  stanowią  podstawę 

twierdzeń Odwołującego jak np. masę całkowitą pojazdu Iveco Eurocargo o DMC 18 000 kg.  

Izba  zaznacza,  na  co  wskazywał  również  w  piśmie  procesowym  Zamawiający,  że  w  tym 

postępowaniu Zamawiający nie określił wymagań dotyczących masy całkowitej oferowanych 

pojazdów, jak również nie określał parametrów masowych podwozia. Zamawiający wyjaśnił, 

ż

e  sztuczne  dociążenie  pojazdu  jest  typowym  zabiegiem  celem  zwiększenia  momentów 

ustalających  (by  przewyższały  momenty  wywracające)  i  dotyczy  każdego  wysięgnika, 

drabiny  czy  innego  tego  typu  maszyny.  W  ocenie  Izby  również  istotny  jest  fakt,  

ż

e Odwołujący nie przedstawia argumentacji, że przy masie całkowitej pojazdu 18 000kg nie 

jest  możliwe  zaoferowanie  wysięgów  bocznych  na  oferowanym  poziomie.  Odwołujący 

jedynie  wydaje  się  poddaje  pod  wątpliwość  masę  całkowitą  pojazdu,  wskazując,  

ż

e  dotychczas  nie  pojawiały  się  w  postępowaniach  oferty,  w  których  wykonawca    Fire-Max 

sp.  z  o.o.  oferowałaby  na  taką  długość  drabin  w  połączeniu  z  masą  całkowitą  pojazdu,  

a  co  w  ocenie  Odwołującego  prowadzi  do  wniosku,  że  „Fire-Max  sp.  z  o.o.  mogła 

przedstawić  ofertę  o  wartościach  wskazanych  w  jej  treści,  przy  założeniu  sztucznego 

dociążenia  masy  pojazdu.”  To  stanowisko  Odwołującego  wyrażone  w  treści  uzasadnienia 

odwołania  w  ocenie  Izby  potwierdza,  że  sam  Odwołujący  zdaje  sobie  sprawę  z  tego,  

ż

e  istnieje  możliwość  zaoferowania  samochodów  z  drabinami  długości  wymaganymi  przez 

Zamawiającego co będzie wymagało dociążenie samochodów. Co ważne, sam Odwołujący 

w  uzasadnieniu  również  wskazuje,  że  zauważył,  że  Zamawiający  nie  określi  w  SWIZ 

ż

adnych  wymagań  co  do  masy  całkowitej  pojazdu.  Odwołujący,  choć  wskazał,  że  zmiana 

masy  całkowitej  pojazdu  wpływa  na  jego  jakość  nie  wykazał  chociażby  na  prostych 

przykładach,  jak  ta  zmiana  masy  całkowitej  wpłynie  na  prędkość  maksymalną, 

przyspieszenie, spalanie  czy też koszty eksploatacji. Posiadając dane co do masy całkowitej 

pojazdu  mógł  przedstawić  wyliczenia  –  nie  zrobił  tego Odwołujący,  choć  to  po  jego  stronie 

leży  obowiązek  dowiedzenia  swych  twierdzeń.  Odwołujący  wskazał  również,  że  zmiana 

masy całkowitej pojazdu nie wpływa na możliwości wysięgu związane z konstrukcją drabiny 

oraz  samej  gibkości  drabiny,  jednakże  Odwołujący  nie  wyjaśnił,  poza  odwołaniem  się  

do  wcześniejszych  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  że  zmiana  długości 

wysięgu bocznego w stosunku do wcześniej oferowanych drabin przez wykonawcę Fire-Max 

sp. z o.o. nie jest możliwa. Sam fakt istnienia równicy w długości drabin wykonawcy Fire-Max 

sp. z o.o. oraz drabin oferowanych przez wykonawcę Fire-Max sp. z o.o. i odwołującego nie 

stanowi  wystarczającego  argumentu,  który  ma  dowieść,  że  zmiana  długości  wysięgu 

bocznego w drabinach oferowanych przez wykonawcę Fire-Max sp. z o.o. nie jest możliwa. 

Opinia  techniczna  jaka  została  złożona  przez  Odwołującego,  po  pierwsze  co  należy 

zaznaczyć stanowi stanowisko pisemne Odwołującego. Po drugie Izba stwierdziła, że opinia 

ta w części nie jest przydatna dla rozpoznania sprawy, ponieważ jak wynika ze strony 2 tej 

opinii  została  ona  sporządzona  „dla  pojazdów  standardowych”,  a  jak  zostało  ustalone  –  co 

nie było sporne i wiadome Odwołującemu – zaoferowane przez  wykonawcę Fire-Max sp. z 

o.o. rozwiązanie nie jest standardowe, bowiem masa całkowita pojazdu wynosi 18 000kg. W 

załączniku  2  do  opinii  na  stronie  4  Odwołujący  potwierdza,  że  przy  18  tonowej  masie 

całkowitej  pojazdu  nie  wywróci  się  on,  tym  samym  potwierdza,  że  przyjęty  parametr 

umożliwia  realizację  zamówienia.  Przyjęty  przez  Odwołującego  sposób  argumentacji 

sprowadzający się do wyliczania procentowych różnic w odniesieniu do tego co było kiedyś 

oferowane  i  co  jest  oferowane  nie  prowadzi  do  wniosku,  że  nie  jest  możliwe  zaoferowanie 

takiego  pojazdu  z  drabiną  o  określonym  bocznym  wysięgu  drabiny.  Wręcz  przeciwne, 

stwierdzenie  Odwołującego  odnoszące  się  do  konieczności  wzmocnienie  podzespołów  czy 

też  ich  nowego  zaprojektowania  świadczą  o  tym,  że  jak  najbardziej  możliwe  jest 

zaoferowanie  wskazanego  przez  wykonawcę  Fire-Max  sp.  z  o.o.  rozwiązania.  Zaznaczyć 

również  należy,  że  Zamawiający  nie  wymagał  potwierdzania  dokumentami  parametru 

udźwigu.  Izba  wskazuje,  że  z  dokumentów  przedstawionych  Izbie  przez  Zamawiającego  

tj. pisma z dnia 23 czerwca 2017 roku wynika, że oferowane przez wykonawcę Fire-Max sp. 

z  o.o.    pojazdy  pożarnicze  z  drabiną  mechaniczną  SD  40  typ  M42  L-AS,  dla  określonych 

konkretnych  pojazdów  (podane  numery  VIN)  wysięg  boczny  wynosi  19,08  m.  Również  

z  okazanego  tylko  na  rozprawie  dokumentu  przez  Zamawiającego  (z  uwagi  na  tajemnicę 

przedsiębiorstwa)  wynika,  że  osiągane  są  parametry  dla  wysięgu  bocznego.  Odwołujący 

kwestionował  dokument  z  dnia  23  czerwca  2017  roku  wskazując,  że  jest  on  skierowany  

do wykonawcy Fire-Mix sp. z o.o. i Zamawiający nie powinien się nim posługiwać – w ocenie 

Izby  nie  istniej  żaden  przepis,  który  zabroniłby  posługiwać  się  Zamawiającemu 

dokumentami,  które  potwierdzają  stanowisko  Zamawiającego.  Inicjatywa  dowodowa  jest  

po  stronie  Zamawiającego  i  na  poparcie  swoich  twierdzeń  przedstawia  on  dokumenty  

w  jakich  jest  posiadaniu.  Odwołujący  nie  wyjaśnił,  nie  wskazał  z  czego  wywodzi,  

ż

e  Zamawiający  nie  może  posłużyć  się  tym  dokumentem  w  swojej  argumentacji.  

W  przeciwieństwie  do  Odwołującego,  Zamawiający  nie  stara  się  przenieść  na  Izbę 

obowiązku  dowodowego  lecz  sam  wskazuje  dowody  mające  potwierdzać  stanowisko 

Zamawiającego.  Zamawiający  wskazał  również,  że  dysponuje  przedstawioną  przez 

wykonawcę Fire-Max sp. o.o. dokumentacją techniczną, która w części objęta jest tajemnicą 

przedsiębiorstwa,  jak  również  wyjaśnił,  że  mógł  sprawdzić  przedstawione  tam  wyliczenia  i 

nie znajduje przyczyn do odrzucenia oferty wykonawcy Fire-Max sp. z o.o. w postępowaniu. 

Co  istotne,  Odwołujący  nie  kwestionował  w  złożonym  odwołaniu  faktu  objęcia  części 

dokumentów  składanych  wraz  z  oferta  tajemnicą  przedsiębiorstwa  i  dopiero  na  etapie 

posiedzenia  z  udziałem  stron  wskazywał  na  naruszenia  art.  8  ust.  3  ustawy  przez 

Zamawiającego i wniósł o ujawnienie dokumentów objętych tajemnicą przedsiębiorstwa. Taki 

wniosek  i  wskazane  naruszenie  przepisów  nie  mogło  zostać  przez  Izbę  poddane  pod 

rozpoznanie,  bowiem  nie  stanowiło  zarzutów  odwołania,  zostało  zgłoszone  w  czasie 

posiedzenia  z  udziałem  stron  w  odrębnym  piśmie.  Izba  podkreśla,  że  odwołanie  podlega 

rozpoznaniu  w  zakresie  zarzutów  wniesionych  w  odwołaniu  w  określonym  ustawowo 

terminie.  

Odwołujący  podniósł,  że  zawyżone  parametry  w  ofercie  wykonawcy  Fire-Max  sp.  z  o.o. 

zostały  podane  w  sposób  celowy,  co  uzasadniał  wcześniejszymi  praktykami  tego 

wykonawcy.  Izba  podkreśla,  że  Odwołujący  nie  wykazał  aby  parametry  były  zawyżone,  

co  najmniej  wysięg  boczny,  jak  również  nie  wykazał  aby  były  oferowane  w  sposób  celowy  

z  uwagi  na  wcześniejsze  praktyki.  W  ocenie  Izby  są  to  gołosłowne  argumenty  które  nie 

znajdują  żadnego  uzasadnienia,  co  zostało  wykazane  powyżej.  Wskazać  należy  również,  

ż

e  przez  całą  treść  uzasadnienia  odwołania  jak  również  w  argumentacji  wskazanej  na 

rozprawie  Odwołujący  ani  raz  nie  rozróżnił  części  zamówienia,  a  jest  ich  trzy  części  gdzie 

pierwsza  części  obejmuje  dostawę  3  drabin  o  wysokości  ratowniczej  minimum  37  metrów, 

druga część obejmuje dostawę 10 drabin o wysokości ratowniczej minimum 40 metrów oraz 

trzecia cześć obejmującą dostawę 10 drabin o wysokości ratowniczej minimum 40 metrów. 

Dla  części  zamówienia  szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  znajduje  się  w  osobnym 

załączniku  do  SWIZ  oraz  w  osobnych  załącznikach  był  oferowany  w  ofercie  wykonawcy  

Fire-Max sp. z o.o..  

W ocenie Izby w przedmiotowym postepowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

wykonawca  Fire-Max  sp.  z  o.o.  również  nie  złożył  oferty  na  koncept.  Z  dowodów 

wskazanych  przez  Zamawiającego  widać  wprost,  że  samochody  pożarnicze  o  określonych 

parametrach,  w  tym  wysięgu  bocznego  drabiny  były  już  oferowane,  tym  samym  przedmiot 

oferowany przez  wykonawcę Fire-Max sp. z o.o. nie jest tylko jakimś zamysłem, koncepcją 

lecz  istniejącym  rozwianiem.  Jednocześnie  należy  podkreślić,  że  przedmiotem  dostawy  

są  samochody  specjalne,  co  również  nie  powinno  umykać  uwadze  Odwołującego,  bowiem 

na  rynku  specjalistycznych  pojazdów,  pojazdy  te  konstruuje  się  i  produkuje  na  konkretne 

zamówienie,  które  w  sposób  indywidualny,  ściśle  określa  katalog  potrzeb  Zamawiającego 

oraz  parametrów.  W  ocenie  Izby  zasadny  jest  argument,  że  potrzeba  odpowiedzi  

na  zindywidualizowane  zapotrzebowanie  nabywcy  jak  również  szczególny  charakter  tych 

pojazdów  powodują,  że  nie  są  to  pojazdy  dostępne  od  ręki.  Jednocześnie  przyjęcie 

stanowiska,  że  dany  pojazd  pożarniczy  aby  mógł  zostać  zaoferowany  w  postepowaniu 

musiał  zostać  już  wcześniej  sprzedany  i  to  w  takiej  właśnie  konfiguracji  jak  zamawiany 

stanowiłoby  nieuprawnione  niczym  ograniczenie  konkurencji.  Słusznie  w  ocenie  Izby 

podniósł również Zamawiający, że zaoferowane pojazdy pożarnicze przez wykonawcę Fire-

Max  sp.  z  o.o.  nie  stanowią  produktów  całkiem  nowych,  nieznanych  dotychczas  na  rynku, 

nowatorskich,  oferowane  rozwiązania  są  wynikiem  dokonanych  modyfikacji  celem 

dostosowania  do  wymagań  Zamawiającego  w  obecnie  prowadzonym  postępowaniu.  

Zamawiający  również  nie  zamawiał  projektu  technologicznego  co  wynika  w  sposób 

jednoznaczny  z  postanowień  SWIZ,  w  ocenie  Izby  wykonawca  Fire-Max  sp.  z  o.o.  również 

nie  zaoferował  projektu  technologicznego,  tylko  konkretne,  zgodne  z  indywidualnymi 

wymaganiami  Zamawiającego  pojazdy  pożarnicze.  Argumentacja  zawarta  w  odwołaniu 

sprowadza  się  do  stwierdzenia,  że  aby  wykonawca  mógł  zaoferować  dany  pojazd 

pożarniczy  Zamawiającemu  musi  mieć  go  na  stanie  w  swoim  asortymencie  i  muc 

udowodnić,  że  osiągnie  określone  parametry.  Takie  stanowisko  Odwołującego  pośrednio 

potwierdza, że nie ma takiej możliwości aby wykonawcy posiadali dane pojazdy w określonej 

konfiguracji  ale  jednocześnie  nie  wyjaśnia  Odwołujący  co  też  oznacza  posiadanie  

w asortymencie. W tym stanie rzeczy należy uwzględnić fakt, że postępowanie o udzielenie 

zamówienia  publicznego  nie  odbywa  się  w  próżni  lecz  w  określonych  warunkach 

gospodarczych  na  określonym  rynku  właściwym,  gdzie  wykonawca  Fire-Max  sp.  z  o.o. 

znany  jest jako  sprzedawca  samochodów  pożarniczych,  które  są  podobne  do  oferowanych 

w przedmiotowym postępowaniu oraz posiadają wiele znanych Zamawiającemu systemów.  

Izba  podkreśla,  że  sam  Odwołujący  w  uzasadnieniu  odwołania  wskazał,  że  dopiero  

po  wyprodukowaniu  danego  pojazdu  pożarniczego,  każdorazowo  Centrum  Naukowo 

Badawcze  Ochrony  Przeciwpożarowej  stwierdza  jakie  dany  (konkretny  egzemplarz)  pojazd 

osiąga  parametry.  Odwołujący  wskazał  również,  że  badania  techniczne  wykonywane  są 

niezależnie  od  wykonanych  projektów  przez  osoby  posiadające  uprawnienia.  W  ocenie 

Odwołującego zaoferowanie pojazdu, który nigdy nie istniał i przedstawienie tylko wyliczeń i 

rysunków  nie  stanowi  odpowiednich  wyjaśnień  oferty.  Izba  mając  na  uwadze  całą  powyżej 

poczynioną  argumentację  wskazuje,  że  wykonawca  Fire-Max  sp.  z  o.o.  nie  zaoferował 

pojazdu,  który  nie  istnieje  lecz  zaoferował  pojazd,  który  posiada  inną  konfigurację, 

zindywidualizowaną  dla  potrzeb  tego  Zamawiającego.  Należy  mieć  na  uwadze,  

ż

e przedstawiony, okazany w trakcie rozprawy przez Zamawiającego dokument jak również 

pismo  z  dnia  23  czerwca  2017  roku  potwierdzają  istnienie  pojazdów  o  wskazanych  

w  tych  dokumentach  parametrach  wysięgu  bocznego,  co  jest  spójne  z  oferowanym 

pojazdem.  Zamawiający  w  trakcie  rozprawy  podkreślał,  że  badania  dokonuje  się  w  oparciu  

o  drabinę  i  samochód,  które  już  istnieją,  natomiast  SIWZ  określa  procedury  odbioru  

i  oferowany  pojazd  musi  zostać  poddany  badaniom  przed  odbiorem  i  uzyskać  świadectwo 

dopuszczenia. 

Zamawiający  w  swoim  stanowisku  pisemnym  wskazał,  że  drabina  typu  M42  L-AS  

na  podwoziu  Iveco  ML180E32  była  w  2016  roku  przedmiotem  dostawy  dla  czeskich 

strażaków  oraz  podał,  że  parametry  ma  tożsame  z  parametrami  z  oferty.  Odwołujący 

odnosząc się do tego stanowiska wskazała, że po stronie zamawiającego jest brak wiedzy w 

zakresie weryfikacji dokumentów, bowiem skoro zamawiający twierdził, że jest to to samo to 

pokazuje  brak  umiejętności  sprawdzania  dokumentów.  Faktem  jest,  że  do  pisma 

Zamawiającego  zostały  załączone  dokumenty  jednakże  nie  są  one  załączone  w  języku 

polskim, tym samym Izba z mocy przepisów nie może brać ich pod uwagę przy rozpoznaniu 

tej  sprawy.  Jednocześnie  Izba  wskazuje,  że  Odwołujący  nie  wykazał  –  znając  ofertę 

wykonawcy  Fire-Max  sp.  z  o.o.  oraz  dostawę  dla  czeskich  strażaków,  że  Zamawiający  się 

myli.  Izba  podkreśla,  że  przyjęła,  że  Odwołujący  znał  parametry  dostawy  z  Brna,  bowiem 

tylko na takiej podstawie mógł stwierdzić, że dostawy te są różne. Tym samym skoro znana 

była  Odwołującemu  dostawa  z  Brna  powinien  był  Odwołujący  wskazać  dlaczego 

Zamawiający się myli, a tego nie uczynił. Natomiast jeżeli Odwołujący nie znał szczegółów 

dostawy z Brna to nie mógł wykazać niezgodności pomiędzy treścią oferty wykonawcy Fire-

Max sp. z o.o., a zrealizowaną dla czeskich strażaków dostawą.  

Zamawiający  przedstawił  dowód  w  postaci  wydruku  ze  strony  internetowej  Odwołującego 

wskazując,  że  choć  Odwołujący  kwestionuje  ofertę  wykonawcę  Fire-Max  sp.  z  o.o.  

i  osiągane  tam  parametry  posiada  w  sowiej  ofercie  handlowej  drabiny  dłuższe  o  większym 

wysięgu bocznym, niż te oferowane przez  wykonawcę Fire-Max sp. z o.o.. W tym zakresie 

Odwołujący  wyjaśnił  posiada  spółki  na  całym  świecie  i  podlegają  one  różnym  przepisom  

i  w  Polsce,  w  Europie  obowiązuje  norma,  gdzie  wysięg  boczny  liczony  jest  od  granicy 

podpory  zewnętrznej,  natomiast  np.  w  USA  liczony  jest  od  środka  samochodu.  Co  istotne  

Odwołujący  nie  odniósł  się  do  konkretnych  danych  przedstawionych  przez  Odwołującego, 

nie  wskazał,  która  z  drabin  podlega  jakim  regulacją  i  jakie  są różnice  w  wysięgu  bocznym, 

tym  samym  posiadając  konkretne  dane  przedstawione  przez  Zamawiającego  nie  wskazał 

chociaż  w  odniesieniu  do  czterech  wskazywanych  drabin  (L-32,  L32A-XS,  L39,  L40A-XS) 

czy są to drabiny podlegające regulacją europejskim.   

W  zakresie  zarzutów  dotyczących  niewykazania,  nieudowodnienia  za  pomocą 

określonych w art. 30b ust. 1 ustawy środków dowodowych, że dostawa spełnia wymagania 

Zamawiającego – Izba uznała za niezasadne.  

Zamawiający  w  SWIZ  wskazał  jakich  będzie  wymagał  dokumentów  od  wykonawcy  w 

zakresie przedmiotu zamówienia (Rozdział IIB pkt 14 SIWZ). W zakresie kwestionowanych 

przez Odwołującego dokumentów Zamawiający podał: 

-  dokumenty  potwierdzające  parametry  techniczne  wymagane  w  punktach  2.1.,  4.1.,  4.2., 

4.4. 4.24, 4.26 i 5.1. załącznika nr 1A do siwz (część 1 zamówienia) i 1 B (część 2 i część 3 

zamówienia)do siwz w formie certyfikatu lub sprawozdania z badań wymienionego w par. 13 

ust.  1  pkt.  2)  Rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  dnia  26  lipca  2016  r.  w  sprawie  rodzaju 

dokumentów, jakich może żądać  zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia (Dz.U. z 2016 r. poz. 1126).  

Zamawiający zaakceptuje także odpowiednie środki dowodowe inne niż te, o których mowa 

powyżej,  w  szczególności  dokumentację  techniczną  producenta  (lub  upoważnionego 

przedstawiciela)  lub  dokumenty  wymienione  w  w  par.  13  ust.  1  pkt.  3)  i  4)  ww. 

rozporządzenia  w  przypadku  gdy  dany  wykonawca  nie  ma  ani  dostępu  do  certyfikatów  lub 

sprawozdań  z  badań,  ani  możliwości  ich  uzyskania  w  odpowiednim  terminie,  o  ile  ten  brak 

dostępu  nie  może  być  przypisany  danemu  wykonawcy,  oraz  pod  warunkiem  że  dany 

wykonawca  udowodni,  że  oferowane  przez  niego  przedmioty  dostawy  posiadają  dla 

parametrów  wymienionych  w  punktach    2.1.,  4.1.,  4.2.,  4.4.  4.24,  4.26  i  5.1.  załącznika  nr 

1A/1B do siwz wyniki podane w ofercie wykonawcy.  

W  przypadku  dowodu  w  formie  dokumentacji  technicznej  producenta  (lub  upoważnionego 

przedstawiciela) 

wykonawca 

zobowiązany 

jest 

także 

dołączyć 

opis 

procedury 

przeprowadzenia  kontroli  jakości  i  danych  dotyczących  przeprowadzonych  badań 

dokonanych 

przez 

producenta 

(lub 

upoważnionego 

przedstawiciela) 

lub 

inne 

jednostki/podmioty w odniesieniu do parametrów wymienionych w

punktach  2.1., 4.1., 4.2., 

4.4.  4.24,  4.26  i  5.1.  załącznika  nr  1A/1B  do  siwz,  które  zastosowano  przy  określeniu 

wyników ww. parametrów podanych w złożonej ofercie.  

W  piśmie  z  dnia  22  maja  2017  roku  Zamawiający  wskazał,  że  wykonawca  Fire-Max  

sp.  z  o.o.  przekazał  w  celu  potwierdzenia  parametrów  określonych  w  punktach    2.1.,  4.1., 

4.2.,  4.4.  4.24,  4.26  i  5.1.  załącznika  nr  1A/1B  dokumenty  określone  jako  dokumentacja 

producenta  oraz  zaświadczenie  niezależnego  podmiotu  potwierdzającego  spełnienie 

wymogów  normy  EN-14043:2014.  Zamawiający  poprosił  o  wyjaśnienie  dlaczego  nie 

przekazał  wykonawca  Fire-Max  sp.  z  o.o.  certyfikatów  lub  sprawozdań  z  badań 

potwierdzających wartość parametrów. 

W odpowiedzi  pismem  z  dnia  24  maja  2017  roku  wykonawca

Fire-Max  sp.  z  o.o.  wskazał,  

ż

e  zaoferowane  drabiny  M39L  i  M42L  skonfigurowane  są  w  nowej  opcji  wykonania,  

a przekazując dokumenty techniczne producenta wykonawca spełnił wymóg Zamawiającego 

odnośnie  rodzaju  dokumentów  potwierdzających  zaoferowane  parametry  techniczne. 

Wykonawca wskazał również, że właściwe sprawozdanie i certyfikat zostaną złożone w dniu 

odbioru  techniczno-jakościowego  drabin,  zgodnie  z  postanowieniami  pkt  7.2  załącznika  nr 

1A i 1B do SWIZ.    

W  punkcie  7.2  załącznika  nr  1A  i  1B  do  SWIZ  Zamawiający  wskazał,  że  w  przypadku  gdy 

ś

wiadectwo dopuszczenia ze sprawozdaniem z badań dostarczone zostanie w dniu odbioru 

techniczno-jakościowego  parametry  w  nim  zawarte  muszą  zgadzać  się  z  deklarowanymi  

w  ofercie,  w  szczególności  zaś  muszą  potwierdzać  wartości  zaoferowanych  w  ofercie 

parametrów technicznych w punktach  2.1., 4.1., 4.2., 4.4. 4.24, 4.26 i 5.1. załącznika nr 1A 

do siwz. 

W  przedstawionej  w  odwołaniu  argumentacji  Odwołujący  pomija  w  ogóle  dwie  kluczowe 

informacje,  które  mają  istotne  znaczenie  dla  rozpoznania  zarzutu,  a  mianowicie  nie  odnosi 

się  w  żaden  sposób  do  postanowień  załącznika  nr  1A  i  1B  do  SWIZ,  z  których  to 

postanowień  w  punkcie  7.2  w  sposób  oczywisty  wynika,  że  Zamawiający  ogłaszając 

postępowanie przewidział sytuację, w której świadectwo dopuszczenia ze sprawozdaniem z 

badań  zostanie  dostarczone  w  dniu  odbioru  przedmiotu  zamówienia.  Zestawiając  ze  sobą 

postanowienia  pkt  14.1  rozdziału  IIB  SWIZ  oraz  postanowienia  z  załącznika  nr  1Ai  1B  jak 

również  fakt,  że  każdy  pojazd  uzyskuje  dopuszczenie  na  podstawie  świadectwa 

dopuszczenia ale musi on istnieć (w świadectwie dopuszczenia poddawany jest numer VIN) 

Izba  uznała,  że  Zamawiający  prawidłowo  dokonał  oceny  złożonych  w  postępowaniu 

dokumentów.    Odwołujący  pominął  również  fakt  w  uzasadnieniu  odwołania,  że  wraz  z 

dokumentami wykonawca Fire-Max sp. z o.o. złożył raport techniczny przedstawiający wyniki 

testu  potwierdzające  spełnienie  wymagań  określonych  w  przeprowadzonych  testach 

(dokument  objęty  tajemnicą  przedsiębiorstwa,  str.  160  i  następne  pisma  wykonawcy  Fire-

Max  sp.  z  o.o.  z  dnia  29  kwietnia  2017  roku).  Izba  podkreśla,  że  dokument  ten  posiada 

określony  numer  i  dzień  jego  wydania,  wskazuje  na  konkretny  przedmiot  jak  również 

specyfikację  testu,  jak  również,  co  najistotniejsze  w  tym  zakresie  na  wynik  testu,  który  jest 

pozytywny.  Przedstawiony  w  trakcie  rozprawy  przez  Odwołującego  dowód  w  postaci 

wydruku  korespondencji  email,  w  zasadzie  stanowi  dowód  na  okoliczność  rozszerzonej  

w  trakcie  rozprawy  argumentacji,  a  odnoszącej  się  do  raportu  z  badań.  Odwołujący  

w  uzasadnieniu  swojego  odwołania  nie  kwestionował  postanowień  raportu  z  badań,  nie 

kwestionował  samego  raportu,  a  jedynie  wskazywał  na  brak  złożenia  certyfikatów.  Tym 

samym  wzruszanie  tego  dokumentu  dopiero  na  etapie  rozprawy  i  składanie  

na  tę  okoliczność  dokumentów  (wydruk  korespondencji  email)  należy  uznać  za  spóźnione  

i stanowiące nieuprawnione rozszerzenie zarzutu odwołania.  

Izba podkreśla, że argumentacja faktyczna Odwołującego skupia się w tym zakresie jedynie 

na  nieprzedstawieniu  certyfikatów  i  wyników  badań,  jednocześnie  pomija  Odwołujący  

w  swojej  argumentacji,  że  certyfikat  jednostki  certyfikującej  nie  jest  konieczny  w  Polsce  do 

wprowadzenia  pojazdu  pożarniczego  na  rynek  na  co  wskazywał  Zamawiający  w  trakcie 

rozprawy,  a  Odwołujący  nie  kwestionował.  Podkreślono,  że  pojazd  taki  musi  posiadać  

ś

wiadectwo  dopuszczenia  wydane  przez  krajową  jednostkę.  Zamawiający  wskazał,  

ż

e  w  Polsce  jest  ich  co  najmniej  pięć  (5),  a  w  Niemczech  dziesięć  (10)  jednostek 

certyfikujących  uprawnionych  do  wydania  stosownych  dokumentów,  czego  nie 

zakwestionował w trakcie rozprawy Odwołujący.  

Izba  nie  zgadza  się  również  z  argumentami  Odwołującego,  które  sprowadzają  się  do 

twierdzenia,  że  dokumenty  producenta  nie  mogą  stanowić  dowodu  w  procesie  oceny  ofert, 

ponieważ  jest  to  sprzeczne  z  samymi  twierdzeniami  i  regulacją  przyjętą  przez 

Zamawiającego. Jeżeli Odwołujący uznawał za nieprawidłowe postanowienia SWIZ mógł je 

kwestionować  we  wcześniejszym  okresie.  W  rozpoznawanej  sprawie  przedmiotem 

zamówienia są specjalistyczne pojazdy ratownicze, nie sposób uznać aby stały one sobie w 

garażu  i  czekały  na  sprzedaż,  tak  jak  zostało  to  już  powyżej  wskazane  takie  pojazdy 

produkowane  są  na  specjalne  indywidualne  zapotrzebowania  danych  zamawiających,  tym 

samym w pierwszej kolejności jest zamówienie, a dopiero następnie produkcja pojazdu. Nie 

ma  więc  obiektywnej  możliwości  uzyskania  certyfikatów  dla  pojazdów  stanowiących 

zindywidualizowany  przedmiot  zamówienia  w  terminie  przewidzianym  na  złożenie  ofert  w 

postępowaniu.  Zamawiający  w  sposób  jednoznaczny  przewidywał  taką  sytuację,  co  jest 

zupełnie  oczywiste,  bowiem  dopuścił  możliwość  złożenie  dokumentów  –  świadectw 

dopuszczenia  wymaganych  obowiązującymi  w  Polsce  przepisami  na  etapie  dostarczenia 

przedmiotu zamówienia. Złożone przez wykonawcę Fire-Max sp. z o.o. dokumenty zarówno 

w  części  jawnej  jak  i  objętej  tajemnicą  przedsiębiorstwa  potwierdzają  osiągniecie 

określonych  parametrów  technicznych,  a  na  tym  etapie  nie  było  możliwe  złożenie  innych 

dokumentów.  Dodatkowo  raport  z  badań  technicznych  potwierdza  również  osiągniecie 

parametrów  zgodnie  z  obowiązującym  normami  i  pochodzi  on  od  jednostki  certyfikującej. 

Zamawiający  wskazał,  że  uwzględnił  zarówno  ww.  badanie  techniczne  jak  również 

dokumentację  techniczną  producenta,  bowiem  przedmiot  zamówienia  nie  był  poddawany 

certyfikowaniu  w  zakresie  wielkości  parametrów  ocenianych  w  kryterium  oceny  ofert  w 

kryterium parametry techniczne. Dostarczone przez wykonawcę dokumenty pochodzące od 

podmiotu  certyfikującego  potwierdzają,  w  zakresie  typów  pojazdów  będących  przedmiotem 

dostawy, zgodności z wymaganiami zasadniczymi, a nie potwierdzają wielkości parametrów 

technicznych podlegających ocenie w kryteriach oceny ofert, dlatego też wykonawca musiał 

uzupełnić  te  informacje  składając  inne  dopuszczone  przez  Zamawiającego  dokumenty 

producenta.  Podkreślenia  wymaga,  że  został  złożony  również  opis  procedury 

przeprowadzenia kontroli jakości i danych przez producenta, co również pomija Odwołujący.  

W  ocenie  Izby  wykonawca  Fire-Max  sp.  z  o.o.  przedstawił  dokumenty  potwierdzające 

zaoferowane  parametry  techniczne,  a  Zamawiający  dokonał  prawidłowej  oceny  tych 

dokumentów.  Izba  podkreśla,  że  argumentacja  Odwołującego  zawarta  w  odwołaniu,  

ż

e  w  procesie  dotyczącym  dopuszczenia  do  użytkowania  sprzętu  strażackiego  

nie  funkcjonuje  instytucja  potwierdzeń  i  deklaracji  producenckich  na  etapie  prowadzenia 

postepowania jest wtórna, bowiem reguły oceny spełnienia wymagań określa Zamawiający. 

W rozpoznawanej  sprawie  Zamawiający  określając  reguły  oceny  spełnienia  zaoferowanych 

parametrów i dopuszczenie złożenia stosownych świadectw dopuszczenia dopiero na etapie 

realizacji zamówienia wykazał się zrozumieniem i wnikliwą analizą rynku realizacji zamówień 

specjalnych pojazdów ratowniczych.    

Izba  wskazuje,  że  Odwołujący  w  „zwięzłym  przedstawieniu  zarzutów”  podniósł  naruszenie 

art. 91 ust. 1 i 2d ustawy oraz art. 30b oraz pkt 14.1 SWIZ przez zaniechanie oceny oferty 

wykonawcy Fir-Max sp. z o.o. na podstawie sprawdzonych informacji przedstawionych przez 

tego wykonawcę – wskazane naruszenie przepisów jest niezrozumiałe, a brak argumentacji 

faktycznej  nie  pozwala  na  jego  rozpoznanie.  Należy  mieć  bowiem  na  względzie,  że 

Odwołujący  nie  wyjaśnił  co  w  kontekście  wskazanych  podstaw  prawnych  rozumiał  przez 

zaniechanie  oceny  oferty  na  podstawie  sprawdzonych  informacji.  Izba  uznała,  że 

Zamawiający  prawidłowo  dokonał  oceny  przedstawionych  dokumentów  i  w  tym  zakresie 

prawidłowo ocenił w zakresie kryteriów oceny ofert ofertę wykonawcy Fir-Max sp. z o.o. . 

Odnośnie  podniesionych  przez  Odwołującego  naruszeń  przepisów  dyrektywy  Izba 

wskazuje,  że  poza  przytoczeniem  podstawy  prawnej  i  treści  przepisów  Odwołujący  nie 

wyjaśnia  dlaczego  wskazuje  na  naruszenie  przepisów  dyrektywy  i  z  uwagi  na  jakie 

okoliczności  dyrektywa  ta  miałaby  zostać  zastosowana  do  rozpoznania  sprawy. 

Podkreślenia  wymaga,  że  dyrektywa  jest  aktem  prawa  europejskiego,  który  jest 

implementowany  do  polskiego  systemu  prawnego  i  znajduje  swoje  odzwierciedlenie  

w  obowiązujących  przepisach  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Brak  uzasadnienia  

ze strony Odwołującego powoduje, że nie ma możliwości uznania za skuteczne podniesienie 

naruszenia przepisów dyrektywy.  

W  zakresie  wniosku  o  wystąpienie  z  pytaniem  prejudycjalnym  przez  Izbę  również 

brak jest  uzasadnienia  tego  stanowiska.  Jednocześnie  Izba  przychyla  się  tu  do stanowiska 

prezentowanego  przez  Zamawiającego,  że  w  rozpoznawanej  sprawie  nie  istnieje 

zagadnienie  prawne,  które  wymaga  wyjaśnienia  w  rozstrzygnięciu  pytania  prejudycjalnego. 

Izba rozpoznała inne wniesione w odwołaniu zarzuty i uznała, że oferta nie jest złożona jak 

to  starał  się  wykazać  Odwołujący  „na  koncept”  czy  też  projekt.  Przedmiotem  oferty  są 

bowiem  samochody  znane,  dostarczane  w  innych  konfiguracjach  parametrów  innym 

zamawiającym, co wykazały dowody złożone i okazane dokumenty w sprawie. Przedmiotem 

dostawy  w rozpoznawanej sprawie nie będą bowiem dokumenty zwierające opis koncepcji, 

rysunki  wyliczenia  i  inne  jak  próbuje  to  uzasadniać  Odwołujący  ale  przedmiotem  dostawy 

będzie  konkretny  pojazd  pożarniczy,  który  dostarczony  musi  być  Zamawiającemu  wraz  

ze świadectwem dopuszczenia potwierdzającym zaoferowane parametry.    

W zakresie wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego – Izba ten wniosek 

dowodowy  oddaliła.  W  ocenie  Izby  wniosek  ten  w  zasadzie  zmierza  do  tego,  że  opinia 

biegłego  miałaby  stanowić  uzasadnienie  stanowiska  Odwołującego,  które  to  stanowisko 

Odwołującego  raz  jest  takie,  że  wykonawca  Fire-Max  sp.  z  o.o.  nie  mógł  zaoferować 

rozwiązań  jakich  parametry  techniczne  wskazał  w  ofercie  z  uwagi  na  to,  że  osiągniecie 

deklarowanych  parametrów  nie  jest  możliwe  w  obecnym  stanie  wiedzy,  po  czym  w  czasie 

rozprawy,  w  przedstawionej  opinii  wskazuje,  że  osiągniecie  parametrów  wskazanych  

w ofercie jest możliwe ale wymagałoby nakładów finansowych i prac projektowych. Wniosek 

o  powołanie  dowodu  z  opinii  biegłego  w  ocenie  Izby  zmierzał  również  do  tego  aby  biegły 

dokonał  weryfikacji  dokumentacji  technicznej  wykonawcy  Fire-Max  sp.  z  o.o.,  a  nie  odnosił 

się  do  skonkretyzowanych,  jednoznacznie  określonych  parametrów  technicznych  oraz  aby 

dokonał 

za 

Odwołującego 

analizy 

niejawnej 

części 

dokumentacji 

technicznej.  

Nieuzasadnione jest również w realiach rozpoznawanej sprawy prowadzenie dowodu z opinii 

biegłego na okoliczność naruszenia przez oferowany przedmiot bezpieczeństwa publicznego 

– w tym zakresie Odwołujący nie wyjaśnił czego miałaby dotyczyć opinia i w jakim zakresie 

wskazuje  na  naruszenie  bezpieczeństwa  publicznego.    Niedopuszczalne  natomiast  jest 

prowadzenie  dowodu  z  opinii  biegłego  na  okoliczność  naruszenia  przepisów  ustawy  

o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji;  to  rolą  Odwołującego  jest  wykazanie  naruszenia 

poszczególnych  przepisów  ustawy  przez  wskazanie  działań,  zachowań  wykonawcy  które 

wypełniają przesłanki poszczególnych czynów nieuczciwej konkurencji.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 

3  pkt  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.).  

Przewodniczący:      …………………………………… 

Członkowie :     

…………………………………… 

……………………………………