KIO 1088/17 WYROK dnia 13 czerwca 2017 r.

WYROK 

z dnia 13 czerwca 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie 

13  czerwca  2017  r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego 

29 maja 2017 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  

przez wykonawcę: 

„KONCEPT” sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie  

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Dostawa sprzętu komputerowego 

stanowiącego wyposażenie stanowisk pracy (nr postępowania P/1/AZ/00086/16)  

prowadzonym przez zamawiającego: 

ENERGA-OPERATOR S.A. z siedzibą w Gdańsku  

orzeka: 

1.  Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu:  po  pierwsze  –  unieważnienie 

czynności  unieważnienia  postępowania  i  odrzucenia  oferty  złożonej  przez 

„KONCEPT”  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  po  drugie  –    dokonanie 

poprawienia  w  tej  ofercie  omyłki  polegającej  na  niewpisaniu  w  odniesieniu 

do oferowanych  Laptopów  biznesowych  2A  i  2B  dopisku  „US”  dla  wskazanego 

układu  klawiatury  „QWERTY”,  po  trzecie  –  dokonanie  poprawienia  w  tej  ofercie 

omyłki  polegającej  na  niewpisaniu  rozgałęźnika  dla  współdzielonego  portu 

słuchawek  i  mikrofonu  jako  elementu  zestawu  oferowanego  Laptopa  1 

menadżerskiego. 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego:  ENERGĘ-OPERATORA  S.A. 

z siedzibą w Gdańsku  i: 

2.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero groszy)  uiszczoną  przez 

odwołującego: 

„KONCEPT” sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza od zamawiającego: ENERGI-OPERATORA S.A. z siedzibą w Gdańsku  

na  rzecz 

odwołującego:  „KONCEPT”  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie    kwotę 

18600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  – 

stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu uiszczonego wpisu 

od  odwołania  oraz uzasadnionych  kosztów  strony  w  postaci  wynagrodzenia 

pełnomocnika.

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Gdańsku. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający – ENERGA-OPERATOR S.A. z siedzibą w Gdańsku – prowadzi 

na podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004 r.  –  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U. 

z 2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  {dalej  również:  „ustawa  pzp”  lub  „pzp”}  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  postępowanie  o udzielenie  sektorowego  zamówienia  publicznego 

na dostawy  pn.  Dostawa  sprzętu  komputerowego  stanowiącego  wyposażenie  stanowisk 

pracy (nr postępowania P/1/AZ/00086/16).  

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  9  lutego  2017  r.  zostało  zamieszczone  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej pod nr 2017/S_028-050388.  

Wartość  przedmiotowego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

18  maja  2017  r.  Zamawiający  przesłał  drogą  elektroniczną  Odwołującemu  – 

„KONCEPT” sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie

 {dalej zwanej również w skrócie „Koncept”} – 

zawiadomienie  o odrzuceniu  jego  oferty,  a  także  –  w  związku  z  odrzuceniem  pozostałych 

pięciu złożonych ofert – unieważnieniu postępowania.

29  maja  2017  r.  (pismem  z  tej  daty)  Odwołujący  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  odwołanie  (zachowując  wymóg  przekazania  jego  kopii  Zamawiającemu) 

od powyższej  czynności,  zarzucając  Zamawiającemu  następujące  naruszenia  przepisów 

ustawy pzp:  

1.  Art.  89  ust.  1  pkt  2  –  przez  odrzucenie  oferty  Odwołującego,  pomimo  że  jej  treść 

odpowiada treści SIWZ. 

2.  Art.  87  ust.  1  –  przez  zaniechanie  wezwania  Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień 

w zakresie wskazanym w uzasadnieniu odwołania. 

3.  Art. 87 ust. 2 pkt 3 – przez zaniechanie poprawienia załącznika nr 1 do formularza oferty 

Odwołującego w zakresie wskazanym w uzasadnieniu odwołania. 

4.  Art. 93 ust. 1 pkt 1 – przez unieważnienie postępowania, pomimo że Odwołujący złożył 

ofertę niepodlegającą odrzuceniu. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

1.  Unieważnienia czynności unieważnienia postępowania. 

2.  Powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  unieważnienia  czynności 

odrzucenia oferty złożonej przez Odwołującego. 

Odwołujący  sprecyzował  zarzuty  przez  wskazanie  następujących  okoliczności 

prawnych i faktycznych uzasadniających wniesienie odwołania. 

Odwołujący  zrelacjonował,  że  Zamawiający  podał  następujące  uzasadnienie 

faktyczne odrzucenia oferty: 

1.  LAPTOP BIZNESOWY 2A i 2B – W ofercie nie podano wymaganego typu klawiatury US. 

2.  LAPTOP 1 MENADŻERSKI – Zgodnie z  załączoną kartą katalogową w proponowanym 

modelu nie występuje osobne gniazdo słuchawek i mikrofonu, ale współdzielone gniazdo 

tzw.  Combo.  Zamawiający  dopuszczał  takie  rozwiązanie  pod  warunkiem  dostarczenia 

rozgałęźnika w zestawie. W złożonej ofercie brak informacji o rozgałęźniku. 

3.  PC  1  INŻYNIERSKI  i  PC2  BIUROWY  –  Zaoferowane  modele  komputerów,  zgodnie  z 

załączoną kartą katalogową nie posiadają w tylnej części obudowy wymaganego przez 

Zamawiającego gniazda mikrofonu mimo, że Oferent podaje taką informację. 

{Ad 1.} 

Odwołujący podał następujące okoliczności faktyczne. 

We  wzorze  załącznika  nr  1  do  formularza  oferty  dla  urządzeń  wskazanych  w  pkt  4 

(laptop  biznesowy  2A)  i  pkt  5  (laptop  biznesowy  2B)  odnośnie  klawiatury  (wiersze  11.) 

Zamawiający  określił  następujące  wymaganie:  klawiatura  QWERTY  US  –  co  najmniej  82 

klawisze pełnowymiarowe. 

W  odniesieniu  do  ww.  pozycji  asortymentowych  (pkt  4  i  5  załącznika  nr  1)  Koncept 

zaoferował  poniższe  urządzenia,  dla  których  następująco  określił  parametry  odnośnie 

klawiatury: 

•  pkt  4  –  Fujitsu  LIFEBOOK  E556  vPro  –  klawiatura  QWERTY,  104  klawisze 

pełnowymiarowe; 

•  pkt  5  –  Fujitsu  LIFEBOOK  E546  vPro  –  klawiatura  QWERTY,  posiada  85  klawiszy 

pełnowymiarowych. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, że bezpodstawnie uznał zaoferowany sprzęt za 

niespełniający  wymogów  odnośnie  klawiatury,  nie  przedstawiając  w  tym  zakresie  żadnych 

dowodów.  Według  Odwołującego  omyłkowe  użycie  przez  niego  określenia  „klawiatura 

QWERTY"  zamiast  „klawiatura  QWERTY  US”  nie  oznacza  samo  przez  się  zaoferowania 

klawiatury  w  układzie  innym  niż  US.  W  toku  badania  i  oceny  ofert  Zamawiający  winien  był 

m.in.  zwrócić  uwagę  na  treść  załączonych  do  ofert  kart  katalogowych  dotyczących 

oferowanego sprzętu, z których wynika, że producent nie określa, w jakim układzie jest jego 

klawiatura.  

Ponadto  zdaniem  Odwołującego  dla  ustalenia,  w  jakim  układzie  jest  klawiatura 

zaoferowanego  sprzętu,  Zamawiający  winien  byt  zwrócić  się  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy 

pzp  o  udzielenie  stosownych  wyjaśnień.  Bez  niech  Zamawiający  przedwcześnie  przyjął,  że 

zaoferowany sprzęt jest niezgodny z wymaganiami SIWZ. W tych okolicznościach wezwanie 

do złożenia wyjaśnień było obowiązkiem Zamawiającego.  

Odwołując  dodał,  że  gdyby  Zamawiający  wezwał  go  do  udzielenia  wyjaśnień  lub 

dokonał  samodzielnej  weryfikacji  parametrów  oferowanego  sprzętu,  ustaliłby,  że 

przeznaczone  na  rynek polski  laptopy  Fujitsu  zaoferowanych  typów  (Odwołujący  podkreślił, 

karty katalogowe wskazują, że przedmiotem oferty jest sprzęt przeznaczony na rynek polski)  

standardowo wyposażone są w klawiatury w układzie QWERTY US. Odwołujący powołał się 

również  na  potwierdzenie  tego  faktu  wynikające  z  oświadczeń  producenta  oferowanego 

sprzętu.  

Wreszcie  Odwołujący  podniósł,  że  omyłkowe  niedopisanie  w  opisie  parametrów 

klawiatury  określenia  „US"  podlegało  poprawieniu  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  pzp, 

a zastosowanie  tej  regulacji  było  obowiązkiem  Zamawiającego.  Wprowadzono  ją,  aby 

zapobiec sytuacji, w której oferta podlegałaby odrzuceniu z powodu wystąpienia nieistotnych 

sprzeczności  jej  treści  z  treścią  SIWZ,  a  które  byłyby  wynikiem  nie  celowego  działania 

wykonawcy, ale jego omyłki.  

Według Odwołującego odrzucenie jego oferty stanowi przykład rażącego formalizmu 

Zamawiającego  przy  ocenie  oferty,  nieuwzględniającego  faktycznej  treści  oferty  oraz 

regulacji  ustawy  pzp  nakazujących  poprawianie  ofert  oraz  dokonywanie  wykładni  treści  tej 

oferty z uwzględnieniem wyjaśnień udzielonych przez wykonawcę. 

{Ad 2.} 

Odwołujący podał następujące okoliczności faktyczne. 

We wzorze załącznika nr 1 do formularza oferty dla urządzenia wskazanego w pkt 1 

{laptop menadżerski) odnośnie zintegrowanych portów wejścia/wyjścia  Zamawiający określił 

następujące  wymaganie  (wiersz  5.):  stereofoniczne  gniazdo  słuchawek  i  mikrofonu 

(dopuszcza się port współdzielony, tzw. combo z rozgałęźnikiem w zestawie). 

W  odniesieniu  do  ww.  pozycji  asortymentowej  (pkt  1  załącznika  nr  1)  Koncept 

zaoferował  Fujitsu  LIFEBOOK  U727vPro,  dla  którego  w  następujący  sposób  określił  jego 

parametry  w  odniesieniu  do  gniazda  słuchawek:  Porty  wejścia/wyjścia  zintegrowane: 

Stereofoniczne gniazdo słuchawek i gniazdo mikrofonu.  

Do oferty załączona została karta katalogowa ww. urządzenia, z której wprost wynika 

(str. 106 oferty), że posiada ono jeden port (gniazdo) współdzielony tzw. combo. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, że bezpodstawnie uznał zaoferowany sprzęt za 

niespełniający powyższych wymogów, nie przedstawiając w tym zakresie żadnych dowodów. 

Brak  polegający  na  nieużyciu  w  ofercie  określenia  „rozgałęźnik"  nie  oznacza  braku 

zaoferowania  tego  elementu.  Według  Odwołującego  z  uwagi  na  zaoferowanie  przez  niego 

urządzenia  z  portem  tzw.  combo,    użyte  w  opisie  parametrów  oferowanego  sprzętu 

określenie  wprost  oznaczało,  że  oferuje  dwa  gniazda,  czym  potwierdził  spełnienie 

sformułowanych  wymagań.  A  jednocześnie  świadczyło  o  zaoferowaniu  w  zestawie 

rozgałęźnika, gdyż wolą Odwołującego wynikającą z treści oferty było spełnienie wymagań w 

zakresie dwóch oddzielnych gniazd słuchawek i mikrofonu dzięki zastosowaniu rozgałęźnika. 

Zdaniem Odwołującego wymogiem Zamawiającego było zaoferowanie dwóch gniazd 

stereofonicznych  słuchawek  i  mikrofonu,  a  nie  samego  rozgałęźnika,  który  był 

dopuszczonym sposobem jego spełnienia. 

Odwołujący zarzucił również Zamawiającemu, że nie mając wystarczających podstaw 

do  przyjęcia  niezgodności  jego  oferty  z treścią  SIWZ, również  w  tym  przypadku   winien  był 

skorzystać z dyspozycji art. 87 ust. 1 pzp i zwrócić się o udzielenie wyjaśnień. Zamawiający 

uzyskałby  wtedy  potwierdzenie,  że  treścią  oferty  Odwołującego  jest  również  rozgałęźnik. 

Odwołujący  powołał  się  również  na  potwierdzenie  tego  faktu  wynikające  z  oferty  złożonej 

Odwołującemu  przez  Fujitsu,  a  także  oświadczenie  producenta  dotyczące  parametrów 

oferowanego sprzętu. 

Odwołujący podniósł, że uwzględniając zasady wykładni oświadczeń woli nie sposób 

przyjąć,  że  treścią  oferty  Odwołującego  nie  jest  zaoferowanie  sprzętu  spełniającego 

wymagania  Zamawiającego,  w  tym  w  zakresie  rozgałęźnika.  Brak  literalnego  użycia  w 

ofercie  określenia  „rozgałęźnik"  może  być  traktowany  co  najwyżej  jako  omyłka 

Odwołującego, która jednak podlega poprawieniu w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. 

Odwołujący ponownie powołał się na cel ustanowienia tej regulacji, a także ponownie 

zarzucił Zamawiającemu skrajny formalizm.  

{Ad 3.} 

Odwołujący podał następujące okoliczności faktyczne. 

We  wzorze  załącznika  nr  1  do  formularza  oferty  dla  urządzeń  wskazanych  w  pkt  1 

(PC  2  Biurowy)  i  pkt  2  (PC  1  Inżynierski),  odnośnie  portów  wejścia/wyjścia    (wiersz  5.) 

Zamawiający określił następujące wymaganie: Tył obudowy: minimum 4 portów USB w tym 

min  2  szt.  USB  3.0,  1xDisplayPort,  1xDisplayPort  lub  HDMI  lub  VGA,  złącze  słuchawek  i 

mikrofonu (dopuszcza się port combo z rozgałęźnikiem w zestawie). 

W  odniesieniu  do  ww.  pozycji  asortymentowych  Koncept  zaoferował  następujące 

urządzenia: Fujitsu ESPRIMO D957/E85+ (pkt 1) orazFujitsu ESPRIMO D957/E85+ (pkt 2) 

Odwołujący dodał, że  ww. urządzenia posiadają w tylnej części obudowy wymagane 

gniazdo mikrofonu, co zostało wprost wskazane w treści oferty. Odwołujący wyjaśnił, że rolę 

gniazda mikrofonu pełni wejście opisane w karcie katalogowej jako „audio - wejście liniowe". 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że  w  sposób  dowolny,  niezgodny  ze  stanem 

faktycznym i wbrew treści kart katalogowych zaoferowanych urządzeń ustalił brak spełnienia 

ww. wymagania, czym doprowadził do naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp. 

Zamawiający  na  posiedzeniu  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  wnosząc  o  jego 

oddalenie z następujących powodów. 

Odnośnie  zarzutu  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp  Zamawiający  w  pierwszej 

kolejności  powołał  się  na  stanowisko  wyrażone  przez  Izbę  w  wyroku  z  20  marca  2017  r. 

(sygn. akt: KIO 399/17, KIO 438/17, KIO 439/17), że norma art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp odnosi się 

do  merytorycznych  wymagań  każdego  zamawiającego,  w  szczególności  co  do  zakresu, 

ilości,  jakości,  wymagań  technicznych,  warunków  realizacji,  ceny  i  innych  elementów 

istotnych dla wykonania zamówienia. Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ ma miejsce w 

sytuacji,  gdy  oferta  nie  odpowiada  w  pełni  przedmiotowi  zamówienia,  nie  zapewniając  jego 

realizacji w całości zgodnie z wymogami zamawiającego. 

Według Zamawiającego, jak to określił, „bezsprzecznym” jest, że literalna treść oferty 

Odwołującego  nie  odpowiadała  w  pełni  przedmiotowi  zamówienia  (co  de  facto  przyznaje 

Odwołujący wnioskując o wezwanie do wyjaśnień treści oferty i jej korektę): 

–  Laptopy  biznesowe  2A  i  2B  –  niezgodność  z  SIWZ  polegała  na  tym,  że  w  ofercie 

Odwołującego  nie  podano  wymaganego  przez  Zamawiającego  typu  klawiatury  US 

(Odwołujący  wprost  przyznaje,  że  „omyłkowo  nie  użył  w  opisie  parametrów  określenia 

„OWERTY US", a jedynie „OWERTY"). 

–    Laptop  1  menadżerski  –  niezgodność  z  SIWZ  polegała  na  tym,  że  zgodnie  z  załączoną 

przez  Odwołującego  kartą  katalogową  w  proponowanym  modelu  nie  występowało  osobne 

gniazdo  słuchawek  i  mikrofonu,  ale  współdzielone  gniazdo  tzw.  Combo,  co  Zamawiający 

dopuszczał pod warunkiem dostarczenia rozgałęźnika w zestawie, a w złożonej ofercie brak 

informacji o rozgałęźniku. 

–  PC1  inżynierski  i  PC2  biurowy  –  z  złożonej  ofercie  Odwołujący  wskazał,  że  dostarczane 

komputery  będą  w  tylnej  części  wyposażone  w  złącze  słuchawek  i  złącze  mikrofonu. 

Tymczasem  zgodnie  z  załączoną  do  oferty  kartą  katalogową  oferowanego  produktu  tj. 

FUJITSU  ESPRIMO  D957/E85+  komputer  ten  wyposażony  jest  w  tylnej  części  w  gniazdo 

Line-Out  oraz  Line-ln.  O  ile  można  się  zgodzić,  że  gniazdo  Line-Out  może  służyć  jako 

gniazdo  słuchawkowe,  o  tyle  gniazdo  Line-ln  nie  jest  gniazdem  mikrofonowym  (posiada 

bowiem  inną  impedancję  wejściową  i  nie  posiada  zasilania  koniecznego  do  obsługi 

mikrofonu). 

Odnośnie  zarzutu  naruszenia  art.  87  ust.  1  pzp,  Zamawiający  stanął  na stanowisku, 

ż

e  nie  było  uzasadnione  korzystnie  z  uprawnienia  do  wyjaśnienia  oferty  w  oparciu  o  ten 

przepis, wobec niespełnienia w ofercie wymaganych warunków dla przedmiotu zamówienia. 

Niespełnienie  warunków  wymaganych  przez  Zamawiającego  oznacza,  że  dana  oferta  jest 

sprzeczna z treścią SIWZ.  

Zamawiający  podniósł,    że  skorzystanie  z  przedmiotowej  procedury  wyjaśnień  ma 

na celu  wyjaśnianie  treści  ofert  lub  eliminowanie  wewnętrznych  sprzeczności  w  niej 

zawartych  (tak  m.in.  wyrok  KIO  z  17  marca  2014  r.,  sygn.  akt  KIO  439/14).  Powyższe 

potwierdziła  Izba  także  w  wyroku  z  24  stycznia  2017  r.  (sygn.  akt  KIO  51/17,  LEX  nr 

2202719),  w  którym  wskazano,  że  (...)  z  praktyki,  a  także  ugruntowanego  orzecznictwa  i 

doktryny  wynika,  że  zamawiający  powinien  wystosować  do  wykonawcy  żądanie  wyjaśnień 

dopiero, gdy zrodzą się u zamawiającego jakiekolwiek wątpliwości do treści oferty; w innych 

przypadkach żądanie wyjaśnień byłoby bezpodstawne i bezcelowe".  

Zamawiający stwierdził, że oferta Odwołującego – w zaskarżonym zakresie – ani nie 

budziła  wątpliwości  Zamawiającego,  ani  nie  zawierała  wewnętrznych  sprzeczności,  a  więc 

nie  było  i  nie  ma  potrzeby  uruchomienia  procedury  wyjaśniania.  W  szczególności,  choć 

Odwołujący  uważał,  że  z  posiadania  jednego  gniazda  typu  „combo"  wynika  w  sposób 

dorozumiany  oferowanie  przez  niego  rozgałęźnika,  Zamawiający  nie  ma  obowiązku 

domyślania się pożądanej przez wykonawcę wykładni. Skoro nie miał też wątpliwości co do 

treści  oferty,  nie  miała  ona  sprzeczności,  nie  miał  też  obowiązku  wzywania  Odwołującego 

do ich wyjaśnienia. 

Zdaniem  Zamawiającego  gdyby  zastosował  postępowanie  wyjaśniające,  w  wyniku 

którego  dokonałby  lub  przyjął  zmiany  w  ofercie  zgodnie  z  argumentacją  i  wyjaśnieniami 

prezentowanymi w odwołaniu, de facto zaoferowany zostałby inny przedmiot (o zmienionych 

parametrach),  a  więc  doszłoby  do  zmiany  oferty  Odwołującego,  tj.  czynności  zakazanej 

powyższym przepisem.  

Odnośnie  Zarzut  naruszenia  art.  87  ust.  2  pkt  3  pzp,  Zamawiający  wskazał,  że  aby  

doszło  do  zainicjowania  tej  procedury  ,  uchybienia  w  jego  ofercie  winny  mieć  przymiot 

omyłek.  Tak  m.in.  wskazano  w  przywołanym  wyżej  orzeczeniu  Izby  z  26  marca  2014  roku 

(sygn..  akt  KIO  479/14):  „przepis  art.  87  ust.  2  pkt  3  p.z.p.  wprowadzony  w  celu  uniknięcia 

przypadku  odrzucania  oferty  z  powodu  błahych  pomyłek,  niedopatrzeń,  niezamierzonych 

błędów,  opuszczeń,  drobnych  różnic,  ale  mieszczących  się  w  pojęciu  "omyłki",  zbliżonej 

swym  charakterem  do  niedokładności  błędu  pisarskiego  lub  błędu  rachunkowego,  ma 

zastosowanie  w  przypadku  ziszczenia  się  przesłanek  w  nim  określonych,  w  sytuacji,  gdy 

zamawiający  ma  możliwość  samodzielnego  poprawienia  oferty,  nie  tworząc  treści  oferty, 

w szczególności nie podając nowych cen poszczególnych pozycji kosztorysu wykonawcy". 

Zamawiający  stanął  na  stanowisku,  że  wskazywane  w  odwołaniu  uchybienia  oferty 

nie  miały  cech  omyłek,  gdyż  –  jak  to  wynika  z  odwołania  –  wymagają  one  stosowania 

zaawansowanej  procedury  wykładni  oświadczeń  woli,  która  jednak  wykracza  poza 

dyspozycję  normy  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  pzp.  Skoro  omyłki  w  ofercie  nie  miały  cech 

oczywistości  ani  nie  były  błahe  (o  czym  świadczy  również  fakt,  że  Odwołujący  równolegle 

wymaga  by  Zamawiający  wzywał  go  do  złożenia  wyjaśnień),  poprawienie  treści  oferty  było 

niedopuszczalne. 

Zamawiający  stwierdził,  że  tym  samym  bezzasadny    jest  zarzut  naruszenia  art.  93 

ust. 1 pkt 1 pzp.  

W  podsumowaniu  Zamawiający  stwierdził,  że  jako  gospodarz  postępowania  ma 

dowolność  w  kształtowaniu  warunków  w  nim  udziału  jak  i  wymagań  w  zakresie  przedmiotu 

zamówienia.  Wszczynając  postępowanie  liczy  każdorazowo  na  profesjonalizm  podmiotów 

zainteresowanych  realizacją  zamówienia.  Ustawa  pzp  wprowadza  dla  Zamawiającego 

pewne  instrumenty  (wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień,  poprawa  oczywistych  omyłek),  które 

mają  służyć  uniknięciu  zbytniego  formalizmu  postępowania,  a  zarazem  niejako  naprawiać 

drobne  nieścisłości  składanych  ofert  albo  występujące  niejasności  lub  sprzeczności  oferty. 

Nie  może  jednak  polegać  to  na  tym,  że  zamawiający  poprzez  te  instrumenty  samoczynnie 

naprawia  błędy  profesjonalnego  wykonawcy,  ale kształtuje (zmienia)  ofertę tego  ostatniego, 

aby  odpowiadała  warunkom  zamówienia.  W  tym  wypadku  doszłoby  u  zamawiającego  do 

nieuprawnionego  połączenia  ról  –  składania  odpowiadających  przedmiotowi  zamówienia 

ofert, a następnie ich oceny. 

Zamawiający  powołał  się  na  to,  że  postąpił  zgodnie  z  zaleceniami  wynikającymi  

z wyroku  Izby  z  dnia  19  września  2016  r.  (sygn.  akt  KIO  1294/16;  KIO  1299/16;  LEX  nr 

2149343),  w  którym  Izba  wskazała,  że  w  przypadku  jakichkolwiek  błędów  w  ofercie 

niedopuszczalne jest odgadywanie przez Zamawiającego rzeczywistej intencji Odwołującego 

– albo omyłka jest nieistotna i w oczywisty sposób łatwa do skorygowania, albo też oferta jest 

niezgodna  z  SIWZ.  Zdaniem  Izby  w  przypadku,  gdy  nie  jest  możliwe  jednoznaczne 

zdekodowanie  rzeczywistego  zamiaru  wykonawcy,  występującego  w  postępowaniu,  jako 

profesjonalista,  zamawiający  nie  może  domyślać  się,  jaka  powinna  być  treść  oferty,  lecz 

bezwzględnie  powinien  ją  odrzucić,  bowiem  każda  próba  dokonania  ewentualnej  poprawy 

takich  omyłek  prowadzić  musi  do  niedozwolonej  przepisem  art.  87  ust.  1  p.z.p.  negocjacji 

treści oferty. 

Zamawiający  poinformował  Izbę,  że  30  maja  2017  r.  przekazał  drogą  elektroniczną 

pozostałym wykonawcom kopię odwołania. 

Izba  ustaliła,  że  do  Prezesa  Izby  nie  wpłynęło  żadne  zgłoszenie  przystąpienia 

do postępowania odwoławczego w tej sprawie. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony przez Odwołującego – podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła,  aby 

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 pzp, 

nie zostały również zgłoszone w tym przedmiocie odmienne wnioski.  

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego  Izba  przeprowadziła  rozprawę,  podczas  której  Strony  podtrzymały 

dotychczasowe stanowiska.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  postępowania  odwoławczego, 

uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia  i stanowiska  zawarte  w odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie,  a także 

wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i  odnotowane  w protokole,  Izba  ustaliła  i zważyła,  co 

następuje: 

Zgodnie  z  przepisem  art.  179  ust.  1  pzp  odwołującemu  przysługuje  legitymacja 

do wniesienia  odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia, 

gdyż  złożył  ofertę,  której  odrzucenie  oznacza  utratę  możliwości  uzyskania  przedmiotowego 

odpłatnego zamówienia publicznego, na co mógłby w przeciwnym razie liczyć. 

Izba stwierdziła, że ponieważ w odwołaniu adekwatnie przywołano lub opisano treść 

specyfikacji,  złożonej  oferty  i    zawiadomienia  o  odrzuceniu  oferty,  nie  ma  potrzeby  ich 

powtarzania, gdyż zostały już zrelacjonowane powyżej.  

Biorąc  pod  uwagę  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  poczynione  ustalenia 

faktyczne  oraz  orzekając  w  granicach  zarzutów  zawartych  w  odwołaniu,  Izba  stwierdziła, 

ż

e odwołanie zasługuje na uwzględnienie, gdyż Zamawiający bezpodstawnie odrzucił ofertę 

złożoną przez Koncept. 

Izba  rozważyła,  z  uwzględnieniem  okoliczności  dotyczących  tej  sprawy,  zakres 

zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej 

treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 

87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

 Skład  orzekający  Izby  podziela  utrwalony  w  doktrynie  i  orzecznictwie  pogląd 

{wyrażony  również  w  orzeczeniach  przywołanych  w  odwołaniu},  że zarówno  treść  s.i.w.z., 

jak i treść  oferty  stanowią  merytoryczne  postanowienia  oświadczeń  woli  odpowiednio: 

zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia precyzuje, jakiego 

ś

wiadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  oraz 

wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie wyboru złożonej 

przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego  –  co  do  zasady  –  porównanie 

zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia z opisem przedmiotu zamówienia, sposobem 

i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego,  przesądza  o tym,  czy  treść 

złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.  

Aby  zapewnić  możliwość  sprawdzenia  zgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z., 

ustawa  pzp  z  jednej  strony  obliguje  zamawiającego,  aby  prowadził  całe  postępowanie 

o udzielenie zamówienia w formie pisemnej (art. 9 ust. 1 pzp), w tym przekazał i udostępnił 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (art.  37  ust.  1  i  2  pzp),  która  ma  zawierać 

w szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

istotne warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania 

ofert  (art.  36  ust.  1  pkt  3,  4,  16  i  10  pzp).  Z  drugiej  strony  art.  82  ust.  2  pzp  zastrzega 

dla oferty składanej przez wykonawcę w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

formę  pisemną  pod rygorem  nieważności,  a  w  art.  82  ust.  3  pzp  wprost  wskazuje,  że  treść 

takiej oferty musi odpowiadać treści specyfikacji.  

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjmuje  się  również,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na odpłatny  charakter  zamówień  publicznych,  nieodzownym  elementem treści  oferty  będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

ś

wiadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany 

od wykonawcy  zakres  i  sposób  konkretyzacji  oświadczenia  woli,  który  będzie  podstawą  dla 

oceny  zgodności  treści  złożonej  oferty  z merytorycznymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  

W  konsekwencji  nie  tylko  treść  wynikająca  explicite  ze  złożonej  oferty,  ale  również 

nieskonkretyzowanie jej treści przez wykonawcę w sposób lub w zakresie wymaganym przez 

zamawiającego,  może  być  podstawą  do  stwierdzenia  niezgodności  oferty  z  treścią  s.i.w.z.. 

gdyż  –  co  do  zasady  –  niedopuszczalne  jest  precyzowanie  i poprawianie  treści  złożonej 

oferty,  w szczególności  z  uwagi  za  naczelne  zasady  równego  traktowania  wykonawców 

i zachowania uczciwej konkurencji.  

W  zakresie  zastosowania  przesłanki  odrzucenia  oferty  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp 

mieści się bowiem również sporządzenie oferty w inny sposób, niż żądał tego zamawiający, 

o ile niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, 

choć nie może tu chodzić wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów {por. 

J.  Pieróg  w:  Prawo  zamówień  Publicznych.  Komentarz,  wyd.  C.H.  Beck,  Warszawa  2009}. 

Innymi  słowy  niezgodność  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  może  polegać  na sporządzeniu 

i przedstawieniu  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wymaganiami  specyfikacji,  z zaznaczeniem, 

ż

e chodzi  tu  o  wymagania  s.i.w.z.  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i potwierdzenia 

zobowiązania  (świadczenia)  ofertowego,  a  więc  wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie 

wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w s.i.w.z. {por. np. uzasadnienie 

wyroku Izby z 13 listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13}. 

W  ramach  wymaganego  od  wykonawcy  sposobu  potwierdzenia  treści  oferty  mieści 

się również oparte na art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp żądanie przez zamawiającego oświadczeń lub 

dokumentów  potwierdzających  spełnianie  jego  wymagań  (określonych  w  s.i.w.z.)  przez 

oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane.  Niezamknięty  katalog    tych  dokumentów 

został  określony  w  §  6  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  19  lutego  2013  r. 

w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, 

w jakich te dokumenty mogą  być składane (Dz. U. poz. 231; dalej również: „rozporządzenie 

o dokumentach”). Dokumenty te należy rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia 

zgodności  oferowanego  świadczenia  z wymaganym  przez  zamawiającego.  Zadeklarowana 

przez wykonawcę treść oferty ma bowiem dodatkowo znaleźć potwierdzenie w dokumentach 

co  do  zasady  pochodzących  od niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu  zewnętrznego 

(co wprost wskazano przy określeniu rodzaju dokumentów wyliczonych w § 6 ust. 1 pkt 2 - 4 

rozporządzenia), względnie w próbkach, opisach lub fotografiach produktów, które mają być 

dostarczone,  których  autentyczność  musi  być  poświadczona  przez  wykonawcę  na  żądanie 

zamawiającego  (rodzaje  środków  dowodowych  wymienione  w  §  6  ust.  1  pkt  1 

rozporządzenia). 

 W konsekwencji  brak takiego kwalifikowanego  potwierdzenia  również  jest  podstawą 

do odrzucenia oferty jako niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie 

formalnym  –  niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich 

dokumentów,  jak  i  przede  wszystkim materialnym  –  niewykazaniu  zgodności  oferowanych 

produktów  z wymaganiami  zamawiającego  w  zakresie  parametrów,  które  miały  znaleźć 

potwierdzenie  w  tych  dokumentach.  Resumując,  jak  trafnie  zauważono  w  uzasadnieniu 

wyroku  Izby  z  16  października  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  2162/12),  konsekwencją 

nieuzupełnienia  dokumentu  przedmiotowego  (innego  niż  potwierdzającego  spełnienie 

warunku  udziału  w  postępowaniu)  jest  konieczność  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89 

ust. 1 pkt 2 ustawy pzp jako nieodpowiadającej treści specyfikacji. 

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp musi być możliwe uchwycenie na czym konkretnie taka niezgodność 

polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w ofercie  nie  jest  zgodne  z konkretnie  wskazanymi, 

skwantyfikowanymi  i ustalonymi  jednoznacznie  postanowieniami  s.i.w.z.  W odniesieniu 

do dokumentów,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp,  oznacza  to  konieczność 

zidentyfikowania parametru oferowanego produktu, który nie znalazł w nich kwalifikowanego 

potwierdzenia, pomimo że  w ofercie został zadeklarowany przez  wykonawcę jako zgodny z 

parametrem wymaganym według opisu przedmiotu zamówienia. 

Zgodnie z art. 87 ust. 1 pzp w toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od 

wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest 

prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty 

oraz  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2  pzp,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści. 

Z wyjątkiem  trybu  dialogu  konkurencyjnego  zmiany  te  sprowadzają  się  to  do  wspominanej 

powyżej instytucji poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją, 

co nie może jednak powodować istotnej zmiany treści oferty.  

Wystąpienie  stanu  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  nie  zawsze  będzie  to 

podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2 

pkt 3 pzp. Odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią 

s.i.w.z.  w sposób  zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest 

poprawienie w złożonej ofercie niezgodności z s.i.w.z. niemających istotnego charakteru.  

O  ile  każdorazowo  treść  oświadczenia  woli  składanego  w  postępowaniu  w  ramach 

oferty  należy  rozpatrywać  przez  pryzmat  zamiaru  wykonawcy,  wyrażającego  się  wolą 

uczestnictwa  w  postępowaniu,  a  w  konsekwencji  –  złożenia  oferty  zgodnej  z  s.i.w.z.  {tak 

m.in. wyroki Izby z: 3 kwietnia 2012 r. (sygn. akt KIO 556/12), 9 listopada 2012 r. (sygn. akt: 

KIO  2343/12,  KIO  2346/12),  22  listopada  2012  r.  (sygn.  akt:  KIO  2396/12,  KIO  2416/13), 

10 czerwca 2013 r. (sygn. akt KIO 1266/13) – o tyle kluczową sprawą jest, czy w konkretnym 

stanie faktycznym możliwe jest ustalenie treści oświadczenia co do oferowanego przedmiotu 

w sposób  nie  naruszający  nadrzędnej  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji  pomiędzy 

wykonawcami.  Ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  przewiduje  instrumenty  służące 

odczytaniu  treści  złożonego  oświadczenia  woli  –  jeśli  jest  ono  niejednoznaczne  {instytucja 

wyjaśnień  z  art.  87  ust.  1  pzp},  a  także  służące  poprawieniu  oferty  –  jeśli  wprost  nie 

odpowiada ona treści s.i.w.z. {instytucja poprawiania omyłek z art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp}. Art.87 

ust. 2 pkt 1 i 2 pzp obliguje natomiast zamawiającego do poprawienia w ofercie oczywistych 

omyłek pisarskich oraz oczywistych omyłek rachunkowych, z uwzględnieniem konsekwencji 

rachunkowych dokonanych poprawek. W postępowaniu o zamówienie publiczne nie została 

bowiem  wyłączona  ogólna,  charakterystyczna  dla  prawa  cywilnego  zasada  ustalania  treści 

złożonego  oświadczenia  woli  w  sposób  odzwierciedlający  zamiar  strony  i  cel  złożenia 

oświadczenia.  W  realiach  konkretnej  sprawy,  zanim  zamawiający  podejmie  decyzję 

o odrzuceniu  oferty  jako  niezgodnej  z  treścią  siwz,  zobowiązany  jest  wszechstronnie  ją 

zbadać  bacząc,  by  wyjaśnić  w  trybie  opisanym  w art.  87  ust.  1  PZP  stwierdzone 

nieprawidłowości  i  dokonać  poprawy  omyłek  zgodnie  z  dyrektywami  wyrażonymi  w  art.  87 

ust.  2  pkt  1-3  PZP.  Dopiero  wyczerpanie  tej  procedury  uprawnia  zamawiającego 

do ustalenia, że treść oferty nie odpowiada treści SIWZ, a w konsekwencji odrzucenia oferty 

na  podstawie  art.  89  ust.  pkt  2  Pzp.  {vide  wyrok  Izby  z  5  stycznia  2012  r.  (sygn.  akt  KIO 

2743/11) oraz wyrok Izby z 29 lipca 2011 r. (sygn. akt 1514/11)} 

Poza  wszelkim  sporem  jest  okoliczność,  że  w  ofercie  złożonej  przez  Odwołującego 

zaistniały niezgodności z treścią s.i.w.z. polegające na niedookreśleniu w ofercie (załączniku 

nr  1  do  formularza  ofertowego)  informacji  oczekiwanych  przez  Zamawiającego  dla 

potwierdzenia  zgodności  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie:  po  pierwsze  –

amerykańskiej  wersji  układu  klawiatury  QWERTY  dla  dwóch  typów  laptopów,  po  drugie  – 

dołączenia  do  jeszcze  innego  typu  laptopa  rozgałęźnika  dla  złącza  tzw.  combo  gniazda 

słuchawek i mikrofonu. 

Pozostaje  zatem  ocena,  czy  i  w  jaki  sposób  Zamawiający  powinien  dokonać 

skorygowania stwierdzonych niezgodności. 

Na wstępie należy zauważyć, że intencją ustawodawcy towarzyszącą wprowadzeniu 

aktualnego  brzmienia  art.  87  ust.  2  pzp  było  zniwelowanie  formalizmu  występującego 

na gruncie  ustawy  pzp,  aby  umożliwić  branie  pod  uwagę  w  postępowaniach  o  udzielenie 

zamówień publicznych ofert obarczonych nieistotnymi wadami, będącymi wynikiem różnego 

rodzaju  błędów  i  omyłek,  których  skorygowanie  nie  prowadzi  do  istotnych  zmian  w  treści 

oferty.  Wynika  to  z  uzasadnienia  do  ustawy  z  dnia  4  września  2008  r.  o  zmianie  ustawy  –

Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw:  W  projekcie  wprowadza  się 

istotne  zmiany  dotyczące  sposobu  poprawiania  oczywistych  omyłek  pisarskich  

rachunkowych (art. 87 ust. 2). Rezygnuje się  z  zamkniętego katalogu sposobu poprawiania  

omyłek 

rachunkowych, 

pozostawiając 

jednocześnie 

zamawiającemu 

uprawnienie 

do poprawiania  oczywistych  omyłek  pisarskich,  rachunkowych  oraz  innych  omyłek 

polegających    na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia. 

Proponowane  rozwiązanie przyczyni się do usprawnienia procedury udzielania zamówienia 

publicznego    oraz  do  zmniejszenia  liczby  odrzucanych  ofert  i  unieważnianych  postępowań. 

Ogranicza się  sytuacje, w których oferty uznane za najkorzystniejsze podlegają odrzuceniu 

ze  względu  na    błędy  rachunkowe  w  obliczeniu  ceny,  które  nie  są  możliwe  do  poprawienia 

w myśl ustawowo  określonych reguł. Jest to szczególnie istotne w kontekście zamówień na 

roboty budowlane, w których oferty wykonawców, niezwykle obszerne i szczegółowe, liczące 

nieraz  po    kilkadziesiąt  tomów,  często  podlegają  odrzuceniu  ze  względu  na  drobne  błędy 

w ich  treści.  Proponowany  przepis  art.  87  ust.  2  pkt  3  w  szczególności  ma  na  celu 

umożliwienie  poprawiania  tego  rodzaju  błędów,  które  mogą  pojawić  się  w  trakcie 

sporządzania  kosztorysu  ofertowego.  Należy  również  podkreślić,  że  proponowane 

rozwiązanie  nie  stoi  na  przeszkodzie  temu,  aby  zamawiający  samodzielnie  precyzował 

w specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  przykładowe  okoliczności,  w  których  będzie 

dokonywał  poprawy    omyłek  w  ofertach  w  trybie  art.  87  ust.  2.  Powyższe  prowadzi 

do przejrzystości postępowania, ogranicza kazuistykę ustawy i może ograniczyć ewentualne 

spory  z wykonawcami.  

W orzecznictwie  Izby  podkreślono,  że  celem  postępowania  o udzielenie  zamówienia 

publicznego  nie  jest  dokonanie  wyboru  oferty  najbardziej  poprawnej  formalnie,  lecz 

dokonanie  wyboru  oferty  z najniższą  ceną  lub  oferty  przedstawiającej  najkorzystniejszy 

bilans  ceny  i  innych  kryteriów  odnoszących  się  do  przedmiotu  namówienia  (oferty 

najkorzystniejszej  ekonomicznie).  {vide  wyrok  Izby  z  23  marca  2011  r.  (sygn.  akt  KIO 

522/11)}  Jednocześnie  czynność  poprawienia  oferty  ma  charakter  obligatoryjny 

i zamawiający  nie  może  uchylić  się  od  jej  wykonania.  Zaniechanie  takiej  czynności  należy 

uznać należy za działanie sprzeczne nie tylko z prawem, ale i nieracjonalne, gdyż prowadzi 

do  niesłusznego  odrzucenia  najkorzystniejszej  oferty,  które  nie  zapewnia  wyboru  oferty 

zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.  

Izba  podziela  również  stanowisko  {wyrażone  już  w  wyroku  Izby  z  5  sierpnia  2009  r. 

w sprawie o sygn. akt KIO/UZP 959/09}, że rozumienie „innej omyłki” z art. 87 ust. 2 pkt 3 nie 

powinno  być  interpretowane  zawężająco,  tj.  jedynie  jako  techniczny  błąd  w  sposobie 

sporządzenia  oferty,  pominięcie  lub  pomylenie  określonych  wyrażeń  lub  wartości  czy 

wszelkich  innych  przeoczeń  i  braków,  które  powstały  bez  świadomości  ich  wystąpienia  po 

stronie  wykonawcy.  Słownikowe  rozumienie  słowa  „omyłka”  oznacza  spostrzeżenie,  sąd 

niezgodny  z  rzeczywistością,  błąd  w  postępowaniu,  rozumowaniu  itp.  {Słownik  języka 

polskiego  pod  red.  Witolda  Doroszewskiego,  Wydawnictwo  Naukowe  PWN,  dostępny 

na stronie  http://sjpd.pwn.pl}.  Omyłka  wykonawcy  w  przygotowaniu  oferty  może  zatem 

również  wynikać  z  jego  błędnego  przekonania  co  do  wymaganego  sposobu  wykonania 

zamówienia  i  wyrażenia  powyższego  w  ofercie.  Wykonawca  może  więc  sporządzić  ofertę 

z pełną  świadomością  co do  celowości  i  kształtu  jej  poszczególnych  zapisów,  jednakże 

mylnie  nie  zdaje  sobie  sprawy  ze  stanu  jej  niezgodności  z  treścią  s.i.w.z.  Tego  typu  błędy 

wykonawcy,  pod  warunkiem  ich  nieistotności,  również  podlegają  poprawie  w  trybie  art.  87 

ust.  2  pkt  3  pzp.  Ostatecznym  momentem  weryfikacji  omyłki,  w  tym  przypadku  zmiany 

przekonania  wykonawcy  co  do  poprawności  jego  oferty,  jest  wywołujące  określone  skutki 

prawne zawiadomienie o dokonanym poprawieniu omyłki i ewentualny brak wyrażenie zgody, 

o którym  mowa  w  art.  89  ust.  1  pkt  7  pzp,  niezależnie  od  wcześniej  składanych  deklaracji 

w tym  przedmiocie. Izba  zważyła,  że  –  jeżeli  jakieś konkretne  okoliczności  nie  wskazują  co 

innego  –  należy  przyjąć  założenie,  zgodnie  z  którym  wykonawcy  składają  oferty  w dobrej 

wierze  i  na  serio,  z  zamiarem  zaoferowania  świadczenia  we wszystkich  elementach 

zgodnego  z  wymaganiami  określonymi  w  opisie  przedmiotu  zamówienia.  Natomiast  nie 

zawsze  im  się  to  udaje  i  wtedy  obowiązkiem  zamawiającego  jest  rzetelne  rozważnie 

możliwości zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. 

Izba  zważyła,  że  w  tej  sprawie  Zamawiający  nie  wskazywał  żadnych  okoliczności, 

które świadczyłyby o nieomyłkowym charakterze niezgodności oferty Odwołującego z treścią 

s.i.w.z.,  poprzestając  na  ich  stwierdzeniu  i  przyjęciu  nieuzasadnionego  okolicznościami 

założenia, że mają one charakter nieusuwalny. 

W odniesieniu do poprawek dokonywanych na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp, czyli 

dotyczących  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia, 

a niepowodujących  istotnych  zmian  w  treści  oferty,  z  przepisu  wprost  wynika,  że  taka 

poprawa  nie  może  prowadzić  do  istotnej  zmiany  treści  oferty.  Oczywiste  jest  zatem, 

ż

e przypadku  zastosowania  tego  przepisu  każdorazowo  następuje  zmiana  treści  oferty. 

Natomiast  granicą  dopuszczalności  takiej  zmiany  jest  to,  aby  miała  istotnego  charakteru. 

Przy  czym  o  istotności  zmiany  treści  oferty  każdorazowo  decydują  okoliczności  konkretnej 

sprawy:  na  ile  zmiana  oddaje  pierwotny  sens  i  znaczenie  treści  oferty,  a  na  ile  stanowi 

wytworzenie całkowicie nowego oświadczenia, odmiennego od złożonego przez wykonawcę 

w  stopniu  nakazującym  uznać,  że  wykonawca  nie  złożyłby  takiego  oświadczenia,  gdyż  nie 

odzwierciedla  ono  jego  intencji  wyrażonych  w  poddawanej  poprawie  ofercie.  O  istotności 

takiej  może  zatem  decydować  skala  zmiany  wielkości  ceny,  skala  zmiany  zakresu 

przedmiotu świadczenia lub obie te sytuacje występujące jednocześnie. Dla oceny istotnego 

charakteru wprowadzanych zmian kluczowe znaczenie ma bowiem ich zakres w stosunku do 

całości  treści  oferty  i  przedmiotu  zamówienia.  Na  powyższe  uwarunkowania  zwrócił  uwagę 

Sąd  Okręgowy  w  Krakowie  w  uzasadnieniu  wyroku  z  23  kwietnia  2009  r.  (sygn.  akt  XII  Ga 

102/09):  W  ocenie  Sądu  Okręgowego  nie  ulega  jednak  kwestii,  iż  ocena,  czy  poprawienie 

innej omyłki przez zamawiającego powoduje (lub nie) istotną zmianę w treści oferty musi być 

dokonywana  na  tle  konkretnego  stanu  faktycznego.  To  co  w  ramach  danego  zamówienia 

może prowadzić do istotnej zmiany w treści oferty nie musi rodzić takiego efektu przy ocenie 

ofert  innego  podobnego  zamówienia.  Nadto  należy  zaznaczyć,  że  poprawienie  przez 

zamawiającego innej omyłki w trybie art. 87 ust. 2 pkt. 3 Pzp nie może powodować istotnych 

zmian w treści całej oferty, a nie jej fragmentu. Innymi słowy kwantyfikator „istotnych zmian” 

należy  w  ocenie  sądu  odnosić  do  całości  treści  oferty  i  konsekwencję  tych  zmian  należy 

oceniać, biorąc pod uwagę przedmiot zamówienia i całość oferty. 

Tymczasem  Zamawiający  w  tej  sprawie  {vide  uzasadnienie  odrzucenia  oferty 

i odpowiedź  na  odwołanie}  nie  był  w  stanie  podać  żadnego  konkretnego  argumentu 

przemawiającego  za  istotnością  dla  całej  oferty  zmian,  które  spowodowałoby  uzupełnienie 

oferty  o  informacje,  że  wskazany  w  ofercie    dla  dwóch  typów  laptopów  układ  QWERTY 

będzie  w  wersji  amerykańskiej,  a  w  zestawie  z  jeszcze  innym  typem  laptopa  będzie 

rozgałęźnik gniazda mikrofonowo-słuchawkowego na osobne wyjścia. Zamawiający zdaje się 

negować jakąkolwiek zmianę treści oferty w zakresie przedmiotowo istotnym. Jednakże art. 

87 ust. 2 pkt 3 pzp nie ogranicza możliwości dokonywania zmian z punktu widzenia tego, czy 

dotyczą  przedmiotowo  lub  podmiotowo  istotnych  albo  nieistotnych  elementów  oferty,  gdyż 

granicą dopuszczalności zmian jest to, nie stanowiła ona znaczącej ingerencji w treść oferty, 

która spowodowałaby wytworzenie przez zamawiającego zupełnie nowej treści oświadczenia 

woli w stosunku do złożonego przez wykonawcę w powyżej przedstawionym rozumieniu. Jak 

to  słusznie  wskazano  w  wyroku  z  13  stycznia  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  2810/11):  [w] 

orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej i sądów okręgowych przyjmuje się np. możliwość 

poprawiania treści oferty odnoszących się bezpośrednio do ich essentialia negotii (np. w celu 

uniknięcia  tzw.  „kazusu  lamp  na  obwodnicy  Wrocławia”,  czyli  odrzucania  ofert  z  powodu 

drobnych  błędów  w  ich  treści).  Podobne  stanowiska  Izba  zabrała  w  wyroku  z  24  listopada 

2010 r. (sygn. akt KIO 2490/10) i w wyroku z 28 września 2010 r. (sygn. akt KIO1978/10). 

Zamawiający  co  prawda  twierdził,  że  poprawienie  treści  oferty  w  sposób  wskazany 

w odwołaniu  spowoduje  wytworzenie  zupełnie  nowego  oświadczenia  woli,  jednak  nie  był 

w stanie  przedstawić  żadnych  konkretnych  argumentów,  a  tym  bardziej  dowodów. 

Zamawiający  zdaje  się  w  ogóle  nie  dostrzegać,  że  w  skali  wartości  oferty  i  zakresu 

przedmiotu  zamówienia  doprecyzowanie  układu  klawiatury  QWERTY  jest  bez  znaczenia, 

a doprecyzowanie oferty odnośnie wspomnianego rozgałęźnika co najwyżej stanowi zmianę 

mniej  niż  znikomą,  wręcz  mikroskopijną,  zarówno  pod  względem  rzeczowym, 

jak i wartościowym.  Z  tego  względu  w  tym  drugim  przypadku  Izba  uznała  za  nieistotny 

wynikły  na  rozprawie  spór,  czy  taki  rozgałęźniki  kosztuje  5  zł  (Odwołujący),  czy  40  zł 

(Zamawiający).  

Co  do  możliwości  samodzielnego  poprawienia  przez  zamawiającego  omyłkowej 

niezgodności,  bez  udziału  wykonawcy,  w  pierwszej  kolejności  należy  zauważyć,  że  jest  to 

wypracowana  w  orzecznictwie  wskazówka  zmierzająca  do  wytyczenia  bezpiecznej  granicy 

zastosowania  art.  87  ust.  2  pkt  3  pzp,  gdyż  przepis  wprost  takiej  przesłanki  nie  formułuje. 

Niewątpliwie  stosowanie  jej  w  praktyce  przez  zamawiających  eliminuje  ryzyko  naruszenia 

wynikającego z art. 87 ust. 1 pzp zakazu prowadzenia jakichkolwiek negocjacji z wykonawcą 

na  temat  złożonej  oferty  oraz  gwarantuje  zachowanie  podstawowych  zasad  równego 

traktowania  wykonawców  i  przestrzegania  uczciwej  konkurencji  pomiędzy  nimi.  W  ocenie 

Izby nie oznacza to jednak braku możliwości uprzedniego zastosowania instytucji wezwania 

wykonawcy  do  wyjaśnienia  treści  złożonej  oferty.  Wręcz  przeciwnie,  skorzystanie  przez 

zamawiającego  z  art.  87  ust.  1  pzp  może  być  wręcz  nieodzowne  nie  tylko  dla  oceny,  czy 

doszło w ogóle do pomyłki, lecz również dla ustalenia w jaki sposób należałoby ją poprawić. 

Zdaniem  składu  orzekającego  Izby  należy  tu  odróżnić  dopuszczalne  skorzystanie  z  treści 

udzielonych  przez  wykonawcę  wyjaśnień  od  niedopuszczalnej  ingerencji  wykonawcy.  Skoro 

dopuszczalne  jest  wyjaśnienie  treści  złożonej  oferty,  dysponowanie  przez  zamawiającego 

wszystkimi  niezbędnymi  danymi  do  dokonania  poprawienia  omyłek  bez  ingerencji 

wykonawcy  należy  oceniać  z  uwzględnieniem  informacji  uzyskanych  w  wyniku  wyjaśnień. 

Należy podkreślić, że z uwagi na „nieoczywisty” charakter „innych omyłek”, o których mowa 

w art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp, wezwanie do wyjaśnień może służyć zarówno ustaleniu, czy i gdzie 

zostały one popełnione, a także czy i w jaki sposób mogą zostać poprawione. 

W  okolicznościach  rozstrzyganej  sprawy  Zamawiający  był  w  stanie  zarówno 

stwierdzić  na  czym  polega  omyłkowa  niezgodność,  co  uczynił,  jak  i  w  jaki  sposób  ją 

poprawić,  czego  bezpodstawnie  zaniechał.  Oczywiste  powinno  być  bowiem  dla 

Zamawiającego że należy ofertę doprecyzować w odniesieniu do których typów laptopów co 

do amerykańskiego układu klawiatury i rozgałęźnika w zestawie. 

W ocenie składu orzekającego w tej sprawie, z uwagi na znikomość zakresu zmiany 

treści  oferty  nie  wymaga  rozstrzygnięcia,  czy  poprawienie  w  tym  ostatnim  zakresie 

sprowadza  się  jedynie  do  dodania  informacji,  dla  spokoju  Zamawiającego,  że  rozgałęźnik 

jest  w  zestawie,  czy  do  uzupełnienia  zakresu  rzeczowego  oferty  o  ten  rozgałęźnik. 

Na przeszkodzie  poprawieniu  tej  pozycji  bez  zmiany  ceny  nie  stoi  na  przeszkodzie 

przypuszczenie – choćby było uzasadnione – że Odwołujący sporządzając ofertę po prostu 

zapomniał o takim detalu jak rozgałęźnik. Biorąc pod uwagę stanowisku Odwołującego brak 

podstaw  do  przypuszczenia,  że  stanie  się  to  powodem  braku  jego  zgody  na  dokonanie 

poprawienia tej omyłki w sposób, który z pewnością był dostępny Zamawiającemu. 

Resumując,  w  ocenie  składu  orzekającego  Izby  z  całokształtu  złożonej  przez 

Odwołującego  oferty  wynika  wola  zaoferowania  realizacji  całości  zamówienia  dotyczącego, 

a zatem  nie  było  przeszkód  do  poprawienia  tej  oferty  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  pzp  w 

sposób, który powinien być oczywisty dla Zamawiającego. 

Z  uwagi  na  powyższe  nie  miały  znaczenia  dla  sprawy  złożone  przez  Odwołującego 

na  rozprawie  dowody  co  do  treści  jego  oferty  w  postaci  oświadczeń  producenta  laptopów  i 

szczegółowych  ofert, które  przedstawił  Odwołującemu  przed  terminem składania  ofert. Tym 

niemniej  wiarygodność  i  znacznie  tych  dowodów  nie  zostało  w  żaden  sposób  podważone 

przez Zamawiającego. 

W  toku  rozprawy  okazało  się,  że  Zamawiający  bezpodstawnie  stwierdził, 

ż

e w przypadku  dwóch  typów  komputerów  stacjonarnych,  które  zaoferował  Odwołujący,  nie 

posiadają one z tyłu obudowy wymaganego złącza mikrofonowego. Zamawiający wycofał się 

bowiem z arbitralnie przyjętego założenia, że gniazdo opisane jako „Line-in” nie może służyć 

jednocześnie  jako  gniazdo  mikrofonowe.  Przy  czym  niesporne  było,  że  ze  specyfikacji  nie 

wynikał  zakaz,  aby  jedno  gniazdo  pełniło  te  dwie  funkcje.  Przede  wszystkim  Odwołujący 

udowodnił  za  pomocą  dokumentacji  zdjęciowej,  że  po  podłączeniu  mikrofonu  do  tego 

gniazda  jest  on  automatycznie  wykrywany  przez  oprogramowanie  zarządzające 

ustawieniami zintegrowanej karty dźwiękowej, które umożliwia użytkownikowi potwierdzenie, 

ż

e  chce  skorzystać  z  tej  funkcjonalności.  Dodatkowo  podwójny  charakter  złącza  „Line-in” 

został  również  potwierdzony  w  pkt  3.  oświadczenia  producenta,  o  którym  była  mowa 

powyżej.  Zamawiający  nie  zgłosił  żadnych  dowodów  przeciwnych,  więc  twierdzenia 

Odwołującego należy uznać za udowodnione. 

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  naruszenie  przez  Zamawiającego 

art.  89  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  87  ust.  1  pkt  3  oraz  art.  93  ust.  1  pkt  1  ustawy  pzp  miało 

istotny wpływ na wynik prowadzonego przez niego postępowania o udzielenie zamówienia – 

wobec czego – działając na podstawie przepisów art. 192 ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1 tej ustawy – 

orzekła, jak w pkt 1. sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku 

na podstawie  art. 192  ust.  9  i  10  ustawy  pzp  w  związku  z  §  3  pkt  1  i  2  i  §  5  ust.  2  pkt  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i sposobu  pobierania  wpisu  od odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238)  –  obciążając 

Zamawiającego tymi kosztami, na które złożył się wpis uiszczony przez Odwołującego oraz 

jego  uzasadnione  koszty  w  postaci  wynagrodzenia  pełnomocnika,  które  uwzględniono, 

w wysokości 3600 zł, na podstawie rachunku złożonego do zamknięcia rozprawy. 

Przewodniczący: 

………………………………