KIO 390/16 WYROK dnia 31 marca 2016 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt: KIO 390/16 

WYROK 

z dnia 31 marca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Sylwester Kuchnio 

Protokolant:            

Aneta Górniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  31  marca  2016  r.  odwołania  wniesionego  do  Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  17  marca  2016  r.  przez  R.J.  prowadzącego  działalność 

gospodarczą  pod  firmą  „ZULIT  PPHU  R.J.”  we  Witrogoszcz  Osada  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzonym  przez  Szpital  Specjalistyczny  w  Pile  im. 

Stanisława Staszica z siedzibą w Pile, 

orzeka: 

1. oddala odwołanie, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  R.J.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

„ZULIT  PPHU  R.J.”  we  Witrogoszcz  Osada  i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania 

odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00    gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy) 

uiszczoną przez R.J. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą „ZULIT PPHU R.J.” 

we Witrogoszcz Osada tytułem wpisu od odwołania 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Poznaniu. 


Sygn. akt: KIO 390/16  

UZASADNIENIE 

Zamawiający,  Szpital  Specjalistyczny  w  Pile  im.  Stanisława  Staszica  z  siedzibą  w  Pile, 

prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29 

stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907 ze zm.) – zwanej 

dalej  "ustawą"  lub  "Pzp"  –  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn. 

„Sukcesywna  dostawa  drewna  przeznaczonego  na  opał  w  postaci  zrębków  drzewnych 

przeznaczonych do spalania w kotłach na biomasę”. 

Szacunkowa  wartość  zamówienia  jest  wyższa  od  kwot  wskazanych  w  przepisach 

wykonawczych wydanych na podstawie art. 11. ust. 8 Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  opublikowano  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu 

28.01.2016r. pod numerem 2016/S 019-029343. 

W  dniu  11.03.2016  r.  Zamawiający  zawiadomił  wykonawców  biorących  udział  w 

postępowaniu o jego unieważnieniu. 

W  dniu  17.03.2016  r.  R.J.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  „ZULIT  PPHU 

R.J.”  we  Witrogoszcz  Osada  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie 

względem ww. czynności. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 93 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 146 ust. 

1 Pzp poprzez: 

•  zaniechanie czynności oceny ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej, 

•  niezgodne  z  prawem  dokonanie  czynności  unieważnienia  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  w  sytuacji,  gdy  postępowanie  nie  było 

obarczone  żadną  niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie 

niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

tj. pomimo braku przesłanki z art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp. 

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

•  uchylenia  czynności  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, 

•  dokonania  czynności  oceny  ofert  i  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  spośród 

ofert 

niepodlegających 

odrzuceniu 

złożonych 

przez 

wykonawców 

niewykluczonych z postępowania. 


W uzasadnieniu odwołania wskazano m.in.: 

„[…] 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  w  ramach 

którego  przedmiotem  zamówienia  jest  sukcesywna  dostawa  drewna  przeznaczonego  na 

opał  w  postaci  zrębków  opałowych  z  drzewa  liściastego  lub  iglastego  przeznaczonych  do 

spalania  w  kotłach  na  biomasę  w  ilości  19.000  m.p.  Zamawiający  przewidział  dwa  kryteria 

oceny ofert: cenę i wielkość dostawy w ciągu doby, określając minimalną wielkości dostawy 

na  300  mp  przedmiotu  umowy  w  ciągu  doby.  Zamawiający  nie  określił  w  SIWZ  lub 

ogłoszeniu maksymalnej wielkości dostawy w ciągu doby. 

Dowód: 

• Wyciąg z SIWZ. 

W  dniu  11  marca  2016  roku  Zamawiający  unieważnił  postępowanie.  W  uzasadnieniu 

Zamawiający stwierdził, iż, cyt.: 

„Brak  dookreślenia  przez  Zamawiającego  maksymalnej  wielkości  dostawy  drewna 

opałowego w ciągu doby spowodował rażący dysonans w ilościach  wskazanych w ofertach 

złożonych  w postępowaniu, które to różnice nie dają się wyjaśnić obiektywnymi  względami. 

Ponadto  Zamawiający  nie  doprecyzował  wymagań  dotyczących  potencjału  technicznego, 

jaki  winien  posiadać  Wykonawca,  co  uniemożliwiło  weryfikację  realności  podlegających 

ocenie  punktowej  deklaracji  Wykonawców  w  sprawie  wielkości  dostawy  przedmiotu 

zamówienia w ciągu doby." 

Dowód: 

• Zawiadomienie o unieważnieniu postępowania z dnia 11 marca 2016r. 

Zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt. 7 Pzp. 

Z  zawiadomienia  o  unieważnieniu  postępowania  wynika,  iż  przygotowując  Specyfikację 

Istotnych  Warunków  Zamówienia  Zamawiający  nie  wskazał  maksymalnej  dopuszczalnej 

wielkości  dostawy  dobowej,  a  także  nie  określił  wymagań  dotyczących  potencjału 

technicznego,  jakim  mieliby  się  legitymować  wykonawcy.  Zaniechania  Zamawiającego  nie 

zasługują  na  miano  błędów.  Wszak  każdy  zamawiający  ma  prawo,  w  ramach  określonych 

przepisami  Pzp,  swobodnie  kształtować  warunki  udziału  w  postępowaniu,  a  także  stawiać 

wymagania,  jakim  mają  odpowiadać  oferowane  dostawy.  W  tym  świetle,  co  najmniej  za 

wątpliwe należy uznać użycie przez Zamawiającego terminu „wada" w odniesieniu do braku 

wskazania  w  SIWZ  maksymalnej  dobowej  dostawy,  czy  braku  wymogu  dot.  potencjału 

technicznego.  Zaniechanie  postawienia  warunku  udziału  w  SIWZ  nie  oznacza,  iż 

wykonawcy,  którzy  złożyli  oferty  w  postępowaniu  nie  posiadają  odpowiedniego  potencjału 

technicznego, a oferowana zdolność do wykonania dużej dostawy dobowej, np. na poziomie 


zaoferowanym przez Odwołującego, tym bardziej potwierdza wysokie możliwości techniczne 

w zakresie dowozu i rozładunku opału. 

Powyższe  rozważania  nie  mają  praktycznego  znaczenia;  istotą  zarzutu  jest  bowiem fakt,  iż 

nie  każda  wada  stanowi  przesłankę  do  unieważnienia  postępowania,  co  Odwołujący 

zamierza wykazać poniżej. 

Z  treści  art.  93  ust.  1  pkt  7  Pzp  wynika,  iż  zamawiający  unieważnia  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego,  jeżeli  postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do 

usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie 

zamówienia publicznego. 

Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 11 kwietnia 2013 r. (KIO 741/13): "Przesłanka unieważnienia 

postępowania określona w tym przepisie składa się z koniunkcji trzech okoliczności, których 

łączne  wystąpienie  skutkuje  koniecznością  zastosowania  przepisu.  Po  pierwsze,  musi 

wystąpić  naruszenie  przepisów  ustawy  regulujących  udzielanie  zamówienia  (wada 

postępowania). Po drugie, wada ta ma skutkować niemożliwością zawarcia niepodlegającej 

unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  A  zatem  nie  może  to  być 

jakakolwiek  wada,  którą  obarczone  jest  postępowanie,  ale  wada  powodująca  niemożliwość 

zawarcia  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy.  Konieczne  jest  więc  wystąpienie  związku 

przyczynowego  pomiędzy  zaistniałą  wadą,  a  niemożnością  zawarcia  umowy.  Po  trzecie 

wada  ta  musi  być  niemożliwa  do  usunięcia.  Przesłanki  skutkujące  unieważnieniem  umowy 

określa art. 146 ust. 1 Prawa Zamówień Publicznych". 

Podstawę  do  unieważniania  postępowania  stanowi  więc  wada  skutkująca  -  wyłącznie  w 

oparciu  o  przepisy  Pzp  -  koniecznością  unieważniania  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, jeśli do zawarcia takiej umowy by doszło. Dlatego też, Zamawiający, dokonując 

oceny  podstaw  do  unieważnienia  postępowania  w  oparciu  o  wskazaną  przesłankę 

ustawową,  powinien  sięgnąć  do  art.  146  Pzp,  który  w  ustępie  1  zawiera  enumeratywne 

wyliczenie  przesłanek  unieważniania  umowy  (bezpodstawne  zastosowanie  niektórych 

trybów, brak zamieszczenia ogłoszenia o zamówieniu w odpowiednim publikatorze, zawarcie 

umowy  lub  umowy  ramowej  z  naruszeniem  terminów  standstill  oraz  określone 

nieprawidłowości w dynamicznym systemie zakupów). Katalog ten jest zamknięty i nie może 

być  interpretowany  rozszerzająco.  Dodatkowe  przesłanki  wskazujące  na  możliwość 

unieważnienia umowy w sprawie zamówienia publicznego zawarte są w ustępie 5 i 6 art. 146 

Pzp.  Brak  jest  podstaw  do  unieważnienia  umowy  na  podstawie  okoliczności  innych  niż 

wynikające  ze  wskazanych  wyżej  przepisów  Pzp.  Oznacza  to,  że  stwierdzona  przez 

Zamawiającego  wada  postępowania  musi  być  nie  tylko  niemożliwa  do,  usunięcia,  ale 

wskazywać  na  dokonanie  czynności  lub  zaniechanie  jej  dokonania  w  tym  postępowaniu  z 

naruszeniem tylko i wyłącznie przepisu Pzp, które miało lub mogło mieć wpływ na jego wynik 

(tak wyrok KIO z dnia 29 kwietnia 2015 r. 


KIO 782/15). Podobne stanowisko wyraził Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 14 

sierpnia 2012 r., sygn. akt V CA 788/12, jak również Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z 

dnia 30 lipca 2013 r., sygn. akt KIO 1732/13. 

Tymczasem w niniejszym stanie faktycznym żadna z przesłanek skutkujących koniecznością 

unieważniania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  w  kontekście  okoliczności 

wskazanych  przez  Zamawiającego  w  informacji  o  unieważnieniu  postępowania  z  dnia  11 

marca  2016  r.  nie  miała  miejsca.  Wskazywana  przez  Zamawiającego  okoliczność,  iż 

Zamawiający nie dookreślił warunków udziału i wielkości maksymalnej dobowej dostawy nie 

wypełnia  przesłanki  unieważnienia  postępowania,  na  podstawie  któregokolwiek  z  wyżej 

wymienionych  przepisów.  W  przypadku  unieważnienia  postępowania  należy  bowiem 

wskazać konkretną wadę i konkretne naruszenie przepisów Pzp, które miało lub mogło mieć 

wpływ  na  jego  wynik.  Natomiast  w  tym  stanie  faktycznym  Zamawiający  nie  powołał  się  na 

naruszenie  przepisów  Pzp,  a  skoro  nie  wykazał  naruszenia  konkretnego  przepisu  Pzp,  to 

tym  bardziej  nie  wykazał  wpływu  zaistniałej  wady  na  wynik  postępowania  oraz  możliwość 

zawarcia  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy.  Zamawiający  uzyskał  oferty  zgodne  z 

SIWZ, w tym z postawionymi w niej warunkami. 

Zamawiający nie jest uprawniony do samodzielnego kształtowania przesłanek unieważnienia 

postępowania, ani do podawania za podstawę prawną unieważnienia innych okoliczności niż 

wskazanych w art. 93 ust. 1 Pzp (tak KIO 2926/12). Działanie Zamawiającego powinno być 

pozbawione  w  odniesieniu  do  instytucji  unieważnienia  postępowania  jakiejkolwiek 

uznaniowości.  Interpretacja  przesłanek  unieważnienia  postępowania  powinna  być 

dokonywana  w  sposób  ścisły,  przy  zachowaniu  prymatu  wykładni  gramatycznej,  a 

udowodnienie,  że  dokonanie  czynności  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego było prawidłowe, spoczywa zawsze na Zamawiającym. 

Zamawiający  nie  dokonał  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  po  otwarciu  ofert, 

uznając  z  góry,  iż  nie  może  dokonać  oceny  ofert  na  skutek  rzekomego  braku  w  SIWZ 

postanowień  w  zakresie  maksymalnej  wielkości  dostawy  dobowej  i  wymagań  dotyczących 

potencjału  technicznego  wykonawcy.  Fakt,  że  Zamawiający  nie  zamieścił  tych  wymogów  w 

SIWZ nie stanowi wady postępowania w rozumieniu art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp, tym samym nie 

stanowi przesłanki do unieważnienia postępowania. 

[…]” 

Uwzględniając treść dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia przekazanej przez 

zamawiającego oraz stanowiska i oświadczenia stron złożone w pismach procesowych i na 

rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 


Na  wstępie  Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdza,  że  Odwołujący  legitymuje  się 

uprawnieniem do korzystania ze środków ochrony prawnej, o którym stanowi przepis art. 179 

ust.  1  Pzp,  według  którego  środki  ochrony  prawnej  określone  w  ustawie  przysługują 

wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w 

uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia 

przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy.  

Przytaczając,  zgodnie  z  wymaganiami  art.  196  ust.  4  Pzp,  przepisy  stanowiące  podstawę 

prawną  zapadłego  rozstrzygnięcia,  wskazać  należy,  iż  według  art.  93  ust.  1  pkt  7  Pzp 

Zamawiający unieważnia postępowanie jeżeli obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego. 

Według art. 146 ust. 6 ustawy Prezes UZP może wystąpić do sądu o unieważnienie umowy 

w  przypadku  dokonania  przez  zamawiającego  czynności  lub  zaniechania  dokonania 

czynności  z  naruszeniem  przepisu  ustawy,  które  miało  lub  mogło  mieć  wpływ  na  wynik 

postępowania. 

Zgodnie  z  art. 91  ust.  1  Pzp  Zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie 

kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Według 

ust. 2 tego przepisu kryteriami oceny ofert są cena albo cena i inne kryteria odnoszące się 

do  przedmiotu  zamówienia,  w  szczególności  jakość,  funkcjonalność,  parametry  techniczne, 

aspekty środowiskowe, społeczne, innowacyjne, serwis, termin wykonania zamówienia oraz 

koszty  eksploatacji.  Natomiast  według  ust.  3  kryteria  oceny  ofert  nie  mogą  dotyczyć 

właściwości  wykonawcy,  a  w  szczególności  jego  wiarygodności  ekonomicznej,  technicznej 

lub finansowej. 

W pkt 14.1 SIWZ („Kryteria oceny ofert”) Zamawiający przewidział, iż dokona oceny 

ofert, na podstawie kryteriów: 

Cena brutto – z wagą 90 % 

Wielkość dostawy w ciągu doby – z wagą 10 %. 

Według pkt 14.1.2 w kryterium wielkość dostawy w ciągu doby Zamawiający dokona oceny 

wielkości  dostawy  w  ciągu  doby  według  deklaracji  Wykonawcy  złożonej  w  Formularzu 

ofertowym.  Wykonawca  zobowiązuje  się  do  dostarczenia  minimum  300  mp  przedmiotu 

umowy w ciągu doby. 

W Formularzu ofertowym stanowiącym zał. nr 1 do SIWZ, w wierszu 5 przewidziano podanie 

wielkości  dostawy  w  ciągu  doby  (zaznaczając,  że  podlega  ona  ocenie  i  winna  być  nie 

mniejsza niż 300 mp/dobę). 


Według  pkt  3.1  SIWZ  przedmiotem  zamówienia  jest  sukcesywna  dostawa  drewna 

opałowego w ilości 19 000 mp.  

Zgodnie  z  pkt  3.7  SIWZ  dostawa  będzie  odbywać  się  zgodnie  z  harmonogramem 

stanowiącym zał. nr 7 do SIWZ, który przewidywał miesięczne ilości dostaw w przedziałach 

od 500 do 3000 mp. 

Wielkości  dziennych  dostaw  nigdzie  w  SIWZ  nie  określono. W  projekcie  umowy  w  sprawie 

zamówienia  (zał.  nr  6  do  SIWZ)  w  §  1  pkt  2  przewidziano  jednakże,  że  wykonawca 

wykonywał  będzie  przedmiot  umowy  zgodnie  z  SIWZ  i  opisem  przedmiotu  zamówienia 

określonym w SIWZ i w ofercie. W § 6 pkt 2 i 3 postanowiono natomiast, że dostawa będzie 

realizowana sukcesywnie w okresie trwania umowy, w ilościach określonych każdorazowo w 

zamówieniach Zamawiającego w terminie 5 dni od złożenia danego zamówienia i zgodnie z 

harmonogramem  dostaw,  który  stanowi  załącznik  nr  2  do  umowy  (w  dokumentacji 

przetargowej załącznik taki nie występuje). 

Odwołujący  w  swojej  ofercie  w  wierszu  dotyczącym  wielkości  dostawy  w  ciągu  doby  podał 

15 000  mb.,  co  wielokrotnie  przekraczało  ilości  podawane  przez  innych  wykonawców  i  w 

efekcie powodowało, że wielkości punktowe, które mogliby uzyskać w ramach tego kryterium 

byłyby nieznaczące.  

W  piśmie  z  dnia  11  marca  2016  r.,  w  uzasadnieniu  prawnym  czynności  unieważnienia 

postępowania Zamawiający wskazał, że unieważnia postępowanie na podstawie art. 93 ust. 

1 pkt 7 Pzp. W uzasadnieniu faktycznym wskazywaną w ww. przepisie wadę postępowania 

zidentyfikowano i opisano następująco:  

„Brak  dookreślenia  przez  Zamawiającego  maksymalnej  wielkości  dostawy  drewna 

opałowego  w  ciągu  doby  spowodował  rażący  dysonans  w  ilościach,  wskazywanych  w 

ofertach  złożonych  w  postępowaniu,  które  to  różnice  nie  dają  się  wyjaśnić  obiektywnymi 

względami. 

Ponadto  Zamawiający  nie  doprecyzował  wymagań  dotyczących  potencjału  technicznego, 

jaki winien posiadać Wykonawca, co uniemożliwiło weryfikację realności polegającej ocenie 

deklaracji Wykonawców w sprawie wielkości dostawy przedmiotu zamówienia w ciągu doby.” 

Uwzględniając  wskazane  normy  prawne  oraz  biorąc  pod  uwagę  ustalony  stan 

faktyczny  sprawy,  Izba  stwierdziła,  że  podnoszony  przez  Zamawiającego  brak  określenia 

maksymalnej wielkości dobowej dostawy drewna, stanowiącej jedno z kryteriów oceny ofert, 

w korelacji z niejasnymi i niedookreślonymi postanowieniami SIWZ, co do sposobu realizacji 

dobowych  dostaw  w  trakcie  realizacji  zamówienia,  stanowi  o  tego  typu  wadzie  specyfikacji 


istotnych  warunków  zamówienia,  którą  zakwalifikować  należy  jako  wadę,  o  której  mowa  w 

art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  wskazuje,  że  powoływane  wyżej  normy  art.  91  ustawy 

nakazują  powiązanie  stosowanych  w  postępowaniu  pozacenowych  kryteriów  oceny  ofert  z 

przedmiotem  zamówienia,  a  także  zakazują  ich  odnoszenie  do  podmiotowych  właściwości 

wykonawcy.  Powyższe  odniesienie  kryterium  oceny  oferty  do  przedmiotu  zamówienia  nie 

sposób interpretować inaczej niż jako wymóg oceniania  zamawianego i  oferowanego przez 

danego  wykonawcę  rzeczowego  świadczenia  lub  innych  elementów  oferty,  co  do  których 

zobowiązanie  zaciąga.  Na  tej  zasadzie  oferowane  i  oceniane  być  mogą  np.:  termin 

wykonania  zamówienia,  sposób  jego  wykonania,  jakość  materiałów,  długość  serwisowania 

czy  gwarantowania  bezawaryjnego  działania  przedmiotu  zamówienia  (przedmiotu 

ś

wiadczenia)… etc. 

 W  tym  kontekście  należy  również  interpretować  kryterium  oceny  ofert  dotyczące 

deklarowanej w ofercie dobowej dostawy drzewa przewidziane w niniejszym postępowaniu i 

nadawać mu znaczenie dopuszczalne przez ustawodawcę. 

W szczególności niedopuszczalne jest traktowanie deklaracji wykonawcy składanej w 

ofercie jako odnoszącej się jedynie do jego właściwości/potencjału, a zupełnie niezwiązanej 

z  całokształtem  wzajemnych  zobowiązań  stron  odnośnie  sposobu  wykonywania  dostawy 

wynikających  z  treści  SIWZ.  Takie  rozumienie  kryterium  czyniłoby  je  zakazanym  przy  tzw. 

zamówieniach priorytetowych kryterium podmiotowym. 

Zastane kryterium należy więc wiązać z zobowiązaniem wykonawcy do określonego 

wykonania zamówienia zaciąganym wiążąco w ofercie. Pomijając nawet kwestię niejasnej w 

ś

wietle postanowień SIWZ obligacyjnej wielkości dobowej dostawy – nie jest jasne czy ma to 

być dostawa wskazana w ofercie (i oceniona w ramach kryterium) czy może to być dostawa 

mniejsza,  odpowiadająca  zapotrzebowaniu  Zamawiającego  z  danego  momentu  –  wskazać 

należy, ze z pewnością nie może to być dostawa o wielkości 15 000 mp. na dobę. Przeczą 

temu  wiążące  i  jak  raz  jasne  postanowienia  SIWZ  określające  miesięczną  wielkość  dostaw 

na  poziomie  wielokrotnie  niższym  niż  wielkości  zaoferowane  przez  Odwołującego.  Tym 

samym w ramach kryterium oceny ofert nie mogą być oceniane i punktowane zobowiązania, 

które  są  niezgodne  z  SIWZ  i  nie  mogą  być  zrealizowane  na  gruncie  jej  postanowień. 

Powyższe  odrywałoby  kryterium  oceny  ofert  od  przedmiotu  zamówienia  (w  tym  przypadku: 

sposobu  dostawy)  i  jako  takie  prowadziłoby  do  oceny  wielkości  nie  mających  dla  tego 

przedmiotu (a tym samym i dla Zamawiającego) żadnego znaczenia. 

W konsekwencji zastana w postępowaniu (i wykorzystana przez Odwołującego) wada 

postanowień  SIWZ  polegająca  na  wykreowaniu  przez  Zamawiającego  możliwości 

„oferowania” przez wykonawców i konieczności punktowaniu wielkości, które z przedmiotem 

zamówienia  nie  mają  nic  wspólnego,  dyskwalifikuje  te  postanowienia  jako  sensowne  i 


obiektywne  narzędzie  do  wyłonienia  najkorzystniejszej  oferty  i  skutkuje  koniecznością 

unieważnienia  postępowania  ze  względu  na  naruszenie  przepisów  art.  91  ust.  1-3  ustawy, 

które w tym przypadku miało ewidentny wpływ na jego wynik. 

Odnośnie  drugiej  ze  wskazanych  przez  Zamawiającego  przyczyn  unieważnienia 

postępowania  –  braku  doprecyzowania  wymagań  podmiotowych  dotyczących  potencjału 

technicznego  wykonawców  –  Izba  wskazuje,  że  żadne  przepisy  ustawy  nie  zobowiązując 

zamawiającego do powyższego. Nie może to więc stanowić wady prawnej postępowania. 

Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp orzeczono jak w sentencjach. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  stosownie  do 

wyniku sprawy oraz  zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów  z dnia 15 

marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238). 

Kosztów  postępowania  wnioskowanych  przez  Zmawiającego  nie  zasądzono  w  związku  z 

brakiem  przedłożenia  rachunków  potwierdzających  ich  poniesienie,  o  których  mowa  w  ww. 

przepisie.