KIO 2162/16 POSTANOWIENIE dnia 29 listopada 2016 r.

Sygn. akt KIO 2162/16 

POSTANOWIENIE 

      z dnia 29 listopada 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Magdalena Grabarczyk 

Emil Kawa 

Ewa Kisiel   

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym bez  udziału stron w dniu 28  listopada 2016 r. w 

Warszawie  odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  14 

listopada 2016 r. przez wykonawcę Mostostal Warszawa S.A. w Warszawie w postępowaniu 

prowadzonym przez zamawiającego Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu  

przy  udziale  wykonawcy  Skanska  S.A.  w  Warszawie  zgłaszającej  swoje  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego  

orzeka: 

1. odrzuca odwołanie; 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  Mostostal  Warszawa  S.A.  w  Warszawie  S.A.  w 

Warszawie  i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10.000  zł  00  gr 

(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Mostostal Warszawa S.A. w 

Warszawie tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejsze postanowienie - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu. 

Przewodniczący:      ……………………… 

………………………. 

……………………….. 

Sygn. akt KIO 2162/16 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Uniwersytet  Medyczny  w  Poznaniu  w  Poznaniu  –  prowadzi  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  roku  -  Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zm.),  dalej  jako:  „ustawa”  lub  „Pzp” 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  którego  przedmiotem  jest  wykonanie  budowy 

skrzydła budynku naukowo-dydaktycznego Kolegium Zembala przy ul. Dąbrowskiego 159 w 

Poznaniu.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  opublikowane  zostało  w  Biuletynie  Zamówień 

Publicznych  8  września  2016  r.  pod  numerem  306293.  Wartość  zamówienia  jest  mniejsza 

niż kwota wskazana w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

W  związku  z  przesłaniem  przez  zamawiającego  informacji  o  wyniku  postępowania 

Mostsostal Warszawa  S.A. w Warszawie wniósł odwołanie 14 listopada 2016 r. Wykonawca 

zachował  termin  ustawowy.  Pięciodniowy  termin  przewidziany  na  wniesienie  odwołania  w 

art.  182  ust.  1  pkt  2  Pzp  został  zachowany.  Zgodnie  bowiem  z  art.  185  ust.  8  Pzp  jeżeli 

termin  do  wykonania  czynności  przypada  na  sobotę  lub  dzień  ustawowo  wolny  od    pracy, 

termin  upływa  dnia  następnego  po  dniu  lub  dniach  wolnych  od  pracy.  Przepis  ten  znajduje 

zastosowanie  do  liczenia  biegu  terminu  na  wniesienie  odwołania.  Odwołujący  zachował 

również obowiązek przekazania zamawiającemu kopii odwołania.  

Odwołujący 

stwierdził, 

ż

e 

wnosi 

odwołanie 

wobec 

czynności 

wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  oraz  zaniechania  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  SKANSKA  S.A. 

w  Warszawie  oraz  zaniechania  czynności,  do  której  zamawiający  jest  zobowiązany  na 

podstawie  ustawy,  polegającej  na  nie  odrzuceniu  oferty  złożonej  przez  SKANSKA  S.A. 

Zarzucił zamawiającemu naruszenie:  

-  art.  89  ust.  1  pkt  1  Pzp  w  zw.  z  art.  87  ust.  1  Pzp  oraz  art.  7  ust.  3  Pzp  polegające  na 

zaniechaniu  czynności  odrzucenia  niezgodnej  z  ustawą  oferty  złożonej  przez  SKANSKA 

S.A.; 

-  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  w  zw.  z  art.  82  ust.  3  Pzp  oraz  art.  7  ust.  3  Pzp  polegające  na 

zaniechaniu  czynności  odrzucenia  niezgodnej  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia oferty złożonej przez SKANSKA S.A. 

- art. 91 ust. 1 Pzp oraz art. 7 ust. 3 Pzp przez dokonanie wyboru oferty, która nie mogła być 

uznana za ofertę najkorzystniejszą w postępowaniu, albowiem podlega ona odrzuceniu. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości i nakazanie zamawiającemu 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  złożonej  przez  SKANSKA  S.A.  jako  oferty 

najkorzystniejszej, dokonania czynności ponownego badania i oceny ofert oraz ponownego 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  a  w  jej  następstwie  odrzucenie  oferty  złożonej  przez 

SKANSKA  S.A.  oraz  dokonanie  wyboru  oferty  odwołującego  jako  oferty  najkorzystniejszej. 

Żą

dał ponadto zasądzenia od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania 

odwoławczego zgodnie ze spisem kosztów, który zostanie przedstawiony na rozprawie przed 

Izbą oraz przeprowadzenia dowodów wskazanych w uzasadnieniu odwołania. 

W  uzasadnieniu  zarzutów  odwołujący  polemizował  z  wyjaśnieniami  SKANSKA  S.A., 

ż

e  centrale  wentylacyjne  oferowane  przez  tego  wykonawcę  stanowią  rozwiązanie 

równoważne  opisanemu  oraz  że  wskazanie  w  ofercie  innego  typu  paneli  (Fundermax),  niż 

wymagał  zamawiający  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (laminat  Formica 

Compact)  było  następstwem  omyłki.  Zarzucił,  że  wbrew  stanowisku  SKANSKA  S.A.,  które 

zamawiający uznał, omyłka ta nie stanowi innej omyłki polegającej na niezgodności oferty z 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia, niepowodującą istotnych zmian w treści oferty 

w  rozumieniu  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy,  lecz  jest  celowym  działaniem  SKANSKA  S.A. 

Wykonawca  ten  dopuścił  się  niedozwolonej  zmiany  treści  oferty,  której  prawidłowa  ocena 

powinna  wieść  do  przekonania,  że  nie  jest  ona  w  tym  zakresie  zgodna  z  wymogami 

określonymi  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Zdaniem  odwołującego  

uchybienia popełnione przez SKANSKA S.A. skutkować powinny odrzuceniem oferty, czego 

zamawiający bezprawnie zaniechał. 

Wykonawca  SKANSKA  S.A.  w  Warszawie  przystąpił  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie  zamawiającego,  zachowując  termin  ustawowy  oraz  obowiązek  przekazania  kopii 

przystąpienia zamawiającemu i odwołującemu. Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  rozpoznała  odwołanie  na  podstawie  stanu  prawnego  obowiązującego  po  wejściu  w 

ż

ycie ustawy z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych oraz 

niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1020). Stosownie bowiem do art. 16 ust. 1 tej 

ustawy  nowelizującej  do  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wszczętych  i 

niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej oraz do odwołań i skarg 

do sądu dotyczących tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe. Wejście w życie 

ustawy  nowelizującej  nastąpiło  28  lipca  2016  r.,  natomiast  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia zostało wszczęte 8 września 2016 r. 

Na  podstawie  protokołu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  oraz  pisma 

zamawiającego  z  17  listopada  2016  r.  Izba  ustaliła,  że  wartość  zamówienia  wynosi 

10.601.447 zł (2.539.329 euro) i jest niższa niż kwota wskazana w przepisach wydanych na 

podstawie art. 11 ust. 8 Pzp, która dla robót budowlanych wynosi  5.225.000 euro. 

Badanie przesłanek odrzucenia jest obligatoryjną czynnością Izby.  

Art.  189  ust.  2  pkt  6  Pzp  nakazuje  Izbie  odrzucenie  odwołania,  jeśli  w  postępowaniu  o 

wartości  zamówienia  mniejszej  niż  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie 

art. 11 ust. 8 Pzp, odwołanie dotyczy innych czynności niż określone w art. 180 ust. 2 Pzp. 

Art.  180  ust.  2  Pzp  stanowi  z  kolei,  że  jeżeli  wartość  zamówienia  jest  mniejsza  niż  kwoty 

określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  Pzp  odwołanie  przysługuje 

wyłącznie wobec czynności: 

1) wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o cenę; 

2) określenia warunków udziału w postępowaniu;  

3) wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia;  

4) odrzucenia oferty odwołującego;  

5) opisu przedmiotu zamówienia;  

6) wyboru najkorzystniejszej oferty.   

Skoro  wartość  zamówienia  powoduje,  że  odwołanie  może  być  wniesione  jedynie  wobec 

czynności reglamentowanych przez art. 180 ust. 2 Pzp Izba musiała zbadać, czy odwołanie 

dotyczy czynności wymienionych w tym przepisie. 

Analiza zarzutów odwołania doprowadziła Izbę do odpowiedzi negatywnej a tym samym do 

ustalenia,  że  odwołanie  podlega  odrzuceniu  na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  6  Pzp. 

Uwzględniając  wykładnię  art.  180  ust.  2  pkt  6  Pzp  oraz  dotychczasowe  orzecznictwo 

Krajowej Izby Odwoławczej również skład orzekający w tej sprawie uznał, że odwołanie nie 

dotyczy żadnej z czynności, wymienionych w art. 180 ust. 2 Pzp. 

Pomimo  tego,  że  odwołujący  jako  kwestionowaną  czynność  zamawiającego  wskazuje 

czynność  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  SKANSKA  S.A.  oraz  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  tego  wykonawcy,  to  wskazywane  w  uzasadnieniu  odwołania  okoliczności 

faktyczne  i  prawne  nie  dotyczą  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty.  Odwołujący  nie 

wskazuje  na  wadliwą  ocenę  tej  oferty  w  przyjętych  przez  zamawiającego  kryteriach  oceny 

ofert ani nie podnosi zarzutów do sposobu procedowania zamawiającego przy dokonywaniu 

tej  oceny  (praca  komisji  przetargowej).  Zasadniczym  zarzutem  rozpatrywanego  odwołania 

jest  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  1  i  2  Pzp  tj.  zarzut  zaniechania  odrzucenia  oferty 

SKANSKA  S.A.  pomimo  jej  niezgodności  z  ustawą  oraz  treścią  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia przez zmianę treści oferty w zakresie oferowanych paneli oraz braku 

równoważności oferowanej centrali wentylacyjnej. 

Prima facie wskazane zasadnicze zarzuty odwołania niewątpliwie nie odwołują się do żadnej 

z czynności, wymienionych w art. 180 ust. 2 pkt 1-5 Pzp, należało zatem ocenić, czy można 

dokonać  subsumcji  okoliczności  faktycznych  i  prawnych  sporu  pod  normę  pkt  6,  czyli 

„wyboru oferty najkorzystniejszej”. 

 Ponieważ  pojęcie  „wyboru  oferty  najkorzystniejszej”  nie  posiada  definicji  legalnej  Izba 

zobligowana była dokonać jego wykładni. 

Izba  zważyła,  że  w  przepisach  dotyczących  odwołań  ustawodawca  wyraźnie  rozróżnia 

kategorię ,,czynności” od kategorii ,,zaniechań czynności”. Zgodnie bowiem z art. 180 ust. 1 

Pzp  odwołanie  przysługuje  wyłącznie  od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy  czynności  lub 

zaniechania czynności. Art. 180 ust. 2 Pzp ma charakter wyjątku od zasady, że odwołanie w 

postępowaniach o niższej wartości nie przysługuje (arg. a contrario),  podlega więc wykładni 

ś

cisłej, gdyż wyjątki nie powinny być wykładane rozszerzająco.  

Izba  wyraża  więc  pogląd,  że  art.  180  ust.  2  Pzp  zezwala  na  wniesienie  odwołania  w 

postępowaniu,  gdzie  wartość  zamówienia  jest  mniejsza  niż  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  Pzp  wyłącznie  od  wymienionych  w  nim  ,,czynności”, 

nie  zaś  od  „zaniechań  czynności”.  Skoro  bowiem  art.  180  ust.  1  Pzp  wymienia  czynności  i 

zaniechania  czynności,  jako  dwie  niezależne  od  siebie  podstawy  wniesienia  odwołań,  to  w 

pojęciu  ,,zaniechania”  nie  mieszczą  się  „czynności  zamawiającego”.  W  obowiązującym 

stanie prawnym z zestawienia art. 180 ust. 1 i 180 ust. 2 Pzp należy wnioskować zatem, że 

odwołanie  poniżej  progów  unijnych  nie  przysługuje  wobec  zaniechań  zamawiającego,  a 

jedynie wobec czynności, enumeratywnie wymienionych w art. 180 ust. 2 Pzp. 

Ustawodawca zakres znaczenia pojęcia ,,wybór oferty najkorzystniejszej”, o którym mowa w 

art.  180  ust.  2  pkt  6  Pzp  ukształtował  w  ten  sposób,  że  nie  mieści  się  w  nim  wykluczenie 

wykonawcy i odrzucenie oferty wykonawcy, ponieważ w osobnych punktach  art. 180 ust. 2 

Pzp  wymieniono  przesłankę  odwoławczą  ,,wykluczenia  odwołującego  z  postępowania”  i  

,,odrzucenia oferty odwołującego” (art. 180 ust. 2 pkt 3 i 4 Pzp). 

Zakładając racjonalność i konsekwencję ustawodawcy, brak jest podstaw do twierdzenia, że 

,,wybór  najkorzystniejszej  oferty”  obejmuje  ,,zaniechanie  czynności  odrzucenia  oferty”. 

Pojęcie ,,wybór oferty najkorzystniejszej” należy, zdaniem składu orzekającego, utożsamiać 

z dokonaniem wyboru oferty najkorzystniejszej sensu stricte czyli zgodnie z kryteriami oceny 

ofert określonymi w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, nie zaś sensu largo czyli w 

potocznym  rozumieniu  tego  sformułowania  obejmującego  również  ocenę  spełniania  przez 

wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  poprawność  jego  oferty  pod  kątem 

przesłanek odrzucenia.  

Pojęcie ,,wybór oferty najkorzystniejszej” jest używane w ścisłym rozumieniu w art. 91 ust. 1 

Pzp. Przepis ten w ocenie Izby  wskazany jako podstawa prawna odwołania wniesionego w 

postępowaniu poniżej tzw. progów unijnych jest skorelowany  z przesłanką wskazaną  w art. 

180  ust.  2  pkt  6  Pzp.  Oznacza  to,  że  odwołujący  mógłby  żądać  zmiany  oceny  oferty 

przystępującego  lub  wskazywać  na  wady  w  pracy  komisji  przetargowej.  Nie  może  jednak 

kwestionować zaniechania odrzucenia oferty przystępującego.  

Na  prezentowane  rozumienie  pojęcia  ,,wybór  oferty  najkorzystniejszej”  wskazuje  również 

analiza art. 92 ust. 1 Pzp. Przepis ten w brzmieniu sprzed nowelizacji ustawy, która weszła w 

ż

ycie 28 lipca b.r. nakazywał  zamawiającemu jednoczesne poinformowanie  wykonawców o 

wyborze  oferty  najkorzystniejszej,  o  ofertach  odrzuconych  i  wykonawcach,  którzy  zostali 

wykluczeni z postępowania. Stanowił bowiem, że niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej 

oferty zamawiający jednocześnie zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty, o: 

1)  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  podając  nazwę  (firmę)  albo  imię  i  nazwisko,  siedzibę 

albo  miejsce  zamieszkania  i  adres  wykonawcy,  którego  ofertę  wybrano,  uzasadnienie  jej 

wyboru  oraz  nazwy  (firmy)  albo  imiona  i  nazwiska,  siedziby  albo  miejsca  zamieszkania  i 

adresy  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty,  a  także  punktację  przyznaną  ofertom  w  każdym 

kryterium oceny ofert i łączną punktację; 

2) wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, podając uzasadnienie faktyczne  

i prawne; 

3)  wykonawcach,  którzy  zostali  wykluczeni  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia, 

podając  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  -  jeżeli  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie 

przetargu nieograniczonego, negocjacji bez ogłoszenia albo zapytania o cenę; 

4) terminie, określonym zgodnie z art. 94 ust. 1 lub 2, po którego upływie umowa  

w sprawie zamówienia publicznego może być zawarta  

Obowiązujący  art.  92  ust.  1  Pzp  nakazuje,  aby  zamawiający  poinformował  niezwłocznie 

wszystkich wykonawców o: 

1)  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  podając  nazwę  albo  imię  i  nazwisko,  siedzibę  albo 

miejsce  zamieszkania  i  adres,  jeżeli  jest  miejscem  wykonywania  działalności  wykonawcy, 

którego  ofertę  wybrano,  oraz  nazwy  albo  imiona  i  nazwiska,  siedziby  albo  miejsca 

zamieszkania  i  adresy,  jeżeli  są  miejscami  wykonywania  działalności  wykonawców,  którzy 

złożyli oferty, a także punktację przyznaną ofertom w każdym kryterium oceny ofert  

 łączną punktację, 

2) wykonawcach, którzy zostali wykluczeni, 

3) wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, powodach odrzucenia oferty,  

a  w  przypadkach,  o  których  mowa  w  art.  89  ust.  4  i  5,  braku  równoważności  lub  braku 

spełniania wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności, 

4) wykonawcach, którzy złożyli oferty niepodlegające odrzuceniu, ale nie zostali  zaproszeni 

do kolejnego etapu negocjacji albo dialogu, 

5) dopuszczeniu do dynamicznego systemu zakupów,  

6) nieustanowieniu dynamicznego systemu zakupów,  

7) unieważnieniu postępowania 

 – podając uzasadnienie faktyczne i prawne.  

Z  treści  przytoczonego  przepisu  wynika,  że  ustawodawca  wyraźnie  rozróżnia  czynność 

wyboru oferty najkorzystniejszej od czynności  wykluczenia wykonawcy lub odrzucenia jego 

oferty.  Odrębnie  wypowiada  się  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  (pkt  1),  wykluczeniach 

(pkt  2),  odrzuceniach  (pkt  3).  Nie  można  nie  zauważyć,  że  po  wejściu  w  życie  nowelizacji 

Prawa  zamówień  publicznych  w  dniu  28  lipca  2016  r.,  zamawiający  nie  ma  już  obowiązku 

jednoczesnego  informowania  o  tych  czynnościach,  a  obowiązek  informacyjny  będzie 

rozciągnięty  w  czasie  i  realizowany  sukcesywnie,  w  miarę  dokonywania  czynności  w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia.  Powyższe  wskazuje,  że  w  pojęciu    „wybór  oferty 

najkorzystniejszej”  mieści  się  pojęcie  „zaniechanie  czynności  odrzucenia  oferty”,  ponieważ 

do odrzucenia oferty będzie dochodziło przed dokonaniem wyboru oferty najkorzystniejszej i 

o  czynności  tej  zamawiający  może  odrębnie  powiadomić  wszystkich  uczestników 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Nie  można  więc  przyjąć,  że  skoro  ustawodawca 

daje wykonawcy możliwość kwestionowania wyboru oferty najkorzystniejszej, to art. 180 ust. 

2 Pzp, to pozwala tym samym na kwestionowanie wszystkich wcześniejszych działań, które 

prowadzą do wyboru oferty. 

Pogląd,  że  pod  pojęciem  wybór  najkorzystniejszej  oferty  nie  można  rozumieć  również 

zaniechania  wykluczenia  wykonawcy  lub  odrzucenia  oferty  znajduje  również  oparcie  w 

brzmieniu art. 20 ust. 3 Pzp, który to przepis wskazuje, że komisja przetargowa przedstawia 

kierownikowi  zamawiającego  propozycje  wykluczenia  wykonawcy,  odrzucenia  oferty  oraz 

wyboru  najkorzystniejszej  oferty.  Wszystkie  wymienione  czynności  wymienione  zostały 

odrębnie.  

Powołane  argumenty  pochodzą  ze  sfery  wykładni  systemowej.  Ewentualne  wątpliwości 

natury celowościowej powinno rozwiewać stanowisko Ministerstwa Rozwoju, powołane m.in. 

w  uzasadnieniu  postanowienia  wydanego  w  sprawie  KIO  1599/16.  Izba  zauważyła,  że  ,,w 

toku uzgodnień międzyresortowych pracy nad nowelizacją, Ministerstwo Środowiska zgłosiło 

uwagę,  że  rozszerzenie  katalogu  okoliczności,  wobec  których  można  zastosować  środki 

ochrony  prawnej  w  postępowaniach  podprogowych,  ograniczy  efektywność  postępowań. 

Wskazywano,  że  jeżeli  zaproponowana  zmiana  jest  konieczna,  przy  tak  rozszerzonym 

katalogu okoliczności umożliwiających skorzystanie ze środków ochrony prawnej, niecelowe 

jest w ogóle utrzymanie art. 180 ust. 2 ustawy Pzp. Autor nowelizacji (Ministerstwo Rozwoju) 

zaznaczyło  w  toku  prac  legislacyjnych,  że  zmiana  jest  korzystna  dla  wykonawców,  a 

enumeratywne  wyliczenie  nie  otwiera  zakresu  środków  ochrony  prawnej  tak  szeroko,  jak 

jego brak. „Przede wszystkim, poza tym zakresem będą „zaniechania” zamawiającego, a to 

znaczna  różnica”.  Ministerstwo  Rozwoju  było  organem  odpowiedzialnym  za  proces 

legislacyjny,  zatem  przedstawiony  pogląd  powinien  być  uznany  za  rodzaj  wykładni 

autentycznej.  

Przedstawiony  pogląd  dotyczący  wykładni  pojęcia  ,,wyboru  oferty  najkorzystniejszej” 

prezentowany  jest  jednolicie  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej.  „Przyjęcie 

stanowiska,  zgodnie  z  którym  „czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej”  należy  rozumieć 

szeroko  –  jako  zwieńczenie  wszystkich  czynności  z  zakresu  badania  i  oceny  ofert,  które 

doprowadziły  do  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  nie  daje  się  obronić  w  świetle  testu 

racjonalnego  ustawodawcy.  Przy  przyjęciu  takiej  wykładni  poza  zakresem  zaskarżenia  w 

postępowaniach  podprogowych  pozostawałoby  de  facto  unieważnienie  postępowania. 

Zauważyć  jednak  należy,  że  w  wyniku  nowelizacji  o  wiele  większe  znaczenia  nabiorą 

pozacenowe  kryteria  oceny  ofert  (np.  kwalifikacje  i  doświadczenie  osób,  które  będą 

uczestniczyły w realizacji zamówienia, aspekty społeczne, jakościowe, innowacyjne), których 

stosowanie  będzie  w  znacznej  większości  przypadków  obowiązkowe.  Znacznie  większego 

znaczenia nabierze zarzut naruszenia art. 91 ust. 2 Pzp przez wybór oferty najkorzystniejszej 

niezgodnie z kryteriami oceny ofert określonymi w SIWZ. Można zatem twierdzić, że właśnie 

dlatego  w  art.  180  ust.  2  Pzp  dodano  możliwość  zaskarżenia  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, 

której 

znaczenie 

wzrośnie.” 

(sygn. 

akt 

KIO 

ftp://ftp.uzp.gov.pl/KIO/Wyroki/ data dostępu 28 listopada 2016 r.)  Analogiczny pogląd został 

wyrażony  również  w  orzeczeniach  KIO  1674/16,  KIO  1696/16,  KIO  1750/16  

(ftp://ftp.uzp.gov.pl/KIO/Wyroki/  data  dostępu  28  listopada  2016  r.)  oraz  KIO  1808/16,  KIO 

1812/16, KIO 1816/16, KIO 1862/16, KIO 1910/16, KIO 1930/16, KIO 2015/16, KIO 2026/16, 

KIO 2059/16, KIO 2084/16 (niepubl.).  

Zarzuty  dotyczące  zaniechania  odrzucenia  oferty  SKANSKA  S.A.  nie  mieści  się  w 

zamkniętym  katalogu  podstaw  odwoławczych  wymienionych  w  art.  180  ust.  2  Pzp,  czego 

konsekwencją jest odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 6 Pzp. 

W  tym  stanie  rzeczy  Izba  na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  1  Pzp  orzekła,  jak  w  pkt  1 

sentencji.  Orzeczenie  zapadło  w  formie  postanowienia  na  podstawie  art.  192  ust.  1  zdanie 

drugie Pzp.  

O kosztach Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie: 

………………………………