KIO 1818/16 WYROK dnia 11 października 2016 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt: KIO 1818/16 

WYROK 

  z dnia 11 października 2016 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  −   w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Chudzik 

Protokolant:    

Aneta Górniak  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  11  października  2016  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  28  września  2016  r.  przez 

Panorama Obiekty Sportowe Sp. z o.o. z siedzibą w Piasecznie,  

w postępowaniu  prowadzonym  przez  Ośrodek  Sportu  i  Rekreacji  m.st.  Warszawy 

w Dzielnicy Wawer, 

orzeka: 

1.  Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu:  unieważnienie  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty,  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego, 

poprawienie  –  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  –  opisu  pozycji 

10 kosztorysu ofertowego Odwołującego oraz powtórzenie czynności oceny ofert; 

2.  W pozostałym zakresie odwołanie oddala; 

3.  Kosztami postępowania obciąża Ośrodek Sportu i Rekreacji m.st. Warszawy w Dzielnicy 

Wawer i: 

zalicza  w poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10  000  zł  00  gr 

(słownie:  dziesięć  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  Ośrodka  Sportu  i  Rekreacji  m.st.  Warszawy  w Dzielnicy  Wawer  na 

rzecz Odwołującego kwotę 13 600 zł 00 gr (słownie: trzynaście tysięcy sześćset 

złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu 

wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 


Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164)  na niniejszy  wyrok  –  w  terminie  7 dni  od  dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie.  

Przewodniczący:      ………………. 


Sygn. akt: KIO 1818/16 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  −  Ośrodek  Sportu  i  Rekreacji  m.st.  Warszawy  w Dzielnicy  Wawer  − 

prowadzi  w trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o udzielenie  zamówienia 

publicznego  na  Modernizację  nawierzchni  boiska  sportowego  przy  ul.  Starego  Doktora  1  – 

wymiana nawierzchni z trawy syntetycznej

W  dniu  28  września  2016  r.  wykonawca  Panorama  Obiekty  Sportowe  Sp.  z  o.o. 

wniósł odwołanie wobec czynności odrzucenia jego oferty uwagi, że opis poz. 10 kosztorysu 

ofertowego  nie  odpowiada  opisowi  bramek,  których  dostarczenia  wymaga  Zamawiający. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  przepisów:  art.  7  ust.  1  i  3,  art.  87  ust.  1, 

art. 82 ust. 3 oraz art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. 

Odwołujący podniósł, że Zamawiający na wcześniejszym etapie postępowania uznał 

błąd  w  formularzu  Odwołującego  za  oczywistą  omyłkę  pisarską,  zaś  następnie  –  w  sposób 

nieznany  ustawie  –  powtórzył  czynność  wyboru  ofert  i  „anulował”  sprostowanie  oferty, 

następnie  ją  odrzucając.  Wskazał,  że  przetarg  na  wykonanie  remontu  nawierzchni  boiska 

sportowego  położonego  przy  ul.  Starego  Doktora  1  w  Warszawie  odbył  się  po  raz  trzeci 

z uwagi na fakt, że dwa pierwsze przetargi nie doszły do skutku z uwagi na brak wyłonienia 

najlepszej oferty (przekroczenie zakładanego przez Zamawiającego budżetu). W przypadku 

pierwszego przetargu Zamawiający wpisał w polu numer 10 formularza ofertowego: Montaż 

bramek  systemowych  z  wypełnieniem  z  siatki  zgrzewanej  na  słupkach  ocynkowanych 

ogniowo  powlekanych  proszkowo,  wyposażony  w  zawiasy  systemowe,  zamek  bębenkowy, 

klamki w polu odnoszącym się do bramki piłkarskiej. Zatem sam dysponent przetargu po raz 

pierwszy  przygotowując  dokumentację,  popełnił  omyłkę  wpisując  w  formularzu  zamiast 

bramki  piłkarskiej  bramkę  ogrodzeniową.  Zdaniem  Odwołującego  całkowicie  sprzeczną 

z zasadą  praworządności  i  równego  traktowania  wykonawców  jest  sytuacja,  w  której 

Zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy z powodu takiej samej oczywistej omyłki pisarskiej. 

Zamawiający,  zamiast  badać  warstwę  merytoryczną  oferty,  jako  spójnej  całości 

zaoferowanego  świadczenia,  dokonał  odrzucenia  oferty,  poprzedzonego  czynnością 

anulowania  czynności  sprostowania,  co  stanowiło  czynności  nieznane  ustawie,  ale  przede 

wszystkim stojące w sprzeczności z orzecznictwem Izby mówiącym jednoznacznie, że błędy 

w ofercie mogą być prostowanie o ile nie zmieniają jej w sposób istotny.  

Odwołujący podniósł, że zastosowanie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp ma charakter 

obligatoryjny,  a  warunkiem  poprawienia  omyłek  pisarskich  i  rachunkowych  jest  ich 


oczywistość, co miało miejsce w omawianym przypadku. Wykonawca uzupełniając formularz 

ofertowy  dokonał  niezamierzonej  oraz  nieistotnej  dla  całości  oferty  zmiany  treści  pola  10. 

Zmiana ta powstała przez niedopatrzenie, oczywistym jest przecież, że dokonując kalkulacji 

oferty  wykonania  nawierzchni  boiska, Odwołujący  nie  zaproponowałby  w  miejsce  bramek – 

siatki  ogrodzeniowej.  Co  więcej,  z  treści  oferty,  której  forma  opierała  się  w  całości  na 

formularzu przedstawionym przez Zamawiającego, można w sposób niebudzący wątpliwości 

wywnioskować, że pole nr 10 w ofercie Odwołującego odpowiada temu samemu polu nr 10 

w  formularzu  ofertowym,  a  różnica  polega  na  omyłkowym  wypełnieniu  go  innym  tekstem, 

aniżeli  wskazany  we  wzorcu  formularza  ofertowego.  Omyłkowo  bowiem  osoba 

sporządzająca  ofertę  wpisała  w  formularzu  informację  o  bramkach  (ogrodzeniowych), 

zamiast  informacji  o  bramkach  do  piłki  nożnej.  Nie  świadczy  to  jednakże  o niedającej  się 

usunąć wadliwości oferty, zaś sprostowanie przez Zamawiającego „z urzędu” tej omyłki nie 

spowodowało istotnych zmian w treści oferty.  

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  ustawa  nie  zawiera  żadnego  ograniczenia  co  do 

zakresu poprawianych omyłek, szczególnie rachunkowych. Prawo zamówień publicznych nie 

definiuje omyłki pisarskiej ani omyłki rachunkowej. Takiej definicji nie zawierają też przepisy 

innych ustaw, w których występują pojęcia błędu pisarskiego i błędu rachunkowego, jak np. 

KPC lub KPA. Na podstawie orzecznictwa wypracowanego w czasie stosowania tych ustaw 

można  jednak  określić,  że  błąd  pisarski  to  niewłaściwe  użycie  wyrazu,  nieprzestrzeganie 

zasad  gramatycznych,  opuszczenie  wyrazów  lub  liter,  gdy  okoliczność  ta  wynika  z  treści 

zdania. Błąd rachunkowy to  z kolei niewłaściwe  przeprowadzenie działań matematycznych, 

sprzeciwiające  się  zasadom  matematycznym.  Zamawiający  w  treści  zawiadomienia 

z 19 września  2016  r.  dokonał  sprostowania  formularza  ofertowego  Odwołującego  w  trybie 

art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp,  między  innymi  w  zakresie  opisu  przedmiotu.  Ponadto, 

dokonano  zmian  w  poz.  Nr  6  („ilość”)  oraz  w  polu  Nr  10  dwóch  zmian:  opisu  bramki  oraz 

ilości  (początkowo  Odwołujący  wpisał  liczbę  „2”,  którą  Zamawiający  zmienił  na  „1”). 

Jednakże następnie, w dniu 23  września 2016 r., Zamawiający  z niezrozumiałych przyczyn 

anulował sprostowanie jedynie w zakresie pola nr 10, tj. opisu bramek, mimo wcześniejszego 

przekonania  (i  podtrzymywania  stanowiska),  że  tak  zaprezentowany  opis  jest  oczywistą 

omyłką  pisarską.  Odwołujący  przedstawił  ofertę  na  formularzu  ofertowym,  zawierającym 

z góry  zdefiniowane  poszczególne  pola,  których  treść  nie  budziła  wątpliwości  zarówno  dla 

Wykonawcy,  jak  i  dla  Zamawiającego,  ten  ostatni  bowiem  słusznie  założył,  że  nastąpiła 

omyłka pisarska, skoro we wzorcu formularza w polu „opis” widnieje opis bramki piłkarskiej, 

natomiast  Wykonawca  w  sposób  niezamierzony  zmienił  treść  tego  pola  i  wpisał  bramkę 

ogrodzeniową.  Zaprezentowane  następnie  przez  Zamawiającego  stanowisko,  że 

uzupełnienie pola w taki sposób było zamierzone – a nie tylko stanowiło oczywistą omyłkę – 


stoi  w  całkowitej  sprzeczności  z  zasadami  logicznego  rozumowania.  Zamawiający  od 

samego  początku  zdawał  sobie  sprawę,  że  ma  do  czynienia  z  oczywistą  omyłką  pisarską. 

Odwołujący  powołał  się  na  orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  zgodnie  z  którym 

poprawieniu w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp może w szczególności podlegać także 

błędny  opis  pozycji  kosztorysu,  a  celem  przywołanego  wyżej  przepisu  jest  umożliwienie 

poprawiania błędów, które mogą pojawić się w trakcie sporządzania kosztorysu ofertowego. 

Odwołujący  podkreślił,  że  popełniona  przez  niego  omyłka  nie  miała  wpływu  na 

warstwę merytoryczną oferty, gdyż Zamawiający – dokonując wcześniejszego sprostowania 

– nie miał wątpliwości co do tego, z jakim elementem pozycji kosztorysu miał do czynienia, tj. 

bramką  piłkarską  a  nie  bramką,  jako  elementem  ogrodzenia  z  siatki  metalowej.  Oceny 

oczywistości  omyłki  dokonywać  należy  z  uwzględnieniem  okoliczności  konkretnego  stanu 

faktycznego.  Zakładając,  że  po  stronie  Zamawiającego  istnieją  wątpliwości  odnośnie 

oczywistości  omyłki,  która  to  kwestia  pozostaje  kwestią  ocenną,  Zamawiający  winien 

dokonać sprostowania na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Błędne jest przy tym – 

zdaniem  Odwołującego  –  rozumowanie,  że  w  tymże  trybie  prostowane  mogą  być  tylko 

omyłki,  które  dotyczą  niezgodności  oferty  z  SIWZ.  Uzasadnione  jest  przyjęcie,  że  skoro 

ustawodawca dopuścił możliwość sprostowania omyłki, która powoduje niezgodność z SIWZ 

to  tym  bardziej  uzasadnione  jest  dokonanie  sprostowania  w  zakresie,  który  nie  jest 

niezgodny z warunkami przetargu (a maiori ad minus). 

Odwołujący  podniósł,  że  od  początku  postępowania  oferował  roboty  budowlane 

w zakresie  wymiany  i  remontu  nawierzchni  boiska  piłkarskiego  ze  sztucznej  trawy. 

Elementami  istotnymi  dla  takiej  inwestycji  był  demontaż  istniejącej  trawy,  oczyszczenie 

podłoża  pod  nową  sztuczną  trawę  i  następnie  położenie  nowej  nawierzchni  i  na  końcu  – 

montaż  bramek,  przy  czym  bramki  wskazane  w  poz.  10  kosztorysu  opiewają  na  wartość 

3.820,87  zł,  przy  całkowitej  wartości  oferty  wynoszącej  kwotę  566.125,687,  a  zatem  ich 

wartość  stanowi  0,67  %  wartości  przedmiotu  zamówienia. W  związku  z  tym  uściślenie,  czy 

też  wyjaśnienie  i  sprostowanie  oznaczenia  bramek  nie  stanowiło  istotnej  zmiany  oferty. 

Bramka  piłkarska  jest  przy  tym  jednym  z  wielu  elementów  infrastruktury  płyty  boiska, 

jednakże nie jest to element istotny dla realizacji całej, skomplikowanej inwestycji. Za istotne 

zmiany  należy  natomiast  uznać  zwłaszcza  te,  które  zmuszałyby  do  modyfikacji  elementów 

przedmiotowo  istotnych  danego  kontraktu  (essentialia  negotii),  co  nie  miałoby  miejsca 

w omawianym  przypadku.  sprostowanie  to  miało  za  zadanie  jedynie  uzupełnienia  pola  10 

kosztorysu ofertowego zgodnie ze wzorem kosztorysu formularza, bez jakiejkolwiek korekty 

wartości  tej  pozycji.  Powtórzenie  czynności  i  odrzucenie  oferty  Wykonawcy  było  zatem 

spowodowane  praktycznie  nieistotną  niezgodnością  oferty  z  SIWZ,  która  powinna  być 

z mocy prawa sprostowana przez Zamawiającego.  


Zdaniem Odwołującego, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 

pkt  2  ustawy  Pzp  musi  być  możliwe  uchwycenie  na  czym  konkretnie  taka  niezgodność 

polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie  wskazanymi, 

skwantyfikowanymi i ustalonymi postanowieniami SIWZ. Jednakże nawet wystąpienie stanu 

niezgodności treści oferty z specyfikacji istotnych warunków zamówienia nie zawsze będzie 

podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 wprost odsyła do art. 87 ust. 2 pkt 3 

ustawy  Pzp.  Odrzuceniu  podlega  zatem  wyłącznie  oferta,  której  treść  jest  niezgodna 

z treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  w  sposób  zasadniczy  i  nieusuwalny, 

gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest  poprawienie  w  złożonej  ofercie  niezgodności 

niemających istotnego charakteru  

Niezależnie  od  powyższego  Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający  nie  uznając  za 

zasadne czynności sprostowania, dokonując powtórzenia oceny ofert, powinien  wezwać do 

wyjaśnienia  treści  oferty  w  zakresie  poz.  10  kosztorysu,  w  oparciu  o  normę  art.  87  ust.  1 

ustawy Pzp. Zamawiający  zaniechawszy tej procedury, praktycznie pozbawił Odwołującego 

możliwości  wyjaśnienia  rozbieżności  w  zakresie  brzmienia  pozycji  kosztorysu.  Wykonawca 

nie ma wątpliwości, że umożliwienie złożenia wyjaśnień w tym zakresie posłużyłoby bardziej 

wszechstronnemu  i  obiektywnemu  rozważaniu  oferty.  Brak  żądania  przedstawienia 

wyjaśnień  miał  istotne  i  bezpośrednie  znaczenie  dla  dokonania  oceny  oferty  Odwołującego 

i w  konsekwencji  do  błędnego  uznania,  że  oferta  jest  niezgodna  z  treścią  SIWZ  i  jako  taka 

podlegała odrzuceniu. 

Zdaniem  Odwołującego,  konsekwencją  powyższych  naruszeń  jest  również 

naruszenie  przepisu  art.  82  ust.  3  ustawy  Pzp,  poprzez  błędne  uznanie,  że  treść  oferty 

Odwołującego nie odpowiada treści SIWZ. Przepis ten wyraża w sobie normę o charakterze 

bezwzględnie  obowiązującym  (ius  cogentis).  W  treści  powyższego  przepisu  istotne 

znaczenia  ma  element  jej  hipotezy  w  postaci  zwrotu  "musi  odpowiadać",  co  należy 

odczytywać,  że  pomiędzy  treścią  oferty  i  treścią  SIWZ  istnieć  powinna  tożsamość 

merytoryczna  –  funkcjonalna  odnosząca  się  do  istotnych  składników  przyszłego 

zobowiązania, a więc nie tożsamość formalna (słowna, pojęciowa). Zakres i sposób realizacji 

ś

wiadczenia musi być zgodny z zakresem i sposobem dookreślonym przez Zamawiającego 

w  treści  SIWZ  –  przy  czym  nieusuwalnym  brakiem  oferty  skutkującym  jej  odrzuceniem  jest 

sprzeczność oferty z SIWZ co do jej istotnych elementów.  

Zdaniem  Odwołującego,  odrzucenie  jego  oferty  w  świetle  całokształtu  okoliczności 

sprawy nie może ostać się. Czynność zamawiającego jest tym bardziej niezgodna z prawem, 

gdyż  ewentualna  niezgodność  oferty  z  SIWZ  (czemu  Odwołujący  zaprzecza)  nie  miała 

wpływu  na  zasadniczą  treść  oferty.  Zamawiający  dokonał  powtórzenia  czynności  w  sposób 

nieznany  ustawie,  gdyż  przepisy  art.  91  i  następnych  ustawy  Pzp  przewidują  możliwość 


powtórzenia  tylko  niektórych  czynności  Zamawiającego,  w  ściśle  określonych  sytuacjach. 

Zamawiający  dokonał  czynności  nieznanej  ustawie  –  naruszając  tym  samym  naczelną 

zasadę  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wynikającą  z  normy  art.  7  ust.  3 

ustawy  Pzp.  Zamawiający  jest  uprawniony  do  powtórzenia  z  własnej  inicjatywy  czynności, 

jeśli  czynność  taka  została  dokonana  z  naruszeniem  prawa,  to  jest  w  sytuacjach 

przewidzianych w art. 91 i nast., czy art. 181 ustawy Pzp.

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  wyboru, 

jako  najkorzystniejszej,  oferty  złożonej  przez  J.G.  prowadzącego  działalność  gospodarczą 

pod  firmą  „KORTBUD”,  unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego, 

poprawienia  oferty  Odwołującego  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp,  powtórzenia 

czynności oceny ofert z uwzględnieniem sprostowanej oferty Odwołującego.  

Na  podstawie  dokumentacji  przedmiotowego  postępowania  oraz  biorąc  pod 

uwagę  stanowiska  stron  i  dowody  przedstawione  na  rozprawie,  Izba  ustaliła,  co 

następuje: 

Niniejsze    postępowanie  przetargowe  jest  trzecim  postępowaniem  na  udzielenie 

zamówienia  pn.  Modernizację  nawierzchni  boiska  sportowego  przy  ul.  Starego  Doktora  1  – 

wymiana nawierzchni z trawy syntetycznej, przy czym dwa pierwsze przetargi zostały przez 

Zamawiającego unieważnione (okoliczności bezsporne).  

W  kosztorysie  inwestorskim  w  poz.  10  Zamawiający  zamieścił  następujący  opis: 

Montaż bramek do piłki nożnej o wymiarach 5,00m na 2,00m, aluminiowych (wzmocnionych 

ożebrowaniem),  owalnych,  w  komplecie  tuleje  i  haczyki  P.P.  Dwie  bramki  (bez  siatek) 

z tulejami  i  haczykami  P.P.  stanowią  jeden  komplet.  Zamawiający  żądał  jednego  kompletu

Odwołujący przedstawił wraz z ofertą kosztorys, w którym w poz. 10 zamieścił opis: Montaż 

bramek  systemowych  z  wypełnieniem  z  siatki  zgrzewanej  na  słupkach  ocynkowanych 

ogniowo  powlekanych  proszkowo,  wyposażony  w  zawiasy  systemowe,  zamek  bębenkowy, 

klamki  (powyższy  opis  poz.  10  kosztorysu  odpowiadał  opisowi  przedstawionemu  przez 

Zamawiającego  w  kosztorysie  inwestorskim  w  pierwszym  z  przetargów  –  okoliczność 

bezsporna).  W  rubryce  ilość  Odwołujący  wpisał  „2”,  cenę  jednostkową  brutto  określił  na  

1.910,44  zł,  a  wartość  tej  pozycji  kosztorysu  na  3.820,87  zł.  W  punkcie  4  formularza 

ofertowego  Odwołujący  podał,  że  udziela  gwarancji  60  miesięcy  na  wykonane  roboty 

budowlane, wykonane nawierzchnie boiska piłkarskiego i boisk towarzyszących, dostarczone 

bramki piłkarskie. 

Pismem z 19 września 2016 r. Zamawiający zawiadomił Odwołującego o poprawieniu 

omyłek  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  m.in.  w  poz.  10  kosztorysu,  poprzez 


wpisanie  prawidłowego  opisu  pozycji,  ponadto  w  kolumnie  ilość  wpisano  1  (Zamawiający 

wymagał  jednego  kompletu,  tj.  dwóch  bramek).  Dodatkowo  Zamawiający  poprawił  omyłki 

rachunkowe, w wyniku wartość pozycji 10 określona została na 1.910,44 zł, a cena oferty po 

poprawieniu  wyniosła  564.227,00  zł.  Pismem  z  20  września  2016  r.  Odwołujący 

poinformował  Zamawiającego,  że  wyraża  zgodę  na  poprawienie  omyłek  w  kosztorysie 

ofertowym na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. 

Pismem  z  23  września  2016  r.  Zamawiający  poinformował  Odwołującego,  że 

otrzymał  pismo  od  innego  wykonawcy  o  nieprawidłowościach  w  ofercie  Odwołującego 

i analizując  powtórnie  ofertę  zapoznał  się  m.in.  ze  stanowiskiem  Urzędu  Zamówień 

Publicznych oraz orzecznictwem KIO. Zamawiający stwierdził, że poprawienie opisu poz. 10 

kosztorysu doprowadziłoby do istotnej zmiany treści oferty w zakresie oferowanych bramek, 

a charakter zmiany opisu nie mieści się w dyspozycji art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Z uwagi 

na  powyższe  Zamawiający  anulował  czynność  poprawienia  tej  omyłki  i  odrzucił  ofertę 

Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, jako niezgodną z SIWZ. 

Izba zważyła, co następuje: 

Izba ustaliła, że Odwołujący spełnia określone w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp przesłanki 

korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  tj.  ma  interes  w uzyskaniu  zamówienia, 

a naruszenie  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp  może  spowodować  poniesienie 

przez niego szkody polegającej na nieuzyskaniu zamówienia.  

Izba  postanowiła  nie  dopuścić  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego  pana  J.G.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  KORTBUD 

Janusz  Gniado  z  uwagi  na  zgłoszenie  przystąpienia  po  upływie  terminu określonego  w  art. 

185 ust. 2 ustawy Pzp. Ww. wykonawca otrzymał od Zamawiającego kopię odwołania wraz z 

wezwaniem  do  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  w dniu  29  września  2016  r. 

(okoliczność bezsporna), zatem 3-dniowy termin na zgłoszenie przystąpienia upłynął w dniu 

3  października  2016  r.  (2  października  był  dniem  ustawowo  wolnym  od  pracy).  Zgłoszenie 

przystąpienia  wpłynęło  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  5  października  2016  r.,  a 

więc po upływie terminu określonego w art. 185 ust. 2 ustawy Pzp.  

Na  wstępie  należy  zauważyć,  że  Odwołujący  w  uzasadnieniu  odwołania  przedstawił 

niekonsekwentny  wywód  dotyczący  charakteru  omyłki  w  poz.  10  kosztorysu  ofertowego. 

Z jednej strony Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 87 ust. 2 pkt 3 i wniósł

o poprawienie  omyłki  na  tej  podstawie  prawnej,  z  drugiej  strony  w  znacznej  części 

uzasadnienia przedstawił wywody dotyczące oczywistych omyłek pisarskich i rachunkowych, 

które mają odmienny charakter, niż omyłki o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp 


i inne  są  przesłanki  ich  poprawienia.  Co  więcej,  Odwołujący  zaprzeczył  w  uzasadnieniu 

odwołania,  jakoby  w  jego  ofercie  wystąpiła  niezgodność  z  treścią  SIWZ,  choć  z  innego 

fragmentu  odwołania  wynika,  że  zaistniała  niezgodność  z  treścią  SIWZ  nadaje  się  do 

poprawienia. Niezależnie jednak od merytorycznych błędów w uzasadnieniu odwołania Izba 

zobowiązana  była  ocenić  zasadność  czynności  polegającej  na  unieważnieniu  poprawienia 

omyłek  i  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  jako  że  pod  względem  formalnym  zarzuty  takie 

zostały prawidłowo w odwołaniu sformułowane.  

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie w zakresie naruszenia przez Zamawiającego 

przepisów art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. 

Zgodnie  z  przepisem  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  zamawiający  odrzuca  ofertę, 

której  treść  nie  odpowiada  treści  istotnych  warunków  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  art.  87 

ust.  2  pkt  3,  który  zobowiązuje  zamawiającego  do  poprawienia  w  ofercie  innych  omyłek 

polegających  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia, 

niepowodujących istotnych zmian w treści oferty. 

Po pierwsze stwierdzić należy, że wbrew twierdzeniom Odwołującego zamieszczenie 

w  kosztorysie  ofertowym  błędnego  opisu  pozycji  kosztorysowej  (opisu  odnoszącego  się  do 

innego  elementu  przedmiotu  zamówienia,  niż  wymagany  przez  Zamawiającego)  jest 

niewątpliwie niezgodnością treści oferty z treścią SIWZ. Fakt wystąpienia takiej niezgodności 

nie  powoduje  jednak,  że  poprawienie  oferty  jest  niemożliwe,  przepis  art.  87  ust.  2  pkt  3 

ustawy  Pzp  wprost  bowiem  odnosi  się  do  omyłek  polegających  właśnie  na  niezgodności 

treści  oferty  z  SIWZ,  zezwalając  na  ich  poprawienie  pod  warunkami  określonymi  w  tym 

przepisie, tj. pod warunkiem, że niezgodność ta jest wynikiem omyłki oraz że nie powoduje 

istotnych zmian w treści oferty. 

Odnosząc  się  do  pierwszego  z  ww.  warunków  należy  stwierdzić,  że  Zamawiający 

miał  podstawy  uznać,  że  zaistniała  w  ofercie  Odwołującego  niezgodność  z  SIWZ  była 

wynikiem omyłki, nie sposób bowiem zakładać, że racjonalnie działający wykonawca, chcący 

uzyskać przedmiotowe zamówienie, składa ofertę z zamiarem dostarczenia Zamawiającemu 

bramek ogrodzeniowych zamiast wymaganych bramek piłkarskich. Dodatkowo o popełnieniu 

niezamierzonego  błędu  w  ofercie  może  świadczyć  fakt,  że  opis  dotyczący  bramek 

ogrodzeniowych  pojawił  się  w  kosztorysie  inwestorskim  w  pierwszym  z  przetargów. 

Niezależnie od tego, czy było to – jak twierdził Zamawiający podczas rozprawy – świadome  

działanie,  czy  też  omyłka  Zamawiającego,  istnienie  wcześniejszego  kosztorysu,  na 

podstawie którego Odwołujący uprzednio sporządzał ofertę, mogło spowodować przeoczenie 

polegające  na  przygotowaniu  aktualnego  kosztorysu  ofertowego  w  oparciu  o  kosztorys 

inwestorski sprzed zmian. Co więcej, o tym, że wykonawca miał zamiar zaoferować dostawę 


bramek  piłkarskich  może  świadczyć  fakt,  że  w  formularzu  ofertowym  złożył  oświadczenie 

o objęciu  tychże  bramek  gwarancją.  Nielogiczne  byłoby  więc  twierdzenie,  że  wykonawca 

z premedytacją  oferuje  dostawę  bramek  ogrodzeniowych,  a  jednocześnie  oświadcza,  że 

obejmie  gwarancją  dostarczone  bramki  piłkarskie.  Zauważyć  również  należy,  że  po 

poprawieniu  spornej  omyłki  Odwołujący  wyraził  pisemną  zgodę  na  jej  poprawienie,  co 

powinno Zamawiającego utwierdzić w przekonaniu, że błędny opis pozycji kosztorysowej nie 

wynikał  z  zamiaru  wykonawcy,  ale  był  skutkiem  niezamierzonego  błędu  (omyłki). 

Zamawiający  zresztą  nie  kwestionował  w uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  omyłkowego 

charakteru tej niezgodności, a skupił się jedynie na kwestii istotności zmian w treści oferty. 

W odniesieniu do drugiej z przesłanek warunkujących możliwość poprawienia omyłki 

(niepowodowanie  istotnych  zmian  w  treści  oferty),  kwestię  tę  należy  analizować 

z uwzględnieniem  okoliczności  konkretnej  sprawy  oraz  celu  przepisu  art.  87  ust.  2  pkt  3 

ustawy  Pzp,  którym  jest  niedopuszczenie  do  wyeliminowania  z  postępowania  ofert 

w przeważającym 

zakresie 

poprawnych, 

na 

skutek 

zaistnienia 

niezamierzonych 

niezgodności,  które  nie  mają  zasadniczego  znaczenia  dla  przyszłej  realizacji  przedmiotu 

zamówienia i oczekiwań Zamawiającego. Aby powyższy cel został osiągnięty, przepis ten nie 

może  być  interpretowany  zawężająco.  Nie  sposób  zgodzić  się  ze  stanowiskiem 

prezentowanym  przez  Zamawiającego,  że  poprawienie  błędnego  opisu  pozycji 

kosztorysowej z zasady stanowi istotną zmianę treści oferty. Jest to jeden z rodzajów omyłek 

najczęściej pojawiających się w ofertach i w każdym przypadku powinien być oceniany przez 

odniesienie  skali  zmian  do  konkretnego  przedmiotu  zamówienia,  jego  zakresu  i wartości. 

Gdyby przyjąć – jak twierdził Zamawiający – że taka niezgodność ze swej istoty nie podlega 

poprawieniu, to podważałoby to ratio legis przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. W ocenie 

Izby  poprawienie  opisu  pozycji  10  kosztorysu  ofertowego  nie  spowoduje  istotnych  zmian 

treści  oferty  Odwołującego.  Przedmiotem  zamówienia  jest  wymiana  nawierzchni  z  trawy 

syntetycznej.  Głównymi  elementami  przedmiotu  zamówienia  są:  demontaż  istniejącej 

nawierzchni,  przygotowanie  podłoża  i położenie  nowej  nawierzchni,  natomiast  dostarczenie 

bramek  piłkarskich  w  porównaniu  do  wskazanego  zakresu  robót  należy  uznać  za  element 

dodatkowy.  Świadczy  o  tym  również  porównanie  wartości  dostawy  bramek  do  wartości 

całego kosztorysu – po poprawieniu omyłki rachunkowej wartość ta stanowi zaledwie 0,34 % 

ceny  oferty.  Wobec  powyższego  nieuprawnione  –  w  ocenie  Izby  –  jest  twierdzenie,  że 

poprawienie omyłki prowadziłoby do istotnej zmiany treści oferty.  

W  związku  z  powyższym  należy  stwierdzić,  że  Zamawiający,  anulując  poprawienie 

omyłki w treści oferty Odwołującego i odrzucając jego ofertę, naruszył przepis art. 89 ust. 1 

pkt  2  w  zw.  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp.  Nie  było  natomiast  właściwe  zarzucenie 

Zamawiającemu przez Odwołującego naruszenia art. 83 ust. 2 ustawy Pzp, który stanowi, że 


treść  oferty  musi  odpowiadać  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia. 

Zamawiający  odrzucając  ofertę,  która  po  poprawieniu  omyłek  byłaby  zgodna  z  SIWZ, 

narusza art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp przez jego niewłaściwe zastosowanie, nie zaś art. 83 

ust. 2 ustawy Pzp.  

Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 87 ust. 

1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  zwrócenia  się  do  Odwołującego  o  wyjaśnienie  treści 

oferty.  W  ocenie  Izby,  biorąc  pod  uwagę  okoliczności  sprawy,  Zamawiający  nie  miał 

obowiązku  wystąpić  o wyjaśnienia,  dysponował  bowiem  wystarczającą  wiedzą  pozwalającą 

właściwie  ocenić  charakter  niezgodności  oferty  Odwołującego  z  treścią  SIWZ.  Nie  sposób 

twierdzić,  że  w okolicznościach  tej  sprawy  istniał  po  stronie  Zamawiającego  prawny 

obowiązek  przeprowadzenia  procedury  wyjaśnienia  treści  oferty.  Zauważyć  należy,  że 

Zamawiający nie miał podstaw mieć wątpliwości, że stwierdzona niezgodność ma charakter 

omyłki,  co  wykazano  we  wcześniejszej  części  uzasadnienia.  Natomiast  kwestia  istotności 

zmiany  treści  oferty  podlegała  ocenie  Zamawiającego,  a  treść  ewentualnych  wyjaśnień 

wykonawcy nie miałaby na tę ocenę wpływu.  

Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut dotyczący naruszenia art. 7 ust. 3 ustawy Pzp 

poprzez  anulowanie  poprawienia  omyłek.  Przepis  ten  stanowi,  że  zamówienia  udziela  się 

wyłącznie  wykonawcy  wybranemu  zgodnie  z  przepisami  ustawy.  W  niniejszej  sprawie 

zamówienie  nie  zostało  udzielone,  nie  wiadomo  zatem  w  jaki  sposób  Zamawiający  miałby 

przywołany  wyżej  przepis  naruszyć.  Niezależnie  od  powyższego  należy  stwierdzić,  że  fakt 

anulowania przez Zamawiającego wcześniej dokonanej czynności nie stanowi sam w sobie 

działania  niezgodnego  z  ustawą.  Nie  sposób  odmówić  Zamawiającemu  możliwości 

poprawienia dokonanych przez siebie czynności, w sytuacji, gdy dojdzie do przekonania, że 

czynności  te  były  niezasadne.  Zakaz  taki  nie  wynika  z  żadnego  przepisu  ustawy,  byłby 

również nie do pogodzenia  zasadami racjonalnego działania. Nowa (poprawiona) czynność 

podlega oczywiście merytorycznej ocenie, nie jest jednak formalnie niezgodna z przepisami 

ustawy.  

Wobec ustalenia, że Zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 87 

ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  w  stopniu  mającym  wpływ  na  wynik  postępowania,  odwołanie  – 

stosownie do art. 192 ust. 2 ustawy Pzp – podlegało uwzględnieniu.  


O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  pkt  1  i  2  lit.  b  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. Nr 41, poz. 238).  

Przewodniczący:      ……………….