KIO 1672/16 WYROK dnia 22 września 2016 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt: KIO 1672/16

WYROK

z dnia 22 września 2016 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący:

Ewa Sikorska

Protokolant:

Łukasz Listkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2016 r. w Warszawie odwołania

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 września 2016 r. przez

wykonawcę

ENVIROTECH Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Poznaniu w

postępowaniu prowadzonym przez

Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital

Zespolony w Szczecinie

przy udziale wykonawców:

W.B. i H.B., zgłaszających przystąpienie do postępowania

odwoławczego po stronie

zamawiającego

orzeka:

1. uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu –

Samodzielnemu Publicznemu

Wojewódzkiemu Szpitalowi Zespolonemu w Szczecinie – unieważnienie czynności

wyboru najkorzystniejszej oferty, unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego

ENVIROTECH Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Poznaniu i unieważnienie

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

2. Kosztami postępowania obciąża

Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital

Zespolony w Szczecinie i:

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę

7 500 zł 00 gr

(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez

ENVIROTECH Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Poznaniu tytułem

wpisu od odwołania.

2.2. zasądza od

Samodzielnego Publicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego

w Szczecinie na rzecz ENVIROTECH Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

w Poznaniu kwotę 11 100 zł 00 gr (słownie: jedenaście tysięcy sto złotych),

stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od

odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.), na niniejszy wyrok,

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, przysługuje skarga, za pośrednictwem Prezesa

Krajowej Izby Odwoławczej, do Sądu Okręgowego w

Szczecinie.

………………………………

Sygn. akt: KIO 1672/16

Uzasadnienie

Zamawiający - Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolony w Szczecinie –

prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na przebudowę i modernizację

głębinowego ujęcia wody wraz ze stacją uzdatniania wody i hydrofornią oraz zewnętrznej

instalacji wodociągowej, sieci kanalizacyjnej, sanitarnej i deszczowej w Samodzielnym

Publicznym Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Szczecinie.

Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia

2004 roku – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164 ze zm.), zwanej

dalej ustawą P.z.p.

W dniu 7 września 2016 roku wykonawca ENVIROTECH Sp. z o.o. w Poznaniu

(dalej: odwołujący) wniósł odwołanie od czynności podjętych i zaniechanych przez

zamawiającego w przedmiotowym postępowaniu, postępowaniu polegających na:

bezpodstawnym odrzuceniu oferty odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2

ustawy P.z.p.,

zaniechaniu dokonania wyboru najkorzystniejszej oferty złożonej przez odwołującego,

która to oferta nie podlegała odrzuceniu oraz przedstawiała najkorzystniejszy bilans ceny i

innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia.

Odwołujący podniósł, że jego interes prawny i faktyczny we wniesieniu niniejszego

odwołania związany jest z okolicznością faktyczną, iż złożył w przedmiotowym postępowaniu

ważną i niepodlegającą odrzuceniu ofertę, a jednocześnie oferta ta, przedstawiając

najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia,

była ofertą najkorzystniejszą. Cena oferty wynosiła 307.500,00 zł brutto, natomiast

zaoferowany termin płatności za realizację przedmiotu zamówienia (licząc od daty

dostarczenia faktury) wynosił 21 dni. Tymczasem to oferta spółki FASADA s.c. W.B., H.B. z

siedzibą w Szczecinie uzyskała największą liczbę punktów (100 pkt., w tym 93 pkt. w

kryterium „cena" oraz 7 pkt. w kryterium „termin płatności"), przy czym oferta ta zawierała

cenę znacznie wyższą aniżeli zaproponował odwołujący (429.270,00 zł brutto). Według

odwołującego - przy zastosowanych przez zamawiającego kryteriach oceny ofert (cena:

93%, termin płatności - 7%) - to oferta złożona przez odwołującego winna była zostać

wybrana jako najkorzystniejsza.

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:

1) art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p., poprzez jego wadliwe zastosowanie, skutkujące

dokonaniem bezpodstawnego odrzucenia oferty odwołującego pomimo tego, iż oferta ta była

w pełni zgodna z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia (s.i.w.z.) i jako taka nie

podlegała odrzuceniu,

2) art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy P.z.p., poprzez dokonanie wadliwego wyboru

najkorzystniejszej oferty złożonej przez Wykonawcę - FASADA s.c. W.B., H.B., z

pominięciem oferty odwołującego, która nie podlegała odrzuceniu i przedstawiała

najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów dotyczących przedmiotu zamówienia, które

to pominięcie stanowiło naruszenie zasady równego traktowania wykonawców oraz

zachowania uczciwej konkurencji;

W związku z odwołujący wniósł o:

unieważnienie czynności zamawiającego, polegającej na wyborze najkorzystniejszej

oferty złożonej przez spółkę FASADA s.c. W.B. oraz H.B.,

nakazanie zamawiającemu dokonania ponownej oceny i badania ofert w celu wyboru

oferty najkorzystniejszej w postępowaniu złożonej przez odwołującego - zgodnie z

przepisami prawa oraz specyfikacją istotnych warunków zamówienia,

W uzasadnieniu odwołujący wskazał, że w dniu 02.09.2016 roku otrzymał

zawiadomienie o wyniku postępowania, z której powziął informację o podjętej przez

zamawiającego czynności związanej z wyborem najkorzystniejszej oferty złożonej przez

spółkę FASADA s.c. W.B., H.B., z siedzibą w Szczecinie. Jednocześnie z zawiadomienia

odwołujący dowiedział się o odrzuceniu jego oferty, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy

P.z.p. W jego ocenie. rozstrzygnięcie zamawiającego okazuje się być wadliwe i jako takie

podlega zaskarżeniu.

Odwołujący podniósł, że z treści zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty

wynika, że „Złożona przez Wykonawcę oferta wskazuje w formularzu ofertowym płatność

przelewem za realizację przedmiotu zamówienia w terminie 21 dni od daty prawidłowo

sporządzonej faktury, po uprzednim końcowym odbiorze przedmiotu zamówienia.

Zamawiający zgodnie z ogłoszeniem o zamówieniu publicznym oraz specyfikacją istotnych

warunków zamówienia (rozdział XIII Opis kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował

przy wyborze oferty, wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów i sposobu oceny ofert),

przyjął następujące kryterium wyboru oferty najkorzystniejszej: cena - 93% i termin płatności

- 7% wskazując, że maksymalny termin płatności to 60 dni, a minimalny termin to 30 dni. W

związku z powyższym Zamawiający odrzuca ofertę Wykonawcy na podstawie art. 89 ust 1

pkt. 2 ustawy Pzp, ponieważ jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków

zamówienia”.

Odwołujący podniósł, że iż w treści s.i.w.z. w żadnym miejscu zamawiający nie

sprecyzował on ograniczenia co do minimalnego terminu płatności. Na stronie 11 s.i.w.z.

(rozdział XIII) wskazane jest jedynie, iż „maksymalny termin płatności - 60 dni, minimalny

termin dostawy - 30 dni".

W ocenie odwołującego, w błędzie pozostaje zatem zamawiający, twierdząc, iż

sformułował w treści SIWZ jednoznaczny wymóg co do minimalnego terminu płatności.

Oznacza to, że wykonawcy biorący udział w postępowaniu - w świetle zapisów s.i.w.z. -

dysponowali pełną swobodą w zakresie wskazywania minimalnego terminu płatności.

Jedynym faktycznym ograniczeniem była pełna świadomość, iż najwyżej punktowane będą

oferty zawierające najdłuższy termin płatności za realizację przedmiotu zamówienia.

Niewątpliwie jednak nie doszło do niezgodności oferty złożonej przez odwołującego z treścią

s.i.w.z., co stanowiło podstawę odrzucenia tejże oferty z przedmiotowego postępowania.

Odwołujący podniósł, że – nawet jeżeli w przedmiotowym postępowaniu doszło do

omyłki ze strony zamawiającego, który być może zamiast wprowadzenia minimalnego

terminu dostawy zamierzał wprowadzić ograniczenie co do minimalnego terminu płatności za

realizację zamówienia - nie ulega wątpliwości, iż tego nie uczynił i taka omyłka nie może

skutkować żadnymi negatywnymi konsekwencjami wobec wykonawców biorących udział w

postępowaniu. W świetle ugruntowanego stanowiska w orzecznictwie - wszelkie nieścisłości i

niejasności s.i.w.z. należy interpretować na korzyść wykonawców. Takie stanowisko wyraziła

Krajowa Izba Odwoławcza m.in. w następujących wyrokach: z dnia 29 sierpnia 2008 r., sygn.

akt: KIO/UZP 844/08, w wyroku z 17 grudnia 2007 r., sygn. akt: KIO/UZP 1404/07, czy też w

wyroku z dnia 11 września 2014 r. (sygn. akt: KIO 1786/14). W ocenie odwołującego

zamawiający naruszył przepis art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p., statuującego zasadę

przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający

zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców, jak również art. 7

ust. 3 ustawy P.z.p. w brzmieniu: „Zamówienia udziela się wyłącznie wykonawcy wybranemu

zgodnie z przepisami ustawy”.

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 września 2016 roku wniósł o

oddalenie odwołania.

Zamawiający podniósł, że pod wzorem obrazującym sposób przyznania punktów w

kryterium „termin płatności" znalazła się dodatkowa uwaga: „maksymalny termin płatności -

60 dni, minimalny termin dostawy-30 dni."

W ocenie Zamawiającego, nie ma wątpliwości, że poza ceną zamawiający

zastosował, jako drugie kryterium z wagą 7% - termin płatności, wyznaczając jednocześnie

granice, w których mogą, składając oferty, poruszać się Wykonawcy - te granice to

maksymalnie 60 i minimalnie 30 dni.

Zamawiający przyznał, że w uwadze umieszczonej pod wzorem wskazującym sposób

przyznania punktów za kryterium „termin płatności" użyto omyłkowo sformułowania

„minimalny termin dostawy - 30 dni", ale w oparciu o analizę całości zapisów dotyczących

kryteriów, zarówno zawartych w ogłoszeniu jak i s.i.w.z., w ocenie zamawiającego oczywiste

jest, że mamy do czynienia z omyłką i, że wskazane zostały przez niego granice dotyczące

zarówno minimalnej jak i maksymalnej ilości dni, w zakresie kryterium „termin płatności".

Nie sposób, w ocenie zamawiającego, przyjąć, że skoro w ogłoszeniu oraz

przywołanych wyżej zapisach s.i.w.z., opisujących całościowo sposób oceny oferty przy

pomocy kryterium „termin płatności", zamawiający określił maksymalny dopuszczalny termin,

natomiast nie określił, minimalnego dopuszczalnego terminu, z powodu użycia omyłkowo

sformułowania „minimalny termin dostawy - 30 dni". Dostawa nie mu tu bowiem żadnego

logicznego uzasadnienia ani zastosowania, stąd jest oczywiste, że chodziło o termin

płatności , nie dostawy. Tym samym, w niniejszym postępowaniu, na potrzeby oceny

kryterium „termin płatności" zostały przez zamawiającego określone granice wskazujące

zarówno minimalny jak i maksymalny termin płatności, w tej sytuacji nie można poddać oferty

odwołującego badaniu przy pomocy kryteriów oceny ofert, jako że wskazana w treści oferty

ilość 21 dni, nie mieściła się w tych granicach, tym samym, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2

ustawy P.z.p. ofertę odwołującego należało odrzucić jako sprzeczną z siwz.

W ocenie zamawiającego niedopuszczalne jest dokonanie ponownej oceny i badania

ofert w celu dokonanie wyboru jego oferty. Realizując to żądanie zamawiający musiałby

ofertę z 21-dniowym terminem płatności, poddać ocenie przy pomocy kryterium „termin

płatności" tak jak to uczynił z ofertą przystępującego, który zaproponował termin płatności

dłuższy, jednak mieszczący się w wyznaczonych granicach, rozumiejąc opis kryterium

zgodnie z intencją zamawiającego. Postępowanie takie byłoby nieprawidłowe, naruszałby

bowiem w ocenie zamawiającego wyrażoną w art. 7 ustawy P.z.p. zasadę równego

traktowania i uczciwej konkurencji, poprzez uprzywilejowanie jednego z wykonawców - w

tym przypadku odwołującego. Niezależnie od powyższego, w ocenie zamawiającego, nie jest

możliwe również poddanie oferty odwołującego ocenie i przyznanie mu np. „0" pkt. za

kryterium „termin płatności", ponieważ s.i.w.z. nie zawiera żadnych dodatkowych zapisów

dotyczących sposobu postępowania, w przypadku gdy wykonawcy zaproponują termin

krótszy niż minimalny, np. zapisów, z których wynikałoby, że otrzymają w takim przypadku „

0" punktów.

W ocenie zamawiającego, odwołujący świadomie, nie zaś omyłkowo, wskazał taki

termin w ofercie. Wyklucza to zatem ewentualne rozważenie uznania tego terminu jako

omyki w rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy P.z.p., i poprawienia go przez

zamawiającego, niezależnie od tego, że odwołujący nie domaga się nakazania takiego

działania zamawiającemu.

Przystępujący do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego wniósł o

oddalenie odwołania. Wskazał, że odwołujący rozumie „minimalny termin dostawy" czysto

literalnie i w oderwaniu od pozostałych zapisów s.i.w.z., a w szczególności rozdziału XIII ust.

1 s.i.w.z.. Inaczej mówiąc, odwołujący stara się wyłożyć zwrot „minimalny termin dostawy",

tak jakby nie funkcjonował on w ramach s.i.w.z. stworzonej na potrzeby przeprowadzenia

postępowania o udzielenie konkretnego zamówienia publicznego (które wszakże nie jest

zamówieniem dotyczącym dostaw). Co więcej, odwołujący interpretuje zwrot „minimalny

termin dostawy", tak jakby nie był on częścią rozdziału XIII ust. 1 s.i.w.z., którego funkcja, a

w konsekwencji kompleksowa treść powinna być jednoznaczna i nie ulegać wątpliwości.

Powyższy zabieg interpretacyjny jest oczywiście tylko wstępem do całkowitego wykluczenia

zwrotu „minimalny termin dostawy" przy interpretacji treści rozdziału XIII ust. 1 s.i.w.z..

Ponadto przystępujący stwierdził, że odwołujący interpretuje rozdział XIII ust. 1

s.i.w.z., pomijając fragment interpretowanego tekstu. Inaczej mówiąc, odwołujący

przeprowadza wykładnię rozdziału XIII ust. 1 s.i.w.z. tak, jakby nie było w nim mowy o

„minimalnym terminie dostawy". Takie stanowisko odwołującego lekceważy fakt, że cały

rozdział XIII ust. 1 s.i.w.z. posiada określoną funkcję, a każdy z jego elementów jest istotny z

punktu widzenia celu, który to postanowienie s.i.w.z. ma spełniać.

W ocenie przystępującego, efektem przedstawionych powyżej wadliwych technik

interpretacyjnych, sprowadzających się do wybiórczej interpretacji s.i.w.z., jest całkowicie

nieracjonalna wykładnia rozdziału XIII ust. 1 SIWZ.

Przystępujący podniósł, że wprawdzie w rozdziale XIII ust. 1 s.i.w.z. mowa jest o

minimalnym terminie „dostawy", nie ulega jednak wątpliwości, że pojęcie „dostawy" użyte

zostało w tym miejscu w efekcie pomyłki o oczywistym charakterze. Odwołujący - zarzucając

zamawiającemu naruszenie zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców

- celowo przemilcza kontekst treściowy, w jakim użyto zwrotu „minimalny termin „dostawy", a

w szczególności fakt, że rozdział XIII ust. 1 s.i.w.z. określa „sposób przyznania punktów w

kryterium termin płatności". Co więcej, w treści tego fragmentu s.i.w.z. pojęcie „terminu

płatności" występuje aż czterokrotnie, a o „dostawie" w innych zapisach s.i.w.z. nie ma w

ogóle mowy, co zresztą zrozumiałe w świetle przedmiotu zamówienia,

W ocenie odwołującego, trafne jest w tym stanie rzeczy stanowisko zamawiającego,

zgodnie z którym zapisy s.i.w.z. wprowadzają wymóg określenia w ofercie minimalnego

termin płatności nie krótszego jak 30 dni. Za przedstawionym w tym miejscu sposobem

rozumienia zapisu „minimalny termin dostawy - 30 dni" przemawia przede wszystkim

usytuowanie tego sformułowania w strukturze s.i.w.z., a to w ust. 1 rozdziału XIII, na wstępie

którego wyraźnie jest przecież mowa, iż traktuje on o terminie płatności. Jeżeli intencją

zamawiającego byłoby kierowanie się przy wyborze oferty kryterium terminu dostawy (co w

postępowaniu dotyczącym usług byłoby niezrozumiałe), wówczas z pewnością okoliczność

ta zostałaby odnotowana w innych jeszcze zapisach s.i.w.z.

W konsekwencji zaproponowana przez odwołującego wykładnia (zgodnie z którą,

wykonawcy dysponowali pełną swobodą w zakresie wskazywania minimalnego terminu

płatności, zaś ich jedynym ograniczeniem była świadomość, iż najwyżej punktowane będą

oferty zawierające najdłuższy termin płatności) jest zwyczajnie irracjonalna i jako taka nie

zasługuje na akceptację. Przystępujący wskazał, że s.i.w.z. jest dokumentem kierowanym

nie do przeciętnego odbiorcy, lecz do odbiorcy, od którego można wymagać odpowiednio

wyższego poziomu wiedzy i doświadczenia z zakresu prawa zamówień publicznych. Jest to

istotne o tyle, że prawidłowe rozumienie rozdziału XIII ust. 1 s.i.w.z. w zakresie minimalnego

terminu płatności nie powinno nastręczać żadnych trudności osobie posiadającej choćby

elementarne doświadczenie życiowe oraz umiejętność czytania ze zrozumieniem. Nie

sposób jest więc bronić stanowiska o jakichkolwiek niejasnościach w treści s.i.w.z., taki

przypadek zaistniałby bowiem wyłącznie wtedy, gdyby nie można było wymagać od

wykonawców, by treść s.i.w.z. zrozumieli zgodnie z intencją jej autora. W niniejszej sprawie

intencja ta była tymczasem aż nadto czytelna, tym bardziej dla osób posiadających

doświadczenie zawodowe i wiedzę o stosowanych przez zamawiających opisach kryteriów i

sposobu oceny ofert. Wiedzą taką i doświadczeniem odwołujący niewątpliwie dysponuje.

Przystępujący stwierdził, że odwołujący nietrafnie powołuje się również na zasady

równego traktowania wykonawców i uczciwej konkurencji w postępowaniu o udzielenie

zamówienia publicznego. Wbrew temu, co twierdzi odwołujący, zasady te wskazują, że przy

interpretowaniu s.i.w.z. należy co do zasady stosować literalną wykładnię jej treści

(wykładnia obiektywna), co nie oznacza jednak wcale, iż bez znaczenia w procesie

interpretacji pozostają zamiar i cel zamawiającego (wykładnia subiektywna). Wobec tego

przy wykładni znaczenia postanowień s.i.w.z. należy - co oczywiste - kierować się zwykłym

znaczeniem słów, wyrażeń i zwrotów przy użyciu reguł gramatycznych, znaczeniowych i

logicznych. Niezależnie jednak od rezultatów interpretacji językowej, s.i.w.z. należy zawsze

poddać jeszcze jednej fazie wykładni, o której odwołujący zdaje się zapominać.

Nieodłącznym i koniecznym etapem egzegezy tekstów prawnych jest bowiem także

wykładnia celowościowa. W przypadku s.i.w.z. interpretacja ta musi być związana z

przedmiotem zamówienia i do niego proporcjonalna, a przede wszystkim zgodna z

intencjami zamawiającego, wynikającymi wprost z całokształtu materiałów postępowania o

udzielenie zamówienia (tak m.in.: wyrok KIO z dnia 12 stycznia 2015 r., sygn. akt KIO

Przystępujący podniósł, że odwołujący nie skorzystał z prawa przewidzianego w art.

38 ust. 1 ustawy P.z.p. i nie zwrócił się do zamawiającego z wnioskiem o wyjaśnienie treści

rozdziału XIII ust. 1 s.i.w.z.

Przystępujący stwierdził też, iż w rozpoznawanej sytuacji brak jest możliwości

zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 1 ani art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy P.z.p. Zaznaczył, że prawo

do poprawienia treści oferty ograniczone jest jedynie do omyłek a nie celowych działań. Już

sama treść odwołania wskazuje tymczasem, iż odwołujący określił termin płatności w pełni

intencjonalnie, wychodząc z założenia, że s.i.w.z. nie określa minimalnego terminu płatności.

Określenie terminu płatności na 21 dni nie może być również omyłką pisarską w rozumieniu

art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy P.z.p. Omyłki tego rodzaju wynikiem przeoczenia lub innej wady

procesu myślowo-redakcyjnego, nigdy zaś uchybienia merytorycznego (tak: wyrok KIO z

dnia 30.09.2014 r., KIO 1891/14). Oczywista omyłka pisarska ma ponadto tę cechę, iż jest

„oczywista", a co za tym idzie zamawiający jest w stanie zastąpić określone sformułowanie z

oferty innym „oczywistym" sformułowaniem. Możliwości takiej zamawiający w przedmiotowej

sprawie nie miał, musiałby bowiem poprawić wskazany w ofercie termin płatności na jeden z

trzydziestu jeden dopuszczanych przez s.i.w.z. terminów (od 30 do 60 dni), z których

przecież każdy jest równie „oczywisty". Określenie terminu płatności na 21 dni nie było także

inną omyłką, niepowodującą istotnych zmian w treści oferty. Zgodnie z utrwalonym

orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej, oceniając „istotność" wprowadzanej zmiany do

oferty należy wziąć pod uwagę wartość (wielkość) zmienianego elementu oferty w stosunku

do całej jej treści. Zatem, jeśli ewentualna zmiana treści oferty miałaby dotyczyć kluczowego

dla całego postępowania elementu, który z istoty rzeczy podlega odrębnej ocenie (zgodnie z

rozdziałem Xlii s.i.w.z.), nie można wówczas niezgodności takiej zakwalifikować jako

nieistotnej, nie powodującej zmiany w treści oferty. Dlatego uznać należy, że minimalny

termin płatności stanowi istotny element treści oferty składanej w przedmiotowym

postępowaniu (por. wyrok KIO z dnia 19.102009 roku sygn. KIO UZP 1320/09).

Przystępujący stwierdził, że oferta odwołującego jest niezgodna z treścią rozdziału

XIII ust. 1 SIWZ, co pociągnęło za sobą konieczność jej odrzucenia. Zamawiający nie miał

przy tym możliwości dokonania interpretacji oferty na korzyść jej zgodności ze s.i.w.z. z

dwóch niezależnych od siebie względów. Po pierwsze, odwołujący zaakceptował wprawdzie

treść projektu umowy (zob. pkt 9 oferty), w projekcie tym nie określono jednak minimalnego

terminu płatności (zob. § 5 ust. 13). Po drugie, w orzecznictwie Krajowej Izby odwoławczej

słusznie wskazuje się, że nie można dać pierwszeństwa ogólnej deklaracji wykonawcy

ubiegającego się o udzielenie zamówienia publicznego (jak w pkt. 9 oferty), wobec

jednoznacznej i odmiennej treści oferty złożonej w postępowaniu (tak: wyrok KIO z dnia

19.10.2009 r., KIO/UZP 1320/09).

Izba ustaliła, co następuje:

W treści ogłoszenia o zamówieniu sekcja IV : procedura pkt IV.2.1) Kryteria oceny

ofert, zamawiający wskazał, iż w przedmiotowym postępowaniu kryteriami będzie cena z

wagą - 93, oraz termin płatności z wagą - 7.

Kryteria te zostały odzwierciedlone również w s.i.w.z. w rozdziale XIII zatytułowanym -

„Opis kryteriów, którymi Zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty, wraz z

podaniem znaczenia tych kryteriów i sposobu oceny ofert".

W s.i.w.z. kryteria te zostały określone następująco : cena - 93 % oraz termin

płatności - 7%.

Dodatkowo wskazano przy pomocy wzorów, sposób przyznania punktów w obu

kryteriach. W przypadku kryterium „termin płatności" wskazano w liczniku : termin płatności w

ofercie ocenianej a w mianowniku: najdłuższy termin płatności, wartości te następnie miały

być przemnożone przez 7.

Pod wzorem obrazującym sposób przyznania punktów w kryterium „termin

płatności" znalazła się dodatkowa uwaga: „maksymalny termin płatności - 60 dni, minimalny

termin dostawy-30 dni."

Złożona przez odwołującego oferta wskazuje w formularzu ofertowym płatność

przelewem za realizację przedmiotu zamówienia w terminie 21 dni od daty prawidłowo

sporządzonej faktury, po uprzednim końcowym odbiorze przedmiotu zamówienia.

W dniu 2 września 2016 roku zamawiający poinformował odwołującego o wyborze

jako najkorzystniejszej oferty przystępującego. Jednocześnie zamawiający poinformował

odwołującego o odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.

Zamawiający wskazał, co następuje:

„Złożona przez Wykonawcę oferta wskazuje w formularzu ofertowym płatność