KIO 1561/16 WYROK dnia 12 września 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1561/16 

WYROK 

z dnia 12 września 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Grzegorz Matejczuk 

Protokolant:              Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  7  września  2016  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  19  sierpnia  2016  r.  przez 

Odwołującego  –Innergo  Systems  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  w  postępowaniu 

prowadzonym  przez 

Zamawiającego  –  Uniwersytet  Jagielloński,  ul.  Gołębia  24,  31-007 

Kraków, 

przy udziale: 

A) 

Qumak S.A. z siedzibą w Warszawie, zgłaszającego przystąpienie do postępowania 

odwoławczego po stronie Odwołującego,  

B) 

Zakładu Systemów Komputerowych Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,  

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

odrzucenia  oferty  Odwołującego,  wezwanie  Odwołującego  do  uzupełnienia 

dokumentów  lub  złożenia  wyjaśnień  oraz  nakazuje  powtórzenie  czynności  oceny 

ofert i wyboru oferty; 

2.   kosztami postępowania obciąża

 Zamawiającego, i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od 

Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  18  600  zł  00  gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  zwrot 

kosztów  postępowania  odwoławczego  poniesionych  z  tytułu  wpisu  od  odwołania 

oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.U.2015.2164  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Krakowie. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

Sygn. akt: KIO 1561/16 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Uniwersytet  Jagielloński,  ul.  Gołębia  24,  31-007  Kraków  –  prowadzi 

na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień  publicznych 

(Dz.U.2015.2164  j.t.)  –  dalej:  Pzp  lub  Ustawa;  postępowanie  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego,  którego  przedmiotem  jest  „Wyłonienie  Wykonawcy  w  zakresie  dostawy, 

montażu  i  uruchomienia  urządzeń  sieciowych,  dla  nowego  budynku  Wydziału  Chemii 

Uniwersytetu Jagiellońskiego, zlokalizowanego przy ul. Gronostajowej 2 w Krakowie”.  

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  UE  nr 

2016/S 086-152253 z dnia 3 maja 2016 r.   

W  dniu  19  sierpnia  2016  r.,  Odwołujący  –  Innergo  Systems  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie  –  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wobec  czynności  i 

zaniechań Zamawiającego, zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  poprzez  bezzasadne  odrzucenie  oferty  Odwołującego,  

w sytuacji, gdy oferta Innergo jest zgodna z treścią Specyfikacji Istotnych Warunków 

Zamówienia (SIWZ); 

art. 26 ust. 3 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp poprzez zaniechanie wezwania Odwołującego 

do uzupełnienia dokumentów potwierdzających zgodność oferowanego rozwiązania z 

wymaganiami Zamawiającego, co doprowadziło do błędnego uznania, że Odwołujący 

nie  wykazał  zgodności  treści  oferty  z  treścią  SIWZ,  a  ponadto  stanowiło  naruszenie 

zasady  równego  traktowania  wykonawców,  gdyż  pozostali  wykonawcy  zostali 

wezwani do uzupełnienia dokumentów; 

art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 Pzp poprzez uznanie, że Zamawiający nie mógłby 

przyznać  Odwołującemu  pełnej  puli  punktów  w  kryterium  „parametry  techniczne 

urządzeń” zgodnie z deklaracją Odwołującego, tj. również punktów w zakresie poz. 3 

i 8a w tabeli opcjonalnych parametrów technicznych; 

art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez Zakład 

Systemów Komputerowych ZSK sp. z o.o z siedzibą w Krakowie (dalej: „ZSK”), mimo 

iż treść złożonej oferty nie odpowiada wymaganiom SIWZ; 

ewentualnie,  również  art.  26  ust.  3  i  4  Pzp  poprzez  zaniechanie  wezwania 

Odwołującego  do  wyjaśnień/uzupełnienia  dokumentów  w  zakresie,  w  jakim  ZSK  nie 

był  jeszcze  wzywany  w  trybie  art.  26  ust.  3  Pzp,  do  uzupełnienia  dokumentów 

potwierdzających spełnianie przez oferowane rozwiązanie wymagań Zamawiającego; 

art.  91  ust.  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  3  Pzp  poprzez  niezasadne  przyznanie  ZSK 

dodatkowych  punktów  w  kryterium  „parametry  techniczne  urządzeń”,  tj.  punktów  w 

zakresie poz. 8b, 8c i 9 w tabeli opcjonalnych parametrów technicznych; 

art.  87  ust.  1  pkt  1  i  3  w  zw.  z  art.  91  ust.  1  Pzp  poprzez  zaniechanie  poprawienia 

omyłki  w  ofercie  ZSK,  co  spowodowałoby  przyznanie  Odwołującemu  niższej  liczby 

punktów w kryterium „zużycie prądu”, niż w przypadku, gdyby Zamawiający dokonał 

poprawienia omyłki w ofercie ZSK. 

Na podstawie powyższych zarzutów Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i 

nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  czynności  odrzucenia 

oferty Odwołującego; 

dokonania  powtórnej  czynności  oceny  i  badania  ofert  z  uwzględnieniem  oferty 

Odwołującego, prawidłowego wezwania Odwołującego do uzupełnienia dokumentów 

w  trybie  art.  26  ust.  3  Pzp  i  ewentualnego  wezwania  Odwołującego  do  wyjaśnienia 

treści oferty i złożonych dokumentów w trybie art. 87 ust. 1 lub art. 26 ust. 4 Pzp; 

odrzucenia oferty złożonej przez ZSK, ewentualnie: wezwanie ZSK do wyjaśnień lub 

uzupełnienia dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 Pzp, w zakresie, w jakim ZSK nie był 

jeszcze wzywany do uzupełnienia dokumentów; 

ponownego  dokonania  oceny  ofert  i  przeliczenia  należnej  wykonawcom  punktacji,  

w  tym:  przyznania  Odwołującemu  pełnej  puli  punktów  za  deklarowane  opcjonalne 

parametry  techniczne  urządzeń  oraz  nie  przyznania  ZSK  dodatkowych  punktów  w 

zakresie parametrów technicznych wskazanych w poz. 8b, 8c i 9 tabeli opcjonalnych 

parametrów technicznych; 

poprawienia  omyłki  w  ofercie  ZSK  i  przyznania  Odwołującemu  prawidłowej  liczby 

punktów zakresie kryterium „zużycie prądu”; 

dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Odwołujący wskazał, iż ma interes we wniesieniu niniejszego odwołania. Innergo jest 

wykonawcą, który złożył ofertę w przedmiotowym Postępowaniu. W wyniku naruszenia przez 

Zamawiającego  ww.  przepisów  ustawy,  interes  Odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia 

doznał  uszczerbku,  gdyż  w  przypadku  prawidłowego  działania  Zamawiającego,  oferta 

Odwołującego  nie  zostałaby  odrzucona,  zostałaby  prawidłowo  oceniona  i  miałby  on 

możliwość  uzyskania  zamówienia.  Ocena  punktowa,  którą  uzyskałby  Odwołujący,  gdyby 

Zamawiający  prawidłowo  ocenił  jego  ofertę,  umożliwiłaby  uznanie  jej  za  ofertę 

najkorzystniejszą (Innergo uzyskałoby łącznie więcej punktów niż ZSK). W sytuacji, w której 

Zamawiający  kwestionuje  zadeklarowaną  przez  Innergo  liczbę  punktów  uzyskiwanych  w 

kryterium  „parametry  techniczne”,  Odwołujący  posiada  również  interes  w  kwestionowaniu 

oferty  złożonej  przez  ZSK  (oferty  uznanej  przez  Zamawiającego  za  najkorzystniejszą) 

zarówno,  co  do  zaniechania  jej  odrzucenia,  jak  i  co  do  przyznanej  temu  wykonawcy  oceny 

punktowej.  Tym  samym,  wskutek  niezgodnych  z  ustawą  działań  Zamawiającego, 

Odwołujący poniósł szkodę polegającą na nieuzyskaniu przedmiotowego zamówienia. 

Odwołujący  referując  stan  faktyczny  podał,  że  do  upływu  terminu  składania  ofert, 

oferty  złożyło  3  wykonawców.  W  dniu  9  sierpnia  2016  r.  Zamawiający  poinformował  o 

wyborze  oferty  najkorzystniejszej  -  oferty  złożonej  przez  ZSK.  Zgodnie  z  przesłaną 

informacją  Zamawiający  odrzucił  2  z  3  ofert  złożonych  w  postępowaniu,  w  tym  ofertę 

Odwołującego. W przesłanej informacji, Zamawiający wskazał również, iż nawet gdyby oferta 

Odwołującego  nie  podlegała  odrzuceniu,  nie  przyznałby  Innergo  wszystkich  punktów  za 

zadeklarowane przez Wykonawcę w ofercie opcjonalne parametry techniczne. 

Odwołujący  zakwestionował  w  całości  dokonaną  przez  Zamawiającego  negatywną 

ocenę złożonej przez siebie oferty, jak również, podważył ocenę oferty ZSK. Podniesiono, że 

oferta ZSK podlega odrzuceniu jako niezgodna z treścią SIWZ, tj. na podstawie art. 89 ust. 1 

pkt 2 Pzp. Poza tym, Zamawiający niezasadnie przyznał ZSK dodatkowe punkty w zakresie 

3 opcjonalnych parametrów technicznych urządzeń oraz  zaniechał poprawienia oferty ZSK, 

co ma wpływ na liczbę punktów przyznawanych Odwołującemu w kryterium „zużycie prądu”. 

W  zakresie  dotyczącym  niezgodności  treści  oferty  Odwołującego  z  wymaganiami 

SIWZ, Odwołujący podniósł, że: 

Zamawiający  jako  pierwszą  podstawę  odrzucenia  oferty  Odwołującego  wskazał 

niewykazanie  przez  niego  zgodności  oferowanego  rozwiązania  z  wymaganiami  SIWZ,  ze 

względu na niedołączenie dokumentów potwierdzających spełnianie wymagań oferowanych 

urządzeń  w  wymaganej  przez  Zamawiającego  formie,  tj.  w  postaci:  wydrukowana  strona 

tytułowa  dokumentu,  wydrukowana  strona  z  wersją  i  datą  dokumentu  oraz  strony,  na  które 

powołuje się Wykonawca. 

Zamawiający  w  uzasadnieniu  odrzucenia  stwierdził,  iż  po  analizie  treści  złożonej 

oferty  i  odpowiedzi  Wykonawcy  z  dnia  15  Lipca  2016  r.,  uznał,  że  Innergo  nie  wykazało 

spełniania wymagań SIWZ „mimo stosownego wezwania w tym aspekcie, a w szczególności 

...”  -  po  czym  Zamawiający  zamieścił  listę  kilkunastu  wymagań  SIWZ,  co  do  których  „w 

szczególności”,  Odwołujący  nie  wykazał  ich  spełnienia:  Załącznik  A  do  SIWZ  pkt  16.1.11, 

Odwołujący  stwierdził,  iż  co  prawda,  Zamawiający  poprzedza  listę  wymagań 

stwierdzeniem „w  szczególności”,  jednakże  w  świetle  obowiązku  Zamawiającego,  aby 

precyzyjnie  i  jednoznacznie  określić  podstawy  niezgodności  oferty  wykonawcy  z 

wymaganiami  SIWZ  (m.in.  poprzez  wskazanie  wymagań  SIWZ,  których  spełnienie  nie 

zostało  potwierdzone),  nie  sposób  uznać,  iż  Zamawiający  nie  wymienił  pełnego  zakresu 

zarzucanej  przez  niego  niezgodności  oferty  z  wymaganiami  SIWZ.  Stanowiłoby  to  rażące 

naruszenie  art.  92  ust.  1  pkt  2  Pzp.  Posłużenie  się  powyższym,  nieprecyzyjnym 

sformułowaniem  jest  istotne  w  kontekście  treści  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów  z 

dnia 11 lipca 2016 r. 

Argumentowano  następnie,  że  działanie  Zamawiającego  polegające  na  odrzuceniu 

oferty  Innergo  było  nieprawidłowe.  Zamawiający  przed  odrzuceniem  oferty  Wykonawcy 

zobowiązany  był  bowiem  do  wezwania  Odwołującego  do  uzupełnienia  dokumentów 

potwierdzających  spełnianie  wymaganych  parametrów,  w  zakresie,  w  jakim  w  jego  ocenie 

dokumentacja  załączona  do  oferty  nie  była  wystarczająca.  Wezwanie,  które  Zamawiający 

skierował  do  Innergo  w  dniu  11  lipca  2016  r.  nie  pozwala  na  uznanie,  iż  Zamawiający 

wyczerpał procedurę wezwania do uzupełnienia dokumentów na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp 

w  odniesieniu  do  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  tych  wymagań,  które  zostały 

wymienione w uzasadnieniu odrzucenia oferty Innergo. 

Odwołujący podniósł, iż w wezwaniu z dnia 11 lipca 2016 r. Zamawiający nie wskazał 

Odwołującemu,  iż  uznaje  za  niepotwierdzone  spełnienie  wymagań  SIWZ  zawartych  w  ww. 

punktach Załącznika A do SIWZ. Wezwanie, po ogólnej formule wskazującej na konieczność 

wyjaśnienia  treści  oferty  oraz  uzupełnienia  dokumentów  w  trybie  art.  26  ust.  3  Pzp, 

podzielone  zostało  na  trzy  punkty.  W  pkt  „1.”  Zamawiający  wskazał  postanowienia  SIWZ 

dotyczące  przedstawienia  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  wymagań  SIWZ,  a 

następnie  w  podpunktach  1),  2),  3),  4)  i  5),  wyszczególnił  punkty  SIWZ,  co  do  których 

stwierdzał,  że  „nie  mają  potwierdzenia  w  dostarczonej  dokumentacji  i  wymagają  wyjaśnień 

oraz uzupełnienia”. Wskazane w wezwaniu w pkt „1.” punkty SIWZ to: 17.1.8, 17.1.9, 18.1.8., 

18.1.9,  17.5.1.1.,  17.5.2,  17.1.28,  17.6.3.  Kolejne  punkty  „2.”  i  „3.”  wezwania  wskazują  na 

konieczność złożenia przez Innergo wyjaśnień. 

Jedynie zatem w zakresie wymagań wyszczególnionych w pkt „1.” wezwania, doszło 

do  prawidłowego  wyczerpania  procedury  wezwania  Odwołującego  do  uzupełnienia 

brakujących  dokumentów  na  potwierdzenie  spełniania  wymagań  SIWZ.  W  tym  zakresie, 

Odwołujący  prawidłowo  uzupełnił  wymagane  dokumenty  i  Zamawiający  uznał  te  ww. 

wymagania,  których  dotyczyło  wezwanie,  za  potwierdzone  (za  wyjątkiem  wymagania 

17.1.28, co do którego w dalszej części odwołania, Innergo zarzuca Zamawiającemu błędną 

ocenę oferty Wykonawcy). 

Odwołujący podniósł, iż wezwanie kierowane w trybie art. 26 ust. 3 Pzp powinno być 

jednoznaczne  i  precyzyjnie  wskazywać  Wykonawcy,  jakie  braki  oferty  dostrzega 

Zamawiający  i  na  czym  one  polegają.  Zamawiający  w  przedmiotowej  sprawie  opisał,  na 

czym polegają braki oferty, natomiast nie wskazał innych, poza ww. wymienionymi wymagań 

SIWZ,  których  spełnienia  w  jego  ocenie  Odwołujący  nie  potwierdził.  W  szczególności,  w 

wezwaniu nie wskazano tych wymagań, które zostały następnie wymienione w uzasadnieniu 

odrzucenia  oferty.  Dopiero  uzasadnienie  odrzucenia  oferty  Innergo  ujawniło  oczekiwania 

Zamawiającego, które nie zostały wyrażone w wezwaniu do uzupełnienia dokumentów z 11 

lipca  2016  r.  Nie  jest  wystarczające  przykładowe  czy  opisowe  określenie  przez 

Zamawiającego,  jakie  nieprawidłowości  dostrzega  w  ofercie Wykonawcy,  gdyż Wykonawca 

nie  ma  obowiązku  domyślać  się,  jakiego  zakresu  dotyczy  wezwanie  do  uzupełnienia 

dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 Pzp. 

Odwołujacy  podniósł  ponadto,  że  skoro  dokonując  odrzucenia  oferty,  Zamawiający 

był  w  stanie  dokładnie  wymienić  punkty  SIWZ,  co  do  których  oczekiwał  potwierdzenia 

spełniania wymagań, powinien był je jednoznacznie wskazać w kierowanym do Wykonawcy 

wezwaniu. 

Podkreślono  następnie,  że  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów,  Zamawiający  

w dniu 11 lipca 2016 r. skierował do każdego z trzech wykonawców, przy czym zarówno w 

wezwaniu  do  ZSK,  jak  i  wezwaniu  do  Qumak  S.A.,  Zamawiający  przy  zastosowaniu  takiej 

samej  części  ogólnej  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów  i  tych  samych  sformułowań, 

wskazał  wyraźnie  kilkadziesiąt  punktów  SIWZ,  co  do  których  wymaga  uzupełnienia 

dokumentów potwierdzających spełnianie wymagań. 

Odwołujący  stwierdził,  iż  działanie  Zamawiającego  stanowi  rażący  przykład 

nierównego  traktowania  wykonawców  znajdujących  się  w  takiej samej  sytuacji  i  naruszenia 

zasad uczciwej konkurencji. Gdyby bowiem wzywając Innergo do uzupełnienia dokumentów, 

Zamawiający  wyraźnie  wskazał,  iż  wymaga  przedstawienia  dokumentów  na  potwierdzenie 

spełniania  nie  tylko  tych  wymagań,  które  wyraźnie  wskazał  w  treści  wezwania,  ale  również  

w pozostałym zakresie, tj. w odniesieniu do punktów Załącznika A do SIWZ, które wymienił  

w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty,  Odwołujący  prawidłowo  dokonałby  uzupełnienia 

dokumentów  również  dla  pozostałych  punktów,  tak  jak  zrobił  to  prawidłowo  dla  wymagań 

wymienionych w punkcie nr 1 wezwania z 11 lipca 2016 r. 

Odwołujący  wskazał  również,  że  zgodnie  z  wyrażonym  w  orzecznictwie  poglądem: 

„Instytucja  odrzucenia  oferty  winna  być  stosowana  po  wyczerpaniu  przez  zamawiającego 

wszystkich  prawnie  dopuszczalnych  instytucji  mających  na  celu  sanowanie  oferty  złożonej 

przez  wykonawcę.  Każdorazowo  nadużycie  instytucji  odrzucenia  oferty  wykonawcy  

z  postępowania  przesądza  o  nierównym  traktowaniu  wykonawców  w  postępowanie,  gdyż 

pozbawiona  podstaw  faktycznych  i  prawnych  czynność  Zamawiającego  w  odniesieniu  do 

któregokolwiek  z  wykonawców  różnicuje  ich  sytuację  w  postępowaniu  w  sposób  nie 

znajdujący oparcia w przepisach ustawy Prawo zamówień publicznych.” (wyrok KIO z dnia 5 

kwietnia 2012 r. KIO 584/12) 

Wobec powyższego Odwołujący stwiedził, że Zamawiający naruszył przepisy ustawy  

i  nieprawidłowo  dokonał  odrzucenia  oferty  Innergo  ze  względu  na  niepotwierdzenie 

wymagań określonych w ww. punktach SIWZ, gdyż w pierwszej kolejności, powinien był (tak 

jak  dokonał  tego  w  przypadku  pozostałych  dwóch  oferentów)  wezwać  Odwołującego  do 

uzupełnienia dokumentów w odniesieniu do punktów Załącznika A do SIWZ wymienionych w 

podstawie  odrzucenia.  Biorąc  bowiem  pod  uwagę,  że  wezwanie  nie  wyrażało  wprost  i 

jednoznacznie żądania Zamawiającego, należy stwierdzić, że wezwanie z dnia 11 lipca 2016 

r. nie dotyczyło tych wymagań, które stanowiły podstawę odrzucenia oferty Innergo, a zatem 

-  Odwołujący  nie  był  wzywany  do  uzupełnienia  dokumentów  w  tym  zakresie.  Odwołujący 

wniósł  zatem  o  nakazanie  Zamawiającemu  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów  w  ww. 

zakresie. 

Wskazano  następnie,  że  Zamawiający  zarzuca  również  Odwołującemu  niezgodność 

oferowanego  rozwiązania  z  wymaganiami  zawartymi  w  pkt  16.1.27,  17.1.28  i  18.1.29 

Załącznika  A  do  SIWZ.  Wymagania  te  są  jednakowej  treści  (odnoszą  się  do  tego  samego 

systemu  operacyjnego  zaoferowanego  przez  Innergo)  w  odniesieniu  do  trzech  różnych 

typów  urządzeń  (przełączniki  P1,  P2  i  P3).  Odwołujący  wskazał  tym  samym,  że  zarówno 

uzasadnienie odrzucenia, jak i poniższa argumentacja dotyczy każdego z nich. 

Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający  nieprawidłowo  stwierdza,  iż  oferowane 

urządzenia  wraz  z  systemem  operacyjnym  nie  spełniają  wymagań  SIWZ  i  nie  realizują 

oczekiwanej  funkcjonalności,  tj.:  „Obsługa  Wirtualnych  Routerów  -  możliwość  uruchomienia 

oddzielnych procesów protokołu dynamicznego routingu z oddzielnymi tablicami. Możliwość 

użycia tych samych podsieci w różnych wirtualnych routerach”. 

Wskazano,  że  wykonawca  zapewnił  rozwiązanie,  które  nie  tylko  spełnia  wymagania 

opisane  w  SIWZ,  ale  oferuje  również  dodatkowe  możliwości.  Zaprezentowana  przez 

Zamawiającego  argumentacja  jest  nieprawidłowa  pod  względem  technicznym  i  nie  odnosi 

się  do  faktycznych  właściwości  i  funkcjonalności  oferowanego  rozwiązania.  Ponadto,  

w  uzasadnieniu  odrzucenia  Zamawiający  dokonuje  doprecyzowania  i  rozwinięcia  swoich 

wymagań,  w  sposób,  który  nie  został  w  żaden  sposób  ujawniony  w  dokumentacji 

przetargowej. 

Odwołujący  podniósł,  iż  w  SIWZ, która  po  upływie  terminu  składania  ofert  nie  może 

ulec  zmianie  i  jest  wiążąca  w  określonej  postaci  zarówno  dla  wykonawców,  jak  

i  Zamawiającego,  zawarto  wyłącznie  wymaganie  zapewnienia  określonej  funkcjonalności: 

możliwość  uruchomienia  oddzielnych  procesów  protokołu  dynamicznego  routingu  z 

oddzielnymi  tablicami.  Możliwość  użycia  tych  samych  podsieci  w  różnych  wirtualnych 

routerach.  Zamawiający  nie  zdeterminował  sposobu,  w  jaki  funkcjonalność  ma  być 

realizowana,  ani  nie  dookreślał  dalszych  wymagań,  co  do  jej  wykorzystania  czy 

szczególnych  właściwości.  Jeżeli  Zamawiający  posiadał  dodatkowe  szczegółowe 

wymagania,  co  do  ww.  funkcjonalności,  czy  też  oczekiwał  zapewnienia  szczególnych 

potrzeb,  zobowiązany  był  je  wyraźnie  określić  w  SIWZ  -  dokonywanie  oceny  oferty 

Odwołującego  w  odniesieniu  do  wymagań,  które  nie  zostały  jednoznacznie  wyrażone  w 

treści  SIWZ,  jest  niedopuszczalne  i  nie  może  rodzić  wobec  Odwołującego  negatywnych 

konsekwencji.  Zamawiający,  zobowiązany  do  określenia  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

precyzyjny  i  kompletny,  jak  najpełniej  wyrażający  jego  wymagania,  nie  może  oczekiwać  od 

Wykonawców, że będą stosować się do tych ograniczeń czy wytycznych, który nie zawarł w 

SIWZ. 

Argumentowano, że dotyczy to w szczególności sposobu zapewnienia przedmiotowej 

funkcjonalności,  którą  Odwołujący  realizuje  z  wykorzystaniem  MPLS. W  SIWZ  nie  znalazło 

się  zastrzeżenie,  iż  Zamawiający  nie  dopuszcza  zastosowania  takiego  rozwiązania  i 

uruchomienia  tej  funkcji  poprzez  MPLS.  Wręcz  przeciwnie,  Zamawiający  wymaga  obsługi 

MPLS  na  głównych  przełącznikach  (P1)  oraz  punktuje  obsługę  tego  protokołu  dla 

przełączników  P2  i  P3.  Dawało  to  podstawy  do  przyjęcia,  że  Zamawiający  zakładał 

możliwość  otrzymania  urządzeń  z  tym,  bardzo  uniwersalnym,  mechanizmem.  Logicznym  i 

uzasadnionym  technicznie  było  zatem  wykorzystanie  tego  mechanizmu  do  zapewnienia 

funkcji wirtualnych routerów. 

Odwołujący podniósł przy tym, że w opisie wymaganej funkcjonalności, brak również 

wskazania, że Zamawiający wymaga separacji sieci w określonym obszarze i nie przedstawił 

planowanego  wykorzystania  tej  funkcji.  Stąd  też,  nie  sposób  wymagać,  aby  Wykonawcy 

uwzględnili te wytyczne w oferowanym rozwiązaniu. 

Podniesiono  następnie,  że  argumentacja  przedstawiona  w  uzasadnieniu  odrzucenia 

ujawnia,  iż  Zamawiający  nie  posiada  pełnej  wiedzy,  co  do  funkcjonowania  MPLS,  

w  szczególności  -  usługi  L3VPN.  L3VPN  pozwala  na  realizację  wymaganych  wirtualnych 

routerów  w  dużo  większych  sieciach,  nie  eliminując  możliwości  uruchomienia  tej 

funkcjonalności dla mniejszych jednostek. W małych sieciach natomiast, funkcja wirtualnych 

routerów ma bardzo wąskie zastosowanie. 

Odwołujący  stwierdził,  iż  to,  że  oferowane  rozwiązanie  przedstawia  również  inne 

możliwości i szersze zastosowanie niż to, które jak się okazało, przewiduje Zamawiający, nie 

może być interpretowane jako niezgodność oferty z treścią SIWZ. Zwłaszcza w sytuacji, gdy 

wymagana  funkcjonalność  została  zapewniona,  a  Zamawiający  nie  ujawnił  w  treści  SIWZ 

wszystkich  oczekiwań,  które  posiada  wobec  oferowanego  rozwiązania.  W  istocie,  

w uzasadnieniu odrzucenia, Zamawiający tworzy zupełnie nową treść wymagań i dopiero na 

tym etapie dokonuje ich doprecyzowania. 

Podkreślono  następnie,  że  po  zapoznaniu  się  z  nowym,  rozszerzonym  opisem 

funkcjonalności, Odwołujący stwierdza że de facto prosta funkcja, którą Zamawiający opisuje 

po  raz  pierwszy  dopiero  w  uzasadnieniu  odrzucenia,  jest  w  istocie  dostępna  na 

zaoferowanych  urządzeniach.  Funkcja  ta  nazywa  się  Multi-VPN-Instance  CE  i  wprost 

realizuje  dodatkowe  wymagania  Zamawiającego,  bez  potrzeby  uruchamiania  MPLS 

(potwierdzenie zaoferowania tej funkcji znajduje się w dokumentacji przywołanej w ofercie - 

Dokumenty  R115x-HPE  FlexFabric  12900E  &  12900  MPLS  Configuration  Guide  i  R11xx-

HPE FlexNetwork 5510 HI MPLS Configuration Guide). 

Wskazano,  iż  ogólnikowość  zarówno  postanowienia  SIWZ  w  pkt  16.1.27,  17.1.28  

i  18.1.29,  jak  i  wezwania  z  dnia  11  lipca  2016  r.,  w  którym  Zamawiający  wzywa  jedynie  w 

sposób  ogólny  do  przedstawienia  bardziej  szczegółowego  opisu  oferowanego  w  tym 

zakresie  rozwiązania,  spowodowała,  że  Odwołujący  uznał  za  zasadne  zaprezentowanie 

rozwiązania  pozwalającego  na  możliwie  najszerszą  realizację  wymaganej  funkcjonalności. 

Funkcja  L3VPN  realizowana  przez  MPLS  jest  funkcją  dającą  większe  możliwości  i  mającą 

szersze  spektrum  zastosowań.  Dlatego  też,  nie  mając  wiedzy  o  tym,  że  wymagania 

Zamawiającego  są  bardziej  szczególne  i  odmienne  niż  wynika  to  wprost  z  postanowień 

SIWZ, w odpowiedzi na wezwanie z dnia 11 lipca 2016 r., Innergo nie wskazało funkcji Multi-

VPN-instance CE, mimo jej dostępności dla Zamawiającego w oferowanym rozwiązaniu. 

Odwołujący  podniósł,  iż  jak  wskazuje  się  w  orzecznictwie:  „Zamawiający  związany 

jest  postanowieniami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  w  takim  samym  stopniu, 

jak  i  wykonawcy.  Stanowi  on  bowiem  instrukcję  dla  wykonawców,  w  jaki  sposób  mają 

sporządzić poprawną ofertę, przy czym jeśli wykonawcy postąpią  zgodnie  z tą instrukcją to 

zamawiający nie może wykluczyć wykonawcy ani odrzucić jego oferty. Zaś skutkami swojego 

przeoczenia  w  dokonaniu  prawidłowego  opisu  sposobu  realizacji  zamówienia  zamawiający 

nie  może  obarczać  wykonawców.  Zamawiający  może  dokonać  odrzucenia  oferty  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.U.  z  2010  r.  Nr  113,  poz.  759  ze  zm.)  jedynie  w  sytuacji  ustalenia  w 

sposób nie budzący wątpliwości, że oferta wykonawcy nie zapewni realizacji zamierzonego i 

opisanego w SIWZ celu, a oferowane świadczenie nie odpowiada wyrażonym w treści  SIWZ 

wymaganiom.” (wyrok KIO z dnia 1 czerwca 2012 r. KIO 1027/12). 

Wskazano również, że możliwość przyjęcia równych interpretacji wymagań SIWZ, ze 

względu  na  nich  jednoznaczność  czy  bardzo  ogólny  charakter,  nie  może  wywierać 

negatywnych  skutków  dla  Wykonawcy,  zaś  wszelkie  wątpliwości  należy  rozstrzygać  na 

korzyść wykonawcy. Tak m.in. wyrok Krajowej izby Odwoławczej z dnia 16 kwietnia 2012 r., 

sygn. KIO 643/12 „Badanie i ocenę ofert powinien zamawiający prowadzić z uwzględnieniem 

zasady, iż wszelkiego rodzaju niedopowiedzenia, niejasności, niedoprecyzowania, zawarte w 

postanowieniach  siwz,  należy  interpretować  na  korzyść  wykonawców  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia.  To  zamawiającego  obciąża  obowiązek  takiego  przygotowania 

postępowania,  aby  postanowienia  siwz  były  jednoznaczne  i  nie  budziły  wątpliwości  w  toku 

prowadzonej procedury”. 

Odwołujący stwierdził, iż pomijając nawet fakt, że obowiązkiem Zamawiającego byto 

precyzyjne  i  pełne  opisanie  jego  faktycznych  wymagań,  to  Zamawiający  nie  umożliwił 

Wykonawcy, w drodze wyjaśnień wystosowanych w trybie art. 87 ust. 1 lub art. 26 ust. 4 Pzp 

odnieść  się  do  szczegółowych  oczekiwań  Zamawiającego.  Zaznaczono  jednocześnie,  że 

wezwanie  do  wyjaśnień,  nie  ma  charakteru  jednokrotnego.  W  związku  z  powyższym, 

czynność  odrzucenia  oferty  Odwołującego  ze  względu  na  jej  niezgodność  z  treścią  SIWZ 

należy uznać za nieuprawnioną. 

W  zakresie  oceny  punktowej  oferty  Innergo  w  kryterium  “parametry  techniczne”, 

Odwołujący podnióśł, że: 

Zamawiający wskazał w uzasadnieniu odrzucenia, iż nie byłoby zasadne przyznanie 

Innergo  punktów  w  zakresie  pod  kryteriów  oceny  ofert  (w  ramach  kryterium  „parametry 

techniczne  urządzeń”)  opisanych  w  pkt  13)  ppkt  6.3  SIWZ  oraz  pkt  13)  ppkt  6.8.1  SIWZ. 

Parametry  te  należało  potwierdzić  odpowiednio  w  poz.  3  i  8a  tabeli  parametrów 

technicznych,  zaś  przyznawana  za  nie  ocena  punktowa  wynosiła  odpowiednio  0,8  i  0,5  pkt 

przez każdego z członków komisji. 

Jeśli  chodzi  o  pierwszy  z  parametrów:  zaoferowanie  urządzeń  z  obsługą  parametru 

ringowego  zgodnego  ze  standardem  RFC  3619,  tj.  EAPS,  Odwołujący  podniósł,  że 

argumentacja Zamawiającego jest nieprawidłowa. Zaoferowane przez Innergo rozwiązanie - 

RRPP  zapewnia  zgodność  parametru  ringowego  z  wytycznymi  protokołu  RFC  3619,  zaś 

Zamawiający  nie  wykazał,  że  wskazane  przez  niego  różnice  mają  znaczenie  dla 

stwierdzenia  niezgodności  obu  protokołów,  co  do  oferowanych  funkcji,  a  w  szczególności  - 

uniemożliwiają  współpracę  urządzeń,  z  których  jedno  posługuje  się  protokołem  RFC  3619, 

zaś drugie - RRPP. 

Argumentowano,  iż  Zamawiający  błędnie  określa  specyfikę  i  charakter  dokumentu 

RFC 3619, co prowadzi m.in. do pominięcia faktu, iż to, że dokument ten zawiera wyłącznie 

ogólne wytyczne i nie jest tak szczegółowy jak dokumenty „o randze” standardu (dokumenty 

opisujące  standardy,  np.  IEEE  mają  po  kilkaset  stron  i  opisują  dziesiątki  parametrów.  RFC 

takim  dokumentem  nie  jest,  jego  objętość  to  zaledwie  7  stron  i  nie  definiuje  wszystkich 

parametrów),  umożliwia  obsługę  zgodnych  z  nim  protokołów  ringowych  przy  wykorzystaniu 

różnych  rozwiązań.  Argumentacja  Zamawiające  wskazuje  na  brak  pełnej  znajomości 

przedmiotu  sprawy,  zaś  usunięcie  wynikających  stąd  wątpliwości,  mogłoby  nastąpić 

chociażby  poprzez  rzetelne,  ponowne  wezwanie  Odwołującego  do  udzielenia  niezbędnych 

wyjaśnień. 

Odwołujący  stwierdził,  że  protokół  RRPP,  którym  posługują  się  zaoferowane  przez 

Odwołującego  urządzenia,  zapewnia  realizację  tych  samych  funkcji.  Co  więcej,  wbrew 

bezpodstawnym  twierdzeniom  Zamawiającego,  przeprowadzone  testy  potwierdzają,  że  jak 

najbardziej  możliwa  jest  współpraca  w  ogólnie  dowolnej  konfiguracji  sieciowej  dwóch 

urządzeń, z których jedno posługuje się protokołem RRPP a drugie - RFC 3619. 

Wykazywane  przez  Zamawiającego  różnice  w  zakresie  zużycia  VLAN-ów  i  budowy 

nagłówków, nie mają tutaj żadnego znaczenia dla faktycznej pracy urządzenia i zapewnienia 

realizacji  potrzeb  Zamawiającego.  Dodatkowy  VLAN  ID  używany  przy  posługiwaniu  się 

protokołem  RRPP,  nie  stanowi  problemu,  ponieważ  ilość  dostępnych  VLAN  ID  w  sieci  jest 

równa  4096,  mówimy  więc  o  zabraniu  0,25  promila  zasobów  w  zamian  za  możliwość 

realizacji  bardziej  zaawansowanych  funkcji.  Zamawiający  nie  zdefiniował  w  SIWZ  ilości 

VLAN które może poświęcić na VLAN'y kontrolne i nie postawił wymagania jednego VLAN'u 

kontrolnego. Ponownie, jeśli Zamawiający posiadał specyficzne potrzeby lub oczekiwał ściśle 

określonego  rezultatu,  powinien  wskazać  je  w  treści  SIWZ,  tak  aby  Wykonawcy  mogli 

dostosować oferowane rozwiązanie do tych szczególnych wymagań. 

Ponadto,  jak  wykazano  w  wyjaśnieniach  z  15  lipca  2016  r.  identyczna  jest  struktura 

ramek,  natomiast  różnice  wypunktowane  przez  Zamawiającego  w  zawartości  linijek  nie 

uniemożliwiają  współpracy  urządzeń  posługujących  się  różnymi  protokołami.  Krótka 

rozprawa  zawarta  w  RFC  3619  wspomina,  między  innymi,  o  pożądanym  formacie  ramki, 

który to format musi zostać zmieniony, jeżeli chcemy protokół rozbudować o kolejne funkcje. 

Zgodnie  z  tym,  protokoły  realizujące  te  funkcje  i  poruszające  się  w  ramach  terminologii 

zawartej  w  protokole  RFC  3619  są  z  nim  zgodne.  Takim  właśnie  protokołem  jest  RRPP 

dostępny na oferowanych urządzeniach. 

Podniesiono  także,  że  Zamawiający  błędnie  wskazuje  również,  iż  protokół  RRPP 

jedynie  „podąża”,  czy  „naśladuje”  protokół  RFC3619  -  czasownik  „follows”  w  j.  angielskim,  

w  odniesieniu  do  norm  itp.  oznacza  bowiem  „jest  zgodny”,  „stosuje  się  do”.  Tłumaczenie 

przyjęte przez Zamawiającego jest stosowane bardziej w odniesieniu do osób, w kontekście 

wykonywanych przez nie czynności. 

Zupełnie 

niezasadne 

jest 

również 

podważanie 

przez 

Zamawiającego 

przedstawionego przez Odwołującego dokumentu - wniosku patentowego, w oparciu o fakt, 

ż

e  został on złożony przez producenta Huawei a nie - HPE. RRPP jest protokołem który w  

ramach  rodziny  systemów  operacyjnych  Comware  jest  jednolity.  Z  tego  systemu 

operacyjnego  korzystają  HPE  (dawne  HP),  Huawei  oraz  firma  H3C,  przy  czym  urządzenia 

każdego z tych producentów obsługują ten sam protokół RRPP. 

Poza tym, RFC3619 nie jest tożsame, jak twierdzi Zamawiający, z EAPS. RFC 3619 

jest  notatką  o  nazwie  Extreme  Networks'  Ethernet  Automatic  Protection  Switching  (EAPS) 

Version 1. Jest to dokument sporządzony przez osobę pracująca w Extreme Networks, ale te 

dokumenty  nie  są  ze  sobą  powiązane  w  sposób,  który  sugeruje  Zamawiający.  RFC  to 

notatka  opisująca  koncepcję  budowy  protokołu  ringowego,  bazując  na  doświadczeniach 

zebranych  podczas  tworzenia  protokołu  EAPS,  dostępnego  wyłącznie  na  urządzeniach 

Extreme  Networks.  Nie  jest  opisem  standardu  EAPS,  ponieważ  taki  standard  nie  istnieje  - 

nie można więc mówić o tożsamości. 

Odwołujący stwierdził tym samym, że Zamawiający nie ma podstaw, aby podważać, 

iż zaoferowane urządzenia posiadają wymagany parametr i umożliwiają obsługę parametrów 

ringowych zgodnych ze standardem RFC 3619, nawet jeśli posługują się innym protokołem, 

tj.  RRPP.  Tym  samym,  Innergo  powinno  otrzymać  punkty  w  ramach  tego  podkryterium. 

Argumentacja  przedstawiana  przez  Zamawiającego  sprawia  wrażenie,  iż  jest  budowana 

wyłącznie w celu uzasadnienia odmowy przyznania punktów w tym podkryterium i skupia się 

na  wykazywaniu  różnic,  które  nie  mają  znaczenia  dla  istoty  postawionego  wymagania,  tj. 

realizacji przez urządzenie określonych funkcji. 

W  zakresie  możliwości  edycji  skryptów  bezpośrednio  na  urządzeniu,  Odwołujący 

podniósł,  że  podstawa  nieuznania  spełniania  przez  oferowane  urządzenia  tego  parametru 

wynika  z  nadinterpretacji  przez  Zamawiającego  postanowień  SIWZ.  Z  opisu  poz.  8a  tabeli, 

nie  wynika,  że  umożliwienie  edycji  skryptów  bezpośrednio  na  urządzeniu  ma  dotyczyć 

również języka skryptowego, jakim jest TCL (nie jest to więc skrypt, przez który rozumie się 

mniej  złożone  niż  język  skryptowy  proste  programy  komputerowe,  ciągi  poleceń  lub 

instrukcji). Wymagania tego nie uwzględniono w opisie tego parametru. 

Odwołujący  wskazał,  że  oferowane  urządzenia,  co  wykazał  Odwołujący  opisując  

w  odpowiedzi  z  dnia  15  lipca  2016  r.  wykorzystywaną  metodę  edycji  skryptów  CLI, 

umożliwiają  edycję  skryptów  bezpośrednio  na  urządzeniu,  a  zatem  -  spełniają  wskazany 

parametr.  Fakt,  iż  urządzenie  oferuje również,  pomimo  braku takiego  wymagania  ze  strony 

Zamawiającego, wykorzystywanie plików z komendami TCL, które jednak obsługiwane są w 

inny  sposób,  nie  wpływa  na  spełnienie  przez  Odwołującego  parametru  w  zakresie  innych 

skryptów.  Zamawiający  nie  określił  w  SIWZ,  że  wymaga  możliwości  edycji  określonego 

rodzaju  czy  też  „wszystkich”  skryptów.  Natomiast,  ponieważ  oferowane  przez  Innergo 

urządzenia  spełniają  parametr  taki,  jaki  został  wskazany  w  poz.  8a  tabeli  parametrów 

technicznych, zasadne jest przyznanie Odwołującemu punktów w tym podkryterium.  

W zakresie niezgodności oferty ZSK z wymaganiami SIWZ, Odwołujący podniósł, że: 

W  Załączniku  A  do  SIWZ,  w  zakresie  wymagań  dla  przełączników  P4  i  P5, 

Zamawiający  wskazał:  19.2.3. Obsługa IGMP  v2/v3  snooping;  20.2.2. Obsługa IGMP  v2/v3 

snooping. 

Z dokumentów załączonych do oferty ZSK, z tabeli na stronie 149 oferty, wynika, że 

zaoferowany przez ZSK przełącznik X430 nie obsługuje funkcjonalności „IGMP v3 Snooping 

with  Configurable  Router  Registration  Forwarding”,  co  oznacza  nie  spełnienie  przez 

oferowane rozwiązanie ww. wymagań SIWZ. 

Z informacji zawartych na stronie 157 oferty ZSK, wynika, że oferowanego przez tego 

Wykonawcę urządzenia Extreme Networks Summit X430 (przełącznik P4 i P5) oraz Extreme 

Networks  BlackDiamond  X8  (przełącznik  P1)  obsługują  system  operacyjny  ExtremeXOS  

w  wersji  maksymalnie  16.X,  nie  wspierając  systemu  w  wersji  21.X.  W  odpowiedzi  na 

wezwanie Zamawiającego z dnia 11 lipca 2016 r. do uzupełnienia dokumentów i udzielenia 

wyjaśnień,  w  odniesieniu  do  szeregu  wymagań,  ZSK  przywołało  dokumenty  odnoszące  się 

do  systemu  Extreme  XOS  w  wersji  21.1,  co  w  odniesieniu  do  ww.  przełączników,  nie 

potwierdza  spełnienia  wymagań  Zamawiającego.  Dotyczy  to  wymagań:  16.1.15,  16.1.23-

20.3.17,  20.6.2,  w  zakresie  których  Wykonawca  ten  był  już  wzywany  do  uzupełnienia 

dokumentów. Ponowne wezwanie w trybie art. 26 ust. 3 Pzp nie jest więc możliwe, a zatem 

Zamawiający zobowiązany był do odrzucenia oferty ZSK. 

W  zakresie  niezasadnego  przyznania  ZSK  punktów  w  kryterium  “parametry 

techniczne urządzeń”, Odwołujący podniósł, że: 

W  pozycji  8b  tabeli  określono  następujący  parametr:  „Możliwość  zliczania  pakietów 

lub  bajtów  trafiających  do  konkretnej  ACL  i  w  przypadku  przekroczenia  skonfigurowanych 

wartości  podejmowania  akcji  np.  blokowanie  ruchu,  przekierowanie  do  kolejki  o  niższym 

priorytecie,  wystanie  trapu  SNMP,  wystanie  informacji  do  serwera  Syslog  tub  wykonanie 

komend CLI. - możliwość rozszerzenia przez licencję oprogramowania."  

Punkt  8b  nie  jest  spełniany  przez  urządzenie  Extreme  Networks  Summit  X430  oraz 

przez  urządzenie  Extreme  Networks  Summit  X460-G2  połączone  w  stos.  Dowodzi  tego 

dokument  na  stronie  nr  149  oferty,  gdzie  znajduje  się  lista  urządzeń  obsługujących 

mechanizm  CLEAR-Flow,  który  jest  wymagany  do  realizacji  wymaganej  funkcji  przez 

urządzenia  Extreme.  Wyraźnie  zaznaczono  tam,  że  nie  ma  możliwości  uruchomienia  tej 

funkcji  na  urządzeniu  X430  (oferowane  jako  przełączniki  P4  oraz  P5)  oraz  że  nie  jest  ona 

wspierana  dla  urządzenia  Extreme  Networks  Summit  X460-G2  (przełączniki  P2  i  P3),  w 

sytuacji  kiedy  pracuje  ono  w  stosie. W  przypadku  oferty  złożonej  przez  ZSK  (za  wyjątkiem 

jednego węzła), wszystkie przełączniki P2 i P3 pracują w stosie. 

Punktacja ZSK powinna zostać zatem obniżona o 0,5 punktów (od każdego członka 

komisji), tj. ZSK powinno otrzymać 0 pkt w tym pod kryterium. 

W  pozycji  8c  tabeli  określono  następujący  parametr:  „Obsługa  IEEE  AVB  (Audio 

Video  Bridging)  standardów  (IEEE  802,1ak,  802,1as,  802,  Qat,  802.  Qav),  -  możliwość 

rozszerzenia przez licencję oprogramowania”. 

Na  stronie  144  oferty  ZSK  znajduje  się  tabela  z  funkcjonalnościami  systemu 

operacyjnego  ExtremeXOS,  z  której  wynika,  że  protokół  IEEE  802.1  Audio  Video  Bridging 

(AVB)  nie  jest  wspierany  przez  urządzanie  Extreme  Networks  BlackDiamond  X8,  które 

zostało zaoferowane jako przełącznik P1. 

Zgodnie  z  wymogiem  SIWZ,  aby  można  było  przyznać  punkty  za  dodatkową 

funkcjonalność  związaną  z  AVB  (punkt  8c),  musi  być  ona  wspierana  na  wszystkich 

urządzeniach, tj. P1, P2, P3, P4, P5. W związku z powyższym, niezasadnie przyznano w tym 

podkryterium 0,4 punktów - ZSK powinno otrzymać 0 punktów. 

W  pozycji  9  tabeli  określono  następujący  parametr:  „Zaoferowanie  urządzeń 

aktywnych  w  punktach  dystrybucyjnych  (tj.  poza  GPD),  które  zapewniają  tworzenie  Polityk 

Bezpieczeństwa w systemie  zarządzania i szybkiej ich propagacji na wszystkie przełączniki 

znajdujące się w sieci. Polityka powinna się składać z następujących elementów: 

przydział do sieci VLANa 

przydział ograniczenia dostępu do sieci - ACL 

przydział QpS dla poszczególnych aplikacji klienta 

przydział ogranicznika przepustowości - rate limit" 

Aby  możliwe  było  uruchomienie  Polityki  Bezpieczeństwa,  o  której  mowa  w  tym 

wymogu,  niezbędna  jest  obsługa  tzw.  ról  -  polityk  nakładanych  na  użytkownika,  które 

składają  się  z  elementów  wymienionych  w  wymogu,  tj.  VLAN,  ACL,  QoS  oraz  rate  limit. 

Mechanizm  ról  wspierany  jest  przez  system  ExtremeXOS,  ale  zgodnie  z  dokumentem 

załączonym do oferty ZSK na stronie 147, nie jest on wspierany przez przełącznik Extreme 

Networks  Summit  X430.  Tym  samym,  nie  ma  możliwości  zapewnienia  tworzenia  Polityk 

Bezpieczeństwa dla wszystkich urządzeń poza GPD. 

Parametr  jest  spełniony  jedynie  dla  urządzeń  P2  i  P3. W  związku  z  tym,  punkty  się 

nie  należą  i  punktację  oferty  należy  obniżyć  o  0,8  punktów  za  ten  parametr  (od  każdego 

członka komisji), tj. w tym podkryterium ZSK powinno uzyskać 0 punktów. 

W  zakresie  zaniechania  poprawienia  omyłki  w  ofercie  ZSK,  co  ma  wpływ  na 

przyznanie Odwołujacemu punktów w kryterium “Zużycie prądu”, Odwołujący podniósł, że: 

W ofercie ZSK na stronie 96 znajduje się tabela, w której błędnie podano:: 

• Model oferowanego urządzenia P5: Extreme Networks Summit x430- 24t 

zamiast prawidłowego: Extreme Networks Summit x430-24p 

• Ilość urządzeń: 40 

zamiast prawidłowej: 13 

• Moc zasilacza: 60 W 

zamiast prawidłowych: 425 W 

dla przełącznika Extreme Networks Summit x430-24p 

Niezależnie  od  tego,  czy  powyższą  omyłkę  zakwalifikuje  się  jako  oczywistą  omyłkę 

pisarską lub inną omyłkę polegającą na niezgodności z SIWZ (art. 87 ust. 1 pkt 1 lub 3 Pzp), 

jej  poprawienie  powinno  zostać  obligatoryjnie  dokonane  przez  Zamawiającego,  w  oparciu  

o  informacje  wynikające  z  innych  miejsc  oferty  ZSK  (str.  89  i  str.  8  oferty)  oraz  po 

ewentualnym wezwaniu wykonawcy do udzielenia wyjaśnień. 

W  związku  z  tym  zmieni  się  sumaryczna  wartość  mocy,  ponieważ  w  wierszu  dla 

przełącznika P5, wartość 2400 W należy zamienić na 13 x 425 = 5525 W. Sumaryczna moc 

dla wszystkich urządzeń wynosi zatem 127 557 W. W wyniku powyższego, zmianie ulegnie 

punktacja przyznana wykonawcom w kryterium „zużycie prądu”, obliczana ze wzoru (zgodnie 

z SIWZ). 

W  związku  z  powyższym,  punktacja  w  przedmiotowym  kryterium  zmieni  się 

następująco:  Odwołujący  powinien  uzyskać  9,12  pkt  od  jednego  członka  komisji  w  tym 

kryterium, zamiast 8,89 pkt (przy założeniu, że ważnie złożono oferty ZSK i Innergo). 

Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania. 

W uzasadnieniu zajętego stanowiska Zamawiający wskazał m.in., że: 

W niniejszym postępowaniu jedna ze złożonych ofert, tj. oferta Firmy ZSK zawierała 

urządzenia sieciowe z oprogramowaniem zarządzającym firmy Extreme Networks, pozostałe 

dwie  oferty  (Odwołującego  -  innergo  oraz  Firmy  Qumak)  oferowały  urządzenia  sieciowe  

i oprogramowanie zarządzające firmy Hewlett Paekard Enterprise (HPH). 

Oferowane  w  ofercie  firmy  ZSK  urządzenia  firmy  Extreme  Networks  były  znane 

Zamawiającemu  od  strony  praktycznej,  gdyż  były  już  zainstalowane  na  innych  obiektach 

Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dlatego dość łatwo Zamawiający zweryfikował, że oferowane 

urządzenia  w  pełni  spełniają  wymagania  SIWZ.  Zamawiający  jednak  zażądał  od  firmy  ZSK 

uzupełnienia oferty, gdyż komplet kart katalogowych oferowanych urządzeń, dołączonych do 

oferty, nie zawierał kompletu informacji o tych urządzeniach i przez to nie potwierdzał wprost 

wszystkich  punktów  Załącznika  A  do  SIWZ.  W  pismach  skierowanych  do  firmy  ZSK, 

Zamawiający  poprosił  o  uzupełnienie  dokumentacji  w  sprawie  konkretnych  zapisów  SIWZ 

oraz  poinformował  o  korekcie  oczywistej  pomyłki  rachunkowej  w  ofercie  ZSK  dotyczącej 

„Zużycia prądu". Poinformował, że dla obliczeń punktacji za ten parametr techniczny będzie 

brał  poprawioną  wartość  127557W.  Dlatego  też  zarzut  nr  6  w  piśmie  odwoławczym  firmy 

Innergo  z  dnia  19.08.2016  r.,  w  tej  sprawie  jest  niezasadny,  gdyż  firma  Innergo  blednie 

zarzuca,  że  Zamawiający  nie  dokonał  korekty  pomyłki  rachunkowej  w  ofercie  firmy  ZSK  w 

sprawie „Zużycia prądu". 

Następnie Zamawiający wskazał, że oferowane w ofertach firmy Qumak oraz Innergo 

urządzenia  firmy  HPE  były  nieznane  wcześniej  Zamawiającemu  od  strony  praktycznej  i 

dlatego  dokonał  analizy  nie  tylko  dołaczonej  do  oferty  dokumentacji,  ale  też  informacji 

znajdujących się na stronie producenta, tj. firmy HPE. Zamawiający stwierdził, że dołączona 

do  ofert  dokumentacja  w  postaci  kart  katalogowych  typu  „Data  Sheet”  i  „QuickSpec"  nie 

potwierdza  spełnienia  wszystkich  zapisów  SIWZ,  lub  wprost  ich  nie  spełnia.  Dlatego  też 

wystosował  odpowiednie  pisma  do  firm  Qumak  oraz  Innergo  w  sprawie  uzupełnienia 

dokumentacji.  Dodatkowo,  w  przypadku  oferty  firmy  Innergo  zawarł  żądania  wyjaśnień  

w  kwestii  szeregu  punktów  SIWZ  dotyczących  oferty  lub  konkretnych  funkcjonalności 

oferowanych  urządzeń.  Również  wskazał,  że  firma  Innergo  bezpodstawnie  przyznała  sobie  

w dwóch pozycjach punkty za opcjonalne parametry techniczne. 

Wskazano  ponadto,  że  Zamawiający  po  otrzymaniu  wyjaśnień  od  wszystkich  trzech 

Wykonawców rozstrzygnął postępowanie przetargowe w dniu 9 sierpnia 2016 i wybrał ofertę 

firmy  ZSK,  jako  najkorzystniejszą.  W  treści  rozstrzygnięcia  odrzucił  ofertą  firmy  Qumak  z 

powodu  niespełnienia  przez  zaoferowane  urządzenia  sieciowe  jednego  z  warunków 

wymaganych w SIWZ. Zamawiający odrzucił również ofertę Odwołującego, tj. firmy Innergo,  

z dwóch powodów: 

pierwszy  powód  był  identyczny  jak  w  przypadku  oferty  Qumak  tj.,  z  powodu  braku 

pewnej wymaganej funkcjonalności przez oferowane urządzenia. 

drugim powodem było nieuzupelnienie (mimo wezwania) dokumentacji dołączonej do 

oferty, która miała potwierdzić spełnienie wszystkich warunków SIWZ. 

Poinformowano,  że  Zamawiający  w  dniu  25.08.2016  r.  postanowił  uchylić  decyzję,  

o  rozstrzygnięciu  postępowania.  Zamawiający  przeprowadził  ponowną  analizę  złożonych 

ofert.  Zamawiający  wystosował  pisma  o  wyjaśnienia  i  uzupełnienia  złożonych  ofert  do  firm: 

Innergo i ZSK. 

W  pismach  do  firmy  ZSK  wezwał  Wykonawcę  do  wyjaśnienia  oferty  w  sprawie 

spełnienia kolejnych punktów SIWZ (o które wcześniej Zamawiający nie zadawał pytań) oraz 

w  kwestii  zakwestionowanych  przez  Innergo  pozycji  w  punktacji  opcjonalnych  parametrów 

technicznych,  jak  również  w  sprawie  różnic  pomiędzy  wersjami  16.x  i  21.x  systemu 

operacyjnego XOS instalowanego w oferowanych urządzeniach. Po otrzymaniu stosownych 

wyjaśnień,  Zamawiający  w  dniu  30.08.2016  r.  ponownie  rozstrzygnął  postępowanie 

przetargowe.  Zamawiający  wybrał  ofertę  firmy  ZSK,  jako  najkorzystniejszą  powtarzając 

decyzję  z  dnia  9.08.2016  r.  z  korektą  w  zakresie  obniżenia  o  0.4  punktacji  za  opcjonalne 

parametry techniczne w wybranej ofercie firmy ZSK. Zamawiający odrzucił oferty firm Qumak 

i  Innergo.  Podniesiono, że  Zamawiający  jest  w  pełni  przekonany,  że  oferowane  urządzenia 

przez  firmę  ZSK  w  pełni  spełniają  oczekiwania  i  zapisy  SIWZ.  Ponowna  ocena,  mimo 

obniżenia  punktacji  o  0.4  punktu  za  opcjonalne  parametry  techniczne  nie  wpłynęła  na 

ostateczny wybór oferty. 

Odnosząc się do zarzutów odwołania Zamawiający argumentował, iż: 

W  odniesieniu  do  zarzutu  dotyczącego  niezgodności  oferty  ZSK  z  wymaganiami 

SIWZ: 

Wskazano, że Zamawiający żądał „Obsługi IGMP v2/v3 snooping" dla przełączników 

typu  P4  i  P5  (odpowiednio  warunki  19.2.3  i  20.2.2  Załącznika  A  do  SIWZ).  Zaoferowane  w 

ofercie ZSK odpowiednie urządzenia posiadają tą funkcjonalność. Jest to udokumentowane 

w  wyjaśnieniach  firmy  ZSK  z  dnia  25.08.2016  r.  Firma  Innergo  w  swym  piśmie  błędnie 

utożsamia funkcjonalność „Obsługa IGMP v2/v3 snooping” z „Obsługa IGMP v2/v3 snooping 

with  Configurable  Router  Registration  Forwarding”.  Są  to  dwie  różne  funkcjonalności  - 

pierwsza pracuje w warstwie L2 modelu OSI i jest obsługiwana przez wszystkie zaoferowane 

przełączniki, zaś druga (nie wymagana przez Zamawiającego) to funkcjonalność warstwy L3 

modelu  OSI  i  nie  wszystkie  przełączniki  ją  obsługują.  W  podstawowej  karcie  katalogowej 

systemu XOS dołączonej do oferty firmy ZSK była tytko informacja o drugiej funkcjonalności 

(warstwy L3) dlatego też Zamawiający zażądał uzupełnienia dokumentacji i stwierdził, że ta 

uzupełniona  dokumentacja  potwierdza  obsługę  „IGMP  v2/v3  snooping"  przez  zaoferowane 

przełączniki  typu  P4  i  P5.  Zamawiający  przez  całe  postępowanie  miał  świadomość 

spełnienia tej funkcjonalności, a zarzut firmy Innergo jest bezzasadny. 

Argumentowano, że firma ZSK w swych wyjaśnieniach z dnia 11.07.2016 r. dołączyła 

fragmenty dokumentacji systemu XOS w wersji 21.1 na potwierdzenie spełnienia warunków 

SIWZ dla przełączników typu P1, P2, P3, P4 i P5. Firma Innergo zarzuca, że wersja systemu 

operacyjnego  obsługiwanego  przez  przełączniki  P1,  P4  i  P5  to  maksymalnie  16.x,  a  więc 

złożona  dokumentacja  nie  potwierdza  spełnienia  odpowiednich  warunków  SIWZ. 

Zamawiający  wskazał,  że  Firma  ZSK  w  piśmie  z  dnia  25.08.2016  r.  wyjaśniła  te,  sprawę. 

Dodatkowo  dołączyła  odpowiednie  oświadczenie  przedstawiciela  firmy  Extreme  Networks. 

Firma  Extreme  Networks  posługuje  się  jedną  wspólną  kartą  katalogową  opisującą 

funkcjonalności  systemu  operacyjnego  ExtremeXOS.  Karta  ta  (dołączona  do  oferty) 

informuje  o  realizacji  określonych  funkcjonalności  bez  podziału  na  wersje  systemu.  Podział 

funkcjonalności  jest  realizowany  tylko  na  podstawie  bazy  platformy  sprzętowej  (tj.  modelu 

przełącznika). W wymaganym przez Zamawiającego zakresie funkcjonalności, wersje 16.x i 

21.x  są  tożsame  i  oferują  dokładnie  taką  samą  funkcjonalność.  Wersja  21.x  wywodzi  się 

wprost  z  wersji  16.1  i  została  wprowadzona  tylko  dla  nowych  platform  sprzętowych.  W 

ramach  wsparcia  technicznego  Zamawiający  decyduje  o  zastosowaniu  konkretnej  wersji 

oprogramowania  ExtremeXOS.  Zamawiający  w  SIWZ  nie  wymagał  konkretnego  numeru 

wersji  systemu  Operacyjnego  dla  oferowanych  przełączników.  Dostarczone  przez  ZSK. 

dokumenty  potwierdzają  więc  spełnienie  odpowiednich  punktów  SIWZ.  Zamawiający  przez 

cale  postępowanie  miał  świadomość  spełnienia  tej  funkcjonalności,  a  zarzut  firmy  Innergo 

jest bezzasadny. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  nieuzasadnionego  przyznania  ofercie  ZSK  punktów  w 

kryterium “parametry techniczne urządzeń”: 

Zamawiajacy  podniósł,  że  Innergo  błędnie  twierdzi  że  w  punkcie  8b  tabeli  punktacji 

nie  można  przyznać  punktów  ofercie  ZSK  bo  nie  każde  oferowane  urządzenie  obsługuje 

protokół  Clear-Flow.  Firma  błędnie  zakłada,  że  warunck  opisany  jako  „Możliwość  zliczania 

pakietów  lub  bajtów  trafiających  do  konkretnej  ACL  i  w  przypadku  przekroczenia 

skonfigurowanych  wartości  podejmowania  akcji  np.  blokowanie  ruchu,  przekierowanie  do 

kolejki  o  niższym  priorytecie,  wysłanie  trapu  SNMP,  wysłanie  informacji  do  serwera  Syslog 

lub wykonanie komend CLI –  możliwość rozszerzenia przez licencję oprogramowania" jest 

wyłącznie  realizowany  przez  funkcjonalność  ,,Clear-Flow".  Jak  wynika  z  wyjaśnień  firmy 

ZSK,  wraz  z  uzupełnionymi  dokumentami  i  konkretnymi  przykładami  realizacji,  całą 

funkcjonalność  z  punktu  8b  można  realizować  bez  użycia  Clcar-Flow.  Clear-Flow  jest  tylko 

dodatkowym  wygodnym  dla  użytkownika  rozszerzeniem  ACL,  który  nie  był  wymagany  w 

SIWZ. Tak więc. Zamawiający miał prawo przyznać punkty ofercie ZSK w punkcie 8b i zrobił 

to zasadnie, mając potwierdzone zapewnienie jej realizacji. 

Zamawiający zgodził się z firmą Innergo, że w punkcie 8c gdzie punktuje się „Obsługa 

IEEE AVB (Audio Video Bridging) standardów (IEEE 802.1ak, 802.1as, 802.Qat. 802.Qav), - 

możliwość  rozszerzenia  przez  licencje  oprogramowania"  nie  można  przyznać  punktów 

ofercie  ZSK,  bo  oferowany  przełącznik  typu  P1  (tj.  X8)  nie  obsługuje  AVB,  dlatego  też 

dokona!  ponownej  oceny  w  tym  zakresie.  Należy  jednak  podkreślić,  że  powtórna  czynność  

Zamawiającego, mimo obniżenia punktacji o 0.4 punktu za opcjonalne parametry techniczne 

w tym zakresie, w żaden sposób nie wpłynęła na zmianę ostatecznego wyboru.  

Zamawiający  podniósł,  że  Innergo  błędnie  uważa,  że  w  punkcie  9  „Zaoferowanie 

urządzeń aktywnych w punktach dystrybucyjnych (tj. poza GPD), które zapewniają tworzenie 

Polityk  Bezpieczeństwa  w  systemie  zarządzania  i  szybkiej  ich  propagacji  na  wszystkie 

przełączniki  znajdujące  się  w  sieci  (....)"  nie  można  przyznać  ofercie  ZSK  punktów,  bo  nie 

każde  zaoferowane  urządzenie  wspiera  mechanizm  ról.  Firma  Innergo  błędnie  zakłada,  że 

„polityka bezpieczeństwa" wymaga bezwzględnie mechanizmu ról. Zgodnie z dostarczonymi 

przez firmę ZSK wyjaśnieniami i konkretnymi przykładami realizacja zapisów z punktu 9 nie 

wymaga ról w przypadku oferowanych urządzeń sieciowych i oprogramowania firmy Extreme 

Networks.  Można  tworzyć  Politykę  Bezpieczeństwa  całkowicie  bez  mechanizmu  ról. 

Przykładem  tego  jest  przykład  z  nieco  innej  dziedziny  tj.  Polityka  dostępu  do  usług 

sieciowych Uniwersytetu Jagiellońskiego kontrolowana przez centralny system LDAP. LDAP 

kontrolował  dostęp  do  takich  usług  jak  poczta  email,  WiFi,  VPN,  USOS,  i  inne  bez 

uruchomionego  mechanizmu  ról,  choć  ta  funkcjonalność  istniała  w  oprogramowaniu  LDAP 

firmy SUN. Dopiero zakup centralnego serwera dostępu do baz prawniczych LEX z gotowym 

dedykowanym  oprogramowaniem,  stworzonym  przez  firmę  zewnętrzną,  które  zostało 

napisane w oparciu o mechanizm ról wymusiło uruchomienie tego mechanizmu w LDAP-ie. 

W  docelowym  systemie  teleinformatycznym  Zamawiającego  nie  ma  przesłanek  do 

konieczności  stosowania  ról,  wymagane  jest  jedynie  zapewnienie  możliwości  tworzenia 

Polityk Bezpieczeństwa. 

Zamawiający  stwierdził,  że  rozwiązanie  zaproponowane  przez  firmę  ZSK  w  pełni 

zaspokaja oczekiwania Zamawiającego, dłalego przyznano punkty w tym zakresie. 

W  odniesieniu  do  zarzutów  dotyczących  zaniechania  poprawienia  omyłki  w  ofercie 

ZSK,  Zamawiający  wskazał,  że  zarzut  jest  bezzasadny,  gdyż  Zamawiający  zauważył  tą 

oczywistą pomyłkę i w piśmie z dnia 11 lipca 2016 r. skierowanym do ZSK poinformował, że 

dokonał  korekty,  co  do  ilości  przełączników  i  mocy  ich  zasilaczy,  i  że  do  celów  obliczeń 

punktów w kryterium “Zużycie prądu” będzie brał skorygowaną wartość 127557W. 

W odniesieniu do niezgodności oferty Odwołującego z wymaganiami SIWZ: 

Zamawiający przytoczył fragment wezwania z dnia 11 lipca 2016 r. oraz stwierdził, że 

Wykonawca  nie  zrealizował  żądania  Zamawiającego.  W  piśmie  odwoławczym  Odwołujący 

twierdzi,  że  Zamawiający  powinien  wskazać  konkretne  punkty  SlWZ  wymagające 

uzupełnienia lub potwierdzenia. Otóż Zamawiający wyraźnie wskazał (w cytacie z fragemntu 

wezwania  podanym  w  treści  odowłania)  na  załącznik  nr  12  do  oferty  firmy  Innergo.  Tam 

Odwołujący  konkretnie  wymienia  kolejne  punkty  SlWZ,  które  mają  być  niby  potwierdzone 

przez,  nieliczne  dokumenty  dołączone  do  oferty  lub  przez  inne  niedołączone,  a  znajdujące 

się w Internecie pod podanymi w ofercie skomplikowanymi linkami. Zamawiający w punkcie 

3  SlWZ  wyraźnie  zdefiniował  rodzaj  dokumentów,  uznawanych  przez  Zamawiającego  jako 

dokumenty  potwierdzające  wymagania  SlWZ  -  linki  internetowe  nie  są  za  takie  uznawane. 

Tym  samym,  w  sposób  jednoznaczny  są  zdefiniowane  punkty  SlWZ,  które  nie  mają 

potwierdzenia  w  dołączonej  dokumentacji  do  oferty  firmy  Innergo.  Odwołujący  twierdzi,  że 

Zamawiający  analogiczne  żądanie  w  stosunku  do  innych  oferentów  zrealizował  inaczej. 

Wezwanie  do  uzupełnienia  dokumentacji  musiało  przybrać  inną  formę,  gdyż  w  ofertach 

pozostałych  firm  nie  było  zbiorczych  tabel  z  punktami  SlWZ,  powiązanymi  z  konkretną 

dokumentacją  jak  w  ofercie  firmy  Innergo  -  dlatego  wezwano  do  wyjaśnienia  konkretnych 

punktów  SlWZ.  Odwołujący  nie  dokonał  uzupełnienia  wskazanej  dokumentacji,  więc 

Zamawiający  oceniając  ofertę,  musiał  wskazać  nie  potwierdzenie  spełnienia  licznej  ilości 

punktów SlWZ. Dodatkowo, Zamawiający wskazał, że tabela w załączniku 12 oferty Innergo 

wskazywała  nieprawdziwe  dane.  Otóż  w  przypadku  punktów  16.2.2  i  16.3.2  w  ofercie 

wskazywano,  że  żądane  parametry  w  tych  punktach  są  potwierdzone  w  dołączonych  do 

oferty  dokumentach  ,,QuickSpec".  Niestety,  nie  jest  to  prawdą,  gdyż  we  wskazanych 

dokumentach brak jest informacji na temat związany z punktami 16.2.2, i 16.3.2.  

W kwestii zarzutu technicznego Zamawiający wskazał na wymóg zawarty w punktach 

16.1.27,  17.1.28  i  18.1.29  oraz  podniósł,  że  wszystkie  oferowane  przez  Wykonawcę 

urządzenia typu P1, P2 lub P3 są obsługiwane przez tą samą wersję systemu operacyjnego 

tj. HPE Comware wersja 7.x. Z analizy dokumentacji dotyczącej tych urządzeń zrealizowanej 

przez  Zamawiającego,  urządzenia  te  (P1,  P2  i  P3)  wraz  z  oferowanym  obecnie  systemem 

operacyjnym  nie  spełniają  warunków  SIWZ.  Dlatego  Zamawiający  zażądał  dodatkowych 

wyjaśnień  na  przykładzie  urządzenia  typu  P2  i  warunku  17.1.28.  Odpowiedź  Wykonawcy 

była  niesatysfakcjonująca  i  wymijająca,  gdyż  wskazała  na  funkcjonalność  „VPN  Instance" 

związaną  z  L3VPN  i  protokołem  MPLS  -  dlatego  konkretnymi  argumentami  została 

odrzucona. Zamawiający wszystkie te zarzuty zawarte w piśmie o ponownym rozstrzygnięciu 

z  dnia  30.08.2016  r.  (str  9-11)  podtrzymał.  Warunki  i  wymagania  SIWZ  stanowią  o 

protokołach  routingu  dynamicznego.  Zgodnie  z  dokumentacją  firmy  HPE  dotyczącą 

oferowanych  urządzeń,  tj.  dla  HPE  12900,  7500  w  dokumentach  „HPE  Flexfabric  12900  i  

12900E  Switch  Series  Layer  3  –IP  Routing  Configuration  Guide”  i  „HPE  FlexNetwork  7500 

Switch  Series  Layer  Laycr  3  -IP  Routing  Configuration  Guide"  (strony  o  nr  2),  dla  tych 

urządzeń  protokolarni  dynamicznymi  są  wyłącznie  takie  protokoły  jak:  RIP,  OSPF,  IS-IS, 

EGP  i  BGP.  Nie  ma  tam  mowy  o  protokole  MPLS.  Warunki  SIWZ  wymagają  zapewniania 

możliwości  definiowania  wirtualnych  routerów  działających  w  obrębie  jednego  fizycznego 

urządzenia  w  oparciu  o  standardowe  protokoły  routingu  dynamicznego,  a  szczególnie  tych 

używanych  w  sieciach  Lokalnych  (LAN)  jak  np.  RIP  czy  też  OSPF.  Z  dołączonego  przez 

Wykonawcę  fragmentu  dokumentacji  technicznej,  tj.  „HPE  FlexNelwork  7500  Switeh  Scries 

MPLS Configuration Guide" wynika, że jest możliwość zdefiniowania w ramach MPLS funkcji 

tzw.  ,,VPN  instance".  Nie  jest  to  jednak  w  żadnym  przypadku  Wirtualny  Router,  jakiego 

wymaga  w  SIWZ  Zamawiający.  Funkcja  „,VPN  instance"  w  rozwiązaniu  HPE  grupuje  tylko 

szereg VPN jako osobne domeny dla potrzeb protokołu L3VPN MPLS. Samo istnienie „VPN 

instance"  absolutnie  nie  realizuje  żadnej  funkcjonalności  routowania,  a  tym  samym 

wymagania  opisane  w  SIWZ  nie  są  spełnione.  Zamawiający  wskazał  także,  iż  MPLS  jesi 

technologią,  w  której  routowanie  (trasowanie)  pakietów  typu  IP  (lub  innych)  zostało 

zastąpione przez przełączanie etykiet. Powstała ona dla potrzeb wymiany danych pomiędzy 

Providerem (dostawcą Internetu) i Klientem końcowym (tj. siecią LAN danej firmy). Normalne 

pakiety  sieciowe  są  enkapsulowane  do  pakietów  MPLS.  Istotną  częścią  technologii  MPLS 

jest  funkcjonalność  L3VPN.  Uzupełnienie  dokumentacji,  dokonane  przez  Wykonawcę  w 

odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego,  w  sprawie  przywołanych  wymagań  SIWZ  (tj. 

punktów  16.1.27  i  21.1.28  Załącznik  A  SIWZ),  w  zasadzie  przedstawia  tylko  wskazanie 

istnienia  ,,VPN  Instance",  który  ma  teoretycznie  dowodzić  że  spełnia  to  wymogi  SIWZ 

odnośnie Wirtualnych Routerów. Jednak faktycznie są tylko i wyłącznie elementem L3VPN. 

Wykonawca  w  ogóle  nie  udokumentował  faktu  istnienia  funkcjonalności  Wirtualnego 

Routera.  Funkcjonalność  L3VPN,  którą  przedstawił  Wykonawca,  realizuje  separację  sieci 

(separacją tablic routingu) na brzegu sieci, na routerach PE (Provider Edge - router dostawcy 

Internetu), a nie wewnątrz całej sieci, czy też pojedynczego urządzenia. 

Zamawiający argumentował, że w piśmie odwołującym firma Innergo błędnie twierdzi, 

ż

e  wskazana  przez  nich  funkcjonalność  (VPN  instances)  jest  niby  szersza  -  bo  do 

zastosowania  w  sieciach  rozległych,  ale  jak  sam  stwierdza  nie  ma  ona  zastosowania  w 

sieciach  lokalnych  i  nie  realizuje  zapisów  SIWZ.  Odwołujący  twierdzi  wymijająco,  że 

ponieważ Zamawiający  żądał funkcjonalność MPLS generalnie w głównym przełączniku P1 

oraz punktuje ją dla P2 i P3, więc według niego element technologii MPLS w postaci „VPN 

instances"  realizuje  zapisy  SIWZ  w  stosunku  do  Wirtualnych  Routerów.  Jak  wykazał  to 

Zamawiający nie jest to prawdą. Dodatkowo, warunek obsługi Wirtualnych Routerów jest w 

części  zapisów  generalnych  wymagań  dla  switcha  typu  P1  (punkt  16.1.27  Załącznika  A  do 

SIWZ), a nie w punktach 15-15.5.9 opisujących wymagania w stosunku do protokołu MPLS. 

Wymagania  Zamawiającego  obsługi  Wirtualnych  Routerów  (punkty  16.1.27,  17.1.28  i 

18.1.29)  nie  mówią  o  protokole  MPLS,  tylko  o  protokołach  dynamicznego  rountingu. 

Wymagania  Zamawiającego  są  dużo  szersze  niż  funkcjonalność  typu  „VPN  Instances" 

będącą  częścią  MPLS.  Wirtualny  Router  żądany  w  SIWZ  pozwala  na  zastosowanie  go  w 

znacznie  szerszym  zakresie:  od  pojedynczego  urządzenia  poprzez  małe  sieci  lokalne, 

następnie  sieci  rozlegle  i  sieci  komunikacyjne  z  zewnętrznym  Providerem  (  z  ewentualnym 

wykorzystaniem MPLS lub bez MPLS). 

Zamawiający  stwierdził  także,  że  w  piśmie  odwołującym  z  dnia  19.08.2016  roku, 

Odwołujący  próbuje  wskazać,  że  niby  istnieje  inna  funkcjonalność  (o  innej  nazwie) 

realizująca  żądaną  w  SIWZ  funkcjonalność.  Ale  jak  sam  Odwołujący  stwierdził  to  w  swym 

piśmie (w stosunku do innej sprawy w tym postępowaniu) zgodnie z art. 26 ust 3 ustawy Pzp 

Odwołujący był wzywany w tej sprawie do uzupełnienia dokumentów i wyjaśnień i nie może 

być  ponownie  wzywany,  aby  spróbował  przedstawić  inną  funkcjonalność  niby  spełniającą 

wymóg SIWZ. Pojęcie „Wirtualnych Routerów", choć Zamawiający zdefiniował je dodatkowo 

w  punktach  16.1.17,  17.1.28  i  18.1.29  Załącznika  A  SIWZ,  jest  powszechnie  znane  w 

obszarze technologii urządzeń sieciowych dla pojedynczego urządzenia, sieci lokalnych jak i 

rozległych. Wiele  czołowych  producentów  urządzeń  sieciowych  oferuje  taką  funkcjonalność 

w  swych  produktach  np.  urządzenia  firm  CISCO,  Juniper  Networks  i  inni.  Oferowane  w 

ofercie  firm  Innergo  i  Qumak  urządzenia  nie  posiadają  takiej  implementacji  Wirtualnych 

Routerów,  choć  w  ofercie  firmy  HPE  są  produkty  które  mają  to  zaimplementowane  jak  np. 

urządzenie HPH - VSR1000 Virtual Services Router. 

W  odniesieniu  do  oceny  punktowej  oferty  Odwołującego  w  kryterium  “parametry 

techniczne”: 

W  zakresie  pozycji  nr  3  opcjonalnych  parametrów  technicznych,  Zamawiający 

stwierdził,  że  zapis  był  jednoznaczny.  Nie  można  przyznać  punktów,  gdyż  oferowane 

urządzenia  nie  mają  protokołu  ringowego  RFC3619  (EAPS  v1).  Żadne  karty  katalogowe 

HPE nie wskazują na obsługę RFC3619 (EAPS v1) przez oferowane urządzenia. Dlatego też 

nie można przyznać punktów w tym zakresie. 

Zamawiający  stwierdził  ponadto,  że  Odwołujący  chce  przyznania  punktów  w  tym 

punkcie  za  posiadanie  przez  oferowane  urządzenia  innego  protokołu  (RRPP).  Do  swych 

wyjaśnień  dołączył  jednak  dokumentację  innego  producenta  tj.  firmy  HUAWEI  zamiast 

producenta  oferowanych  urządzeń  tj.  firmy  HPE  .  Tym  samym,  z  punktu  widzenia 

formalnego, nie można przyjąć wyjaśnień i przyznać opcjonalnych punktów w pozycji nr 3. 

Gdyby pominąć braki formalne i założyć, że HPE ma implementację protokołu RRPP, 

taką  samą  jak  firma  Huawei,  to  i  tak  nie  można  przyznać  punktów,  bo  są  istotne  różnice 

pomiędzy protokołami RRPP i RFC3619. Zamawiający wykazał, że np.: 

− 

W  nagłówku  protokołu  RFC3619  w  pewnym  miejscu  jest  zawsze  zero,  zaś  w 

przypadku  protokołu  RRPP  zawsze  wartość  „1"  lub  większa  (określająca  numer 

ringu), 

− 

Protokół  RRPP  zawsze  używa  dwóch  VLAN-ów  kontrolnych,  zaś  RFC3619  tylko  

i wyłącznie jeden. 

Tym samym RRPP nie jest zgodne z RFC3619. Odwołujący sam też w swym piśmie 

potwierdza  fakt  istnienia  różnić,  ale  próbuje  je  bagatelizować.  Przy  ocenie  zgodności  z 

zapisami  SIWZ  nie  ma  pojęcia  mniejsza  lub  większa  różnica.  Ocena  zgodności  musi  być 

negatywna i Zamawiający nie może przyznać punktów w pozycji nr 3 dla oferty firmy innergo. 

Dodatkowo  Zamawiający  nadmienił,  że  inny  Wykonawca  w  tym  postępowaniu  (tj. 

firma  Qumak)  również  oferował  urządzenia  HPE,  tylko  w  modelach  nieco  innych  niż  w 

ofercie  firmy  Innergo.  Urządzenia  z  obu  ofert  pracują  pod  tą  samą  wersją  systemu 

operacyjnego  Comware  7x.  Tym  samym  urządzenia  z  obu  ofert  mają  te  same  cechy  w 

stosunku do parametrów wynikających z cech systemu operacyjnego. Firma Qumak w swej 

ofercie  sama  stwierdza,  że  nie  przysługują  im  opcjonalne  punkty  w  pozycji  3.  Tym  samym 

pośrednio stwierdzają, że RRPP nie jest zgodne z RFC3619. 

W odniesieniu  do  pozycji  nr  8a  Zamawiający  wskazał,  że  oferowane  urządzenia  nie 

pozwalają  na  edycję  wszystkich  rodzajów  skryptów  obsługiwanych  przez  te  urządzenia 

bezpośrednio  na  urządzeniu.  Zamawiający  stwierdził,  że  wykazał,  iż  oferowane  urządzenia 

nie  pozwalają  na  edycje  skryptów  TCL  bezpośrednio  na  urządzeniu.  Zapis  warunku  w 

punkcie  8a  jest  jednoznaczny.  Fakt  niemożności  edycji  części  skryptów  musi  powodować 

konieczność  nieprzyznania  punktów  w  tej  pozycji.  Dodatkowo  nadmieniono,  że  inny 

Wykonawca w tym postępowaniu (tj. firma Qumak) również oferował urządzenia HPF, tylko 

w modelach nieco innych niż w ofercie firmy innergo. Urządzenia z obu ofert pracują pod tą 

samą wersją systemu operacyjnego Comware 7x. Tym samym, urządzenia z obu ofert mają 

te  same  cechy  w  stosunku  do  parametrów  wynikających  z  cech  systemu  operacyjnego. 

Firma  Qumak  w  swej  ofercie  sama  stwierdza,  że  nie  przysługują  im  opcjonalne  punkty  w 

pozycji  8a.  Dla  nich  zapis  warunku  8a  jest  jednoznaczny.  Zaś  firma  Innergo  próbuje 

dopasować do swoich potrzeb interpretacją zapisów, przenosząc ciężar problemu w obszar 

wartości  rzekomo  przez  nich  dodanych.  Tymczasem  Zamawiający  przez  określenie 

„Możliwość  edycji  skryptów  i  ACL  bezpośrednio  na  urządzeniu"  rozumie  możliwość  edycji 

wszystkich  obsługiwanych  skryptów.  Wskazuje  na  to  odpowiedź  na  pytanie  26,  w  której 

Zamawiający  stwierdza,  że  nie  uznaje  za  rozwiązanie  równoważne,  w  którym  edycja 

skryptów  wymaga przesyłania ich na urządzenia zewnętrzne  w celu ich  edycji. Poprzez tak 

udzieloną 

odpowiedź 

zarówno 

Zamawiający, 

jak  

i Wykonawca doskonale zdawali sobie sprawę, że chodzi o skrypty TCL. Zatem każde inne 

pojmowanie  tej  kwestii  jest  nadinterpretacją,  próbą  wymijającej  argumentacji  i  wpasowania 

się w zapisy. 

Powyższe dowodzi, iż zarzuty Firmy Innergo wobec treści oferty Firmy ZSK nie mają 

ż

adnego  uzasadnienia  faktycznego,  a  tym  samym  brak  jest  podstaw  do  ich  uwzględnienia.  

W  ocenie  Zamawiającego  ich  złożenie  stanowi  nieudolną  próbę  doprowadzenia  do 

ewentualnego  unieważnienia  postępowania,  w  przypadku  potwierdzenia  słuszności  i 

zasadności decyzji dotyczącej odrzucenia oferty Firmy Innergo z powodu jej niezgodności z 

treścią SIWZ. 

Zamawiający 

stwierdził 

ponadto, 

ż

e 

powyższa 

argumentacja 

wskazuje 

jednoznacznie,  iż  oferta  Firmy  ZSK  z  siedzibą  w  Krakowie,  jest  prawidłowa,  oferuje 

przedmiot zamówienia odpowiadający  wymaganiom technicznym i funkcjonalnym opisanym 

w  specyfikacji,  czyli  jej  treść  odpowiada  w  całości  treści  SIWZ  i  brak  podstaw  w  tym 

przypadku  do  zastosowania  dyspozycji  wynikającej  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp. 

Zamawiający przywołał wyrok KIO z dnia 27 marca 2014 r., sygn. akt KIO 488/14 oraz z dnia 

21 października 2014 r., sygn. akt KIO 2006/14, KIO 2007/14.  

Zamawiający  podkreślił,  że  uzyskane  w  toku  postępowania  wyjaśnienia  składane 

przez  tego  Wykonawcę,  którego  ofertę  uznano  za  najkorzystniejszą,  nie  naruszały 

obowiązujących przepisów ustawy Pzp, w szczególności art. 87 ust. 1, a w efekcie nie doszło 

w  lyrn  przypadku  do  niedopuszczalnego  uzupełnia  oferty.  Zamawiający  powołał  się  na 

pogląd  Pawła  Grancckiego,  który  stwierdził  że:  „Zamawiający-w  przypadku  wątpliwości,  co 

do informacji zamieszczonych w ofercie (...) w pierwszej kolejności powinien zwrócić się do 

wykonawcy  o  wyjaśnienia,  do  czego  uprawnia  go  przepis  art  87  ust.  1  PrZamPubl,  a  w 

przypadku  dalszych  wątpliwości  –  np.  co  do  prawdziwości  już  uzyskanych  informacji  od 

wykonawcy  -  może  zwrócić  się  bezpośrednio  do  producenta  precyzując  jednoznacznie 

zapylanie  w  przedmiocie  cech  urządzenia,  co  do  których  nie  dał  wiary  składającemu 

oświadczenie  wykonawcy"  (Paweł  Granecki,  Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz., 

Warszawa 2014r., uwaga nr 5 komentarza do art. 87). 

Zamawiający  podkreślił,  że  również  zarzut  zaniechania  przez  Zamawiającego 

instytucji wyjaśnienia treści oferty Firmy Innergo jest chybiony. Zamawiający przytoczył wyrok 

KIO z dnia 09.06.2015, sygn. akt: KIO 1090/15 i wskazał, że: „Instytucja wyjaśnień, o której 

mowa  w  przepisie  art.  87  ust.  1  p.z.p.;  nie  służy  doprowadzaniu  treści  oferty  do  stanu 

zgodności z przepisami prawa i wymaganiami zamawiającego". 

Odnośnie  zarzutu  naruszenia  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  Zamawiający  wskazał,  że 

przepis  ten  nie  nakłada  na  Zamawiającego  bezwzględnego  obowiązku  wzywania 

Wykonawców 

do 

uzupełnienia 

wymienionych 

tam 

dokumentów. 

Argumentem 

przemawiającym za takim stanowiskiem jest pogląd Małgorzaty Stachowiak. Autorka ta jasno 

stwierdziła,  że:  „Szeroko  zdefiniowany  obowiązek  wzywania  wykonawców  do  uzupełniania 

dokumentów  i  oświadczeń  wymaga  uslaienia,  kiedy  zamawiający  jest  z  tego  obowiązku 

zwolniony. Z mocy samego przepisu art. 26 ust. 3 wezwanie do uzupełnienia dokumentów, 

oświadczeń  lub  pełnomocnictw  nie  będzie  konieczne,  gdy  nawet  mimo  uzupełnienia 

postępowanie  musiałoby  być  unieważnione,  tj.  wystąpiłaby  którakolwiek  z  przesłanek 

wymienionych wart. 93 ust. (...). Zamawiający może odstąpić od wezwania do uzupełniania 

oświadczeń  i  dokumentów  również  w  sytuacji,  gdy  mimo  ich  braku  (lub  wad)  z  całą 

pewnością  da  się  ustalić,  że  warunek,  który  miały  potwierdzać,  nie  jest  spełniony  (np.  przy 

braku  oświadczenia  dokument  będzie  wskazywał  na  występujące  zaległości  podatkowe). 

Ustawa pozwala na odstąpienie od żądania dokumentów również od wykonawcy, który złożył 

ofertę podlegającą odrzuceniu. W przetargu nieograniczonym, negocjacjach bez ogłoszenia 

oraz  zapytaniu  o  cenę  oferty  zawierają  dokumenty  /  oświadczenia  na  potwierdzenie 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu.  W  wymienionych  trybach,  jak  też  w 

pozostałych, oferty mogą zawierać dokumenty potwierdzające, że oferowane dostawy, usługi 

łub  roboty  budowlane  spełniają  wymagania  określone  przez  zamawiającego  oraz 

pełnomocnictwa.  Jeżeli  zachodzą  okoliczności,  w  których  zamawiający  byłby  zobowiązany 

do wystąpienia z żądaniem uzupełnienia dokumentów, ale jednocześnie z treści ofert wynika, 

ż

e  podlegają  one  odrzuceniu,  wykonywanie  czynności  związanych  z  uzupełnieniem  byłoby 

bezcelowe  i  sprzeczne  z  ekonomiką  kontraktowania"  (Małgorzata  Stachowiak  [w:] 

Włodzimierz  Dzierżanowski,  Jarosław  Jerzykowski,  Małgorzata  Stachowiak,  Prawo 

zamówień  publicznych.  Komentarz., Warszawa  2014r.,  uwaga  nr  9 komentarza  do  art.  26). 

Zamawiający podniósł, że ocenę oferty dokonał w oparciu o załączoną do niej przez Innergo 

dokumentację, w tym w szczególności treść Załącznika nr 12 do oferty (gdzie podano nazwy 

dokumentów i ich adresy internetowe). Ta ocena przekonała Zamawiającego o konieczności 

odrzucenia tej oferty. W konsekwencji uzupełnianie oferty o brakujące dokumenty, w świetle 

powyższych  wywodów  na  temat  stosowania  art.  26  ust.  3  ustawy  PZP  okazało  się  być 

zbędne. Zamawiający przywołał ponadto stanowisko wyrażono w wyroku KIO 2226/11. 

Zamawiający stwierdził także, że nie można dowieść naruszenia art. 91 ust. 1 ustawy 

Pzp,  na  co  wskazano  w  treści  odwołania,  gdyż  nie  doszło  do  wyboru  oferty, która  powinna 

być  odrzucona.  Bowiem  „Zgodnie  z  ustawą  -  Prawo  zamówień  publicznych  wybór 

najkorzystniejszej  oferty  może  być  dokonany  wyłącznie  spośród  ofert  niepodłegającyeh 

odrzuceniu  i  złożonych  przez  wykonawców  niepodlegającycii  wykluczeniu  z  postępowania." 

(wyrok  o  sygn.  akt  KIO  230/14  z  dnia  19.02.214  r.),  a  tak  jest  w  przedmiotowej  sprawie. 

Dlatego  też,  zarzuty  Odwołującego  dotyczące  najkorzystniejszej  oferty,  zasługują  także  na 

oddalenie w całości. 

Podkreślono końcowo, że analiza ofert, ich weryfikacja oraz czynności podejmowane 

w  toku  postępowania,  a  w  konsekwencji  ocena  i  porównanie  ofert  oraz,  wybór  oferty 

najkorzystniejszej,  były  oparte  wyłącznie  na  zebranym  w  postępowaniu  materiale  i 

przepisach  ustawy  PZP.  Dyspozycje  wynikające  z  obowiązujących  przepisów  stosowano 

bezwzględnie  i  analogicznie  wobec  wszystkich  Wykonawców  w  nim  uczestniczących, 

adekwatnie  do  treści  złożonych  ofert,  w  tym  oświadczeń  i  dokumentów,  czy  też  wyjaśnień 

zebranych w toku postępowania. 

W konsekwencji Zamawiający podniósł, że nie naruszono art. 7 ust. 1 i 3 ustawy PZP. 

Bowiem „Należy zważyć, że normy zawarte w art. 7 ust. 1 PrZamPubl kierowane są przede 

wszystkim  do  zamawiającego  i  stanowią  klauzule  generalne  adresowane  do  zachowań 

przewidzianych  wyłącznie  w  przepisach  Prawa  zamówień  publicznych.  W  związku  z 

powyższym w orzecznictwie wyraża się  zapatrywanie, że art. 7 ust. 1 PrZamPubl nie może 

stanowić  samoistnej  podstawy  zarzutów  odwołania,  a  zawsze  powinien  odnosić  się  do 

czynności  lub  zaniechania  wynikającego  z  Prawa  zamówień  publicznych  (tak:  wyr.  KIO  z 

5.11.2010  r.:  KIO/UZP  2287/10,  KIO/UZP  2307/10).  Z  naruszeniem  zasad  udzielania 

zamówień  publicznych  mamy  więc  do  czynienia  w  każdym  przypadku  dokonania  przez 

zamawiającego  czynności  lub  zaniechania  czynności  wbrew  obowiązkom  łub  zakazom 

zawartym w Prawie zamówień publicznych (tak wyr. KIO z 30.11.2010 r., KIO/UZP 2514/10). 

Z  treści  ustawy  -  Prawo  zamówień  publicznych  można  wyinterpretować  także  inne  zasady 

niż te, które zostały określone w art. 7 PrZamPubl. Na przykład inne zasady wskazuje KIO w 

wyr.  z  25.7.2013r.,  KIO  1686/13:  "Jedną  z  podstawową  zasad  zamówień  publicznych  jest 

tożsamość  podmiotu,  z  któryni  zawarto  umowę,  z  podmiotem,  który  umowę  realizuje"." 

(Paweł  Granccki,  Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz.,  Warszawa  2014r,  uwaga  nr  3 

komentarza do art. 7). 

Zamawiający  argumentował  końcowo,  że  Odwołujący  w  żadnym  miejscu  nie 

potwierdził,  iż  w  postępowaniu  doszło  do  naruszenia  obowiązujących  przepisów,  

w szczególności wskazanych przez niego przepisów art. 7 ust. 1 i 3, art. 26 ust. 3 i 4, art. 87 

ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 i art. 91 ust. 1 ustawy PZP. 

Przystąpienia do postępowania odwoławczego zgłosili: 

Po stronie Zamawiającego wykonawca Zakład Systemów Komputerowych Sp. z o.o.  

z siedzibą w Krakowie. 

Po stronie Odwołującego wykonawca Qumak S.A. z siedzibą w Warszawie. 

Izba  stwierdziła  skuteczność  zgłoszonych  przystąpień  i  dopuściła  ww.  wykonawców 

do udziału w postępowaniu w charakterze uczestników.  

Pismem  z  dnia  25  sierpnia  2016  r.  Zamawiający  zawiadomił  o  uchyleniu  decyzji  

o rozstrzygnięciu (wyniku) postępowania. W uzasadnieniu decyzji Zamawiający wskazał, że:  

„W  związku  z  faktem  złożenia  przez  jednego  z  Wykonawców  w  dniu  19  sierpnia  2016  r. 

odwołania, w którym podniesiono również zarzuty w stosunku do dokonanego wyboru oferty 

najkorzystniejszej,  Zamawiający  zawiadamia,  iż  uchyla  decyzję  z  dnia  9  sierpnia  2016  r.  

o rozstrzygnięciu (wyniku postępowania).  

Informujemy,  iż  w  ocenie  Zamawiającego  koniecznym  jest  realizacja  nowych  czynności 

polegających  na  uzyskaniu  od  Wykonawcy,  który  złożył  najkorzystniejszą  ofertę  kolejnych 

wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert  oraz  ewentualnego  uzupełnienia  dokumentów 

dotyczących  oferowanego  przedmiotu  zamówienia,  a  następnie  ich  weryfikacja  i  ocena.  Po 

ich  przeprowadzeniu  należy  dokonać  ponownej  oceny  ofert  złożonych  w  niniejszym 

postępowaniu  oraz  podjąć,  stosowną  do  jej  wyniku  decyzję  o  rozstrzygnięciu 

przedmiotowego postępowania”.  

Przystępujący  ZSK  złożył  pismo  procesowe  zgodne  z  kierunkiem  zgłoszonego 

przystąpienia.  Odwołujący  w  złożonym  piśmie  procesowym  przedstawił  polemikę  

z  argumentacją  Przystępującego  ZSK,  przy  czym  zarówno  Przystępujący,  jak  i  Odwołujący 

odnosili  się  w  pismach  procesowych  do  nowych  okoliczności  zaistniałych  w  związku  

z czynnościami Zamawiającego podjętymi po uchyleniu pierwszego rozstrzygnięcia.  

Na  posiedzeniu  Odwołujący  cofnął  zarzut  z  pkt  III  pkt  6  oraz  III  pkt  5  w  części 

dotyczącej poz. 8 c. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Rozpoznając  odwołanie  Izba  w  pierwszej  kolejności  stwierdziła,  że  nie  zachodzą 

przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  a  Odwołujący  posiada  legitymację  do  wniesienia 

odwołania wymaganą w art. 179 ust. 1 Pzp.  

Przy  rozstrzyganiu  sprawy  Izba  kierowała  się  dyrektywami  wynikającymi  z  art.  190 

ust. 1 Pzp, zgodnie z którym strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani 

wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, jak również  

z art. 192 ust. 7 Pzp w myśl, którego Izba nie może orzekać, co do zarzutów, które nie były 

zawarte w odwołaniu.  

Przy  rozstrzyganiu  sprawy  Izba  opierała  się  na  przepisach  ustawy  Pzp  w  brzmieniu 

sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo 

zamówień  publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.U.2016.1020).  Zgodnie  z  art.  16 

ust.  1  ustawy  nowelizującej  do  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

wszczętych  i  niezakończonych  przed  dniem  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy  oraz  do 

odwołań i skarg do sądu dotyczących tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe.  

Po 

przeprowadzeniu 

rozprawy, 

uwzględniając 

zgromadzony 

materiał 

dowodowy,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron  oraz 

uczestników postępowania, Izba uznała, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie.   

O  kierunku  wydanego  rozstrzygnięcia  przesądziło  uznanie  przez  Izbę  zasadności 

zarzutów dotyczących naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp oraz art. 26 ust. 3 w zw. z art 7 ust. 

1 Pzp. 

Pozostałe  zarzuty  odwołania  Izba  uznała  za  przedwczesne  bądź  nieaktualne,  co 

jednak nie zamykało drogi do uwzględnienia odwołania. 

Należy podkreślić w pierwszej kolejności, że w sprawie –  wskutek działań podjętych 

przez Zamawiającego po wniesieniu odwołania – zaistniała szczególna sytuacja procesowa. 

Zamawiający  unieważnił  bowiem  skarżony  wybór  oferty  i  dokonał  kolejnych  czynności  

w  postępowaniu  oraz  ponownie  wybrał  tego  samego  wykonawcę.  Powyższe  musiało 

rzutować na zakres zarzutów, które Izba poddała merytorycznemu rozpoznaniu, jak również 

rzutowało  na  żądania,  które  w  związku  z  kierunkiem  wydanego  wyroku  podlegały 

uwzględnieniu. 

Poza  zakresem  oceny  Izby  w  tym  postępowaniu  odwoławczym  musiały  pozostać 

kwestie  dotyczące  oceny  oferty  Przystępującego  ZSK.  Dotyczy  to  zarówno  twierdzeń 

Odwołującego  o  niezgodności  oferty  Przystępującego  ZSK  z  treścią  SIWZ  i  o  zaniechaniu 

wezwania Przystępującego ZSK do złożenia dokumentów (zarzut z pkt III pkt 4 odwołania) – 

gdzie  w  dodatku  z  uwagi  na  wezwanie  wystosowane  przez  Zamawiającego  w  dniu  25 

sierpnia 2016 r. kwestia zaniechania wezwania Przystępującego ZSK mogła zostać uznana 

również za spór nieaktualny – jak również twierdzeń dotyczących niezasadnego przyznania 

ofercie Przystępującego ZSK dodatkowych punktów (zarzut z pkt III pkt 5 odwołania). 

W  powyższym  bowiem  zakresie  wytworzył  się  nowy  stan  faktyczny  i  nowe 

okoliczności,  wynikające  z  czynności  podjętych  przez  Zamawiającego  po  wniesieniu 

odwołania.  To  w  istocie  działania  Zamawiającego  uczyniły  powyższe  zarzuty  zarzutami 

przedwczesnymi, a częściowo nieaktualnymi. Izba nie mogła bowiem oceniać i przesądzać w 

tym  postępowaniu  odwoławczym,  czy  oferta  Przystępującego  ZSK  jest  niezgodna  z  treścią 

SIWZ,  bądź  czy  powinna  otrzymać  mniej  punktów  w  kryterium  “parametry  techniczne”  – 

skoro w tej materii zaistniał nowy stan rzeczy, którego ocenę i rezultat Zamawiający wyraził 

w  kolejnym  rozstrzygnięciu  postępowania,  które  nie  mogło  być  przedmiotem  zaskarżenia 

niniejszego odwołania (a tym samym nie mogło być przedmiotem oceny Izby).   

Izba bada zaskarżone czynności lub zaniechania zamawiającego rozstrzygając o ich 

zgodności  bądź  naruszeniu  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Kluczowe 

znaczenie  mają  w  tej  materii  okoliczności  faktyczne  sprawy,  które  stanowiły  podstawę 

zaskarżonego odwołaniem działania bądź zaniechania zamawiającego. Jeżeli okoliczności te 

ulegają  przykładowo  zmianie,  stają  się  nieaktualne  (w  tym  znaczeniu,  że  są  one 

przedmiotem  dalszej  oceny  zamawiającego)  to  brak  jest  uzasadnienia  do  przesądzania  o 

poprawności  bądź  wadliwości  postępowania  zamawiającego.  Ocena  podejmowana  wobec 

czynności  lub  zaniechań  mających  na  moment  rozstrzygnięcia  w  istocie  walor  historyczny 

byłaby oceną niepełną, a tym samym z założenia oceną obarczoną błędem.  

W  wyroku  z  dnia  13  sierpnia  2013  r.,  sygn.  akt  KIO  1804/13,  Izba  wyraziła  pogląd, 

zgodnie  z  którym:  „2.  Wybór  najkorzystniejszej  oferty  nie  jest  tylko  formalną  czynnością, 

której  byt  jest  samoistny  i  niezwiązany  z  oceną  złożonych  ofert  i  dokumentów  –  to 

bezpośrednie następstwo tej oceny i z tą oceną musi być wiązane. Z momentem dokonania 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  ze  swej  istoty  traci  byt  ocena 

dokonana  przez  zamawiającego  w  odniesieniu  do  złożonych  dokumentów  i  ofert.  3.  Na 

gruncie  obowiązujących  przepisów  p.z.p.,  brak  jest  podstaw  do  przyjęcia,  że  złożenie 

odwołania  zawiesza  w  jakikolwiek  sposób  możliwość  podejmowania  przez  zamawiającego 

czynności  w  postępowaniu.  Żaden  przepis  nie  stoi  temu  na  przeszkodzie,  a  przeciwnie  – 

ustawa  wymaga  przeprowadzenia  postępowania  w  sposób  odpowiadający  przepisom,  co 

oznacza,  że  należy  przyznać  zamawiającemu  prawo  do  podejmowania  wszelkich  działań 

podejmowanych  w  celu  naprawienia  wadliwych  czynności.  4.  Okoliczność  następczego,  po 

złożeniu odwołania, unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty, nie może być pominięta 

przy  ocenie  złożonego  odwołania.  Złożenie  odwołania  nie  czyni  ponowionych  czynności 

nieskutecznymi.  Izba  bierze  natomiast  za  podstawę  stan  rzeczy  ustalony  w  toku 

postępowania,  na  moment  zamknięcia  rozprawy.  5.  Zasada  koncentracji  środków  ochrony 

prawnej  przemawia  za  koniecznością  analizy  i  oceny  ewentualnych  zastrzeżeń  i  zarzutów, 

jeśli  takie  zostaną  skierowane,  w  odniesieniu  do  istniejącej  na  moment  rozstrzygania 

czynności  zamawiającego.  W  ramach  tej  zasady  nie  mieści  się  rozstrzyganie  o  zarzutach 

jedynie  "dla  sztuki",  mimo,  że  sama  czynność,  której  te  zarzuty  dotyczą,  jest  historyczna  – 

została  już  wyeliminowana  przed  ich  rozstrzygnięciem.  6.  Izba  rozstrzygając  o  zarzutach 

danego  odwołania,  kierowanego  wobec  uchylonej  na  moment  jego  rozpoznania  czynności, 

nie może w swym rozstrzygnięciu oceniać czynności, wobec której nie postawiono zarzutów 

oraz  odpowiadających  im  żądań.  Niezależnie  od  rozstrzygnięcia  o  zarzutach  dotyczących 

unieważnionej  czynności,  ponowiona  czynność,  w  razie  jej  niezakwestionowania,  byłaby  w 

takim  wypadku  ważną  i  funkcjonującą  obok  wydanego  rozstrzygnięcia.  7.  Zasada 

koncentracji środków ochrony prawnej przemawia za uznaniem, że nie jest właściwą ocena 

czynności  już  nieistniejącej,  unieważnionej  przez  zamawiającego,  jeśli  w  postępowaniu 

mamy do czynienia  z ponowioną czynnością wyboru najkorzystniejszej oferty, poprzedzoną 

badaniem  i  oceną  ofert,  w  ramach  której  podjęto  czynności  uzupełnienia  określonych 

dokumentów,  a  rezultat  tych  czynności  oraz  ich  oceny  nie  może  podlegać  ocenie  w  tym 

postępowaniu odwoławczym”. 

W  niniejszej  sprawie  skład  orzekający  Izby  uznał  jednak,  że  unieważnienie 

pierwszego wyboru oferty najkorzystniejszej nie mogło stanowić wystarczającej okoliczności 

przesądzającej o oddaleniu odwołania.  

Zamawiający  po  wniesieniu  odwołania,  pismem  z  dnia  25  sierpnia  2016  r., 

zawiadomił  o  uchyleniu  decyzji  o  rozstrzygnięciu  (wyniku)  postępowania.  Uzasadnienie 

decyzji  Zamawiającego wskazuje,  że  motywem  i  przedmiotem  działań  Zamawiającego  była 

ponowna  ocena  oferty  Przystępującego  ZSK  (co  związane  było  właśnie  z  podniesionymi  w 

niniejszym  odwołaniu  zarzutami).  W  zakresie  oferty  Odwołującego  Zamawiający  nie 

podejmował kolejnych działań, które stanowiłyby reakcję na zarzuty odwołania związane, czy 

to  z  zarzutem  dotyczącym  zaniechania  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów  czy 

niezgodności  oferty  z  treścią  SIWZ.  Zamawiający  powielił  następnie  argumenty,  które 

wskazywał, jako podstawę odrzucenia oferty Odwołującego.  

Na  moment  rozstrzygania  niniejszego  odwołania  okoliczności  dotyczące  odrzucenia 

oferty  Odwołującego  pozostawały  niezmienne  i  aktualne,  a  sama  oferta  Odwołującego 

pozostawała ofertą odrzuconą. W konsekwencji należało uznać, że zarzuty dotyczące oferty 

Odwołującego  pozostawały  aktualne,  sama  czynność  odrzucenia  oferty  nie  została 

wyeliminowana  w  sposób  realny  z  postępowania  i  była  czynnością  istniejącą  na  moment 

wyrokowania.  

Co  istotne,  oferta  Odwołującego  –  gdyby  nie  została  odrzucona  –  mogłaby  zostać 

uznana  za  najkorzystniejszą,  niezależnie  od  skuteczności  zarzutów  skierowanych  wobec 

oferty  Przystępującego  ZSK.  Zamawiający  określił  następujące  kryteria  oceny  ofert:  cena  z 

waga 45%, gwarancja z wagą 3%, zużycie prądu z wagą 7%, parametry techniczne z wagą 

45%.  Odwołujący  zaoferował  cenę  brutto  w  wysokości  4.931.526,33  zł  z  60  miesięcznym 

terminem gwarancji. Przystępujący ZSK zaoferował cenę brutto w wysokości 6.764.731,86 zł 

z  60  miesięcznym  terminem  gwarancji.  Czynności  Zamawiającego  koncentrujące  się  na 

ponownym  badaniu  oferty  Przystępującego  ZSK  nie  warunkowały  tym  samym  sytuacji 

Odwołującego, w tym znaczeniu, że już samo przywrócenie oferty Odwołującego (nawet bez 

jednoczesnego  wyeliminowania  oferty  konkurenta)  stwarzało  sytuację,  w  której  oferta 

Odwołującego – gdyby została poddana punktacji, jako oferta ważna – mogłaby potencjalnie 

uzyskać najwyższą liczbę punktów. 

Oddalenie  odwołania  może  mieć  miejsce  w  sytuacji,  gdy  brak  jest  podstaw  do 

uznania  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp,  bądź,  gdy  co  prawda 

naruszenie zostało wykazane, jednak nie miało ono lub nie może mieć istotnego wpływu na 

wynik postępowania (art. 192 ust. 2 Pzp a contrario). Co istotne, stwierdzenie przesłanki  w 

postaci  istnienia  bądź  braku  istotnego  wpływu  stwierdzonego  naruszenia  na  wynik 

postępowania  wymaga  przeprowadzenia  merytorycznej  oceny  postawionych  zarzutów. 

Jeżeli,  tak  jak  w  niniejszej  sprawie,  ocena  zarzutów  w  części  dotyczącej  odrzucenia  oferty 

Odwołującego,  jest  pozytywna,  to  nie  sposób  uznawać,  że  wadliwe  odrzucenie  oferty 

Odwołującego  nie  miało  lub  nie  mogło  mieć  wpływu  na  wynik  postępowania  –  zwłaszcza, 

gdy wynik ten jest znany (z uwagi na kolejne rozstrzygnięcie Zamawiającego) i na moment 

wyrokowania  oferta  Odwołującego  nadal  pozostawała  odrzucona,  w  dodatku  z  uwagi  na 

tożsame podstawy, jakie zostały podane przy pierwszym rozstrzygnięciu przetargu.  

Nie można tracić z pola widzenia faktu, że prawo wniesienia środka ochrony prawnej 

połączone  jest  z  obowiązkiem  poniesienia  kosztów.  Wykonawca  realizujący  swoje 

uprawnienie  ma  prawo  oczekiwać  oceny  czynności  Zamawiającego.  Jeżeli  wynik  rozprawy 

nakazuje  uznanie  wadliwości  działań  Zamawiającego,  wadliwe  czynności,  uchylone  w 

sposób  pozorny,  są  powtarzane  i  przenikają  do  dalszego  etapu  postępowania,  mając  lub 

mogąc  mieć  jednocześnie  wpływ  na  wynik  postępowania,  to  nie  sposób  argumentować  o 

braku  spełnienia  przesłanki  z  art.  192  ust.  2  Pzp,  tylko  z  tego  powodu,  że  Zamawiający 

podjął,  obok  toczącego  się  postępowania  odwoławczego,  pewne  czynności  –  zmierzające 

zdaniem  Izby  w  tej  sprawie  do  ponownej  oceny  oferty  Przystępującego  ZSK,  a  nie  do 

wyeliminowania błędów zaistniałych przy ofercie Odwołującego. Zamawiający ma oczywiście 

prawdo do korygowania swoich czynności w każdym czasie. Nie może to jednak oznaczać w 

każdej  sprawie  braku  możliwości  uwzględnienia  zasadnych  odwołania,  jeżeli  okoliczności 

sprawy  pokazują,  że  zarzuty  te  są  aktualne,  a  zamawiający  powiela  wadliwe  czynności  w 

sposób  tożsamy,  jak  miało  to  miejsce  przy  pierwszym  rozstrzygnięciu.  Stanowisko,  że  w 

takiej sytuacji oddalenie odwołania miałoby wynikać tylko z faktu uchylenia czynności wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  (gdzie  powodem  uchylenia  są  w  dodatku  zarzuty  podniesione  w 

odwołaniu),  prowadziłoby  do  takiego  stanu  rzeczy,  w  którym  wykonawca  wnoszący 

odwołanie,  mając  rację,  co  do  postawionych  zarzutów,  byłby  obciążany  kosztami 

postępowania i niejako zmuszany przez zamawiającego do wnoszenia kolejnego odwołania 

w  oparciu  o  okoliczności  niezmienione  i  mogące  zostać  poddane  ocenie  Izby  w  tym 

postępowaniu  odwoławczym.  Niezależnie  od  tego,  także  ekonomika  postępowania 

przemawia  za  zasadnością  uwzględnienia  w  takiej  sytuacji  zarzutów  odwołania  i 

wyeliminowania wadliwych czynności zamawiającego.  

Kierując się powyższymi względami skład orzekający Izby uznał, iż zarzuty dotyczące 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  mogły  zostać  rozpoznane  merytorycznie.  Unieważnienie 

przez  Zamawiającego  pierwszego  rozstrzygnięcia  przetargu  nie  zamykało  drogi  do 

rozpoznania przedmiotowych zarzutów i uwzględnienia odwołania. Izba nie znalazła podstaw 

do uznania, by uchylenie przez Zamawiającego pierwotnego wyboru najkorzystniejszej oferty 

mogło  mieć  przesądzające  znaczenie  dla  kierunku  wydanego  rozstrzygnięcia.  Izba  wzięła 

pod  uwagę  to,  że  oferta  Odwołującego  mogłaby  zostać  uznana  za  najkorzystniejszą, 

niezależnie  od  tego,  czy  oferta  wybranego  wykonawcy  zostałaby  odrzucona  bądź  niżej 

oceniona.  

W  konsekwencji  odrzucenie  oferty  Odwołujacego  stanowiło  czynność,  która  sama  w  sobie 

miała  wpływ  na  wynik  postępowania.  Ponadto,  Zamawiający  uchylił  co  prawda  pierwszy 

wybór,  ale  w  zakresie  odrzucenia  oferty  Odwołującego  nic  w  rzeczywisości  nie  uległo 

zmianie.  Zarzuty  Odwołującego  pozostały  więc  aktualne  nawet  po  czynnościach  podjętych 

przez  Zamawiającego  po  wniesieniu  odwołania.  Izba  ponownie  podkreśla,  że  orzeczenie 

Izby mogło tym samym koncentrować się tylko na zarzutach dotyczących odrzucenia oferty 

Odwołującego.  Sama  czynność  pierwszego  wyboru  została  bowiem  unieważniona,  

a podnoszone przez Odwołującego kwestie referujące do oferty Przystępującego ZSK stały 

się  przedmiotem  kolejnych  czynności  i  oceny  Zamawiającego,  niepodlegających  osądzeniu  

w ramach tego postępowania odwoławczego.  

W  zakresie  odrzucenia  oferty  Odwołującego  istota  sprawy  koncentrowała  się  na 

dwóch kwestiach: 

Pierwsza dotyczyła kwestii formalnej i uznania przez Zamawiajacego, iż Odwołujący 

nie  uzupełnił  dokumentacji  wymaganej  dla  potwierdzenia  spełnienia  wszystkich  wymogów 

SIWZ.  

W  tym  zakresie  rozstrzygnięcie  odwołania  wymagało  dokonania  przez  Izbę  oceny 

prawnej działań Zamawiającego związanych z wystosowanym do Odwołującego wezwaniem 

z dnia 11 lipca 2016 r. Izba w całości podzieliła argumentację i stanowisko Odwołującego, iż 

Zamawiający  nie  przeprowadził  procedury  wezwania  w  sposób  należyty,  który  dawałby  mu 

następnie  podstawę  do  przypisania  wykonawcy  zaniechania  uzupełnienia  dokumentów 

dotyczących 

punktów 

wyspecyfikowanych 

w 

uzasadnieniu 

odrzucenia 

oferty.  

W  szczególności,  Zamawiający  nie  wystosował  wezwania  w  sposób  precyzyjny  i  czytelny,  

a  co  najważniejsze  nie  sformułował  żądania  uzupełnienia  dokumentów  w  zakresie,  który 

następnie  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  wskazał,  jako  zakres  niewykonany  przez 

Odwołującego.  

W  treści  wezwania  z  dnia  11  lipca  2016  r.,  Zamawiający  przytoczył  wymóg 

specyfikacji (pkt 3.3 SIWZ), iż wszystkie parametry oferowanych urządzeń miały być poparte 

odpowiednią  dokumentacją,  dołączoną  do  oferty.  W  sposób  ogólny  odniósł  się  do 

dokumentów złożonych wraz z ofertą Odwołującego, w tym do załącznika nr 12 do oferty, po 

czym  Zamawiający  wskazał  przykłady  punktów  SIWZ,  które  nie  mają  potwierdzenia  w 

dostarczonej  dokumentacji,  i  które  wymagają  wyjaśnień  oraz  uzupełnienia.  Zamawiając  w 

sposób  jednoznaczny  zażądał  wyłącznie  uzupełnienia  dokumentów  i  wyjaśnień  w  zakresie 

podanych  w  wezwaniu  pkt  17.1.8,  17.1.9,  18.1.8,  18.1.9  (pkt  1  ppkt  1  wezwania),  17.5.1.1 

(pkt  1  ppkt  2  wezwania),  17.5.2  (pkt  1  ppkt  3  wezwania),  17.1.28  (pkt  1  ppkt  4  wezwania), 

17.6.3  (pkt  1  ppkt  5  wezwania).  W  zakresie  tego  wezwania  Odwołujący  uzupełnił  żądane 

dokumenty.  W  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  Zamawiający  przypisał  natomiast 

Odwołującemu  zaniechanie  uzupełnienia  dokumentów  w  odniesieniu  do  szeregu  innych 

punktów,  co  do  których  nie  wystosował  w  sposób  jednoznaczny  i  precyzyjny  żądania 

uzupełnienia dokumentów lub złożenia wyjaśnień.  

Izba  nie  uznała  za  przekonujące  argumentów  Zamawiającego,  iż  wezwanie  było 

precyzyjne,  w  tym,  że  Odwołujący  został  wezwany  do  uzupełnienia  dokumentów  na 

potwierdzenie spełnienia wymogów, które następnie zostały  wypunktowane w uzasadnieniu 

odrzucenia oferty. Krytycznie Izba oceniała w tym zakresie również wywody Zamawiającego 

odwołujące  się  do  załącznika  nr  12  z  oferty  Odwołującego,  w  tym  wywody  zmierzające  do 

tego, iż skoro wykonawca sporządził załącznik nr 12, w którym do poszczególnych wymogów 

specyfikacji  przypisał  odesłania  do  dokumentów,  to  będac  wezwany  do  uzupełnienia 

dokumentów  w  formie  dopuszczonej  specyfikacją,  został  tym  samym  wezwany  do 

uzupełnienia wszystkich dokumentów, których nie złożył wraz z ofertą, oraz że wiedział, jaki 

jest rzeczywisty zakres wezwania. Na rozprawie Zamawiający wskazując na załącznik 12 do 

oferty,  w  tym  na  pierwszą  kolumnę  tabeli  argumentował  m.in.,  że:  “Odwołujący  wskazuje 

wszystkie  punkty  specyfikacji,  dla  których  wskazuje  treść  oraz  wskazuje  dokument,  który 

powinien  funkcjonalność  potwierdzać.  Odwołującemu  było  dokładnie  wiadome,  których 

dokumentów brakuje w jego ofercie”; „Podkreśla, że tabela 12 była autorskim opracowaniem 

oferenta  i  w  tej  tabeli  jednoznacznie  wskazano,  który  dokument  jest  na  potwierdzenie 

danego  parametru,  tak  więc  Odwołujący  wiedział  do  czego  był  wzywany”  (vide:  protokół  z 

rozprawy). 

W  ocenie  Izby,  to,  że  wykonawca  załączył  do  oferty  załącznik  nr  12,  w  którym 

przyporządkował  określone  dokumenty  do  wymogów  specyfikacji,  nie  zwalniało 

Zamawiającego  z  obowiązku  wystosowania  precyzyjnego  wezwania,  jakie  dokumenty  i  na 

potwierdzenie  czego  wykonawca  ma  obowiązek  uzupełnić.  To  Zamawiający  jest 

gospodarzem  postępowania  i  to  na  nim  spoczywa  obowiązek  najpierw  ustalenia  jakich 

dokumentów  brakuje,  a  następnie  obowiązek  jednoznacznego  i  precyzyjnego  wezwania 

wykonawcy – zwłaszcza, gdy procedura uzupełnienia dokumentów w trybie art 26 ust. 3 Pzp 

jest działaniem, co do zasady, jednorazowym. Wykonawca nie może bowiem domyślać się, 

jaki  jest  rzeczywisty  zakres  wezwania  i  nie  powinien  być  stawiany  w  takiej  sytuacji,  że  po 

ogólnym,  niejednoznacznym  wezwaniu,  gdzie  tylko  część  zakresu  wezwania  została  jasno 

określona  –  Zamawiający  przypisuje  mu  następnie  brak  uzupełnienia  dokumentów  w 

pozostałej części, która nie została w sposób jasny wyartykułowana w treści wezwania.  

Zamawiający nie tylko nie wskazał Odwołującemu w sposób jednoznaczny, wymogów 

specyfikacji,  co  do  których  uznał  następnie  brak  złożenia  wymaganych  dokumentów,  ale 

sformułował dodatkowo wezwanie w taki sposób, że wykonawca miał uzasadnione podstawy 

do  uznania,  że  dokumenty  ma  złożyć  tylko  wobec  punktów  wyspecyfikowanych  w  treści 

wezwania,  a  ponadto,  że  Zamawiający  nie  uznawał,  że  wobec  wszystkich  punktów  – 

podanych  następnie  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  –  nie  istnieje  możliwość 

potwierdzenia spełnienia wymogów. Gdyby Zamawiający, poprzez początkową ogólną treść 

wezwania  wzywał do złożenia  wszystkich brakujących dokumentów, innych niż tylko te, dla 

których  wskazał  określone  punkty  dotyczące  wymogów  SIWZ,  to  zawarcie  ponownych 

wezwań do złożenia dokumentów lub wyjaśnień przy każdym z wyspecyfikowanych punktów 

należałoby uznać za zbędne. Ponadto, w treści wezwania Zamawiający podał m.in. – cytując 

–  “ponadto wskazanie  w  niektórych  przypadkach  (podkreślenie  Izby)  linków  internetowych  i 

samych tytułów nie potwierdza spełnienia wymogów SIWZ”. Jakie były te niektóre przypadki, 

nie  podano  już  w  treści  wezwania,  i  w  ogóle  jeżeli  Zamawiający  mówił  o  niektórych 

przypadkach  (podkreślenie  Izby)  to  sprzeciwiało  się  to  wywodom  przedstawianym  na 

rozprawie,  że  wykonawca  powinien  wiedzieć,  że  wezwanie  dotyczy  wszystkich  wymogów, 

dla których podano tylko linki internetowe. Powyższe tylko dodatkowo obrazuje, że wezwanie 

było niejasne, nieprecyzyjne, a z pewnością nie wynikało z niego w sposób jednoznaczny, że 

Odwołujący ma uzupełnić dokumenty dotyczące punktów specyfikacji podanych następnie w 

uzasadnieniu  odrzucenia  oferty.  Należy  podkreślić,  że  wykonawca  nie  może  pozostawać  w 

niepewności, co do zakresu wezwania, ani nie może być niejako wprowadzany w błąd, co do 

tego  zakresu,  a  następnie  zaskakiwany  stwierdzeniem  Zamawiającego,  że  pewnych 

dokumentów nie uzupełnił.  

Reasumując, Izba analizując treść wezwania, w tym również sposób sporządzenia tej 

treści, doszła do tożsamych wniosków, jakie przedstawiał Odwołujący. Zamawiający  w toku 

dalszych  czynności  wezwie  Odwołującego  do  uzupełnienia  dokumentów,  w  zakresie 

dotychczas  nie  sprecyzowanym,  w  szczególności  w  zakresie  wypunktowanym  w 

uzasadnieniu  odrzucenia  oferty,  ewentualnie  Zamawiający  może  połączyć  wezwanie  do 

uzupełnienia  dokumentów  z  żądaniem  złożenia  wyjaśnień,  jeżeli  będzie  to  w  ocenie 

Zamawiającego konieczne dla oceny oferty Odwołującego. Następnie Zamawiający dokona 

ponownej  oceny  ofert,  czemu  da  wyraz  w  rozstrzygnięciu  postępowania  i  w  wyborze 

najkorzystniejszej oferty.  

Druga sporna kwestia referowała do materii technicznej i uznania braku zapewnienia 

funkcjonalności dotyczącej obsługi wirtualnych routerów.  

W  tym  zakresie  przesądzające  znaczenie  miał  zgromadzony  w  sprawie  materiał 

dowodowy.  Odwołujący  złożył  wiarygodne  i  mocne  dowody  na  potwierdzenie  zgodności 

oferty  z  treścią  SIWZ.  Zamawiający  dowodów  tych  nie  obalił,  ani  nie  przedstawił,  w  ocenie 

Izby,  argumentacji  dyskredytującej  zarówno  twierdzenia  Odwołującego, jak również  wnioski 

wynikające z przedstawionego materiału dowodowego.  

Na  wstępie  należy  wskazać,  że  w  treści  wezwania  z  dnia  11  lipca  2016  r. 

Zamawiający  zwrócił  się  do  Odwołującego  o  “bardziej  szczegółowe  przedstawienie  punktu 

17.1.28, a tym samym umożliwienie Zamawiającemu stwierdzenia zgodności z założeniami”. 

Zamawiający  nie  sprecyzował  w  wezwaniu,  o  jakiego  rodzaju  uszczegółowienie  i  odnośnie 

jakich  konkretnie  kwestii,  zwraca  się  do  wykonawcy.  Zamawiający  wskazał  jedynie,  że 

“Wymaganiem Zamawiającego było, zapewnienie możliwości routowania przy zastosowaniu 

wirtualnych routerów tych samych klas adresowanych w sieci lokalnej (pomiędzy VLAN-ami, 

itd.)  i  dokładnie  takiej  funkcjonalności  wymagają  zapisy  SIWZ”.  Punkt  17.1.28  załącznika  A 

do  SIWZ  stanowił:  “Obsługa  Wirtualnych  Routerów  –  możliwość  uruchomienia  oddzielnych 

procesów  protokołu  dynamicznego  routingu  z  odzielnymi  tablicami.  Możliwość  użycia  tych 

samych  podsieci  w  różnych  wirtualnych  routerach”.  Tożsama  treść  została  zawarta  w  pkt 

16.1.27 i 18.1.29 załącznika A do SIWZ.  

W  odpowiedzi  na  wezwanie  Odwołujący  wskazał,  że  przełączniki  P1,  P2  i  P3 

obsługują  MPLS,  w  tym  tzw.  instancje  VPN.  Odwołujący  przywołał  informacje  zawarte  w 

dokumencie MPLS Configuration Guide i wskazał, że instancje VPN pozwalają na realizację 

wszystkich  wymagań  SIWZ,  w  tym  routingu  tych  samych  klas  adresowych  pomiędzy 

VLAN’ami.  Odwołujący  wyjaśnił  jednocześnie,  że  szczegółowe  informacje  znajdują  się  w 

dokumencie  MPLS  Configuration  Guide  dla  przełączników  P2  i  P3.  Odwołujący  złożył 

ponadto dokument potwierdzający powyższe wyjaśnienia: HPE FlexNetwork 5510 HI Switch 

Series MPLS Configuration Guide.  

To,  czy  Zamawiający  na  etapie  odrzucenia  oferty  rozbudował  stawiane  wymogi,  

w  okolicznościach  niniejszej  sprawy  stanowiło  kwestię  drugorzędną,  gdyż  w  ocenie  Izby, 

Odwołujący  wykazał  i  udowodnił,  że  złożona  przez  niego  oferta  odpowiada  wymogom 

zawartym  zarówno  w  literalnym  brzmieniu  specyfikacji,  jak  i  w  opisie  funkcjonalności 

zawartym w uzasadnieniu odrzucenia oferty. Należało przy tym zgodzić się z Odwołującym, 

ż

e  Zamawiający  nie  poczynił  zastrzeżeń,  co  do  sposobu  zapewnienia  funkcjonalności 

dotyczącej  obsługi  wirtualnych  routerów.  W  szczególności  brak  jest  zastrzeżenia,  że 

Zamawiający  nie  dopuszczał  osiągnięcia  wymaganej  funkcji  z  wykorzystaniem  i  poprzez 

MPLS.  

W  złożonym  przez  Odwołującego  dowodzie  w  postaci  oświadczenia  producenta  z 

dnia  6  września  2016  r.,  potwierdzono,  że  przełączniki  zaoferowane  przez  Odwołującego, 

jako  P1,  tj.  HPE  FlexFabric  12900  oraz  P2    i  P3,  tj.  HPE  FlexNetwork  5510  HI  posiadają 

wymaganą  funkcjonalność  tzw.  “Wirtualnych  routerów”,  która  zapewnia  m.in.  możliwość 

uruchomienia  oddzielnych  procesów  protokołu  dynamicznego  routingu  z  oddzielnymi 

tablicami  routingu.  Wskazano  ponadto,  że  możliwe  jest  użycie  tych  samych  podsieci  w 

różnych wirtualnych routerach utworzonych w tych przełącznikach.  

Izba uznała ponadto wartość dowodową opinii sporządzonej przez dr hab. inż. A. Z. . 

Izba nie znalazła podstaw, by przedmiotową opinię uznać za nierzetelną bądź sporządzoną 

przez  osobę  nie  posiadającą  odpowiednich  kompetencji  i  wiedzy.  Zamawiający  bynajmniej 

tego rodzaju okoliczności nie wykazywał. Dowód z opinii prywatnej, choć nie korzystający z 

rangi  przynależnej  opinii  powołanego  biegłego,  w  niniejszej  sprawie  stanowił  jednak, 

zdaniem  Izby,  materiał  dowodowy  istotny  dla  sprawy.  Dowód  ten  nie  obrazował  jedynie 

własnego  stanowiska  strony  sporu,  ale  stanowił  rzeczową  i  techniczną  analizę  zagadnień 

odnoszących  się  do  wymaganej  funkcjonalności  obsługi  wirtualnych  routerów  i  odpowiadał 

na  pytania  referujące  właśnie  do  sedna  sporu.  Odpowiedzi  udzielone  przez  autora  opinii 

zostały  poparte  rzeczową  argumentacją,  uzasadnieniem  i  odwołaniami  do  dokumentacji 

niniejszego postępowania oraz innej dokumentacji technicznej. W odpowiedzi na pytanie 1 – 

czy  przełączniki  zaoferowane  przez  Odwołującego  zapewniają  możliwość  uruchomienia 

oddzielnych  procesów  protokołu  dynamicznego  routingu  z  oddzielnymi  tablicami  i  czy 

możliwe  jest  użycie  tych  samych  podsieci  w  różnych  wirutalnych  routerach  utworzonych  w 

tych  przełącznikach  (pytania  odpowiadające  treści  wymogów  postawionych  w  pkt  16.1.27, 

17.1.28, 18.1.29), autor opinii wskazał, że: “Odpowiedź na powyższe pytania jest twierdząca. 

Wskazane  w  pytaniu  urządzenia  posiadają  mechanizmy  związane  z  usługą  MPLS  L3VPN, 

która pozwala na separacje tablic routingu oraz używanie takich samych podsieci oraz Multi-

VPN-Instance  CE  (MCE),  który  stanowi  właśnie  mechanizm  oddzielnych  procesów 

dynamicznego routingu z oddzielnymi tablicami routingu”.  

Jak wskazano wcześniej, dowody złożone przez Odwołującego należało ocenić, jako 

solidny,  wiarygodny  i  obiektywny  materiał  dowodowy.  Izba  nie  miała  żadnych  podstaw,  by 

dowody  te  bagatelizować,  pomijać  bądź  czynić  ustalenia  wbrew  faktom  tymi  dowodami 

wykazanymi,  zwłaszcza  gdy  Zamawiający  dowodów  tych  nie  obalił,  ani  nie  wykazał 

wadliwości  bądź  niezasadności  wniosków  z  tych  dowodów  wynikających.  W  konsekwencji, 

Izba uznała, że argumenty Odwołującego, poparte stosownym materiałem dowodowym, nie 

pozostawiają  wątpliwości,  co  do  zgodności  oferty  z  wymogami  specyfikacji.  Trafnie 

Odwołujący wskazał także, że jeżeli Zamawiający miałby nadal jednak jakieś wątpliwości to 

jest zabezpieczony poprzez możliwość przeprowadzenia testu, którą to możliwość zastrzegł 

w pkt 25 Załącznika A do SIWZ.  

Zarzuty  dotyczące  nie  przyznania  pełniej  puli  punktów  ofercie  Odwołującego  (pkt  III 

pkt  3  według  numeracji  odwołania)  Izba  uznała  za  przedwczesne.  Zamawiający  wskazał  

w  specyfikacji,  że  wyboru  oferty  na  podstawie  przyjętych  kryteriów  dokona  sposóród  ofert 

nieodrzuconych  (pkt  13  SIWZ).  Skoro  Zamawiający  odrzucił  ofertę  Odwołującego  to 

formalnie nie dokonywał jej oceny, według zasad wskazanych  w specyfikacji, zwłaszcza  że  

w  dokumentacji  brak  jest  dokumentów  przedstawiających  oceny  przyznawane  przez 

członków  komisji,  bądź  uzasadnienie  członków  komisji  co  do  odmowy  przyznania  punktów 

ofercie Odwołującego, a to członkowie komisji zgodnie ze specyfikacją zostali uprawnieni do 

oceny  oferty  według  kryteriów  oceny  ofert.  Z  tego  też  względu  Izba  uznała,  że  materia 

dotycząca  punktacji  oferty  Odwołującego  została  podana  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty 

niejako  sygnalizacyjnie,  a  nie  jako  wynik  przeprowadzonej  już,  w  sposób  przewidziany  w 

SIWZ,  ostatecznej  czynności  Zamawiającego  dotyczącej  oceny  oferty  Odwołującego  w 

ramach  przewidzianych  kryteriów  oceny  ofert.  Ponadto,  nie  jest  rolą  Izby  zastępowanie 

Zamawiającego  w  przeprowadzeniu  oceny  oferty  według  zasad  i  kryteriów  wskazanych  

w  specyfikacji.  Izba  zauważa  jednocześnie,  że  dokonując  oceny  oferty  według  przyjętych 

kryteriów Zamawiający nadal może zażądać stosownych wyjaśnień, tak jak żądał wyjaśnień 

od innych wykonawców.  

O  kosztach  postępowania,  stosownie  do  wyniku,  orzeczono  na  podstawie  art.  192 

ust. 9 i 10 Pzp. W związku z uwzględnieniem odwołania Izba  zasądziła  od Zamawiającego 

na  rzecz  Odwołującego  uzasadnione  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z 

tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika (§ 5 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 

1  i  2  lit.  b)  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238).  

Przewodniczący: ……………………………….