KIO 2430/22 WYROK dnia października 2022 roku

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

WYROK 

z dnia 

3 października 2022 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Monika Kawa-Ogorzałek 

Protokolant:          

Tomasz Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 

września 2022r. odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  16  września  2022r.  przez  wykonawcę  Zakłady  Remontowe 

Energetyki Katowice S.A. 

z siedzibą w Katowicach w postępowaniu prowadzonym przez 

Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. z siedzibą w Warszawie 

orzeka: 

Uwzględnia odwołanie w zakresie dotyczącym naruszenia art. 255 pkt 5 oraz art. 17 

ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie 

czynności unieważnienia postępowania oraz nakazuje dalsze prowadzenie postępowania, 

Oddala odwołanie w pozostałym zakresie. 

Kosztami  postępowania  odciąża  Zamawiającego  w  części  2/3  i  Odwołującego  w 

części 1/3: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę  15 000 zł (piętnaście 

tysięcy złotych złotych) uiszczoną przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  14  800  zł  (czternaście 

tysięcy osiemset złotych).  

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1 

i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1710 t.j.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………………………….. 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

UZASADNIENIE 

Zamawiający  -  Operator  Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-SYSTEM  S.A.  z  siedzibą  

w Warszawie prowadził na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019r. – Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2021r.,  poz.  1129  ze  zm.;  dalej:  „Pzp”)  postępowanie  o 

udzielenie zamówienia publicznego pn.: „Dostawa fabrycznie nowych łuków indukcyjnych na 

potrzeby realizacji gazociągu DN700 Rembelszczyzna – Mory” (dalej: „Postępowanie”).  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej pod numerem 2022/S 096-266644. 

W  dniu  7  września  Zamawiający  poinformował  wykonawców  biorących  udział  w 

postępowaniu  o  unieważnieniu  przedmiotowego  postępowania  na  podstawie  art.  255  pkt  5 

Pzp. 

W dniu 16 września 2022 r. wykonawca - Zakłady Remontowe Energetyki Katowice 

S.A. 

z  siedzibą  w  Katowicach  (dalej:  „Odwołujący”)  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  odwołanie  wobec  powyższej  czynności  Zamawiającego,  w  którym  zarzucił 

naruszenie:  

1.  art.  255  pkt  5 

Pzp  poprzez  jego  błędną  interpretację  i  przyjęcie,  że  zaistniała 

sytuacja faktyczna pozwala na unieważnienie Postępowania na podstawie tego przepisu;  

2.  a

rt.  260  ust.  1  Pzp  poprzez  brak  podania  wyczerpującego  uzasadnienia 

faktycznego i prawnego unieważnienia Postępowania;  

3.  Art.  17  ust.  1  Pzp  poprzez  jego  błędną  interpretację  i  przyjęcie,  że  może  on  być 

podstawą do rozszerzającego stosowania normy wynikającej z art. 255 pkt 5) Pzp, mającej 

charakter wyjątku.  

W oparciu o tak przedstawione zarzuty Odwołujący wniósł o:  

1. uwzględnienie odwołania w całości;  

nakazanie Zamawiającemu unieważnienie czynności unieważnienia Postępowania 

i przywrócenie stanu po wyborze oferty najkorzystniejszej. 

Uzasadniając  zarzuty  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w  sposób  błędny 

interpretuje art. 255 pkt 5) Pzp poprzez uznanie, że może on być podstawą do unieważnienia 

Postępowania. W ocenie Odwołującego sytuacja faktyczna, która zaistniała w Postępowaniu 

nie wchodzi w zakres zastosowania ww. przepisu, a w związku z tym Zamawiający nie mógł 

w sposób zgodny z prawem unieważnić Postępowania na jego podstawie. Dalej Odwołujący 

wskazał,  że  „Zamawiający  jako  uzasadnienie  faktyczne  unieważnienia  Postępowania 

wskazuje  w  zawiadomieniu  o  unieważnieniu  postępowania  „rozbieżność  pomiędzy 

parametrami  łuków  indukcyjnych,  wyspecyfikowanych  w  dokumentacji  postępowania  a 

potrzebami  Zamawiającego”,  powodującą  „brak  możliwości  zastosowania  łuków,  będących 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

przedmiotem zamówienia do budowy gazociągu na Rembelszczyzna – Mory.” Zamawiający 

przyznaje tym samym, że popełnił błąd na etapie dokonywania opisu przedmiotu zamówienia 

(co  w  sposób  niepodważalny  jest  jego  obowiązkiem  –  rozważania  prawne  w  tym  zakresie 

zostaną  przedstawione  poniżej),  co  miałoby  być  przyczyną  unieważnienia  postępowania. 

Zamawiający  nie  wskazuje  przy  tym  na  żadne  inne  przyczyny  dla  unieważnienia 

postępowania  na  podstawie  art.  255  pkt  5)  poza  nieprawidłowo  dokonanym  opisem 

przedmi

otu  zamówienia.  Rozbieżność,  na  którą  powołuje  się  Zamawiający,  polega  na 

błędnym określeniu w opisie przedmiotu zamówienia grubości ścianki łuku indukcyjnego”.  

Odnosząc  się  do  powyższego,  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  zobowiązany 

jest do wyczerpującego określenia przyczyn unieważnienia postępowania w zawiadomieniu, 

a podnoszenie nowych okoliczności w zakresie podstawy do unieważnienia w postępowaniu 

odwoławczym  jest  niedopuszczalne.  Podstawą  prawną  wskazaną  w  informacji  z  dnia  6 

września  2022r.  był  art.  255  pkt  5)  Pzp,  zgodnie  z  którym  zamawiający  unieważnia 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  jeżeli  wystąpiła  istotna  zmiana  okoliczności 

powodująca, że prowadzenie postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie 

publicznym,  czego  nie  można  było  wcześniej  przewidzieć.  Stosownie  do  tej  regulacji 

unieważnienie  postępowania  na  podstawie  pkt  5  możliwe  jest  jedynie  w  sytuacji 

kumulatywnego 

spełnienia kilka przesłanek. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie istotnej 

zmiany  okoliczności.  Po  drugie,  ta  zmiana  okoliczności  ma  powodować  (czyli  przesłanki  te 

muszą  pozostawać  w  związku),  że  prowadzenie  postępowania  lub  wykonanie  zamówienia 

nie  będą  już  leżeć  w  interesie  publicznym.  Po  trzecie,  przepis  wymaga,  by  sytuacji  tej  nie 

można było wcześniej przewidzieć.  

Odwołujący  podkreślił,  że  elementem  niezbędnym  dla  zastosowania  art.  255  pkt  5) 

Pzp  jest  wystąpienie  zmiany  w  okolicznościach  faktycznych.  W  sytuacji,  której  dotyczy 

odwołanie,  zmiana  taka  nie  wystąpiła  –  a  z  pewnością  Zamawiający  nie  wskazuje  na  taką 

zmianę  w  zawiadomieniu  o  unieważnieniu  Postępowania  z  6  września  2022  r.  Rozważaną 

okolicznością  faktyczną  jest  tutaj  rozbieżność  parametrów  łuków  indukcyjnych  będących 

przedmiotem zamówienia oraz potrzeb Zamawiającego. Zamawiający nie wskazuje, by jego 

potrzeby  zmieniły  się  po  wszczęciu  Postępowania.  Biorąc  pod  uwagę,  że  dokonanie  w 

sposób prawidłowy opisu przedmiotu zamówienia jest obowiązkiem zamawiającego, nie ma 

logicznej  możliwości,  by  treść  opisu  przedmiotu  zamówienia  mogła  być  potraktowana  jako 

zmiana stanu faktycznego, której Zamawiający nie mógł przewidzieć. Co za tym idzie, stan 

faktyczny 

–  zarówno  jeśli  chodzi  o  opis  przedmiotu  zamówienia  (który  nie  zmienił  się 

samodzielnie) jak i potrzeby Zamawiającego – pozostał niezmienny od momentu wszczęcia 

postępowania.  W  związku  z  brakiem  zmiany  stanu  faktycznego,  niemożliwe  będzie 

spełnienie  tej  przesłanki  i  zastosowanie  przez  Zamawiającego  art.  255  pkt  5)  Pzp. 

Odwołujący  podkreślił  również,  że  błędne  decyzje  zamawiającego  w  postępowaniu,  jak też 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

ni

edbalstwo i brak wymaganej staranności w przygotowaniu postępowania nie mogą być w 

żadnym  razie  okolicznościami  uzasadniającymi  unieważnienie  postępowania.  Odwołujący 

podkreślił,  że  w  Postępowaniu  nie  doszło  w  ogóle  do  zmiany  okoliczności  faktycznych,  a 

ponadto 

– nawet gdyby uznać, że „wykrycie” błędu w przygotowanej przez Zamawiającego 

dokumentacji  mogłoby  być  zmianą  okoliczności  faktycznych  –  to  sytuacja  taka  i  tak  nie 

uzasadniałaby  zastosowania  art.  255  pkt  5)  Pzp,  gdyż  następstwa  błędów  zamawiającego 

ni

e mogą obciążać wykonawców. W związku z tym, według Odwołującego, nie można uznać 

za dopuszczalne zastosowania art. 255 pkt 5) Pzp.  

Kolejno  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  zbyt  szeroko  interpretuje  pojęcie 

interesu  publicznego  i  co  za  tym  idzie 

–  błędnie  stosuje  je  w  sprawie.  W  zawiadomieniu  o 

unieważnieniu Postępowania z  6 września  2022 r.  Zamawiający  wskazuje na  swoją  istotną 

rolę  dla  polskiej  gospodarki  w  związku  z  obowiązkami  związanymi  z  rolą  operatora 

gazociągów. Zamawiający rozumie i przyznaje wprost, że interes publiczny w rozumieniu art. 

255  pkt  5)  Pzp  nie  może  być  utożsamiany  z  interesem  ekonomicznym  zamawiającego. 

Jednocześnie  Zamawiający  nie  wskazuje,  jakoby  zakończenie  Postępowania  zawarciem 

umowy godziło w jakikolwiek interes poza jego własnym interesem ekonomicznym. Podnosi 

on,  że  „W  przypadku  udzielenia  zamówienia  w  zamierzonym  kształcie  Zamawiający 

poniósłby  straty  finansowe  o  znacznym  wymiarze,  co  tym  samym  wiązałoby  się  z 

nieracjonalnym  i  bezcelowym  wydatkowaniem  środków  publicznych”,  co  mogłoby 

„doprowadzić  do  znacznych  szkód  majątkowych  po  stronie  OGP  Gaz-  System  S.A.,  ze 

wszystkimi  tego  konsekwencjami  (jak  np.  opóźnienie  w  budowie  gazociągu,  roszczenia 

pozostałych  uczestników  projektu  budowy,  roszczenia  strony  społecznej)”,  a  interes 

publiczny  rozumie  jako  „nieczynienie  podwójnych,  wręcz  nieuzasadnionych  nakładów 

finansowych.”  Zamawiający  wskazuje  więc  w  istocie  jedynie  na  swój  interes  ekonomiczny 

jako  bezpośrednio  naruszany  przez  zakończenie  postępowania  w  sposób  zgodny  z  jego 

celem,  czyli 

–  jak  wielokrotnie  wskazywała  Izba  –  zawarciem  i  wykonaniem  umowy. 

Naturalnie, poniesienie w związku z tym ewentualnych kosztów przez Zamawiającego może 

skutkować  trudnościami  operacyjnymi  w  wykonywaniu  innych  działań.  Nie  można  jednak 

zaakceptować  argumentacji,  zgodnie  z  którą  zamawiający  pełniący  ważne  role  w 

gospodarce  mogą  utożsamić  własny  interes  ekonomiczny  z  interesem  publicznym  co 

potwierdza  wyrok 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  27  października  2010  r.  KIO  2228/10 

oraz  z  dnia  9  lipca  2010  r.  KIO  1298/10. 

Odwołujący  podkreślił,  że  nie  może  być  tak,  że 

samo  wystąpienie  interesu  publicznego  prowadzić  będzie  do  unieważnienia  postępowania, 

gdyż  zgodnie  z  orzecznictwem  Izby  należałoby  jeszcze  udowodnić,  że  interes  publiczny 

wymaga  ograniczenia  praw  wykonawców,  przede  wszystkim  prawa  do  udziału  w 

postępowaniu,  zawarcia  umowy,  wykonania  zamówienia  i  uzyskania  z  niego  korzyści.  W 

omawianej  sytuacji 

Zamawiający  wcale  nie  odniósł  się  do  interesów  Odwołującego  w 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

postępowaniu,  starając  się  jedynie  chronić  swój  interes  ekonomiczny,  który  –  jak  sam 

przyznaje 

– nie jest równoważny z interesem publicznym. Wskazać trzeba też, że zgoda na 

takie działanie Zamawiającego byłaby dla interesu publicznego szkodliwa poprzez odebranie 

wykonawcom  poczucia  pewności  prawa  w  postępowaniach  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego.  Ostatecznie  warto  zauważyć,  że  Zamawiający  dla  wykazania  interesu 

publicznego powołuje się w istocie na swój status jako strategicznego przedsiębiorstwa. Nie 

sposób  zaprzeczyć  kluczowej  roli  przesyłu  gazu  w  gospodarce,  przy  czym  nie  można 

wywodzić  z  niego,  że  przedsiębiorcy  działający  w  tym  sektorze  mogą  nie  stosować  prawa 

bądź też naginać je do swoich potrzeb. Intencją ustawodawcy, wyrażoną bezpośrednio w art. 

5 ust. 1 pkt 3) w zw. z art. 5 ust. 4 pkt 3) lit. a) Pzp, jest bowiem, by podmioty udostępniające 

lub  obsługujące  stałe  sieci  przeznaczone  do  świadczenia  usług  publicznych  w  związku  z 

produkcją,  transportem  lub  dystrybucją  gazu  były  zobowiązane  do  stosowania  przepisów 

Pzp. Niewłaściwym jest zatem, zdaniem Odwołującego, powoływanie się na swój status jako 

przedsiębiorcy  zajmującego  się  dystrybucją  gazu  dla  niestosowania  bądź  obchodzenia 

przepisów  Pzp.  Ponadto  Odwołujący  stwierdził,  że  Zamawiający  myli  się  uznając,  że 

zawarcie umowy będzie nieuchronnie prowadziło do nabycia przez niego łuków indukcyjnych 

niezgodnych  z  jego  potrzebami  i  jako  takie 

–  wiązało  ze  stratą  całego  wynagrodzenia 

zapłaconego wykonawcy. O ile nie ma wątpliwości, że to wykonanie zamówienia publicznego 

jest  głównym  celem  postępowania  i  udzielenia  zamówienia,  to  nie  można  zapominać  o 

innych możliwościach rozwiązania zaistniałej sytuacji niż zakup przez Zamawiającego łuków 

indukcyjn

ych niezgodnych z jego potrzebami i poniesienie pełnej straty. Zamawiający może 

po  otrzymaniu  zamówionej  dostawy  odsprzedać  jej  przedmiot,  odzyskując  przynajmniej 

część  zainwestowanych  środków.  Może  również,  przy  planowaniu  następnych 

przedsięwzięć, starać się wykorzystać przynajmniej część lub nawet wszystkie dostarczone 

łuki.  W  żadnej  z  tych  sytuacji  –  w  przypadku  których  umowa  jest  w  pełni  wykonywana  – 

Zamawiający  nie  ponosi  straty  całkowitej,  jak  stara  się  to  wykazywać  w  zawiadomieniu  o 

unieważnieniu  postępowania.  Ostatecznie  warto  wskazać  też,  że  Zamawiający  mógłby 

podjąć  działania  w  kierunku  zmiany  umowy  tak,  by  otrzymać  łuki  zgodne  ze  swoimi 

potrzebami. Trzeba wskazać, że zmiana umowy dopuszczalna jest również równocześnie z 

jej zawarciem. Nie ma więc podstaw do twierdzenia, że w przypadku dążenia do jej zmiany 

równocześnie  z  jej  zawarciem  Zamawiający  byłby  na  jakimkolwiek  etapie  poddany 

arbitralnym  decyzjom  Odwołującego.  Brak  podjęcia  jakichkolwiek  negocjacji  świadczy 

jednoznacznie  o  złej  woli  Zamawiającego,  który  w  żadnym  stopniu  nie  bierze  pod  uwagę 

uzasadnionych  i  chronionych  prawnie  interesów  Odwołującego,  a  jedynie  swój  interes 

ekonomiczny.  Ponadto 

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  dopiero  prowadzi 

postępowanie  na  budowę  gazociągu,  do  której  potrzebne  będą  łuki  indukcyjne  będące 

przedmiotem  Postępowania.  Dokumenty  postępowania  są  dostępne  na  platformie 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

Zamawiającego, pod nazwą postępowania „Budowa gazociągu DN700 MOP 8,4 MPa relacji 

Rembelszczyzna 

–  Mory  wraz  infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi”,  nr  referencyjny 

ZP/2022/07/0007/REM  (dalej:  postępowanie  WRB).  Termin  składania  ofert  w  tym 

postępowaniu  to  30  września  br.  Opis  przedmiotu  zamówienia  z  Postępowania  jest 

elementem  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  postępowaniu  na  budowę  gazociągu  jako 

za

łącznik  nr  2  do  OPZ  –  Dostawy  Inwestorskie.  Analiza  relacji  między  postępowaniami 

wskazuje,  że  nic  nie  stoi  na  przeszkodzie,  aby  Zamawiający  zmienił  opis  przedmiotu 

zamówienia w postępowaniu na budowę gazociągu w taki sposób, aby móc wykorzystać łuki 

induk

cyjne  będące  przedmiotem  Postępowania.  Zamawiający  nie  udowadnia,  a  jedynie 

podnosi, że łuki o parametrach podanych w opisie przedmiotu zamówienia w Postępowaniu 

nie mogą zostać wykorzystane w postępowaniu na budowę gazociągu. Brak podjęcia choćby 

próby  rozwiązania  problemu  w  ten  sposób  jednoznacznie  wskazuje,  że  Zamawiający 

poprzez  unieważnienie  postępowania  nie  chroni  interesu  publicznego,  a  jedynie  własny 

interes  ekonomiczny,  stawiając  go  co  więcej  jednoznacznie  ponad  interesem  wykonawcy, 

który  zostaje  naruszony  w  największym  możliwym  stopniu,  tj.  poprzez  uniemożliwienie  mu 

zawarcia umowy o wykonanie zamówienia publicznego i odniesienia jakiejkolwiek korzyści z 

jego  wykonania.  Co  więcej,  nie  można  uznać,  by  Zamawiający  udowodnił,  że  podane 

uzasadnienie  un

ieważnienia  postępowania,  tj.  „brak  możliwości  zastosowania  łuków, 

będących przedmiotem zamówienia do budowy gazociągu na Rembelszczyzna – Mory” było 

faktycznie prawdziwe. Zawiadomienie nie było więc wyczerpujące, nie tłumaczy ono bowiem, 

dlaczego  zamówione  łuki  nie  mogą  być  użyte  w  pierwotnie  zaplanowany  sposób.  Brak 

staranności  Zamawiającego  również  w  tym  zakresie  nie  powinien  obciążać  Odwołującego, 

należy  więc  uznać,  że  Zamawiający  nie  udowodnił  braku  możliwości  wykorzystania  łuków 

będących przedmiotem Postępowania w budowie gazociągu, a co za tym idzie – założyć, że 

mogą  one  być  wykorzystane.  Brak  zawarcia  takich  wyjaśnień  wskazuje  jednoznacznie,  że 

podane  przyczyny  są  pozorne,  a  Zamawiający  nie  stara  się  wyważać  interesów  stron 

postępowania.  Twierdzenia  jakoby  zamówione  łuki  indukcyjne  nie  mogły  zostać  przez 

Zamawiającego  wykorzystane  są  więc  gołosłowne  i  nie  mogą  znaleźć  uznania,  a 

interpretacja  przesłanki  „interesu  publicznego”  przez  Zamawiającego  jest  jednoznacznie 

błędna.  

Odwołujący  zarzucił  ponadto,  że  Zamawiający  również  nieprawidłowo  interpretuje 

przesłankę  niemożliwości  do  przewidzenia  zmiany  okoliczności,  bowiem  elementem 

niemożliwości  do  przewidzenia  jest  zewnętrzność  wobec  Zamawiającego.  Taka  sytuacja  w 

rozpoznawanej  sprawie  nie 

występuje.  Nawet  gdyby  uznać,  że  zmiana  stanu  wiedzy 

Zamawiającego może być uznana za zmianę w rozumieniu art. 255 pkt 5) Pzp, to nie można 

zaprzeczyć,  że  niewłaściwe  przygotowanie  dokumentów,  a  następnie  wykrycie  błędów  nie 

jest niezależne od Zamawiającego.  

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

Według  Odwołującego,  Zamawiający  błędnie  interpretuje  także  art.  17  ust.  1  Pzp, 

uznając  go  za  podstawę  do  unieważnienia  postępowania.  Przepis  ten  wprowadza  do  Pzp 

zasadę  efektywności.  Nie  można  podważyć,  że  efektywność  dokonywania  zamówień 

powinna  przyświecać  zamawiającym  (zwłaszcza  publicznym,  choć  jest  ona  oczywiście 

pożądana  również  w  przypadku  zamawiających  sektorowych).  Zamawiający  interpretuje 

jednak  tę  zasadę  w  sposób  wybiórczy,  nieuprawniony,  prowadzący  do  niebezpiecznych 

wniosków,  niezgodny  z pozostałymi  zasadami  prawa zamówień  publicznych  oraz  normami, 

czyli  w  sposób  niezgodny  z  samą  istotą  zasady.  Zamawiający  stara  się  wykazać,  że 

możliwość  osiągnięcia  lepszego  efektu  ekonomicznego  (czyli  większej  efektywności) 

uprawnia  go  do  niestosowania  w  sposób  prawidłowy  całej  reszty  przepisów  Pzp. 

Zakończenie  postępowania  nieuprawnionym  unieważnieniem  w  istocie  paraliżuje  realizację 

celu prawa zamówień publicznych jako takiego. Nieuprawnionym jest rozumowanie, zgodnie 

z którym w sytuacji, w której zasada prowadzi na pewnym pozornym poziomie do wniosków 

odmiennych  od  całej  reszty  regulacji,  w  której  się  znajduje,  można  zastosować  tą  zasadę 

zamiast  pozostałej  części  regulacji.  Zamawiający,  jak  wskazywano  powyżej,  nie  czyni 

również  zadość  wymaganiom  dowodowym  w  zakresie  określenia,  czy  jego  interes 

ekonomiczny  zostanie  naruszony  w  stopniu  zasadniczym  czy  jedynie  niewielkim 

–  a  biorąc 

pod uwagę, że wątpliwości w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego rozstrzyga 

się na korzyść wykonawców (jak jednoznacznie wskazał Sąd Najwyższy), uznać musimy, że 

naruszenie  interesu  ekonomicznego  Zamawiającego  (i  co  za  tym  idzie  –  efektywności 

wydatków)  będzie  niewielkie.  Gdybyśmy  w  tej  sytuacji  zgodzili  się  na  rozumowanie 

Zamawiającego,  to  pozwolilibyśmy  Zamawiającemu  i  wszystkim  innym  zamawiającym  na 

arbitralne  unieważnianie  postępowań  w  każdej  sytuacji,  w  której  zamawiający  jedynie 

podniesie,  że  być  może  mógłby  uzyskać  lepszy  efekt  ekonomiczny  w  inny  sposób.  Trudno 

zgodzić się z tezą, że taki właśnie był zamysł ustawodawcy przy tworzeniu art. 17 ust. 1 Pzp. 

Ponadto,  art.  17  ust.  1  Pzp  wprowadza  ogólną  zasadę  kierunkową  dla  zamawiających. 

Dokonywanie  zakupów  z  uwzględnieniem  efektywności  kosztowej  jest  więc  obowiązkiem 

zamawiających  w  postępowaniu  i  nie  odnosi  się,  w  przeciwieństwie  do  wielu  innych  norm 

prawa zamówień publicznych, do wykonawców. Jak wskazywano, zaniechania bądź błędy w 

wykonywaniu swoich obowiązków przez zamawiającego nie mogą obciążać wykonawcy  – i 

nieuprawnionym wydaje się teza, że ta ogólna zasada ma nie mieć zastosowania do normy 

wyrażonej  w  art.  17  ust.  1.  Co  za  tym  idzie,  wykładnię  zasady  zawartej  w  art.  17  ust.  1 

zaproponowaną  przez  Zamawiającego  należy  uznać  za  sprzeczną  z  innymi  naczelnymi 

zasadami prawa zamówień publicznych. Interpretacja taka jest więc niezgodna z założeniem 

racjonalności  ustawodawcy,  gdyż  wskazywałaby,  że  nie  jest  on  w  stanie  przyjąć  aktu 

prawnego spójnego nie tylko na poziomie szczegółów (co naturalnie może się zdarzyć), ale 

na  poziomie  aksjologicznym.  Interpretacja  zasady  wynikającej  z  art.  17  Pzp  przyjęta  przez 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

Zamawiającego  jest  ponadto  wybiórcza  i  nie  uwzględnia  całej  jej  treści.  Zamawiający 

dokonał tego przez przywołanie i zastosowanie jedynie jednego ustępu, z którego stara się 

rekonstruować  całą  zasadę,  co  jest  działaniem  sprzecznym  z  zasadami  wykładni  prawa. 

Norma,  a  zwłaszcza  norma-zasada,  nie  jest  bowiem  tym  samym,  co  przepis.  Odwołujący 

wskazał,  że  art.  17  ust.  2  Pzp  rozwijając  postanowienia  art.  17  ust.  1  i  dopełniając  treść 

zasady efektywności, stanowi, że zamówienia udziela się wykonawcy wybranemu zgodnie z 

przepisami  ustawy.  Umieszczenie  przywołanego  przepisu  w  tym  samym  artykule  Pzp 

jednoznacznie  wskazuje,  że  jest  on,  tak  samo  jak  art.  17  ust.  1,  elementem  normy-zasady 

efektywności  i  ogranicza  ją  poprzez  wskazanie,  że  nie  może  być  uznana  za  nadrzędną 

wobec pozostałych przepisów Pzp i wyłączającą ich stosowanie. Interpretacja normy-zasady 

nie  może  stać  w  sprzeczności  z  pozostałymi  przepisami  Pzp,  w  tym  przypadku  –  z 

ugruntowaną interpretacją art. 255 pkt 5) Pzp. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  z  dnia  29  września  2022r.  wniósł  o  jego 

oddalenie  w  całości.  Uzasadniając  powyższe  stanowisko  wskazał,  że  powodem 

unieważnienia Postępowania było wystąpienie istotnej zmiany okoliczności powodującej, że 

prowadzenie 

postępowania  lub  wykonanie  zamówienia  nie  leży  w  interesie  publicznym, 

czego nie można było wcześniej przewidzieć. W ocenie Zamawiającego wszystkie przesłanki 

określone  w  art.  255  pkt  5  Pzp  wystąpiły  w  sprawie.  Po  pierwsze  wystąpiła  istotna  zmiana 

okoliczn

ości, która ujawniła się już po wyborze oferty najkorzystniejszej, a było nią wykrycie 

w dokumentacji postępowania (OPZ) niezamierzonej wady polegającej na błędnym opisaniu 

parametrów  przedmiotu  zamówienia  (łuków)  w  zakresie  dotyczącym  grubości  ścianki  łuku 

indukcyjnego  (Załącznik  nr  2  do  SWZ  –  OPZ),  a  dokładniej  rozbieżności  pomiędzy 

parametrami technicznymi łuków, a parametrami technicznymi wynikającymi z dokumentacji 

projektowej  dla  gazociągu  DN700  Rembelszczyzna  –  Mory.  Rozbieżność,  która  została 

zident

yfikowana  już  po  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  i  wynikała  z  opisania  parametrów 

łuków w dokumentacji projektowej w Postępowaniu WRB (Załącznik nr 4 do pisma) według 

innych parametrów technicznych (z podaniem klasy materiałowej oraz klasy lokalizacji łuku) 

niż w dokumentacji OPZ w Postępowaniu (podanie parametrów łuków – grubości ścianki w 

„mm”)  co  ostatecznie  spowodowało,  że  dane  techniczne  łuków  opisane  w  OPZ  nie 

odpowiadają  wymaganiom  wynikającym  z  dokumentacji  projektowej  na  budowę  gazociągu. 

Według  Zamawiającego  zmiana okoliczności,  która  wystąpiła w  Postępowaniu miała zatem 

charakter 

„nieprzewidywalny”.  Trudno  bowiem  przyjąć,  że  Zamawiający  w  sposób 

zamierzony  i  celowo,  o

pisuje  parametry  techniczne  łuków  w  sposób,  który  nie  pozwala 

faktycznie  na  wykorzystanie 

tych  materiałów  do  budowy  gazociągu.  Wbrew  twierdzeniom 

Odwołującego  „rozbieżność  parametrów  łuków  indukcyjnych”  oraz  potrzeb  Zamawiającego, 

a  dokładniej  wymaganych  parametrów  technicznych,  które  powinny  spełniać  łuki,  tak  aby 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

można  było  wykorzystać  je  do  realizacji  budowy  gazociągu,  stanowi  zatem  o  zmianie 

okoliczności, o której mowa w art. 255 pkt 5 Pzp. 

Zamawiający podkreślił, że art. 255 pkt. 5 Pzp odnosi się do pojęcia „istotnej zmiany 

okoliczności”,  a  nie  jak  twierdzi  Odwołujący  wyłącznie  „okoliczności  faktycznych”.  Istotna 

zmiana okoliczności, o której mowa w ww. przepisie może zatem dotyczyć różnych zdarzeń, 

które  wystąpiły  w trakcie postępowania lub  po  udzieleniu zamówienia,  a które to zdarzenia 

powodują,  że  wykonanie  zamówienia  nie  będzie  prowadzić  do  zaspokojenia  interesu 

publicznego  (nie  leży  w  interesie  publicznym).  Jako  „istotną  zmianę  okoliczności”  można 

zatem

,  według  Zamawiającego,  kwalifikować  również  zdarzenie  polegające  na  wykryciu 

rozbieżności  pomiędzy  opisem  przedmiotu  zamówienia  w  Postępowaniu,  a  faktycznymi 

wymaganiami  które  powinny  spełniać  łuki,  aby  mogły  zostać  wykorzystane  zgodnie  z  ich 

przeznaczeniem. 

Zamawiający  podkreślił,  również,  że  jest  spółką  strategiczną,  odpowiedzialną  za 

budowę gazociągów, zarządzanie gazociągami gazu ziemnego oraz przesył gazu ziemnego. 

Zadania,  które  realizuje  Zamawiający  dotyczą  inwestycji  strategicznych  (w  tym  budowy 

gazociągów), które mają zasadnicze znaczenie z punktu widzenia interesu publicznego oraz 

interesu  Państwa  –  zabezpieczają  bowiem  interes  publiczny  dotyczący  bezpieczeństwa 

energetycznego  kraju. 

Wyjaśnił,  że  przedmiot  zamówienia  jest  dedykowany  do 

wykorzystania  podczas  realizacji  konkretnej 

inwestycji  tj.  budowy  gazociągu  DN700 

Rembelszczyzna 

– Mory, i ma zostać przekazany wykonawcy robót budowlanych w ramach 

tzw.  dostaw  inwestorskich,  z  przeznaczeniem  do  wykorzystania  do  realizacji  zadania. 

Zamawiający  podkreślił,  że  wykonanie  zamówienia  objętego  Postępowaniem  (dostawa 

łuków,  które  nie  będą  mogły  być  wykorzystane  podczas  budowy  gazociągu  DN700 

Rembelszczyzna 

– Mory) nie leży zatem w interesie publicznym, który należy rozumieć, m.in. 

jako zapewnienie zwiększenie bezpieczeństwa i ciągłości zasilania paliwem gazowym, który 

jest  szczególnie  istotny  w  obecnej  sytuacji  geopolitycznej  związanej  z  wojną  na  Ukrainie, 

brakiem dostępu do źródeł gazu oraz kryzysem energetycznym na rynku dostaw gazu oraz 

innych  paliw  służących  do  zasilania  źródeł  ciepła.  Co  więcej,  w  związku  z  brakiem 

możliwości  wykorzystania  łuków  na  innych  inwestycjach  prowadzonych  przez 

Zamawiającego,  wykonanie  zamówienia  prowadziłoby  do  nieuzasadnionego  wydatkowania 

środków  publicznych,  a  więc  również  w  tym  sensie  udzielenie  zamówienia  nie  leży  w 

interesie  publicznym.  Wbrew  twierdzeniom  Odwołującego  unieważnienie  Postępowania  nie 

sprowadza  się  zatem  wyłącznie  do  „interesu  Zamawiającego”  lub  naruszenia  „interesu 

ekonomicznego Zamawiającego”. Zamawiający nie prowadzi działalności ukierunkowanej na 

maksymalizację  zysku  (własny  interes  ekonomiczny),  ale  jest  odpowiedzialny  za  realizację 

inwestycji  zabezpieczających  bezpieczeństwo  energetyczne  kraju  oraz  ich  sprawną 

realizację,  szczególnie  w  obecnej  sytuacji  geopolitycznej  i  gospodarczej.  Zamawiający 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

podkreślił,  że samo  doprowadzenie postępowania o udzielenie  zamówienia publicznego  do 

wyboru  oferty  i  zawarcia  umowy,  zmierzającej  do  zakupu  elementów  gazociągu,  które  nie 

będą miały swojego faktycznego przeznaczenia – nie jest celem samym w sobie, a tak zdaje 

się postrzegać go Odwołujący. Zamawiający stwierdził także, że łuki, które miałby zakupić od 

Odwołującego  nie  mogłyby  zostać  wykorzystane  na  innych  inwestycjach  lub  odsprzedane. 

Po  pierwsze, 

Zamawiający  nie  prowadzi  działalności  związanej  ze  sprzedażą  armatury.  Po 

drugie, łuki produkowane i zamawiane są pod realizację konkretnej inwestycji, przebiegającej 

w  konkretnej 

lokalizacji  (tutaj:  gazociągu  Rembelszczyzna  –  Mory).  Innymi  słowy,  to  łuki 

zamawiają  się  do  realizacji  inwestycji  według  projektu  budowlanego,  a  nie  projektuje 

inwestycje  w  celu 

wykorzystania  łuków  czy  innych  materiałów,  które  posiada  zamawiający. 

Indywidualna  specyfika 

i  charakter  każdej  inwestycji  uniemożliwiają  zatem  wykorzystanie 

łuków, które zostałyby zakupione od Odwołującego. 

Zamawiający  za  bezzasadne  uznał  stwierdzenie  Odwołującego,  że  skoro 

Postępowanie WRB nie zostało jeszcze zakończone, to Zamawiający ma możliwość zmiany 

SWZ  w  postępowaniu  na  roboty  budowlane,  tak  aby  wykorzystać  łuki,  które  kupi  od 

Odwołującego.  Ponownie  należy  podkreślić,  że  roboty  budowlane  dotyczące  gazociągu  są 

opisane w dokumentacji projektowej, 

a trasa gazociągu przebiega w konkretnych warunkach 

terenowych 

– stąd potrzeba zakupu nie tylko rur prostych, ale również łuków indukcyjnych, o 

kącie  gięcia  dostosowanym  do  zaplanowanej,  zatwierdzonej  decyzjami  oraz  opisanej  w 

dokumentacji  projektowej  trasy 

przebiegu  gazociągu,  determinowanej  uzyskiwanymi  na 

etapie  projektowym  decyzjami  formalno 

–  prawnymi  oraz  zastosowanymi  rozwiązaniami 

technicznymi. Nie można zatem, jak sugeruje Odwołujący, zmienić dokumentacji projektowej 

w  postępowaniu  na  roboty,  a  przy  tym  zmienić  trasę  gazociągu,  tak  aby  pasowała  ona  do 

łuków, które wyprodukuje Odwołujący. 

Odnosząc  się  do  przesłanki  „przyczyn  wystąpienia  zmiany”,  „interesu  publicznego” 

oraz 

„okoliczności,  których  nie  można  było  przewidzieć”  oraz  ewentualnego  „przyczynienia 

się zamawiającego” wyjaśnił, że również w orzecznictwie podkreśla się, że: „(…) wynikającej 

z  art.  93  ust.  1  pkt  6  pzp  nałożono  na  zamawiającego  obowiązek  unieważnienia 

postępowania  w  każdej  sytuacji,  w  której  prowadzenie  postępowania  lub  wykonanie 

zamówienia  nie  leży  w  interesie  publicznym.  Podkreśla  się  w  literaturze  przedmiotu,  że  z 

uwagi na cel owej 

regulacji, nawet jeżeli zamówienie stanie się niezgodne z owym interesem 

na  skutek  przyczyn 

leżących  po  stronie  zamawiającego,  to  nie ma  podstaw  do  wyłączenia 

możliwości  unieważnienia  postępowania.  Wskazać  bowiem  należy,  iż  rozumienie  interesu 

publicznego winno również odbywać się z uwzględnieniem zasad gospodarowania środkami 

publicznymi.  Z  jednej  strony  interes  publiczny  wskazuje  na 

konieczność  dbania  o  dobro 

ogółu i zaspokajanie potrzeb określonych społeczności z drugiej jednak strony nie może to 

odbywać  się  w  oderwaniu  od  gospodarowania  środkami  publicznymi.  Uwypuklić  bowiem 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

należy,  że  prowadzenie  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz 

wykonywanie umów w sprawie zamówienia publicznego nie stanowią celu samego w sobie, 

który może być postrzegany w oderwaniu od szerszego kontekstu. Zamawiający udzielając 

zamówień  gospodarują,  co  do  zasady  środkami  publicznymi,  służącymi  zaspokojeniu 

potrzeb  szerszej  zbiorowości,  następuje  to  jednak  w  ramach  realizacji  budżetu.  Skarżący 

zdaje  się  bowiem  pomijać  fakt,  że  realizacja  usługi  (...)  nie  pozwoliłaby  na  korzystanie  ze 

świadczonych  przez  niego  usług,  zamawiający  nie  posiada  bowiem  wystarczającej 

infrastruktury  pozwalającej  na  odbiór  przesyłu  danych,  świadczonych  przez  skarżącego.  W 

konsekwencji  realizacja  umowy  przyczyniłaby  się  do  wypełnienia  jednostkowego  interesu 

skarżącego,  jaką  jest  realizacja  umowy,  a  z  drugiej  strony  stałaby  w  sprzeczności  z 

interesem 

publicznym,  bowiem  objawiłaby  się  koniecznością  wydatkowania  środków 

publicznych na 

cele, które de facto nie mogą być realizowane”. 

Odnosząc  się do  zarzutu naruszenia art.  260  ust.  1 Pzp  Zamawiający stwierdził,  że 

podał  w  uzasadnieniu  swojej  czynności  zarówno  podstawy  faktyczne  i  prawne 

unieważnienia,  postępowania  wskazując  na  podstawę  prawną  –  art.  255  pkt.  5  Pzp  oraz 

u

zasadniając  okoliczności  faktyczne,  które  leżały  u  podstaw  zastosowania  ww.  normy 

prawnej.  Dowod

em  na  to,  że  Zamawiający  w  sposób  wyczerpujący  uzasadnił  swoją 

czynność, a tym samym wypełnił dyspozycję art. 260 ust. 1 Pzp, jest fakt, iż sam Odwołujący 

sformułował  zarzuty  Odwołania  oraz  ich  uzasadnienie,  jak  również  przywołuje  w 

uzasadnieniu  odwołania  okoliczności  faktyczne,  które  stanowiły  podstawę  unieważnienia 

czynności. Według Zamawiającego celem  uzasadnienia prawnego i faktycznego dokonanej 

czynności  jest  wskazanie  motywów,  jakie  legły  u  podstaw  czynności  zamawiającego,  a  na 

podstawie  argumentacji  w  nim 

zawartej  wykonawcy  podejmują  decyzję  o  skorzystaniu  lub 

nie  ze  środków  ochrony  prawnej  przysługujących  im  wobec  tej  czynności.  Okoliczność,  iż 

Odwołujący  sformułował  zasadnicze  zarzuty  odwołania  (zarzut  naruszenia  art.  255  pkt.  5 

Pzp 

oraz  uzasadnił  je  dobitnie  świadczą  o  tym,  że  Zamawiający  nie  naruszył  przepisu  art. 

260  ust.  1  Pzp

.  Podane  w  uzasadnieniu motywy  dokonania czynności były  bowiem  na tyle 

wyczerpujące, że Odwołujący mógł na ich podstawie sformułować odwołanie. 

Odnosząc  się  do  twierdzenia  Odwołującego  jakoby  Zamawiający  nie  starał  się 

wyważać  interesów  stron  postępowania  stwierdził,  że  jedynym  interesem  Odwołującego, 

który  stara  się  on  zrealizować  poprzez  niniejsze  odwołanie  jest  interesem  ekonomiczny, 

polegający na wymuszeniu na Zamawiającym zakupu elementów, które nie będą mogły być 

w żaden sposób wykorzystane. Z kolei interes, który reprezentuje Zamawiający ma charakter 

znacząco szerszy - interes ten polega na nieczynieniu nakładów finansowych, pochodzących 

ze 

środków publicznych, w sposób który okazał się nieefektywny, ponieważ zakupione w ten 

sposób dobra nie zostaną wykorzystane i nie będą mogły zostać wykorzystane do realizacji 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

inwestycji  celu  publicznego  oraz  służyć  interesowi  publicznemu,  rozumianemu  jako 

zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  naruszenia  art.  17  ust.  1  Pzp  wskazał,  że  przepis  ten 

określa  tzw.  „zasadę  efektywności”,  zgodnie  z  którą  celem  prowadzenia  postępowania  o 

udzielenie zamówienia publicznego, a w konsekwencji udzielenia zamówienia, jest uzyskanie 

najlepszej  jakości  zamawianych  produktów  (dostaw,  usług,  robót  budowlanych).  Co  więcej, 

ten  cel  ma  być  uzasadniony  charakterem  zamówienia  i  ma  być  zrealizowany  w  ramach 

środków,  które  zamawiający  może  przeznaczyć  na  realizację  tego  celu.  Innymi  słowy, 

prowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  i  samo  udzielenie 

zamówienia  (rozumiane  jako  wybór  oferty  i  zawarcie  umowy  z  wykonawcą)  nie  jest  celem 

samym  w  sobie,  ale  ma  zapewnić:  (1)  najlepszą  jakość,  uzasadnioną  charakterem 

zamówienia  w  ramach  (2)  środków,  które  zamawiających  może  na  ten  cel  przeznaczyć. 

Zamawiający  podkreślił,  że  nie  prowadzi  Postępowania  dla  samej  „chęci”  czy  „potrzeby” 

posiadania 

łuków  (rur),  ale  w  celu  ich  wykorzystania  w  konkretnej  inwestycji  tj.  budowy 

gazociągu,  o  określonych  parametrach  technicznych,  jako  inwestycji  celu  publicznego, 

służącej zabezpieczeniu bezpieczeństwa energetycznego kraju. W tym sensie, zamówienie 

realizowane 

w ramach Postępowania (dostawa łuków) ma zapewniać uzyskanie produktów o 

najlepszej 

jakości,  które  będą  mogły  być  wykorzystane  zgodnie  z  ich  przeznaczeniem,  do 

realizacji 

inwestycji  polegającej  na  budowie  konkretnego  gazociągu  DN700  MOP  8,4  MPa 

relacji Rembelszczyzna 

– Mory. 

Zamawiający  stwierdził,  że  Odwołujący  ma  pełną  świadomość,  że  realizacja 

zamówienia  –  dostarczone  łuki  –  nie  będą  mogły  zostać  wykorzystane  przez 

Zamawiającego.  Błędnie  Odwołujący  twierdzi,  że  wykonanie  zamówienia  spowoduje 

wyłącznie  „niewielkie  naruszenie  interesu  ekonomicznego”  cena  oferty  Odwołującego  to  2 

749 342,74 zł brutto. Zamawiający nie unieważnił Postępowania dlatego, że chce osiągnąć – 

jak sugeruje Odwołujący  - „lepszy  efekt  ekonomiczny”  np.  poprzez  uzyskanie  niższej  ceny, 

ale dlatego, że cel postępowania, rozumiany jako otrzymanie produktu, który będzie zdatny 

do wykorzystania zgodnie z jego przeznaczaniem, nie może zostać osiągnięty. 

Zważywszy,  że  błąd  w  dokumentacji  (OPZ)  został  wykryty  już  po terminie składania 

ofert, a nawet po wyborze oferty najkorzystniej

szej, nie można go naprawić poprzez zmianę/ 

korektę  OPZ.  W  związku  z  powyższym  unieważnienie  Postępowania  było  w  pełni 

uzasadnione i zgodne z 

odnośnymi przepisami Pzp. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  złożone  odwołanie  na  rozprawie  i 

uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  oraz stanowiska stron  zaprezentowane ustnie  do  protokołu 

rozprawy, a także złożone dowody ustaliła i zważyła co następuje: 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

Odwołanie zasługiwało na częściowe uwzględnienie. 

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  posiada  interes  we  wniesienia  odwołania  wynikający  z 

art. 505 Pzp. 

Izba  stwierdziła,  iż  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwołania na podstawie art. 528 Pzp i skierowała sprawę na rozprawę. 

Izba ustaliła: 

Zamawiający  w  informacji  z  dnia  6  września  2022r.  poinformował  o  unieważnieniu 

postępowania na  podstawie  art.  17  ust.  1 w  związku  z  art.  255 pkt  5 Pzp  wyjaśniając,  że:  

„jest  strategiczną  firma  dla  polskiej  gospodarki,  będącą  operatorem  gazociągów.  W 

obowiązkach  firmy  jest  dbanie  o  regularny  i  zgodny  z  umowami  przesył  gazu,  budowa, 

konserwacja i remonty sieci gazociągowej, dystrybucja gazu do dalszych podmiotów według 

zasady  równości.  Zamawiający  w  dniu  10.08.2022  r.  dokonał  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  w  ww.  postępowaniu,  informując  jednocześnie  o  wyborze  Wykonawców 

biorących  udział  w  postępowaniu  oraz  udostępnił  informację  o  wyborze  na  stronie 

prowadzonego postępowania.  

Po  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  Zamawiający  powziął  informacje,  iż  w 

przedmiotowym  postępowaniu  wystąpiła  rozbieżność  pomiędzy  parametrami  łuków 

indukcyjnych,  wyspecyfikowanych  w  dokumentacji  postępowania  a  potrzebami 

Zamawiającego. Rozbieżność ta powoduje brak możliwości zastosowania łuków, będących 

przedmiotem  zamówienia  do  budowy  gazociągu  na  Rembeszczyzna  –  Mory.  Dotyczy  to 

wskazanych w OPZ parametrów, w tym przede wszystkim grubości ścianek, co ze względu 

na  zróżnicowane  kąty  gięcia  poszczególnych  elementów  oraz  ściśle  określone  ich 

lokalizacje  do  zabudowy  na  gazociągu,  powiązane  z  konkretną  klasą  lokalizacji  ustaloną 

zgodnie  z  Rozporządzeniem  Ministra  Gospodarki  z  dnia  26  kwietnia  2013  r.  w  sprawie 

warunków  technicznych,  jakim  powinny  odpowiadać  sieci  gazowe  i  ich  usytuowanie, 

powoduje  brak  możliwości  zastosowania  wyspecyfikowanych  łuków  dla  potrzeb 

kompleksowej realizacji budowy gazociągu DN700 Rembelszczyzna – Mory.  

Ponadto  Zamawiający  nie  ma  możliwości  wykorzystania  łuków  indukcyjnych  o 

wyspec

yfikowanych  w  dokumentacji  postępowania  parametrach  na  innych  inwestycjach, 

bowiem  każdy  gazociąg  to  specjalnie  zaprojektowana  i  zbudowana  sieć  rur  mających  na 

celu  utworzenie  nowego  korytarza  dostaw  gazu,  uwzględniająca  uwarunkowania 

geologiczne, środowiskowe czy urbanistyczne.  

Zgodnie  z  art.  255  pkt  5  PZP,  unieważnienie  postępowania  może  nastąpić  w 

przypadku,  gdy  wystąpiła  istotna  zmiana  okoliczności  powodująca,  że  prowadzenie 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można 

było wcześniej przewidzieć. Mając na uwadze brzmienie ww. artykułu, należy jednoznacznie 

stwierdzić, iż doszło do wystąpienia obiektywnej, trwałej zmiany stanu faktycznego - czego 

nie można było przewidzieć w  chwili  wszczęcia postępowania  -  w  stopniu tak istotnym,  że 

powo

duje  to,  iż  prowadzenie  postępowania  będzie  niecelowe  i  będzie  wiązać  się  z 

wyrządzeniem  szkody  w  mieniu  publicznym.  Kontynuacja  postępowania  prowadziłaby  do 

wydatkowania środków publicznych na cel, który utracił rację bytu. Dalej należy zaznaczyć, 

że  interes  publiczny,  wskazany  w  art.  255  pkt  5  ustawy  Pzp,  nie  jest  utożsamiany  przez 

Zamawiającego  wyłącznie  z  interesem  ekonomicznym  ale  z  bezpieczeństwem 

energetycznym  kraju  i  zapewnieniem  systemu  przesyłowego  do  ciągłości  dostaw  gazu.  W 

przypadku  udzielenia 

zamówienia  w  zamierzonym  kształcie  Zamawiający  poniósłby  straty 

finansowe  o  znacznym  wymiarze,  co  tym  samym  wiązałoby  się  z  nieracjonalnym  i 

bezcelowym  wydatkowaniem  środków  publicznych.  Ewentualna  realizacja  zamówienia  w 

obecnym stanie rzeczy skutkowałaby nabyciem przez OGP Gaz-System S.A. dóbr, które nie 

są już niezbędne dla efektywnego i racjonalnego prowadzenia działalności gospodarczej, a 

w  tym  samym  - 

prowadziłaby  do  wydatkowania  przez  OGP  Gaz-System  S.A.  środków  w 

sposób  nieuzasadniony,  co  w  dalszej  kolejności  musiałoby  doprowadzić  do  znacznych 

szkód majątkowych po stronie OGP Gaz- System S.A., ze wszystkimi tego konsekwencjami 

(jak  np.  opóźnienie  w  budowie  gazociągu,  roszczenia  pozostałych  uczestników  projektu 

budowy, roszczenia strony społecznej).  

Zamawiający  utożsamia  interes  publiczny  nie  jako  same  oszczędności  w  budżecie 

Skarbu Państwa, ale jako nieczynienie nakładów finansowych na poczet (przedsiębiorstwa, 

potencjału  technicznego  przedsiębiorcy)  wykonawcy,  który  uzyska  zamówienie  publiczne 

oraz 

pogląd  Zamawiającego,  zgodnie  z  którym  interes  publiczny  należy  rozumieć  jako 

nieczynienie podwójnych, wręcz nieuzasadnionych nakładów finansowych.”. 

Izba zważyła: 

Zgodnie z art. 255 pkt 5 Pzp 

Zamawiający unieważnienia postępowanie o udzielenie 

zamówienia,  jeżeli  wystąpiła  istotna  zmiana  okoliczności  powodująca,  że  prowadzenie 

postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można 

było wcześniej przewidzieć.  

Powyższy  przepis  wskazuje,  że  unieważnienie  postępowania  następuje,  jeżeli 

zostaną kumulatywnie spełnione przesłanki:  

wystąpiła istotna zmiana okoliczności, 

zmiana tych okoliczności powoduje, że prowadzenie postępowania lub wykonanie 

zamówienia nie leży w interesie publicznym, 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

zmiany okoliczności nie można było wcześniej przewidzieć. 

Podkreślić  należy,  że  w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  unieważniając  postępowanie 

powołuje  się  na  przesłankę  określoną  w  art.  255  pkt  5  Pzp,  to  na  nim  spoczywa  ciężar 

dowodu, wykazania zaistnienia 

istotnej zmiany okoliczności, której wystąpienie powoduje, że 

prowadzenie postępowania lub  wykonanie zamówienia nie leży w  interesie  publicznym,  jak 

też musi wykazać, iż powyższe przyczyny unieważnienia postępowania były niemożliwie do 

przewidzenia  w  dacie  wszczęcia  postępowania  przy  zachowaniu  odpowiedniej  staranności. 

Ponadto  p

rzesłanki  zmiany  okoliczności  oraz  braku  interesu  publicznego  w  prowadzeniu 

postępowania  lub  udzielenia  zamówienia  powinny  być  połączone  adekwatnym  związkiem 

przyczynowo-

skutkowym.  Oznacza  to,  że  brak  interesu  publicznego  w  prowadzeniu 

postępowania  lub  udzielenia  zamówienia  jest  rezultatem  nieprzewidywalnej  zmiany 

okoliczności o istotnym charakterze.  

W  ocenie  Izby 

Zamawiający  nie  wykazał  wystąpienia  w  postępowaniu,  żadnego  z 

elementów przyjętej przez niego przesłanki unieważnienia postępowania. Zamawiający jako 

zmianę okoliczności wskazał, że „po wyborze najkorzystniejszej oferty, Zamawiający powziął 

informacje, iż w przedmiotowym postępowaniu wystąpiła rozbieżność pomiędzy parametrami 

łuków  indukcyjnych,  wyspecyfikowanych  w  dokumentacji  postępowania  a  potrzebami 

Zamawiającego.  (…)  nie  ma  możliwości  wykorzystania  łuków  indukcyjnych  o 

wyspecyfikowanych  w  dokumentacji  postępowania  parametrach  na  innych  inwestycjach, 

bowiem każdy gazociąg to specjalnie zaprojektowana i zbudowana sieć rur mających na celu 

utworzenie  nowego  korytarza  dostaw  gazu,  uwzględniająca  uwarunkowania  geologiczne, 

środowiskowe czy urbanistyczne”. 

Izba  stwierdziła  biorąc  powyższe  pod  uwagę,  że  w  rozpoznawanym  stanie 

faktycznym  nie 

można  mówić,  że  nastąpiła  istotna  zmiana  okoliczności,  której  nie  można 

było wcześniej przewidzieć. Nieprzewidywalność zmiany okoliczności ma miejsce wtedy, gdy 

zmiana  następuje  wbrew  zwyczajnemu  biegowi  rzeczy,  którego  należałoby  racjonalnie 

oczekiwa

ć.  Dotyczy  to  więc  zdarzeń  wyjątkowych  i  może  znaleźć  zastosowanie  tylko  w 

szczególnie  uzasadnionych  przypadkach.  Dodatkowo,  przedmiotowa  zmiana  okoliczności 

powinna być zmianą niezależną od Zamawiającego, zmianą zewnętrzną, ponieważ przyjęcie 

przeciwnego 

założenia prowadziłoby do stanu, w którym Zamawiający posiadałby możliwość 

kreowania  zdarzeń,  które  uzasadniałyby  zakończenie  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  co  jest  niedopuszczalne  na  gruncie  obowiązujących  reguł  Pzp. 

Rolą  bowiem  przepisu  art.  255  pkt  5  Pzp  jest  umożliwienie  Zamawiającemu  unieważnienia 

postępowania w wyniku zaistnienia sytuacji nadzwyczajnych, wyjątkowych - takich, których w 

żaden  sposób  nie mógł  przewidzieć.  W  badanym  postepowaniu  Zamawiający  powołuje  się 

natomiast na ok

oliczności wynikające z jego własnego działania. Jak bowiem wynika z pisma  

z  dnia  6  września  2022r.  i  co  zostało  potwierdzone  przez  Zamawiającego  na    rozprawie 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

przed  Izbą  w  dniu  30  września  2022r.  to  błąd  popełniony  w  dokumentacji  niniejszego 

postępowania  spowodował  nienależyte  opisanie  przedmiotu  zamówienia  tj.  łuków 

indukcyjnych  poprzez  podanie 

złych  wymiarów.  Zgodzić  się  należy  z  Odwołującym,  że 

niewłaściwe przygotowanie dokumentów, a następnie wykrycie błędów nie jest okolicznością 

niezależną  od  Zamawiającego.  To  bowiem  ten  podmiot  odpowiedzialny  jest  za  prawidłowe 

przygotowanie  opisu  przedmiotu  zamówienia,  którego  naruszenie  nie  może  obciążać 

wykonawców, co wynika bezpośrednio z art. 99 ust. 1 Pzp.  

Podsumowując Izba zważyła, że unieważnienie postępowania na podstawie art. 255 

pkt  5  Pzp 

nie  nastąpiło  w  sytuacji  spełnienia  przesłanek  wymaganych  ustawą,  lecz  było 

wyłącznie  rezultatem  działań  Zamawiającego  dokonanych  w  wyniku  jego  nienależytej 

staranności.  Uznanie  w  okolicznościach  sprawy,  że  czynność  unieważnienia  postępowania 

odpowiada  prawu  oznaczałoby,  ze  zamawiający  prowadząc  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  może  sporządzać  dokumentację  postępowania  w  sposób 

niestaranny,  z  pominięciem  zasad  wynikających  z  art.  99  ust.  1  Pzp.  Taka  sytuacja  jest  w 

sposób oczywisty rażąco sprzeczna z podstawowymi zasadami prowadzenia postępowania 

o udzielenie zamówienia, w szczególności uczciwej konkurencji oraz przejrzystości.  

Również  Izba  stwierdziła,  że  Zamawiający  nie  wykazał,  że  unieważnienie 

postępowania  leży  w  interesie  publicznym.  Jak  podkreśla  się  w  orzecznictwie  interes 

publiczny 

nie może być utożsamiany wyłącznie z interesem ekonomicznym Zamawiającego. 

W  niniejszej  sprawie  Zamawiający  nie  wykazał,  że  wykonanie  zamówienia  nie  leży  w 

interesie publicznym. Zgodzić się należało z Odwołującym, że Zamawiający w żaden sposób 

nie wykazał, że nie jest możliwe wykorzystanie nabytych w niniejszym postępowaniu łuków 

indukcyjnych  w  innych  postępowaniach,  czy  też  nie  jest  możliwe  inne  rozwiązanie 

umożliwiające  Zamawiającemu  zminimalizowanie  ewentualnie  powstałych  strat.  Nie  może 

być  natomiast  tak,  że  interes  Zamawiającego  należy  traktować  jako  większej  wagi  nad 

interesem 

wykonawców.  

Izba  za  zasadny  uznała  również  zarzut  dotyczący  naruszenia  art.  17  ust.  1  Pzp. 

Zgodnie z powyższym przepisem Zamawiający udziela zamówienia w sposób zapewniający 

najlepszą  jakość  dostaw,  usług,  oraz  robót  budowlanych,  uzasadnioną  charakterem 

zamówienia,  w  ramach  środków,  które  zamawiający  może  przeznaczyć  na  jego  realizację 

(pkt  1),  oraz 

uzyskanie  najlepszych  efektów  zamówienia,  w  tym  efektów  społecznych, 

środowiskowych  oraz  gospodarczych,  o  ile  którykolwiek  z  tych  efektów  jest  możliwy  do 

uzyskania w danym zamówieniu, w stosunku do poniesionych nakładów (pkt 2).  

Przepis ten określa reguły, którymi w postępowaniu winni kierować się Zamawiający. 

Reguła  wynikająca  z  punktu  pierwszego  odnosi  się  do  obowiązku  dążenia  przez 

zamawiającego  do  uzyskania  najlepszej  jakości  zamówienia  w  stosunku  do  środków 

finansowych,  które  „zamawiający  może  przeznaczyć”  na  realizację  zamówienia.  Reguła  ta 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

odnosi  się  zatem  do  podejmowania  przez  zamawiającego  takich  decyzji  i  działań,  które 

umożliwią  zastosowanie  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

możliwie  najskuteczniejszych  sposobów  i  narzędzi  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  albo, 

odpowiednio, wynegocjowania najkorzystniejszych warunków umowy, pod względem jakości 

nabywanych  zamówień,  przy  uwzględnieniu  zarezerwowanych  na  ten  cel  środków  w 

budżecie  zamawiającego.  Jest  to  reguła,  która  pośrednio  wskazuje  na  konieczność 

właściwego  zaplanowania  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  ponieważ 

działania  zamawiającego  w  procesie  udzielania  zamówienia  w  tym  zakresie  są  generalnie 

uwarunkowane 

treścią  decyzji,  ustaleń  i  dokumentów  zamówienia  tworzonych  na  etapie 

przygotowania 

postępowania. Natomiast, co należy podkreślić, na pozytywny rezultat działań 

zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  podejmowanych  w 

kierunku zap

ewnienia najlepszej jakości zamawianych dostaw, usług lub robót budowlanych 

będą  miały  wpływ  takie  decyzje  podjęte  w  ramach  przygotowania  postępowania  jak:  opis 

przedmiotu  zamówienia  i  powiązane  z  nim  określenie:  warunków  udziału  w  postępowaniu, 

kryteriów kwalifikacji oraz kryteriów oceny ofert. 

Kolejna 

z reguł nakazuje dążenie przez zamawiającego do uzyskania jak najlepszych 

efektów  udzielanego  zamówienia.  Reguła  ta  jest  ukierunkowana  na  uzyskanie  korzystnych 

efektów  w  następstwie  udzielonego  zamówienia  w  stosunku  do  nakładów,  które  będzie 

ponosił zamawiający.  

W ocenie Izby nieprawidłowe opisanie przedmiotu zamówienia przez Zamawiającego 

w żaden sposób nie może usprawiedliwiać unieważnienia postępowania w oparciu o przepis 

art.  17  ust.  1  w  zw.  z  art.  255  p

kt  5  Pzp.  Nie  sposób  bowiem  podzielić  zapatrywania 

Zamawiającego,  że  dążenie  do  zapewnienia  efektywności  postępowania  wyłączać  będzie 

konieczność stosowania pozostałych reguł i zasad rządzących postępowaniem o udzielenie 

zamówienia publicznego, jak np. zasady uczciwej konkurencji, przejrzystości, czy też zasad 

dotyczących opisu przedmiotu zamówienia.  

Izba za niezasadny uznała zarzut dotyczący naruszenia art. 260 ust.1 Pzp, zgodnie z 

którym  o  unieważnieniu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  zawiadamia 

równocześnie  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  lub  zostali  zaproszeni  do  negocjacji  -  podając  uzasadnienie  faktyczne  i 

prawne.  Jak  wynika  z  przywołanego  przepisu  Pzp,  na  zamawiającego  został  nałożony 

obowiązek  nie  tylko  poinformowania  wykonawcy  o  czynności  unieważnienia,  ale  także 

sporządzenia  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego  takiej  czynności.  Sporządzenie 

uzasadnienia  faktycznego  czynności  unieważniania  ma  doniosłe  znacznie.  To  bowiem  w 

opar

ciu  o  ten  dokument  wykonawcy  dowiadują  się  o  motywach,  jakie  legły  u  podstaw 

czynności  zamawiającego.  Na  podstawie  argumentacji  w  nim  zawartej  wykonawcy 

Sygn. akt KIO 2430/22 
 

podejmują  decyzję  o  skorzystaniu  lub  nie  ze  środków  ochrony  prawnej  przysługujących  im 

wobec  tej  czynno

ści.  W  ocenie  Izby  Zamawiający  w  uzasadnieniu  czynności  wskazał 

przyczyny,  które  spowodowały  u  niego  decyzję  o  unieważnieniu  postępowania,  wskazał 

również  w  czym  upatruje  on  wystąpienie  interesu  publicznego.  Dlatego  też  w  ocenie  Izby 

Zamawiający uczynił zadość wymogom wynikającym z ww. przepisu. Okoliczność natomiast, 

że  Odwołujący  oczekiwałby  aby  w  informacji  tej  znalazły  się  inne,  czy  też  bardziej 

szczegółowe informacje nie może skutkować stwierdzeniem,  że sporządzone uzasadnienie 

było wadliwe.  

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji. 

W kwestii kosztów postępowania Izba wskazuje, iż zgodnie z art. 557 Pzp, w wyroku 

oraz  w 

postanowieniu  kończącym  postępowanie  odwoławcze  Izba  rozstrzyga  o  kosztach 

postępowania  odwoławczego.  Z  kolei  w  świetle art.  575  Pzp,  strony  oraz  uczestnik 

postępowania  odwoławczego  wnoszący  sprzeciw  ponoszą  koszty  postępowania 

odwoławczego stosownie do jego wyniku.  

W  rozpoznawanej  sprawie  Izba,  częściowo  uwzględniła  i  częściowo  oddaliła 

odwołanie. Stosunek zarzutów zasadnych do niezasadnych wyniósł odpowiednio 2/3 do 1/3. 

Kosztami  postępowania  obciążono  zatem  Zamawiającego  w  części  2/3  i  Odwołującego  

w c

zęści 1/3.   

Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez 

Odwołującego  w wysokości  po  15  000  zł,  koszty  poniesione  przez  Odwołującego  z  tytułu 

zastępstwa przed Izbą w kwocie po 3 600 zł oraz koszty poniesione przez Zamawiającego 

tyt

ułem  wynagrodzenia  pełnomocnika  w  kwocie  3 600  zł,  a  więc  łącznie  22  200  zł. 

Odwołujący  poniósł  dotychczas  koszty  postępowania  odwoławczego  w  wysokości  18600  zł 

tytułem  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia  pełnomocnika,  tymczasem  odpowiadał  za  nie 

do  wysokości  7  400zł  (22  200    zł  x  1/3).  Wobec  powyższego  Izba  zasądziła  od 

Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  14  800  zł  stanowiącą  różnicę  pomiędzy 

kosztami poniesionymi dotychczas przez Odwołującego, a kosztami postępowania, za jakie 

odpowiadał w świetle jego wyniku.  

Przewodniczący : ………………………………..