W kwestii możliwości zaliczenia doświadczenia uzyskanego przy umowie realizowanej w konsorcjum z innym podmiotem, istnieje konieczność badania doświadczenia przez pryzmat bezpośredniego udziału w realizacji części zamówienia, co pozwala przyjąć jako nabyte doświadczenie zdobyte w ramach grupy wykonawców.
Z motywu nr 64 wyroku TSUE C-387/14 (Esaprojekt) wprost wynika, iż Wykonawca nie może polegać, do celów wymaganego przez instytucję zamawiającą doświadczenia, na realizacji świadczeń przez innych członków grupy wykonawców, w których realizacji faktycznie i konkretnie nie brał udziału. Zgodnie z orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej i Sądu Zamówień Publicznych, w przypadku wykazywania doświadczenia nabywanego w ramach wspólnego ubiegania się o udzielenie zamówienia, Wykonawca może powoływać się na tak nabyte doświadczenie, tylko w takim zakresie, w jakim współdziałając w konsorcjum samodzielnie wykonał usługi, których wykazywane doświadczenie dotyczy (np. wyrok Sądu Okręgowego z 12 czerwca 2023 r., sygn. akt XXIII Zs 29/23). Skład orzekający nie podzielił stanowiska Zamawiającego, który powoływał się na wyrok Sądu Najwyższego z 26 kwietnia 2022 r. sygn. akt II CSKP 81/22 dotyczący odpowiedzialności kontraktowej wykonawców wspólnie realizujących umowę w sprawie zamówienia publicznego i na tej podstawie wnioskował o możliwości żądania wykonania całości zobowiązania od drugiego konsorcjanta. Odpowiedzialność współkonsorcjanta musi być powiązana z gotowością do wykonania części zamówienia jaka miała przypadać na ten podmiot w ramach zawartego konsorcjum. Wykładania art. 117 ustawy Pzp musi uwzględniać zatem, że rozdzielenie zadań pomiędzy podmioty oznacza, że doświadczenie jednego jest wystarczające do tego, aby uznać możliwość realizacji zamówienia przez obu.
Sygnatura
Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 15 kwietnia 2024 r. sygn. akt KIO 992/24.